Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Θ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Θ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021

Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ…..

Του  Θανάση Παπαδημητρίου.

(Ο Θανάσης Παπαδημητρίου ασχολήθηκε επί χρόνια με την  δημοσιογραφία και με την Μουσική. Κατοικεί και δραστηριοποιείται  στην Μακεδονία). 

 

Η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας θα μπορούσε να εντοπίζεται στην χρήση του όρου Έθνος, αναφερόμενοι συνήθως στα Κράτη. Μάλιστα για να «στρογγυλέψουν» τις γωνίες, προτιμούν τη χρήση του όρου Εθνικό Κράτος.

Ας μη ξεχνάμε ότι στον ΟΗΕ (Οργανισμό Ενωμένων Εθνών) δεν συμμετέχουν Έθνη αλλά Κράτη. Ούτε οι Κούρδοι ούτε οι Σαχράουοι εκπροσωπούνται στον ΟΗΕ, αλλά και οι Άραβες εκπροσωπούνται μέσω των κατά τόπους κρατικών διοικήσεων όπως και οι Έλληνες με δυο κρατικές οντότητες.

Παρόλα αυτά και στην προσπάθεια να προκληθεί  μεγαλύτερη ανθρωπιστική και συναισθηματική δέσμευση σε μια σειρά από πολιτικές επιλογές, ακόμα και την αποδοχή των  μηχανισμών εξάρτησης του εκάστοτε κρατικού μηχανισμού,  επιλέγεται η χρήση της λέξης Έθνος αντί αυτής του Κράτους. Γνωρίζουν ότι το άτομο μέσα από την έννοια του Έθνους και όχι του Κράτους αυτοπροσδιορίζεται ως οντότητα διαχρονική, με ρίζες και δικαιώματα σε τόπους και πολιτισμούς.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι η διαμόρφωση του παγκόσμιου χάρτη των κοινοτήτων  έχει ως αφετηρία μια απροσδιόριστη εσωτερική τάση για συγκρούσεις και ανατροπές. Είναι οι ενδογενείς ανάγκες του ίδιου του συστήματος για μεγαλύτερη συσσώρευση, που οδηγούν σε αποφάσεις τα επί μέρους σύνολα να δρουν με στόχο την επικυριαρχία.

Σήμερα λοιπόν όταν στην Ελλάδα μιλάμε για Εθνική Ανεξαρτησία συνήθως εννοούμε την  οικονομική απεξάρτηση της Ελλάδας από τα ξένα κέντρα και από τα δυσβάστακτα χρέη και πολύ λιγότερο τον επαναπροσδιορισμό όλων εκείνων των πολιτιστικών και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, μέσα από τα οποία αυτοπροσδιορίζεται ένα Έθνος.

Το Ελληνικό έθνος  που βρίσκεται εντός του Ελλαδικού χώρου είναι το μισό αριθμητικά ενώ ένα μεγάλο κομμάτι βρίσκεται στις ΗΠΑ στην Αυστραλία στη Γερμανία, στην Αγγλία κλπ. Ακούγεται παράταιρο να μιλάμε για τους Έλληνες  της Νέας Υόρκης και να απαιτούμε Εθνική Ανεξαρτησία.

Αν θέλουμε λοιπόν να μιλήσουμε για την κατάσταση που βρίσκονται τα Κράτη και πως αυτά θα μπορέσουν να απελευθερωθούν από τα δεσμά των χρεών, θα πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε ποια είναι αυτά και πως έχουν βρεθεί στα γρανάζια της εξάρτησης.

Εδώ ερχόμαστε στην θέση που βρίσκεται κάθε Κράτος και θα πρέπει να τονιστεί η διαφορετική δομή του καθενός. Οι χώρες του κέντρου λειτουργούν ως εισπράκτορες του πλεονάσματος που παράγεται στις χώρες της Περιφέρειας, οι δε σχέσεις ανάμεσα στους δύο πόλους στόχο έχουν τη διατήρηση της οικονομικής εξάρτησης των περιφερειακών Κρατών από τις μητροπολιτικές.

Ο δανεισμός, οι επενδύσεις που απευθύνονται στα φθηνά χέρια  της Περιφέρειας και η εξαγωγή του κέρδους στις χώρες της μητρόπολης λειτουργούν ώστε να διατηρείται η εξάρτηση τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην κατεστραμμένη Ευρώπη και με αντίπαλο δέος το σοβιετικό μπλοκ, οι κυρίαρχες τάξεις είχαν να αντιμετωπίσουν  ισχυρά  συνδικάτα και λαϊκά κινήματα και αναγκάζονταν να προχωρήσουν σε μεγάλες δαπάνες για την οργανική σύνθεση του Κοινωνικού Κράτους. Την ίδια στιγμή κάτι τέτοιο δεν ήταν τόσο απαραίτητο για τις ΗΠΑ μιας και κυριαρχούσαν στον Δυτικό κόσμο και η όλο και μεγαλύτερη μεταφορά πλεονάσματος έδινε τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να καλύπτει τις ανάγκες του.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ

 του Θανάση Παπαδημητρίου.

Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε στη ΔΙΑΝΟΗΣΗ και στη ΣΤΑΣΗ που κρατάει τα τελευταία χρόνια, καυτηριάζοντας την όλη «παθητικοποίηση» της και την «αποδοχή των τετελεσμένων»…. 

Η αλήθεια είναι ότι η διανόηση στη χώρα μας δεν απέκτησε ποτέ έναν πρωτοποριακό ρόλο ώστε να γίνεται σημείο αναφοράς (ούτε στον εθνικό ούτε στον διεθνή χώρο!) στο πεδίο των εναλλακτικών λύσεων, των εναλλακτικών προτύπων. Ελάχιστα είναι τα άτομα που ξεχώρισαν και ξεχωρίζουν… 

Αντίθετα η διανόηση μεγαλούργησε στην έκφραση των συναισθημάτων μέσα από το λόγο….
Αλλά ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις των διανοούμενων που προσπάθησαν να διεισδύσουν ουσιαστικά στον πυρήνα της δομής του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους και είναι ακόμα λιγότεροι αυτοί που τόλμησαν να προτείνουν και να χαράξουν εναλλακτικές πορείες.
Τόσο οι κοινωνικές όσο και οι εθνικές αναφορές, σπάνια συνυπάρχουν στα ιδεολογικά ρεύματα που κυριάρχησαν τουλάχιστον στα τελευταία εκατό χρόνια. 

Το Έθνος και οι Τάξεις, δομικά ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ αλληλοσυγκρουόμενων μεθόδων ανάλυσης και διαμόρφωσης κοινωνικών ρευμάτων, είναι αυτά που μοιάζουν να βρίσκονται στον αντίποδα της κάθε σκέψης και όχι τυχαία.
Θυμόμαστε ότι από τη σύσταση του νέου Ελληνικού Κράτους, η υποταγή στις τότε αποικιοκρατικές δυνάμεις, αποτελεί μια γενικά αποδεκτή πραγματικότητα. 

• Το Ελληνικό Έθνος προσπαθεί να εμβαθύνει στις σχέσεις του με την Ιστορία του. Να βρει και να επανασυνδέσει τα κομμάτια που βρίσκονταν θαμμένα κάτω από το ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

ΤΕΛΟΣ ΠΟΡΕΙΑΣ...


Οδεύοντας προς το τέλος του κατάλοιπου της   

Οθωμανικής Αυτοκρατορίας....                       

Του Θανάση Παπαδημητρίου. 

(Ο Θανάσης Παπαδημητρίου ασχολήθηκε επί χρόνια με την  δημοσιογραφία και με την Μουσική. Κατοικεί και δραστηριοποιείται  στην Μακεδονία).

 

Όποιος έχει ακόμα και ελάχιστη γνώση της ιστορίας της αποικιοκρατίας και παράλληλα της γέννησης του καπιταλισμού ως οικονομικό σύστημα που σήμερα κυριαρχεί σ όλη τη γη, θα γνωρίζει επίσης ότι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, είναι οι χώρες που πέρασαν από την ομάδα των εξαρτημένων χωρών  σε αυτές των κυρίαρχων.

Η αποικιοκρατία μπορεί να ανήκει στο παρελθόν, όμως όχι και ο παγκόσμιος άνισος καταμερισμός παραγωγής και εργασίας που δομεί την σημερινή πραγματικότητα με χώρες νεοαποικιοκρατικές  και νεοαποικιοκρατούμενες.

Σ αυτό το ιστορικό πλαίσιο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία βίωσε την άνοδο και την πτώση της, χωρίς να καταφέρει να γίνει πρωταγωνιστής στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονταν από τον 14ο αιώνα και μετά, παραμένοντας στις παλιές λογικές κυριαρχίας και παραγωγής.

Οι δυνάμεις που ήρθαν σε επαφή και αναπτύχθηκαν σε αυτή τη κατεύθυνση, ήταν οι κατακτημένοι χριστιανοί, κυρίως Έλληνες, που εκμεταλλευόμενοι τα πρώτα ανοίγματα  της αυτοκρατορίας με τον χριστιανικό κόσμο της Δύσης στα μέσα του 16 αιώνα, κατάφεραν να συγκροτήσουν την αστική τάξη που κυριάρχησε μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα και την γενοκτονία των Ελλήνων.

Είναι η γενοκτονία που ρίχνει ακόμα πιο βαθειά τη θέση του υπόλοιπου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, την σημερινή Τουρκία, στον παγκόσμιο άνισα δομημένο χώρο της παραγωγής και της εργασίας, καταστρέφοντας τις οικονομικές δυνάμεις της προόδου της χώρας.

Όποιος ξεκινάει να ερευνήσει την σημερινή Τουρκία του Ερντογάν, θα δυσκολευτεί να πιστέψει πόσα έγιναν μέσα σε είκοσι χρόνια. Και μόνο η εκτίναξη του ΑΕΠ της από τα 200 δις δολάρια το 2001 στα 950 δις δολάρια το 2013 μαρτυρεί την μεγάλη ώθηση που δόθηκε προς τα μπρος. Είναι αυτό το γεγονός που έκανε την πολιτική ελίτ της χώρας  να πιστέψει ότι αυτό που κατάφεραν άλλες χώρες σε 400 χρόνια αποικιοκρατίας γι αυτούς ήταν υπόθεση 12 χρόνων!!

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Η ΕΘΝΟΜΕΤΑΛΛΑΞΗ!!


Η ελληνική εθνομετάλλαξη, οι γενοκτονίες, η Μακεδονία…

Του Θανάση Παπαδημητρίου.
(Ο Θανάσης Παπαδημητρίου ασχολήθηκε επί χρόνια με την δημοσιογραφία και με την Μουσική. Κατοικεί και δραστηριοποιείται  στην Μακεδονία).


Η ανάπλαση, η αέναη διαμόρφωση ενός έθνους, είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία, όπου υπεισέρχονται όλα τα στοιχεία  που θα αφομοιωθούν αλλά και θα διαμορφώσουν τα νέα χαρακτηριστικά του έθνους.

Στην περίπτωση όπου η εισβολή νέων στοιχείων είναι ασθενής, ή το σύνολο των εισερχομένων αξιών δεν έχουν τη δυναμική να υπερνικήσουν την ήδη διαμορφωμένη κλίμακα αξιών που κυριαρχεί, αυτά ή θα χαθούν με το χρόνο, ή θα αφήσουν κάποια ελάχιστα ίχνη, είτε στη γλώσσα, είτε στα ήθη, είτε στο δίκαιο της χώρας κλπ…

Ένα έθνος φυσικά για να μπορεί να αναπλάθεται χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στη συλλογική συνείδηση, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα αντίστασης κάτι που σημαίνει ότι το πλέγμα παιδείας, η πολιτισμική παραγωγή έχει βάση οικονομική και δύναται να παράγει προοπτικές.

Το πρόβλημα είναι κατά συνέπεια σοβαρό όταν πρόκειται για εξαρτημένη οικονομία, με δομές προσανατολισμένες στον έλεγχο από τις εξωτερικές δυνάμεις. Σε αυτή την περίπτωση όλο το πλέγμα της παιδείας, της διαμόρφωσης συνειδήσεων περνάει από διαδικασίες αλλοίωσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του έθνους και εμποτισμού με αξίες που θα διατηρούν τις σχέσεις εξάρτησης.

Με όρους γενετικής θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε μετάλλαξη στα «χρωμοσώματα» που αναπαράγουν τις βασικές αξίες. Υπάρχουν παρεμβάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τις καταναλωτικές  συνήθειες, κάτι που στοχεύει στη εξάρτηση από κέντρα που εισάγουν συγκεκριμένα προϊόντα. Υπάρχουν παρεμβάσεις σε ζητήματα οικολογίας, πολιτισμού, παραγωγής και  οργάνωσης της κοινωνίας.
Έτσι ο όρος πολιτιστικός  ιμπεριαλισμός, έρχεται να καλύψει το σύνολο των διαδικασιών παρέμβασης στην μετάλλαξη του έθνους.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Η ΕΘΝΟΜΕΤΑΛΛΑΞΗ!!



Η ελληνική εθνομετάλλαξη, οι γενοκτονίες, η Μακεδονία…

Του Θανάση Παπαδημητρίου.
(Ο Θανάσης Παπαδημητρίου ασχολήθηκε επί χρόνια με την δημοσιογραφία και με την Μουσική. Κατοικεί και δραστηριοποιείται  στην Μακεδονία).


Η ανάπλαση, η αέναη διαμόρφωση ενός έθνους, είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία, όπου υπεισέρχονται όλα τα στοιχεία  που θα αφομοιωθούν αλλά και θα διαμορφώσουν τα νέα χαρακτηριστικά του έθνους.

Στην περίπτωση όπου η εισβολή νέων στοιχείων είναι ασθενής, ή το σύνολο των εισερχομένων αξιών δεν έχουν τη δυναμική να υπερνικήσουν την ήδη διαμορφωμένη κλίμακα αξιών που κυριαρχεί, αυτά ή θα χαθούν με το χρόνο, ή θα αφήσουν κάποια ελάχιστα ίχνη, είτε στη γλώσσα, είτε στα ήθη, είτε στο δίκαιο της χώρας κλπ…

Ένα έθνος φυσικά για να μπορεί να αναπλάθεται χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στη συλλογική συνείδηση, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα αντίστασης κάτι που σημαίνει ότι το πλέγμα παιδείας, η πολιτισμική παραγωγή έχει βάση οικονομική και δύναται να παράγει προοπτικές.

Το πρόβλημα είναι κατά συνέπεια σοβαρό όταν πρόκειται για εξαρτημένη οικονομία, με δομές προσανατολισμένες στον έλεγχο από τις εξωτερικές δυνάμεις. Σε αυτή την περίπτωση όλο το πλέγμα της παιδείας, της διαμόρφωσης συνειδήσεων περνάει από διαδικασίες αλλοίωσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του έθνους και εμποτισμού με αξίες που θα διατηρούν τις σχέσεις εξάρτησης.

Με όρους γενετικής θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε μετάλλαξη στα «χρωμοσώματα» που αναπαράγουν τις βασικές αξίες. Υπάρχουν παρεμβάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τις καταναλωτικές  συνήθειες, κάτι που στοχεύει στη εξάρτηση από κέντρα που εισάγουν συγκεκριμένα προϊόντα. Υπάρχουν παρεμβάσεις σε ζητήματα οικολογίας, πολιτισμού, παραγωγής και  οργάνωσης της κοινωνίας.
Έτσι ο όρος πολιτιστικός  ιμπεριαλισμός, έρχεται να καλύψει το σύνολο των διαδικασιών παρέμβασης στην μετάλλαξη του έθνους.