- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΩΝ "ΤΕΤΡΑΔΙΩΝ" ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ,
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2024
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ του περιοδικού ΤΕΤΡΑΔΙΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Παρασκευή 19 Ιουλίου 2024
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Τα ΤΕΤΡΑΔΙΑ και οι εκδ. ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ θυμούνται αυτό που κάποιοι θέλουν να ξεχαστεί...
Σάββατο 29 Ιουνίου 2024
Το φοβικό σύνδρομο δεν έσωσε ποτέ το θύμα… Η ήττα του 1974, δεν είναι δικαιολογία για αποδοχή της υποταγής: Η εξαιρετική ομιλία του Λουκά Αξελού στη Λευκωσία
Ο κ. Λουκάς Αξελός, συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Φωτογραφία από τους διοργανωτές της εκδήλωσης. 23/06/2024
Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ιδρύματος Μακαρίου Γ’, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, έγινε η παρουσίαση του αφιερώματος του περιοδικού «Τετράδια» για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την οποία οργάνωσαν οι εκδόσεις ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ, το περιοδικό «ΤΕΤΡΑΔΙΑ» και το ΕΡΜΑ.
Για το αφιέρωμα μίλησαν ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. κ. Γεώργιος, και ο Λουκάς Αξελός, Συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Συντονιστής ήταν ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, Δημοσιογράφος. Παρακάτω δημοσιεύουμε την ομιλία του κ. Αξελού
Του ΛΟΥΚΑ ΑΞΕΛΟΥ*
Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος γιατί βρίσκομαι ανάμεσά σας και θέλω να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας, όπως θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω ειλικρινά τους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής και ιδιαίτερα τους αγαπητούς φίλους και συντρόφους Πέτρο Παπαπολυβίου και Κώστα Βενιζέλο, αλλά και το βιβλιοπωλείο ΕΡΜΑ, για την σημαντική βοήθειά τους στην παρουσίαση του αφιερώματος αυτού.
Η ομιλία μου αυτή δεν φιλοδοξεί να προσθέσει κάτι το καινούργιο στην μέχρι σήμερα έρευνα γύρω από το Κυπριακό. Στηρίζεται όμως στο πραγματικό γεγονός ότι η διαρκής ενασχόλησή μου επί μισόν και πλέον αιώνα γύρω από το υπ’αρ. 1 Εθνικό μας Ζήτημα, με οδηγεί στην διαπίστωση ότι αν και τα πλείστα από τα όσα ζητήματα το συγκροτούν έχουν εξαντλητικά αναλυθεί και αποκαλυφθεί στις πραγματικές τους διαστάσεις, εξακολουθούν να αποτελούν, όταν δεν παρακάμπτονται ή αποσιωπώνται, ζητούμενο από ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού και επιστημονικού κόσμου.
Η εθνική ταυτότητα του λαού μας στην Κύπρο, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ελληνική, και δεν μπορεί παρά να αναζητιέται στον μεσογειακό χώρο, και προπαντός στην σύνδεσή της με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό της συνείδησης που είχε σύμπας ο Ελληνισμός για την ελληνικότητα της νήσου, το Μνημόνιο του Ιωάννη Καποδίστρια στην διάσκεψη των πρεσβευτών στον Πόρο τον Σεπτέμβριο του 1828, όπου σαφώς διατυπώνεται πως η Κύπρος ανήκει μαζί με τα άλλα μας νησιά στο σύνολο που πρέπει να νοείται με τον όρο Ελλάς, αφού «η ιστορία και τα μνημεία της αρχαιότητας, όλα εν ενί λόγω επιμαρτυρούσιν ότι είναι της Ελλάδος διαμερίσματα».
Την εκπληκτική αυτή ιστορική πραγματικότητα, που παρ’ όλη την σφοδρή αντιστράτευση της γεωγραφίας και των πολεμίων, επέβαλαν για 3.500 χρόνια οι Έλληνες της Κύπρου, διατηρώντας την ακριτικό προμαχώνα του νησιωτικού Ελληνικού Κόσμου έχει επισημάνει η διεθνής κοινότητα.
Πολλοί διάσημοι ξένοι επιστήμονες και συγγραφείς έχουν κατά καιρούς γράψει και ασχοληθεί με το φαινόμενο αυτό που αποτύπωσε με ιδιαίτερη ακρίβεια και ενάργεια ο Ζακ Λακαριέρ στο βιβλίο του Το ελληνικό καλοκαίρι, όπου, ανάμεσα σε άλλα παρατηρεί: «η Κύπρος είναι ένα ελληνικό νησί, εννοώ ένα νησί που η γλώσσα του και η κουλτούρα του υπήρξαν ελληνικές από τους αρχαιότερους σχεδόν χρόνους. Αυτούς τους χρόνους μπορούμε να τους προσδιορίσουμε με ακρίβεια, γιατί οι ανασκαφές έφεραν στο φως συναρπαστικές μαρτυρίες επί του προκειμένου που δύσκολα θα μπορούσαν ν’ αμφισβητηθούν».
Το 1955 ξέσπασε στην Κύπρου υπό την ηγεσία της ΕΟΚΑ «η τελευταία ελληνική επανάσταση [με την οποία] ολοκληρώθηκε και ο κύκλος του αλυτρωτισμού και των μεγαλοϊδεατικών οραμάτων που είχαν γεννηθεί με την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους, το 1830», όπως σημειώνει ο Πέτρος Παπαπολυβίου.
Σάββατο 15 Ιουνίου 2024
Το ειδικό τεύχος για την Κύπρο του περιοδικού Τετράδια στην Λευκωσία
Για να μη γίνει «συνήθεια» η βάρβαρη εισβολή και η κατοχή του τουρκικού Αττίλα:
Το εξαιρετικό αφιέρωμα των «Τετραδίων» για την πολύπαθη Κύπρο μας…
Του ΘΕΟΦΑΝΗ ΜΑΛΚΙΔΗΤο περιοδικό «Τετράδια πολιτικού διαλόγου, έρευνας και κριτικής», αφιερώνει το νέο τεύχος του (85-87, Άνοιξη-Φθινόπωρο 2024) στην Κύπρο, με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την τουρκική εισβολή του 1974.
Γράφει σχετικά, μεταξύ των άλλων, ο εκδότης των «Τετραδίων», συγγραφέας και διδάκτορας του ΕΚΠΑ Λουκάς Αξελός:
«Όταν μέσα του 2022 κάναμε τις πρώτες συζητήσεις για την προετοιμασία του τεύχους με αφορμή τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αυτό που δέσποζε στην σκέψη μας είναι ότι θα έπρεπε να καταβάλουμε όλες τις προσπάθειες για την έκδοση ενός αφιερώματος που θα στέκονταν με προσήλωση και σεβασμό στο τραγικό γεγονός, ένα αφιέρωμα στο οποίο δεν θα είχε θέση η ιδεολογική χρήση της ιστορίας, αλλά που η παρουσίαση του Κυπριακού θα γινόταν στο πεδίο των πραγματικών του διαστάσεων, δηλαδή αυτού του υπ’ αρ. 1 εθνικού μας ζητήματος. Δύο και πλέον χρόνια κράτησε η περιπέτεια αυτή και τολμώ να πω (….) ότι είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
Πρώτον γιατί τα σχεδιασθέντα και συμφωνηθέντα επετεύχθησαν πλήρως και στον καθορισμένο χρόνο(…)
Δεύτερον, γιατί στο εγχείρημα αυτό ανταποκρίθηκαν, όλοι οι προσκληθέντες (…) με κείμενα κριτικού στοχασμού που –κατά την γνώμη μας- φωτίζουν με επάρκεια και σε ικανοποιητικό βαθμό, πλείστες όσες πλευρές του Κυπριακού και δη από ποικίλες και διαφορετικές πτυχές, γεγονός που δίνει την δυνατότητα για μια σφαιρικότερη αποτίμηση της δεύτερης, μετά την Μικρασιατική, μείζονος Εθνικής Καταστροφής.
Τρίτον γιατί η συμμετοχή στο παρόν εγχείρημα, η συγκέντρωση δυνάμεων και πυρός, δείχνει, χωρίς όμως αυταπάτες, ότι «ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει» και πολλά θα κριθούν από την περαιτέρω ενίσχυση αυτού που θα μπορέσουμε να θεωρήσουμε ως σοβαρή επιστημονική και συνεκτική πολιτισμική εθνικό-λαϊκή παρέμβαση/αντίσταση απέναντι στον επελαύνοντα και υπερκχυλίζοντα τον δημόσιο βίο ιστορικό και πολιτικό αναθεωρητισμό(….)»
Τα κείμενα τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο αφιέρωμα των «Τετραδίων» είναι τα εξής:
Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης: Η Τουρκία αντιμετωπίζει ενιαία Ελλάδα και Κύπρο
Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Γεώργιος: Αν πέσει η Κύπρος θα αρχίσει και η αποδόμηση της Ελλάδος
Λουκάς Αξελός: Κύπρος, Ελλάδα, Ελληνισμός. Ο Ελληνικός Κόσμος μπροστά στα επίδικα του 21ου αιώνα
Περικλής Νεάρχου: Το έλλειμμα στρατηγικής θανάσιμη απειλή για την Κύπρο
Λαοκράτης Βάσσης: Η αποκυπροποίηση του «εθνικού αισθήματος» και η βαθύτερη αιτιότητά της
Κώστας Βενιζέλος: Κυπριακό 1974-2024. 50 χρόνια χωρίς αφήγημα και διεκδίκηση του αυτονόητου
Γιώργος Κοντογιώργης: Το Κυπριακό πενήντα χρόνια μετά την καταστροφή. Η γεωπολιτική διάσταση και η ελλαδική δυστοπία
Ρούντι Ρινάλντι: «Σκάβοντας» για το θέμα της κρατικότητας της Κύπρου
Παναγιώτης Ήφαιστος: Κύπρος: Συμπλεκόμενα στρατηγικά, πολιτικά, νομικά, θεσμικά και διπλωματικά κριτήρια και παράγοντες
Κώστας Μαυρίδης: Ο τουρκικός επεκτατισμός, οι εγχώριες ελίτ του κατευνασμού και η ώρα του ορθολογισμού για Ελλάδα-Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Σταύρος Λυγερός: Ανάγκη αναθεώρησης της στρατηγικής στο Κυπριακό από μηδενική βάση
Πέτρος Παπαπολυβίου: Το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο (Ιούλιος-Αύγουστος 1974)
Δημήτρης Αλευρομάγειρος: Κύπρος 1974-2024. Τα δικά μας διαχρονικά λάθη και η πολιτική των ισχυρών της Γης συνέτειναν στην καταστροφή της Κύπρου
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022
Εκδήλωση- "Τετράδια-1922"
Σάββατο 25 Ιουνίου 2022
Τετράδια: Ανατομία του Ουκρανικού – Αφιέρωμα σε τέσσερις που έφυγαν
του Βασίλη Ασημακόπουλου
Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το 79ο-80ο τεύχος του περιοδικού Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής. Το συγκεκριμένο τεύχος των Τετραδίων, περιοδικό που κυκλοφορεί από το 1980 από τις εκδόσεις “Στοχαστής”, έχει μια ιδιαιτερότητα. Είναι αφιερωμένο στη μνήμη τεσσάρων προσώπων που έφυγαν από τη ζωή την τελευταία διετία και οι συνθήκες της πανδημίας δεν επέτρεψαν τον αποχωρισμό που τους έπρεπε.
Πρόσωπα, που έβαλαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τη σφραγίδα τους στην ιστορία αυτού του τόπου. Αλλά και αποτελούν για τα Τετράδια, πρόσωπα αναφοράς των οποίων η δράση και η παρουσία τους ήταν πηγή έμπνευσης για την ταυτότητα του περιοδικού. Το τρέχον τεύχος των Τετραδίων είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Μανώλη Γλέζου, Βάσου Λυσαρίδη, Θέμου Στοφορόπουλου, Δαμιανού Βασιλειάδη, με κείμενα των Λουκά Αξελού, Κώστα Βενιζέλου, Αθανασίας Φωτιάδη, Αριστομένη Συγγελάκη και Βασίλη Ασημακόπουλου αντίστοιχα.
Στο τεύχος αφετηριακά περιλαμβάνονται δύο κείμενα-αναλύσεις της γεωπολιτικής συγκυρίας: Του Σταύρου Λυγερού για την ιστορική καμπή που συνιστά ο πόλεμος στην Ουκρανία και του Ρούντι Ρινάλντι για την ενδιαφέρουσα έννοια της “πολυοργανικής κρίσης” του σύστηματος. Ακολουθεί κείμενο του Λαοκράτη Βάσση για τις δέκα ταυτοτικές “κοινές εν-νοήσεις”. Των Silvano De Prospo και Δημήτρη Δεληολάνη, που φέρνουν άγνωστα στοιχεία γύρω από τον ηρωικό θάνατο των αντιστασιακών Γιώργου Τσικουρή και Μαρίας Έλενας Αντζελόνι την περίοδο της δικτατορίας.
Επίσης υπάρχουν ακαδημαϊκού επιπέδου δημοσιεύσεις: Του Ευαγόρα Ευαγόρου για το δυναμικό ισχύος ενός έθνους και την περίπτωση του ελληνικού κράτους, του Αλέξανδρου Παπαδημητρίου, για τη βάση και το εποικοδόμημα στον Μαρξ και τον Γκράμσι και της Jhumpa Lahiri για τον Αντόνιο Γκράμσι, με αφορμή την ανακήρυξη σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Μπολόνιας το 2021 της ινδικής καταγωγής Αμερικανίδας συγγραφέως.
Ακόμα δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα περιλαμβάνουν τα Τετράδια: Του Αλέξης Ντε Τοκβίλ για τη σημασία και χρησιμότητα της μελέτης της ελληνικής και λατινικής φιλολογίας στις δημοκρατικές κοινωνίες. Του Δημήτρη Γληνού, για το χαρακτήρα του κινήματος των Νεοτούρκων το 1908, “Η τουρκική μεταπολίτευσις”. Το κείμενο είναι γραμμένο το 1909 και αποδεικνύεται ιδιαιτέρως οξυδερκές, τραγικά επιβεβαιωνόμενο τα αμέσως επόμενα χρόνια. Καταγράφει ακόμα την κατεύθυνση-προδιάθεση του Γληνού ως προς βασικά της σημεία προς το ανορθωτικό-βενιζελικό κίνημα που επρόκειτο να διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο και ιδίως την αριστερή του πτέρυγα.
Η συνέχεια...Τετράδια: Ανατομία του Ουκρανικού – Αφιέρωμα σε τέσσερις που έφυγαν
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2021
Αφιέρωμα στα Τετράδια: 25 ιστορικοί φωτίζουν άγνωστες πτυχές του 1821
Υπάρχουν κράτη που οφείλουν την ύπαρξη τους στο γεγονός πως ορισμένοι λαοί και έθνη σε κάποια στιγμή της ιστορίας τους θεώρησαν πως η κατάσταση έπρεπε να αλλάζει ριζικά και ύψωσαν θαρραλέα τη σημαία της επανάστασης. Υπάρχουν όμως και κράτη που γεννήθηκαν με άλλο τρόπο, ώστε οι λαοί και τα έθνη που τα συγκροτούν να μην είχαν ποτέ αυτή την εμπειρία.
Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δυο είδη κρατών είναι σημαντική. Η συλλογική μνήμη, η κοινή ιστορία και η εικόνα που ένα έθνος κι ένας λαός διαμορφώνουν για τον εαυτό τους αλλάζει ριζικά. Στην περίπτωση που το κράτος συγκροτήθηκε με επαναστατικό τρόπο, η ιδέα της λαϊκής επανάστασης καθρεφτίζεται στη διαμόρφωση των θεσμών. Μια πρώτη πρόχειρη αναφορά που έρχεται αυτομάτως στο νου είναι το τελευταίο άρθρο όλων σχεδόν των ελληνικών Συνταγμάτων. Εκεί όπου ο λαός αναγνωρίζεται ως θεσμικό εργαλείο, το οποίο όχι μόνον μπορεί αλλά οφείλει, αποτελεί δηλαδή συνταγματικό καθήκον του, να εξεγερθεί, να επαναστατήσει, προκειμένου να υπερασπίσει το ισχύον σύνταγμα.
Μάταια θα προσπαθήστε να εξηγήσετε την ιδέα αυτή σε έναν Γερμανό ή Ιταλό συνταγματολόγο. Από τη δική τους συλλογική μνήμη απουσιάζει η ιδέα της επανάστασης. Στην περίπτωση της Ιταλίας, επί παραδείγματι, η εικόνα που επικρατεί και που γνωρίζουμε καλά μέσω του Γκράμσι, είναι εκείνη της επέκτασης του Βασιλείου του Πεδεμοντίου, μια "χαμένη ευκαιρία" για τους Ιταλούς επαναστάτες. Στη Γερμανία επίσης, ώστε η επανάσταση να παραμείνει μια ιδέα μακρινή, ξένη και σίγουρα επικίνδυνη και προς αποφυγή.
Στη χώρα μας, αντιθέτως, αναπτύξαμε μια πολύ οικεία εικόνα της επανάστασης: όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν πως η ύπαρξη της χώρας, ενδεχομένως κι εκείνη του ίδιου του Ελληνισμού, οφείλεται σε κάποιους φωτισμένους διανοούμενους αστούς αλλά και σε πολλούς άμυαλους τυχοδιώκτες, ληστές, συμμορίτες, αναρχοκομμουνιστές, τρομοκράτες και μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων, που σε κάποια φάση της ιστορίας είχαν τα κότσια να συγκρουστούν με τους οθωμανούς δυνάστες. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αλλόφρονες, ίσως να είχαμε τη μοίρα των χριστιανών της Τουρκίας που σφαγιάστηκαν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, εκείνη των Κούρδων, που ακόμη μάχονται για τα στοιχειώδη εθνικά δικαιώματα τους.
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021
4 Φεβρουαρίου πεθαίνει το 1843 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Βασίλης Ασημακόπουλος
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον της διοικήσεώς των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με ένα λαόν όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή παρά μόνον ό,τι έκαμνεν η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε να θεωρήσει τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ΄ ως σκλάβους.
Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Άμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν, και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ τού αποκρίθηκα, ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς Καπετάν Άμιλτον ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γεννεά εις γεννεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτεινό πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα.
– Με είπε, ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια.- Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά. Έτζι δεν με ωμίλησε πλέον».