Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Μιχάλης Χαραλαμπίδης».

 Από ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ και ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΛΑΔΟΥΧΟ. 

  ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΜΙΑΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΣΚΕΨΗΣ.                                                                                            (πρόσωπα - κόσμος, παραγωγή - πολιτικό σύστημα, οργάνωση πολιτισμικών αξιών – νέος ανθρωπισμός). 

  --- * ---

" ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ": 

Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ - ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΖΩΗΣ. 

   Σε ουσιαστική ανάγνωση η σκέψη και πράξη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη είναι επαναφορά της πολιτικής σε όλο το εύρος και βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης και δημιουργίας. Ανασύνθεσε ένα σώμα ιδεών από μια νέα γλώσσα εσωτερικής διανοητικής επεξεργασίας. 

Η αναγνωστική πορεία εκτίμησης ιστορικών γεγονότων και η θεωρητική του παιδεία, η συνομιλία του με διεθνή ρεύματα σκέψης, στην Ιταλία, Ευρώπη, Λατινική Αμερική, τον οδήγησε στην Δομική σχέση Ανάλυσης και Πρότασης, στην ασύμβατότητά του με το κυρίαρχο πρόσωπο της πολιτικής και κουλτούρας. Έτσι, παρουσίασε ένα πρότυπο πολιτικού – διανοούμενου χωρίς τις κανονικοποιήσεις κονφορμιστικής πανεπιστημιακής έδρας και ξένος προς ευάλωτους υποκειμενισμούς διανοουμένων θερμοκηπίου. 

                                 *

Η δέσμευσή του σε έναν ορίζοντα δημόσιου χαρακτήρα, στην αποκατάσταση κοινωνικών και χωρικών ισορροπιών, στην απάλειψη διακρίσεων, στην αυτεξουσιότητα, έχουν αποστολή τον άνθρωπο, την ελεύθερη δημιουργικότητά του, ατομική και συλλογική. 

Το διαφωτιστικό θεωρητικό του ανάπτυγμα βασίζεται στην προϋπόθεση μιας ανορθωτικής πορείας, με απελευθέρωση από όλα τα πλέγματα συντηρητισμού, ώστε ο Έλληνας να είναι σε θέση να κάνει χρήση της παραγωγικής δύναμης του μυαλού του, της δημιουργικότητας και λογικής του.   

                                                          

Επανέφερε την αξία της κλασικής παιδείας ως επένδυση στις ικανότητες διερεύνησης και διαχείρισης πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων. Από αυτήν την πνευματική, εξάλλου, εργαλειοθήκη και τα επιτεύγματα της παγκόσμιας πολιτισμικής ροής, από την βαθειά γνώση της πραγματικότητας υπήρξε τεχνίτης συγκρότησης πολιτικής σκέψης αλλαγών.

                                                          

Ο δικός του δρόμος είναι ένας νέος ανθρωπισμός με αυθεντικές ιδέες του συλλογικού εαυτού, με παραγωγές υψηλού γνωσιακού, συμβολικού και επιστημονικού περιεχομένου. Επόμενα και η εισαγωγή ποιοτικών όρων στην ποσοτική συσσώρευση, η επιστροφή στις ανθρωπολογικές ρίζες της οικονομίας, απέναντι στην αποξένωση και απουσία εμπειριών ζωής που γεννούν ανθρωπολογικές παραμορφώσεις. 

                             

*

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη η κρίση ως άθροισμα απωλειών επανατίθεται ως ανάγκη επανασύνδεσης οικονομίας και κοινωνίας και ανασύνθεση του Ελληνικού οικοδομήματος με νέες καινοτομικές αντιπροσωπευτικές θεσμικότητες. Απέναντι σε «κυβερνητισμούς» και συγκεντρωτισμούς, σε απόλυτους ιεραρχικούς μηχανισμούς που παράγουν τις αποφάσεις, παρουσίασε μια νέα διήγηση και εθνικό συνολικό σχέδιο μετασχηματισμών.  

Εκδηλώσεις των Ασσυρίων και των Κούρδων στην Αθήνα για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη!

"Στον δρόμο της αλήθειας και της απελευθέρωσης!"

Στις 14 και 15 Δεκεμβρίου εκδηλώσεις των Ασσυρίων και των Κούρδων στην Αθήνα για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη!

Το διήμερο 14 και 15 Δεκεμβρίου  οι Ασσύριοι και οι Κούρδοι, δύο λαοί με τους οποίους συνδέθηκε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, λαοί οι οποίοι υφίστανται σήμερα μία νέα Γενοκτονία από την Τουρκία  (και) στη Συρία,  τιμούν τη μνήμη και τον αγώνα  του. 

Η πρώτη εκδήλωση οργανώνεται από την   Πανελλήνια Ένωση  Ασσυρίων  το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις  7μμ στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αιγάλεω (Δημαρχείου και Κουντουριώτου), 

ενώ η δεύτερη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τη  διπλωματική αντιπροσωπεία των Κούρδων της Ροτζάβα της Συρίας την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 11πμ στα γραφεία της αντιπροσωπείας  (Χαριλάου Τρικούπη 7Α , Αθήνα).

Στη δεκαετία του 1980 ο αείμνηστος διανοούμενος, συγγραφέας και πολιτικός Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024), εισήγαγε το Κουρδικό ζήτημα στον ΟΗΕ και συνδέθηκε στενά με τον Κουρδικό λαό και τους αγώνες του για την ελευθερία, 

ενώ ταυτόχρονα με παρεμβάσεις του σε διεθνές επίπεδο έκανε γνωστή την ατιμώρητη  Γενοκτονία των Ασσυρίων από την Τουρκία και πρωτοστάτησε στον αγώνα αναγνώρισης του μαζικού εγκλήματος.

Αυτές οι εκδηλώσεις  για την ανάδειξη  του έργου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που τιμούν τη μνήμη του, όπως και όσες έχουν πραγματοποιηθεί και αυτές που θα ακολουθήσουν σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, τελούν υπό την αιγίδα του Ιδρύματος «Μιχάλης Χαραλαμπίδης».  

"Στον δρόμο της αλήθειας και της απελευθέρωσης!"

Μιχάλη Χαραλαμπίδης: ένας διαφορετικός πολιτικός, ένας πρωτοπόρος διανοούμενος

Θεοφάνης Μαλκίδης

O Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Μ.Χ.) γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς: «Το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό δρομολόγιο της οικογένειάς μου είναι παρόμοιο με εκείνο μεγάλης μερίδας του λαού μας και ιδιαίτερα των προσφύγων. Από τα αμελέ ταμπουρού (εργατικά τάγματα), το αντάρτικο σωτηρίας της Σάντας του Πόντου, η έξοδος στον Καύκασο και την Ελλάδα, η εγκατάσταση σε ένα από τα Μακόντο της Ελλάδας, το Αετοχώρι Θράκης (Έβρος)».

Το 1969 φεύγει στην Ιταλία και στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης σπουδάζει πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, καθώς και  κοινωνιολογία. Στην Ιταλία αναλαμβάνει παρά το νεαρό της ηλικίας του πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπροσώπηση του ΠΑΚ. Το στρατιωτικό καθεστώς τον καταδιώκει, ωστόσο συνεχίζει τη  δράση του και το 1973 συμμετέχει στην επταμελή ομάδα η οποία συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ (Μόναχο, Αύγουστος 1974). Εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977 και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου το 1994, από το οποίο παραιτήθηκε μετά από ένα έτος,  όπως σημειώνει ο ίδιος λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών.

Ο Μ.Χ. επιστρέφει στην Ελλάδα το 1979, εγκαθίστανται στην Αθήνα και αναπτύσσει έντονη δράση σε διάφορους τομείς. Η άνοδος στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ το 1981, σηματοδοτεί πολλά για την Ελλάδα και για την κοινωνία της και ο Μ.Χ., αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που συντελούνται και προσεγγίζει με κριτική ματιά τις επιδιώξεις, καθώς και τα συμφέροντα που εμφανίζονται μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Η στάση του είναι μοναδική εντός του κόμματος και γενικότερα στην πολιτική ζωή της πατρίδας μας: ο Μ.Χ., δεν πήρε ποτέ κρατική θέση, δεν έγινε ποτέ βουλευτής ή υπουργός, παρότι ο Ανδρέας Παπανδρέου του είχε προτείνει πολλές φορές ακόμη και θέση πρεσβευτή και παραμένει ενεργό στέλεχος με προτάσεις για μία άλλη πορεία του κόμματος και της κυβέρνησης, για μία άλλη πορεία του Ελληνισμού.

Μία εκ των κορυφαίων δραστηριοτήτων του αφορά την ανάδειξη της Γενοκτονίας, προτείνοντας  την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, πρόταση η οποία γίνεται νόμος του κράτους το 1994. Εισάγει στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του  ΟΗΕ  το Κουρδικό ζήτημα, θέτει στη συνέχεια το Ποντιακό και στον ΟΗΕ και στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και  στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και σε κοινοβούλια και  μάλιστα η δράση του έχει ως αποτέλεσμα πολλές χώρες να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία.

Καθοριστική είναι η (ιστορική όπως ονομάστηκε) ομιλία του στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, ομιλία στην οποία προέβλεψε, αρκετοί έγραψαν ότι προφήτεψε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα: «Στο τέλος του κύκλου το 2004 ή το 2010 η Ελλάδα, αυτό που ονομάζω Τουρκομπαρόκ», θα γίνει «Βιλαέτι ή Γερμανικό Λάντερ».

Στην ίδια ομιλία μιλά για την πραγματικότητα στην περιοχή μας και τη λύση στο Γόρδιο Δεσμό που απασχολεί τον Ελληνισμό: «Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου, δεν υπάρχει πρόβλημα Θράκης υπάρχει ένα πρόβλημα: Το τουρκικό πρόβλημα.Και αυτό πρέπει να λυθεί με βάση τις αρχές, τις αξίες, και τα ιδανικά που αποτέλεσαν τα θεμέλια των ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες, όταν η Ανατολική Μεσόγειος θα ανήκει στους λαούς της».

Προτείνει τον οδικό και σιδηροδρομικό άξονα καθώς και τον αγωγό πετρελαίου και φυσικού αερίου Αλεξανδρούπολης - Μπουργκάς, αγωγός ο οποίος  παρακάμπτει την Τουρκία και τα Δαρδανέλλια και αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της πόλης Ρωμανία στα Θρακικά παράλια και το σχετικό σχέδιο νόμου υποστηρίζεται από 204 (!) βουλευτές.

Ο Μ.Χ., αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ το 1999, λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών και λόγω του ρόλου της κυβέρνησης στην παράδοση στην Τουρκία,  του ηγέτη του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Στην Κω για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Το ρεπορτάζ για την εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου Έλληνα διανοούμενου.

MIXAΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ

Του Γιάννη Χούτα *

Η παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη επιβάλλει στους φίλους του περίσκεψη για ν’ αναλογιστούν το μέγεθός της και την δική τους στάση απέναντι σε αυτή. Να πούν κατ’ αρχήν τη γνώμη τους για το πώς θα αναδειχθεί το έργο του.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Για την προσφορά του, η ιστορία θα τον κατατάξει μεταξύ των μορφών του Ρήγα, του Τσε, του Ίωνα Δραγούμη, του Κων. Καραβίδα, του Αλέξ. Παπαναστασίου και άλλων. Αυτά που εκφράζει δεν είναι ζήτημα μιας μειοψηφίας και πολύ περισσότερο μιάς ομάδας ανθρώπων σαν κι εμάς, κάποιων ανθρώπων, δηλαδή, που τον γνώρισαν.

Πρέπει να γίνουν βήματα σωστά και σταθερά. Να γίνει δουλειά βάθους.

- Χρειάζεται ένα «Ίδρυμα Μιχάλης Χαραλαμπίδης» που θα συγκεντρώσει, θα ταξινομήσει και θα προβάλει την ωφελιμότητα του έργου του.

- Καλό είναι, να πραγματοποιηθούν κάποιες Επετειακές Εκδηλώσεις με αξιόλογους ομιλητές.

- Και οραματίζομαι να ξεφυτρώσουν σε κάθε πόλη ομάδες πολιτικού προβληματισμού που θάχουν το όνομα «Μιχάλης Χαραλαμπίδης» και θα ασχολούνται με τον τόπο τους και τα γενικότερα προβλήματα.

Την δημιουργία τέτοιων ομάδων πρότεινε πάντοτε και ο Μιχάλης στις πόλεις που μιλούσε και τις ονόμαζε «εργαστήρια» και «καρνάγια». Οι ομάδες αυτές δεν θα είναι το κόμμα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, αλλά από εκεί μπορούν να ξεχωρίσουν κάποια μυαλά με Όραμα και Ήθος που θα το αντλήσουν από το παράδειγμα του Μιχάλη.

Θα αναφερθώ και σε ένα ζήτημα που προκύπτει και σίγουρα θα προκύψει πιό έντονα στο προσεχές μέλλον.

Όλοι μας θάχουμε να λέμε ένα καλό λόγο για το Μιχάλη. Αυτό μας κάνει αυτόματα και Χαραλαμπιδικούς;

Όταν, στη ΓΓΑ που δούλευα, δεν είχα εγκρίνει μιά μελέτη ενός Γυμναστηρίου στο Λέχοβο της Φλώρινας, ήρθε ο βουλευτής Γιώργος Λιάνης στον Διευθυντή μου και αυτός με κάλεσε και με σύστησε στον Λιάνη ως Χαραλαμπιδικό. Ήθελε να του πεί ότι δεν μπορούν να γίνουν εκπτώσεις. Και τί απάντησε ο Λιάνης; «Κι εγώ Χαραλαμπιδικός είμαι. Ο Μιχάλης λέει τα σωστά και έχει ήθος.»

Ας αναλύσουμε λίγο το τί εστί Χαραλαμπιδικός κι ας αρχίσουμε από το Ιταλοί. Ιταλοί, εκτός από τους Ιταλούς, λέγονται και όσοι έρχονται από την Ιταλία. Όμως «Ιταλοί» στο ΠΑΣΟΚ ονομάστηκαν όχι οι προερχόμενοι από την Ιταλία, αλλά εκείνοι που προωθούσαν την πολιτική πλατφόρμα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Ήταν ένας πολιτικός όρος δοτός. Κι απέβλεπε στον περιορισμό της εμβέλειας αυτού του πολιτικού ρεύματος. Όμως, αυτός ο χαρακτηρισμός που μας είχαν προσκολλήσει, έγινε στην συνέχεια και ένας τίτλος τιμής για εμάς.

Στην πορεία η ονομασία «Ιταλοί» μετεξελισσόταν σε «Χαραλαμπιδικοί» και φθάνουμε στη Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση. Αλλά επειδή το πείραμα της Ένωσης ήταν βραχύβιο δεν προλάβαμε να ονομαστούμε «Ενωσίτες» και παραμείναμε «Χαραλαμπιδικοί».

«ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ»: ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΟΣΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑΝ KAI KATANOHΣΑΝ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ - ΜΙΑ ΑΞΙΑΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ.

Γρηγόρης Κλαδούχος

Μία κατάθεση για ένα γενναιόψυχο πέρασμα. Αυτό είναι το βιβλίο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης» έκδοση από το Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ). 

Οι εκδότες σημειώνουν ότι «το βιβλίο συγκέντρωσε τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά την εκδημία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη (Μ.Χ), έγινε με αγάπη για το πρόσωπο, το έργο, τον βίο και τη μνήμη του».

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου, αναλαμβάνει την περιεκτική συντομογραφία της διαδρομής του Μ. Χ. σε 62 σελίδες και σε τρία μέρη.
Στο κεφάλαιο «ένας ξεχωριστός ανθρώπινος και πολιτικός βίος» ανακαλύπτεις μια διαδρομή ενός προσώπου που κινήθηκε σε θεωρητικούς, πρακτικούς και συμβολικούς δρόμους, σε πορείες αλήθειας και απελευθέρωσης.

 
Στη συνέχεια, σε ευσύνοπτη καταγραφή παρουσιάζεται η εργογραφία του Μ. Χ., η οποία, όπως τονίζεται, αφορά την Ελληνικότητα και Οικουμενικότητα ενός ενεργού διανοούμενου. 

Ακολουθεί η παρουσίαση των βιβλίων του, με επαρκές ανάπτυγμα των θεματικών τους. Αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια συνεκτική εικόνα του πολύμορφου και πολυδιάστατου συγγραφικού του έργου.

Στο βιβλίο ακολουθούν οι επικήδειοι λόγοι, τα μηνύματα φορέων από την Ελλάδα και το εξωτερικό και ακολουθούν οι προσωπικές καταθέσεις, οι οποίες μιλούν για αυτόν.

 Το επίμετρο ανήκει στον Ναύαρχο ε. α. Χρήστο Λυμπέρη.

Το βιβλίο δεν είναι αποχαιρετισμός, ούτε έκφραση ανεπούλωτου τραύματος της απώλειας. Είναι η συνδήλωση μιας κοινότητας, ενός χώρου ιδεών, που δέχεται το γεγονός ως χαροποιό και δημιουργικό πένθος.

 
Μια ανατίμηση ευθύνης και προσωπικού χρέους πέρα από τα στεγανά όρια του θρήνου. Δεν έχουμε να κάνουμε με αγωνία αστέγων που υψώνουν φωτογραφίες, αλλά όπως βγαίνουν οι λαϊκές μελωδίες από τον πόνο των ανθρώπων και από το «doleo ergo sum» - στον πόνο μαθαίνω πως υπάρχω.

ΑΙΓΑΙΟ...Για την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία

 

“Οι Έλληνες μιλούν για το Νέο Ανατολικό ζήτημα. 

Για την λύση του Τουρκικού προβλήματος σήμερα 

και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας. 

Οι Δούλοι, οι Ηλίθιοι μιλούν για την Λωζάνη

 και τα “ελληνοτουρκικά”.

 

 Μ. Χαραλαμπίδης .

Αιξωνή Ιανουάριος 2024.

 

Αιγαίο. Τρείς χιλιάδες χρόνια ελληνική ιστορία.

Τρείς χιλιάδες χρόνια ελληνικότητας συνέχειας και δημιουργίας οικουμενικού πολιτισμού.  Ένα αρχιπέλαγος Ελληνικό.

Τα όρια της κυριαρχίας σαφή και απαράβατα, διότι το “απαράβατον” καθορίζει και την δυνατότητα συνέχειας του Ελληνισμού.

Δεν υπάρχει Ελλάδα με το Αιγαίο ακρωτηριασμένο αφού έτσι καταλύεται κάθε εθνική συνέχεια.

Σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ανίκανο, απρόθυμο να υπερασπιστεί τα σύνορα της πατρίδας μας, αδυνατεί να υπερασπιστεί την ενιαία εθνική κυριαρχία. Συνεχίζει παρ' όλες τις κραυγές εθνικοφροσύνης να κατακερματίζει τα δικαιώματα του Ελληνισμού, όντας εξαρτημένο από εξωελλαδικούς παράγοντες και φοβικό απέναντι στην Τουρκία τον μεγάλο ασθενή της περιοχής.

Ο Ελληνισμός ηττάται συνεχώς από την Τουρκία σε ένα πόλεμο χαμηλής έντασης σε διπλωματικό επίπεδο.

Υπήρξαν αυτοί που το αναγνώρισαν, αλλά κυρίως εκείνοι που περιέφεραν στα διεθνή παζάρια την ήττα τους ως νίκη.

Η συνεισφορά του επίσημου ελληνικού κράτους και των ψευδοειρηνιστών, ψευδοδιεθνιστών διαφόρων αποχρώσεων στις ήττες, είναι τεράστια. Δημιούργησαν μια κληρονομιά φοβίας που θέλουν να την εναποθέσουν στις πλάτες της νέας γενιάς και μιθριδατίζουν την κοινωνία στο σύνολό της.

Η ελληνική κυβέρνηση με την ανοχή, τη σιωπή και την φλυαρία της λεγόμενης αντιπολίτευσης, σύρεται σε συνομιλίες νομιμοποίησης της κατοχικής Τουρκίας και δρα ως μεσίτης παράδοσης ελληνικών τόπων.

Είναι η κλασσική περίπτωση όπου ένα Κράτος δρα ενάντια στο Έθνος, ενάντια στην ιστορία, στην συνέχεια, την ταυτότητα.

Έτσι η συμπολίτευση, αλλά και η άφωνη-άλαλη αντιπολίτευση, ως λομπίστες, προπαγανδιστές και λαγοί μη ελληνικών συμφερόντων αρνούνται να αντιληφθούν ότι δεν συνομιλείς με το Κεμαλοφασιστικό, ναζιστικό, ρατσιστικό καθεστώς της Άγκυρας, δεν πρέπει να διαβουλεύεσαι με τους νέους πασάδες και τους δολοφόνους Γκρίζους Λύκους που τα χέρια τους είναι βαμμένα με το αίμα των λαών της περιοχής, δεν τους εισάγεις από το παράθυρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τους στέλνεις στα Διεθνή Ποινικά Δικαστήρια για να λογοδοτήσουν για τα συνεχιζόμενα εγκλήματα τους.

Είμαστε σίγουροι πως ο Ελληνικός λαός θα πει όχι σε νέους ακρωτηριασμούς της πατρίδας μας.

Η γραμμή αντίστασης του έθνους μας ξεκινά από την Κερύνεια και την Κύπρο διασχίζει το Καστελλόριζο και το Αιγαίο και καταλήγει στον Έβρο και τη Θράκη.

Αφού οι άλλοι είναι ανίκανοι, θα υπερασπιστούμε την πατρίδα μας όλοι μαζί.

 

Bloggers για την Εθνική Αξιοπρέπεια και την Εθνική Κυριαρχία.

---------------------------------------------------------

*Όσοι φίλοι ή bloggers συμφωνούν με την ανάρτηση επιβάλλεται η αναδημοσίευση

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com