Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2023

Η ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...



Γιώργος Τασιόπουλος 

Αύριο θα είμαστε στο Σύνταγμα να υπερασπιστούμε τα παιδιά της Παλαιστίνης...

Όμως είναι και τα παιδιά του Αρτσάχ.

Γι' αυτά δεν έκλαψε κανείς!


Γιώργος Τασιόπουλος


Σε αυτά τα παιδιά ο κόσμος μας τους στέρησε κάθε δικαίωμα να ζήσουν την παιδική τους ηλικία.
Τα άφησαν επί 10 μήνες χωρίς φαγητό, χωρίς πρόσβαση στην εκπαίδευση, χωρίς τα βασικά αγαθά και μετά τα εκτόπισαν βίαια και πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.
Για αυτήν την εθνοκάθαρση ευθύνονται όλοι όσοι την οργάνωσαν και την εκτέλεσαν αλλά και όσοι ΣΙΩΠΗΣΑΝ!!
Οι Αρμένιοι είναι λαός με 3.000 χρόνια ιστορίας και οδηγείται στην εθνοκάθαρση.
  
📌Οι δεσμοί μας με τον ιστορικό αρμένικο λαό είναι καταγεγραμμένες πάνω από 2.000 χρόνια.
Η ιστορία του Αρμενικού Θεάτρου πάει πίσω περισσότερο από δύο χιλιετίες. Ο Έλληνας ιστορικός Πλούταρχος διατήρησε μια ιστορία στις περίφημες Συγκριτικές Βιογραφίες του σχετικά με το πώς το 70 π.Χ. ο βασιλιάς Τιγκράν ο Μέγας της Αρμενίας (95-55 π.Χ.) άνοιξε το πρώτο δημόσιο θέατρο στο Τιγρανακέρτ.

Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023

Αλληλεγγύη στο Αρτσάχ!




Σιωπή από τη διεθνή κοινότητα!

 Αλλά και χωρίς να ευαισθητοποιούνται αυτοί που ήταν θύματα της ίδιας γενοκτονίας, με τον ίδιο θύτη, μόλις ένα αιώνα πριν! 
Τι ντροπή! 

Τόσοι Αρμένιοι πρόσφυγες στη χώρα μας, Έλληνες πια, δίπλα μας...Τι ντροπή!

 Ούτε ανθρωπιστική βοήθεια, ούτε ένα λόγο παρηγοριάς και αλληλεγγύης...

 Αν θα ήταν με τη "σωστή πλευρά της ιστορίας" θα ανοίγαμε το κοινοβούλιο να τους υποδεχτούμε, θα αφοπλίζαμε και τα ακριτικά νησιά μας για συμπαράσταση! 
Τι ντροπή!!! 

Ας το κάνει μόνος τους ο ελληνικός λαός, ας συγκεντρωθούμε σήμερα στο Σύνταγμα, ας στείλουμε ανθρωπιστική βοήθεια!

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Αλληλεγγύη στον Αρμένικο Λαό!



Γιώργος Τασιόπουλος 

Την Κυριακή, 1 Οκτωβρίου, στις 6:00 μμ, θα είμαστε όλοι στην Πλ. Συντάγματος. 
Δεν πρέπει να λείψει κανείς.
Είμαστε όλοι Αρτσάχ!

Έλληνες - Αρμένιοι, 

οι λαοί μας από κοινού πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, θύματα της κτηνώδους βίας των δραστών ενός ιστορικού εγκλήματος, που ακόμα και σήμερα παραμένει ατιμώρητο.

 Ο πόνος του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, χαρακτηρίζουν από κοινού τους δυο λαούς μας.

Η ΣΙΩΠΗ δεν πρέπει να σκεπάσει την εθνοκάθαρση που συντελείται σε βάρος του λαού του Αρτσάχ. 
85.000 εκτοπισμένοι, πρόσφυγες έως αυτή τη στιγμή. 

Αν η διεθνής κοινότητα είναι υπόλογη για τον αδιάφορη στάση της, η σιωπή της ελληνικής πολιτείας στο όνομα της "σωστής πλευράς της ιστορίας" είναι μεγάλη ΝΤΡΟΠΗ! 

Αλληλεγγύη στο λαό Αρμένικο Λαό! 

Αλληλεγγύη στο ΑΡΤΣΑΧ!!!





Τρίτη 27 Ιουνίου 2023

Ένα παλαιότερο κείμενο που εξηγεί τις βαθύτερες αιτίες για τη σωστή ανάγνωση του αποτελέσματος των εκλογών. Σχέση έθνους και κοινωνίας.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΦΙΛΗΣ – ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ


Μιχάλης Χαραλαμπίδης 
_______________________


Παλαιοκομματισμός και “Γενοκτονία”

Εφημερίδα Αυγή 20.08.14




Να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα “η άρνηση της Γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι και Ασσύριοι)” ζητούν 38 βουλευτές της Ν.Δ. με επιστολή προς τον πρωθυπουργό, επικαλούμενοι απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (Φεβρουάριος 1994), με την οποία είχε χαρακτηρισθεί ως Γενοκτονία η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Οι βουλευτές σχολιάζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων θα αυτοαναιρεθεί.

Πράγματι, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, η Βουλή είχε προχωρήσει σε αυτή την απόφαση, η οποία από τότε είχε επικριθεί ότι δεν υπάκουε σε αμερόληπτα επιστημονικά – ιστορικά κριτήρια, αλλά εξυπηρετούσε ψηφοθηρικές – εθνικιστικές σκοπιμότητες.

Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ φαντασιωνόταν την περικύκλωση της Τουρκίας μέσω της συμμαχίας με τους Κούρδους του Οτσαλάν, τους Αρμένιους και τους “χιλιάδες κρυπτοχριστιανούς” που ζούσαν στη Μικρά Ασία.

Δεν τα πίστευε αυτά το ΠΑΣΟΚ, ικανοποιούσε όμως ισχυρά πολιτικά στερεότυπα μιας μερίδας του ποντιακού στοιχείου, που εκπροσωπείτο στο κόμμα από την ομάδα του Μιχ. Χαραλαμπίδη.

Αυτή η “εκπροσώπηση” οδήγησε στην κρίση και στον εξευτελισμό της χώρας με τη σύλληψη του Οτσαλάν.

Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας.

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της “Γενοκτονίας”, σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε “αγκάθι” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Σάββατο 10 Ιουνίου 2023

«Τριάντα χρόνια γενοκτονία – Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων»






100 χρόνια ατιμωρησίας

Του Δημοσθένη Γκαβέα από την huffingtonpost.gr

Ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2019 χαρακτήρισαν οι Financial Times το βιβλίο «The thirty year genocide – Turkey’s destruction of its christian minorities 1894-1924» («Τριάντα χρόνια γενοκτονία – Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων 1894-1924»). Tο βιβλίο, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και συνυπογράφουν οι διεθνούς φήμης Ισραηλινοί καθηγητές Benny Morris και Dror Ze’evi (Μπένι Μόρρις και Ντρορ Ζεέβι).

H HuffPost Greece συνάντησε τους δύο συγγραφείς στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έναρξη του συνεδρίου χαιρετισμό απηύθυνε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης όπου οι αναφορές του για την Τουρκία προκάλεσαν την οργή της Άγκυρας και με ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Απορρίπτουμε τους αβάσιμους, ψευδείς και συκοφαντικούς εχθρικούς ισχυρισμούς του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη κατά της ιστορίας μας σε ομιλία του στην Αθήνα στις 6-8 Δεκεμβρίου 2019, σε συνέδριο υπό την επωνυμία “6ο Διεθνές Συνέδριο για το Έγκλημα της Γενοκτονίας”, προσθέτοντας ότι “η ελληνική ηγεσία δεν μπορεί να ξεχάσει ότι τους ρίξαμε στο Αιγαίο».

Ωστόσο στο ογκώδες, αλλά κατανοητό βιβλίο των δύο ισραηλινών καθηγητών παρουσιάζεται εμπεριστατωμένα πως η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών διεξήχθη σε μια περίοδο 30 ετών (1894 έως 1924) από διαφορετικές κυβερνήσεις με απώτερο σκοπό την ολοκληρωτική εξάλειψη των χριστιανικών μειονοτήτων.

Σύμφωνα με τους ίδιους, οι χριστιανοί στο τέλος του 19ου αιώνα αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού και μέχρι το 1924 ο πληθυσμός των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, είχε συρρικνωθεί στο 2%. Όπως υποστηρίζουν δεν επρόκειτο για μια σειρά ατυχών συμβάντων, αλλά επρόκειτο για μια μοναδική συνεχόμενη και στοχευμένη προσπάθεια εξάλειψης των χριστιανικών πληθυσμών από την Ανατολία. Επρόκειτο για τζιχάντ, επισημαίνει ο κ. Μπένι Μόρρις, ισχυρισμός που όμως δεν βρίσκει απολύτως σύμφωνο τον κ. Ζεέβι αν και τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ότι το 2013, 90 χρόνια μετά και τον τελευταίο διωγμό των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων, οι διώξεις κατά του χριστιανικού στοιχείου συνεχίζονται λέγοντας πως τότε, οι αρμόδιες τουρκικές αρχές αποφάσισαν την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας από μουσείο σε τζαμί.

Η έρευνά τους – όπως ήταν φυσικό – προκάλεσε τις αντιδράσεις της Τουρκίας, αλλά έτυχε θερμής υποδοχής από μεγάλα διεθνή μέσα και όπως εκτιμούν οι συγγραφείς πρόκειται για ένα βιβλίο που σε βάθος χρόνου θα διαμορφώσει την κοινή γνώμη και θα προτρέψει και άλλους ερευνητές να προχωρήσουν την έρευνα πιο μακρυά.

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2023

Αντίσταση στην παράδοση και την υποταγή στην Τουρκία




Του Θεοφάνη Μαλκίδη

Αυτή είναι η Γκιουλάν Αβτζί, η κουρδικής καταγωγής πρώην βουλευτής του Σουηδικού Κοινοβουλίου. 

Πριν από λίγο η Τουρκία της "Γαλάζιας Πατρίδας", των Γκρίζων Λύκων και της εισβολής στην Κύπρο, στον Έβρο και το Αιγαίο,  ζήτησε από τη Σουηδία να την παραδώσει ως όρο, μεταξύ των άλλων απαιτήσεων της,  για να ψηφίσει υπέρ της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ ! 

 Η Γκιουλάν Αβτζί με την οποία ήμασταν μαζί στη Στοκχόλμη το 2010, στην ιστορική στιγμή της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων από τη Βουλή της Σουηδίας, είναι η βουλευτής η οποία ήταν κατά της  γραμμής άρνησης του κόμματος της και με τη δική της ψήφο έγινε αποδεκτό το αίτημα της αναγνώρισης: 
131  υπέρ,  130 κατά  ! 

Έναν αιώνα μετά το ατιμώρητο  έγκλημα η Τουρκία συνεχίζει να αρνείται την ευθύνη της και εξακολουθεί να  εκφοβίζει και να απειλεί τους πρωταγωνιστές του Αγώνα για τη Μνήμη  και τη Δικαιοσύνη ! 

Στήριξη στην Γκιουλάν Αβτζί,  Αποκατάσταση της Αλήθειας, Καταδίκη της Τουρκίας, Αναγνώριση της Γενοκτονίας τώρα!

Σάββατο 20 Μαΐου 2023

"Τον απάτριδα"



του Χατζημωυσιάδη Παναγιώτη. 


Οι διωγμοί, η προσφυγιά, οι πληγές... 
~~~~~~~~~~~

1923, Απτουραχμανλή, 
περιφέρεια Ακ ταγ Μαδέν, Πόντος

… Πατρίς. Της πατρίδος, τη πατρίδι, την πατρίδα. Την πατρίδα μου. Ναι, την πατρίδα μου… Εκ του πατήρ. Αρσενική φύτρα, θηλυκό γέννημα. Πατέρας και μάνα μαζί. 
Ψέματα. Ούτε πατέρας ούτε μάνα. Ορφανά εμείς…

Φέρνει ξανά μια γύρα το σπίτι. Πλιθόκτιστο, δύο δωμάτια μπροστά, η κουζίνα από πίσω. Στο πλάι αποθήκη, στάβλος, κοτέτσι. Το μέρος δέκα μέτρα απόσταση, στο ανάμεσο πηγάδι και τουλούμπα. Μανταλωμένα παραθύρια, αμπαρωμένες πόρτες, τα κουβαλητά εξαφανισμένα, τα ακούνητα και τα βαριά στη θέση τους. Νοικοκύρης από πάντα, προκομμένη κι η κυρά του, είχε να λέει όλο το χωριό, τι σπίτια, τι συγυρίσματα, τι μαντριά, τι αυλές, τι χωράφια. Έτσι ήξερε, έτσι έκανε. Γιατί, δηλαδή, να αλλάξει τώρα; Ως και για τις κότες προνόησε, φρέσκο νερό και σκορπισμένο στάρι, σαν κάθε μέρα. 
Μπαίνει πάλι στο σπίτι, να δει για τελευταία φορά. Σκοτάδι και σιωπή ζευγαρώνουν με τη στεναχώρια του. Αλλόκοτες μορφές αντίκρυ απ’ την καντήλα σκαρφαλώνουν στον τοίχο, ανεβαίνουν στο ταβάνι, ρίχνονται στο πάτωμα. Ζεματάει το λάδι και τσιρίζουν.
Βγαίνει έξω. Στέκεται και κοιτάει. Λέει να κρατηθεί. Πρέπει να κρατηθεί. Λευτερώνει ένα στεναγμό να ξεθυμάνει. Υγρός και βραχνιασμένος ακούγεται, σαν ψυχοφιλητό πνιγμένου θρήνου. Σφαλίζει την εξώπορτα και βάζει κλειδωνιά. Κρύβει το κλειδί κάτω απ’ το πιατάκι της γλάστρας, στο παραθύρι το δεξί. Βασιλικός και μοσχοβολάει. Πού ξέρεις; λέει από μέσα του ψέματα να παρηγορηθεί.

… Κλειδί. Εκ του κλειδίον, εκ του κλεις, εκ του κλείω. Όθεν κλειδωνιά, κλείθρο, κλεισούρα, κλειδώνω. Κλειδώνω την πόρτα, που λέμε, ήγουν σφαλίζω το σπίτι μου.
Να ’ρθουν μετά οι άλλοι και να το ’βρουν νοικοκυρεμένο. Να μην έχουνε να λένε…

Όλο του το βιος, στον αραμπά φορτωμένο. Δυο γελάδια, τέσσερα παιδιά, το μεγάλο, ο Πετράκης, σακάτικο το έρμο, πάνε τρία χρόνια που το ’παθε, ένα κορίτσι, η γυναίκα, κατιτί νοικοκυρικά. Είκοσι χρόνια δουλειά και ξανά δουλειά. Σχολείο και χωράφια, χωράφια και σχολείο. Μισός αραμπάς το φόρτωμα. Το άλλο μισό η οικογένεια. Αναστενάζει. Σέρνει τα ζωντανά ως το δρόμο. 
Αντίκρυ, τριάντα μέτρα απόσταση, ο Τούρκος. Χασάν το όνομα. Γυναίκα, παιδιά, Χασάν έξω απ’ το σπίτι με τα χέρια σηκωμένα. Στέκεται και βλέπει. Από γεννησιμιού τους γειτόνοι, όλη μέρα τα παιδιά τους παιχνίδια και μαλώματα, κακή κουβέντα δε γύρισε ο ένας στον άλλο. Φίλος καρδιακός, φίλος αχώριστος, και ας το ’χανε σκοπό Θεοί και δαίμονες να τους χωρίσουν.

… Φίλος, ήτοι αγαπημένος, καθότι εκ του φιλώ, ήτοι αγαπώ. Όθεν φιλία, φιλί, φίλτρον. Φιλίων ή φίλτερος, φίλτατος.
Ο Παύλον, ο Χάλον, ο Γιάννες και ο Χασάν φίλτατοι. Οι τρεις στο χώμα, ο τέταρτος ξωπίσω. Κρατιέται, άραγε, φιλία ανείδωτη;

Καταπίνει το σάλιο του, κλείνει το φράχτη και ανεβαίνει στον αραμπά. 
«Χάιτε», φωνάζει δυνατά να κρύψει το βράχνιασμα και χτυπάει τα λουριά. 
Πορεία για πλατεία. Στ’ αξημέρωτα ακόμα το πρωινό, σκοτάδι και φως ανάκατα, αλλά όλο το χωριό στο πόδι σηκωμένο. Όχι όπως το ’χαν από πάντα συνήθειο, χωράφια, αμπέλια, Αύγουστος μήνας, που πήγαινε άλλος θέρισμα, άλλος τσάπισμα, άλλος πότισμα, στα ξανάμματά του το μεροδούλι. Τώρα, πρόσωπα αγέλαστα, μάτια φουσκωμένα, κεφάλια κατεβασμένα, βήμα βαρύ, σερνάμενο. Μαγνήτης από κάτω το χώμα και τραβάει.
Ανταλλαγή τούς είπανε αλλά στα αλήθεια φευγιό με το ζόρι. Παίρνεις τους από δω, τους πας εκεί, κουβαλάς τους από κει, τους βάζεις εδώ. Λες και παιχνίδι. Ρίχνεις μια πατρίδα και στήνεις άλλη. Δίνεις και παίρνεις, δηλαδή. Δίκαια πράματα, νοικοκυρεμένα, με υπογραφές και τα τοιαύτα. Όλοι ευχαριστημένοι. 
Δέκα μέρες τώρα, από στόμα σε στόμα, όπου και αν καθίσεις, μ’ όποιον και αν βρεθείς τα ίδια και τα ίδια. «Σο μέρωμα απάν τη Παναΐας, σην πλαταίαν»… «Σο μέρωμα απάν τη Παναΐας, σην πλαταίαν»… «Σο μέρωμα απάν τη Παναΐας, σην πλαταίαν»… Αυτό και μόνο. Τίποτα άλλο, σα να το ’χουν συμφωνημένο ως εκεί να φτάνει ο λόγος. Παραπάνω και να ’θελαν δεν πάει. Καρφιά οι λέξεις και μπήγονται βαθιά στο κεφάλι τους. Όσο λιγότερες τόσο το καλύτερο. Τι, γιατί, πού, πώς αμίλητο και ας ξέρουν. Από Απτουραχμανλή, περιφέρεια Ακ ταγ Μαδέν, πορεία προς Άγκυρα, ύστερα τρένο για Κωνσταντινούπολη, κατόπι βαπόρι για Ελλάδα. Για τα μετά, πού να ξέρουν; Τους γύρεψε κανένας λόγο; Τους έδωσε κανένας λογαριασμό; Τίποτα. Να φύγουν, τους είπαν. Μόνο αυτό. Να φύγουν. Γιατί, λέει, δεν τους θέλουνε εδώ και να πάνε στην πατρίδα τους. Πού; Στην πατρίδα τους… 

Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Στέλιος Κούκος: Επέτειος γενοκτονίας, Οι τραγικές παναγιές του Πόντου



 

Γράφει ο Στέλιος Κούκος


Ο ελληνικός κόσμος του Πόντου και οι τραντέλλενές του κάθε τέτοια μέρα έρχονται ως εμάς ζητώντας σεμνά το μερίδιο μνήμης που τους αντιστοιχεί. Το ίδιο κάνουν και στις λοιπές ιστορικές επετείους όλοι οι γνωστοί ήρωες και μάρτυρες, κάθε άγνωστος ηρωικά πεσών ή μάρτυρας που δεν διασώθηκε το όνομά του στις ιστορικές διφθέρες, τα δεφτέρια της μνήμης.

Αυτοί, βεβαίως, έχουν κατακτήσει ότι άξιζαν και η δική μας ανάμνηση μοιάζει ευτελής.

Αλλά πάλιν ανταριάζομαι όταν θυμάμαι εκείνες τις μάνες του Πόντου που έπνιξαν με τα ίδια τους τα χέρια τα βρέφη τους ή τα έριξαν σε ποτάμια «ησυχάζοντάς» τα για πάντα. Ότι το κλάμα τους ήταν απόδειξη ζωής και αυτοί έπρεπε να φεύγουν σαν νεκροί, για να μην τους σκοτώσουν άλλο την ψυχή που τους απέμεινε στα τρομαγμένα φυλλοκάρδιά τους!

Και πόσες άλλες αγαπημένες ψυχές άφησαν πίσω τους φεύγοντας οι γυναίκες αυτές γονείς, συζύγους, αδέλφια, λοιπούς συγγενείς, φίλους οι οποίοι σφαγιάστηκαν, που πέθαναν στις εγκληματικές τουρκικές «ευρεσιτεχνίες» των ταγμάτων εργασίας, τα οποία έλιωναν σώματα και ψυχές σε ατέλειωτες πορείες θανάτου!

«Μεταστάσεις» σωμάτων και ψυχών εν πορεία· αλλά και με την απορία για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη εγκληματική εφευρετικότητα!

19η Μαΐου 1923 - Ο ΠΟΝΤΟΣ ΖΕΙ!



ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ


ΑΜΕΣΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

Γιώργος Τασιόπουλος 


 Τα όσα συνέβησαν στον Πόντο από την αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι το 1923 αποτελούν μέρος μιας μεθοδευμένης και συστηματικής ακραίας εθνοκάθαρσης,  που στράφηκε εναντίον όλων των χριστιανικών λαών και αφορούσε την εξόντωση αμάχων.  

Στην περίπτωση του Πόντου, η εθνοκάθαρση αυτή έφτασε στον υπερθετικό βαθμό της, έγινε γενοκτονία. Τα αρχειακά ντοκουμέντα από οθωμανικές και διεθνείς πηγές, οι μαρτυρίες και τα στοιχεία, που συνεχώς έρχονται στο φως από την έρευνα -πλέον και μέσα στη ίδια την Τουρκία- αποδεικνύουν πως πρόκειται για γενοκτονία.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας έχει κύρια πολιτικό περιεχόμενο και είναι μία πολιτική πράξη, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων.

Ξένα κέντρα με βεβαρημένο παρελθόν σε βάρος των δικαίων της χώρας μας (ΗΠΑ- Γερμανία) πιέζουν και επιδιώκουν  τη διαπραγμάτευση και απεμπόληση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. 

 Οδηγούνται οι απόγονοι των 353.000 σφαγέντων  Ποντίων, τα αδικαίωτα θύματα, πιεζόμενοι από ξένα κέντρα, δια της λήθης να συναντηθούν με τους αμετανόητους θύτες τους, με το κίνδυνο να επαναληφθεί το ατιμώρητο έγκλημα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ, Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΠΑΙΤΕΙ:
Τη διδασκαλία της ποντιακής γενοκτονίας καθώς και των άλλων χριστιανικών λαών στη Μ. Ασία στο ελληνικό σχολείο. 

  Σε πρώτο επίπεδο πρέπει να επιδιωχθεί η προώθηση του ζητήματος με σκοπό την ανάδειξή του για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας. Μέχρι τώρα το  ελληνικό κράτος δεν έκανε το χρέος του.

 Σε δεύτερο επίπεδο πρέπει να απαιτηθεί η ανάληψη της ευθύνης για το απαράγραφο έγκλημα. Είναι ανάγκη οι απόγονοι των φυσικών αυτουργών να γνωρίζουν.  Το ζητούμενο είναι η ιστορική και ηθική δικαίωση των θυμάτων και η υπευθυνοποίηση του καθεστώτος, που κυβερνά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά την Τουρκία. Αυτό αποτελεί συνέχεια του καθεστώτος εκείνου, που διέπραξε το έγκλημα της Γενοκτονίας. Καθημερινά οι οι συνεχιστές του συλλογικού εγκλήματος, κεμαλιστές και νεοσουλτάνοι προκαλούν, απειλούν τους αυτόχθονες λαούς της περιοχής και μιμούνται τον τρόπο των γενοκτόνων προγόνων τους χωρίς ίχνος μεταμέλειας.
Η αναγνώριση από τον θύτη, η συγγνώμη σημαίνει την αναγνώριση του λάθους και την μεταμέλεια, την μη επανάληψη.

Άλλες αναρτήσεις στο Γερομοριά για τον ΠΟΝΤΟ ΕΔΩ




ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τρίτη 9 Μαΐου 2023

ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ Κο GEOFFREY R. PYATT ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δευτέρα 8 Μαΐου 2023

ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ Κο GEOFFREY R. PYATT ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ Κο GEOFFREY RPYATT ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Εισαγωγικό Σημείωμα

Τον Μάιο του 2021 έγραψα 10 επιστολές με θέμα την Ποντιακή Υπόθεση οι οποίες απευθύνονταν σε αντίστοιχους 10 πρέσβεις χωρών στην Αθήνα. Ζήτησα από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Κουρουμπλή να τις υπογράψει και να τις αποστείλει. Αυτό τον τιμά. Δεν θα το έκαναν άλλοι.

Το Ποντιακό δεν είναι μία υπόθεση εσωτερικής κατανάλωσης πολιτικάντηδων ούτε περιορίζεται στους μαχαλάδες και τα dancing club όπως επιδιώκεται να γίνει. Είναι παρόν πλέον σε διεθνείς πολιτικούς και πανεπιστημιακούς θεσμούς και κυρίως στην κοινή γνώμη χωρών της Ευρώπης και Πολιτειών των ΗΠΑ.

Είναι ζήτημα που αφορά τους ξένους πρεσβευτές στην Αθήνα και όχι μόνο.

Μια επιστολή σε έναν πρέσβη μίας χώρας, στην περίπτωση μας των ΗΠΑ, δεν είναι μια προσωπική, ιδιωτική επιστολή. Αφορά τους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της σχέσης τους με τα εκατομμύρια των Ποντίων που υπέστησαν και υφίστανται ακόμη και σήμερα στον Πόντο, την τουρκική ρατσιστική βαρβαρότητα. Το πλέον εχθρικό πεδίο ζωής των Ποντίων ανά τον κόσμο είναι αυτό του Πόντου, της πόλης της Τραπεζούντας, της πατρίδας τους.

Στις ΗΠΑ επιπλέον έχουμε τις πρώτες και περισσότερες αναγνωρίσεις της Ποντιακής Γενοκτονίας απ΄ότι σε άλλες χώρες. Η Αμερική είναι πληθυντική έγραψα το 2008 στην γνωστή επιστολή μου στον τότε Αμερικανό πρέσβη.

Συνεχιστής εκπρόσωπος των θεσμών των ΗΠΑ στη χώρα μας σήμερα είναι ο αξιότιμος κύριος Τζόρτζ Τσούνης. Αυτός αναλαμβάνει την σκυτάλη μιας ευγενούς δέσμευσης, ενασχόλησης με μια πολύ πλούσια πολιτισμικά αλλά τραγική, την πλέον τραγική στην Μικρά Ασία, Ποντιακή Υπόθεση.

Για πολλούς λόγους που θέτει η Ιστορία αλλά και η δική τους σχέση με την ιστορική μνήμη των λαών της περιοχής, μιλώ για τη μνήμη της οθωμανικής βαρβαρότητας στη Ρούμελη, αλλά και η σημερινή ανάγκη για μια ανθρωπιστική ματιά των ΗΠΑ και της διεθνούς κοινότητας στο γίγνεσθαι της Μικράς Ασίας, θέτουν το πρέσβη κύριο Τσούνη, μπροστά σε μία μεγάλη ευγενική πρόκληση. Να αποτελέσει συνεχιστή δύο μεγάλων ανθρωπιστών, αμερικανών διπλωματών του προηγούμενου αιώνα του Τζόρτζ Χόρτον και του Χένρυ Μοργκεντάου.

Από το 2006 κατά την ομιλία μου στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου της Ποντιακής Γενοκτονίας στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, Polycentric Anatolia neither Scylla nor a Charybdis, ήταν ο τίτλος της, πρότεινα την δημιουργία δύο Μνημείων αφιερωμένων στη Μνήμη τους. Το ένα στις ΗΠΑ το άλλο στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα.

Επανέφερα την πρότασή μου κατά την ομιλία μου στον Δήμο Νεάπολης – Συκεών της Θεσσαλονίκης τον Ιανουάριο του 2023.

Είναι όμως μεγάλη η ολιγωρία των ιστορικά εμπλεκόμενων και των τοπικών θεσμών.

Είναι η Ιστορία, το σημερινό Μικρασιατικό Αδιέξοδο το οποίο προκαλεί η Τουρκική Παθολογία που θέτουν το ζήτημα μιας Νέας Πολιτικής, Πολιτειακής Αρχιτεκτονικής στην Μικρά Ασία. Κανείς έντιμος άνθρωπος, έντιμος Κυβερνήτης, ειλικρινής υπερασπιστής αξιών δεν πιστεύει ότι στην «Τουρκία» σήμερα, γίνονται εκλογές σε συνθήκες δημοκρατίας.

Η Μικρή Ασία είναι ο καθρέφτης του κόσμου σήμερα. Το πεδίο κρίσης του. Αν θα κινηθεί προς την Βαρβαρότητα ή θα επιστρέψει στον Ανθρωπισμό ο οποίος κατά τον Κικέρωνα γεννήθηκε εκεί.

Αυτόν τον συναντάς στα ποντιακά τραγούδια. Σε στίχους που εκφράζουν τα υψηλότερα στον κόσμο ανθρώπινα αισθήματα, ιδανικά και αξίες. Μιλώ στα βιβλία μου γι΄αυτά. Το εντόπισε πριν ο Καβάφης.

Τον Μάιο του 2021 ανάλογες επιστολές στάλθηκαν και σε άλλους εννέα πρέσβεις στην Αθήνα, όπως της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας. Οφείλω να ομολογήσω όμως, κάνοντας έναν απολογισμό ότι η πλέον συγκινητική αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας ήταν αυτή του πρώην Γερμανού Προέδρου Γιοάχιμ Γκάουκ.

Δεν είχαμε κάτι ανάλογο από τις προαναφερόμενες άλλες χώρες.

Σήμερα δίνεται στη δημοσιότητα το περιεχόμενο της επιστολής προς τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ Geoffrey Pyatt.

Ο Μάιος είναι ο Μήνας του Ανθρωπισμού, της Ποντιακής αλλά και της Μικρασιατικής Μνήμης.

Η 19η Μαΐου συμβολίζει την Νίκη της Ζωής επί του Θανάτου. Του Ανθρωπισμού επί της Βαρβαρότητας.

Στον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Κουρδία πρέπει να επιστρέψει η Ζωή.

Αυτό θέλουν οι αυτόχθονες λαοί τους και η Ιστορία.



Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Αιξωνή, Μάιος 23





Σάββατο 29 Απριλίου 2023

Επιχείρηση «Νέμεσις»: Η εκδίκηση των Αρμενίων




Όταν η οδύνη και το άδικο γίνονται βρόγχος σε εκείνους που επέζησαν για να θυμούνται και να βασανίζονται, τότε η τάξη των πραγμάτων έχει ανεπανόρθωτα διασαλευτεί και δεν υπάρχει πια άλλος δρόμος από τον ερχομό της «Νέμεσις». 


Μια επιχείρηση απόδοσης δικαιοσύνης από Αρμένιους που βίωσαν τις φρικαλεότητες της γενοκτονίας από τους Νεότουρκους και στο όνομα της ελληνικής θεότητας που δεν συγχωρεί το έγκλημα και την υπεροψία, τιμώρησαν με δίκαιο θάνατο τους αμετανόητους θύτες.

Της Έλενας Κιουρκτσή από το περιοδικό Αρμενικά

Ιανουάριος – Μάρτιος 2015, τεύχος 84

Πώς μπορεί κανείς να περιγράψει τον αφόρητο πόνο ενός ολόκληρου λαού που σχεδόν εξοντώθηκε με κάθε είδους σαδιστικές πρακτικές και 100 χρόνια τώρα πασχίζει να δικαιωθούν οι απέλπιδες κραυγές εκείνων που έφυγαν από τη ζωή με τους πιο φρικτούς τρόπους που προσβάλουν τον ΄Άνθρωπο.

 Φαίνεται πως η μυθολογία ως αλληγορία της ανθρώπινης φύσης διηγείται την αληθινή ιστορία των εγκόσμιων πραγμάτων και υπόσχεται την κάθαρση για να ησυχάσουν τα βασανισμένα θύματα που αλλιώς δεν θα είχαν φωνή.

 Κόρη της Νύχτας-σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου και τον Παυσανία-η Νέμεσι γεννήθηκε χωρίς να χρειαστεί κάποιο αρσενικό να γονιμοποιήσει τη μητέρα της και το όνομα της αρχαιότατης αυτής θεότητας (από το «νέμω» δηλαδή μοιράζω, απονέμω), μέχρι σήμερα ταυτίζεται με τη Θεία Δίκη. Ανέκαθεν εκπροσωπούσε την έννοια της δικαιοσύνης και ο ρόλος της ήταν να αποκαθιστά την τάξη στη φύση, στις κοινωνίες των ανθρώπων και του Κόσμου όταν αυτή διασαλευόταν. Τότε παρέμβαινε και τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των θνητών (την ΄Ύβρη), επιφυλάσσοντας αργά ή γρήγορα οδυνηρές επιπτώσεις σε όσους η στρεβλή ψυχή τους οικοδομούσε εγκλήματα και ευφραινόταν από κτηνωδίες.  Και αν στη διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας, η μυθολογική προσέγγιση της απόδοσης δικαιοσύνης φαντάζει πολύ ωραία για να είναι αληθινή, κάποιες φορές οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.  Όπως συνέβη στην ειδική επιχείρηση «Νέμεσις» που οργανώθηκε και εκτελέστηκε από Αρμένιους τιμωρούς ενάντια στους υπαίτιους της γενοκτονίας για να γαληνέψουν οι ψυχές νεκρών και επιζώντων.

Τρίτη 25 Απριλίου 2023

Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων


24 Απριλίου 1915

Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων

Μήτσος Γκάζης


Η άρνηση του εγκλήματος αυτού(όπως και των άλλων εγκλημάτων απέναντι σε Πόντιους, Ρωμιούς και άλλους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς τότε, αλλά και στους Κούρδους αργότερα) απ' το Τούρκικο κράτος συνιστά ένα διαρκές έγκλημα απέναντι στην ιστορία. 

Εμείς δεν ξεχνάμε!
____

Στο παρακάτω λινκ μπορείτε να διαβάσετε το πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα που δημοσιεύτηκε στον Δρόμος της Αριστεράς  πρίν τρία χρόνια με αφορμή τα 100 χρόνια απ' την γενοκτονία.

Δευτέρα 24 Απριλίου 2023

ΑΡΜΕΝΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ - ΑΡΜΙΝ ΒΕΓΚΝΕΡ





Στις 24 Απριλίου 1915 ξεκίνησε η Γενοκτονία των Αρμενίων όπου  1,5 εκατομμύρια άνθρωποι σφαγιάστηκαν, εκτοπίστηκαν στην έρημο της Συρίας, ταπεινώθηκαν, βασανίστηκαν, απαλλοτριώθηκαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία.

 Η Γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο με γενοκτονίες εις βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Ελλήνων και των Ασσυρίων .

Παραθέτουμε με την κατατοπιστική ανάρτηση του Βασίλη Στοϊλόπουλου.

Αρμενική γενοκτονία πως την κατέγραψε Γερμανός αυτόπτης μάρτυρας ΑΡΜΙΝ ΒΕΓΚΝΕΡ (video, 30φωτο)


Βασίλης Στοϊλόπουλος

Η 108η επέτειος της γενοκτονίας των Αρμενίων και ο Γερμανός αυτόπτης μάρτυρας που την κατέγραψε.


(Φ.  1) Για μια ακόμα φορά οι ομόδοξοι και φίλοι μας Αρμένιοι ετοιμάζουν εκδηλώσεις μνήμης για την αυριανή, 108η τραγική επέτειο της αρμένικης γενοκτονίας από τους Τούρκους. Όπως εδώ, μ΄ ένα μικρό - και κάπως «φτωχικό» - περίπτερο ενημέρωσης  που έστησαν - όπως πάντα μόνοι - στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. 


(Φ. 2)  Ελάχιστοι ήταν χθες βράδυ οι περαστικοί που έδειχναν  να ενδιαφέρονται για το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός.  Άλλωστε, στην Ελλάδα των φοβικών συνδρόμων και της απίσχνασης της ελληνικής εθνικής οντότητας, μια ουσιαστικότερη στήριξη του αρμενικού λαού για το δίκαιο του αγώνα του και την καταδίκη της Τουρκίας φαντάζει πιο απόμακρη από οποιαδήποτε άλλη φορά.  

(Φ. 3)  Αναμενόμενο, ενόψει μάλιστα και της προετοιμασίας της ξενοκίνητης συμφωνίας των «Πρεσπών του Αιγαίου», που εικάζεται πως θα στηρίξουν όλα τα «συστημικά κόμματα» της χώρας. Λησμονούν φαίνεται πως οι «αιώνες έχθρες», όπως έγραφε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης, «προκύπτουν απλώς από συμφέροντα μονίμως αντίθετα». 


Τετάρτη 5 Απριλίου 2023

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης



6 Απριλίου. 

Η Μαύρη Επέτειος.

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης

Γεώργιος Μάνος


Τιμούμε τη μνήμη των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης που έπεσαν θύματα της Γενοκτονίας από τους Νεότουρκους κατά την περίοδο 1914-1918. Που έζησαν τις ίδιες ακριβώς θηριωδίες με τους Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας, μόνο που οι Έλληνες της Ανατολικής Θράκης είχαν το θλιβερό προνόμιο να τις ζήσουν πρώτοι από όλους.

******

Με τους βαλκανικούς πολέμους η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχασε όλες τις ευρωπαϊκές της κτήσεις, εκτός από την Ανατολική Θράκη, ενώ ο στρατός της ήταν εντελώς αποδιοργανωμένος. Προκειμένου να μην υπάρξουν στο μέλλον απώλειες κι άλλων εδαφών, οι Νεότουρκοι έθεσαν εκ νέου σε εφαρμογή, και με μεγαλύτερη ένταση, το σχέδιό τους για τον πλήρη εκτουρκισμό της αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που ξεκίνησαν να υλοποιούν το 1908, δεν πρόλαβαν όμως να ολοκληρώσουν λόγω των βαλκανικών πολέμων που ακολούθησαν. 

Τον Ιούλιο του 1913, μόλις ανακατέλαβαν την Ανατολική Θράκη, οι Τούρκοι άρχισαν να λεηλατούν, να σκοτώνουν και να φυλακίζουν τους Θρακιώτες, με τη δικαιολογία ότι, κατά την περίοδο της βουλγαρικής κατοχής 1912-1913, συνεργάστηκαν με τους Βουλγάρους, ενώ η αλήθεια είναι ότι υπέφεραν τα πάνδεινα. Στις περιοχές Μαλγάρων, Χαριούπολης, Καλυβίων, Μακράς Γέφυρας και Κεσσάνης τουρκικός στρατός και τσέτες λεηλάτησαν, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν 48 ελληνικά χωριά, κατέσφαξαν 16.000 Έλληνες, ενώ συγκέντρωσαν 4.000 ορφανά άνω των 4 ετών και τα έστειλαν στη Λάμψακο της μικράς Ασίας, με σκοπό τον εξισλαμισμό. Πρόλαβε, όμως, το Πατριαρχείο και τα μετέφερε στο ελληνικό ορφανοτροφείο της Πριγκίπου. Μέχρι το τέλος του 1913, πολλά χωριά της Αδριανούπολης όπως το Αλεπλί, το Γενίκιοϊ, το Αμπαλάρ, κ.α. είχαν ήδη εξαναγκαστεί να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. 

Τον Δεκέμβριο του 1913, ύστερα από πρόσκληση της νεοτουρκικής κυβέρνησης έφτασε στην Πόλη ο στρατηγός Λίμαν φον Σάντερς επικεφαλής αποστολής Γερμανών αξιωματικών, με σκοπό την αναδιοργάνωση του οθωμανικού στρατού. Αυτοί, αφού επιθεώρησαν διάφορα στρατηγικά μέρη της αυτοκρατορίας, δήλωσαν στους Νεότουρκους:

«Οι Έλληνες έχουν στα χέρια τους όλο τον πλούτο και είναι πρώτοι στα γράμματα. Αν δεν τους διώξετε, να είστε σίγουροι ότι θα σας υποδουλώσουν οικονομικά και πνευματικά, και αύριο θα σας εκμεταλλεύονται χειρότερα από σήμερα» και εισηγήθηκαν την εκδίωξη όλων των Ελλήνων από τη χώρα, με πρώτους της Ανατολικής Θράκης και των παραλίων της Μικράς Ασίας.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2022

Η Ελλάδα διεθνές κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών – Μια πρόταση




Τον Μάιο του 1992, το Πανεπιστήμιο Αθηνών διοργάνωσε ημερίδα με θέμα “Η θέση της Ελλάδας απέναντι στις νέες εξελίξεις”, όπου μετείχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η ομότιτλη εισήγησή του αποτελεί το 1ο κείμενο μιας συλλογής κειμένων του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Αιχμή” το 1992. Μετείχε επίσης και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, μέλος τότε της Κεντρικής Επιτροπής, με μια πρόταση. Η εισήγησή του “Νέο Εθνικό Σχέδιο” δημοσιεύθηκε τότε στην ελληνική έκδοση του Monthly Review (56/1992).

Οι  αρχές της δεκαετίας του ’90, το 1992,  ήταν μια περίοδος που έπρεπε να διατυπωθούν προτάσεις, σχέδια, στρατηγικές για τη θέση του “συστήματος χώρα”, τη γεωπολιτική-γεωοικονομική, παραγωγική-αναπτυξιακή, κοινωνική, θεσμική και την παρουσία του στο δυναμικά μεταβαλλόμενο κόσμο, που οριζόταν από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, την παγκοσμιοποίηση, την εκρηκτική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Στο επίκεντρο των μεγάλων αλλαγών βρίσκονταν οι ευρύτερες περιοχές, στις οποίες η Ελλάδα αποτελεί τμήμα τους: Ευρώπη-ΕΕ, Βαλκάνια-Εύξεινος Πόντος και Ανατολική Μεσόγειος. Τα μηνύματα εκπέπονταν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, «η βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» σύμφωνα με τον ποιητή. Το εθνικό θα συναντιόταν για μια ακόμα φορά με τις διεθνικές τάσεις σε έντονη κινητικότητα.

Για πολλούς λόγους, όπως λ.χ. η κεντρικότητα της πολιτικής σε έναν ημιπεριφερειακό εθνικό κοινωνικό σχηματισμό όπως ο ελληνικός, ο τρόπος συμμετοχής και παρέμβασης του “συστήματος χώρα” στις νέες συνθήκες, κρινόταν στην εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ και στα χαρακτηριστικά που θα λάμβανε, μετά την αντοχή την οποία επέδειξε στην επίθεση που δέχθηκε την περίοδο 1988-1991.

“Σύστημα χώρα”

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2022

Η Ελλάδα διεθνές κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών – Μια πρόταση



Του Βασίλη Ασημακόπουλου

...Πρόταση

Σήμερα όμως βρισκόμαστε αλλού, σε άλλη εποχή. Πρέπει να κινηθούμε με όρους χώρας, ιστορίας, κοινωνίας, πολιτισμού, ανθρωπισμού. Θετικές και γόνιμες προσεγγίσεις, σχήματα, ερμηνείας του προηγούμενου ιστορικού κύκλου που διατυπώθηκαν στο δημόσιο λόγο,  δεν ακούστηκαν τότε αλλά δικαιώθηκαν και εξακολουθούν να είναι επίκαιρα, είναι ανάγκη να υιοθετηθούν και να ολοκληρωθούν. Να γίνουν πράξη.

Μια τέτοια συγκεκριμένη πρόταση που συνδύαζε ιστορία, πολιτική, παιδεία, με όρους εθνικούς και οικουμενικούς, είχε διατυπωθεί από τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη σ’ εκείνη την εισήγηση του 1992 στην ημερίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Νέο Εθνικό Σχέδιο του οποίου το αναλυτικό σχήμα είναι οξυδερκές, επίκαιρο και συγκεκριμένο-πρακτικό, περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, “Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα-Το τουρκικό πρόβλημα-Η ανθρωπιστική Ελλάδα” (εκδ. Στράβων, 2020)

Πρόκειται –μεταξύ άλλων– για την πρόταση ίδρυσης ενός Πανεπιστημιακού Τμήματος, διεθνοποιημένου, με αντικείμενο την “Διεθνή Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη μελέτη, πρόληψη, παρεμπόδιση και τιμωρία του εγκλήματος της Γενοκτονίας στις διεθνείς σχέσεις-συγκρούσεις”. Με έδρα την Χίο, καθώς όπως επισημαίνει ο Χαραλαμπίδης στην περιοχή που ορίζεται ανάμεσα στη χερσόνησο της Ερυθραίας και την Χίο, κάθε 100 χρόνια έχουμε προμελετημένες πράξεις γενοκτονίας. Τη σφαγή της Χίου το 1822, την πυρπόληση και καταστροφή ενός ιστορικού πολιτισμικού κέντρου της περιοχής, της Σμύρνης, μεταξύ άλλων, του Ιωνικού Πανεπιστημίου της Σμύρνης και τη σφαγή των κατοίκων της το 1922....


Όλη η ανάρτηση:
Η Ελλάδα διεθνές κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών – Μια πρόταση

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022

Δεν ήταν καταστροφή, ήταν Γενοκτονία των χριστιανικών εθνών



Του Σπύρου Κουτρούλη


Οι δύο σημαντικοί ιστορικοί Benny Morris και Dror Ze' evi καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Μπέν Γκουριόν στο Ισραήλ, με βάση την πολύχρονη έρευνα στα αρχεία και στα ιστορικά τεκμήρια καταλήγουν:

"Από το 1894 έως το 1924 οι χριστιανικές κοινότητες της Τουρκίας και των γειτονικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης, της Ούρμια και τμημάτων του Καυκάσου -Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι- αφανίστηκαν κατά κύματα από τις διαδοχικές οθωμανικές και τουρκικές κυβερνήσεις και τους μουσουλμάνους πράκτορες τους. 

Η διαδικασία της εθνοτικής-θρησκευτικής κάθαρσης χαρακτηριζόταν από κύματα σφαγών μεγάλης κλίμακας, παράλληλα με συστηματικές απελάσεις, βίαιους προσηλυτισμούς και πολιτισμική καταστροφή, που ισοδυναμούσε με γενοκτονία.

 Στα τέλη του 19ου αιώνα οι χριστιανοί αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της Μικράς Ασίας. Το 1924 το ποσοστό είχε πέσει στο 2%. Ο αφανισμός των χριστιανικών κοινοτήτων ήταν το αποτέλεσμα σχεδιασμένης κυβερνητικής πολιτικής και της θέλησης των μουσουλμάνων κατοίκων της χώρας. Αξιωματούχοι διέταξαν τους φόνους, τις εκτοπίσεις και τις απελάσεις, τους προσηλυτισμούς και άλλοι αξιωματούχοι, στρατιώτες, χωροφύλακες, αστυνομικοί και συχνά μέλη διαφόρων φυλών και κάτοικοι πόλεων και χωριών εφάρμοσαν αυτά τα μέτρα. Όλα αυτά συνέβησαν με την ενεργό συμμετοχή μουσουλμάνων κληρικών και την ενθάρρυνση του τουρκικού τύπου. 

Αυτό είναι το αναπόδραστο συμπέρασμα που προκύπτει από την ευρεία τεκμηρίωση αμερικανικών, βρετανικών, γαλλικών, γερμανικών και αυστροουγγρικών πηγών τις οποίες μελετήσαμε την τελευταία δεκαετία. Οι εκατοντάδες χιλιάδες αναφορές, επιστολές και ημερολόγια Δυτικών διπλωματών, αξιωματικών, ιεραπόστολων, επιχειρηματιών και ταξιδιωτών που ζούσαν στην Τουρκία -ιδίως στην Ανατολία- ή περνούσαν από αυτήν την περίοδο 1894-1924 αποτελούν ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022

Η Γενοκτονία και οι θαραλλέοι πολίτες της Τουρκίας





Θεοφάνης Μαλκίδης

Η Γενοκτονία και η κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία

Αφιέρωμα στην Εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας. Νέα Υόρκη Ιούνιος 2022

Επιμέλεια και μετάφραση του αφιερώματος
Θεοφάνης Μαλκίδης

Θεοφάνης Μαλκίδης

Οι συναγωνιστές μας


Εδώ και χρόνια έχουμε αναπτύξει έναν ιστορικής σημασίας ειλικρινή διάλογο με έντιμες προσωπικότητες στην Τουρκία. Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας που έχει συνέπεια, ανιδιοτέλεια, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, δεν αποσιωπά την αλήθεια και δεν καταναλώνει ούτε ευτελίζει το ζήτημα.

Συνομιλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με τους ερευνητές, διανοούμενους, ανθρώπους που διώκονται για τις ιδέες τους, συνεργαστήκαμε σε συνέδρια, επιστημονικές συναντήσεις και συζητήσεις σε όλον τον πλανήτη. Το Συνέδριο στην Αγκυρα για το Ποντιακό ζήτημα και τη Γενοκτονία τον Απρίλιο του 2016 ήρθε ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω. Κάποτε έρχεται η ιστορική στιγμή που πρέπει να μιλήσεις στον τόπο του εγκλήματος για το έγκλημα που διέπραξαν οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, οι δάσκαλοι του Χίτλερ και των Ναζί.

Με τους Ragip Zarakolu, Sait Çetinoğlu και Tamer Çilingir έχω μία μακροχρόνια και συνεχή συνεργασία. Μιλήσαμε, συζητήσαμε και συνεργαστήκαμε, μεταξύ των άλλων σε συνέδρια, σε κοινές συγγραφικές προσπάθειες στην ελληνική, τουρκική και αγγλική γλώσσα, για το ζήτημα της Γενοκτονίας και για την αναγνώρισή της. Και οι τρεις συνεργάτες, σπουδαίοι και έντιμοι συνομιλητές και συναγωνιστές, έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα και έχουν μιλήσει για τη Γενοκτονία, σε εκδηλώσεις και επιστημονικές συναντήσεις.


Ο Ragip Zarakolu γεννήθηκε στην Πρίγκηπο και από τα νεανικά του χρόνια έδειξε το ενδιαφέρον του για τους Αρμένιους και τους Ελληνες. Το 1977 ο Ragip και η σύζυγός του Aysenur δημιουργούν τον εκδοτικό οίκο Belge, με έδρα στην Κωνσταντινούπολη εκδίδοντας βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, για τον πολιτισμό του Πόντου, για τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων, για τους Κούρδους. Από το θάνατο της συζύγου του το 2002, η οποία είχε φτάσει στις 34 δικαστικές διώξεις, ο Zarakolou έχοντας διωχθεί, βασανισθεί και φυλακισθεί για τη δραστηριότητά του, ζει πλέον εκτός Τουρκίας.

Κυριακή 22 Μαΐου 2022

Συγκλονίζει ο Μερτ Καγιά: Δεν είμαστε απλά εξισλαμισμένοι, είμαστε Πόντιοι Έλληνες