«Η σύναψη ενός τουρκοσυριακού συμφώνου, η οποία ήδη έχει προαναγγελθεί, ως συνέχεια του απαράδεκτου τουρκολιβυκού, δεν θα έχει μόνο την υπογραφή της κυβέρνησης των τζιχαντιστών και της τουρκικής πλευράς που την στήριξε, θα έχει ουσιαστικά και την “υπογραφή” της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που χαιρέτισαν την επέμβαση στη Συρία και την ανατροπή του ‘Ασαντ.
Άλλη μια απόδειξη ότι ο ρόλος του ΝΑΤΟϊκού σημαιοφόρου, που υπηρετεί με συνέπεια η κυβέρνηση της ΝΔ με τη σύμφωνη γνώμη και των άλλων αστικών κομμάτων, όχι μόνο δεν υπηρετεί αλλά στρέφεται εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και εναντίον των λαών της περιοχής» επισημαίνει σε σχόλιό του, το ΚΚΕ.
Ο Αντιστράτηγος ε.α και γεωστρατηγικός αναλυτής Κωνσταντίνος Λουκόπουλος αναλύει διεξοδικά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και επισημαίνει τον μεγάλο κίνδυνο που διαφαίνεται για Ελλάδα και Κύπρο.Τι θα γίνει αν το καθεστώς Ερντογάν κατορθώσει να εγκαθιδρύσει μια ελεγχόμενη από την Τουρκία κυβέρνηση στη Δαμασκό;
Ενδεχόμενο καθόλου απίθανο. Τι θα κάνει η Ελλάδα αν αυτή η κυβέρνηση που θα είναι ελεγχόμενη από την Τουρκία, συμφωνήσει σε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με την κατεχόμενη Κύπρο; Ο προβληματισμός που θέτει προς συζήτηση ο κ.Λουκόπουλος είναι απολύτως λογικός.
Ο κ.Λουκόπουλος μιλά για τους κερδισμένους και τους χαμένους την επόμενη μέρα από την πτώση Άσαντ. Η Τουρκία ανήκει στους πρώτους. Και τι θα κάνει με την Ρωσία που ασφαλώς έχει πολλούς λόγους να είναι δυσαρεστημένη με την Άγκυρα και τον Ερντογάν;
Η απάντηση που δίνει ο κ.Λουκόπουλος έχει επίσης λογική και θα πρέπει να προβληματίσει όσους θεωρούν ότι η σχέση Μόσχας-Άγκυρας θα καταστραφεί. Αν ο Ερντογάν ελέγχει την Δαμασκό, μπορεί να «πουλήσει» στον Πούτιν την ασφάλεια των ρωσικών βάσεων στη Συρία.
Ο κ.Λουκόπουλος εξηγεί χωρίς περιστροφές τι είναι το νέο καθεστώς της Συρίας. Οι τζιχαντιστές έχουν αναλάβει την τύχη της χώρας που ήταν και παραμένει χώρα κλειδί στη Μέση Ανατολή. Η προσπάθεια «ξεπλύματος» του νέου καθεστώτος θα προκαλούσε γέλια αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο κρίσιμη. Ουδείς βεβαίως μπορεί να αρνηθεί ότι οι εξελίξεις στη Συρία, πριμοδοτούν τα νεο-οθωμανικά οράματα του Ερντογάν αλλά και το γεγονός ότι η Τουρκία θα γίνει ακόμη πιο πιεστική έναντι της Ελλάδας, η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις με μάλλον «κατατονικό τρόπο», όπως λέει ο κ.Λουκόπουλος.
Στη μετά Άσαντ εποχή δημιουργούνται νέα στρατιωτικά και πολιτικά δεδομένα στη Συρία. Επί του πεδίου υπάρχουν ουσιαστικά δύο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του HTS που πλέον ελέγχουν μεγάλα τμήματα της δυτικής Συρίας (πρώην Αλ Κάϊντα και άλλα ισλαμιστικά τζιχαντιστικά δίκτυα). Αυτές οι ομάδες δεν ελέγχονται από την Τουρκία.
Αξίζει να τονιστεί ότι η εν λόγω οργάνωση παραμένει στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων του ΟΗΕ και των ΗΠΑ, ενώ ο ηγέτης της έχει επικηρυχθεί από τις ΗΠΑ για 10.000.000 δολάρια ήδη από το 2017. Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα καταφέρουν να διοικήσουν τα εδάφη που ελέγχουν, ή θα αρχίσουν οι εσωτερικές έριδες και συγκρούσεις σύντομα. Επιπλέον η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι στην πολιτική τους κουλτούρα. Το πιθανότερο είναι να επιχειρήσουν να εγκαταστήσουν ισλαμικό καθεστώς και εφαρμογή της Σαρίας, γεγονός που θα μειώσει ακόμα περισσότερο την όποια διεθνή νομιμοποίηση και ανοχή απολαμβάνουν προς το παρόν. Επίσης, μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό.
Με το HTS συμμάχησαν και οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του SNA, που στηρίζονται από την Τουρκία και αποτελούνται από ετερόκλητες μισθοφορικές ομάδες βασικός στόχος των οποίων είναι να προκαλέσουν ζημία στους Κούρδους στα βορειοανατολικά. Μέχρι στιγμής και παρά τους τουρκικούς βομβαρδισμούς των κουρδικών θέσεων, οι τρομοκρατικές ομάδες του SNA έχουν αντιμετωπιστεί από τους Κούρδους με επιτυχία. Επιπλέον, με την ανοιχτή στήριξή της στις τρομοκρατικές ισλαμιστικές ομάδες, η Τουρκία εκτίθεται ακόμα περισσότερο διεθνώς, ενώ καθιστά τον εαυτό της και νόμιμο στόχο των κουρδικών δυνάμεων τώρα ή στο μέλλον.
Οι Κούρδοι της Συρίας
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι δυνάμεις του SDF υπό την ηγεσία των Κούρδων, που έχουν συμμαχήσει με τους Δρούζους και άλλες εθνοθρησκευτικές ομάδες της Συρίας. Οι SDF στηρίζονται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ποικιλοτρόπως και αυτή την στιγμή ελέγχουν το 40% των εδαφών της Συρίας στα ανατολικά. Είναι μια τεράστια στρατιωτική δύναμη, με περισσότερους από 100.000 μαχητές, με υψηλής τεχνολογίας όπλα, θετική διεθνή εικόνα και μεγάλη διεθνή νομιμοποίηση! Επιπλέον οι Κούρδοι ελέγχουν το 90% των ενεργειακών πηγών, το 85% των υδάτινων πόρων και το 80% των εύφορων εκτάσεων κατάλληλων για αγροτική καλλιέργεια στη Συρία.
Οι Κούρδοι είναι από τους κερδισμένους αυτού του πολέμου μιας και αποκτούν κρατικές δομές και γεωπολιτική παρουσία, πολύ σημαντική. Ο συριακός στρατός, χωρίς ουσιαστικά να πολεμήσει, εγκατέλειψε τις θέσεις του και τα εδάφη που έλεγχε πέρασαν στον έλεγχο των τζιχαντιστών ή των Κούρδων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως μέχρι στιγμής δεν υπήρξε σύγκρουση μεταξύ Κούρδων και τζιχαντιστών του HTS, οι οποίοι –επαναλαμβάνω– δεν ελέγχονται από την Τουρκία.
Η Ρωσία, πρώην προστάτης του Άσαντ αποχώρησε από τη Συρία με έναν ιδιαίτερα περίεργο τρόπο, χωρίς να πολεμήσει ουσιαστικά. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έγινε συμφωνία πακέτο μεταξύ Πούτιν-Τράμπ για εγκατάλειψη της Συρίας από τους Ρώσους (με διατήρηση μόνο των δύο ρωσικών βάσεων στη Μεσόγειο) και με αντάλλαγμα κέρδη στην Ουκρανία. Θα φανεί πολύ σύντομα. Πάντως από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν πολέμησαν ποτέ απευθείας η μια την άλλη παρά μόνο μέσω αντιπροσώπων. Όμως μετά το τέλος κάθε μεγάλου πολέμου, μοίρασαν ζώνες επιρροής μεταξύ τους!
Η έναρξη του Συριακού Εμφυλίου το 2012 είχε ως αφορμή τις εξεγέρσεις της "Αραβικής Άνοιξης". Ακολούθησαν μια σειρά από κυρώσεις που στόχευαν την πτώση του καθεστώτος Άσσαντ, αλλά είχαν ως πραγματική αιτία την σύγκρουση στο έδαφος της Συρίας δύο ανταγωνιστικών γεωπολιτικών σχεδίων μέσω δύο αγωγών αερίου προς την ΕΕ (ανάλυση στο σχόλιο #1). Ενός του Πούτιν και ενός άλλου αμερικανικής έμπνευσης.
Η κατάσταση εξελίχθηκε ανεξέλεγκτα μέχρι το 2015, με κερδισμένο το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος (ISIS), που έφτασε να ελέγχει το 60% του εδάφους και σχεδόν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές της χώρας, όπως αυτές φαίνονται στον χάρτη του 2019. Τον Άσσαντ στήριξε η Μόσχα ενώ οι Κούρδοι στα Βορειοανατολικά είχαν την στήριξη των ΗΠΑ. Μέσα σε αυτήν την τετραετία, καταστράφηκε σχεδόν όλη η υποδομή εξορύξεων-μεταφοράς υδρογονανθράκων προς την Μεσόγειο, με εξαίρεση όσα έλεγχαν οι Κούρδοι στα ΒΑ. Είναι η εποχή που άνθησε και το λαθρεμπόριο πετρελαίου από τις πηγές που έλεγχε ο ΙSIS μέσω της Τουρκίας (από το λιμάνι των γαμπρών του Ερντογάν Τσεϊχάν), που έφτασε να πουλάει το βαρέλι αργού πετρελαίου στα 20$, με διεθνή τιμή τότε γύρω στα 50$.
Η αμυντική και ενεργειακή συμφωνία Άσσαντ-Πούτιν-Ιράν και οι στρατιωτικές επιτυχίες των Κουρδικών δυνάμεων, παγίωσαν από το 2019, οπότε και αποχώρησαν σχεδόν όλες οι αμερικανικές δυνάμεις από την Συρία, ένα χάρτη πολιτικού ελέγχου όπως ο δεύτερος πιο κάτω. Είχε μεσολαβήσει η προσπάθεια της Άγκυρας να δημιουργήσει μια "ζώνη ασφαλείας" στα βόρεια υπό τον φόβο της ανακήρυξη Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους, που έμεινε ημιτελής.
Τα έγραφε ο Βαγγέλης Πισσίας στην Αλεξάνδρεια (το blogτου)
προφητικά το 2013 και οι πρώτες εικόνες από τη Συρία, η κατάληξη, τον επιβεβαιώνουν
τραγικά το 2024
«Μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση», η
φράση κλειδί, υποτίθεται, των ημερών. Η φράση αυτή του προέδρου
Ομπάμα, παραδόξως δημιούργησε το αληθές δεδομένο, την λογική
αφετηρία και το επιχειρησιακό πλαίσιο που ορίζει τις μέρες
αυτές κάθε δημόσια συζήτηση για την Συριακή κρίση.
Για την πλειοψηφία, αν όχι για την σχεδόν ολότητα των
πολιτικών αναλυτών, ιδιαίτερα των θεωρούμενων ειδικών και έγκριτων, ο
επικείμενος πόλεμος θα περιοριστεί σε μια τιμωρητική επιχείρηση ολίγων ημερών,
σε μια χειρουργική επιχείρηση, όπως αρέσκονται τα ΜΜΕ να την
χαρακτηρίζουν. Η επιχείρηση αυτή, με πολιτική ακρίβεια
σχεδιασμένη και απολύτως περιγεγραμμένη, θα διαμορφώσει, όπως
λέγεται, τον νέο συσχετισμό μεταξύ του καθεστώτος Άσσαντ και των
αντιπάλων του.
Μετά «πάμε Γενεύη..», όπου ο Άσαντ, λίγο ή πολύ
κοντύτερος, αν όχι «τηλεχειριστικά» εξοντωμένος, θα εξαναγκαστεί στην
μερική ή και ολική έκλειψή του. Εκεί όπου θα κοπούν και θα μοιραστούν τα
πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, αν όχι και τα εδαφικά ιμάτια της Συρίας…
….Είναι όμως αυτή μια αληθής και σχετικά πλήρης «εικόνα
στιγμής» της κορυφούμενης συριακής κρίσης;
….Για να μάθεις την αλήθεια, τις περισσότερες φορές,
είναι καλό να ακούς ή να διαβάζεις σωστά αυτά που λένε εκείνοι με τους
οποίους διαφωνείς κι’ ακόμη περισσότερο οι αντίπαλοί σου.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, εκτός από την αναφερόμενη πιο πάνω
κατηγορηματική δήλωσή του, είπε ακόμη προς το αμερικανικό έθνος ότι «δεν θα υπάρξουν χερσαίες δυνάμεις, θα
υπάρχει ημερομηνία λήξης και η Αμερική δεν θα αναλάβει την ευθύνη για τον
εμφύλιο που διεξάγεται εδώ και καιρό». Όμως, τι να εννοεί άραγε αυτή η
συμπληρωματική, διευκρινιστική όπως παρουσιάζεται, πλανηταρχική δήλωση;
Άραγε, από αυτήν την
ανάγνωση των δηλώσεων Ομπάμα, δεν προκύπτει λογικά και αβίαστα ένα πολύ
πιθανό, όμως ριζικά διαφορετικό ενδεχόμενο, από αυτό που διαχέουν τα ΜΜΕ;
Το βάσιμο και υψηλής πιθανότητας δηλαδή
ενδεχόμενο, να υπάρξουν χερσαίες επιχειρήσεις όχι από τις ΗΠΑ αλλά από
συνορεύουσες χώρες, ιδιαίτερα από την Τουρκία, οι οποίες είναι λογικό να μην
αρκεστούν στην ηθική ικανοποίηση που θα τους προσφέρει η κατά δήλωσην
Ομπάμα «μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση».
Το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι αυθαίρετο, δεν είναι ούτε
σκοτεινό, συνομωσιολογικό και δεν αποτελεί «εθνική προκατάλειψη». Οι
εχθρικές ως προς την Συρία χώρες, που ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια να απεργάζονται
την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, η Τουρκία ιδιαίτερα, έχουν μεγάλα
θέματα να τακτοποιήσουν με αυτήν, αλλά και εντός αυτής, πέρα και από την
ανατροπή του.
Στα πρώτα περιλαμβάνονται ο γεωπολιτικός σουνιτικός άξονας Βορρά-Νότου (Τουρκίας-Αραβικής
χερσοννήσου), οι αγωγοί μεταφοράς υδρογονανθράκων, κ.α.
στα δεύτερα η
Κουρδική βορειο-ανατολική περιοχή της Συρίας.
…Το Ισραήλ από την πλευρά του, αν και προσβλέπει στο να βγάλουν οι άλλοι τα κάστανα από την
φωτιά, έχει και αυτό μεγάλα θέματα να επιλύσει: με την Χεζμπολλάχ (με φόντο το Ιράν) πρωταρχικά και βέβαια με
αυτά που μπορούν να του προκύψουν, μετά τη λήξη του τακτικού πολέμου,
από μία ανεξέλεγκτη υπερτροφία των σαλαφιστών στα σύνορά του με την
Συρία;
Όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωνε την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο έστελνε δημοσίως το μήνυμα στον Μπασάρ αλ Άσαντ της Συρίας ότι "παίζει με τη φωτιά”. Μόλις ένδεκα μέρες αργότερα, το καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε το 1970 από τον πατέρα Άσαντ και που για περισσότερο από δεκατρία χρόνια έδινε μάχη για την επιβίωσή του δεν υπήρχε πια.
Αλλά αυτός που εμφανίσθηκε ενδιαμέσως στο προσκήνιο της δράσης δεν ήταν το Ισραήλ, παρά η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος την Παρασκευή, εγκαταλείποντας τις διπλωματικές κοινοτοπίες, ουσιαστικά ανέλαβε την "πατρότητα” της προέλασης των αντικυβερνητικών ανταρτών στη Συρία, εκφράζοντας μάλιστα την "ελπίδα” ότι σύντομα θα εισέλθουν στη Δαμασκό, όσο και αν διατύπωσε επιφυλάξεις για το ποιον ορισμένων εξ αυτών.
Η είσοδος των ανταρτών στη Δαμασκό πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακή και ο Άσαντ αγνοείται, μαζί με το αεροπλάνο που τον φυγάδευσε από την πρωτεύουσα. Όμως η "θανατική καταδίκη” του καθεστώτος είχε υπογραφεί από χθες Σάββατο στην Ντόχα του Κατάρ, όπου σε μία προσπάθεια "αναβίωσης”, κατά την χαρακτηριστική έκφραση του Χακάν Φιντάν, της τριμερούς "Διαδικασίας της Αστάνα”, οι υπουργοί Εξωτερικών της Τουρκίας, της Ρωσίας και του Ιράν συμφώνησαν ότι υπάρχει περιθώριο εξομάλυνσης των τουρκο-συριακών σχέσεων και συμφιλίωσης της κεντρικής εξουσίας της Δαμασκού με την "νόμιμη” αντιπολίτευση.
Βέβαια ο λόγος για τον οποίο, παρά τις διαρκείς μεσολαβήσεις της Μόσχας, ο Άσαντ αρνούνταν να συνομιλήσει με τον Ερντογάν ήταν ότι έθετε ως προϋπόθεση κάθε διαλόγου την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τα τμήματα της συριακής επικράτειας που έχουν καταλάβει σε τρεις διαδοχικές επεμβάσεις τα προηγούμενα χρόνια. Ενώ η "αντιπολίτευση”, η οποία εντέλει ανέτρεψε τον Άσαντ, έχει ως ηγέτη της τον άλλοτε υπαρχηγό του "Ισλαμικού Κράτους”, Αμπού Μουχάμαντ αλ Τζουλάνι, ο οποίος παραμένει ξεχασμένος στις λίστες τρομοκρατών των ΗΠΑ, την ώρα που δίνει συνέντευξη στο CNN.
Η Ανεξάρτητη Συρία, η Συρία της Αντίστασης στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ, στην Τουρκία, στον ISIS έπαψε να υπάρχει σήμερα το πρωί.
Η Συρία κέντρο του άξονα της αντίστασης, στυλοβάτης της ανεξαρτησίας του Λιβάνου, στρατηγικό βάθος της Χεζμπολάχ και της αντικατοχικής αντίστασης στο Ιράκ η σύμμαχος του Ιράν ανήκει πλέον στο ηρωικό παρελθόν του αραβικού κόσμου.
Μαζί της τελειώνει και ο άξονας της αντίστασης και - τουλάχιστον για αυτή την ιστορική περίοδο- οι αραβικές ελπίδες για απελευθέρωση από τη δυτική νεοαποικιοκρατία. Η Μέση Ανατολή περνάει στον ολοκληρωτικό έλεγχο των ΗΠΑ - Ισραήλ που θα προσφέρουν βέβαια το κατάλληλο αντάλλαγμα στη χώρα που αποδείχθηκε ο πολυτιμότερος σύμμαχός τους την κρίσιμη στιγμή. Στην Τουρκία.
Το σχέδιο που είχε εξαγγείλει ο πατέρας Μπους στις αρχές τις 10ετίας του '90 για μιά νέα = υποτελή στις ΗΠΑ, Μέση Ανατολή ολοκληρώθηκε σήμερα. Μετά τους αραβικούς λαούς, ο δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι η Ρωσία, αλλά η ίδια δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει ακόμη.
Η Δύση νίκησε σήμερα στον ένα από τους δύο μεγάλους πολέμους που διεξάγει. Αυτό ανατρέπει το συσχετισμό και στον άλλο πόλεμο. Οι Ρώσοι θα καταλάβουν με οδυνηρό τρόπο με ποιούς ήταν πραγματικά το Ισραήλ και η Τουρκία.
Για εμάς και τα υπόλοιπα Βαλκάνια αυτές οι εξελίξεις είναι πολύ κακά μαντάτα.
- Πρώτον ο Ελληνισμός της Συρίας και το Πατριαρχείο Αντιόχειας στη Δαμασκό. Μετά τη Μαριούπολη, την Ουκρανία γενικότερα και τις καταπατήσεις γης στη Βόρειο Ήπειρο, έχουμε και τρίτο σημείο αφελληνισμού μέσα σε λίγα χρόνια. Ο Ελληνισμός συρρικνώνεται και εκκαθαρίζεται. Εγκαταλείπει τις εστίες του.
- Δεύτερον. Έστω ότι η Κύπρος συνόρευε με τη Συρία με χερσαία σύνορα και η Καρπασία ακουμπούσε στη Λατάκεια.
Θα ανησυχούσατε σήμερα;
Βεβαίως και θα ανησυχούσατε, διότι θα υπήρχε η πιθανότητα να περάσουν οι τζιχαντιστές στην Κύπρο.
Και ερωτώ, και τώρα γιατί δεν ανησυχείτε για τον ίδιο λόγο;
Τόσο στο Αρτσάχ, όσο και τώρα, οι Τούρκοι επέδειξαν τεράστια επιτυχία σε υβριδικές επιχειρήσεις με το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Δε θα είναι δύσκολο να τους "περάσει" απέναντι στο νησί.
Όλα αυτά τα χρόνια κάτω από τη μύτη όλων μας, η Τουρκία μάζευε αυτούς τους κατσαπλιάδες στο Χαλέπι, το οποίο ήταν ουσιαστικά χωματερή τζιχαντιστών . Από εκεί εφόρμησαν, αφού τους εξόπλισε και τους οργάνωσε, διότι τους ΕΛΕΓΧΕΙ.
Και γιατί να μην τους μεταφέρει τώρα στα Κατεχόμενα, ώστε να τους δούμε αύριο να προελαύνουν από την Πράσινη Γραμμή και να καταλαμβάνουν ένα πρωϊνό τη Λευκωσία και τη Λάρνακα με την ΕΛΔΥΚ να αναμένει διαταγές που δε θα έρχονται και να εγκαταλείπει;
Η διάλυση της Συρίας είναι τρανή απόδειξη για το ότι ο μοναδικός γνώμονας για το Διεθνές Σύστημα είναι το κρατικό συμφέρον (μετά την Δόμηση του Βεστφαλιανού Συστήματος).
Ποιός ωφελείται απο την πτώση του Μπααθικού Καθεστώτος του Άσαντ, του καθεστώτος που διατηρούσε ισορροπίες ενώ διασφάλιζε την συνύπαρξη μουσουλμάνων και Χριστιανών!
Α) Ας ξεκινήσουμε με την Τουρκία που με τον Ερντογάν, μιλά για επέλαση εως την Δαμασκό ενώ θυμίζει σε όλους τον Ιερό Όρκο και την αναβίωση της Οθωμανίας..
Θα επιστρέψει τους 4 εκατομμυρια πρόσφυγες στην Συρία; Θα κάνει δημοψήφισμα προσάρτησης των περιοχών στο στύλ της Αλεξανδρέτας; Ίδωμεν...
Ας έχουμε στον νού μας ότι έρχεται η σειρά μας Ελληναράδες μου , ήρθε η ώρα του Αιγαίου.....
Β) Το Ισραήλ εμφανίζεται να ωφελείται καθώς αποκόπτεται η σύνδεση του Ιράν με Λίβανο , Συρία , κλπ.
Οι φυσικοί δίοδοι παροχής επιμελητείας, κυρίως στην Χεζμπολάχ κόπτονται βιαίως...
Επεμβαίνει πλέον εκτός απο τον Νότο του Λιβάνου (με την συμφωνία εκεχειρίας και τις αεροπορικές εποπτεύεις) και στον Νότο της Συρίας....
Και ενώ ο Τράμπ είχε αναγνωρίσει τα υψώματα του Γκολάν σαν Ισραηλίτικο έδαφος, τώρα έρχεται το Ισραήλ και επεκτείνει (με έμμεσο τρόπο) την επέμβαση του στο υπο διάλυση κράτος της Συρίας......
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί η συμπαιγνία Ισραήλ και Τουρκίας ακόμη απο τον πόλεμο στην Αρμενία...με στόχο την αποδυνάμωση απο τότε του Ιράν...
Γ) Οι ΗΠΑ διατηρούν την παρουσίας τους, δια αντιπροσώπων και δια της επιλεκτικής προσάρτησης συγκεκριμένων περιοχών check points ελέγχου της επικράτειας της Συρίας
Δ) "Τιμή και δόξα" στην Ρωσία...
Η Ρωσία φαίνεται να έχει συμμετάσχει στο μοίρασμα της Συρίας!
Έχει κάνει μυστική συμφωνία με τις ΗΠΑ, εμείς την Ουκρανία εσείς την Συρία;
Είναι δυνατόν να λέει ο Λαβρώφ..."εμείς είπαμε στον Άσαντ να επεξεργαστεί συμφωνία με τους Τούρκους για το τι θα κατέχουν οι Τούρκοι εντός της Συρίας";
Είναι δυνατόν να κατηγορούν τον Άσαντ ότι του τα έλεγαν εδώ και τρία χρόνια ότι πρέπει να διαβουλευτεί με τους Τούρκους τι θα τους δώσει απο την επικράτεια του, για να κρατήσουν αυτοί τις δυο βάσεις σε Ταρτούς και Χμειμίμ...
Ρητορικά τα ερωτήματα , αλλά οι ενδείξεις ισχυρές....
Σύμφωνα με τα τελευταία νέα , οι ισλαμιστές έχουν εισέλθει στην Δαμασκό, ενώ διαδηλωτές έχουν περικυκλώσει την πρεσβεία (όχι του Ισραήλ αγαπητοί μου..) του Ιράν...
Ενώ η υφήλιος έχει ανάψει και η διαδικασία πρός μια παγκοσμιότητα των συγκρούσεων εντείνεται, εδώ στην Ελλάδα βρισκόμαστε σε αφασία......σε όλα τα επίπεδα.....
Η Ελλάδα είναι η επόμενη στα σχέδια τους, απλά θεωρούν ότι μπορεί να γίνει η όποια διαδικασία με βελούδινο τρόπο, καθότι ο Ελληνικός Λαός βρίσκεται σε βαθύ ύπνο!
ΥΓ Χαρά σε κάτι αθλίους της κυβερνώσας αριστεράς του ηθικού πλεονεκτήματος, που βγαίνουν και μιλάνε για καταπιεστή και δικτάκτορα Άσαντ... μαθές ότι η Συρία απελευθερώθηκε απο τον τύραννο...
Οι αριστεροί του ΝΑΤΟ και της Πρεσβείας, οι άθλιοι που χαιδεύουν τους εθνικισμούς των βαλκάνιων όμορων λαών αλλά αν μιλήσεις για εθνική αξιοπρέπεια των Ελλήνων βγάζουν φλαικτύνες...
Άθλιοι ακόμη και τώρα που κατάντησαν η σκιά του εαυτού τους....
ΥΓ1....(ειρωνικό σχόλιο επι της πραγματικότητας)
Συγχαρητήρια σε ΗΠΑ, Ισραήλ και Τουρκία... τα κατάφεραν στην Συρία....
Ασφαλώς οι εξελίξεις είναι ενάντιες της Ελλάδας και των Ελλήνων...!
Η αποδυνάμωση της Χεζμπολά, μετά τις Ισραηλινές επιθέσεις στο Νότιο Λίβανο καθώς και του Ρωσικού παράγοντα λόγω του μετώπου της Ουκρανίας, επέτρεψαν την δράση των διαδόχων τρομοκρατών της Αλ Κάιντα (HTS) στη Βόρεια Συρία, οδηγώντας στην κατάληψη του ιστορικού Χαλεπίου, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας. Στην επιχείρηση που αποτελεί αναγέννηση των τζιχαντιστών συμμετέχουν Ουζμπεκοι, Τσετσένοι, Τατζίκοι, Κιργίζιοι ακόμα και Ουιγούροι, έχοντας την καταφανή στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας που τους ονοματίζει «Συριακή αντιπολίτευση»!
Βασική επιδίωξη της Τουρκίας είναι η ματαίωση του προπλάσματος μιας Κουρδικής οντότητας, προπομπός ενός αυτόνομου Κουρδικού Κράτους για το οποίο έχουν ήδη αναφερθεί οι Ισραηλινοί.
Θέλουν επίσης να προλάβουν την έλευση του Τράμπ στην εξουσία ο οποίος έχει ήδη καλέσει Κουρδική αντιπροσωπεία στην ορκωμοσία του στον Λευκό οίκο. Παράλληλα η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την αποδυνάμωση του Σιιτικού άξονα στο Λίβανο και στην Συρία επιδιώκει την υποκατάσταση του Ιράν ως περιφερειακής δύναμης στην Κεντρική Ασία και στην Μέση Ανατολή. Επαναφέροντας την διακήρυξη των 6 σημείων του τελευταίου Οθωμανικού συμβουλίου του 1920, γνωστό ως Τουρκικός Εθνικός όρκος, ο Ερντογαν αναδεικνύει τις νέο-Οθωμανικές επιδιώξεις που περιλαμβάνουν το Χαλέπι στη Συρία, το Κιρκούκ και την Μουσούλη στο Β. Ιράκ και ίσως αργότερα την ….Θεσσαλονίκη!
Το βάσιμο των επιδιώξεων αυτών θα κριθεί τις αμέσως επόμενες μέρες από το εάν οι Τζιχαντιστές παραμείνουν στο Χαλέπι καθώς και από την τύχη του καθεστώτος Άσαντ που μόνο η Ισραηλινή υποστήριξη μπορεί να εγγυηθεί την διατήρηση του.
Οι Τουρκικές επιδιώξεις αποτελούν την πρώτη σημαντική ενδόρρηξη του Ευρασιανικού άξονα αφού ακόμα και η Κίνα ευχήθηκε την εξάλειψη των μουσουλμάνων Ουιγούρων που μάχονται στην Συρία στο πλευρό της Τουρκίας.
18 Νοεμβρίου, ο επικεφαλής του Ισραήλ Shin Bet συναντήθηκε με την υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας
στις 25 Νοεμβρίου, ο αρχηγός του ΝΑΤΟ συναντήθηκε με τον Ερντογάν
στις 26 Νοεμβρίου, η Αλ Κάιντα και το ISIS εξαπέλυσαν επίθεση κατά του συριακού κράτους
Η τρομοκρατική επίθεση στο Χαλέπι αποπνέει εμπλοκή ΗΠΑ και Ισραήλ – Εμπειρογνώμονας
29 Νοεμβρίου 2024
Η ξαφνική κλιμάκωση στη Συρία όπου οι αντικυβερνητικές ομάδες εξαπέλυσαν μια ξαφνική επίθεση στο Χαλέπι προδίδει τη συμμετοχή πολλών ξένων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών, λέει ο Seyed Mohammad Marandi, πολιτικός αναλυτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.
«Βλέπουμε χιλιάδες ξένους μαχητές που συνδέονται με την Αλ Κάιντα* από όλη την Κεντρική Ασία», λέει ο Μαράντι στο Sputnik. «Έχουν κινητοποιηθεί και έχουν εκπαιδευτεί καλά για να πραγματοποιήσουν αυτή την επίθεση».
Η επίθεση, επισημαίνει, λαμβάνει χώρα «κυριολεκτικά μια μέρα αφότου ο Νετανιάχου είπε ότι χρειάζεται την κατάπαυση του πυρός για να αντιμετωπίσει τη λεγόμενη ιρανική απειλή» και φαίνεται ότι ο στόχος αυτής της επίθεσης είναι «να αποκοπεί η Συρία από την Άξονας Αντίστασης για την απομόνωση του Λιβάνου».
«Προφανώς, αυτό γίνεται σε συντονισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ολόκληρος ο βρώμικος πόλεμος στη Συρία από το 2011 ηγήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες», προσθέτει ο Marandi. «Γνωρίζουμε ότι ο Τζέικ Σάλιβαν τότε, ο οποίος είναι τώρα σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, είπε σε ένα email στη Χίλαρι Κλίντον στις 12 Φεβρουαρίου 2012, ότι στη Συρία, η Αλ Κάιντα είναι με το μέρος μας».
Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών διευθύνει εξτρεμιστική επίθεση στη βορειοδυτική Συρία: Έκθεση
30 Νοεμβρίου 2024
Μαχητές από τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) που συνδέεται με την Αλ Κάιντα που εισβάλλουν επί του παρόντος στο Χαλέπι, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, λαμβάνουν εντολές από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, ανέφερε το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP στις 30 Νοεμβρίου.
Το HTS, παλαιότερα γνωστό ως Μέτωπο Νούσρα, εξαπέλυσε μια αστραπιαία επίθεση από το προπύργιο της ομάδας στο Κυβερνείο Ιντλίμπ την Τετάρτη. Οι μαχητές της κατέλαβαν πολλά χωριά στην ύπαιθρο του Χαλεπίου πριν πάρουν τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της πόλης του Χαλεπίου το Σάββατο, συμπεριλαμβανομένης της αρχαίας ακρόπολης.
Θα αναρωτιεσαι, εύλογα, τι πραγματικά συμβαίνει πάλι στην Συρία, τώρα στο Βόρειο κομμάτι της περί το Χαλέπι, και έχουν πλακωθεί πάλι όλοι με όλους. Οι Κυβερνητικές δυνάμεις υπό τον Ασαντ που στηρίζονται από την Ρωσία και την φιλοϊρανική Χεζμπολάχ κινδυνεύουν να χάσουν όλον τον έλεγχο από την επέλαση τζιχαντιστών του ISIS και σια, που στηρίζει η Τουρκία, (που κατά τα άλλα το παίζει προστάτης της Χεζμπολάχ στον Λίβανο για την Παλαιστίνη), που βρέθηκαν αμέσως σε γραμμή αντιπαράθεσης στο Χαλεπι με τις αντάρτικες κουρδικές ομάδες που στηρίζουν οι ΗΠΑ. Αναζωπυρωση ενός "Εμφυλίου" δια αντιπροσώπων, που κινδυνεύει να εξελιχθεί σε σύγκρουση των προστατών των εμπλεκόμενων ομάδων στο πεδίο.
Μπλέξιμο, λέει, ακατανόητο και για το team των αναλυταράδων του Σημιτικού ΕΛΙΑΝΕΠ, που αδυνατεί τώρα να εξηγήσει και τις μυωπικές αναλύσεις/εισηγήσεις του στο Ελληνικό υπουργείο εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αυτές που θέλουν συνεκμεταλλεύσεις με την Άγκυρα.
Προσπαθώντας να διατυπωθούν κάποιες λογικές εξηγήσεις στα τώρα τεκταινόμενα (άρα και σε όσα ακολουθούν ως συνέπεια τους), πρέπει υποχρεωτικά να κάνω μια σύντομη ιστορική αναδρομή για το γιατί ξεκίνησε αυτός ο Συριακός Εμφύλιος το 2012 (τότε και με δικές μας ευλογίες δια του τότε ΥπΕξ Μπενυ Βενιζέλου που υπερθεμάτισε φανατικά την έναρξη του), για να δικαιολογηθει η περίληψη, που συνοψίζεται στο
Ιt is the gas pipelines, stupid!
Όλα ξεκίνησαν μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 στις ΗΠΑ. Το παλιό κόλπο της εξαγωγής της κάθε εγχώριας οικονομικής κρίσης των ΗΠΑ σε όλο τον πλανήτη μέσω της ανεξέλεγκτης εκτύπωσης πετροδολαρίων, άρχισε να μην δουλεύει καλά. Το μεταβατικό καύσιμο του πλανήτη μέχρι το 2050, το φυσικό αέριο, άρχισε να εκτοπίζει γρήγορα το πετρέλαιο. Οπότε ο θείος Σαμ αποφάσισε να εξάγει το δικό του από τα σχιστολιθικά του Τέξας, με στόχο να εκτοπίσει το φθηνότερο των ανταγωνιστών της (Ρωσία, Ιράν και Κατάρ) από τις αγορές της ΕΕ.
Πρώτη κίνηση ήταν η ακύρωση ενός αγωγού, που προωθούμε τότε ο Πούτιν, από το Ιράν μέσω Ιράκ και Συρίας. Επί Μπους jr, και μετά υπό την Χιλαρυ Κλίντον στο State Department, σχεδιάστηκε η μπλε γραμμή στον πιο κάτω χάρτη, ένας αγωγός φυσικού αερίου από το Κατάρ μέσω Σ.Αραβιας, Συρίας και Τουρκίας, πάλι προς την ίδια αγορά στόχου.
Η σύγκρουση των δύο αυτών αγωγών στην Συρια καλύφθηκε πίσω από τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης το 12. Αθτες οι εξεγέρσεις πυροδοτήθηκαν τότε από μια μινι-επισιτική κρίση στις Αραβικές Χώρες ως αποτέλεσμα των αυξημένων τιμών των σιτηρών εκείνης της χρονιάς. Από την μία οι μεγάλες πυρκαγιές στην Ουκρανία και από την άλλη τα βιοκαύσιμα που προωθούσε ο Μπολονσάρο στις καμμένες εκτάσεις του Αμαζονίου αντί για σιτηρά, αύξησαν την τιμή του ψωμιού, και δικαιολόγησαν τις προσπάθειες εξαγωγής "δημοκρατίας' στα παλιά Μπαθικά καθεστώτα στην Λιβύη και την Συρία.
Στην Συρία ο Ασαντ άντεξε με την στήριξη της Ρωσίας, στον "Εμφύλιο δι αντιπροσώπων" για τον έλεγχο των περασμάτων των δύο αγωγών εκατέρωθεν. Το αποτέλεσμα: 5εκατομμυρια πρόσφυγες, οι 2,5 να περνάνε από εδώ το 16 προς την Κεντρική Ευρώπη και ακύρωση και των δύο αγωγών επ' αόριστον.
Η τουρκική εμπλοκή στη Συρία και τα πρόσφατα γεγονότα στο Χαλέπι, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα της σύγχρονης Μέσης Ανατολής. Οι λόγοι που οδήγησαν την Τουρκία σε αυτήν την παρέμβαση είναι πολλαπλοί και αλληλένδετοι, ενώ οι επιπτώσεις της επεκτείνονται και πέρα από τη Συρία και προφανώς επηρεάζουν και τον Ελληνισμό.
Η Τουρκία έχει εισβάλλει στη Συρία, αφού θεωρεί τους Κούρδους της χώρας ως προέκταση του ΡΚΚ, συνεπώς υλοποιεί εναντίον τους την ίδια τακτική που χρησιμοποιεί και εντός της Τουρκίας, αλλά και στο Ιράκ, πάλι εναντίον των Κούρδων.
Σύμφωνα με την προπαγάνδα που αναπτύσσεται από τον Ερντογάν μέχρι τους Κεμαλικούς και τους εγκληματίες Ναζί Γκρίζους Λύκους, η Τουρκία επιδιώκει τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, με στόχο να απομακρύνει τους Κούρδους από αυτήν την περιοχή και να εγκαταστήσει εκεί Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους εκμεταλλεύεται οικονομικά αλλά και πολιτικά αποκομίζοντας τεράστια κεφάλαια λόγω της φθηνής τους εργατικής δύναμης, αλλά και λόγω της βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση του προσφυγικού…...
Επιπλέον η τουρκική εκδοχή του Γκέμπελς υποστηρίζει ότι η παρουσία στρατευμάτων, μυστικών υπηρεσιών και μισθοφόρων από την Τουρκία στη Συρία, αποσκοπεί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τόσο από τους Κούρδους όσο και από το «Ισλαμικό Κράτος» (εδώ γελάνε….) και επιπλέον θεωρεί ότι η σταθερότητα στη Συρία είναι ζωτικής σημασίας για την τουρκική ασφάλεια.
Συνεπώς, επειδή η παρουσία των Κούρδων στη βόρεια Συρία, αλλά και η απειλή της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, η Άγκυρα έχει εισβάλλει στην Συρία είτε αυτοδύναμα, είτε με πολυποίκιλες δυνάμεις που αποσταθεροποιούν τη Συρία και ολόκληρη την περιοχή.
Με όπλα τουρκικής κατασκευής προελαύνουν οι τζιχαντιστές στη Συρία.
Έχουν ήδη καταλάβει το Χαλέπι και ετοιμάζονται για την επόμενη φάση της σύγκρουσης. Με τι χρήματα αγοράστηκαν τα όπλα και γενικά ο εξοπλισμός που βλέπουμε στα βίντεο;
Ο βαθύς γνώστης θεμάτων μυστικών υπηρεσιών και εμπνευστής της ιστοσελίδας spystories.gr Κώστας Πικραμένος , απαντά και σε αυτό το ερώτημα. Αναλύει την κατάσταση που επικρατεί στη βόρεια Συρία, εξηγεί ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από την επιτυχημένη επίθεση των τζιχαντιστών, που έχουν τελικό στόχο τη Δαμασκό. Αν το καταφέρουν τότε «θα μιλάμε για την υλοποίηση ενός μέρους του τουρκικού εθνικού όρκου, μια κατάσταση την οποία είχε περιγράψει ο πρώην ΥΠΕΞ της Τουρκίας, ο Α.Νταβούτογλου.
Συνθέτει όλο το αιματηρό παζλ που εξελίσσεται στη Συρία. Θα αντέξει και αυτή τη φορά ο Άσαντ ή θα ανατραπεί;
Πόσο βαθιά σκοπεύουν να μπουν οι Ρώσοι σε αυτή τη σύγκρουση, έχοντας ανοιχτό το μέτωπο της Ουκρανίας;
Γιατί είναι ικανοποιημένοι με την επίθεση των τζιχαντιστών οι Αμερικανοί;
Η Αλ Κάιντα, η Τουρκία και η υποκρισία της Δύσης.- Το Χαλέπι στα χέρια των τούρκων τζιχαντιστών
Η υποστήριξη ή η ανοχή της Τουρκίας από τη Δύση σημαίνει ότι της παρέχονται διαπιστευτήρια για να καταπιέζει λαούς και να συμπεριφέρεται απειλητικά, βάναυσα και αναθεωρητικά στην περιοχή. Ακόμη και εναντίον της Ελλάδας.
Αν αυτό είναι το πρόσωπο της Δύσης, είναι αποκρουστικό. Και επικίνδυνο. Θα πρέπει να προφυλαχθούμε διότι η περίοδος θυμίζει την αντιπαράθεση οθωμανών και δυτικών εκεί, στα χρόνια του Αμπντουλχαμίτ Β'. Το τι ακολούθησε είναι γνωστό.
Έχει αποδειχθεί η σχέση της Τουρκίας με τρομοκρατικές και τζιχαντιστικές οργανώσεις. Αντί να της επιβληθούν κυρώσεις η Δύση χαριεντίζεται μαζί της αν δεν την φοβάται.
Για να δοθεί άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία, το 2018, και να καταλάβει το Αφρίν με την επιχείρηση "Κλάδος Ελαίας", της ζητήθηκε οι τζιχαντιστικές ομάδες που υποστηρίζει να αποχωρήσουν απο το Χαλέπι το οποίο κατείχαν ως τότε. Όπερ και εγένετο. Η βασική διαπραγμάτευση έγινε στην Αστάνα με τη Ρωσία.
Πέρασαν μερικά χρόνια ηρεμίας και η Τουρκία, φαίνεται, πως αντιλήφθηκε ότι η συγκυρία την συμφέρει να δράσει.
Η είδηση της ημέρας λέει πως ο υποστηριζόμενος από την Τουρκία, Συριακός Εθνικός Στρατός, ανοίγει νέο μέτωπο στη Συρία με τις υποστηριζόμενες από αυτήν δυνάμεις του ISIS να έχουν εισβάλει και να έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος του Χαλεπίου.
Η δύναμη που πρωταγωνιστεί στις επιχειρήσεις και αποτελεί την μετονομασία της Αλ Κάϊντα είναι η τζιχαντιστική οργάνωση Χάγιατ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) και συμμαχικές της ομάδες, μερικές από τις οποίες ελέγχονται απο την Τουρκία. Στην ουσία όλη η οργάνωση ελέγχεται από την Τουρκία.
ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
