Μονόδρομος εκτροχιασμού

•ΣΤO OΝOΜΑ ΤΗΣ «EΛΕΥΘΕΡΗΣ AΓOΡΑΣ»-

τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ

Ὅταν ξεκίνησαν τὸ Κίνημα καὶ ἡ ἐφημερίδα του πρὶν 72 χρόνια, κατάγγελλαν τὶς δύο ἐκδοχὲς τοῦ ὑλισμοῦ ποὺ ἐπικυριάρχησαν μεταπολεμικά: τὴν ἀστικὴ καὶ τὴ μαρξιστική. Ὁ Νίκος Ψαρουδάκης καὶ ἐλάχιστοι ἄλλοι, ὅπως ὁ Νικόλαος Μπερντιάγιεφ, ἀρνήθηκαν τὰ ψεύτικα διλήμματα καὶ διακήρυξαν ὅτι ἄλλος εἶναι ὁ δρόμος γιὰ μιὰ κοινωνία ἐλεύθερη καὶ δίκαιη.

Σήμερα, δὲν ὑπάρχουν διλήμματα, ἀλλὰ ὁ μονόδρομος ἑνὸς ἐκτροχιασμένου καπιταλιστικοῦ συστήματος μὲ τὸν οἰκονομικὸ νεοφιλελευθερισμὸ καὶ τὴν παγκοσμιοποίηση. Τὸ ὁποῖο, μετὰ τὴν κατάρρευση τοῦ «ἀντιπάλου δέους», ἔχει ἐπιδοθεῖ σὲ λυσσαλέα ἀποδόμηση τοῦ κοινωνικοῦ κράτους καὶ τῶν κατακτήσεων τῶν ἐργαζομένων πρὸς ὄφελος μιᾶς ὅλο καὶ πιὸ μικρῆς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας κερδοσκόπων.

Στὸ ὄνομα τῆς «ἐλεύθερης ἀγορᾶς», ἡ ὁποία λειτουργεῖ ὡς θέσφατο καὶ νέα θεότητα, τὰ πάντα κατεδαφίζονται πρὸς ὄφελος τῶν κερδοσκόπων. Καὶ μάλιστα, τῆς πιὸ παρασιτικῆς ἐκδοχῆς τῆς «ἐπιχειρηματικότητας», στὴν ὁποία δίνονται περιθώρια νὰ κερδοσκοπεῖ, ἐπενδύοντας καὶ συνεισφέροντας έλάχιστα στὴν οἰκονομία:

– Μὲ τὴν αὐξανόμενη ἀπαξίωση τῆς ἀξίας καὶ τῶν συνθηκῶν τῆς ἐργασίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ κατεύθυνση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Ὅπως ἔχει ἤδη τονίσει ἡ ΧΔ σὲ ἀνακοίνωσή της ἀπὸ τὸ 2023, ἡ κυβέρνηση Μητσοτάκη «… ἐπαναφέρει τὸ καθεστὼς τοῦ πρώιμου Μεσοπολέμου, δηλαδὴ μέχρι τὶς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1930. Ἐκεῖ εἴχαμε ἀκόμη καὶ παιδιὰ νὰ ἐργάζονται σὲ καθεστὼς ἐξαρτημένης ἐργασίας ὡς “μαθητευόμενοι” 16 ὧρες τὸ 24ωρο…». Τὸ 13ωρο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἀπέργησαν οἱ ἐργαζόμενοι τὴν 1η Ὀκτωβρίου, εἶναι φυσικὴ συνέπεια τῆς πάγιας αὐτῆς πολιτικῆς.

– Μὲ τὴν ἐκχώρηση τῶν ἕτοιμων κοινωφελῶν ὑποδομῶν ποὺ ἔγιναν μὲ χρήματα τοῦ Δημοσίου, μὲ ἐξασφαλισμένη πελατεία τοὺς πολίτες οἱ ὁποῖοι τὶς ἔφτιαξαν καὶ μετατρέπονται σὲ πελάτες τῶν κερδοσκόπων. Ἕνα πανευρωπαϊκὸ φαινόμενο ποὺ ἀναδείχθηκε μὲ τὸ δυστύχημα τῆς γέφυρας Μοράντι στὴ Γένοβα τῆς Ἰταλίας τὸ 2018, ἀλλὰ καὶ ὡς μία ἀπὸ τὶς πολλὲς παθογένειες ποὺ ὁδήγησαν στὸ δυστύχημα τῶν Τεμπῶν.

– Μὲ τὴν ἀσυδοσία τῶν καρτὲλ καὶ τῶν ὀλιγοπωλίων, βασικὴ αἰτία τῆς ἀκρίβειας ποὺ μειώνει τὴν ἀγοραστικὴ δύναμη τῶν πολιτῶν. Σύμφωνα μὲ ρεπορτὰζ τῆς ἱστοσελίδας «Πολίτικο», ποὺ ἔχουμε ἀναπτύξει στὴν ἱστοσελίδα μας, ἐνῶ τὸ 2011 τὸ ποσοστὸ τῶν δημόσιων διαγωνισμῶν μὲ ἕνα μόνο μειοδότη ἦταν 11%, τὸ 2020 ἔχει σκαρφαλώσει στὸ 42%.

Υποχρεωτικός ο Νεοφιλελευθερισμός

ΜΝΗΜOΝΙΑ: ΒΑΝΑYΣOΣ ΠΕΡΙOΡΙΣΜOΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ

Ἡ ἐπιβολὴ τῶν Μνημονίων συνδέεται μὲ τὸν βάναυσο περιορισμὸ τῆς κυριαρχίας τῆς πατρίδας μας, θεμέλιου τῆς πολιτικῆς ἐλευθερίας μας. Ἡ ὁποία ἀφαιρέθηκε ἀπὸ τοὺς προπάτορές μας τὸ 1453 καὶ ἀνακτήθηκε μὲ αἱματηροὺς ἀγῶνες καὶ θυσίες, ποὺ προκάλεσαν ἀνατροπὴ τῶν δυσμενῶν διεθνῶν συσχετισμῶν τοῦ 1821, ὅταν ἡ «Ἱερὰ Συμμαχία» κατέστελλε κάθε ἐπαναστατικὸ κίνημα.

Μὲ ὁρόσημο τὸ Πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου τῆς 3ης Φεβρουαρίου 1830, μὲ τὸ ὁποῖο γιὰ πρώτη φορὰ ἀναγνωρίζεται διεθνῶς ἡ Ἑλλάδα ὡς ἀνεξάρτητο κράτος. Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 1: «Ἡ Ἑλλὰς θέλει σχηματίσει ἓν Κράτος ἀνεξάρτητον, καὶ θέλει χαίρει ὅλα τὰ δίκαια, πολιτικά, διοικητικὰ καὶ ἐμπορικά, τὰ προσπεφυκότα εἰς ἐντελῆ ἀνεξαρτησίαν». Ὅπως ἐπισήμανε ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης μιλώντας στὴν Πνύκα μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση, ἂν ἦταν «ρεαλιστὲς» οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, ἡ Ἑλλάδα δὲν θὰ ὑπῆρχε σήμερα ὡς ἀνεξάρτητο κράτος.

Δυστυχῶς, αὐτὴ ἡ κυριαρχία, ποὺ μὲ τόσους ἀγῶνες κατακτήθηκε καὶ διασφαλίστηκε στὴ συνέχεια, μπορεῖ νὰ ἐκχωρηθεῖ, ἔστω καὶ ἐν μέρει, μὲ βάση τὸ ἄρθρο 28 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο «Ἡ Ἑλλάδα προβαίνει ἐλεύθερα, μὲ νόμο ποὺ ψηφίζεται ἀπὸ τὴν ἀπόλυτη πλειοψηφία τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν, σὲ περιορισμοὺς ὡς πρὸς τὴν ἄσκηση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας της, ἐφόσον αὐτὸ ὑπαγορεύεται ἀπὸ σπουδαῖο ἐθνικὸ συμφέρον, δὲν θίγει τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὶς βάσεις τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος καὶ γίνεται μὲ βάση τὶς ἀρχὲς τῆς ἰσότητας καὶ μὲ τὸν ὅρο τῆς ἀμοιβαιότητας». 

Προστέθηκε καὶ «ἑρμηνευτικὴ δήλωση»: «Τὸ ἄρθρο 28 ἀποτελεῖ θεμέλιο γιὰ τὴ συμμετοχὴ τῆς Χώρας στὶς διαδικασίες τῆς εὐρωπαϊκῆς ὁλοκλήρωσης».

Τὸ πρῶτο ἐρώτημα ποὺ τίθεται εἶναι κατὰ πόσο ὑπάρχει ἐθνικὸ συμφέρον τόσο σπουδαῖο, ποὺ νὰ δικαιολογεῖ ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας καὶ κατ’ ἐπέκταση αὐτοκατάργηση τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους. Θὰ μποροῦσε, τουλάχιστον, νὰ γίνεται λόγος ἀποκλειστικὰ γιὰ μεταβίβαση ἁρμοδιοτήτων στὴ βάση ἐξουσιοδότησης ἡ ὁποία θὰ μπορεῖ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ νὰ ἀνακληθεῖ. Ὁ ὅρος «ἐκχώρηση κυριαρχίας» ἀποτελεῖ ὁμολογία ἑκούσιας ὑποτέλειας.

Η ειρήνη άμεση προτεραιότητα

2 Απριλίου, 2025

ΤO ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤOΥ ΠOΛΕΜOΥ ΠΑΝΩ ΑΠO ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ

Ἐκδήλωση κι ἐλπιδοφόρο ξέσπασμα τοῦ εὐλογημένου θυμοῦ κατὰ τοῦ κοινωνικοῦ κακοῦ τῶν συνακόλουθων παθογενειῶν ποὺ ἐπικρατοῦν στὴ χώρα μας εἶναι ἡ παλλαϊκὴ κινητοποίηση κατὰ τοῦ ἐγκλήματος τῶν Τεμπῶν.

Τὸ κυρίαρχο πολιτικὸ σύστημα δὲν μπορεῖ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς λαϊκὲς προσδοκίες, ἐπειδὴ εἶναι συνυπαίτιο γιὰ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ. Στὴν κατάσταση αὐτή, εἶναι συνυπαίτια, μαζὶ μὲ τὴ Νέα Δημοκρατία τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ μὲ τὶς παραφυάδες του ποὺ διασπάστηκαν, ἀφοῦ ἔχουν κυβερνήσει καὶ ἔχουν ἐφαρμόσει τὶς καταστρεπτικὲς νεοφιλελεύθερες πολιτικὲς ποὺ ἔχει ἐπιβάλει ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.

Ὑπὸ τοὺς ἥχους τῶν σύγχρονων «αὐλητρίδων» τῶν ἐξαρτημένων ΜΜΕ καὶ τῆς κατευθυνόμενης προπαγάνδας, ἔχουν κατεδαφίσει καὶ ἀπαξιώσει τὸ κοινωνικὸ κράτος καὶ ξεπουλήσει τὰ «ἀσημικὰ» τῆς χώρας στοὺς κερδοσκόπους.

Τὰ κόμματα τῆς δεξιᾶς ποὺ ἔχουν καταφέρει νὰ ἐκπροσωπηθοῦν στὴ Βουλή, ἀξιοποιοῦν τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχουν κυβερνητικὴ φθορὰ καὶ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς ἐπιδίδονται σὲ φιλολαϊκὲς διακηρύξεις, ποὺ δὲν ἔλειπαν ἄλλωστε παλαιότερα ἀπὸ τὴν κονωνικὴ δεξιά.

ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΕΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Ὅμως, σὲ ὅλη τὴν ΕΕ, ἡ ἐθνικὴ κυριαρχία τῶν κρατῶν εἶναι πλέον περιορισμένη καὶ οἱ ἐκλεγμένες κυβερνήσεις ἔχουν ὅλο καὶ πιὸ περιορισμένα περιθώρια νὰ ἐφαρμόσουν ἐλεύθερα τὸ πολιτικό τους πρόγραμμα.

Κατὰ συνέπεια, οἱ ὅποιες ἐξαγγελίες ἔξω ἀπὸ τὸ πλαίσιο ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ, πρέπει νὰ συνοδεύονται καὶ ἀπὸ ἀμφισβήτηση τῶν ἀποκαλούμενων «εὐρωπαϊκῶν συνθηκῶν» οἱ ὁποῖες τὸ διαμορφώνουν, προκειμένου νὰ εἶναι ἀξιόπιστες.

Υλιστικό σύστημα και ατομιστής άνθρωπος

3 Απριλίου, 2025

Γιάννης Ζερβός 

ΑΠO ΤΗΝ Κεντρική ΕΠΙΤΡOΠΗ ΤΗΣ Χ.Δ. 28 ΜΑΡΤΙOΥ

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί
Ἡ κοινωνικὴ ἀδικία πάντοτε ὑπῆρχε καὶ τὸ κοινωνικὸ σύστημα ἦταν στὸ βάθος του ὑλιστικὸ καὶ ἐκμεταλλευτικό. Τὸ ἔβλεπαν αὐτὸ ἄνθρωποι μὲ διορατικότητα, ὅπως ὁ Φώτης Κόντογλου καὶ ὁ Νίκος Ψαρουδάκης. Ὅμως, κάποια προσχήματα τηροῦνταν, ἀφοῦ ἐπιφανειακὰ οἱ δυτικὲς κοινωνίες ἐμφανίζονταν ὡς χριστιανικές. Ἐνῶ οἱ ἀνατολικὲς συγκάλυπταν τὴ δικτατορία τῶν κομμουνιστικῶν κομμάτων καὶ τὸν ταξικό τους χαρακτήρα μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀποκαλούμενης «δικτατορίας τοῦ προλεταριάτου».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΗΘΙΚΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ

Μὲ τὸ νεοφιλελεύθερο μονόδρομο τὰ προσχήματα ἔχουν πάψει νὰ τηροῦνται. Ὁ νεοφιλελευθερισμός, τὸ οἰκονομικὸ σύστημα τοῦ ἐκτροχιασμένου καπιταλισμοῦ, φέρνει ἕνα νέο ἰδεολογικὸ ἐποικοδομημα: Τὸν ὑπερφιλελευθερισμό, γιὰ νὰ ἑδραιωθεῖ τὸ καθεστὼς τῆς οἰκονομικῆς ἀσυδοσίας καὶ τῆς ἀτομοκρατίας.
Στὴν «Πρὸς Κολασσαεῖς» ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου καλοῦναι οἱ Χριστιανοὶ νὰ ἀπεκδυθοῦν τὸν «παλαιὸ ἄνθρωπο» μαζὶ μὲ τὶς πράξεις καὶ τὰ πάθη του καὶ νὰ ἐνδυθοῦν τὸν «νέο καὶ ἀνακαινούμενο» ἄνθρωπο, «είς ἐπίγνωσιν καὶ κατ’ εἰκόνα» τοῦ Δημιουργοῦ.
Σὲ κατεύθυνση ἀντίστροφη, τὸ σημερινὸ σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς δημιουργεῖ ἕνα νέο τύπου ἀνθρώπου ποὺ ἐξωθεῖται νὰ «ἀπελευθερωθεῖ» ἀπὸ κάθε ἠθικὴ ἀναστολή, κάθε οὐσιαστικὴ σχέση μὲ τὴν χριστιανικὴ Παράδοση, κάθε μορφὴ ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον, γιὰ νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸ ἀτομικό του συμφέρον.

Μὲ προφανῆ σκοπὸ τοῦ συστήματος, πίσω ἀπὸ αὐτὴ τὴν ψευδαίσθηση τῆς ἀσύδοτης καὶ ψεύτικης «ἐλευθερίας», νὰ τὸν καταστήσει ἄβουλο, ἐνεργούμενο καὶ ὑπόδουλο, ἀδιάφορο γιὰ τὰ κοινά, τὸν πλησίον καὶ τὴν κοινωνικὴ ἀδικία, έφόσον νομίζει ὅτι βολεύεται καὶ ἐπιβιώνει ὁ ἴδιος.

Ἤδη ἀπὸ τὸν 18ο αἰώνα, σύμφωμα μὲ τὸν σύγχρονο τοῦ Ἄνταμ Σμὶθ ἀγγλοολανδὸ Μπέρναρντ ντὲ Μάντεβιλ, οἱ ἠθικὲς ἀναστολὲς λογίζονταν ἀντιπαραγωγικὲς γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη μιᾶς κοινωνίας, ποὺ ἔχει κινητήρια δύναμη τὴν ἀνθρώπινη πλεονεξία.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΣΦΙΛΚΑΔΩΝ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ («ΦΑΝΤΣ» ΚΑΙ «ΣΕΡΒΙΣΕΡΣ»)

Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια, στὴ σύγχρονη «μαντεβιλιανὴ» νεοφιλελεύθερη κοινωνία, εἶναι προσὸν ἡ πάσης φύσεως ἀσυδοσία, πνεῦμα ποὺ διαμορφώνει καὶ κώδικες συμπεριφορᾶς σὲ ὅλα τὰ κοινωνικὰ στρώματα, ἀπὸ τοὺς ὑπερπλουσίους, μέχρι καὶ τὶς συμμορίες ἀνηλίκων.
Χαρακτηριστικὸ τῆς καθεστωτικῆς αὐτῆς ἀνομίας εἶναι ἡ ἀσυδοσία ποὺ ἀπολαμβάνει τὸ τραπεζικὸ καὶ παρατραπεζικὸ κεφάλαιο τῶν «φὰντς» καὶ τῶν «σέρβισερς», ὅπως καὶ οἱ τσιφλικάδες ποὺ ἀντιμετώπισε ὁ Μαρίνος Ἀντύπας.

Τὸ ἄρθρο 405 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα ποὺ ποινικοποιεῖ τὴν αἰσχροκέρδεια, καταργήθηκε σιωπηρὰ μὲ νέα κωδικοποίηση τοῦ 2019, πρᾶγμα καθόλου τυχαῖο, ἀφοῦ παρὰ τὴ γενικευμένη αὐστηροποίηση ποὺ ἐπαγγέλλεται ἡ σημερινὴ κυβέρνηση, τὸ ἄρθρο δὲν ἔχει ἐπανέλθει. Ἔχει προηγηθεῖ καὶ ἠ κατάργηση τῶν ποινικῶν διατάξεων τοῦ ἀγορανομικοῦ κώδικα, προκειμένου νὰ μὴ θίγεται τὸ θέσφατο τῆς ΕΟΚ, ὁ ἐλεύθερος ἀνταγωνισμός.

ΤO ΧΡOΝΙΚO ΜΙΑΣ ΠΡOΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΗΣ ΑΠOΦΑΣΕΩΣ

2000 σελίδες σε 8 ημέρες!

Κυκλοφορεῖ μὲ τὸν παραπάνω τίτλο τὸ νέο φύλλο τῆς 16Ης Φεβρουαρίου 2023 τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ». Στὸ κύριο ἄρθρο  τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ τονίζεται, μεταξὺ ἄλλων:

«…Με περισσή υποκρισία, οι λογιστές των Βρυξελλών δηλώνουν ότι φοβούνται πως η παγίωση μιας τέτοιας νομολογίας [της 822/2022 απόφασης τμήματος του Αρείου Πάγου]  θα «διαβρώσει την προθυμία των οφειλετών να συμφωνήσουν σε φιλικές λύσεις αναδιάρθρωσης της οφειλής με τους «σέρβισερς». Οι εν λόγω λειτουργοί του Μαμωνά, λίγο ενδιαφέρονται για την «φιλικότητα» των λύσεων. Προσδοκούν στη διασφάλιση της ασυδοσίας του παρασιτικού κεφαλαίου, το οποίο υπηρετούν πιστά, να αρπάζει τις περιουσίες των πολιτών, που δικαιολογημένα έχουν καταστεί εμπερίστατοι  λόγω των απανωτών κρίσεων οι οποίες έχουν πλήξει την οικονομία. Με δεδομένο ότι μόλις οι «σέρβισερς» «μυριστούν» ακίνητη περιουσία, συνήθως προτείνουν προσχηματικά «ρυθμίσεις» στις οποίες ο δανειολήπτης είναι αδύνατον να ανταποκριθεί..…»

Ο σύνδεσμος του άρθρου και τα πλήρη περιεχόμενα του φύλλου ΕΔΩ

Τώρα θέλω τα υπόλοιπα...

Από την Εφημερίδα των Συντακτών 8/2/2021 https://www.efsyn.gr/authors/petros-zerbos

ΠΗΓΗ: Από την Εφημερίδα των Συντακτών 30-1-2021 https://www.efsyn.gr/authors/petros-zerbos

Πέτρος Ζερβός

Πέτρος Ζερβός

Πέτρος Ζερβός

Από την Εφημερίδα των Συντακτών 16/10/2020

ΠΗΓΗ: Πέτρος Ζερβός

Πέτρος Ζερβός

ΠΗΓΗ: Από την Εφημερίδα των Συντακτών 25/9/2020 https://www.efsyn.gr/node/261459

Από τον Πέτρο Ζερβό, αλήθειες για τη μνήμη του Άουσβιτς και την χρήση της ιστορίας:

Για την ταμπακιέρα κουβέντα…

Τη Δευτέρα 27/1/2020 ένα σκίτσο μου, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ξεσήκωσε αντιδράσεις ενώ το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στη σύνταξη της Εφημερίδας!!! Επίσης έδωσε αφορμή για ένα κατάπτυστο άρθρο του Βαγγέλη Περρή στην Athens Voice.

Το σκίτσο δείχνει τον Άδωνη Γεωργιάδη με γερμανική στολή στην είσοδο του Άουσβιτς ενώ από πάνω γράφει την χαρακτηριστική φράση του «Μετά τις 30 Απριλίου μη χαλάσουμε τις καρδιές μας». Επίσης μια λεζάντα λέει «Η Τελική Λύση: Άρση προστασίας πρώτης κατοικίας από 1η Μαΐου.

Η σύγκριση του Ολοκαυτώματος με τους πλειστηριασμούς θεωρήθηκε προσβολή! Κι όμως η άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας είναι ένα είδος «Τελικής Λύσης». Το ότι μόνο για φέτος προγραμματίζονται 25.000 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί κατοικίας χωρίς ουσιαστικά να προβλέπεται καμιά νομική προστασία για την πρώτη κατοικία, το ότι τα επόμενα χρόνια θα γίνει η πιο βίαιη μεταφορά ακινήτων από τα μικρομεσαία στρώματα σε τράπεζες και ξένα funds και το τέλος της ιδιοκατοίκησης, με την ανείπωτη δυστυχία που αυτό συνεπάγεται, μόνο με ένα πολύ πιο μείζον, αλλά κατ’ αναλογίαν, αντίστοιχο ιστορικό γεγονός μπορεί, μέσω της υπερβολής, να συγκριθεί! Γιατί έτσι λειτουργεί η σάτιρα και η γελοιογραφία, μέσω της υπερβολής και της αλληγορίας.

Το σκίτσο, λένε, θίγει τη μνήμη του Άουσβιτς! Δεν την θίγει όμως η υποκριτική επίσκεψη ενός φασίστα υπουργού της Ελληνικής κυβέρνησης στον τόπο αυτό, υπουργού που πριν λίγα χρόνια εκθείαζε τηλεοπτικά αλλά και πούλαγε αντισημιτικό βιβλίο του Κ. Πλεύρη! Και λίγες μέρες πριν μίλαγε με χλευασμό για όσους θα χάσουν τα σπίτια τους με την φράση που αναγράφεται στο σκίτσο. Κουβέντα γι’ αυτήν την προσβλητική παρουσία (που ήταν και η πραγματική αφορμή του σκίτσου κι όχι η επέτειος του Ολοκαυτώματος) δεν άκουσα να γίνεται από τους τωρινούς θιγόμενους…

Το Ολοκαύτωμα είναι κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, προέκυψε από τα σπλάχνα της και δεν έχει ιδιοκτήτες! Όσοι κατηγορούν για «αντισημιτισμό» αντίστοιχα σκίτσα επειδή χρησιμοποιούν ένα ιστορικό γεγονός, έμμεσα και σιωπηλά, χτίζουν ένα αόρατο τοίχος δέους και αποτροπής για οτιδήποτε αφορά το σημερινό κράτος του Ισραήλ. Γιατί με την ίδια κατηγορία του «αντισημιτισμού» αποκρούεται οποιαδήποτε κριτική στα πεπραγμένα αυτού του κράτους! Όπως το Αουσβιτς , τόπος μαρτυρίου εκατομμυρίων Εβραίων και όχι μόνον, ανάγεται σε ιερό σύμβολο που δεν αγγίζουμε, κατά προέκταση δεν αγγίζουμε και δεν κριτικάρουμε το κράτος του Ισραήλ, ένα κράτος απαρτχάιντ όπου οι Παλαιστίνιου και άραβες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και με τις νέες διατάξεις που μετατρέπουν το Ισραήλ σε αμιγώς «Εβραϊκό» κράτος, απαλλοτριώνονται τα πολιτικά τους δικαιώματα οριστικά και οδηγούνται αργά και σταθερά σε αφανισμό!

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΩΜΕΝΟΥΣ ...

Ο απαράδεκτος κ. Ερντογάν – Μια επίσκεψη που δεν έπρεπε να γίνει

Του Γιάννη Ζερβού*

Γιὰ ποιὸ λόγο προσκλήθηκε ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος στὴν Ἀθήνα; Ποιὸ ἦταν τὸ ὄφελος τῆς ἐπίσκεψης Ἐρντογάν; Τὰ ἐρωτήματα παραμένουν, μετὰ τὸ πέρας τῆς περιπετειώδους ἐπίσκεψης.

Μιὰ μόλις μέρα πρὶν ἔρθει στὴν Ἀθήνα, ὁ κ. Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογὰν ἔδωσε τὸ στίγμα τῶν προθέσεών του. Εἶναι καθιερωμένο, πρὶν μιὰ σημαντικὴ ἐπίσκεψη καὶ συνάντηση μὲ ξένο ἡγέτη, οἱ δύο πλευρὲς νὰ δίνουν συνέντευξη ἡ κάθε μία σὲ ἐπιλεγμένο ΜΜΕ τῆς ἄλλης. Ἐνῶ ὁ Ἕλληνας Πρωθυπουργὸς παραχώρησε τὴ συνέντευξη στὸ τουρκικὸ πρακτορεῖο Εἰδήσεων «Ἀναντολού», ὅπως εἶχε κανονιστεῖ, ὁ Ἐρντογὰν παραβίασε τὴ συμφωνία τῶν δύο πλευρῶν καὶ ἀντὶ γιὰ το «Ἀθηναϊκὸ καὶ Μακεδονικὸ Πρακτορεῖο Εἰδήσεων», ἐπέλεξε τὸν «ΣΚΑΪ». Προφανῶς, ἐκτίμησε ὅτι ἔτσι θὰ ἔβρισκε πιὸ γόνιμο ἔδαφος γιὰ νὰ προβεῖ στὶς ἐμπρηστικὲς δηλώσεις του περὶ ἀναθεώρησης τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης, τῆς Μουσουλανικῆς Μειονότητας καὶ τῶν Τούρκων ἀξιωματικῶν, ποὺ ζητοῦν ἄσυλο στὴν Ἑλλάδα.