Πόθεν έσχες και αθέμιτος πλουτισμός – Η ανάγκη πολιτικής ηθικής

ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Η πρόσφατη ανάρτηση των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης “πόθεν έσχες” του πολιτικού προσωπικού της χώρας για το έτος 2023 κατέδειξε, έστω και ως φευγαλέα εικόνα, ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σημερινού στρεβλού και υπονομευμένου πολιτικού συστήματος αποτελεί και η σώρευση ατομικού πλούτου στην πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, σε συνδυασμό με τη διαχρονική ατιμωρησία αυτού.

Ενώ η υποχρέωση υποβολής “πόθεν έσχες” έχει ως στόχο τη διαφάνεια και την αποτροπή της διαφθοράς σε αυτούς που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και εν τέλει την ενδυνάμωση του κράτους δικαίου, επί της ουσίας έχει μετατραπεί σε ένα “άδειο πουκάμισο”.

Όχι μόνο υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στη δημοσιοποίηση (δύο και τρία χρόνια μετά), αλλά δεν ελέγχονται ουσιαστικά και όσα δηλώνονται, καθόσον κυριαρχεί αποκλειστικά το “έσχες” και όχι το ζητούμενο, που είναι το “πόθεν”. Αλλά και ως προς το “έσχες”, παρέχονται εντέχνως δυνατότητες και εμπόδια στον έλεγχο των δηλώσεων καθιστώντας έτσι αδύνατη τη στοιχειώδη λογοδοσία του πολιτικού συστήματος.

Πέραν αυτού του σοβαρού δημοκρατικού ελλείμματος, έστω και με αυτόν τον ελλειμματικό τρόπο, δεν μπορεί να αποκρυβεί ο εμφανής πλούτος του πολιτικού προσωπικού, που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την οικονομική κατάσταση και τα εισοδήματα της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Αυτός ο προσωπικός πλούτος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική κατάσταση των κομμάτων τους, στα οποία ανήκουν, τα οποία, ενώ λαμβάνουν μεγάλα ποσά ως κρατική ενίσχυση, είναι χρεωκοπημένα, έχοντας λάβει, μάλιστα, και τεράστια δάνεια, με ενέχυρο την μελλοντική κρατική επιχορήγηση (!).

Εμφανίζεται, έτσι, κατ’ αντιστοιχία, και στο πολιτικό σύστημα, η άθλια διαχρονική εικόνα της μεταπρατικής οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα, όπου ενώ ευδοκιμούν ατομικά οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι κλπ. με τον πρόδηλο ατομικό πλούτο εντός της χώρας, αλλά και στους πάσης φύσεως φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού (πριν λίγα χρόνια το Spiegel μιλούσε για 600 δις ευρώ) την ίδια ώρα να εμφανίζονται προβληματικές και μη ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις τους.
Πολιτικοί και οικονομική ολιγαρχία

Αντί το πολιτικό προσωπικό, που άσκησε εξουσία, να αποτελέσει τον φραγμό και την επιβολή ενός ισχυρού εθνικού πλαισίου ανάπτυξης, με βάση τα ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος, μετατράπηκε σταδιακά σε τμήμα της “παρασιτικής” οικονομικής ολιγαρχίας, αποκτώντας συμφέροντα, ως επιμέρους ειδικό στρώμα στο Κράτος, μέσω των προνομίων και της ατιμωρησίας, τα οποία στόχο έχουν να ενσωματώνουν σχεδόν τους πάντες, που συμμετέχουν στο πολιτικό εποικοδόμημα, με αποτέλεσμα την δόμηση ενός στρεβλού πολιτικού συστήματος, που κάθε μέρα απονομιμοποιείται στη συνείδηση των πολιτών.

Τελικά δεν είναι όλοι ίδιοι...

 Επειδή ΔΕΝ είναι όλοι το ίδιο ...

ΚΑΠΟΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ (οι περισσότεροι) πληρώνται για να βασανίζουν τον λαό ψηφίζοντας αντιλαικά μέτρα ... 

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ (αυτοί του ΚΚΕ) καταψηφίζουν αυτά τα μέτρα και δίνουν και τη βουλευτική αμοιβή τους για να ενισχύουν τους αγώνες του λαού ώστε να ανατραπούν αυτές οι πολιτικές ...

Κατά τα άλλα ΑΥΤΟΙ  που ψηφίζουν τους πρώτους μας λένε ότι "όλοι τους το ίδιο είναι" ...

Όμως και στο άλλο άκρο 

Δημήτρης Νατσιός. Δάσκαλος...

Ανακοινώθηκε ως πιο φτωχός πολιτικός αρχηγός. 22.000 εισόδημα (μισθός δασκάλου), 5 άγονα χωράφια στα Πιέρια Όρη και ένα διαμέρισμα αγορασμένο με δάνειο που χρόνια τώρα πληρώνει δόσεις για να το ξεπληρώσει.

 Μεγαλωμένος στα πατρικά χωράφια, με οικογένεια ήσυχη και αγαπημένη. Ένας από μας. Δεν είναι μόνο ο πιο φτωχός  πολιτικός αρχηγός είναι και ο πιο στοχοποιημένος. 

Με αφορμή την υπόθεση Λομβέρδου

του Παντελή Σαββίδη

Με αφορμή την υπόθεση Λομβέρδου και επειδή και εγώ προίόν της μεταπολίτευσης είμαι, σκέφθηκα πως ένα λαϊκό κίνημα εκφυλίζεται σε καθεστωτισμό, καιροσκοπισμό και αποιδεολογικοποίηση.
Κατ αρχάς το συλλογικό πολιτικό υποκείμενο που συγκρότησε το ΠΑΣΟΚ, οι μετεμφυλιακές δυνάμεις που αποκλείσθηκαν απο την νομή της εξουσίας, αποκάλυψε πολύ γρήγορα τον συμπλεγματισμό του.
Ήθελε να συμμετάσχει με πολύ συγκεκριμένα οφέλη στην εξουσία όχι να αλλάξει τις δομές της χώρας.
Ήδη, απο την πρώτη τετραετία, αποδίδεται στον Ανδρέα η φράση: “δεν μας ακολουθεί ο λαός”, προκειμένου να σχολιάσει τον άκρατο συντεχνιασμό ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην κρατική διαφθορά.
Οι ομάδες συμφερόντων αποτέλεσαν πληγή και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ επιβάλλοντας την ισχύ τους.
Μέχρι που εμφανίστηκε ο σημιτισμός και το παιχνίδι πήρε άλλη μορφή. Περισσότερο καιροκοπική, ωφελιμιστική, προσωπική και χωρίς έρμα ιδεολογικής αναφοράς.
Διαχείριση ενός καθεστώτος ήρθαν να κάνουν.
Μακρυά απο την εξουσία τόσα χρόνια τα στελέχη του πάλαι ποτέ λαϊκού κινήματος την νοσταλγούν. Είναι πολλά τα οφέλη της νομής της.
Άλλοι, όπως ο Λομβέρδος και μερικές δεκάδες, ακόμη, προσχώρησαν άμεσα ενώ πολλοί άλλοι κρατούν μεν τα προσχήματα ότι λέγονται ΠΑΣΟΚ αλλά στην ουσία συνεργάζονται στενά με το καθεστώς Μητσοτάκη και το υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα.
Απέμεινε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, ομάδα η οποία, απλώς, διεκδικεί την εξουσία στη λογική “γιατί ο Μητσοτάκης και όχι εμείς”.
Άλλωστε το σύστημα πάντα χρειάζεται μια εναλλακτική λύση.
Αυτό είναι το πολιτικό υποκείμενο που παρήγαγε το ΠΑΣΟΚ μετά απο τόσα χρόνια στην εξουσία και την πολιτική σκηνή.
Ο πολιτικός εκφυλισμός στο απώγειό του.

Ο "Μαύρος Καβαλάρης"

Το 1953, η βασίλισσα της Ελλάδος Φρειδερίκη επισκέφθηκε έναν σημαντικό ασθενή στην ενοικιαζόμενη κατοικία του στην Αθήνα. Εισερχόμενη στο δωμάτιο του ασθενούς, η βασίλισσα αντίκρυσε έναν ξερακιανό, μαυριδερό ηλικιωμένο, με το χαρακτηριστικό του μουστάκι, ταλαιπωρημένο από τη φυματίωση και τις κακουχίες. Ουδεμία πολυτέλεια υπήρχε στο σπίτι!

Ο ηλικιωμένος ασθενής ήταν γνωστός για την ανιδιοτέλεια του και την περιφρόνηση του στα υλικά αγαθά, την προσοχή όμως της βασίλισσας τράβηξε, μεταξύ άλλων, ένα ράντζο εκστρατείας που ακόμα χρησιμοποιούσε ο ασθενής. «Νίκο, γιατί το κάνεις αυτό;» ρώτησε η Φρειδερίκη, για να λάβει την απάντηση από τον συγκινημένο 69χρονο «Μεγαλειοτάτη, το ράντζο αυτό το έχω από τον στρατό, δεν το αποχωρίζομαι».

Απέναντι της εκείνη τη μέρα, η Φρειδερίκη δεν είχε κάποιον τυχαίο. Είχε τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδος, τον θρυλικό «Μαύρο Καβαλάρη», τον πρώην διοικητή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων, τον Στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα! Τον άνθρωπο, που οι Τούρκοι, όταν κατέλαβαν τη Σμύρνη, τον αναζητούσαν εναγωνίως αλλά μάταια ανάμεσα στους αιχμαλώτους, ρωτώντας αν κάποιος είχε δει τον «Καρά-πιπέρ (μαύρο πιπέρι)», όπως τον αποκαλούσαν εξαιτίας της μαυριδερής του επιδερμίδας. Γιατί, ναι η Σμύρνη ήταν το πολύτιμο τρόπαιο αλλά και ο Πλαστήρας ως αιχμάλωτος θα ήταν τεράστιο επίτευγμα.

Λευτεριά!!...

Του Θανάση Χούπη 

Έβλεπα, πριν λίγο, ένα βίντεο, που μου έστειλε ένας φίλος και θυμήθηκα ένα τραγούδι που ερμήνευσε ο Αντώνης Καλογάννης. Αυτό που, κάθε φορά που το ακούω, ο νους μου πάει στην Κύπρο. "Λευτεριά" τιτλοφορείται κι είναι σε στίχους του Νίκου Καζαντζάκη και μουσική του Νάσου Παναγιώτου.

Ας επιστρέψουμε στο βίντεο: 

Αθήνα, 24 Ιουλίου 2025: Ένας πατέρας δύο μικρών παιδιών, να περιγράφει πώς του χτύπησαν πρωί πρωί την πόρτα δικαστικοί επιμελητές, οι δικηγόροι πολύ γνωστού Fund, καμιά δεκαριά αστυνομικοί κι ένας κύριος με μια τσάντα με εργαλεία. Αυτός ήταν ο κλειδαράς... 

Τους είπαν ότι το σπίτι κατάσχεται, γιατί τελεσιδίκησε η υπόθεση που αφορούσε στο μη εξυπηρετούμενο, "κόκκινο δάνειο", με το οποίο είχε αγοραστεί το διαμέρισμα.  Υποχρέωσαν τον πατέρα να βάλει, γρήγορα γρήγορα, σε δυο τρεις σακούλες εσώρουχα και κάποια λίγα ρούχα, γι΄ αυτόν και τα παιδάκια και όλοι μαζί να εγκαταλείψουν το σπίτι. Όση ώρα έπαιρνε τα αναγκαία, ο κλειδαράς άλλαζε την κλειδαριά, ενώ τα παιδάκια έκλαιγαν και τον ρωτούσαν: πού θα πάνε; πού θα κοιμούνται,

πώς θα ζήσουν στο δρόμο;...

Η δική μου Δημοκρατία...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Θα ακούσετε πολλά σήμερα "ταρατατζουμ" για τα 51χρονα του πολιτεύματος...

Εγώ θα πάω ανάποδα ...

51 χρόνια μετά...

Η  δική μου''μέρα τηs Δημοκρατίαs'', τιμά  τον Μουστακλή,τον Παναγούλη, την Αρσένη, τον Μανδηλαρά, την Φλέμινγκ, τον Καράγιωργα...

Την δική μου ''Δημοκρατία'' την νιώθω σαν διαβάζω τον λόγο του Κολοκοτρώνη στη Πνύκα, σαν ακούω τον Μακρυγιάννη στο Πόρο να λέει στουs στρατιώτεs για ποιό λόγο πολεμήσαμε (γι'αυτά τα αγάλματα), σαν διαβάζω για το μαρτύριο του Δασκαλογιάννη, σαν ακούω τον Νικηταρά να απαντά στον Άγγλο αξιωματικό (που τον αντιμετωπίζει σαν επαίτη) έξω απο τον Αγιο Σπυρίδωνα στο Πειραιά και σαν κοινωνώ τουs  άλλουs λαικούs ήρωεs του '21 που πέρασαν στην αφάνεια.

Η δική μου Δημοκρατία χωρά την Ηλέκτρα Αποστόλου, την Ιουλία Μπίμπα, την Ηρώ Κωνσταντοπούλου, τη Λέλα Καραγιάννη, τον Περρίκο, τη Διαμάντω Κουμπάκη, τη Παναγιώτα  Σταθοπούλου και όχι Πικραμμένουs, Αγγελόπουλουs, Μαρινόπουλουs, Λάτσηδεs, Χριστοφοράκουs,

Σημίτηδεs και πλείστουs άλλουs ''πρόγονουs'' που συνεργάστηκαν με τουs Γερμανούs κατακτητέs και μακέλεψαν και καρπώθηκαν περιουσίεs Ελλήνων και ''χρυσόβουλα'' Γερμανών που παραχώρησαν στα παιδιά τουs για να διευθύνουν τη χώρα μέχρι σήμερα.

Η δική μου μέρα τηs Δημοκρατίαs δεν χωρά εφοπλιστικούs δημογέροντεs,  εργολάβου προεστούs, δημοσιογραφικούs κοτζαμπάσηδεs και εθνικούs προαγωγούs (νταβατζήδεs). 

Η ίδια η λίστα των Πόθεν Έσχες μοιάζει με πολιτική εικονογράφηση της εξουσίας:

Του Μάνου Λαμπράκη 

Η ίδια η λίστα των Πόθεν Έσχες μοιάζει με πολιτική εικονογράφηση της εξουσίας: 122 ακίνητα, 4,5 εκατομμύρια σε καταθέσεις, οικογενειακές αυτοκρατορίες. Και την ίδια στιγμή, στο Προεδρικό Μέγαρο, μια τελετή: «51 χρόνια Ελληνικής Δημοκρατίας». Τι ακριβώς γιορτάζεται; Ότι το εκλογικό σώμα συνεχίζει με αξιοθαύμαστη συνέπεια να ψηφίζει τους ήδη πλούσιους, ώστε να γίνονται ακόμη πλουσιότεροι; Ότι η «λαϊκή κυριαρχία» έχει μετατραπεί σε τελετουργία υπακοής;

Οι ίδιοι που κατέχουν εκατοντάδες τίτλους ιδιοκτησίας και εκατομμύρια ευρώ, που κληρονομούν δύναμη και συσσωρεύουν κεφάλαιο, σηκώνουν τώρα τα ποτήρια τους στην αυλή του Προεδρικού, υπό τον ήχο των στρατιωτικών αγημάτων και των ευγενικών χειραψιών. Μια «γιορτή» που θυμίζει εταιρική εκδήλωση: οι μέτοχοι του πολιτεύματος συναντώνται για να διαβεβαιώσουν ο ένας τον άλλον ότι όλα πάνε καλά – για εκείνους.

Αυτό που πανηγυρίζεται δεν είναι η δημοκρατία. Είναι η κανονικοποίηση της ανισότητας. Είναι η σιωπηλή συναίνεση του πολίτη που, αντί να απαιτεί ισότητα, επιβραβεύει το προνόμιο. Είναι η αυτο-επιβεβαίωση μιας τάξης που έχει μετατρέψει τη δημοκρατία σε ένα είδος χρηματιστηρίου κοινωνικής υπακοής: όσο περισσότερο πλούτος, τόσο μεγαλύτερη η λαϊκή αποδοχή.

Θλίψη!!!

Του Θανάση Χούπη 

"Καθείλεν δυνάστας από θρόνων καί ύψωσεν ταπεινούς..."

" Ουδείς οικέτης δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ή γάρ τόν ένα μισήσει καί τόν έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται καί τού ετέρου καταφρονήσει. Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν καί μαμωνά."

(Λουκ. 16,13)

Ίσως, τελικά, να μην έχει καμιά αξία να μάθουμε ποιος ήταν αυτός ο Αγιορείτης Πατέρας, που συμπεριφέρθηκε ως γερο(α)πετρίτης της μοναστικής πολιτείας του Άθωνα, φίλώντας το χέρι του Πρωθυπουργού. Δημιουργώντας μια εικόνα που δεν "χώνεψε" ο λαός μας, πιστός ή μη...

Όποιος και να ήταν, είτε εκπροσωπούσε τον εαυτό του είτε κάποια εκ των δέκα (10) Μοναστηριών του Αγίου Όρους, που υποδέχτηκαν τον πρωθυπουργό, κατόρθωσε να σκανδαλίσει το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όπως και ο ...άρχων, που δέχτηκε το χειροφίλημα του μοναχού, δημιουργώντας σωρεία ερωτημάτων:

Άραγε, φιλώντας το χέρι του πρωθυπουργού, ο συγκεκριμένος γερο(α)πετρίτης υποδήλωνε την απόλυτη συμφωνία του με το γνωστό ψευτο-γάμο, που κατέστη νόμος του κράτους, παρά την καταδίκη του από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού; 

Στέκει νομικά η εσχάτη προδοσία;

Του Γεωργίου Ι. Μάτσου*

Ιούλιος 2019: Η ΝΔ έχει μόλις θριαμβεύσει. Λίγοι ασχολήθηκαν με τον διορισμό του αρχηγού της ΕΛΑΣ κατά την τραγωδία στο Μάτι, Κωνσταντίνου Τσουβάλα, ως γενικού γραμματέα δημόσιας τάξης.

Η ΕΛΑΣ υπό την αρχηγία τού κ. Τσουβάλα έστελνε ανυποψίαστους πολίτες να καούν μέσα στο Μάτι. Στη συνέχεια ο κ. Τσουβάλας δήλωνε περήφανος για το Μάτι. Ο Τσίπρας λίγες μέρες αργότερα τον απέπεμψε. Όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έκανε γενικό γραμματέα δημόσιας τάξης.

Ας έλθουμε τώρα στη θέση των δικαστών και εισαγγελέων της προδικασίας για το Μάτι. Με εξαίρεση τον ανακριτή της υπόθεσης, Αθανάσιο Μαρνέρη, που εις μάτην ζητούσε αναβάθμιση των κατηγοριών, δεν γνωρίζουμε άλλοι δικαστές και εισαγγελείς της προδικασίας να είδαν κακούργημα. Δεν είδαν καν αδίκημα π.χ. στην παράλειψη του Λιμενικού να διασώσει ανθρώπους που επί πολλές ώρες βρίσκονταν στη θάλασσα. Κι όμως, η παράλειψη διάσωσης της ζωής από πρόσωπο με ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσει τη ζωή, είναι ανθρωποκτονία. Είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση.

Γιατί παραβλέφθηκαν τέτοιες αβάστακτες ευθύνες; Διότι δικαστές και εισαγγελείς είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Δεν γεννήθηκαν όλοι ήρωες – κι ας έχουν τέτοιο job description. Η επαγγελματική τους πορεία εξαρτάται από αρεοπαγίτες, των οποίων η επαγγελματική πορεία εξαρτάται από την κυβέρνηση. Όταν η κυβέρνηση αναβαθμίζει πρόσωπα υπόλογα εκ της θέσεώς τους για το Μάτι, στέλνει μήνυμα. Ο μη ήρωας δικαστής δεν θα πάει κόντρα στην εμμέσως αλλά σαφώς εκφρασθείσα κυβερνητική βούληση: Στην ουσία το Μάτι είχε ήδη "θαφτεί" με την επιλογή Τσουβάλα ως γ.γ. δημόσιας τάξης.

Ομοίως δύσκολα θα αναδειχθεί ποινική ευθύνη πολιτικού. Γράφτηκε ορθά ότι η γραμμή της ΝΔ για τα Τέμπη είναι η γραμμή ΣΥΡΙΖΑ για το Μάτι: Οι υπουργοί "απλώς επέβλεπαν". Είναι έτσι;

Όχι. Απλώς η κοινωνία έχει μιθριδατιστεί ότι ο πολιτικός κόσμος τάχα "επιτρέπεται" νομικά να μην κάνει το καθήκον του.

Δεν συνειδητοποιούμε ότι η σπατάλη χρημάτων για ρουσφετολογικούς διορισμούς, αντί π.χ. για τηλεδιοίκηση στα τραίνα, πληροί το πραγματικό της έκθεσης της ζωής σε κίνδυνο. Μοιάζει "αθώο" να ξοδεύονται τα λεφτά μιας μικρής χώρας σε πελατειακές σχέσεις. Και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε εγκληματήσει εις βάρος άλλων ανθρώπων, που μπορεί να χάσουν τη ζωή τους επειδή δεν ξοδέψαμε τα κρατικά λεφτά εκεί που πραγματικά έπρεπε.

Πάνω απ' όλα η καρέκλα της εξουσίας και η διατήρηση καλοζωισματος του.. . Αλλά, κανείς δεν μπορεί να ξεγελά όλους για πολύ καιρό...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Στις 23 Ιουλίου 2018 μπήκαμε στη θάλασσα στο Μάτι με τη γιαγιά μου, όχι για να κολυμπήσουμε, -δεν κολυμπούσε άλλωστε πλέον στη θαλασσα γιατί φοβόταν μην πάθει καρδιά, έλεγε-, ούτε για να χαρούμε το καλοκαίρι, αλλά για να σωθούμε. 

Η θάλασσα ήταν η μόνη μας επιλογή, η μόνη μας διέξοδος. 

Είχα χάσει ήδη μέσα στην μαυρίλα της φωτιάς και τους καπνούς τη μαμά μου και τον μπαμπά μου κι έτσι η απόφαση ήταν μονόδρομος, πήρα την γιαγιά και μπήκαμε στην θάλασσα.

Οι φλόγες ήταν τεράστιες και ο αέρας καυτός, δε μπορούσαμε να κοιτάμε πίσω, προς την φωτιά. 

Συγχρόνως η θάλασσα από τον έντονο αέρα αγρίεψε απότομα.

Την κράταγα με δυσκολία και της έλεγα να μη με σφίγγει γιατί θα πνιγούμε και οι δύο, εκείνη στην αρχή έλεγε ασυναρτησίες, είχε ξεκινήσει ήδη να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα, ειχε ζαλιστεί από τον καπνό και από το νερό που έπινε καθώς παλεύαμε να μείνουμε στην επιφάνεια. 

Άρχισε να βγάζει αφρούς απ' το στόμα και της γύρισαν τα μάτια. 

Ζητούσα βοήθεια και έκλαιγα με ουρλιαχτά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν πρόλαβα. 

Δεν πρόλαβα να τη σώσω.

Πέθανε σημερα ο «φτωχότερος πρόεδρος του κόσμου», Χοσέ Μουχίκα.

Ο Χοσέ Μουχίκα, πρώην αντάρτης, μέλος των Τουπαμαρος,  βασανίστηκε και πέρασε 13 χρόνια στη φυλακή - τα περισσότερα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1973-85). Εξελέγη βουλευτής, γερουσιαστής, διορίστηκε υπουργός και κατόπιν ανέλαβε την προεδρία της χώρας των 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων.

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Να μιλάς για 2 χρόνια με τα μυρμήγκια μέσα σε ένα πηγάδι (από τα 14 συνολικά στη φυλακή).

Να κοιμασαι επί χρόνια στο πάτωμα της φυλακής και να θεωρείς ευτυχία τις νύχτες που ειχες στρώμα...(Επέζησα με το τίποτα. Γι’αυτό κι άρχισα να εκτιμώ τα μικρά πράγματα στη ζωή και τα όρια των πραγμάτων. 

Αν αφιερωθώ στην ευμάρεια, θα πρέπει να περάσω ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου στη συντήρησή της).

Να σου προσφέρει ένας εμίρης για τον σκαραβαίο Beetle του 1987 ένα εκατομμύριο δολάρια και 'συ να αρνείσαι και να απαντάς αφοπλιστικα ότι η τρίποδη υπέργηρη  Εμανουέλα(ο σκύλος του)δεν θέλει να μετακινείται με άλλο αυτοκίνητο.

Και πως θα αποτελούσε προσβολή για τους φίλους που μάζεψαν χρήματα και του αγόρασαν τον Σκαραβαίο.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποιοί πολιτικοί κλέβουν;

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης εξηγεί ποιοι πολιτικοί κλέβουν και εξαρτούνται από εξωθεσμικούς και εξωελλαδικούς παράγοντες.

 Απόσπασμα από ομιλία του στην Κόρινθο 18-03-2012.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σοφές σκέψεις αρίστων!

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πρέπει «να πάμε έτσι παρακάτω» ;

Βασίλης Στοϊλόπουλος

Τελικά, συνεπέστατος στη διαχρονική «γραμμή» όλου του πολιτικού συστήματος «πάμε παρακάτω», όχι μόνο παρέμειναν στην νέα κυβέρνηση όλοι οι λασπολόγοι, υβριστές, είρωνες και χλευαστές  των γονέων των θυμάτων των Τεμπών και των εκατομμυρίων διαδηλωτών (Φλωρίδης, Βορίδης, Γεωργιάδης, κλπ), αλλά προστέθηκαν σε αυτήν και νέα, αριστούχα «παιδιά του συστήματος», όπως ο ανεκδιήγητος «ψέκας» και αερολόγος «διανοητής» Αρίστος Δοξιάδης (φωτό).

Αυτό το μήνυμα έλαβε τελικά από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις για το έγκλημα των Τεμπών (και την προφανή συγκάλυψή του) ο πρωθυπουργός; Η απάντηση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας που ζητά Οξυγόνο πρέπει να είναι όμως εξίσου συνεπέστατη :  Όχι δεν πρόκειται «να πάμε έτσι παρακάτω»! 

   ____________

Οι ....νέοι

Γιώργος Μαργαρίτης 

Ο κύριος Νίκος Τσάφος ορκίστηκε υφυπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας στην νέα κυβέρνηση (μετά τον ανασχηματισμό) του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο κύριος Τσάφος είχε προ πολλού αναγνωρίσει επίσημα την αυτοοριζόμενη ως Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, την οποία αναγνωρίζει διεθνώς μόνο η Τουρκία.

Ως αιτιολόγηση του παραπάνω παράξενου ατοπήματος ο κος Τσάφος απολογήθηκε λέγων ότι όταν το έγραψε αυτό "δεν είχε επαγγελματική σχέση με την ελληνική κυβέρνηση".

Να υποθέσουμε ότι τότε "είχε επαγγελματική σχέση" με την τουρκική κυβέρνηση;;;;;;;;

___________

Σπύρος Μοσχονάς 

Οσο μεγαλύτερο λαμόγιο είσαι και χρωστάς 10.000.000 ευρώ γραφοντάς τα με τεμπεσίρι πίσω από την πόρτα , τόσο πιο ψηλές κυβερνητικές θέσεις καταλαμβάνεις.

Αν είσαι ενας απλός πολίτης και χρωστάς 1000 ευρώ, σου κάνουν κάθε μήνα κλύσμα με γύψο μέχρι να σε εξοντώσουν τελείως.

Για το έγκλημα των Τεμπών θα ασκηθεί ποινική δίωξη και σε πολιτικά πρόσωπα;

Μανώλης Δρεττάκης

Σε μη πολιτικά πρόσωπα έχουν ήδη ασκηθεί ή θα ασκηθούν ποινικές διώξεις για το έγκλημα των Τεμπών. Αν δεν συμβεί το ίδιο και σε πολιτικά πρόσωπα, αυτό που θα αποκομίσει η κοινή γνώμη είναι ότι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη.

Οι μαζικές συγκεντρώσεις σε 300 πόλεις της χώρας στη δεύτερη επέτειο του τραγικού δυστυχήματος στο οποίο έχασαν άδικα τη ζωή τους 57 συνάνθρωποί μας ήταν, κατά γενική ομολογία, οι μεγαλύτερες σε όγκο στην ιστορία του τόπου. Σ’ αυτές προστέθηκαν και εκείνες σε πολλές πόλεις πολλών χωρών. Η απαίτηση όλων όσων μετείχαν αυθόρμητα στις συγκεντρώσεις αυτές είναι να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Το ερώτημα που γεννάται είναι: θα υπάρξει ικανοποίηση της απαίτησης αυτής σύσσωμου του ελληνικού λαού;

Για να αποδοθεί δικαιοσύνη πρέπει να είναι γνωστή η αλήθεια για κάθε πλευρά του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Δυστυχώς ένα σημαντικό μέρος της αλήθειας γι’ αυτό δεν είναι πλέον δυνατό να αποκαλυφθεί λόγω του μπαζώματος του χώρου του δυστυχήματος διότι, όπως αναφέρεται στο πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ), χάθηκαν πληροφορίες ζωτικής σημασίας από επεμβάσεις στο πεδίο του δυστυχήματος των Τεμπών, δηλαδή το μπάζωμα.

Στρίβειν δια της διαστρέβλωσης

Είναι κάποιες στιγμές, σαν αυτές που ζούμε τώρα, που η κοινωνία αντικρίζοντας το είδωλό της μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της αντιπροσωπευτικής μας δημοκρατίας ανατριχιάζει και αναρωτιέται: “Είμαι πράγματι εγώ αυτό το τέρας;”

Η παράσταση που εξελίσσεται στη βουλή υπό τους βαρύγδουπους όρους “Προανακριτική Επιτροπή”, “Πρόταση Δυσπιστίας” κλπ, δείχνει την απόσταση που χωρίζει τις κομματικές συντεχνίες από την κοινωνία. Το θεσμικό “δρώμενο” αναπαράγεται με όλη την επιτηδευμένη σοβαροφάνεια που επιβάλλεται, από τα συστημικά ΜΜΕ που προσπαθούν να σουλουπώσουν το στραπατσαρισμένο κύρος του εξουσιαστικού συστήματος που τα συντηρεί. Μία συζήτηση για το ξαναμοίρασμα της πίτας μεταξύ 5-6 κομμάτων που διεξάγεται με οπαδικούς όρους και ζητούμενο τις πιθανότητες ανακατάληψης του λαφύρου της εξουσίας. Αυτή η συζήτηση ακριβώς που αξίζει στο ιδιοτελές και κοινωνικά αποστασιοποιημένο πολιτικό προσωπικό της χώρας, ό,τι ακριβώς έχουμε συνηθίσει από αυτούς.

Η ερμηνεία που επιχειρείται είναι ως συνήθως προκλητική και αλαζονική. Η κοινοβουλευτική μηχανή του “άλλα αντί άλλων” έχει ανεβάσει στροφές , ρουφάει τα μηνύματα και τα προτάγματα του κόσμου, τα φιλτράρει μέσα από σύνθετες νοητικές επεξεργασίες (που άνετα διεκδικούν Οσκαρ “Πρώτου Ανδρικού Δόλου”), και ξερνάει κυνικά και ξεδιάντροπα τις διαστρεβλώσεις που την εξυπηρετούν:

-Προσπάθεια διχασμού και αποσταθεροποίησης αντί για απαίτηση για θεσμικό εκδημοκρατισμό.

Greek mafia και πολιτικός κόσμος! ΑΗΔΙΑ...

Γεώργιος Μπάτσος 

Βασικό επιχείρημα του επικοινωνιακού μηχανισμού της κυβέρνησης μετά την αυτοκαταστροφική συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Alpha είναι ότι "αποκλείεται" ο πρωθυπουργός να κάλυπτε λαθρέμπορους.

Κι όμως, αυτό το "αποκλείεται" θα λεγόταν με πολύ λιγότερη αυτοπεποίθηση ή μάλλον δεν θα τολμούσαν καν να το ψελλίσουν, εάν ήταν ευρύτερα γνωστό στον δημόσιο λόγο ότι ο Μητσοτάκης κάλυψε ήδη μια φορά τους λαθρέμπορους υγρών καυσίμων με μια κίνηση που (φυσικά, όπως θα φανεί στη συνέχεια) κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ανέδειξε: Τον ορισμό του κ. Τάκη Θεοδωρικάκου ως υπουργού Προστασίας Πολίτη στις 31 Αυγούστου 2021 (βλ. πρώτο σχόλιο). Του προσώπου που πιθανώς αναφέρεται ως "Θεοδωρ" στις συνομιλίες μαφιόζων της Greek mafia με αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, που δημοσίευσε το "Βήμα" στις 29 Ιανουαρίου 2023 (βλ. δεύτερο σχόλιο).

Πάμε όμως λίγο πιο πίσω στον χρόνο, στις 19 Μαΐου 2021. Όταν ο τότε (και νυν) υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης, παρέδωσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου υπόμνημα με την πλήρη δομή του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα, που ακούει στο όνομα "Greek mafia" και στο οποίο μετέχουν άνω των 500 ποινικοί, που κυκλοφορούν ελεύθεροι (βλ. τρίτο σχόλιο).

“O Άγιος των ελληνικών γραμμάτων", o «κοσμοκαλόγερος» Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1851-1911

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης | Ζωγραφιά: Κωστής Καζαμιάκης

ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΦΣΥΝ  24.01.25

Κωστής Καζαμιάκης. 1*

Ισοκράτης. Αθηναίος ρήτορας (436 – 338) : Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.

Ο Παπαδιαμάντης έγραψε με ολόφωτη, υπέρλαμπρη, ιδιαίτερη, απαράμιλλη γλώσσα τρία μυθιστορήματα: "Η Μετανάστις", "Οι έμποροι των Εθνών", "Η Γυφτοπούλα". Έγραψε ακόμη τρία μεγάλα διηγήματα: "Χρήστος Μηλιόνης", "Φόνισσα", "Ρόδινα Ακρογιάλια". Ακόμα 180 διηγήματα και 40 Μελέτες και Άρθρα.

Θησαυροί του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Αποφθέγματα, αφορισμοί.

Έγραψε για την Ελληνική γλώσσα:

-Καίτοι αγράμματη, η γραία μ’ εδίδαξεν ότι εις την ελληνικήν γλώσσαν, άλλως νοούμεν, άλλως ομιλούμεν και άλλως γράφομεν.

-Η γλώσσα η ελληνική έπρεπε να βλέπει μακράν, ως φάρον παμφαή ( πάμφωτο), την λαμπράν αίγλην της αρχαίας χωρίς να έχει τέρμα τον φάρον αυτόν. Ο φάρος οδηγεί εις τον λιμένα, δεν είναι αυτός ο λιμήν. «Μελετήματα και άρθρα».

Είπαν για την Ελληνική Γλώσσα:

-Μένανδρος: Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει.

-Κικέρων: Ει θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται.

-Θεόδωρος Β` Λάσκαρις: Απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος.

Ο Παπαδιαμάντης έγραψε για την Αλήθεια.

-Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος, και διά τούτο δεν την λέγουσι ποτέ οι φρόνιμοι και ηλικιωμένοι άνθρωποι, αλλά την ομολογούσιν οι μεθυσμένοι, οι τρελλοί, οι άρρωστοι και τα μικρά παιδία. «Οι Έμποροι των Εθνών».

-Άνευ ψεύδους ουδεμία υπόθεσις ευοδούται.

-Πας άνθρωπος εργάζεται δι’ εαυτόν, επί τη προφάσει ότι εργάζεται δια τους άλλους. «Η Μαυρομαντηλού».

Αισχύλος, «’Όπλων κρίσις». Απλά γαρ εστι της αληθείας έπη. Απλά είναι τα λόγια της αλήθειας.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Οι λαοί που εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς, κλέφτες, απατεώνες και προδότες δεν είναι θύματα αλλά συνένοχοι.

           Τζορτζ Όργουελ

     _____***_____

 Κάθε δύναμη βρίσκεται στην ένωση κι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, γιατί απ' το λαό πηγάζουν όλα και απ' αυτόν όλα εξαρτώνται.

       Μπέντζαμιν Ντισραέλι

 _____***_____

 Όταν ο λαός εξεγείρεται και παραδίνεται στην οργή του, είναι μια φλόγα σφοδρή που μάταια προσπαθεί κανείς να σβήσει.

                 Ευριπίδης

    _____***_____

Αν μπορέσεις να κερδίσεις το λαό, κερδίζεις το βασίλειο. 

Αν χάσεις το λαό, χάνεις το βασίλειο.

                  Κομφούκιος

ΠΗΓΗ -  Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Έλληνες Αγρότες πτωχεύουν κι εξαφανίζονται ο πλουτισμός των Ελλήνων πολιτικών συνεχίζεται

ΑΠΟ: Σίμος Σταυρακίδης

Οι Έλληνες Αγρότες πτωχεύουν κι εξαφανίζονται με τις πολιτικές των Ελληνικών Κυβερνήσεων που υπαγορεύονται από τα ξένα αφεντικά   ...αλλά οι πολιτικοί των κυβερνήσεων ... περιέργως μέσα στην τεράστια «κρίση» όπως αποκαλούν τη μεγάλη κομπίνα...  έχουν πολλαπλασιάσει τις περιουσίες τους. 

Ο ασταμάτητος πλουτισμός των πολιτικών συνδέεται άμεσα με την ασταμάτητη οικονομική καταστροφή των πολιτών.  Μέχρι να έρθουν οι ακατανόμαστοι να αγοράσουν μαζικά χιλιάδες στρέμματα και οι πρώην γεωργοί να γίνουν εργάτες γης στα πρώην χωράφια τους. 

Το σχέδιο είναι κλασικό κι έχει εφαρμοστεί πολλές φορές από τους τοκογλύφους σε πολλές άλλες χώρες. 

Τεχνητές οικονομικές κρίσεις που προκλήθηκαν με επικοινωνιακά τρικ προκαλούν πανικό κι ανασφάλεια ώστε να υποτιμηθούν και να ξεπουληθούν οι περιουσίες των ανθρώπων .... ακριβώς όπως κάνουν με τις μετοχές στα χρηματιστήρια....που αχρηστεύονται ξαφνικά χωρίς κανέναν προφανή λόγο.

Οι μέτοχοι απλά πανικοβάλλονται και ξεπουλάνε, 

οι ιδιοκτήτες ακινήτων πανικοβαλλονται και ξεπουλάνε , 

οι ιδιοκτήτες γεωργικής γης πανικοβάλλονται και ξεπουλάνε , 

οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων πανικοβάλλονται και ξεπουλάνε. 

Βρέθηκαν να χρωστούν εκατομμύρια πολίτες ...χωρίς να έχει προηγηθεί καμία φυσική καταστροφή ή πόλεμος την ίδια στιγμή που πολιτικοί, δημοσιογράφοι και οι ξένοι τοκογλύφοι ...έβγαλαν τεράστια κέρδη από τα λογιστικά μαγειρέματα.   

>>>;H θα βιομηχανοποιηθούν ή θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το επάγγελμα. Αυτό το δίλημμα αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότεροι Ελληνες αγρότες.