ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΎΨΟΥΝ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ LNG ΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ YΠΟ ΤΑ ΤΡΑΜΠ-ECONOMICS

🔸Τα βεβαιωμένα αποθέματα στα κοιτάσματα φυσικού αερίου των ΗΠΑ είναι 17.710κυβικα χιλιόμετρα.

🔸Οι ΗΠΑ καταναλώνουν κάθε χρόνο 850κυβικα χιλιόμετρα και η Ευρώπη άλλα 300-350 περίπου, ανάλογα με τον καιρό. Σύνολο 1.200 κυβικά χιλιόμετρα φυσικού αερίου τον χρόνο.

🔸Οι πολιτικές "Πράσινης Μετάβασης" με ΑΠΕ και φαραωνικού μεγέθους επενδύσεις και υπερδανεισμούς, αναμένεται να μειώσουν την αντίστοιχη ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου μέχρι το 2050 κατα 30%. Δηλαδή περίπου 1% μείωση κάθε χρόνο.

✔️ Η βάση διαπραγμάτευσης της ΦονΝτερλάινεν για να αποφύγει τις κυρώσεις Τραμπ στις Ευρωπαϊκές εξαγωγές, στηρίζεται στην υπόσχεση μεγαλύτερων εισαγωγών ενέργειας από φυσικό αέριο σε μορφή LNG από τα αποθέματα των ΗΠΑ, μέχρι και της πλήρους  εξάρτησης της Ευρώπης από το Αμερικανικό LNG. 

Οι επιπτώσεις στο κόστος των ευρωπαϊκών προϊόντων από την αύξηση του ενεργειακού κόστους  είναι ίσως μεγαλύτερες από τις πιθανές κρυώσεις των Τραμπeconomics, που ενδιαφέρεται μόνο στο να εξυπηρετηθούν οι τοπικές οικονομίες του Ανατολικού Τέξας και οι χορηγοί του από το άνοιγμα και νέων σταθμών εξαγωγών LNG.

Ο συνδυασμός των δύο μυωπικών αυτών πολιτικών "τελειώνει" όμως πιο γρήγορα τα αμερικανικά αποθέματα, που επαρκούν  για 12-13χρόνια το πολύ!

Μετά τι?

Έχει ο Θεός λένε οι μεν, Αλλάχ Ουάκμπαρ απαντούν οι δε και έτσι συσκωτίζεται η προφανής ανάγκη για μια άλλη, τελείως διαφορετική πολιτική ενεργειακής (άρα και αμυντικής) ασφαλείας στην Ευρώπη και στον πλανήτη, από αυτό που επιχειρείται βλακωδως τώρα με αφορμή το Ουκρανικό (όλα τα σοβαρά μεγάλα αποθέματα συνδέονται ήδη για να εξυπηρετήσουν την οικονομική ζώνη περί την Κίνα και την Ινδία)

🔹 Η ποσότητα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου υπολογίζεται (σχόλιο#1) στα 26.300 κυβικά χιλιόμετρα, το 40% περίπου εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Αυτό που έχουν βαλει στο μάτι από το 10 οι δανειστές μας με τα μνημόνια και η Τουρκία με τις προσπάθειες κατάργησης διεθνών συνθηκών (τώρα υπο την ανοχή των πολιτικών με τεμενάδες του Ραγιαπετρίτη), μέσω τσαμπουκάδων της ίδιας ή ακροδεξιών ισλαμιστών στην Λιβύη, την Παλαιστίνη και την Συρία,  για να μπορεί να εκβιάζει ανοιγοκλείνοντας τις βάνες όλων την αγωγών αερίου από τον Νότο προς την ΕΕ.

Σιωπηρή παράδοσις

Μανώλης Κοττάκης

OTAN ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν στάθηκε μπροστά ἀπό ἕνα σκάφος τοῦ τουρκικοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ καί ἐξεφώνησε γιά πρώτη φορά τό δόγμα τῆς «γαλάζιας πατρίδας», ἀξιωματοῦχοι τῆς κυβερνήσεως τοῦ διαβεβαίωσαν Ἕλληνες διαμαρτυρόμενους διπλωμάτες ὅτι δέν «κατάλαβε» τί ἀκριβῶς εἶπε καί ὅτι δέν συντρέχει κανένας λόγος ἀνησυχίας.

Πρέπει νά ἦσαν πάρα πολύ πειστικοί γιατί ἡ ἑλληνική πολιτική ἡγεσία καί ἡ γραφειοκρατία περιέπεσaν σέ κατάσταση μακρᾶς νιρβάνας ἐφησυχασμοῦ. Λίγους μῆνες ἀργότερα τό δόγμα τῆς «γαλάζιας πατρίδας» ἦταν καί ἐπισήμως τό νέο ἀφήγημα τοῦ τουρκικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ. Ἐμπράκτως. Μέ τό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Σέ σημεῖο πού ἐνετάχθη στήν διδακτέα ὕλη τῶν σχολικῶν βιβλίων τῆς γείτονος.

Ὅταν τό περασμένο καλοκαίρι τέσσερα τουρκικά πολεμικά φρεγάτες, κανονιοφόροι καί πλοῖα τῆς ἀκτοφυλακῆς ἔθεσαν φραγμό στήν πορεία τοῦ ἰταλικοῦ ἐρευνητικοῦ σέ διεθνῆ ὕδατα ἐντός ὁριοθετημένης ἑλληνικῆς ΑΟΖ, οἱ διπλωμάτες μας θέλησαν νά διαμαρτυρηθοῦν στούς ὁμολόγους τους. Ἀλλά ἡ δικαιολογία πού τούς ἐδόθη ἦταν πανομοιότυπος μέ τήν περίπτωση τῆς «γαλάζιας πατρίδας». Τό παλάτι δέν «γνώριζε» γιά τήν κλιμάκωση, καί γι’ αὐτό δέν πρέπει νά κλιμακώσουμε καί ἐμεῖς. Κοινῶς: τό «δούλεμα» πήγαινε σύννεφο. Οἱ γείτονες βεβαίως τήν δουλειά τους ἔκαναν. Κανείς δέν μπορεῖ νά τούς κατηγορήσει γι’ αὐτό. Τό ζήτημα εἶναι γιατί εἴμαστε τόσο εὐήθεις ἐμεῖς.

Ἕξι σχεδόν μῆνες μετά τό πρῶτο ἐπεισόδιο τῆς Κάσου, τήν ὑπογραφή τῆς ἀναθεωρημένης συμφωνίας ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος καί Κύπρου, τόν διάλογο πού εἶχαν γιά τό θέμα αὐτό στήν Ἀθήνα ὁ Ἕλλην καί ὁ Τοῦρκος Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, φαίνεται ὅτι ἡ κατάσταση μονιμοποιεῖται. Τό σχέδιο γιά τήν διασύνδεση παραπέμπεται στίς ἑλληνικές καλένδες, τά τουρκικά πολεμικά ἐπέστρεψαν στήν περιοχή καί ἔκαναν ἀνενόχλητα ἐπίδειξη σημαίας σέ περιοχή «δικαιοδοσίας» τους, ἐνῷ τό ἰταλικό ἐρευνητικό δέν «ξανανοίχτηκε» ποτέ ξανά στά διεθνῆ ὕδατα ἐντός τῆς νόμιμης ἑλληνικῆς ΑΟΖ. Εἶναι θέμα χρόνου νά ἐγκαταλείψει τό ἔργο ἡ γαλλική ἑταιρεία πού πιέζει τίς δύο κυβερνήσεις γιά τήν προμήθεια τοῦ καλωδίου. Εἶναι θέμα χρόνου νά πληρώσουν Ἑλλάς καί Κύπρος τίς τσουχτερές ἐγγυήσεις στούς Γάλλους ὅταν θά καταπέσουν οἱ σχετικές ρῆτρες. Τό γεωπολιτικό ρίσκο ὅπως ὀνομάστηκαν οἱ ἀπειλές πολέμου τῆς Τουρκίας γιά τήν Κάσο εἶναι ἐδῶ.

Να τι θα συμβεί αν οι Τούρκοι υφαρπάξουν τον ελληνικό ορυκτό πλούτο

Ο Α. Λαυρέντζος εξηγεί με επίσημα στοιχεία πόσο θα ωφεληθεί η τουρκική οικονομία, αν στην Τουρκία παραχωρηθούν ελληνικά ενεργειακά κοιτάσματα μέσω της λεγόμενης "συνεκμετάλλευσης". Μια αποκαλυπτική ανάλυση που όλοι πρέπει να δουν.

Τρεις χάρτες τεκμηριώνουν τα δίκαια της Ελλάδας στο Αιγαίο

Αυτά είναι τα θαλάσσια σύνορα με τις σφραγίδες της τουρκικής ωκεανογραφικής υπηρεσίας, της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα δημοσιεύματα για τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, και ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ το… τερμάτισε, επαναφέροντας με δηλώσεις του (21/11/24) το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων για την κατάσταση στο Αιγαίο, θυμίζοντας στην Αθήνα ποια ακριβώς είναι η Αγκυρα, με την οποία συνομιλεί και επιδιώκει να συμβιώσει ειρηνικά.

Από τον Νικ. Σταυρουλάκι

Ο Γκιουλέρ επανέφερε στη δημοσιότητα ολόκληρο το πακέτο «Αιγαίο», χωρίς να ξεχάσει ούτε ένα σημείο από τον φάκελο των διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων σε Θράκη και Κύπρο, ενώ ανέδειξε και θέματα για τα οποία ακόμα και η τουρκική πλευρά κρατά χαμηλά στην ατζέντα, όπως το σχετικά νέο «φρούτο» περί ύπαρξης τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα! Ο Τούρκος υπουργός απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών στην τουρκική Βουλή αναφέρθηκε διεξοδικά στην τουρκική προκλητική ατζέντα εις βάρος της Ελλάδας, σε ανησυχητικό ύφος και φρασεολογία ως εάν η κατάσταση στο Αιγαίο να είναι «κοινή υπόθεση» Ελλάδας και Τουρκίας…

Ο Γιασάρ Γκιουλέρ μιλώντας στην επιτροπή προϋπολογισμού της τουρκικής εθνοσυνέλευσης είπε ότι η Τουρκία συνεχίζει «να προστατεύει τα συμφέροντά της στη “Γαλάζια και Ουράνια Πατρίδα”» και ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχει ατμόσφαιρα ειρήνης στο Αιγαίο, λόγω της πρόσφατης ήπιας ατμόσφαιρας με την Ελλάδα». Κατέληξε δε πως «η ένταση και η πίεση στο Αιγαίο έχουν μειωθεί σημαντικά με τις αμοιβαίες προσπάθειες που καταβάλλουν οι δύο χώρες» (sic)!

Γιατί αντιδρά η Τουρκία στους χάρτες της ΕΕ για Αιγαίο και Κύπρο;

Φωτογραφία: Τουρκικά και ελληνικά πολεμικά πλοία αντιμέτωπα στις 30 Ιανουαρίου 1996, λόγω της διαμάχης για τις βραχονησίδες των Ιμίων.

Την αντίδραση της Άγκυρας προκάλεσαν οι χάρτες του Αιγαίου και της Κύπρου που δημοσιεύθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στο πλαίσιο των μελετών Χωροταξικού Θαλάσσιου Σχεδιασμού.

Η βάση της δυσφορίας της Τουρκίας έγκειται στο επιχείρημα ότι η ΕΕ δεν έχει δικαιοδοσία στις θαλάσσιες δικαιοδοσίες και ότι δεν είναι σωστό να εκφράζει γνώμη.

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα σύνορα που καθορίζονται στους χάρτες παραβιάζουν τα δικά της συμφέροντα και δικαιώματα κυριαρχίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την οδηγία για τον Χωρικό Θαλάσσιο Σχεδιασμό το 2014 για να διασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων οικονομιών και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων περιοχών και πόρων.

Η οδηγία υποχρεώνει 22 κράτη μέλη που συνορεύουν με θάλασσες και ωκεανούς να αναπτύξουν ένα εθνικό σχέδιο.

Ο δικτυακός τόπος της Επιτροπής σχετικά με το θέμα περιλαμβάνει το πού βρίσκονται αυτές οι χώρες στη διαδικασία χωροταξικού θαλάσσιου σχεδιασμού και χάρτες που έχουν δημιουργηθεί με πληροφορίες που λαμβάνονται από διάφορες πηγές.

Στο πλαίσιο αυτό δημοσιεύτηκαν χάρτες που αφορούν την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, που προκάλεσαν την αντίδραση της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι οι χάρτες αυτοί έχουν ενημερωθεί πρόσφατα.

Άγκυρα: Η ΕΕ δεν έχει το δικαίωμα…

Το Υπουργείο Εξωτερικών αντέδρασε για το θέμα αυτό σε γραπτή δήλωση που έκανε στις 16 Νοεμβρίου λέγοντας: «Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν έχει την αρμοδιότητα να εκφράσει γνώμη για διαφορές θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ κυρίαρχων χωρών.

Δεν είναι τα χωρικά ύδατα σαν τις πατάτες στη Λαϊκή, κυρία Γαβουνέλη

ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗ

Την 12 Οκτωβρίου, ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά την επίσκεψή του στη Σερβία δήλωσε ότι «είναι σημαντικό να υπάρχει βούληση και από τις δύο πλευρές να ορίσουν τα προβλήματα και να βρουν συγκεκριμένες λύσεις» και επίσης ξεκαθάρισε ότι «θα υπάρξει συζήτηση για όλα τα θέματα στη βάση της ολιστικής μας προσέγγισης της Τουρκίας για το Αιγαίο». Επίσης ανέφερε πως ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν θα μεταβεί στην Ελλάδα και θα έχει συνομιλίες για τα θέματα αυτά.

Ο Ερντογάν ανέφερε για πολλοστή φορά πως «Οι δύο χώρες μπορούν να επιδείξουν βούληση για λύση και να αφήσουν πίσω τους τα προβλήματα. Ζητάμε ανέκαθεν τον καθορισμό των περιοχών δικαιοδοσίας του θαλάσσιου και του εναέριου χώρου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ως χώρες της περιοχής, μπορούμε να αυξήσουμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα και να μειώσουμε τους κινδύνους συγκρούσεων μόνο μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας. Επιδιώκουμε τη δικαιοσύνη. Δεν επιβουλευόμαστε τα εδάφη κανενός και είμαστε πλήρως αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας μέχρι τέλους».

Όμορφα λόγια μόνο που στη πράξη δεν επιβεβαιώνονται. Στις Μικρασιατικές ακτές, όχι μόνο παραμένουν οι Τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, αλλά οι βάσεις τους εκεί ενισχύονται και το δόγμα τους είναι καθαρά επιθετικό, αφού και το αεροπλανοφόρο που ήθελαν να έχουν, είναι για μεταφορά μιας αποβατικής δύναμης.


Επιβουλεύονται λοιπόν νησιωτικά εδάφη που δεν τους ανήκουν, αφού με βάση το άρθρο 6 της Συνθήκης της Λωζάνης η κυριαρχία τους περιορίζεται όχι στα τρία ναυτικά μίλια που λένε, αλλά στα τρία μίλια που η σύμβαση λέει, δηλαδή στα 2,6 ναυτικά μίλια. Επίσης για ότι νησιά υπάρχουν πέρα από την απόσταση αυτή, πάλι με το άρθρο 16 της συνθήκης η Τουρκία έχει παραιτηθεί «παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως» εκτός από τα νησιά Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών. Ενόψει λοιπόν αυτής της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας το Νοέμβριο, πολλά λέγονται από την τουρκική πλευρά και πολύ λίγα από την ελληνική.

Χωρική θάλασσα και αμφισβήτηση κυριαρχίας

Το ΕΛΙΑΜΕΠ «βλέπει» ως «λύση» τα 8 με 9 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα στο Αιγαίο-Βίντεο

Αποκαλυπτική η κυρία Μαρία Γαβουνέλη ,γενική διευθύτρια του ΕΛΙΑΜΕΠ σε συνέντευξη της στην ΕΡΤ. Η συζήτηση είχε να κάνει με τα ελληνοτουρκικά και τις συζητήσεις που κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Η κα. Γαβουνέλη αφού επανέλαβε ότι σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις, ρωτήθηκε μέχρι που θα φθάνουν τα χωρικά μας ύδατα.«Στα 12 ,στα 6 ναυτικά μίλια, που θα είναι », την ρώτησε ο δημοσιογράφος και εκείνη απάντησε :«Στα 8 , στα 9 μίλια, να μια διαπραγμάτευση».

Αποκάλυψε επίσης ότι αυτό το θέμα το συζητούν αποκλειστικά οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών, χωρίς να μιλάνε με κανέναν άλλο. Δηλαδή είναι στα χέρια του κ.Γεραπετρίτη το Αιγαίο…

Δείτε το βίντεο :

 

ΠΗΓΗ:https://www.militaire.gr/to-eliamep-vlepei-os-lysi-ta-8-me-9-naytika-milia-chorika-ydata-sto-aigaio-vinteo/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

12 ναυτικά μίλια: ο εκφυλισμός ενός εθνικού δικαιώματος

Δημήτρης Μάρτος

Έχουμε κορεστεί από την επανάληψη διακηρύξεων για τα εθνικά μας δικαιώματα στις θάλασσες, του τύπου της πρόσφατης δήλωσης του υπουργού Άμυνας από τη Λέρο ότι «…τα νησιά της Δωδεκανήσου έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα, σε ΑΟΖ και σε χωρικά ύδατα έως 12 μίλια, όπως ακριβώς προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αποτελεί και εθιμικό Δίκαιο και δεσμεύει τους πάντες…». Το ζήτημα δεν είναι να διακηρύττεις συνεχώς και με σθένος ένα εθνικό σου Δικαίωμα αλλά να το εφαρμόζεις.

Μήπως, αντί για την εφαρμογή του «εθιμικού Δικαιώματος, που δεσμεύει τους πάντες», η κυβέρνηση προσχωρεί, έστω και ακούσια, στο εθιμικό δικαίωμα που προσπαθεί να επιβάλλει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο το Τουρκικό κράτος;

Ως αντίλογο σε αυτήν την κατηγορία η κυβέρνηση, όταν δεν προβάλλει την εκφυλιστική θέση ότι τα «12 μίλια είναι ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί», τότε διαβεβαιώνει ότι η εφαρμογή θα γίνει στον κατάλληλο χρόνο όταν κρίνει αυτή και πάντοτε στο πνεύμα του διαλόγου.

Ο χρόνος, όμως, δεν είναι ουδέτερος σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων σου, γιατί η αργοπορία μπορεί να δημιουργήσει νέο εθιμικό Δίκαιο, όπως προσπαθεί να κάνει η Τουρκία και με την κατοχή της Κύπρου. Και, επιπλέον, οι ευκαιρίες όταν παρουσιάζονται δεν αξιοποιούνται, όπως δεν αξιοποιήθηκε η πρόσφατη ευκαιρία ‘’Μενέντεζ’’.

Η εφαρμογή του Δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων οφείλει να γίνει μονομερώς και όχι σε συμφωνία με την Τουρκία, όπως έχουν κάνει όλες οι χώρες του κόσμου και όπως έγινε και με την εφαρμογή αυτού του Δικαιώματος στην πλευρά του Ιονίου πελάγους.

Έτσι και στο Αιγαίο, αφού εφαρμόσει η Ελλάδα τα 12 ν.μίλια, θα ενημερώσει τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς αλλά και τα παράκτια κράτη (Τουρκία), για να συμφωνήσουν ως προς τη «μέση γραμμή», δηλαδή, για τα τεχνικά ζητήματα της διευθέτησης του συνόρου, σε περιοχές που η απόσταση δύο εθνικών ακτών είναι κάτω από 24 ν.μ. Επόμενα, δεν καλείς, την Τουρκία να συμφωνήσει για το εύρος της επέκτασης των 12 ν.μιλίων, όπως δολίως αφήνουν να υπονοηθεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με το «έως και 12 μίλια», αλλά μόνον και όχι υποχρεωτικά, για τη «μέση γραμμή».

Η απεμπόλιση του δικαιώματος για τα 12 ν.μίλια

Quo vadis, κύριε υπουργέ των Εξωτερικών; - Γιατί έχει η Ελλάδα ξεγράψει την ΑΟΖ με

 Παναγιώτης Παύλου

Ειλικρινά, αναρωτιέμαι σε τι είδους αναγκαιότητα έχει υποταχθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική, ώστε να ξεφεύγει από τον επικεφαλής της τέτοια συγκλονιστική ομολογία - Να αποκαλύπτει δηλαδή, άθελά του προφανώς, ότι η μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο αυτή τη στιγμή θα πρέπει να θεωρείται ως ολική και τελική

Αργά χθες το βράδυ ενημερώθηκα για τη ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε την Παρασκευή ο υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Γεραπετρίτης, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον Παύλο Τσίμα, ανήμερα των εορτασμών για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.

Η ενημέρωση αυτή με εξέπληξε, καθώς περιλάμβανε μια κατακλείδα δήλωση στην οποία προέβη ο κ. Γεραπετρίτης προς το πέρας της συζήτησης με τον δημοσιογράφο, που με συγκλόνισε και σας την παραθέτω αυτούσια: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας, της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης».

Όπως καταλαβαίνετε, ήταν τέτοια η έκπληξή μου στο άκουσμα τοιαύτης δήλωσης εκ στόματος του υπουργού των Εξωτερικών, που αναγκάστηκα να ξενυχτίσω για να ακούσω προσεκτικά ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Γεραπετρίτη και να καταλάβω τι εννοεί. Στην πορεία αποδείχτηκε ότι το ξενύχτι άξιζε τον κόπο. Διότι μου έδωσε τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσω το δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Μητσοτάκης Κωνσταντίνος για Αιγαίο....

Σάββας Καλεντερίδης: Ακούστε τι λέει ο μπαμπάς Μητσοτάκης για τις σχέσεις του με τους Τούρκους. Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν. Τούρκος δεν θα έλεγε τέτοια λόγια. Θα ένιωθε ντροπή!

Αν είναι να καταντήσουμε έτσι, καλύτερες οι λυχνίες

του Παντελή Σαββίδη

Χθες έγραψα για το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση με το οποίο απαγορεύει την ανάπτυξη σε μικρονησίδες που βρίσκονται στο Ανατολικό Αιγαίο, στερώντας τες έτσι- και κατά συνέπεια και τη χώρα- απο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Στο σχόλιο αυτό υπήρξαν δύο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Η μια έλεγε να δούμε συνολικά την συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν, αν υπάρξει τέτοια συμφωνία. Μήπως παραχωρούμε αλλά και παίρνουμε. Φυσικά, αν πάρουμε θα πάρουμε απο αυτά που δικαιούμαστε και θα παραχωρήσουμε δικά μας. Υπάρχουν, λοιπόν, συμπολίτες μας σε αυτήν την λογική.

Δεν νομίζω πως έχουμε φθάσει στο σημείο αυτό και δεδομένης της υποχωρητικής διάθεσης της κυβέρνησης η μυστική διπλωματία που ακολουθείται είναι επικίνδυνη.

Δημοσίευμα στο protagon επικαλούμενο διπλωματικές πηγές ρητά ανέφερε πως στο τέλος η όλη υπόθεση θα καταλήξει, πάλι, σε επίπεδο εμπειρογνομώνων.

Η άλλη απο τις παρατηρήσεις παρέθετε έναν σύνδεσμο που παρέπεμπε σε σελίδα της ΤΕΡΝΑ και αναφερόταν στην κατασκευή ενός αιολικού πάρκου στην βραχονησίδα Άγιος Γεώργιος στο κέντρο του Αιγαίου.

Βλέπετε το πάρκο στην φωτογραφία.

Η απαγόρευση ανάπτυξης στις μικρονησίδες που προανέφερα μιλούσε και για απαγόρευση τουριστικής ανάπτυξης.

Μήπως οι μικρονησίδες και οι βραχονησίδες του Αιγαίου απο το βόρειο ως το νότιο προορίζονται εκτός απο …”αξιοποίηση του παραθύρου ευκαιρίας με την Τουρκία” και για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών;

Το σχετικό κείμενο στην ιστοσελίδα της ΤΕΡΝΑ που προανέφερα λέει στην εισαγωγή του:

“Καταμεσής του Αιγαίου Πελάγους, ανάμεσα στον Σαρωνικό Κόλπο και τις Δυτικές Κυκλάδες, η ακατοίκητη νησίδα των 4.300 στρεμμάτων του Αγίου Γεωργίου (ή Σαν Τζώρτζης) που βρίσκεται σε απόσταση 12 μιλίων από το Σούνιο και 20 από την Ύδρα, έμελλε να αποτελέσει το σημείο όπου θα πραγματοποιούνταν ένα έργο-ορόσημο για τον ενεργειακό μετασχηματισμό και την εξέλιξη της Ελλάδας”.

Πάντως, αν είναι να καταντήσουμε την εικόνα της χώρας όπως φαίνεται στη φωτογραφία, ίσως είναι προτιμότερη η επιστροφή στις λυχνίες.

Έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ τα “μικρονήσια”;29/09/2024

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Ερωτηματικά δημιουργεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Ενέργειας που παραφράζει τις διατάξεις του δικαίου της θάλασσας εισάγοντας τον νεολογισμό “μικρονήσια” και αφήνει σειρά νησιών δίχως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.


Η νήσος Δοκός, μεταξύ Ύδρας , Ερμιόνης και Σπετσών στο Μυρτώον πέλαγος που κατοικείται από την εποχή του χαλκού, πρέπει, μόλις φύγει από εκεί η Κυρά της Ειρήνη, να χάσει την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της, συμφώνως προς νομοσχέδιο του υπουργείου… Ενεργείας (!) περί… “χωροταξικού σχεδίου του Τουρισμού”(!) το οποίον καλείται να ψηφίσει η ελληνική βουλή.


Πράγματι, το σχέδιο νόμου παραφράζει τις διατάξεις της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών, για το δίκαιον των θαλασσών του Μοντέο Μπέϋ της Τζαμέηκα το 1982 και συγχέει την έννοια της “βραχονησίδας ή του βράχου” – που αδυνατεί να στηρίξει ανθρώπινη διαβίωση ή όταν χάσει τους κατοίκους ότι παύει να έχει “χωρική” θάλασσα, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και υφαλοκρηπίδα – με πλειάδα Ελληνικών νήσων του Αιγαίου πελάγους και κατά μήκος της Ελληνικής ακτογραμμής, μεταξύ των οποίων τα νησαία εδάφη Παναγιά, Μπαρμπαλιάς, Άσπρη και Μαύρη Πλακούδα, ΄Αγιος Βασίλης της Λέσβου, Παναγιά των Οινουσών, Αντίψαρα των Ψαρών (δυτικώς της Χίου) και Στρογγύλης του Καστελλορίζου (βλ. σχ. ερώτηση του βουλευτού Λέσβου κ. Παναγιώτη Παρασκευαϊδη.

Σημειωτέον, ότι ο όρος “μικρονήσια” του νομοσχεδίου δεν υπάρχει στους ορισμούς του δικαίου των θαλασσών και είναι νεολογισμός των νομοκανόνων του υπουργείου Ενεργείας. Όλα τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου από το 1982.


Μάλιστα, το ανθελληνικό νομοσχέδιο περιορίζει τα δυνητικά, ελληνικά χωρικά ύδατα στα δέκα μίλια (έναντι των 12 του Διεθνούς Δικαίου) και δεν επιτρέπει την τουριστική, ηπία ανάπτυξη των μικρών νήσων, τα οποία ευρίσκονται εις απόστασιν πέραν των 10 μιλίων από των ελληνικών συνόρων, όταν δεν συνδέονται ακτοπλοϊκώς με την ενδοχώρα (βλ. σχ. πρωτοσέλιδο της εφημερίδος ΕΣΤΙΑΣ 23.9.24).
Η καλή εφημερίς απορεί εάν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο του υπουργού Ενεργείας κ. Θεοδώρου Σκυλακάκη «είναι δώρον του πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη στον Τούρκο πρόεδρο Ταγήπ Ερντογάν και (νέα) συναντίληψη για τις θαλάσσιες ζώνες», που συζητήθησαν κατά την συνάντηση των δύο ηγετών στη Νέα Υόρκη προ ολίγων ημερών.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ στην υπηρεσία της «Γαλάζιας Πατρίδας»

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

Ο πρώτος χάρτης είναι του Απριλίου 2024 όταν ο Πρωθυπουργός ανακοίνωνε την δημιουργία δύο θαλάσσιων πάρκων, στο Αιγαίο και στο Ιόνιο.

Ο δεύτερος είναι σημερινός, αναθεωρημένος.

Σύμφωνα με το νέο χάρτη φαίνεται ότι τα πάρκα αυτά θα περιορίζονται στα εθνικά μας ύδατα (6 ν.μ. στο Αιγαίο και 12 ν.μ. στο Ιόνιο).

Δέν είναι δε τυχαίο και το γεγονός, οτι με την τροπολογία πού κατέθεσε ο υπουργός Ενέργειας κ. Θεόδωρος Σκυλακάκης γιά τήν ἠλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος – Κύπρου, «ακρωτηριάζονται» τά δικαιώματα των νησιών μας.

Με το νομοσχέδιο το υπουργείο Ενέργειας παραφράζει τις διατάξεις του δικαίου της θάλασσας εισάγοντας τον νεολογισμό “μικρονήσια” και αφήνει σειρά νησιών δίχως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Έτσι όμορφα συνεχίζεται η ελληνοτουρκική προσέγγιση που μόνο σκοπό έχει να εξυπηρετήσει την αναθεωρητική ατζέντα της «Γαλάζιας Πατρίδας»

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΥΠ.ΕΞ. από εφ. «ΝΕΑ» 30.09.2024

"...Αναφορικά με το κατά πόσο η ελληνική πλευρά έχει λάβει υπόψη στον σχεδιασμό της τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν από την τουρκική πλευρά, η οποία κάνει λόγο για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και «νησιά, νησίδες, βράχους των οποίων η κυριαρχία δεν έχει εκχωρηθεί στην Ελλάδα από τις διεθνείς συνθήκες» – το ελληνικό ΥΠΕΞ απαντά ότι

 - «πολιτικοποιείται ένα αμιγώς περιβαλλοντικό ζήτημα» –,

 αρμόδιες πηγές σχολιάζουν στα «ΝΕΑ» 30.09.2024:

 - «Εμείς προχωρούμε ακάθεκτοι να κάνουμε ό,τι πρέπει στο κομ"μάτι της περιβαλλοντικής προστασίας. Δεν έχουμε κάτι να μοιράσουμε με τους Τούρκους, δεν πάμε σε διεθνή ύδατα, πάμε σε εθνικά ύδατα, εντός των 6 ν.μ. όσον αφορά το Αιγαίο και εντός των 12 ν.μ. όσον αφορά το Ιόνιο»..."

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΑΟΖ Ή ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑΠ

ΔΕ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ για το χθεσινό ντιμπέϊτ, αλλά σε θέσεις.

Οι διατυπώσεις που ακούστηκαν ήταν πολλές. Κάποιες θετικές (με χαρά άκουσα για "πατριωτικό ΠΑΣΟΚ") και κάποιες ιδιαιτέρως προβληματικές.

Για την ώρα θα αναφερθώ μόνο στην κουβέντα: "υπάρχει μία και μόνο διαφορά (με την Τουρκία), η οριοθέτηση ΑΟΖ ΚΑΙ υφαλοκρηπίδας και όχι μόνο ΑΟΖ"

Και αυτή την κοτσάνα την πέταξε αυτός, ο οποίος κατά τα άλλα με εξέπληξε θετικά, διότι σε όλα τα υπόλοιπα θα συμφωνούσα απολύτως μαζί του!

ΕΔΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αυτό που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες σήμερα είναι ότι υπάρχει μία ισχυρή εσωτερική διένεξη μεταξύ των επιστημόνων, διπλωματών και πολιτικών μας ως προς τη σωστή  εθνική στρατηγική χάραξης των θαλασσίων ορίων της Ελλάδας. 

Από την μία πλευρά υπάρχει μία ομάδα που προτάσσει την ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) ως την «σωστή» προσέγγιση του θέματος, ενώ από την άλλη πλευρά βρίσκεται μία άλλη ομάδα, η οποία προβάλει την γεωλογική υφαλοκρηπίδα ως τη σωστή εθνική πρακτική.

Ή ΤΟ ΕΝΑ Ή ΤΟ ΑΛΛΟ. Και τα δύο μαζί, δε γίνεται. 

Ίσως είμαστε και η μοναδική χώρα στον κόσμο που θέτει στο τραπέζι ταυτόχρονα την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Δε βγάζει νόημα αυτή η διπολική στρατηγική. 

Να πάει σπίτι του! Χθες...

Του Θανάση Κ. 

Μια μικρή ιστορική επισήμανση. Που είναι, όμως, σήμερα ιδιαίτερα επίκαιρη:

Μεταξύ 2013 και 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά έκανε δύο "γεωπολιτικά ανοίγματα" (που προσέχθηκαν ελάχιστα τότε, αλλά αποδείχθηκαν πολλαπλής σπουδαιότητας αργότερα - και για να είμαστε δίκαιοι, τα σεβάστηκε η επόμενη κυβέρνηση Τσίπρα): 

-- Έκανε το στρατηγικό άνοιγμα στο Ισραήλ το 2013 (τον "άξονα": Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ) όπως ονομάστηκε τότε. 

-- Και το στρατηγικό άνοιγμα στην Αίγυπτο το 2014 (το "τρίγωνο": Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος). 

Καλές διμερείς σχέσεις και με τις δύο χώρες υπήρχαν κι από πριν. Και Πρωθυπουργική επίσκεψη στο Ισραήλ είχε κάνει και ο Γιώργος Παπανδρέου λίγα χρόνια νωρίτερα)...

Εκείνο που διαφοροποιούσε, όμως, τις κινήσεις επί εποχής Σαμαρά ήταν ότι πήραν χαρακτήρα όχι απλώς "αναβάθμισης" διμερών σχέσεων, αλλά ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ σύγκλισης συμφερόντων - δηλαδή πρόπλασμα συμμαχιών - κάτι δηλαδή πιο μόνιμο και πιο ουσιαστικό...

Πράγμα που υπογραμμιζόταν με την προσθήκη - και στις δύο περιπτώσεις - και της Κύπρου. Τότε η Ελλάδα δεν "ξεχνούσε" την Κύπρο, αλλά την έβαζε ρητά στα διπλωματικά της "ανοίγματα"...

Στην Αίγυπτο μάλιστα, ο Σαμαράς έφτασε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος ΜΑΖΙ με τον τότε Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη...

Κι ήταν προφανές ότι και στις δύο περιπτώσεις οι νέες αυτές "συμμαχίες" στρέφονταν - εμμέσως τουλάχιστον - κατά της Τουρκίας. Γιατί και το Ισραήλ του Νετανιάχου (τότε και τώρα) όπως και η Αίγυπτος του Σίσι (επίσης τότε και τώρα) είχαν πολύ σοβαρές αντιπαλότητες με την Τουρκία του Ερντογάν (τότε και τώρα)...

* Τα ανοίγματα αυτά του Σαμαρά προκάλεσαν και κάποιες "αντιδράσεις". 

-- Το άνοιγμα στο Ισραήλ και η συγκρότηση άξονα Ελλάδας-Κύπρου- Ισραήλ δεν άρεσε σε ένα τμήμα του διπλωματικού κατεστημένου της Αθήνας (και, φυσικά, σε κύκλους του ΕΛΙΑΜΕΠ). Ο πραγματικός λόγος ήταν γιατί στρεφόταν κατά της Τουρκίας. Ο λόγος που επικαλέστηκαν τότε ήταν ότι αυτή η "μονομερής" πρόσδεση της Ελλάδας (και της Κύπρου) με το Ισραήλ θα προκαλούσε τις αντιδράσεις των... Αράβων - λόγω Παλαιστινιακού - και θα επέφερε, λέει, "αντίποινα" των Αράβων σε βάρος της Κύπρου (κυρίως με αναγνώριση, εκ μέρους τους, των "κατεχομένων"...)

Σταύρος Λυγερός - Σουρωτήρι έχουν κάνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα οι Τούρκοι & η Αθήνα σιωπά!

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/dRaJuYecenw?si=rhgKMNetWZproF4d

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σκηνές του νεοελληνικού δράματος

Από Γιώργος Τασούδης

Παραθέτω σκέψεις πηγαίες, σχεδόν ανεπεξέργαστες. Σκέψεις που προέκυψαν περισσότερο από την εμπειρική θεώρηση των πραγμάτων, παρά από κάποια ενδελεχή επιστημονική ανάλυσή τους, μετερχόμενος π.χ. μεθόδους από την τέχνη της ιστορίας ή της κοινωνιολογίας. Σκέψεις παρ’ όλα αυτά δημόσιες, συνεπώς ανοιχτές στην αμφισβήτηση, τη διόρθωση, τον εμπλουτισμό. Σκέψεις σχετικά με τις, υποκειμενικά καθορισμένες από τον γράφοντα, που όμως δε διεκδικεί την πρωτοτυπία, τέσσερις σημαίνουσες, άρα συντελεσμένες και στο συλλογικό χαραγμένες, σκηνές του νεοελληνικού δράματος, καθώς και για μία επιπλέον, πέμπτη, εν εξελίξει, που φαίνεται να λαμβάνει στις μέρες μας την τελική της μορφή.

Σκηνή 1η

Το νεοελληνικό κράτος, όπως αυτό προέκυψε από την Επανάσταση του 1821, δομήθηκε πάνω στη δολοφονία Καποδίστρια και τα επακόλουθά της. Τη λεγόμενη περίοδο της αναρχίας, τη βαυαρική κηδεμονία, τον σταδιακό εκπροτεσταντισμό δομών και κοινωνίας, που οι «λαμπρές» τους συνέπειες, γίνονται όλο και πιο ευδιάκριτες στο απτό του ελλαδικού βίου.

Σκηνή 2η

Τον διπλασιασμό του ελλαδικού κράτους, κυρίως με τους βαλκανικούς πολέμους, ακολούθησε ο υποδιπλασιασμός του μείζονος ελληνισμού, γεγονός που οριστικοποίησε τον περιορισμό της «οπτικής» μας, το στένεμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το γίγνεσθαι, τον υποβιβασμό της οικουμενικής πολίτευσης του ελληνισμού σε επαρχιωτισμό. Ως προς τα προαναφερόμενα συνηθίζω να λέω, ότι ο βασικός πολιτικός πρωταγωνιστής την εν λόγω περιόδου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, συνέβαλε καθοριστικά στο μεγάλωμα της Ελλάδας και στον αφανισμό του ελληνισμού.

Σκηνή 3η

Η μεταπολίτευση, δηλαδή η περίοδος από την αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τη στρατιωτική χούντα κι εντεύθεν, εδράστηκε πάνω στην απώλεια του 36% της Κύπρου, με την τουρκική εισβολή. Απώλεια τραγική και εξοργιστική συνάμα, την ευθύνη της οποίας μοιράζονται πολλοί: το καθεστώς Ιωαννίδη, ο Μακάριος, οι αποκαταστάτες της δημοκρατίας, ο ξένος παράγοντας. Ζήτημα μέγα που είναι αδύνατον και αδιανόητο να ψηλαφηθεί μόνο μέσα σε λίγες γραμμές.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΖΑΚΗΣ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Οι Ελληνοτουρκικές Σχέσεις και το Κυπριακό

Χρήστος Ροζάκης

Ηαποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις που ήταν ήρεμες τα τελευταία χρόνια κινδύνευσαν τις τελευταίες μέρες μέσα από το επεισόδιο ανάμεσα στα Κύθηρα και στην Κάσο στα διεθνή ύδατα που βρίσκονται εκεί. Αιτία του επεισοδίου ήταν η έρευνα για την πόντιση καλωδίου από το Ιταλικό πλοίο Levoli Relume, που έχει αναλάβει το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Κύπρου. Αυτό είχε, ως συνέπεια, τη συγκέντρωση πέντε πολεμικών πλοίων του Τουρκικού ναυτικού, τα οποία παρακολουθούσαν τις εργασίες του Ιταλικού πλοίου και την αποστολή δυο Ελληνικών πολεμικών σε απάντηση για την Τουρκική αυτήν πρόκληση. Σημειωτέον ότι το Ιταλικό πλοίο είχε ενημερωθεί από την Τουρκία ότι βρίσκεται εντός Τουρκικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο, το οποίο, όμως , δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα, και μάλιστα επικαλύπτεται από την Ελληνο-Αιγυπτιακή συμφωνία στα θαλάσσια αυτά σημεία.

Η νομική πραγματικότητα έχει ως εξής: Το Δίκαιο της Θάλασσας θεωρεί ότι η τοποθέτηση υποθαλάσσιων καλωδίων ή αγωγών αποτελεί μια από τις προστατευόμενες ελευθερίες των θαλασσών, όπως και η σχετική έρευνα για την τοποθέτηση τους. Αυτές οι ελευθερίες εξασφαλίζονται και στην περίπτωση των υδάτων της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπου η ελευθερία των θαλασσών εξακολουθεί να ισχύει, με τον περιορισμό της μη παρεμπόδισης των νόμιμων δραστηριοτήτων του παράκτιου κράτους σε αυτές. Ειδικότερα για την ΑΟΖ οι ελευθερίες που παραμένουν σε σχέση με τη γενικότερη δικαιοδοσία που έχει το παράκτιο κράτος σε αυτήν περιλαμβάνει εκτός από την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την ελευθερία τοποθέτησης υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών, που όπως προείπαμε δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την άσκηση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους σε αυτήν.

Το επεισόδιο έληξε με την αποχώρηση του Ιταλικού πλοίου, το οποίο ολοκλήρωσε πρόωρα το έργο του και μετά από έντονες παρασκηνιακές ανταλλαγές ανάμεσα στους Υπουργούς των Εξωτερικών των δυο κρατών . Η αποχώρηση του πλοίου δεν ανταποκρίνεται προς τις ημερομηνίες που είχαν θέσει οι Ελληνικές αρχές, αλλά ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του.

«Η Κάσος κείται μακράν» και τα κυβερνητικά «τρολάκια» που κάποιος επιτέλους πρέπει να μαζέψει

Από το neostrategy.gr

Ενώ η Τουρκία, με το τελευταίο «επεισόδιο» σε Κάσο – Κάρπαθο, επιχειρεί να ακυρώσει στην πράξη τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου και το δικαίωμα της χώρας μας, βάσει του διεθνούς Δικαίου, να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ναυτικά μίλια, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, όχι μόνο δεν απαντά στις επικρίσεις περί «υποχωρητικότητας» της κυβέρνησης Μητσοτάκη και «κατευνασμού» της Τουρκίας, αλλά αντίθετα συσκοτίζει και παραπλανά. Στο μεταξύ, οργιάζει ο κυβερνητικός στρατός των τρολ κατά δημοσιογράφων.

Τη στιγμή που αυξάνονται οι πληροφορίες και μεγαλώνουν οι υποψίες ότι, με τον τρόπο που χειρίστηκε η κυβέρνηση το «επεισόδιο» στην Κάσο, και τις «συνεννοήσεις» του ελληνικού με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ουσιαστικά άλειψε βούτυρο στο ψωμί των τουρκικών αβάσιμων διεκδικήσεων επί περιοχών ελληνικής κυριαρχίας, ο Γ. Γεραπετρίτης επιμένει να αποκρύπτει τι ακριβώς συνέβη στις 22, 23 και 24 Ιουλίου νοτίως των Κάσου και Καρπάθου, όταν στην περιοχή βρέθηκαν τουρκικά πολεμικά πλοία, προκειμένου να εμποδίσουν τις έρευνες του ιταλικού πλοίου, «Ievoli Relume».

Με αντίστοιχες γενικολογίες αντιμετώπισε το θέμα και ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Δένδιας, αφού σε ανακοίνωση του υπουργείου, γίνεται γενικώς και αορίστως λόγος περί του ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις αντιμετώπισαν στην Κάσο και θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον κάθε τουρκική απαίτηση. Φαίνεται ότι, για Γεραπετρίτη και Δένδια, και συνολικότερα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η Κάσος κείται μακράν, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συσκοτίσουν την πραγματικότητα και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Τώρα του φταίει το Ιντερνετ

Αντί να απαντά επί της ουσίας του περιστατικού, ο υπουργός Εξωτερικών, ωσάν να επρόκειτο για σχολιαστή στο Facebook ή στο Τwitter, ασχολείται με το εάν διαδικτυακοί ιστότοποι που καταγράφουν τις κινήσεις των εμπορικών πλοίων διεθνώς, όπως το MarineTraffic, έδωσαν σωστά τα στίγματα των κινήσεων και ερευνών του «Ievoli Relume».

Γιατί όσα έγιναν στην Κάσο είναι πολύ σοβαρά κι όχι «μια ταλαιπωρία από τους φίλους μας» όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός-Παν.Γερογλής

Συμβαίνουν ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ πράγματα στη χώρα»! Ταξίαρχος ε.α Παναγιώτης Γερογλής στο «Μαύρο Πρόβατο», Αλέξανδρο Τσίγγο (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο πρωθυπουργός σε συνομιλία του με τους Αρχηγούς χθες βράδυ στο Προεδρικό Μέγαρο περιέγραψε την ιταμή πρόκληση των Τούρκων στην Κάσο ως εξής: «Μας ταλαιπώρησαν λίγο οι φίλοι μας αλλά τελικά όλα καλά»…

Η απάντηση 

στο άρθρο του Παναγιώτη Γερογλή*

Το εν λόγω σκηνικό έντασης που στήθηκε στο στενό Κάσου – Καρπάθου, τις προηγούμενες τρεις ημέρες και η πολυδιάστατη τουρκική πρόκληση, είναι πολύ πιο σοβαρό θέμα, από ότι παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση, αλλά και με τον τρόπο που καλύφθηκε από μεγάλη μερίδα των ελεγχομένων ΜΜΕ…
Για να αντιληφθούμε καλύτερα το τι συνέβει και τι διακυβεύεται πίσω από αυτή τη νέα πρόκληση,, καλό θα είναι να πάμε λίγο πιο πίσω χρονικά, από το πρόσφατο επεισόδιο.

Τρίτη 24 Ιουνίου

Έκδοση τουρκικής NAVTEX (0592/24), για εργασίες πόντισης καλωδίου, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κρήτης,, εντός δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (σύμφωνα με τo Δ.Δ.Θ., την UNCLOS/1982), αλλά και ΕΝΤΟΣ ελληνικής ΑΟΖ, κατόπιν της καθ’ όλα νόμιμης συμφωνίας για καθορισμό ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου (8/2020).
Με την υπόψη συμφωνία για καθορισμό ΑΟΖ, μεταξύ της χώρας μας και της Αιγύπτου, η χώρα μας, δέχτηκε μειωμένη επήρρεια μέχρι και της ν. Κρήτης, προκειμένου να επιτευχθεί η συμφωνία και να ανατραπεί νομικά κατά το Δ.Δ.Θ., το τουρκολυβικό σύμφωνο καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης (11/2019).

Η τουρκική NAVTEX, επικαλείται , ότι ο χώρος ανήκει στη δικαιοδοσία της, κατόπιν του ανωτέρω τουρκολυβικού συμφώνου.

Ακολουθεί την ίδια ημέρα ελληνική (ANTI)NAVTEX, από την υδρογραφική υπηρεσία σταθμού Ηρακλείου (NAVWARN 576/24), με την οποία προειδοποιεί τους ναυτιλομένους στην περιοχή, για τον παράνομο χαρακτήρα της τουρκικής NAVTEX λόγω μη αρμοδιότητας βάσει των παραπάνω αιτιάσεων, πλην όμως αναγγέλουν τις εργασίες του ειδικού πλοίου πόντισης καλωδίων στην υπόψη περιοχή, η οποία βρίσκεται εντός ελληνικής δικαιοδοσίας και υφαλοκρηπίδας.

Κατά παρόμοιο τρόπο , ενεργεί και η αρμόδια αρχή της Κύπρου (JRCC LARNACA) για το χρονικό διάστημα 22 Ιουνίου-3 Ιουλίου…
Υπόψιν, ότι το ποντιζόμενο καλώδιο αφορά τηλεπικοινωνίες και διαδίκτυο μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου, Ιταλίας, Γαλλίας (ιδιωτικές εταιρείες, Elletra TLC-SPA)
Σάββατο 28 Ιουνίου- Τρίτη 23 Ιουλίου.

Το ιταλικό ειδικό πλοίο C/S Telliri, ποντίζει το ειδικό καλώδιο, τόσο εντός Κυπριακής ΑΟΖ, εντός δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ και εντός καθορισμένης ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.