Καταρρέει η κλίκα του ψέματος!

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* - Εφημερίδα Deal, 10-1-25

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών σε Αμερική και Ευρώπη, αποκαλύπτουν μια ζοφερή πραγματικότητα, η οποία λόγω της συγκάλυψης της από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αντιληπτή από τους πολίτες. Η πραγματικότητα αυτή, δεν είναι άλλη από την ύπαρξη, σε όλο το δυτικό κόσμο, μιας κλίκας ψέματος, η οποία τον έχει φέρει στα πρόθυρα συνολικής κατάρρευσης. Η επάνοδος, μετά από μια εμφατική νίκη στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής, του Ντόναλντ Τραμπ, στην προεδρία, πριν καν αναλάβει καθήκοντα, αποκαλύπτει το εγκληματικό έργο αυτής της κλίκας και την οδηγεί σε αποσύνθεση.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, αντιμετώπιζε για χρόνια τους πολίτες των δυτικών κοινωνιών, ως όχλο, ο οποίος δεν είναι σε θέση να χειριστεί την αλήθεια, πόσο μάλλον να αντιληφθεί την πολυπλοκότητα της κυβερνώσας ελίτ.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, είχε ως αποκλειστικό στόχο την αποφυγή λογοδοσίας, αποσιωπώντας οτιδήποτε θα έθετε σε αμφισβήτηση την ατζέντα που προωθούσε, κόντρα στο συμφέρον των πολιτών και της δημοκρατίας. Τα πρόσφατα γεγονότα, απεικονίζουν αυτό το φαινόμενο αρκετά καθαρά.

Η επίθεση εναντίον απλών πολιτών στη Νέα Ορλεάνη, από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια. Παρόλα αυτά, η πράκτορας του FBI και η ανεκδιήγητη Αρχηγός της Αστυνομίας, στην αρχική συνέντευξη τύπου, δεν την περιέγραψαν ως τρομοκρατική ενέργεια, και τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν έμφαση, στο ότι ο δράστης είχε γεννηθεί στην Αμερική, τονίζοντας τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό. Η προσπάθεια απόκρυψης, ότι επρόκειτο για ισλαμική τρομοκρατία ήταν προκλητική, εάν όχι εγκληματική.

Συνύπαρξη και παγκοσμιοποίηση – Χρέος και προκλήσεις

"...Αὐτό δέν σημαίνει κατάργηση τῆς πολιτιστικῆς ἰδιαιτερότητος τῶν λαῶν καί ἐπιδίωξη ἰσοπεδωτικῆς ὁμοιομορφίας, ἀλλά δημιουργική ἀξιοποίηση τῶν ποικίλων χαρισμάτων τῶν προσώπων και λαῶν. Τό ζητούμενο τελικά δέν εἶναι μιά ὁποιαδήποτε συνύπαρξη, ἀλλά ἡ ἁρμονική συμβίωση, ἡ ὁποία συμβάλλει στήν ὀργανική ἑνότητα τες ἀνθρωπότητος.

Ὄχι ἁπλή συσσώρευση ἀτόμων, πού θυμίζει ἀμέτρητους κόκκους ἄμμου σέ μιά παραλία, πού τή δέρνουν τά κύματα τοῦ ὠκεανοῦ. Ἀλλά ὀργανική συμβίωση κυττάρων πού παραμένοντας ὁλοζώντανα συμβάλλουν μέ τίς ἰδιαιτερότητές τους στήν περαιτέρω ἀνάπτυξη τοῦ πανανθρώπινου συνόλου..."

 

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

Ἡ συνύπαρξη ὑπῆρξε βασικό συστατικό τοῦ βίου τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τή χαραυγή τες ἱστορίας της. Ἀρχικά σέ μικρές ὁμάδες –οἰκογένεια φυλές– ἀργότερα σέ μεγαλύτερα σύνολα –ἔθνη λαούς– καί σταδιακά σέ κράτη καί πολυεθνικές αὐτοκρατορίες ἤ ὁμόσπονδες πολιτεῖες σέ διάφορες ἠπείρους. Ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ ἀνθρώπου να ἐπικοινωνεῖ, νά ἀντικρίζει τά ἄλλα ἀνθρώπινα πρόσωπα, νά ἔχει “σχέσεις” μέ τους συνανθρώπους του ὑπῆρξε πάντοτε ζωτική. Συγχρόνως ὅμως ἐξαιρετικό πλεονέκτημα, πού πολλαπλασιάζει τίς δυνατότητες τοῦ ἀτόμου, τες ὁμάδας καί τοῦ λαοῦ καί ὁδηγεῖ στή δημιουργική συμβίωσή τους.

Ἡ συνύπαρξη βεβαίως δέν εἶναι ἁπλή ὑπόθεση. Ὑπονομεύεται καί δηλητηριάζεται συχνά. Ἡ ἐξασθένησή της, ἡ διάλυσή της κατά κανόνα ὀφείλεται στον ἰό τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ, ἀτομικοῦ ἤ ὁμαδικοῦ, πού ἐκδηλώνεται πολύτροπα. Γιά νά ἐπιτευχθεῖ ἡ εἰρηνική συνύπαρξη τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων συνόλων, χρειάστηκε να θεσμοθετηθοῦν κανόνες, νά θεσπιστοῦν ἀρχές καί νόμοι, νά προσδιοριστοῦν βασικές ἀξίες.

Παρά ταῦτα δέν ἔλειψαν σέ καμιά ἐποχή καί σέ κανέναν τόπο οἱ παραβιάσεις τους, με ἀποτέλεσμα να ὁδηγήσουν ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σέ στερήσεις, ταλαιπωρίες, ἐξοντωτικούς πολέμους. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους στενάζει ἀπό αἱματηρές συγκρούσεις ἀνάμεσα σέ ἄτομα καί λαούς. Οἱ ἀδικίες, ἡ διαφθορά καί ἡ φτώχεια δεν ἔπαψαν νά καταστρέφουν τήν ἁρμονική συμβίωση τῆς ἀνθρωπότητος. Τίς τελευταῖες μάλιστα δεκαετίες ἡ βία ἔχει πάρει νέες ἀνεξέλεγκτες μορφές, μέ ἀποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία, πού ὑποδαυλίζεται ἀπό κίνητρα θρησκευτικά ἤ πολιτικά καί τον πόλεμο.

Ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθετικότητα ἐπεκτάθηκε στήν ἐκμετάλλευση, ἀκόμη καί την περιφρόνηση τῆς κτίσεως, μέ ὀδυνηρές συνέπειες τόσο γιά τό φυσικό περιβάλλον, ὅσο καί γιά τήν ἴδια τήν ἀνθρώπινη ζωή. Ἡ εὔρυθμη συνύπαρξη ἀνθρώπου καί φύσεως στη νεότερη ἐποχή ἀπό θεόσδοτη εὐλογία ἐξελίχθηκε σε εὔθραυστη ἕως ὀλέθρια σχέση.

Η συνέχεια του άρθρου: Συνύπαρξη και παγκοσμιοποίηση – Χρέος και προκλήσεις

Συνεχίζουν να φεύγουν οι Έλληνες νέοι: 76.158 ξενιτεύτηκαν το 2023

Πληθαίνουν οι μετανάστες που έρχονται - Εξόχως ανησυχητικά τα ετήσια στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών, μετά από μια διετία αδράνειας λόγω πανδημίας, αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα ετήσια στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον πληθυσμό της χώρας και άλλα ενδιαφέροντα στατιστικά.

Τα στοιχεία αφορούν βεβαίως το 2023 και όχι το 2024, χρονιά κατά την οποία οι μεταναστευτικές ροές έχουν εκτοξευθεί επαναφέροντας στην επικαιρότητα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα αλλά και η Κρήτη.

Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι η ΕΛΣΤΑΤ υπολογίζει στον πληθυσμό της Ελλάδος και τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες.

Δυστυχώς την μείωση του πληθυσμού την συγκρατεί μόνο η παράνομη έλευση μεταναστών, η οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το 2023 σε σχέση με το 2021.

Συγκεκριμένα, η άνοδος των εισερχόμενων μεταναστευτικών ροών το διάστημα 2016-2019 ταυτίζεται πρακτικά με την κορύφωση της προσφυγικής κρίσης, στον απόηχο του εμφυλίου στη Συρία και εν μέσω συνεχιζόμενων συγκρούσεων στην Μέση Ανατολή. Το διάστημα αυτό οι καταγεγραμμένες εισροές πληθυσμού, μεταναστών και προσφύγων-αιτούντων άσυλο που μένουν στη χώρα πάνω από ένα χρόνο – προσεγγίζουν αθροιστικά το μισό εκατομμύριο άτομα!

Ακολούθησε σταδιακή μείωσις, ενώ το 2020 έφτασαν στην Ελλάδα μόλις 57.000 μετανάστες και πρόσφυγες αιτούντες άσυλο, ο χαμηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί από το 1991.

Αντιθέτως, από το 2023 έχουμε επιστρέψει στα επίπεδα της προσφυγικής κρίσης, με 118.816 εισερχόμενα άτομα (τα νομίμως κατεγεγραμμένα και όχι όσοι παραμένουν στην χώρα χωρίς χαρτιά), συμπεριλαμβανομένων όσων αιτούνται διεθνούς ή προσωρινής προστασίας.

Επί πλέον η Ελλάδα είναι χώρα που γερνάει χρόνο με τον χρόνο και συρρικνώνεται πληθυσμιακά, ενώ όσοι την εγκαταλείπουν είναι διπλάσιοι από ό,τι πριν την κρίση!

“Βόμβα” Μασκ κατά Στάρμερ για την υπόθεση φρίκης παιδεραστών Πακιστανών02/01/2025

Ξανά στην επιφάνεια έρχονται οι λεπτομέρειες του φρικτού σκανδάλου κακοποίησης 1.400 παιδιών στην μικρή αγγλική πόλη του Ρόδεραμ, από συμμορίες Πακιστανών. Οι κακοποιοί δρούσαν ανενόχλητοι επί χρόνια, καθώς οι τοπικές αρχές δίσταζαν να δράσουν από φόβο μήπως θεωρηθούν “ρατσιστικές”.

Σύμφωνα με αναφορά του 2014, από το 1998 περί τα 1.400 παιδιά βρέθηκαν στα δίχτυα του οργανωμένου εγκλήματος στο Ρόδεραμ, με τις αρχές να αποτυγχάνουν πλήρως στην πρόληψη και καταστολή του φαινομένου.

Έκθεση από ανεξάρτητους ερευνητές (Alexis Jay report) αποκάλυψε πως ενώ κορίτσια έως και 11 ετών υφίσταντο συστηματική και μακροχρόνια κακοποίηση, θεσμοί όπως η αστυνομία του Νοτίου Γιόρκσαϊρ και το δημοτικό συμβούλιο του Ρόδεραμ απέφευγαν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα, υπό τον φόβο μήπως οι ενέργειές του θεωρηθούν ρατσιστικές, ένεκα της πακιστανικής καταγωγής των περισσοτέρων δραστών. Μεταγενέστερα, η ανεξάρτητη επιτροπή αστυνομικής διαγωγής (IOPC) κατέγραψε καταγγελίες, γονέων, οι οποίοι όταν απευθύνθηκαν στις αρχές, έλαβαν την απάντηση πως το ζήτημα αποσιωπάται, ώστε να μη δημιουργηθεί κοινωνική έκρηξη.

ROTHERAM REPORT

Officers should be stripped of pensions and arrested. They were part of a conspiracy to allow mass rapes, 1400+ victims, they gave way to racial tensions over safeguarding https://t.co/l5tjfwITXs— Mother Goose (@suecresswell01) January 1, 2025

Τα αποδεικτικά στοιχεία της σεξουαλικής κακοποίησης αναφέρθηκαν για πρώτη φορά, στις Αρχές την δεκαετία του 1990, όταν οι διευθυντές δομών παιδικής φροντίδας ερεύνησαν αναφορές ότι τα παιδιά, που ήταν υπό τη φροντίδα τους παραλαμβάνονταν από οδηγούς ταξί ως επί το πλείστον Πακιστανικής καταγωγής. Η Αστυνομία αδιαφόρησε. Τουλάχιστον από το 2001, πολλές αναφορές στην Αστυνομία και το Δημοτικό Συμβούλιο του Ρόδεραμ αποκάλυπταν και ονοματεπώνυμα φερόμενων δραστών- αρκετοί από μία μεγάλη οικογένεια.

Μπούμερανγκ για τους συστημικούς στη Γερμανία η πολιτική ορθότητα για τον μακελάρη

24/12/2024

EPA/FILIP SINGER

ΣΤΟΪΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Άθεος, μοναχικός λύκος, ψυχοπαθής, μυστικός πράκτορας, αριστερός κατά δήλωση, ακροδεξιός, ισλαμοφοβικός, τυφλοπόντικας κρυφοϊσλαμιστής, οπαδός του ΙSIS, υποστηριχτής του AfD, αποστάτης, οπαδός της Χαμάς, σχιζοφρενής, αντιγερμανός, κατάσκοπος… Τί απ’ όλα αυτά είναι τελικά ο μακελάρης Σαουδάραβας;

Προφανώς, όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά που γράφτηκαν αυτές τις ημέρες στα γερμανικά ΜΜΕ (και όχι μόνο) για τον ψυχίατρο Taleb al-Abdulmohsen, τον δράστη της πρόσφατης τρομοκρατικής επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά στο Μαγδεμβούργο, είναι άκρως αντιφατικά, εν πολλοίς αντικρουόμενα και εγείρουν πολλά ερωτηματικά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η μέχρι τώρα απαράδεκτη μιντιακή κάλυψη αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας με τους πέντε νεκρούς και τους πάνω από διακόσιους τριάντα τραυματίες συνεχίζει να ρίχνει βαριές σκιές πάνω και σε αυτό ακόμα το αποτρόπαιο γεγονός.

Τρεις ημέρες μετά την επίθεση στο Μαγδεμβούργο, η δημόσια συζήτηση στη Γερμανία, αντί να ξεκαθαρίζει την εγκληματική ενέργεια, την περιπλέκει όλο και περισσότερο, καθώς αντί του αναστοχασμού, της υπευθυνότητας και της σιωπής για τα θύματα, γίνονται συστηματικές προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Και μάλιστα με ξεπερασμένες φρασεολογίες και κενολογίες, με επίκεντρο “το ποιόν” του τρομοκράτη και όχι τόσο τις αιτίες και τις συνέπειες της αποτρόπαιας πράξης του.

Το χτυπημένο Μαγδεμβούργο, πλέον θλιβερό σύμβολο μιας βαθιάς απώλειας ελέγχου και ανασφάλειας, απεικονίζει την πλήρη αποτυχία των εύκολων και εσπευσμένων απαντήσεων και καλοβαλμένων θεωριών με προφανείς τις εκλογικές σκοπιμότητες. Αναλόγως με την κοσμοθεώρηση του καθενός, ιδιαίτερα του κυρίαρχου γερμανικού συμπλέγματος “καθεστωτική πολιτική – αρχισυνταξίες των Mainstream μίντια”, επιλέγονται για την ερμηνεία του εγκλήματος γνωστές “συνταγές” του παρελθόντος: Σχετικοποίηση, δραματουργία, στερεότυπα, μισές αλήθειες, προπαγάνδα, τακτική “δύο μέτρων και δύο σταθμών”, παραπληροφόρηση, δαιμονοποίηση, προσπάθεια χειραγώγησης.

Πόσοι είναι και που μένουν μένουν οι αλλοδαποί στην Ελλάδα κι

17/12/2024

ΤΑΧΤΣΟΓΛΟΥ ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Σε προηγούμενο άρθρο (και ΕΔΩ) ασχοληθήκαμε με την εγκληματικότητα των αλλοδαπών και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως παρουσιάζουν αναλογικά υψηλότερη εγκληματικότητα από ό,τι οι Έλληνες. Ποιοι είναι όμως οι αλλοδαποί που ζουν ανάμεσά μας, ποια υπηκοότητα έχουν και σε ποια θρησκεία ανήκουν; Οι πληροφορίες αυτές είναι σημαντικές για να κατανοήσουμε το πολιτιστικό, πολιτισμικό και κοινωνικοοικονομικό τους υπόβαθρο που ενδεχομένως να παίζει κάποιο ρόλο στην κατανόηση της εγκληματικής τους δραστηριότητας.

Δυστυχώς οι ερωτήσεις αυτές δεν μπορούν να απαντηθούν άμεσα, διότι τα στοιχεία περί υπηκοότητας και θρησκεύματος των αλλοδαπών δραστών δεν δημοσιεύονται από την ελληνική πολιτεία. Γι΄ αυτό ακριβώς τον λόγο, θα προσπαθήσουμε με έμμεσο τρόπο να προσεγγίσουμε την αλήθεια, βασιζόμενοι από την μία μεριά στις απογραφές των ετών 1991, 2001, 2011, 2021, και από την άλλη μεριά στα στοιχεία των ετών 2011-2019 του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη περί παράνομης μετανάστευσης, όπως επίσης και στα στοιχεία των ετών 2020-2023 που προέρχονται από τα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Μετανάστευσης.


Η γεωγραφική κατανομή των μονίμων αλλοδαπών κατοίκων παρουσιάζεται στο Γράφημα 1. Το 1991 διαβιούσαν στην χώρα μας αλλοδαποί που προέρχονταν από 78 χώρες της γης. Η πλειονότητά τους (68.515) καταγόταν από χώρες εκτός της ΕΕ όπως Αλβανία (20.556), Κύπρος (14.651), Ρωσία ΕΣΣΔ (12.918), Πολωνία (9.624), Βουλγαρία (2.413), Ρουμανία (1.923) κ.α. Οι υπήκοοι δε Αλβανίας το έτος 1991 ήταν όλοι Ελληνικής εθνικότητας. Επίσης, η πλειονότητα των υπηκόων Ρωσίας-ΕΣΣΔ ήταν επίσης Έλληνες ομογενείς. Οι υπήκοοι των χωρών της ΕΕ ακολουθούσαν σε αριθμό με 32.600. Αυτοί ήταν κυρίως Άγγλοι (10.998), Γερμανοί (8.525), Ιταλοί (4.156), Γάλλοι (3.415), Ολλανδοί (1.770), Βέλγοι (1.698) κ.α.

Οι Ασιάτες αριθμούσαν στους 28.812 και ήταν κυρίως υπήκοοι Τουρκίας (11.088), Φιλιππίνων (3.605), Ιράκ (2.131), Συρίας (2.104), Πακιστάν (1.911), Λιβάνου (1.856), Ινδίας (1.720) κ.α. Σημειωτέον δε, πως οι υπήκοοι Τουρκίας ήταν όλοι Ελληνικής εθνικότητας. Οι υπήκοοι της Αμερικής ανέρχονταν στους 20.872. Αυτοί ήταν κυρίως υπήκοοι Η.Π.Α. (13.927), Καναδά (4.717), Βραζιλίας (469), Χιλής (252), Αργεντινής (206) κ.α. Οι υπήκοοι των Αφρικανικών χωρών αριθμούσαν στους 8.726. Περίπου το 50% ήταν Αιγύπτιοι (4.012). Επίσης υπήρχαν 1.100 Αιθίοπες, 564 υπήκοοι Νότιας Αφρικής, 503 Νιγηριανοί, 367 Σουδανοί, 361 Λίβυοι, 245 Μαροκινοί κ.α. Από την Ωκεανία διέμεναν στην Ελλάδα 6.506 αλλοδαποί. Τέλος υπήρχαν και 1.245 αλλοδαποί αδιευκρίνιστης υπηκοότητας.

Ξένες εθνικότητες

Μην μπερδευόμαστε..

Από Andreas Reos

Κυκλοφορεί αυτή η φώτο ή και βίντεο από την Πρωτοχρονιά στο Σύνταγμα, συνήθως με απωθητικά σχόλια, επειδή η Πλατεία κατακλύστηκε από αλλοδαπούς. Στο τέλος παραθέτω και το λινκ με το σχόλιο του Μπογδάνου. 

Προσωπικά, ο άνθρωπος τούτος μου δημιούργησε αίσθημα αλληλεγγύης. 

Ένα απλανές βλέμμα, η αλλαγή του χρόνου γι' αυτόν δε σημαίνει απολύτως τίποτα, δεν  πρόκειται να αλλάξει κάτι στη ζωή του, δεν ελπίζει κάπου, ίσως η σκέψη του να βρίσκεται στην οικογένειά του, που προφανώς δεν είναι μαζί του, θα ήθελε ίσως να είναι με τους δικούς του, κάπου πολύ μακριά κι ενώ είναι περιτριγυρισμένος από τόσον κόσμο, αισθάνεται μόνος. Κι επειδή το συναίσθημα τούτο το γνωρίζω, μόνο αυτό μπορώ να πω, ότι είναι μια βαριά κοτρόνα στο στομάχι. 

Πολλοί από εμάς που κάνουμε πολιτική ανάλυση, το κάνουμε από  πνεύμα ανησυχίας και μόνο, διότι ο κόσμος που ζούμε δε μας ικανοποιεί και τον θέλουμε καλύτερο. Αυτό είναι το κίνητρο, τουλάχιστον όσον αφορά στην αφεντιά μου. Ο καθένας με τον τρόπο που μπορεί κι εγώ με τον δικό μου. 

Άρα κάθε φορά, εφόσον πρώτα επιχειρηματολογήσεις αδιάσειστα, τεκμηριώσεις χωρίς στεγανά, αποδείξεις τη λογική συνάφεια πραγμάτων και εννοιών, φτάνεις σε ένα συμπέρασμα, το οποίο τελικά είναι και το νόημα.

Το νόημα είναι η ουσία που κρατάμε, το τελικό απόσταγμα. Και η ουσία είναι κάθε φορά η ίδια, να γίνει αυτός ο κόσμος καλύτερος. Σχετικό θα μου πεις. Μα βεβαίως, η άποψη είναι πάντα υποκειμενική, αν δεν ήταν δε θα χρειαζόταν και να τεκμηριώσουμε. Αντικειμενική άποψη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο υποκειμενικές απόψεις, όπως και η δική μου, οι οποίες όμως δομούνται πάνω σε συγκεκριμένη επιχειρηματολογία. 

Τις θέσεις μου για το μεταναστευτικό, τις έχω γράψει πολλάκις. 

ΑΛΛΑ

νομίζω ότι για πολλούς, οι διαχωριστικές γραμμές είναι ακόμη δυσδιάκριτες. 

Η Σύγκρουση των Πολιτισμών, το μεταναστευτικό και η επιστροφή της ταυτότητας - 22/10/2024

ΣΤΟΪΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Σήμερα, σχεδόν τριάντα χρόνια από την έκδοση της “Σύγκρουσης των Πολιτισμών”, είναι ηλίου φαεινότερο ότι έννοιες όπως ταυτότητα, ιδεοπροσωπία, πολιτισμική συνείδηση και θρησκευτικές αξίες έχουν επιστρέψει δυναμικά, επηρεάζοντας σαφώς και το διεθνές πολιτικό περιβάλλον. Η θέση του Χάντινγκτον ότι η αναζήτηση ταυτότητας σε καθεστώς παγκοσμιοποίησης θα έστρεφε τους ανθρώπους στον ιδιαίτερο πολιτισμό τους (πολιτισμική συσπείρωση), ο οποίος καθορίζεται κυρίως από τη θρησκεία τους, φαίνεται να δικαιώνεται, ιδιαίτερα στους μουσουλμάνους.

Ενώ όμως η αναζήτηση ταυτότητας προκάλεσε την επιστροφή στις κοινές και θρησκευτικές αξίες στον ισλαμικό, σινικό και μερικώς στον ορθόδοξο πολιτισμό, ισχυροποιώντας έτσι την εσωτερική συνοχή τους, στον δυτικό κόσμο αυτή η αναζήτηση οδήγησε στον κατακερματισμό των κοινωνιών. Εκεί οδήγησαν τα επιταχυνόμενα παρακμιακά πολιτισμικά φαινόμενα, ο ισοπεδωτικός δικαιωματισμός, η μηδενιστική κουλτούρα της άρνησης και της αφύπνισης, ο πολιτισμικός σχετικισμός και η αναζήτηση “νέων ταυτοτήτων”, που δεν σχετίζονται με παραδοσιακές ή χριστιανικές ιδέες.

Οι δυναμικές μειονότητες με πρόσβαση στις εξουσιαστικές δομές επιβάλλουν στην κοινωνική πλειονότητα συγκεκριμένες ομαδικές ταυτότητες στη βάση του φύλου, της καταγωγής ή του σεξουαλικού προσανατολισμού. Πολλοί ισχυρίζονται μάλιστα ότι όλα αυτά «ξυπνούν μνήμες ύστερων ρωμαϊκών συνθηκών», με πρόδηλη την παρακμή και την κοινωνική αποσύνθεση.

Εκείνο που επίσης θεωρείται σήμερα αδιαμφισβήτητο είναι ότι οι προβλέψεις Χάντινγκτον για τον κλιμακούμενο πολιτισμικό ανταγωνισμό της Δύσης με τον ισλαμικό και σινικό πολιτισμό, αλλά και με την ορθόδοξη Ρωσία, αποτελούν πραγματικότητα που έχει προσλάβει και πολεμικά χαρακτηριστικά. Το βλέπουμε στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή, στο Σουδάν κ.α. ενώ στα Βαλκάνια η σύγκρουση μουσουλμάνων και ορθοδόξων μοιάζει να είναι προς το παρόν εν υπνώσει, αλλά μπορεί να ξεσπάσει οποιαδήποτε στιγμή.

Πολιτισμικά στρατόπεδα

Προφανώς, όπως παραδεχόταν και ο Χάντινγκτον, είναι αναμενόμενο να δημιουργούνται προσωρινές συμμαχίες κοινών συμφερόντων μεταξύ διαφορετικών πολιτισμικών στρατοπέδων, όπως για παράδειγμα μεταξύ Κίνας, Ρωσίας και Ιράν ή ευρύτερα των BRICS, η πιο στενή συνεργασία Ιαπωνίας-ΗΠΑ, λόγω αυξανόμενης απειλής από την Κίνα, ή ακόμη και καθαρά οπορτουνιστικές συνεργασίες μεταξύ ινδουιστικών και βουδιστικών πολιτισμών με τη Δύση. Πιο ρευστά είναι τα πράγματα σε Αφρική και Λατινική Αμερική, κυρίως λόγω της οικονομικής τους αδυναμίας, αλλά και του μεταναστευτικού, που αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για όλη τη Δύση.

Το «αλβανικό αδιέξοδο» της Τζόρτζια Μελόνι

Θεόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελλάκης, Ρώμη

Δικαστήριο της Ρώμης έκρινε παράνομη τη μεταφορά αιτούντων ασύλου στην Αλβανία, απαιτώντας την άμεση επιστροφή τους στην ιταλική επικράτεια.

Η άφιξη των μεταναστών στην Αλβανία προκάλεσε αρκετές αντιδράσειςΕικόνα: Florion Goga/REUTERS

Ανταπόκριση από τη Ρώμη

Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι βρίσκεται σε αδιέξοδο. Με χθεσινή του απόφαση, το δικαστήριο της Ρώμης όρισε ότι οι δώδεκα μετανάστες που είχαν μεταφερθεί στα δυο κλειστά κέντρα στην Αλβανία, πρέπει να γυρίσουν άμεσα στην Ιταλία. Αιτία, το ότι δεν προέρχονται από πλήρως ασφαλείς χώρες. Στις χώρες καταγωγής τους, δηλαδή, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τυχαίνουν απόλυτου σεβασμού, διότι καταγγέλλονται κατατρεγμοί και βασανιστήρια. Οι δώδεκα μετανάστες φτάνουν σήμερα στην Ιταλία, πιθανότατα στο Μπάρι, και θα μεταφερθούν σε κλειστό κέντρο του ιταλικού νότου.

Απόλυτο τέλμα

Το ιταλικό πλοίο «Libra» μετέφερε τους μετανάστες υπό το βλέμμα της αλβανικής αστυνομίαςΕικόνα: Florion Goga/REUTERS

Στην φάση αυτή, δηλαδή, η πρωτοβουλία της Μελόνι, για «εξαγωγή αιτούντων άσυλο», σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει μπλοκάρει. Η Ιταλίδα πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι την Δευτέρα θα συγκαλέσει έκτακτο υπουργικό συμβούλιο, με στόχο να μπορέσει να βρεθεί μια λύση. Κατηγορεί την δικαιοσύνη της χώρας της ότι, αντί να στηρίζει, παρεμποδίζει το έργο της κυβέρνησής της. Αλλά ο πρόεδρος της Ένωσης Ιταλών Δικαστικών, Τζουζέπε Σανταλουτσία, απαντά ότι το μόνο που έκαναν οι συνάδελφοί του, είναι να εφαρμόσουν αποφάσεις της ευρωπαϊκής δικαιοσύνης, οι οποίες υπερισχύουν κάθε άλλης πρωτοβουλίας.

ΟΙ ΗΠΑ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΌΤΡΕΠΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΆ ΚΑΤΆΡΡΕΥΣΗ

Του Νίκου Σίμου 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πεθαίνουν εξαιτίας της κατάστασης στα σύνορα, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος και εκ νέου υποψήφιος Trump σε συγκέντρωση υποστηρικτών στη Νεβάδα.

«Η χώρα μας πεθαίνει.

Τα σύνορά μας είναι ανοιχτά. Αυτή είναι μια ανοιχτή πληγή.

Αυτό δεν έχει ξαναγίνει», τόνισε ο Trump.

Ταυτόχρονα ο κυβερνήτης του Texas Abbott αρνείται να υπακούσει στις αποφάσεις του ομοσπονδιακού ανώτατου δικαστηρίου για την απόσυρση του φράχτη στα σύνορα της πολιτείας με το Μεξικό που εμποδίζει την είσοδο μεταναστών από αυτό στις ΗΠΑ 

Τις ενέργειες του Abbott υποστήριξαν οι Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες 25 αμερικανικών πολιτειών, εκδίδοντας μια δήλωση στην οποία κατηγόρησαν τον Biden για απροθυμία να καταπολεμήσει την παράνομη μετανάστευση.

Oι επικεφαλής της Οκλαχόμα και Φλόριντα ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να στείλουν την Εθνική Φρουρά στο Τέξας, ενω ο Trump υποστήριξε τις αποφάσεις του Abbott.

Από την άλλη πλευρά, την εξίσου σημαντική, αν όχι την σημαντικότερη κατά τον γράφοντα το παρόν 

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, προειδοποίησε ότι οι ΗΠΑ οδεύουν με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα προς τον «γκρεμό» όσο συνεχίζεται η αύξηση του δημόσιου χρέους και  έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι επείγει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, προτού καταλήξει σε κρίση.

Λαυρέντζος: Αυτή είναι η αλήθεια για το μεταναστευτικό

Ο Α. Λαυρέντζος παρουσιάζει μια πλήρη εικόνα σχετικά με το πρόβλημα της μαζικής εισόδου παράνομων μεταναστών στη χώρα, όπως αυτή προκύπτει από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύονται.

Η ΝΕΟΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Νίκος Σίμος 

Η επιδιωκόμενη υπερσυγκέντρωση του πλούτου της παγκόσμιας κοινωνίας σε λίγα χέρια και λίγους ανθρώπους παραπέμπει αβίαστα και προοπτικά σε ένα καθεστώς Νέας φεουδαρχίας, όπου οι λίγοι θα μπορούν να καθορίζουν την τύχη και τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το σχέδιο ήταν καλά «στημένο» και περιελάμβανε τη διάλυση των κρατών της Μ Ανατολής προκειμένου εκατομμύρια  προσφύγων και μεταναστών που ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους να έρθουν στην Ευρώπη προκειμένου να επιτευχθεί η δεύτερη εξελικτική φάση της «παγκοσμιοποιημένης  λογικής τους» που θέλουν τη δημιουργία ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή  Ήπειρο, που για αυτούς αποτελεί την ήπειρο - πείραμα των αντικοινωνικών επιδιώξεών τους.

  Ο πειθαναγκασμός των ευρωπαϊκών  κοινωνιών στη βίαιη προσαρμογή τους στον «Παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό» οδηγείται μέσα από τον τρόμο και το αίμα, προκειμένου να τιθασευτούν οι αντιδράσεις των Ευρωπαϊκών  δυνάμεων της εργασίας και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα στη βίαιη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, όπως αυτή ήταν μέχρι τώρα παραδεκτό στη Γηραιά  Ήπειρο .

 Το προσφυγικό ζήτημα σαν στόχο έχει τη διοχέτευση μουσουλμανικών  πληθυσμών στην ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να απομειώσουν το κόστος της εξαρτημένης εργασίας και να διαλύσουν κάθε έννοια του κράτους πρόνοιας, όπως αυτό ήταν παραδεκτό μέχρι σήμερα στη συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.

Ο απελπισμένος πρόσφυγας, ο άνθρωπος που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο του και είδε το κράτος του να διαλύεται, μπορεί να εργαστεί στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να εξασφαλίσει υποτυπώδεις συνθήκες ζωής. 

Λαυρέντζος: Έπεσαν οι μάσκες στο μεταναστευτικό - Οι μεγάλες αλήθειες που δεν λένε

Οι πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία έφεραν κλείσιμο συνόρων. Η Ευρώπη παίρνει θέση απέναντι στο μεταναστευτικό απορρίπτοντας το ιδεολόγημα της πολυπολιτισμικότητας. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει να αποκτήσει μεταναστευτική πολιτική που εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον και όχι την ευρωγραφειοκρατία

Πάνω απ΄ όλα το «Παγκόσμιο συμφέρον»!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Η παγκόσμια Σύνοδος Κορυφής «Για το μέλλον» που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στη Νέα Υόρκη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση διαφόρων διεθνών προκλήσεων (πείνα, οικονομία, γεωπολιτικές αντιπαλότητες, κλιματική αλλαγή, κ.α.) πέρασε στα χαμηλά από τα ελληνικά ΜΜΕ, μια και που, ως γνωστόν, οι προτεραιότητές τους είναι άλλες.

Στους χθεσινούς ομιλητές επί του σχεδίου «Για το μέλλον» της ανθρωπότητας, που συνέταξαν από κοινού η Γερμανία και η πρώην αποικία της Ναμίμπια (η Γερμανία συνέταξε και το περίφημο «Σύμφωνο του ΟΗΕ για τη μετανάστευση») ήταν και ο Έλληνας πρωθυπουργός. 

Ίσως το πιο ενδιαφέρον σημείο του λόγου του νεοφιλελεύθερου κ. Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η αποστροφή:

 «το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών». 

Μια φράση που προφανώς σηκώνει πολύ συζήτηση και κυρίως προκαλεί εύλογα ερωτήματα. 

Ποιο είναι άραγε το «παγκόσμιο συμφέρον», ποιους αφορά και ποιος θα είναι ο υπερασπιστής του σ΄ ένα μεταβαλλόμενο, άκρως ανταγωνιστικό και ρευστό κόσμο σαν τον σημερινό όπου δεν αποκλείεται πλέον ακόμα κι ένας νέος μεγάλος πόλεμος; 

Το μεταναστευτικό, η κατάρρευση της αυταπάτης και το κορόιδο

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια πολλοί πίστευαν ότι η κρίση χρέους που είχε σαρώσει την Ευρώπη θα άλλαζε τους όρους της πολιτικής στα μέρη μας, καθώς μια σειρά αριστερές / κεντροαριστερές δυνάμεις αναλάμβαναν τα ηνία. Λίγοι επιμέναμε – ακόμη και πριν από το «σαρωτικό» 2015, με το τεράστιο ρεύμα από τη Συρία – ότι το μεταναστευτικό είναι αυτό που θα αλλάξει την Ευρώπη. Τώρα, εν έτει 2024, αυτό είναι πιο προφανές από ποτέ.

Δεν είναι μόνο η ανάδυση δεξιών, ακροδεξιών και άλλων δυνάμεων στη Γηραιά Ήπειρο που το πιστοποιούν με την ισχύ τους, ούτε η υποχώρηση άλλοτε κυρίαρχων κομμάτων που είχαν αναγάγει τον «ανθρωπισμό» και την «πολυπολιτισμικότητα» σε θεραπεία «διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» (με την ευαγγελική έννοια πάντα!). Είναι και η προσφυγή μεγάλων θεσμών και κυβερνήσεων κάθε πολιτικού προσήμου σε πρακτικές που άλλοτε θα καταγγέλλονταν σαν ακροδεξιές.

● Ο «σοσιαλδημοκράτης» καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς πήρε τις γνωστές αποφάσεις για ενίσχυση των συνόρων απειλώντας κατ’ ουσίαν με άρση της Συμφωνίας Σένγκεν περί ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων.

● Ο «Εργατικός» πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου σερ Κιρ Στάρμερ υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων την «ακροδεξιά» πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι και δήλωσε το ενδιαφέρον του για το μοντέλο της δημιουργίας δύο κλειστών κέντρων στην Αλβανία όπου θα μεταφέρονται αιτούντες άσυλο από την Ιταλία.

● Ο «κεντροδεξιός» πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε διαρκή επαφή με την «ακροδεξιά» ιταλική κυβέρνηση για να συντονίζουν τις κινήσεις τους στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης.

● Ακόμη και ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ, παρότι έχει άλλες θέσεις για το θέμα αυτό, επιμένει ότι η κυβέρνηση πρέπει «να κάνει τις αναγκαίες συμμαχίες με τις χώρες του Νότου», τις οποίες «είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ». Βεβαίως οι χώρες του Νότου είναι η Ιταλία της Μελόνι, η Γαλλία, όπου σαρώνει η Λεπέν, και η Ισπανία, της οποίας ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ έχει κάνει pushback το… μισό Μαρόκο.

Α. Λαυρέντζος: Απίστευτο, βιβλία θρησκευτικών με εκκλησίες χωρίς σταυροό

Ο Α. Λαυρέντζος σχολιάζει το γεγονός ότι στα βιβλία των Θρησκευτικών οι εκκλησίες και τα καμπαναριά εμφανίζονται πλέον χωρίς σταυρό. Μας προετοιμάζουν άραγε για την μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας που μας φέρνουν οι μεταναστευτικές ροές;

Βασιλική Σιούτη - Η κυβέρνηση ανησυχεί για τις συνέπειες που θα έχει η στροφή της Γερμανίας στο Μεταναστευτικό

Γερμανία πιέζει εδώ και καιρό την Ελλάδα να αυξήσει τα 

Η Γερμανία πιέζει εδώ και καιρό την Ελλάδα επιδόματα προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για να μην αποτελούν παράγοντα έλξης τα δικά της υψηλότερα επιδόματα.

Βασιλική Σιούτη

"...Η αρμόδια γερμανική υπηρεσία για το Μεταναστευτικό σε αλληλογραφία της με στελέχη του ελληνικού υπουργείου επιχείρησε πιεστικά τα τελευταία χρόνια να πείσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τους αρμόδιους υπουργούς ότι πρέπει να αυξήσουν σημαντικά τα επιδόματα, για να μην αποτελούν παράγοντα έλξης τα γερμανικά επιδόματα. Τα κυβερνητικά στελέχη εξηγούσαν στους Γερμανούς ομολόγους τους ότι δεν μπορούν να δίνουν στους μετανάστες μεγαλύτερα επιδόματα από αυτά που παίρνουν οι πολίτες της χώρας γιατί θα υπάρξει λαϊκή δυσαρέσκεια, επισημαίνοντας ότι στην Ελλάδα οι μισθοί και οι συντάξεις είναι πολύ χαμηλότεροι από ό,τι στη Γερμανία. 

Σε αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής τους έχουν προχωρήσει και άλλες χώρες, αλλά η Γερμανία τώρα απειλεί με μαζικές επιστροφές παράνομων μεταναστών προς την Ελλάδα, από την οποία εισήλθαν πολλοί στην Ε.Ε., και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης ως τώρα, ειδικά σε μια περίοδο που δέχεται έντονη κριτική από τα δεξιά της.

Με βάση το νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το Μεταναστευτικό, η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ένα μεγαλύτερο και βελτιωμένο σύστημα υποδοχής και ασύλου, χωρίς να υπάρχει καμία ισχυρή  δέσμευση για την αλληλεγγύη που θα λάβει από τις άλλες χώρες. Και όσο θα αυξάνονται οι πιέσεις στην Ε.Ε. για το Μεταναστευτικό και τα κράτη-μέλη θα αυστηροποιούν την πολιτική τους, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος στο τέλος η Ελλάδα να μείνει μόνη..."

ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ της κεντροαριστερής κυβέρνησης Σολτς για το Μεταναστευτικό επιχειρούν να βάλουν φρένο για κάποιο διάστημα στην πολιτική των «ανοιχτών θυρών» που εγκαινίασε η κεντροδεξιά Άνγκελα Μέρκελ το 2015, προκειμένου να υποχωρήσουν οι αντιδράσεις και οι πολιτικές συνέπειές τους. 

Η Γερμανία δεν είναι μία από τις χώρες-πύλες, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, αλλά χώρα τελικού προορισμού. Οι μετανάστες ήταν επιθυμητοί και τους ζητούσαν οι ενώσεις εργοδοτών, όχι βεβαίως για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά ως «καύσιμο» για τη διατήρηση των υψηλών ρυθμών της οικονομικής ανάπτυξης και ως εργαλείο για να διατηρούνται χαμηλά οι μισθοί....

Όλη η ανάρτηση ΕΔΏ...

Μήπως οι σημερινοί “αντιρατσιστές ουλεμάδες” είναι εκδοχή της Ακροδεξιάς;

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Τις τελευταίες μέρες μετά τις εκλογές στη Γερμανία και τη συζήτηση που γίνεται για το κλείσιμο των ενδοευρωπαϊκών συνόρων, έχει έλθει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της μαζικής κι ανεξέλεγκτης μαζικής εισόδου ξένων πληθυσμών στην Ευρώπη, που ευφημιστικά αναφέρεται ως “παράτυπη μετανάστευση”. Μαζί και ο μπαμπούλας της “ανόδου της Ακροδεξιάς” που κραδαίνουν οι “αντιρατσιστές” κι όχι μόνο.

Κατά την άποψη του γράφοντος η μόνη, πραγματικά ακροδεξιά αντίληψη που υπάρχει και είναι πράγματι πολύ επικίνδυνη, είναι αυτή της υποστήριξης της “παράτυπης μετανάστευσης” και της δαιμονοποίησης από τους “αντιρατσιστές” όσων αντιδρούν σε αυτήν. Σ’ αυτό το άρθρο επαναλαμβάνω απόψεις που είχα δημοσιεύσει πριν από 12 περίπου χρόνια και οι οποίες πιστεύω ότι συνεχίζουν να εκφράζουν απόλυτα τη θέση μου για τη σημερινή κατάσταση.

Τον τελευταίο καιρό η πόλωση μέσα στην ελληνική κοινωνία αναφορικά με το ζήτημα της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών προς τη χώρα μας τείνει να πάρει δραματικές διαστάσεις. Οι υπέρμαχοι του μεταναστευτικού ρεύματος εγκαλούν την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία σαν “ρατσιστική” και σαν εμφορούμενη από ακροδεξιές θέσεις. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Κατ’ αρχάς, οι περισσότεροι αλληλέγγυοι των μεταναστών που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, εκτός από την αλληλεγγύη στους μετανάστες εκδηλώνουν και μια φανατική υποστήριξη στο ίδιο το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης, μιας και κάθε προσπάθεια για τον περιορισμό του μεταναστευτικού ρεύματος θεωρείται ρατσιστική, φασιστική, ακροδεξιά κλπ.


Όσοι, λοιπόν, έχουν αυτοαναγορευτεί σε υπερασπιστές των μεταναστών προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη ότι τα σύνορα πρέπει να είναι απολύτως ανοιχτά και κάθε άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μετακινείται ελεύθερα προς όπου θέλει, χωρίς να υπάρχει κανένας περιορισμός. Αυτό θεωρείται θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και κάθε προσπάθεια περιορισμού του, όπως π.χ. με τον φράκτη στον Έβρο, θεωρείται βίαιος περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η νεολαία στρέφεται στο Ισλάμ!!!

με τον Claude Moniquet*

Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων μαθητών στις αίθουσες διδασκαλίας ασκεί τέτοια πίεση, που μαθητές χριστιανικών οικογενειών θέλουν να προσχωρήσουν στο Ισλάμ!…

Atlantico: Πόσο υψηλός είναι ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία; Πώς εξηγείται;

Claude Moniquet: Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ποσοτικοποιηθεί ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν από πολλά χρόνια έδειξε σημαντική πρόοδο σε αυτές τις προσχωρήσεις. Έτσι, το 2005, καταγράψαμε περίπου 4.000 προσηλυτισμούς: είχαν τετραπλασιαστεί από το προηγούμενο έτος [2023]. Οι λόγοι για τους προσηλυτισμούς έχουν επίσης αλλάξει πολύ. Μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, επρόκειτο κυρίως για γυναίκες που παντρεύονταν έναν μουσουλμάνο, αλλά από τη δεκαετία του 2000 και μετά αυτές οι μεταστροφές έμοιαζαν πιο «ιδεολογικές».

Μουσουλμάνοι μαθητές στη Γερμανία θεωρούν πιο σημαντικό το Κοράνι αντί των νόμων του κράτους

Ωστόσο, ένα νέο γεγονός συγκίνησε τη Γερμανία: ενώ, σε πολλές πόλεις, η πλειονότητα των μαθητών στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι μουσουλμάνοι (το ποσοστό τους μπορεί να φτάσει ή να ξεπεράσει το 80% σε ορισμένα ιδρύματα στο Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Ντούισμπουργκ ή ακόμα και το Έσσεν), βλέπουν αιτήματα για προσχωρήσεις από μαθητές προτεσταντικών, καθολικών ή άθεων οικογενειών. Πριν από λίγες ημέρες, ένας αξιωματούχος ασφαλείας, τον οποίο επικαλείται η δημοφιλής εφημερίδα Bild Zeitung , δήλωσε: «Όλο και περισσότεροι γονείς παιδιών Γερμανών στρέφονται σε συμβουλευτικά κέντρα, επειδή τα χριστιανικά παιδιά θέλουν να ενταχθούν στο Ισλάμ για να μην είναι πλέον ξένοι στο σχολείο. Λόγω της έντονης μετανάστευσης τα τελευταία οκτώ χρόνια, το ποσοστό των μουσουλμάνων νέων και παιδιών στα σχολεία έχει αυξηθεί σημαντικά. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι πολλά παιδιά προέρχονται από πολύ θρησκευόμενες ίσλαμικές οικογένειες. Ειδικά οι μετανάστες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ προέρχονται εν μέρει από πολύ αρχαϊκούς πολιτισμούς».

Γερμανία: ο υπονομευτής της Ευρώπης

του Νίκου Ντάσιου

Η έκθεση Ντράγκι, όπως και η αντίστοιχη Λέτα λίγους μήνες πριν, αποτελούν τα πιο σημαντικά κείμενα της τρέχουσας περιόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πολύπειρος Ντράγκι, συνειδητοποιώντας το υπαρξιακό ζήτημα της Ευρώπης, αφενός λόγω των δυο πολέμων που διεξάγονται στην αυλή της -Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή- αφετέρου λόγω της υστέρησης της στον τεχνολογικό ανταγωνισμό έναντι της Κίνας και των ΗΠΑ, προτείνει ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ ριζικής επανεκκίνησης της οικονομίας. Ένα σχέδιο που κοστολογείται με επιπλέον πόρους από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, ύψους 800ων δις € ετησίως για την βιομηχανική ανασυγκρότηση και την αμυντική θωράκιση μέσω διακρατικών συμπράξεων, την έρευνα και την αξιοποίηση νέων τεχνολογικών εφαρμογών σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη και οι κβαντικοί υπολογιστές, την δημιουργία και συντήρηση δημόσιων υποδομών για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την πράσινη μετάβαση, την απλούστευση των διαδικασιών κι ένα νέο πλαίσιο διακυβέρνησης.

Ενώ δεν πρόφτασε να στεγνώσει το μελάνι της έκθεσης, έσπευσε η Γερμανία δια του κόμματος του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, των φιλελευθέρων, να την απορρίψει, αρνούμενη την προσθήκη κοινού ευρωπαϊκού χρέους που θα υπονομεύσει την πιστοληπτική της ικανότητα. Η Γερμανία εφαρμόζει ιστορικά μια αντι-πληθωριστική επεκτατική οικονομική πολιτική που ενώ εκμεταλλεύεται την εμπορική αγορά της Ε.Ε για την πώληση των προϊόντων της, μετακυλύει αποκλειστικά στα Κράτη τις υποχρεώσεις αντιμετώπισης των οικονομικών και γεωπολιτικών κρίσεων. Την περίοδο των Μνημονίων έπληξε την ελληνική οικονομία με απώλειες περί του 25% του ΑΕΠ, φτωχοποιόντας ένα μεγάλο μέρος των μεσαίων στρωμάτων ενώ κέρδιζε από τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού των Γερμανικών Τραπεζών και τα θηριώδη εμπορικά πλεονάσματα με την Ανατολική Ευρώπη και την Κίνα, με την οποία διατηρεί ακόμα στρατηγικές εμπορικές σχέσεις, παρά τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό της τελευταίας με την Δύση.

Η επιλογή Μέρκελ για ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο οδήγησε σε μια πρωτοφανή ενεργειακή κρίση μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το εμπάργκο, πλήττοντας τα νοικοκυριά και την βιομηχανία της Γηραιάς Ηπείρου, οδηγώντας ακόμα και την κορωνίδα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας VW σε κλείσιμο εργοστασίου και στην απόλυση χιλιάδων εργατών.