Γιώργος Τασιόπουλος
Το νέο της ημέρας είναι η επιλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όμως δεν ενθουσιάζομαι - συγγνώμη κ. Τασούλα! - καθώς άλλες ανησυχίες δεν με αφήνουν να συμμετέχω στη χαρά της κυβερνώσας παράταξής, άλλες ειδήσεις με ανησυχούν, με συγκλονίζουν και με καταθλίβουν βαθύτατα...
Λίγες μέρες μετά από την πτώση ασανσέρ στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού έπεσε άλλο ασανσέρ στο Νοσοκομείο των Παίδων.
Και όλοι γνωρίζουμε ότι το ΕΣΥ δεν έχει πρόβλημα μόνο στα ασανσέρ αλλά κυρίως στην έλλειψη ιατρικού προσωπικού.
Το ίδιο συμβαίνει στην Παιδεία μας όπου το Νέο Σχολείο είναι αυτό της Αμάθειας.
Το ίδιο συμβαίνει και στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, καθημερινά καταγγελίες για ανομία στελεχών της αστυνομίας.
Το ίδιο συμβαίνει στις Ένοπλες Δυνάμεις όπου κατά εκατοντάδες παραιτούνται οι ένστολοι αξιωματικοί.
Όμως θα σταθώ, γιατί με καταθλίβουν βαθύτατα, στις καταγγελίες δύο νέων λαμπρών επιστημόνων που η μητριά πατρίδα τους έστειλε μετανάστες και διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Εκεί δεν έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους αλλά με πόνο για τον τόπο τους συνέχισαν να καταθέτουν μέσω των ηλεκτρονικών μέσων τις απόψεις τους, την αγωνία τους για την παρακμή του τόπου μας, ήθελαν να μετέχουν των Κοινών των Ελλήνων ως πολίτες να μην γίνουν ιδιώτες.
