Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ Μ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ Μ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

22 Ιουνίου 2025

Όμως ο Πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμα.

Όμως ο Πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμα.
Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!


___***___

«Απόψε, μπορώ να ενημερώσω τον κόσμο ότι τα πλήγματα ήταν μια θεαματική στρατιωτική επιτυχία!

Θέλω απλώς να ευχαριστήσω όλους, και ιδιαίτερα τον Θεό. Θέλω απλώς να πω, σε αγαπάμε, Θεέ», 

Ντόναλντ Τραμπ
          
  ___***___

Ο Πόλεμος

Του Μανόλη Αναγνωστάκη 


Οι δείχτες κοκαλιάσανε κι αυτοί στην ίδια ώρα.
Όλα αργούν πολύ να τελειώσουνε το βράδυ, 
όσο κι αν τρέχουν γρήγορα οι μέρες και τα χρόνια

Έχει όμως κανείς και τις διασκεδάσεις του, 
δεν μπορείς να πεις· 
απόψε λ.χ. σε τρία θέατρα πρεμιέρα.

Εγώ, συλλογίζομαι το γέρο συμβολαιογράφο του τελευταίου πατώματος, 
με το σκοτωμένο γιο, 
που δεν τον είδα ούτε και σήμερα. 
Έχει μήνας να φανεί.

Στο λιμάνι τα μπορντέλα παραγεμίσανε από το πλήρωμα των καινούριων αντιτορπιλικών κι οι μάρκες πέφτουνε γραμμή.

Η θερμάστρα κουρασμένη τόσα χρόνια έμεινε πάλι φέτος σε μια τιμητική διαθεσιμότητα.

«Το πολυαγαπημένο μας αγγελούδι (εδώ θα μπει το όνομα, που για τώρα δεν έχει σημασία), ετών 8 κτλ. κτλ.»

26 Ιανουαρίου 2025

Έλα να παίξουμε.




Έλα να παίξουμε.                                                                                          
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου                                                              
...                                                                                                                 
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου                                                                                                
...                                                                                            
Όλα και τ΄ άλογά μου θα σ΄ τα δώσω                                                         
Μονάχα ετούτον τον τρελλό μου θα κρατήσω                                               
Που ξέρει μόνο σ΄ ένα χρώμα να πηγαίνει                                                 
Δρασκελώντας τη μιά άκρη ως την άλλη                                                       
Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου                                                 
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά                                                                                        
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.                                                   
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα                                                                  
  Μ. Αναγνωστάκης (ο μέγας) ''Το Σκάκι''

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/19vCbPRo2u/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

23 Ιουνίου 2022

Μανόλης Αναγνωστάκης: Το σκάκι

Το σκάκι

Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.
(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη)
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου 5
(Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα)
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τί τους θέλω;
(Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα) 10
Όλα, και τ’ άλογά μου θα σ’ τα δώσω
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω
Που ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ώς την άλλη
Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου 15
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.

Μανόλης Αναγνωστάκης | 10 Μαρτίου 1925, Θεσσαλονίκη - 23 Ιουνίου 2005, Αθήνα

27 Δεκεμβρίου 2020

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΕΚΠΟΜΠΉ ΠΑΡΑΣΚΉΝΙΟ από το archive ert gr



Ο ποιητής ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ αποκαλύπτεται και καταθέτει τις απόψεις του για τον ποιητικό λόγο, τις αξίες και τα πρότυπα που προβάλλει η εποχή μας.Πλήρης Τεκμηρίωση. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στην Ε.Ρ.Τ. καθώς και στην εταιρία παραγωγής CINETIC 1983. ΤΟ ΠΡΩΤΌΤΥΠΟ ΒΡΊΣΚΕΤΕ ΕΔΏ: http://archive.ert.gr/26638/. Επισκεφθείτε τα αρχεία της Ε.Ρ,Τ. και ανακαλύψτε τον πλούτο του αρχειακού υλικού της

19 Αυγούστου 2017

Αναγνωστάκης - If




If...


Ἂν - λέω ἄν...
ἂν ὅλα δὲ συνέβαιναν τόσο νωρὶς
ἡ ἀποβολή σου ἀπ᾿ τὸ Γυμνάσιο στὴν Ε´ τάξη,
μετὰ Χαϊδάρι, Ἅι-Στράτης, Μακρονήσι, Ἰτζεδίν,
ἂν στὰ 42 σου δὲν ἤσουν μὲ σπονδυλοαθρίτιδα
ὕστερα ἀπὸ τὰ εἴκοσι χρόνια τῆς φυλακῆς
μὲ δυὸ διαγραφὲς στὴν πλάτη σου, μιὰ δήλωση
ἀποκηρύξεως ὅταν σ᾿ ἀπομονῶσαν στὸ Ψυχιατρεῖο
ἂν - σήμερα λογιστὴς σ᾿ ἕνα κατάστημα ἐδωδίμων-
ἄχρηστος πιὰ γιὰ ὅλους, στιμμένο λεμόνι,
ξοφλημένη περίπτωση, μὲ ἰδέες ἀπὸ καιρὸ ξεπερασμένες,
ἂν - λέω ἄν...

16 Ιουλίου 2015

Ἡ ἀπόφαση -Μανόλης Αναγνωστάκης (1925-2005)



Ἡ ἀπόφαση

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.
Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ
Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε
Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ
Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα
Βλαβερὰ φυτὰ χαμένες ὦρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φίλμς. Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.
Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.
Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε
Τὶς ἀσχολίες σας νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας
Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις
Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.
Μιὰ λέξη μόνο. Ἐμπρὸς λοιπόν:
Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Σκεφθεῖτε το καλά. Θὰ περιμένω.

12 Ιουλίου 2015

Τὸ σκάκι


του Μανόλη Ἀναγνωστάκη

Ἔλα νὰ παίξουμε...
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη

Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα

Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει

δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις

Ἔλα νὰ παίξουμε...

Ὁ βασιλιὰς αὐτὸς δὲν ἤτανε ποτὲ δικός μου
Κι ὕστερα τόσους στρατιῶτες τί τοὺς θέλω!
Τραβᾶνε μπρὸς σκυφτοὶ δίχως κἂν ὄνειρα
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω

Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη

γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε...

Κι αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος ἡ παρτίδα...