Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΥΓΕΡΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΥΓΕΡΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024

Ο Σταύρος Λυγερός για τις εξελίξεις στο συριακό μέτωπο.


Γιατί η ανατροπή Άσαντ είναι ωρολογιακή βόμβα για την Τουρκία (09/12/2024)

Η ανίερη σχέση Δύσης-τζιχαντιστών – Η επόμενη ημέρα στη Συρία

08/12/2024

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ


Η –με τις ευλογίες της Δύσης και του Ισραήλ– ταχύτατη προέλαση των τζιχαντιστών εκ των πραγμάτων θέτει θέμα κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ, αν και δεν είναι ακόμα σαφής η τύχη του. Οι τζιχαντιστές μετά το Χαλέπι έχουν ήδη καταλάβει τη Χάμα, τη Χομς και την Παλμύρα στα βόρεια και βορειοανατολικά της Δαμασκού, ενώ άλλες ομάδες τζιχαντιστών έχουν αποκτήσει έλεγχο και στην περιοχή Νταράα, στα νοτιοδυτικά της συριακής πρωτεύουσας.

Μέχρι στιγμής τουλάχιστον οι κυβερνητικές δυνάμεις δεν έχουν προβάλει αξιόλογη αντίσταση, επιβεβαιώνοντας ότι το καθεστώς Άσαντ έχει σαπίσει. Σε αντίθεση με πριν μερικά χρόνια, τώρα δεν έχει την έμπρακτη στρατιωτική βοήθεια των Ιρανών, της Χεζμπολάχ και σιιτικών πολιτοφυλακών από το Ιράκ. Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι δεν διαθέτουν επαρκείς χερσαίες δυνάμεις για να στηρίξουν από μόνοι τους το καθεστώς. Οι δε αεροπορικές επιθέσεις από μόνες τους δεν μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση στο έδαφος. Αλλά και να ήθελε η Μόσχα να μεταφέρει ισχυρές δυνάμεις για να κρατήσει όρθιο τον Άσαντ, όλα δείχνουν ότι δεν προλαβαίνει.

Διαπιστώνοντας ότι δεν μπορεί πλέον να στηρίζεται στον Άσαντ, η Μόσχα είναι προφανές ότι θα αναζητήσει εναλλακτική λύση. Για την ακρίβεια, θα διαπραγματευτεί με τον Ερντογάν –εάν δεν το έχει ήδη κάνει– για να εξασφαλίσει ότι οι δύο βάσεις της (αεροπορική και ναυτική) στη βορειοδυτική Συρία θα παραμείνουν ανέπαφες. Η Άγκυρα ελέγχει απολύτως τους ισλαμιστές μισθοφόρους της (“Εθνικός Συριακός Στρατός”), αλλά επηρεάζει και τους τζιχαντιστές της HTS (Hay’at Tahrir al-Sham – πρώην Al-Nusra, συριακό παρακλάδι της Al-Qaeda).


Η σύνοδος (Ρωσία-Τουρκία-Ιράν) στο Κατάρ θα ορίσει σε μεγάλο βαθμό τη νέα ισορροπία. Προφανώς, το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα το έχει η Άγκυρα, ενώ η Τεχεράνη είναι στην πιο μειονεκτική θέση, επειδή δεν έχει πλέον σοβαρό έρεισμα στη Συρία. Μπορεί η Μόσχα να κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι παραβίασε τη συμφωνία της Αστάνα, εξαπολύοντας ουσιαστικά τους ισλαμιστές από το Ιντλίμπ, όπου υποτίθεται ότι ήταν περιορισμένοι, αλλά και η Ρωσία και το Ιράν δεν έχουν περιθώριο να έρθουν σε ρήξη με την Τουρκία, άρα επιδιώκουν ένα νέο συμβιβασμό. Είναι προς το παρόν άγνωστο, πάντως, εάν θα καταφέρουν να κρατήσουν όρθιο το καθεστώς Άσαντ, έστω και σε πολύ περιορισμένη επικράτεια.

Θα του επιτρέψουν να καταλάβει τη Δαμασκό;

Οι Δυτικοί, που παρασκηνιακά στηρίζουν ενεργά τους τζιχαντιστές, θα ήθελαν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ με σκοπό αυτή να οδηγήσει και στην έξοδο των Ρώσων από τη Συρία και κατ’ επέκταση από τη Μεσόγειο. Το πάνω χέρι, όμως, τώρα στη Συρία το έχουν οι τζιχαντιστές του Τζολάνι, ο οποίος θεωρείται ότι πλέον βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Βρετανών-Αμερικανών. Αυτοί, άλλωστε, μεσολάβησαν για να ενισχυθούν οι τζιχαντιστές της HTS με drones από Ουκρανούς των ειδικών δυνάμεων.

Ο Τζολάνι βλέπει πλέον τον εαυτό του ως αυριανό ηγέτη ενός κράτους που θα καλύπτει το μεγαλύτερο τμήμα της Συρίας. Στο πλαίσιο αυτό, ακολουθώντας και –δυτικές και τουρκικές– υποδείξεις επιχειρεί να “πολιτικοποιηθεί”, απεκδυόμενος τα χαρακτηριστικά του τζιχαντιστή. Αυτός επιδιώκει να καταλάβει τη Δαμασκό, αλλά είναι αμφίβολο εάν θα του το επιτρέψουν οι καθοδηγητές του. Επειδή, όμως, έχει ανάψει η φωτιά της εξέγερσης και στην Νταράα και επειδή ειδικά εκεί υπάρχουν πολλές ένοπλες ομάδες τζιχαντιστών που είναι ανεξέλεγκτες, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024

Υπάρχει ήδη “πτώμα” και αποδεδειγμένη πρόθεση νέου εθνικού “εγκλήματος


ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ



Η προ ημερών ευθεία κριτική του Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα, συνέχεια αντίστοιχης κριτικής και από τον Κώστα Καραμανλή, τείνει να διαμορφώσει το πλαίσιο μίας εσωκομματικής αντιπολίτευσης στη ΝΔ. Όπως έδειξαν και ερωτήσεις γαλάζιων βουλευτών το προηγούμενο διάστημα, το φάσμα της κριτικής επεκτείνεται και σε ζωτικής σημασίας οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχουν γονατίσει μικρομεσαία στρώματα.

Μπορεί το ζήτημα να έχει μία ενδοπαραταξιακή πτυχή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για στενό παίγνιο πολιτικού ανταγωνισμού. Οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν σαν δελφίνοι. Το γεγονός ότι έχουν φτάσει στο σημείο να ανοίξουν δημοσίως μέτωπο με την τωρινή ηγεσία οφείλεται στην εδραιωμένη πεποίθησή τους, όχι μόνο ότι αυτή έχει αλλοιώσει την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία της παράταξης, όχι μόνο ότι πολιτεύεται κατά τρόπο που υπονομεύει αφενός την κοινωνική συνοχή (ακρίβεια), αφετέρου τους θεσμούς (υποκλοπές και Τέμπη). Επιπροσθέτως, είναι εμφανής η ανησυχία τους ότι το δίδυμο Μητσοτάκης-Γεραπετρίτης μεθοδεύουν διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, οι οποίες θίγουν ζωτικά εθνικά συμφέροντα.

Η ανησυχία τους για τα ελληνοτουρκικά δεν είναι αβάσιμη. Μπορεί προς το παρόν να μην υπάρχει υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε κάποια συμφωνία με την Άγκυρα, την οποία μπορούν να επικαλεστούν για να διαχωρίσουν και θεσμικά τη θέση τους από την ομάδα Μητσοτάκη, αλλά υπάρχουν σημαντικές αποχρώσες ενδείξεις, με τις οποίες δεν θα ασχοληθώ σ’ αυτό το άρθρο, επειδή ακόμα είναι ενδείξεις, έστω και αποχρώσες.


Εκτός από αυτές, όμως, υπάρχουν και δύο γεγονότα, τα οποία από μόνα τους συνιστούν βαρύτατες εθνικές υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά. Μπορεί ο όρος να ακούγεται βαρύς, αλλά –όπως θα αποδείξω στη συνέχεια– είναι αυτός που περιγράφει με ακρίβεια τις συγκεκριμένες πράξεις στα ελληνοτουρκικά. Το πρώτο είναι το νομοσχέδια για τα μικρονήσια, στο οποίο υπάρχει μία ένδειξη υπαναχώρησης, άρα το έγκλημα δεν έχει συντελεσθεί. Το δεύτερο είναι το επεισόδιο στην Κάσο, όπου έχουμε και “πτώμα”.

Ελληνοτουρκικά: Μικρονήσια και ΑΟΖ

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024

Κύπρος 50 Χρόνια τουρκικής κατοχής - Συνάντηση - Συζήτηση


Η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών – ‘Ιδρυμα Γεωργίου και Αρτεμισίας Καψωμένου και η Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Επαρχίας Κισάμου (ΕΠΟΦΕΚ), συνεπείς προς την πατροπαράδοτη σχέση αλληλεγγύης μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου, που στα δημοτικά τραγούδια αποκαλούνται «αδερφές», οργανώνουν στην πόλη των Χανίων, στο Αμφιθέατρο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Χανίων (Ελευθ. Βενιζέλου 28), Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου, ώρα 17.30, και Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2024, ώρα 18.00, εκδήλωση Μνήμης για τη θλιβερή επέτειο των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή και κατοχή εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, με θέμα: «Το Κυπριακό σε κρίσιμους καιρούς. Συνάντηση – συζήτηση».
  Στην εκδήλωση μετέχουν εξέχουσες προσωπικότητες, Ελλαδίτες και Κύπριοι, πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι και ειδικοί ερευνητές:
  Γεώργιος Αϊφαντής, Διπλωμάτης, Πληρεξούσιος Υπουργός Α' επί τιμή, Μέλος της Επιτροπής για την Εθνική Κυριαρχία και την Κύπρο (ΕΠ.Ε.Κ.Κ).
  Κωνσταντίνος Γρίβας, Καθηγητής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Διδάσκων στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α.
  Διονύσης Δρόσος, Ομότ. καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης  

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024

Σάββατο 20 Ιουλίου 2024

Ο μικροελλαδισμός κλωτσάει το δώρο της Ιστορίας



ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ



Πενήντα χρόνια είναι πολλά. Η τουρκική εισβολή αποδείχθηκε ότι παρήγαγε ένα ανθεκτικό στον χρόνο γεωπολιτικό αποτέλεσμα. Με την ευκαιρία της στρογγυλής επετείου ο Ελληνισμός θα θυμηθεί την ανοικτή πληγή του στη Μεγαλόνησο, αλλά η στρατηγική του για την αντιμετώπιση του προβλήματος παραμένει εγκλωβισμένη στο ίδιο πλαίσιο για μισό αιώνα. Μπορεί να μην το ομολογεί, αλλά η επίσημη Ελλάδα έχει ουσιαστικά στρέψει την πλάτη της στην Κύπρο, που είναι δώρο της Ιστορίας και της Γεωγραφίας. Ο μικροελλαδισμός, όμως, παράγει γεωπολιτική τύφλωση.

Όμως, πρώτα ας “δώσω τον λόγο” σε Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι διαχρονικά μας λένε ξεκάθαρα τι αντιπροσωπεύει για την Άγκυρα το Κυπριακό. Γι’ αυτήν, λοιπόν, το Κυπριακό ήταν πάντα πρώτα απ’ όλα ζήτημα γεωπολιτικής, το αντίθετο από ό,τι πρεσβεύει ο μικροελλαδισμός. Ο έλεγχος όλης της Κύπρου ήταν και παραμένει κεντρική συνιστώσα στην εθνική στρατηγική της Τουρκίας να αναδειχθεί σε δύναμη με δεσπόζοντα ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, πολύ πριν εμφανισθεί ο Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο. Γι’ αυτό και έχουν μέχρι τώρα αποφύγει την προσάρτηση. Ο έλεγχος της Μεγαλονήσου δεν εξασφαλίζει στην Τουρκία μόνο τον έλεγχο των κρίσιμης σημασίας θαλασσίων οδών της περιοχής, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα τη γεωπολιτική σημασία της για Δύση και Ανατολή.

«Η Κύπρος είναι τόσο πολύτιμη όσο το δεξί χέρι για μια χώρα που ενδιαφέρεται για την άμυνά της, ή τα επεκτατικά της σχέδια. Αν δεν συγκρατήσουμε στη σκέψη μας αυτήν τη στρατηγική σημασία της Κύπρου, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την ειρηνευτική επιχείρηση της 20ής Ιουλίου… Πολλές χώρες, σε κάποιο βαθμό γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, θέλουν να δουν το Κυπριακό απλώς ως απότοκο της επιθυμίας μόνο να προστατεύσουμε την τουρκική κοινότητα στο νησί» (πρώην Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές, Χουριέτ 20.7.1980).

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2024

Η πολιτική αντίφαση του νικητή Μελανσόν



ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ


Αν και είναι φρόνιμο να αναμένουμε τα πραγματικά αποτελέσματα, τα θεωρούμενα αξιόπιστα exit poll δείχνουν ότι η αντι-Λεπέν συμμαχία στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία λειτούργησε. Έτσι, το πρώτο κόμμα του πρώτου γύρου φαίνεται πως θα καταλάβει την τρίτη θέση σε αριθμό εδρών, πολύ κοντά με το κόμμα του Μακρόν, το οποίο αν και τρίτο και με μεγάλη διαφορά από την Εθνική Συσπείρωση (13 μονάδες) φαίνεται ότι κερδίζει περισσότερες έδρες.

Υπενθυμίζουμε ότι το Λαϊκό Μέτωπο εξαρχής δήλωσε πως θα αποσύρει τους υποψηφίους του σε όσες εκλογικές περιφέρειες (μονοεδρικές) ήταν τρίτοι, προκειμένου να αποτρέψει την εκλογή υποψηφίου της Εθνικής Συσπείρωσης, στέλνοντας τους ψηφοφόρους του στον αντίπαλό του. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και το κόμμα του Μακρόν. Είναι ακριβώς αυτή η αντι-Λεπέν συμμαχία που στέρησε πολλές έδρες από την Εθνική Συσπείρωση, ενισχύοντας σε έδρες τα δύο κόμματα. Ουσιαστικά, συνέβη ό,τι είχε συμβεί και σ’ όλες τις προηγούμενες εκλογές, προεδρικές και βουλευτικές. Από ό,τι φάνηκε, λοιπόν, το αντί-Λεπέν σύνδρομο, αν και σχετικά αμβλυμένο, παραμένει κυρίαρχο.

Η σύνθεση της νέας Εθνοσυνέλευσης εγείρει σοβαρά εμπόδια σε ό,τι αφορά στον σχηματισμό κυβέρνησης. Η Εθνική Συσπείρωση ήλπιζε ότι εάν δεν θα είχε απόλυτη πλειοψηφία θα μπορούσε να συμμαχήσει με τους Ρεπουμπλικάνους, όπως, άλλωστε, είχε διαφανεί και προεκλογικά. Τώρα πλέον, οι ζυμώσεις έχουν μετατοπιστεί αριστερότερα. Ένα σενάριο για κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι μία συμμαχία του κόμματος του Μακρόν με τους δεξιούς Ρεπουμπλικάνους και τους Σοσιαλιστές. Αυτό, όμως, προϋποθέτει ότι οι τελευταίοι θα διασπάσουν το Λαϊκό Μέτωπο, μέσω του οποίου και ουσιαστικά αναγεννήθηκαν πολιτικά-εκλογικά. Εάν συμβεί αυτό, θα τιναχθεί στον αέρα η όλη προοπτική μίας αριστερής κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Παρασκευή 26 Απριλίου 2024

Σταύρος Λυγερός: Η θεσμική "σουργελοποίηση" στην εποχή της "μεταδημο







Σαχίνης Γιώργος

Ο επικεφαλής του Slpress. gr Σταύρος Λυγερός, σε μια μεγάλη συζήτηση στον 98.4, σχολιάζει τα εκλογικά αποτελέσματα στα Σκόπια και τις αρνητικές εξελίξεις και για την Ελλάδα με την Συμφωνία των Πρεσπών, με την εκλογική ισχύ της Γκιορντάνα Σιλιάνοβσκα, που υποστηρίζεται από το δεξιό-εθνικιστικό κόμμα VMRO-DPMNE που προηγείται με μεγάλη διαφορά, σύμφωνα τα αποτελέσματα του υποψήφιου του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SDSM και νυν προέδρου Στέβο Πεντάροφσκι και έτσι θα έχει το προβάδισμα για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών που θα γίνει στις 8 Μαΐου την ίδια ημέρα με τις βουλευτικές εκλογές.

 Χαρακτηρίζει απαράδεκτη και μόνο την ύπαρξη συζήτησης στην Ελλάδα για παραχώρηση αντιαεροπορικών συστημάτων άμυνας στην Ουκρανία, την ώρα που η χώρα μας βιώνει την διαρκή απειλή και αμφισβήτηση και στο πεδίο, από την αναθεωρητική Τουρκία.

Όλα αυτά, την ώρα που όπως υποστηρίζει η "σουργελοποίηση" της πολιτικής ζωής της χώρας, σε συνδυασμό με τα απαράδεκτα γεγονότα όπως το χθεσινό στη Βουλή με ανοιχτές βιαιοπραγίες και βρισιές για προσωπικούς όμως και όχι πολιτικούς λόγους, συνθέτουν ένα σκηνικό παρακμής του πολιτικού συστήματος. Ο Σταύρος Λυγερός κάνει λόγο για μια κατάσταση μεταδημοκρατίας , όπου οι παραστάσεις των προηγούμενων γενιών σε ένα σύστημα δημοκρατίας με πολλές τραυματικές απολήξεις, ουδόλως σχετίζεται με αυτό που σήμερα αποκάλεσε δημοκρατικοφάνεια και μάλσιτα κατ επίφαση.