Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ Ν.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ Ν.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Ποντιακή λύρα και πολιτικός ακτιβισμός στην Τουρκία

Γράφει ο Νίκος Μιχαηλίδης  – 

Η ποντιακή λύρα και μουσική στη σημερινή Τουρκία αποτελούν πεδία ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ δεξιών και αριστερών ομάδων. Νέοι μουσικοί, αλλά και τα δίκτυα των ακροατών και υποστηρικτών τους διακινούν τις ηχογραφήσεις τους, χρησιμοποιώντας το YouΤube και το Facebook. Σκοπός τους δεν είναι μόνον να μοιραστούν την αγαπημένη τους μουσική και τραγούδια αλλά και να προκαλέσουν συζήτηση και προβληματισμό.
Τα αναρτημένα μουσικά βίντεο με ποντιακή λύρα και στίχο παρακολουθούνται από χιλιάδες πολίτες της Τουρκίας οι οποίοι αναρτούν τις προσωπικές τους απόψεις όχι μόνο για την ποιότητα του τραγουδιού αλλά και για μια σειρά από θέματα που άπτονται της τουρκικής εθνικής ιστορίας και ταυτότητας και τις σχέσεις με τους Έλληνες.
Ο ποντιακός μουσικός ήχος και στίχος παρακινούν ορισμένους από τους ακροατές να ξανασκεφθούν τις αντιλήψεις τους για το προσωπικό και οικογενειακό τους παρελθόν, καθώς και να αμφισβητήσουν τις επίσημες ιστορικές αφηγήσεις. Για άλλους αυτές οι αναρτήσεις συνιστούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια και ενότητα της Τουρκίας και θα πρέπει να αποφεύγονται. Σε άλλες περιπτώσεις γίνεται μια ιδιότυπη εξιδανίκευση του άμεσου Οθωμανικού παρελθόντος, το οποίο παρουσιάζεται ως μια περίοδος αδελφοσύνης και συνεργασίας Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην περιοχή της Τραπεζούντας.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Η κατασκευή τουρκικής έθνικ μουσικής

Γράφει ο Νίκος Μιχαηλίδης  – 

Με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας ιδρύθηκε “εθνικό” τουρκικό κράτος στη Μικρά Ασία από τα απομεινάρια του οθωμανικού στρατού και υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ. Όμως, η εκ των άνω συγκρότηση έθνους-κράτους και η επιβολή του σε έναν ετερόκλητο πληθυσμό υπήρξε εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση.
Οι ιθύνουσες ομάδες της εποχής βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έπρεπε να αφομοιώσουν πολλές διαφορετικές θρησκευτικές, αλλά κυρίως εθνοτικές ομάδες, με βάση το ιδεολόγημα της εν πολλοίς επινοημένης τουρκικής εθνικής ταυτότητας. Έτσι, μετά το 1923, με πολιτικές βίαιης καταστολής, αλλά και πρακτικών γλωσσικής και πολιτισμικής αφομοίωσης, μέσω της εκπαίδευσης και της προπαγάνδας που διήρκεσε για δεκαετίες, οι πολύγλωσσοι πληθυσμοί της Μικράς Ασίας μετατράπηκαν σταδιακά και μερικώς σε «Τούρκους εθνικιστές».
Ανάμεσα σε άλλες πολιτικές αφομοίωσης (επιβολή τουρκικής γλώσσας, επινοημένη ιστοριογραφία, επιβολή τουρκικών τοπωνυμίων και οικογενειακών επιθέτων), στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα ομοιογενές τουρκικό έθνος-κράτος, οι κεμαλικές κρατικές αρχές έθεσαν την μουσική δημιουργία και ακρόαση κάτω από τον αυστηρό έλεγχό τους.

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Το Μακεδονικό και τα brand names

του Νίκου Μιχαηλίδη  – 

Το πρόβλημα στις σχέσεις Ελλάδας-FYROM εκκινεί από το γεγονός ότι οι βόρειοι γείτονές μας στον ιδιότυπο ιδεολογικό τους ορίζοντα διαχωρίζουν τη Μακεδονικότητα από την Ελληνικότητα. Δεν αντιλαμβάνονται τον όρο Μακεδόνας όπως εμείς, δηλαδή ως μια τοπική έκφραση της ελληνικότητας ανάμεσα σε άλλες, όπως π.χ. Κρητικός, Πόντιος, Πελοποννήσιος κ.α. Νοηματοδοτούν τη Μακεδονικότητα ως μια ξεχωριστή εθνοτική οντότητα, στηριζόμενοι σε αντιεπιστημονικές, αυθαίρετες και κωμικές αφηγήσεις του ιστορικού παρελθόντος που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική.

Αν δέχονταν την Μακεδονικότητα ως τμήμα της Ελληνικότητας τότε η Ελλάδα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να «μοιραστεί» την πολιτιστική κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της αρχαίας Μακεδονίας. Σε αυτή την περίπτωση οι βόρειοι γείτονές μας θα ήταν τουλάχιστον εξαιρετικά φιλέλληνες, αν όχι ελληνίζοντες. Άλλωστε και η κλασσική αρχαιότητα είναι κτήμα της Ευρώπης και του Δυτικού Κόσμου γενικότερα. Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι με την περίπτωση της FYROM.
Η πολιτική πρόκληση του αλυτρωτισμού που συνδέεται με το όνομα στηρίζεται στην απόπειρα παραποίησης και οικειοποίησης της ελληνικής άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που συνδέεται με την αρχαία Μακεδονία. Αυτά είναι κομμάτι του ελληνικού brand name και ως τέτοια αναγνωρίζονται διεθνώς και πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλους. Δυστυχώς τα Σκόπια δεν το σέβονται αυτό. Δεν είναι βέβαια η μόνη χώρα που πράττει κατά αυτόν τον τρόπο. Το γειτονικό τουρκικό κράτος είναι το μέγιστο παράδειγμα παραποίησης ιστορικών και αρχαιολογικών δεδομένων, με στόχο την οικειοποίηση εδαφών και όχι μόνο.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Ακύρωση του Μακεδονισμού μέσω ενταξιακών διαπραγματεύσεων

του Νίκου Μιχαηλίδη  – 

Το θέμα της ονομασίας της FYROM επανήλθε δυναμικά στη δημόσια συζήτηση. Η ελληνική κυβέρνηση με δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών επιχειρεί να διατηρήσει κλίμα επίλυσης του προβλήματος. Η δημόσια καλλιέργεια αισιοδοξίας είναι μεν θετική, δεν θα πρέπει όμως να μας κάνει να χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι παρά την εκδήλωση επιθυμίας για επίλυση του ζητήματος εκ μέρους της νέας κυβέρνησης των Σκοπίων και κάποιες σχετικές δηλώσεις, ακόμα δεν έχουμε δει ουσιαστική αλλαγή στάσης. Με απλές δηλώσεις καλής θέλησης δεν επιλύονται τέτοια προβλήματα. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση επιχειρήσει να μπαλώσει το θέμα, θεωρώντας την ονομασία δευτερεύον ζήτημα, θα υποστεί τεράστια πολιτική φθορά και ανυπολόγιστες εκλογικές απώλειες και όχι μόνο στη Βόρεια Ελλάδα.
Αν λάβουμε υπόψη και την απαξίωση του ελληνικού πολιτικού προσωπικού λόγω της οικονομικής κρίσης και της κάκιστης διαχείρισής της, είναι δύσκολο να σκεφτούμε πως οι πολίτες θα πεισθούν από τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται. Τέτοια ζητήματα επιλύονται από ηγεσίες με μεγάλη πολιτική νομιμοποίηση και απήχηση, κάτι που αυτή την στιγμή δεν διαφαίνεται στη χώρα μας. Ούτε και στη γειτονική FYROM. Υπάρχει στην πατρίδα μας ένα τρομακτικό χάσμα μεταξύ πολιτών και πολιτικού προσωπικού το οποίο πιθανόν θα ενισχυθεί.

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Η Θεσσαλονίκη, ο Βησσαρίων και η «ήπια ισχύς»

του Νίκου Μιχαηλίδη  – 

Ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ήταν ένας Έλληνας λόγιος του 15ου αιώνα και μια από τις σημαντικότερες μορφές του βυζαντινού και ιταλικού ουμανισμού. Υπήρξε μητροπολίτης Νίκαιας και αργότερα, στην προσπάθειά του να αποτρέψει την πλήρη κατάρρευση του Βυζαντίου, έγινε καρδινάλιος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και επιχείρησε να κινητοποιήσει τη Δύση κατά των Οθωμανών.

Αν και, για διάφορους λόγους, στο πεδίο της πολιτικής και θρησκευτικής διπλωματίας απέτυχε, οι πολυσχιδείς πνευματικές δραστηριότητες του άσκησαν μεγάλη επιρροή και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της μεταβατικής εποχής από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση.
Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453 βασική μέριμνά του υπήρξε η διάσωση της κλασσικής ελληνικής κληρονομιάς. Εκτός του ότι μετέφερε την προσωπική του βιβλιοθήκη στην Ιταλία, συνέχισε να αναζητά και να αγοράζει ελληνικά χειρόγραφα από τα κατακτημένα πρώην βυζαντινά εδάφη και να τα μεταφέρει στη νέα του πατρίδα. Έτσι δημιούργησε σταδιακά μια σπουδαία για την εποχή συλλογή, η οποία αποτέλεσε πνευματικό λίκνο.
Υπήρξε επίσης προστάτης των κατατρεγμένων Ελλήνων λογίων που κατέφθαναν στην Ιταλία. Μαζί τους ο Βησσαρίων δημιούργησε ένα σημαντικό δίκτυο διανοουμένων και δασκάλων, οι οποίοι, σε συνδυασμό με τη βιβλιοθήκη του, συνέβαλαν καθοριστικά στη διάσωση και διάδοση των ελληνικών γραμμάτων στη χώρα αυτή και έριξαν τους σπόρους της ιταλικής και ευρύτερα της ευρωπαϊκής αναγέννησης. Η σπουδαία συλλογή του Βησσαρίωνα βρίσκεται στη Μαρκιανή βιβλιοθήκη της Βενετίας.

Βιβλιοθήκες και ήπια ισχύς

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

Η εγκληματική διάσταση του τουρκικού κράτους

Η εγκληματική διάσταση του τουρκικού κράτους

Η εγκληματική διάσταση του τουρκικού κράτους

του Νίκου Μιχαηλίδη 

-  Πρόσφατα, το περιοδικό Foreign Affairs δημοσίευσε μια αποκαλυπτική ανάλυση για τη φυσιογνωμία του τουρκικού κράτους. Παρέθεσε στοιχεία και επιχειρήματα που αφορούν στην κατακόρυφη άνοδο του οργανωμένου εγκλήματος και στις διασυνδέσεις του με το επίσημο κράτος. Προέβη, μάλιστα, και σε έναν πρωτοφανή, για την ιστορία του εντύπου, χαρακτηρισμό: έθεσε ανοιχτά το ερώτημα αν η Τουρκία διολισθαίνει σε …

Νίκος Μιχαηλίδης

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

Ο Ερντογάν και η κουφόνους ελληνική δημοσιογραφία

Ο Ερντογάν και η κουφόνους ελληνική δημοσιογραφία

του Νίκου Μιχαηλίδη - 


Ένα δημοψήφισμα παρωδία για την αλλαγή του πολιτειακού καθεστώτος σε προεδρικό έγινε πριν μερικούς μήνες στη γειτονική Τουρκία. Μετά την ολοκλήρωση του δημοψηφίσματος, ο Ερντογάν παρουσίασε εαυτόν ως θριαμβευτή σε μια προπαγανδιστική ομιλία που διήρκεσε για περισσότερο από τριάντα λεπτά. Όλα τα τουρκικά κανάλια μετέδωσαν ζωντανά την ομιλία εκείνη. Άλλωστε, δεν θα μπορούσαν να πράξουν και …



Νίκος Μιχαηλίδης

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Η κατασκευή τουρκικής έθνικ μουσικής

του Νίκου Μιχαηλίδη  – 


Με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας ιδρύθηκε “εθνικό” τουρκικό κράτος στη Μικρά Ασία από τα απομεινάρια του οθωμανικού στρατού και υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ. Όμως, η εκ των άνω συγκρότηση έθνους-κράτους και η επιβολή του σε έναν ετερόκλητο πληθυσμό υπήρξε εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση.

Οι ιθύνουσες ομάδες της εποχής βρέθηκαν αντιμέτωπες με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έπρεπε να αφομοιώσουν πολλές διαφορετικές θρησκευτικές, αλλά κυρίως εθνοτικές ομάδες, με βάση το ιδεολόγημα της εν πολλοίς επινοημένης τουρκικής εθνικής ταυτότητας.
Έτσι, μετά το 1923, με πολιτικές βίαιης καταστολής, αλλά και πρακτικών γλωσσικής και πολιτισμικής αφομοίωσης, μέσω της εκπαίδευσης και της προπαγάνδας που διήρκεσε για δεκαετίες, οι πολύγλωσσοι πληθυσμοί της Μικράς Ασίας μετατράπηκαν σταδιακά και μερικώς σε «Τούρκους εθνικιστές».

Μουσική και τουρκικός εθνικισμός

Ανάμεσα σε άλλες πολιτικές αφομοίωσης (επιβολή τουρκικής γλώσσας, επινοημένη ιστοριογραφία, επιβολή τουρκικών τοπωνυμίων και οικογενειακών επιθέτων), στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα ομοιογενές τουρκικό έθνος-κράτος, οι κεμαλικές κρατικές αρχές έθεσαν την μουσική δημιουργία και ακρόαση κάτω από τον αυστηρό έλεγχό τους.