Προσδοκίες και σκληρή πραγματικότητα!

 Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Dimitris Y. Apokis

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο και καταστροφικό για μια χώρα, από το να εκχωρήσει την εξωτερική της πολιτική και το εθνικό συμφέρον της, στην ελπίδα ότι κάποιος άλλος θα καθαρίσει για αυτήν. 

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για χώρες των οποίων απειλείται ευθέως η εθνική κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητά τους, όπως συμβαίνει με την πατρίδα μας και την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει από την Τουρκία του Ερντογάν.

Η χθεσινές τοποθετήσεις του Αμερικανού Προέδρου , Ντόναλντ Τράμπ, στο κλείσιμο των ερωτήσεων, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Πρωθυπουργό του Ισράηλ, Μπίμπι Νετανιάχου, αποτελούν απόδειξη των καταστροφικών επιπτώσεων της υφιστάμενης εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση.

 
Ο Αμερικανός Πρόεδρος απαντώντας σε ερώτηση για το ρόλο της Τουρκίας στη Συρία και την ένταση με το Ισράηλ είπε:

"Έχω εξαιρετικές σχέσεις με ένα άνδρα που λέγεται Ερντογάν, τον έχετε ακούσει; 

Τυγχάνει να τον συμπαθώ και με συμπαθεί και είμαι σίγουρος ο τύπος θα εκνευριστεί - του αρέσει ο Ερντογάν- αλλά τον συμπαθώ και με συμπαθεί. Δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα, περάσαμε πολλά και δεν είχαμε πρόβλημα. Όπως θυμάστε πήραμε τον Πάστορά μας πίσω από την Τουρκία. Το θυμάστε αυτό; Ήταν μεγάλη ιστορία τότε.

 Και είπα στον Πρωθυπουργό, Μπίμπι εάν έχεις πρόβλημα με την Τουρκία θα μπορέσω να το λύσω. Έχω πολύ, πολύ καλή σχέση με την Τουρκία και τον ηγέτη της και νομίζω θα μπορέσουμε να το διευθευτήσουμε. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα είναι πρόβλημα, δεν θα είναι πρόβλημα".

Ο Ερντογάν "είναι σκληρός, είναι πολύ έξυπνος και έκανε κάτι το οποίο κανείς δεν μπορούσε να κάνει (Συρία). Οποιοδήποτε πρόβλημα έχεις (Νετανιάχου) με την Τουρκία μπορώ να το λύσω. Αρκεί να είσαι λογικός. Πρέπει να είσαι λογικός, πρέπει να είμαστε λογικοί".

 
Αυτά παθαίνεις όταν ακολουθείς καταστροφική πολιτική κατευνασμού έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν, με την οποία υπογράφεις Διακύρηξη Φιλίας και Συνεργασίας, ξεπλένωντας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και κυρίως της Ουάσιγκτον, τον υποστηρικτή της τρομοκρατίας και πειρατή του διεθνούς δικαίου Ερντογάν.

Ο Έλληνας τ. πρέσβυς στό Κίεβο αποκαλύπτει όλη την πρόκληση της διακυβέρνησης Ζελένσκυ

Ο Έλληνας τ. πρέσβυς στό Κίεβο αποκαλύπτει όλη την πρόκληση της διακυβέρνησης Ζελένσκυ κατά των Ρώσσων της Ουκρανίας και της Δυσης κατά της Ρωσσίας, που οδήγησαν στον Φεβρουάριο του 2022, όπως και την εχθρική στάση της Ουκρανίας πρός την Κύπρο, την αδυναμια της ελληνικης κυβερνησης και τη διάσπαση της εκκλησίας με αμερικανικά κεφάλαια των Δημοκρατικών (USAID).

Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης 

_______________

Πρέσβης ε.τ. Βασίλειος Μπορνόβας, Πρέσβης της Ελλάδας στο Κίεβο, μέχρι τις αρχές του 2022, μιλάει αποκλειστικά κι εφ’ όλης της ύλης στην εφημερίδα Hellas Journal, στην Ουάσινγκτον, στην τρίτη επέτειο του πολέμου στην Ουκρανία 25/02/2025.

Σε τρία μέρη όλη η συνέντευξη στους συνδέσμους:

ΜΕΡΟΣ  Α' 

ΜΕΡΟΣ  Β' 

ΜΕΡΟΣ  Γ' 

Συνέντευξη στον Ανταποκριτή της Hellas Journal στο Όσλο, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΥΛΟ

Η συνέντευξη δόθηκε ανήμερα της συμπλήρωσης τριών χρόνων από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τον πόλεμο που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022.

ΜΕΡΟΣ Α´

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: Κύριε Πρέσβη, κε Μπορνόβα, θα ήθελα να ξεκινήσουμε με την είδηση ότι ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι δήλωσε ότι εάν πρόκειται για την ειρήνευση στην Ουκρανία αυτός προτίθεται ακόμη και να παραιτηθεί.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΠΟΡΝΟΒΑΣ: Υπήρχε πάντοτε ένα modus vivendi μεταξύ Ζελένσκι, Ουκρανικής κυβέρνησης και ΗΠΑ. Από τα λεγόμενα του κυρίου Τραμπ φαίνεται ότι αυτό αλλάζει, καταργείται μονομερώς από τις ΗΠΑ και ο Ζελένσκι εκτίθεται απέναντι στον λαό του καθώς η εικόνα του κλονίζεται εν μέσω πολέμου.

Δεν ήταν η καλύτερη στιγμή για τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου καθώς η ουκρανική κοινωνία αποψιλώνεται από το καλύτερο έμψυχο υλικό της. Τώρα ο Ουκρανός πρόεδρος είναι αναγκασμένος να αναθεωρήσει τις βάσεις της πολιτικής του έναντι όχι μόνον των ΗΠΑ αλλά και της Ρωσίας. Να αναθεωρήσει την στρατηγική του, επιχειρώντας ίσως μία ηρωική έξοδο. Εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για τον άνθρωπο που συγκέντρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία της λαϊκής φωνής της χώρας του.

ΠΑΥΛΟΣ: Για να μείνουμε λίγο στο σημείο αυτό, πώς βλέπετε τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και κυρίως των χωρών οι οποίες πρωτοστατούν όλα αυτά τα χρόνια στο ζήτημα του Ουκρανικού, σε σχέση με το γεγονός ότι οι ΗΠΑ του Τραμπ όχι απλώς εξέφρασαν αλλά και έχουν ήδη ξεκινήσει μια συζήτηση με τη Ρωσία του Πούτιν – είχαμε τον Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών σε συνέντευξή του προχθές να λέει ότι, εμείς δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με τον Ζελένσκι ο οποίος βγαίνει και μας προσβάλλει δημόσια.

Φιλοαμερικανισμός και αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα

ΑΞΕΛΟΣ ΛΟΥΚΑΣ

«Σε όλους όσοι είναι πρόθυμοι να ανταλλάξουν την ελευθερία, με την ασφάλεια, τίποτα δεν τους αξίζει από τα δύο» 

(Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Η εντυπωσιακή επιστροφή του Τραμπ στο τιμόνι των ΗΠΑ αποτελεί μιαν ακόμη αφορμή για να δούμε ποια είναι η αντίληψη, θέση και σχέση των Ελλήνων απέναντι στις ΗΠΑ με δεδομένο ότι από το 1947 και εντεύθεν, η Ελλάδα παραμένει σταθερά στην σφαίρα επιρροής των Αμερικανών.

Για ενάμιση, περίπου, αιώνα, ο ελληνικός λαός δεν είχε αρνητική εμπειρία στις σχέσεις του με τις ΗΠΑ, αφού οι ΗΠΑ δεν είχαν προηγούμενο επεμβάσεων εις βάρος μας και ήταν μάλιστα η πρώτη χώρα που σταθερά στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων στην Επανάσταση του 1821. Είναι γνωστό, ότι ο συντάκτης του κειμένου της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας Τόμας Τζέφερσον, στηρίχθηκε στην κλασική ελληνική δημοκρατική παράδοση, που διαποτίζει την όλη του φιλοσοφία και δράση με τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της φιλοπατρίας.

Οι Αμερικανοί πατέρες της Ανεξαρτησίας, οι Γάλλοι επαναστάτες του 1789, όπως και οι δικοί μας Ρήγας, Ανώνυμος και Κοραής, στηριζόμενοι στο ίδιο δικαιϊκό υπόβαθρο, διαμόρφωσαν το σύγχρονο πρότυπο του δημοκρατικού πατριωτισμού, που ενέπνευσε τις τρεις μεγάλες επαναστάσεις του 18ου και 19ου αιώνα. Tην Αμερικανική και την Γαλλική στον 18ο αιώνα και προπαντός την Ελληνική με την υπερέχουσα ιδιαιτερότητά της στον 19ο. Αυτή η ουσιαστική αφετηριακή σύγκλιση που ξεκινάει από τα χρόνια του Τζέφερσον και του Κοραή, διευρύνθηκε και απέκτησε οργανικό περιεχόμενο με την εγκατάσταση και δημιουργική παρουσία των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ, που και αποτελούν το πιο εύρωστο και δυναμικό κομμάτι της ελληνικής διασποράς.

ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1996: «ΠΗΡΑΜΕ ΘΕΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ»

Ο Αμερικανός πρέσβης αποκαλύπτει το έγκλημα Σημίτη και ΗΠΑ για τα Ίμια. Τι θα κάνει τώρα η Κυβέρνηση; Θα συνεχίσει να τα θεωρεί γκρίζα ζώνη μετά την παραδοχή ΗΠΑ ότι είναι ελληνικά;

ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1996:

 «ΠΗΡΑΜΕ ΘΕΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ»

O Tόμας Νάιλς, πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα κατά την κρίση των Ιμίων του 1996, σε μια άγνωστη και αποκαλυπτική συνομιλία του είχε αποκαλύψει το παρασκήνιο των χειρισμών!

«Πήραμε τη θέση ότι δεν θα παίρναμε θέση για το ζήτημα της κυριαρχίας, αλλά ότι θα ενθαρρύναμε τα κράτη - Ελλάδα και Τουρκία - να το λύσουν. Είπαμε ότι συμφωνούμε γενικώς με την ελληνική θέση πως αυτό ήταν κάτι που πρέπει να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό ήταν μεγάλο λάθος. Ξέραμε από τη στιγμή που πήραμε αυτή τη θέση ότι οι Έλληνες είχαν δίκιο στο επιχείρημα της κυριαρχίας. Οι Τούρκοι γνώριζαν ότι ξέραμε πως η θέση τους ήταν πολύ αδύναμη»

«Όταν αρνηθήκαμε να πάρουμε θέση, στείλαμε ένα μήνυμα στους Τούρκους ότι ετοιμαζόμασταν να επιτρέψουμε ή να μην κάνουμε τίποτα για την επιθετική τουρκική συμπεριφορά προς τους Έλληνες στα εδαφικά ζητήματα στο Αιγαίο. Δεν θέλαμε να προσβάλουμε έναν σημαντικό σύμμαχο, την Τουρκία, αλλά αυτό στο οποίο οδήγησε ήταν μια σειρά τουρκικών αξιώσεων και δηλώσεων για εδαφικά ζητήματα του Αιγαίου που δηλητηρίασαν ακόμη περισσότερο τη σχέση με την Ελλάδα»

«Θέλαμε η Ελλάδα και η Τουρκία να πουν σε κοινή δήλωση ότι θα στείλουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο. Υπήρχε πάντα κάποιο πρόβλημα από την ελληνική πλευρά ή πιο συχνά από την τουρκική πλευρά. Οι Τούρκοι κάποια στιγμή μάς είπαν ανοιχτά ότι ήξεραν πως θα έχαναν μια υπόθεση για τα Ίμια στο Διεθνές Δικαστήριο, αλλά θα ήταν έτοιμοι να το επιτρέψουν να συμβεί, αρκεί να μπορούσαν να εξισορροπήσουν την ήττα με μια νίκη. Αν ήταν να επιτρέψουν να πάει το θέμα των Ιμίων στο δικαστήριο, ήθελαν να επιληφθεί το Διεθνές Δικαστήριο ταυτόχρονα και του θέματος της στρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων»

Πηγή: «Καθημερινή», 2/2/2025

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μητσοτάκης κατά Τράμπ – Μάσκ καί σύγκρουσις Εὐρώπης – ΗΠΑ

Εφημερίς Εστία Ιαν 13, 2025

Σφοδρή ἐπίθεσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ κατά τοῦ νέου Προέδρου τῆς Ἀμερικῆς καί τοῦ ὑπουργοῦ Ἀποτελεσματικότητος – Ἔλαβε τήν σκυτάλη ἀπό τούς φόν ντέρ Λάυεν καί Ἀντόνιο Κόστα πού ἐπετέθησαν πρῶτοι – Ἡ «παράγκα» τῶν Δημοκρατικῶν ἀντεπιτίθεται

ΜΠΟΡΕΙ στήν περίπτωση τῆς Οὐκρανίας ΗΠΑ καί Εὐρώπη νά εἶχαν εὐθυγραμμισθεῖ, τώρα ὅμως ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει νά εὑρέθη πρό διλήμματος ὡς πρός τό ἐάν ἡ «σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας» εἶναι ἡ Εὐρώπη πού φεύγει ἤ ἡ Ἀμερική πού ἔρχεται. Καί ἐπέλεξε τήν Εὐρώπη πού φεύγει, παραλαμβάνοντας τήν σκυτάλη τῶν ἐπικρίσεων κατά τοῦ Προέδρου Τράμπ καί τοῦ ὑπουργοῦ-ἐλεγκτοῦ τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, τόν ὁποῖον ἔχει ἐπιλέξει καί στόν ὁποῖον ἔχει δώσει τόν τίτλο τοῦ ὑπουργοῦ Ἀποτελεσματικότητος, τόν Ἔλον Μάσκ.

Πράγματι χθές, μιλῶντας στό ὑπουργικό συμβούλιο κατά τήν πρώτη συνεδρίασή του γιά τό 2025, ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός μεταξύ ἄλλων εἶπε: «Μπροστά μας διαμορφώνεται καί ἕνα πρωτόγνωρο σκηνικό ὅπου παγκόσμιοι οἰκονομικοί παράγοντες διεκδικοῦν τόν ρόλο διαμορφωτῆ τῆς κοινῆς γνώμης σέ πολλές χῶρες, ἕνα φαινόμενο τό ὁποῖο καί μέ τή συνδρομή τῆς ἀκόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεῖ, θά ἔλεγα, τόν δυτικό πολιτισμό τοῦ ὀρθοῦ λόγου καί τῆς δημοκρατίας καί προφανῶς οἱ ἀπαντήσεις σέ αὐτές τίς προκλήσεις δέν μποροῦν νά δοθοῦν μόνο στό ἐπίπεδο τῆς πατρίδας μας. Ἀντιλαμβάνεστε ὅτι ἀπασχολοῦν τά ζητήματα αὐτά καί τήν ΕΕ σέ ἀνώτατο ἐπίπεδο, ἀλλά προφανῶς πρέπει νά λάβουν κεντρική θέση καί στούς δικούς μας προβληματισμούς».

Ο μοναδικός γενναίος Έλληνας Πρόεδρος που εκφώνησε έναν ιστορικό πατριωτικό λόγο ενωπιον του Αμερικανου Προεδρου

Από Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Σαν σημερα ο μοναδικος γενναιος Ελληνας Προεδρος εκφωνησε εναν ιστορικο πατριωτικο λογο ενωπιον του Αμερικανου Προεδρου Κλιντον, χωρις φοβο, με παθος. Σημερα θα διεγραφετο ή θα χαρακτηριζοταν πατριωτης της φακης απο κατι χεσμενους πολιτικους.

Τον αναρτω γιατι λαος χωρις μνημη ειναι αυτο που πανε να μας καταντησουν πολιτικοι και "διανοουμενοι" της φακης.

Κωστής Στεφανόπουλος πριν 25 χρονια:

«Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,

Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα. Σας υποδεχόμεθα καθώς και την Κυρία Κλίντον με αισθήματα ειλικρινούς φιλίας και μεγάλης εκτιμήσεως προς το πρόσωπόν σας, αλλά και έναντι της μεγάλης σας χώρας, με την οποίαν η Ελλάς συνδέεται με παλαιούς όσον και συγχρόνως ισχυρούς δεσμούς.

Το Σύνταγμα της χώρας σας είναι το πρώτο Σύνταγμα της σύγχρονης εποχής μας που εξέφρασε εν μέσω περιπλόκων τότε προβλημάτων, ισχυρών εντάσεων και μεγάλων δυσχερειών την αφοσίωση ενός Λαού, του Αμερικανικού, στην Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη. 

Η σύγχρονη Ελλάς, κύριε Πρόεδρε, όπως καλώς γνωρίζετε, είναι κράτος ειρηνικό, σεβόμενο απολύτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του με άριστα λειτουργούν δημοκρατικό πολίτευμα, με ισχυρά και αναπτυσσόμενη οικονομία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, σημαντικός παράγων σταθερότητος εις την περιοχήν των Βαλκανίων. Δεν αγαπούμε τον πόλεμον, ούτε τον προβάλλομε ως μέσον επιλύσεως διαφορών, αποδεχόμεθα και στηρίζομε τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμεθα και επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιον και τις διεθνείς συνθήκες και διατηρούμε φιλικές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, μη έχοντας άλλα προβλήματα πέραν αυτών που προκαλούνται εις βάρος μας από την επιθετική πολιτική της Τουρκίας.

Επωφελούμενος από το μεγάλο προσωπικό ενδιαφέρον σας για την επίλυση του επί 25ετίαν χρονίζοντος Κυπριακού προβλήματος, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω προς όλους τους παρευρισκομένους ότι το πρόβλημα αυτό προκλήθηκε από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη νήσο, προς αποκατάστασιν, όπως τότε είπε, του διαταραχθέντος από την απόπειρα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου νομίμου πολιτεύματος, ότι έκτοτε και παρά την αποκατάσταση της νομιμότητος συνεχίζει την κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Από τα “Αμέρικαν μπαρ” στις “αμερικάνικες γωνιές” της Πρεσβείας

Της Ιωάννας Αναστασίου

“Ιεεπ, τι το κάναμε εδώ; Αμέρικαν μπαρ;” Η φωνή του Διονύση Παπαγιανόπουλου στην ταινία “Η βίλα των οργίων” έχει πια ξεθωριάσει κι ελάχιστοι θυμούνται τι ακριβώς γινόταν στην Ελλάδα της δεκαετίας του ‘60 σε ένα … “αμέρικαν μπαρ”. Τώρα που η Ελλάδα είναι “αυτοκόλλητη” των Ηνωμένων Πολιτειών, ανεξαρτήτως Προέδρων όπως εννοούσε και ο πρωθυπουργός στη συγχαρητήρια δήλωση του για την εκλογή Τραμπ, αντί του στρατού τα “μπαρ” προώθησης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τα κατέχει η Πρεσβεία. Οι χώροι που παραχωρούνται για να στήσει τις “αμερικάνικες γωνίες” της συνήθως είναι αυτοί που συγκεντρώνουν πολλούς νέους ανθρώπους.

Η πιο πρόσφατη τέτοια “γωνία” άνοιξε πρόσφατα και το μάθαμε με δελτίο Τύπου της ίδιας της αμερικάνικης πρεσβείας, στο γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” και ότι στα εγκαίνια του παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης, ο Πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Πρέσβης των Η.Π.Α. στην Ελλάδα Γιώργος Τσούνης. Ειδικά για το γήπεδο Καραϊσκάκη, ο τίτλος στον “πετυχημένο θεσμό” των “Γωνιών” αναβαθμίστηκε σε “Pop-Up American Space”. Η καινοτομία του, εκτός από την έως τώρα πληροφόρηση που προσφέρουν οι “αμερικάνικες γωνιές” για εκπαιδευτικές ευκαιρίες στις ΗΠΑ και χρηματοδοτούμενες εκδηλώσεις για την ωραία ζωή στην Αμερική, είναι η επέκταση τους και σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις.

Πανελλαδικό δίκτυο για τη στήριξη αμερικανικής πολιτικής

Η αμερικάνικη πρεσβεία στην Ελλάδα που έως και το 2012-2015 έχει πρώτο στόχο την άμβλυνση του έντονου “αντιαμερικανισμού” στον ελληνικό λαό, έστησε σταδιακά σε όλη τη χώρα τις “αμερικάνικες γωνιές” της ως δομές προώθησης της αμερικανικής πολιτικής. Η στρατηγική προσέγγισης της ελληνικής κοινωνίας περιγράφεται αναλυτικά από το State Department σε πληθώρα επίσημων εγγράφων αναρτημένων δημόσια. Σε ένα από αυτά αναφέρεται “Οι Αμερικανικοί Χώροι και Γωνιές” προσφέρουν πολιτιστικά και άλλα είδη προγραμμάτων που αντιπροσωπεύουν όλο το φάσμα του αμερικανικού πολιτισμού και της αμερικανικής κοινωνίας, εμπλέκουν πολλά διαφορετικά τοπικά ακροατήρια, παρέχουν ευκαιρίες σε ξένα ακροατήρια να αλληλεπιδράσουν με Αμερικανούς και αντανακλούν τις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ”.

Πρόκειται δηλαδή για χώρους που εντάσσονται στην ολοκληρωμένη στρατηγική των ΗΠΑ για κάθε χώρα (Integrated Country Strategy – ICS) η οποία εκφράζεται μέσω της “δημόσιας διπλωματίας” και η οποία μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με το είδος των “ακροατηρίων” που απευθύνεται. Το εκτεταμένο δίκτυο της πρεσβείας που ενσαρκώνει την παραπάνω στρατηγική, λειτουργεί με άλλες έξι δομές. Όπως έγραψε ο “Ριζοσπάστης”, οι δομές αυτές είναι: Το «Athens American Center» στο «Πολιτεία Business Center» και τα «TechLab» στο Πολιτιστικό Κέντρο Ξάνθης, στις Κεντρικές Δημοτικές Βιβλιοθήκες σε Πειραιά, Βέροια, Σπάρτη, Κέρκυρα και στη Θεσσαλονίκη, στη ΧΑΝΘ. Οι δομές αυτές πρωτοστατούν με διάφορες πρωτοβουλίες στη συγκέντρωση νέων ανθρώπων μέσα από προγράμματα συνεργασίας με σχολεία, βιβλιοθήκες, αθλητικούς συλλόγους, δήμους και διάφορες ΜΚΟ.

Δεν είναι δική μας υπόθεση η κρίση, η αναδιοργάνωση και η ισχυροποίηση των ΗΠΑ

Η συντριπτική νίκη του Ντ. Τραμπ στις ΗΠΑ επιβάλλει να εξαχθούν ορισμένα βασικά συμπεράσματα· χωρίς βέβαια να παραβλέψουμε πως το «διάβασμα» της εξελισσόμενης κατάστασης, και ιδιαίτερα το πώς πραγματικά θα πολιτευτεί η κυβέρνηση Τραμπ από τον Ιανουάριο, χρειάζεται προσοχή και συνεχή παρακολούθηση.

Πρώτο σημείο: Η εικόνα που είχαν δημιουργήσει όλα τα ΜΜΕ, οι δεξαμενές σκέψης, τα επιτελεία των κομμάτων, ακόμα και κυβερνήσεις στον Δυτικό παγκοσμιοποιημένο κόσμο, πως θα ήταν ένα ντέρμπι και πως η Καμάλα Χάρις είχε προβάδισμα, ήταν σκέτη παραπληροφόρηση. Είναι εντυπωσιακό πώς κατασκεύασαν μια «πραγματικότητα» που απείχε πάρα πολύ από την αληθή πραγματικότητα των ΗΠΑ. Με τον τρόπο αυτό μάλλον προσπάθησαν να περισώσουν κάτι από μια βέβαιη συντριβή. Δεν μπορεί να μην «άκουσαν» το ρεύμα που υπήρχε (μόνο οι στοιχηματικές εταιρείες δεν έπεσαν έξω…).

Δεύτερο σημείο: Ο Τραμπ νίκησε επειδή κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα πολιτικό ρεύμα μέσα στις ΗΠΑ, αξιοποιώντας την υπαρκτή οργή από τη συνεχιζόμενη κοινωνική και οικονομική υποβάθμιση, την αλαζονεία και το ψέμα της μιντιακής εικόνας, τη διαχείριση των δύο ακτών των ΗΠΑ από τη χρηματιστική παγκοσμιοποιητική ολιγαρχία, τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση των ΗΠΑ σε διεθνές επίπεδο. Ένας ακροδεξιός μεγιστάνας εξέφρασε αυτήν την οργή, και θα την εργαλειοποιήσει σε ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης και ισχυροποίησης των ΗΠΑ μέσα από μια εκδοχή «εθνικιστικού ιμπεριαλισμού». Το «να κάνουμε σπουδαία ξανά την Αμερική» συμπληρώθηκε σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση με το σύνθημα «θα το φτιάξω» (fix it), υπονοώντας την παραγωγική εγκατάλειψη ολόκληρων περιοχών, τη μετανάστευση, την επίθεση στην «αναπαραγωγική οικογένεια», και σε γεωπολιτικό επίπεδο νέες σχέσεις που να θέτουν την Αμερική σε θέση ισχύος.

Τρίτο σημείο: Από το 2008 που ξέσπασε το μεγάλο επεισόδιο της κρίσης στις ΗΠΑ, η γενική πορεία ήταν μια συνεχιζόμενη απολίπανση των μεσαίων στρωμάτων και μια εγκατάλειψη των εργαζομένων και φτωχών στρωμάτων – κυρίως μέσα από ένα αφήγημα για την παγκοσμιοποίηση, τη συμπερίληψη και την ανθεκτικότητα. Η υποχώρηση και η αποδρομή των ΗΠΑ γινόταν ολοένα και πιο φανερή. Η διαχείριση από τους Δημοκρατικούς, σε συνεταιρισμό με τους Ρεπουμπλικάνους, ήταν αναποτελεσματική, αντιφατική. Διαρκώς βάθαινε ένα σχίσμα στο εσωτερικό της κοινωνίας, αλλά και μέσα στο βαθύ κράτος των ΗΠΑ. Η ανάδειξη του Τραμπ και η πρώτη του νίκη το 2016 ήταν ένα πρώτο ισχυρό σημάδι αυτής της ενδόρρηξης, που στις εκλογές του 2020 αντιστράφηκε προς στιγμήν με την εκλογή Μπάιντεν, χωρίς όμως να σβήσει τη «φωτιά». Η αποτυχία ειδικά στον τομέα της οικονομίας (άρα και της πραγματικής κατάστασης ευρύτατων στρωμάτων), μαζί με μια μεταμοντέρνα αλαζονεία και διάδοση της παγκοσμιοποιητικής ατζέντας, και η δαιμονοποίηση του ακροδεξιού μεγιστάνα, δεν αποτέλεσαν ισχυρή απάντηση. Ο Τραμπ παρουσιάστηκε πιο μαχητικός, μόνος εναντίον όλων, δημιούργησε ένα ρεύμα, επέζησε από απόπειρες δολοφονίας και καταδίκες, και νίκησε με μεγάλη διαφορά.

Oι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Είναι πολύ πιθανό τις επόμενες ώρες οι αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ελλάδα να απογειωθούν για να εμπλακούν στη σύγκρουση Ιράν και Ισραήλ, σύγκρουση που κατέστησε αναπόφευκτος ο άνευ ορίων, τυχοδιωκτικός ιμπεριαλισμός του Νετανιάχου και η υποστήριξη ή ανοχή της πολιτικής του από τα παντοδύναμα ισραηλινά λόμπυ που ελέγχουν τις περισσότερες δυτικές (και όχι μόνο) κυβερνήσεις.

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε με την ευκαιρία αυτή ότι η χρήση των βάσεων για σκοπούς επίθεσης κατά τρίτης χώρας απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά και από το ελληνικό και από το διεθνές δίκαιο, πλην μιας περιπτώσεως, αν τα αμερικανικά αεροπλάνα αναλαμβάνουν δράση στα πλαίσια απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κάτι που δεν συμβαίνει.

Με άλλα λόγια η χρήση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα για επιχειρήσεις κατά του Ιράν, του Λιβάνου ή οποιουδήποτε άλλου είναι παντελώς παράνομη.

Φυσικά είναι εντελώς ουτοπικό να περιμένει κανείς από τους «καραγκιόζηδες» που μας κυβερνάνε να ενδιαφερθούν για οποιαδήποτε έννοια δικαίου, εθνικού και διεθνούς, αλλά και για οποιαδήποτε έννοια εθνικού συμφέροντος και εθνικής αξιοπρέπειας.

Πολύ προτού αρχίσουν οι τωρινοί πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή με σειρά άρθρων μου υποστήριξα, πριν ακόμα γίνει τόσο σαφής όσο σήμερα ο πυρηνικός κίνδυνος, πόσο επικίνδυνο είναι να γεμίσει κυριολεκτικά η Ελλάδα αμερικανικές βάσεις, μετατρεπόμενη σε στόχο δυνητικών αντιποίνων, πόσο μάλλον που η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα χωρίς κανένα στρατηγικό βάθος.

Και βεβαίως η «δωρεάν» παραχώρηση της ελληνικής «γεωπολιτικής υπεραξίας» σε τρίτες δυνάμεις αφενός απομείωσε σημαντικά αν δεν εξουδετέρωσε πλήρως τα ελληνικά «στρατηγικά χαρτιά», αφετέρου έχει καταστρέψει τις σχέσεις μας με τη μισή ανθρωπότητα και μας άφησε να έχουμε σχέσεις μόνο με τους δυτικούς και ισραηλινούς «νταβατζήδες» μας, ιστορικά υπεύθυνους για όλες τις καταστροφές που υποστήκαμε, είτε άμεσα από τους ίδιους, είτε με ενεργούμενο την Τουρκία.

Έργα και ημέρες πρακτόρων από την "αριστερή" πτέρυγα του πολιτικού προσωπικού του Ευρώ Ατλαντικού άξονα το 2015

 

ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ: 

1. ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ-ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ &

 2. ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΕΛΠΙΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ", ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ!

 Από #Νέος_Θερσίτης, [7/7/2024 5:20 μμ]

 «Μα, τι πάει και θυμάται κι αυτός ο Πούτιν για την Ελλάδα;

(… και μαζί, τι πάει και θυμίζει και σε μας!)

Έβλεπα πιο προσεκτικά τη συνέντευξη του Вλανтιμiр Поύтiν μετά τη Διάσκεψη Κορυφής του Οργανισμού της Σαγκάης,

στις 4 Ιούλη 2024, με αφορμή ερώτηση περί της προοπτικής ενιαίου νομίσματος Ρωσίας-Λευκορωσίας:

“Θα προχωρήσουμε με προσεκτικά βήματα στην οικονομική ολοκλήρωση με την Λευκορωσία με βάση και τη διεθνή, θετική κι αρνητική εμπειρία.

…Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε, όταν δημιουργήθηκε το ενιαίο νόμισμα, πολλές χώρες με αδύναμες οικονομίες υπέφεραν, επειδή δεν είναι δυνατόν να ρυθμιστεί τίποτα με βάση τον πληθωρισμό, επειδή τα πάντα είναι συνδεδεμένα με το ευρώ.

Δεν υπάρχει δραχμή, φέρ' ειπείν, και η Ελλάδα δεν μπορούσε να ρυθμίσει τις εσωτερικές οικονομικές της διαδικασίες με τη βοήθεια του εθνικού της νομίσματος…»

👉 Η αλήθεια είναι ότι ο Πούτιν το πρώτο εξάμηνο του 2015 έζησε από πολύ κοντά και πολύ ενεργά την “ελληνική κρίση χρέους” προσπαθώντας πραγματικά και ειλικρινά να βοηθήσει την Ελλάδα “να τα βγάλει πέρα” με την Τρόικα!

Στο τέλος, έπαθε όμως κι αυτός … “Τσίπρα” -όπως κι ο Ελληνικός λαός!

Έμειναν όμως, απ’ αυτή την εποχή κάποιες ιστορίες που θα διηγηθώ παρακάτω

(😉 Α, και για να μην έχουμε … διαψεύσεις, να θυμίσω ότι για ΟΛΑ αυτά υπάρχουν ΚΑΙ μάρτυρες ΚΑΙ ντοκουμέντα κι αλληλογραφία ΚΑΙ ηχογραφημένα πρακτικά!)

Μπίζνες και εγγυήσεις

Αλέξης Παπαχελάς

Αν είχα την ευκαιρία να καθίσω απέναντι από τον «Ευρωπαίο διπλωμάτη» που θέτει επιτακτικά το ζήτημα της παροχής αντιαεροπορικών συστημάτων από την Ελλάδα στην Ουκρανία, θα του έλεγα τα εξής: Ευχαρίστως, αν υπήρχε από την πλευρά της Ε.Ε. μια σαφής και απτή δέσμευση για την προστασία της ασφάλειας της χώρας μας, αυτό που οι Αγγλοσάξονες θα αποκαλούσαν firm security commitment. Τέτοια δέσμευση δεν υπάρχει και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να τη δώσει προφανώς, γιατί εμπλέκει άλλο μέλος του.

Ο «Ευρωπαίος διπλωμάτης» θα έπρεπε, βέβαια, να κατανοήσει επίσης ότι η Ελλάδα δεν συνορεύει με την Αυστρία και τη Γαλλία, ούτε μοιράζεται μόνο κάποια λίμνη με όμορη χώρα. Εχει ως γείτονα μια χώρα που αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών και η οποία έως πρόσφατα έκανε συχνές υπερπτήσεις πάνω από αυτά. Τα αντιαεροπορικά συστήματα της χώρας δεν μπορούν να δοθούν στην Ουκρανία, ή σε οιαδήποτε άλλη χώρα, χωρίς να υπάρχει δέσμευση ότι θα αντικατασταθούν αμέσως από άλλα παρόμοια, χωρίς προφανώς να χρειαστεί να πληρωθούν από τον ελληνικό προϋπολογισμό.

Πολλαπλασιάζοντας τους εχθρούς

Την ώρα που προχωρά το μπαράζ «μεταρρυθμίσεων» για τον «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό» που προωθεί η κυβέρνηση, και στήνονται γέφυρες με τα υπόλοιπα συστημικά κόμματα για να περάσουν νομοσχέδια που θα τον υλοποιήσουν (κάτι σαν πρόβες μελλοντικών συνεργασιών και αναδιατάξεων του πολιτικού σκηνικού), ξετυλίγεται ένα crash test απέναντι στην κοινωνία – η οποία βλέπει όλες οι πλευρές της ζωής είναι επί ξύλου κρεμάμενες, αβέβαιες, και ο αγώνας για την επιβίωση συνεχής, διαρκής, αγχωτικός.

Αυτό το crash test έχει τη σημασία του: δείχνει ότι δεν είναι «περίπατος», ούτε φτάνει ένα «41%». Αγρότες, φοιτητές, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αλλά και μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που δεν συμφωνούν με τον «γάμο» (δηλαδή τεκνοθεσία, παρενθεσία, εμπορευματοποίηση κ.λπ.), δηλώνουν ένα ρήγμα στην προώθηση της συστημικής ατζέντας. Αυτό θα εκφραστεί μέσα από τις χαραμάδες ή τις αντιθέσεις που διαπερνούν το πολιτικό σκηνικό.

Όμως πέρα από αυτήν την πλευρά –που είναι σημαντική επειδή αφορά το «κοινωνικό»– υπάρχει και μια άλλη, πολύ επικίνδυνη πτυχή που εφαρμόζεται, χωρίς να συγκεντρώνει την απαραίτητη προσοχή: μέσα σε πολύ λίγο διάστημα η εξωτερική πολιτική και η στρατιωτική πολιτική έχουν κάνει άλματα στην πιο ενεργή και δεσμευτική ΝΑΤΟϊκή και στρατιωτική ευρωενωσιακή εκστρατεία.

Ο 5ος γύρος «Στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδας» που έγινε στην Ουάσιγκτον «δένει» ακόμα περισσότερο τη χώρα σε πολεμικές εξαρτήσεις και υποχρεώσεις τόσο στον πόλεμο της Ουκρανίας, όσο και στη Μέση Ανατολή και την Ερυθρά θάλασσα. Η συμμετοχή της χώρας στην πολεμική αρμάδα που αποφάσισε και συγκρότησε –για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα– η Ε.Ε. με ονομασία «EUNAVFOR ASPIDES» έχει επικεφαλής Έλληνα αρχιπλοίαρχο. Η επιχειρησιακή έδρα της αρμάδας είναι το στρατηγείο της Λάρισας και η αποστολή της είναι η αντιμετώπιση των Χούθι. Έτσι έχουμε άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας ενάντια στην Υεμένη, σε έναν πόλεμο που πιθανόν να κλιμακωθεί επικίνδυνα.

Εύλογες απορίες...

Ως και ο ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ έχει αμφιβολίες για την ελληνοτουρκική προσέγγιση και την υποτέλεια στα κελεύσματα των ΗΠΑ!!!

Τελικά μόνο ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ παραμένει  συνεπής και αισιόδοξος και σταθερά προπαγανδίζει την ελληνοτουρκική προσέγγιση παραμένοντας πάντα φανατικά στην "σωστή πλευρά της ιστορίας"!

Γερομοριάς 

_______________

Το κείμενο του Α. Παπαχελά στην Καθημερινή:

Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις περνούν και θα περνούν πάντοτε μέσα από την Αγκυρα. Οσο και αν κάποιοι θέλουν να εξωραΐσουν την πραγματικότητα, αυτή είναι η αλήθεια. Τελευταίο παράδειγμα το πώς η Ουάσιγκτον καθυστερούσε την αποδοχή του ελληνικού αιτήματος για την αγορά των F-35 μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί ήθελε να γίνει μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας για τα F-16 με την Τουρκία.

Πρέπει όμως να έχουμε στο μυαλό μας και κάτι ακόμη. Μια σημαντική μερίδα των ανθρώπων που λαμβάνουν τις αποφάσεις στην αμερικανική πρωτεύουσα είναι φανατικοί οπαδοί της άποψης πως οι ΗΠΑ δεν πρέπει να κάνουν τίποτα που μπορεί να κλονίσει τις σχέσεις τους με την Αγκυρα. Είναι εντυπωσιακό. Αγνοούν τις σχέσεις της τουρκικής ηγεσίας με τη Χαμάς και το Ιράν. Δεν επιβάλλουν κυρώσεις σε τουρκικές εταιρείες, ενώ γνωρίζουν ότι έτσι παραβιάζεται μαζικά το εμπάργκο κατά της Ρωσίας. Ξεπερνούν με ιώβειο υπομονή τη μεθόδευση για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και γενικά, είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν την Τουρκία, ό,τι και αν κάνει. Προσέχουν απίστευτα μήπως κάνουν κάποια ενέργεια που θα την ενοχλήσει, όπως για παράδειγμα με την επιστολή για τους όρους που δίνονται τα τουρκικά F-16, η οποία παραμένει μυστική. Και για να είμαστε ρεαλιστές, αν δεν υπήρχαν ο γερουσιαστής Μενέντεζ με λίγους βουλευτές και τον γερουσιαστή Βαν Χόλεν και το HALC, δεν θα γινόταν καν συζήτηση για όρους.

"Το τελεσίγραφο Μπλίνκεν στην Ελλάδα" και η λίστα όπλων που στείλαμε στην Ουκρανία - Ι. Μπαλζώης"

Βρε, πως αλλάζουν οι καιροί....

Ε.Δ.Α 1957...

Τελικός στόχος της επίθεσης αυτής ο συντάκτης εκτιμούσε πως ήταν η «εξουδετέρωση της αυξημένης αντίδρασης των λαϊκών στρωμάτων», και η αποτροπή της συσπείρωσης «πατριωτικών δυνάμεων» ικανών να παλέψουν για την υλοποίηση της «Εθνικής Δημοκρατικής Αλλαγής».

Σε ό,τι αφορά τη νεολαία, ο συντάκτης του πλάνου επεσήμαινε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των «δυνάμεων της υποτέλειας», οι οποίες, αξιοποιώντας το εύπλαστο της νεανικής ηλικίας, αποσκοπούσαν με τη διάδοση του «αμερικάνικου τρόπου ζωής» να θέσουν φραγμό στην πατριωτική της δράση η οποία είχε αναδειχθεί με αφορμή τις κινητοποιήσεις για το Κυπριακό, καθιστώντας έτσι εφικτό τον έλεγχο της!!!!!

«Αυτή η αμερικανική "πνευματική βοήθεια" που είναι το φυσικό επακόλουθο της άλλης "βοήθειας" δυο σκοπούς επιδιώκει», έγραφε η Αυγή σε σχετικό αφιέρωμα της το 1956:

 «ο ένας είναι η προπαγάνδα του περιλάλητου "αμερικάνικου τρόπου ζωής", να μας αποδείξει δηλαδή πως ο τρόπος ζωής και σκέψεως της σημερινής Αμερικής και ο πολιτισμός του δολαρίου είναι τα καλύτερα φρούτα του ανθρώπινου πολιτισμού. 

Ο δεύτερος σκοπός που επιδιώκεται είναι να διαφθείρη συνειδήσεις, να πλάση τους Έλληνες κατ' εικόνα και ομοίωσιν των δούλων [...], έτσι που να μην μπορούν να σκέφτονται ελεύθερα".

"...«προσπάθειες για τη διάβρωση της νεολαίας», κατονομάζονταν φορείς οι οποίοι (κατά την εκτίμηση του συντάκτη του κειμένου) ασκούσαν προπαγανδιστική υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών δράση, όπως τα κολέγια, οι σχολές που λειτουργούσαν στην Ελλάδα με αμερικανική χρηματοδότηση, η Φωνή της Αμερικής, δηλαδή ο ραδιοφωνικός σταθμός της αμερικανικής βάσης

στην Αθήνα, τα ινστιτούτα με τους χιλιάδες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής Διαφώτισης, σπουδαστές κλπ.

«Στη δίψα της Νεολαίας για ψυχαγωγία», επεσήμαινε ένα έγγραφο της Διαφώτισης, «της προσφέρουν τον γκαγκστερικό κινηματογράφο, τα ηλίθια χολυγουντιανά κατασκευάσματα, το στριπ-τιζ και τα πορνογραφικά θεάματα του θεάτρου και του σινεμά. [...]

Στη λαχτάρα για χορό και μουσική της σερβίρουν ξένα αηδιαστικά "ελαφρά" τραγούδια και εξίσου κακής ποιότητας δικά μας. Αντί για λέσχες νεολαίας και τόπους εκπολιτισμού προσφέρουν τα πορνεία, τα σφαιριστήρια, τους ντεκέδες, τα "κλαμπς", και τα κάθε λογής καταγώγια που ξεφυτρώνουν κατά χιλιάδες σε όλη τη χώρα». (ΑΣΚΙ, Αρχείο Νεολαίας ΕΔΑ,

Κουτί 270: Η σημερινή κατάσταση της Νεολαίας στην Ελλάδα, δακτυλόγραφο, χ.χρ).

 «Οι Αμερικάνοι στην Ελλάδα. Η πνευματική "βοήθεια", μια άλλη πλευρά υποδουλώσεως του λαού μας. Κόμικς, μίκυ-μάους, "σορτς" βιβλία, πολυτελή "κέντρα πληροφοριών" και ινστιτούτα», Αυγή, 22.03.1956.

Πηγή: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid021pXV4qCoHPL1k3iGvDLWio6BuThDXyofZoEi6z3CCthAPcm1hsDCiT8sGNfeFZUGl&id=1572263489

Ανάρτηση: Γερομοριάς 

I love USA

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη 

- Θυμάστε εκείνον τον ανεκδιήγητο πρόεδρο της Γεωργίας, τον Σαακασβίλι, που έτρωγε τη γραβάτα του όταν έκαναν ντου οι Ρώσοι; 

- Προφανώς θυμάστε τον σημερινό πρόεδρο της Ουκρανίας που επίσης κατέστρεψε τη χώρα του. 

- Ίσως, τέλος, να μην ξέρετε τον σημερινό πρωθυπουργό της Αρμενίας τον Νικόλ Πασινιάν, του οποίου η χώρα καταστρέφεται τώρα από την Αζέρικη πολεμική επιχείρηση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Τι κοινό έχουν αυτοί οι 3, εκτός του ότι καταστρέφουν τις χώρες τους;

Είναι και οι τρείς "φυτευτοί" των Αμερικανών που πούλησαν στο Λαό τους "δημοκρατικά αμερικανικά παραμύθια" και στην Ελλάδα έχουμε ήδη μεγάλη ιστορική και τραυματική εμπειρία σ' αυτά.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ slpress.gr ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΥΡΚΙΑ

Ας μείνουμε στην πραγματικότητα – Το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής-κατοχής/ 

Κόλμερ Κωνσταντίνος

Θα διολισθήσει ο Μητσοτάκης σε διαπραγμάτευση με τον Ερντογάν; - 

Τάρκας Αλέξανδρος

Συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν – Ένα ακόμη μετέωρο βήμα - 

Βενιζέλος Κώστας

Στη δίνη ασύμμετρης αβεβαιότητας Ελλάδα και Κύπρος… - 

Καλογερίδου Κρινιώ

Βιβλίο "ψεκασμένων" και "συνωμοσιολόγων"....

Του Δημήτρη Γιαννάτου 

Βιβλίο "ψεκασμένων" και "συνωμοσιολόγων"....

😄 τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο πρώτος στην "σωστή πλευρά της Ιστορίας;;; 

όχι η Οικογένεια; ή η σκυτάλη είναι άτιμο παλούκι 😅 

Μακεδονομάχοι πριν, κουφάλες μετά και άλλα πολλά και φαιδρά!!! 

 Ο σχολιασμός είναι σκόπιμα δεικτικός για όσους/ες κάνουν γαργάρα και έχουν επιλεκτική γραφή και μνήμη...

Ο Τζ. Πάιατ, λέει ότι αποστολή του, ήταν να πάει ένα βήμα πιο πέρα την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία και να «επιστρέψουν» οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα στην περιοχή της Β. Ελλάδας. "«ήταν όλα ενταγμένα σε ένα σχέδιο αναβίωσης της ιδέας της αμερικανικής παρουσίας. Να μη ζητάμε πια συγγνώμη για τη Σούδα, όπως είχαμε συνηθίσει, αλλά να ενισχύουμε τις στρατιωτικές συνεργασίες μας. Είμαι πολύ περήφανος τόσο για το πώς δουλέψαμε πολλές ελληνικές κυβερνήσεις πάνω σε αυτό, όσο και για το πώς αναβαθμίσαμε τη διευρυμένη συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας, ώστε να συμπεριλάβει διευρυμένες ασκήσεις, κυλιόμενες μεταθέσεις στο Στεφανοβίκειο και επιχειρήσεις που κάνουμε στη Λάρισα».(...)

"Με αυτή λοιπόν την αφετηρία και σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησε η στρατιωτική και επιχειρηματική …«ανάκαμψη» των ΗΠΑ στη Β. Ελλάδα, που «σφραγίστηκε» με το ΝΑΤΟικό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε στρατιωτικό κόμβο και βέβαια με τις ενεργειακές υποδομές αμερικανικών συμφερόντων που γίνονται στην περιοχή, βάζοντας τον λαό στο επίκεντρο τεράστιων ανταγωνισμών και κινδύνων"(...)

"«Συμ­φω­νία των Πρε­σπών». Εδώ ο πρέ­σβης απο­θε­ώ­νει τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδι­κά τον τότε πρω­θυ­πουρ­γό, Αλ. Τσί­πρα. Γρά­φει: «Νομί­ζω, ξανα­κοι­τώ­ντας την, πως η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών ήταν επα­να­στα­τι­κή πρά­ξη στην ελλη­νι­κή εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή (…) Αυτό απέ­δει­ξαν οι Πρέ­σπες και η προ­θυ­μία του πρω­θυ­πουρ­γού να ανα­λά­βει το πολι­τι­κό κόστος για τη συμ­φω­νία. Ο Τσί­πρας προς μεγά­λη του τιμή ανα­γνώ­ρι­σε πως ήταν θέμα ιστο­ρι­κής κλη­ρο­νο­μιάς και πως έβα­ζε την Ελλά­δα στο σωστό δρό­μο μακρο­πρό­θε­σμα. Δεν είχε απή­χη­ση αυτή η συμ­φω­νία στη Νέα Δημο­κρα­τία και είχα κάποιες πολύ έντο­νες συζη­τή­σεις με ανθρώ­πους που κατέ­χουν μεγά­λη εξου­σία σήμε­ρα, αλλά ξέρω πως σχε­δόν όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι είναι και αρκε­τά ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι που το έλυ­σαν άλλοι το θέμα για αυτούς».

Για τον Κοτζιά: "...να βρεθεί άλλος Έλληνας πολιτικός να κάνει όλη τη βρομοδουλειά..."

Τ.Πάιατ: «Σχέδιο Κοτζιά οι Πρέσπες – Ικανοποιημένοι στη ΝΔ που έλυσαν άλλοι το θέμα γι’ αυτούς

Ισχυρίζεται ότι ο Α.Τσίπρας δεν γνώριζε μέχρι τελευταία στιγμή


Ο τέως πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας Τζέφρι Πάιατ αναφέρθηκε στη Συμφωνία των Πρεσπών και «κάρφωσε» τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.




Στο βιβλίο του Πάιατ, με τίτλο «Μακριά κι αγαπημένοι: 80 χρόνια αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα, 1940-2020», ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην χώρα μας, αποκαλύπτοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε ιδέα μέχρι και τελευταία στιγμή για τα σχέδια του Κοτζιά, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης τρίβει τα χέρια του που θα υπέγραφε άλλος αντί για αυτόν.

Από την άλλη, σημειώνει ότι στη Νέα Δημοκρατία παρά τις ενστάσεις που είχαν τότε, σήμερα είναι ικανοποιημένοι που κάποιοι άλλοι υπέγραψαν τη Συμφωνία για αυτούς.

«Από ελληνικής πλευράς ήταν στην πραγματικότητα ένα σχέδιο του Κοτζιά μέχρι την τελευταία πράξη, όταν χρειάστηκε να πάρει την ευθύνη ο Τσίπρας» τονίζει στο βιβλίου του ο Πάιατ και προσθέτει μεταξύ άλλων: «Δεν είχε απήχηση η συμφωνία στη Νέα Δημοκρατία, και είχα κάποιες πολύ έντονες συζητήσεις με ανθρώπους που κατέχουν μεγάλη εξουσία σήμερα, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και αρκετά ικανοποιημένοι που το έλυσαν άλλοι το θέμα γι’ αυτούς».

Αναλυτικά τι αναφέρει ο Τ.Πάιατ:

«Νομίζω πως οι ΗΠΑ, η πρεσβεία εδώ, η πρεσβεία μας στα Σκόπια, ο αντιπρόεδρος Πενς και ο Γουές Μίτσελ, έπαιξαν όλοι πολύτιμο ρόλο στο να γίνει πράξη η συμφωνία, με έναν τρόπο που μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να παίξουν, γιατί είχαμε σχέσεις εμπιστοσύνης με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Για μένα, ήταν μια περιφανής στιγμή αποτελεσματικής αμερικανικής διπλωματίας.

Τελικά, ήταν τα εμπλεκόμενα μέρη που έπρεπε ν’ αποφασίσουν ότι θα κάνουν τη συμφωνία πράξη, και δίνω πολλά εύσημα στους Ζάεφ και Ντιμιτρόφ, ενώ από ελληνικής πλευράς ήταν στην πραγματικότητα ένα σχέδιο του Κοτζιά μέχρι την τελευταία πράξη, όταν χρειάστηκε να πάρει την ευθύνη ο Τσίπρας.

Πάντα όμως είχα την αίσθηση ότι το σχέδιο ήταν ουσιαστικά του Κοτζιά – φανταζόμουν κομματικές συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπου κοίταζαν ο ένας τον άλλον κι έλεγαν: γιατί το κάνουμε όλο αυτό; Πώς βοηθά το κόμμα; Και ο Τσίπρας, προς μεγάλη του τιμή, αναγνώρισε πως ήταν θέμα ιστορικής κληρονομιάς και πως έβαζε την Ελλάδα στον σωστό δρόμο μακροπρόθεσμα. Δεν είχε απήχηση η συμφωνία στη Νέα Δημοκρατία, και είχα κάποιες πολύ έντονες συζητήσεις με ανθρώπους που κατέχουν μεγάλη εξουσία σήμερα, αλλά ξέρω πως σχεδόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι και αρκετά ικανοποιημένοι που το έλυσαν άλλοι το θέμα γι’ αυτούς» αναφέρει στο βιβλίο του, απόσπασμα του οποίου δημοσιεύτηκε στα Νέα.

https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/t-paiat-sxedio-kotzia-oi-prespes-ikanopoiimenoi-sti-nd-pou-elysan-alloi-to-thema-gi-aytous/

ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μια φωτογραφία…

Του Ρούντι Ρινάλντι

«Παρακαλώ τον αναγνώστη να προσέξει τη φωτογραφία που παρατίθεται. Και να σκεφτεί λίγο περισσότερο για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Γιατί μπορεί να έχει αλλάξει το πολιτικό τοπίο στη χώρα μετά τις πρόσφατες εκλογές, μπορεί τώρα, ενόψει των επόμενων, τα κόμματα να τσακώνονται για τη φορολογία και την κοστολόγηση των προγραμμάτων τους, η Ν.Δ. να θέλει να κλειδώσει την αυτοδυναμία, ο ΣΥΡΙΖΑ να μην χάσει κι άλλο, το ΠΑΣΟΚ να πλησιάσει λίγο τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ελ. Λύση και το ΚΚΕ να σταθεροποιήσουν τη θέση τους και τα τρία μικρότερα να μπουν στη Βουλή… αλλά το «βαθύ σύστημα» δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα. 

Η άνεση του κ. Τσούνη, πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, να βρίσκεται στη Βουλή την ημέρα που ορκίστηκε μόνος του ο Α. Σαμαράς (επειδή έλειπε στις ΗΠΑ για να βραβευθεί από το Χάρβαρντ…), σε μια άδεια Βουλή, έχει ολόκληρο συμβολισμό. Και υπογραμμίζει κάποιες αλήθειες. Η σπορ ενδυμασία του, η χαλαρότητα, σαν να βρίσκεται σε ένα φιλικό σπίτι ή ένα κέντρο διασκέδασης, στα κατατόπια του τέλος πάντων, δείχνουν ένα «αμερικάνικο» πραγματιστικό στιλ, ένα «αμερικάνικο» πρακτικό πνεύμα. Μια επίδειξη της επικυριαρχίας σε μια χώρα με ειδικό καθεστώς. 

Άλλωστε ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η συνεργασία της Πρεσβείας με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις είναι άριστη. Είπε μάλιστα στο Φόρουμ των Δελφών πριν μερικές εβδομάδες πως «η Ελλάδα είναι κόμβος εμπορίου, logistics, ενέργειας, αλλά και κόμβος του ΝΑΤΟ». Με δυο λόγια, συνόψισε το ειδικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τη χώρα μας».