“Αν δεν το κάνω εγώ ποιος θα το κάνει; ” μου έλεγε η Μερβέ.
Δηλαδή στο σπίτι τι μιλάτε; ”Μόνο ρωμέικα. Τουρκικά καθόλου. Όταν με πάρει η μάνα μου τηλέφωνο και μιλήσω τουρκικά καταλαβαίνει αμέσως πως είμαι με κάποιον άλλον μαζί και μου το λέει”.
Η Μερβέ ειναι από το Çaykara μια περιοχή στον ανατολικό Πόντο που παράγει καλό τσάι, και έχει τα περισσότερα ελληνόφωνα χωρία στην περιοχή. Kadahor λέγεται στην τοπική γλώσσα. Κατωχώρια δηλαδή, γιατί ειναι στον κάμπο, προς την θάλασσα στους πρόποδες των Ποντιακών Άλπεων..
Η Μερβέ σπούδασε Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία. Δουλεύει τώρα για τον Ομέρ Μπέϊ, πατριώτης της και αυτός. Βγάζουν βιβλία, ένα λογοτεχνικό περιοδικό, οργανώνουν συνέδρια. Ανάμεσά τους και αυτό που συμμετείχα πριν λίγες μέρες. (Ομήρος, Τροία, Καζαντζάκης).
Η μεγάλη αγάπη της όμως είναι η πατρίδα της, ο Πόντος, το Κατοχώρ.
Μεράκι της να κρατήσει την παράδοση, την γλώσσα, τους χορούς, την μουσική των προγόνων της.
