Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου : Η ιστορική πραγματικότητα

Το «σύστημα» του Λίμαν φον Σάντερς, που χωρίς αμφιβολία φέρνει στο νου τις μετέπειτα εφαρμοσθείσες ναζιστικές μεθόδους, αποδείχθηκε όντως ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε ό,τι αφορούσε τη «διευθέτηση» του εσωτερικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Στις αρχές του 1914 η Γερμανική Στρατιωτική Αποστολή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία εξέφρασε την άποψη ότι, σε περίπτωση εμπλοκής της χώρας σε πόλεμο κατά των Δυτικών, ο ελληνορθόδοξος πληθυσμός της Μικράς Ασίας δε θα μπορούσε να εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε ό,τι αφορούσε το ζήτημα της ασφάλειας των τουρκικών παραλίων.

Ο επικεφαλής της Αποστολής, ο αξιωματικός του Γερμανικού Στρατού Λίμαν φον Σάντερς, ο οποίος είχε κατεξοχήν επωμιστεί το έργο της εκπαίδευσης και του εκσυγχρονισμού του Τουρκικού Στρατού, ήταν της γνώμης ότι «σε κάθε χώρα, την ισχύ του έθνους τη φέρνει η ομοιογένεια του πληθυσμού».

Με αυτό το σκεπτικό, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Τούρκοι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, επιδόθηκαν σε έναν απηνή διωγμό, σε μια απάνθρωπη καταδίωξη του ελληνορθόδοξου πληθυσμού της Αυτοκρατορίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, στρατολόγησαν το άνθος της ελληνορθόδοξης νεολαίας, το έντυσαν με τουρκικές στολές και το έστειλαν να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Επίσης, φυλάκισαν ανώτερους ελληνορθόδοξους υπαλλήλους και εκτόπισαν σε στρατόπεδα εργασίας, σε απομακρυσμένες από τις εστίες τους περιοχές, όλους τους υπόλοιπους ελληνορθόδοξους άρρενες της Μικράς Ασίας, εκτός από τους γέρους, τους σοβαρά ασθενείς και τα μικρά παιδιά.

Εκεί τους ανάγκαζαν να σπάνε πέτρες επί αμέτρητες ώρες, να κατασκευάζουν στρατιωτικούς δρόμους, να κοιμούνται στο ύπαιθρο και να σιτίζονται με το περίσσευμα της τροφής που προοριζόταν για τα ζώα.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΟ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ

Γκιζέμ Γιλμάζ

Στο συνέδριο που οργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση Συρίων (ESU) και πραγματοποιήθηκε στο Ελβετικό Κοινοβούλιο στις 17 Σεπτεμβρίου 2025, ζητήθηκε η αναγνώριση των γενοκτονιών που διαπράχθηκαν εναντίον των Συρίων, των Ποντίων και των Αρμενίων.

Εκ μέρους των Αρμενίων μίλησε ως προσκεκλημένος ο Τόρος Κορκμάζ, ενώ διάφοροι Σύριοι εκπρόσωποι ενημέρωσαν τους Ελβετούς βουλευτές σχετικά με τη γενοκτονία που έλαβε χώρα στις αρχές του 20ού αιώνα.

Εκ μέρους των Ποντίων, ο συγγραφέας Ταμέρ Τσιλινγκίρ προσκλήθηκε και παρουσίασε ένα κείμενο στους Ελβετούς βουλευτές.

Ολόκληρο το κείμενο που παρουσίασε ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ στους Ελβετούς βουλευτές:

Αξιότιμα Μέλη του Ελβετικού Κοινοβουλίου,

Σας ευχαριστώ που μου δίνετε σήμερα την ευκαιρία να μιλήσω για ένα τραγικό και συχνά παραγνωρισμένο κεφάλαιο της ιστορίας – τα γεγονότα που συνέβησαν στην περιοχή του Πόντου, στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, στα εδάφη της σημερινής Τουρκίας.

Ο Πόντος υπήρξε η πατρίδα του ελληνικού λαού, γνωστού ως Πόντιοι, για περισσότερα από 3.000 χρόνια. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η περιοχή γνώρισε μια περίοδο πολιτιστικής και πνευματικής άνθησης, συγκρίσιμη με την Ευρωπαϊκή Αναγέννηση.

Σε πόλεις όπως η Τραπεζούντα, η Σαμψούντα και η Γκιρεσούν αναπτύχθηκαν και διαδόθηκαν η λογοτεχνία, η τέχνη, η επιστήμη και η εκπαίδευση.