Η “Σύμβαση Cooper” επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α’/17.02.1940) "Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού".
Η σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε ως απόρρητη και μυστική από το καθεστώς Μεταξά με ένα consortium 10 Αμερικανικών εταιριών στις αρχές Φεβρουαρίου του 1940, είχε μια αρχικη συμβατική περίοδο που έληγε το 2010. Λόγω αυτής, όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σπάνιες γαίες, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, αντιμόνιο ή άλλα μεταλλεύματα αλλά και το πετρέλαιο, αέριο, γεωθερμία κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα και τον απόλυτο ελεγχο αυτού του Αμερικάνικου consortium εταιρειών, μέχρι την λήξη της σύμβασης!
Ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947, αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Σύμβασης Cooper, μαζί και με πολλά στοιχεία των πρόδρομων γεωλογικών μελετών και ερευνών που έκαναν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια της Κατοχής, όπου εμφανίσθηκαν και οι πρώτες ισχυρές ενδείξεις ενός πολύμορφου μεταλλευτικού υπεδάφους σε σπάνια ή στρατηγικα μέταλλα και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες πάρα πολύ μεγάλης αξίας.
Το πρώτο κείμενο του Μπάτση για το θέμα που σας απασχολεί με αυτό το post, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα σε άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Αναλυτικά τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο βιβλίο "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" που εκδόθηκε το 1947 από τον νομικό και οικονομολόγο Μπάτση.
