Δημήτρης Καπράνος Δεκ 06, 2024
Διάβασα μέ ἐνδιαφέρον τό βιβλίο τοῦ Γιώργου Χρονᾶ, ἑνός ἀνθρώπου τῶν Γραμμάτων καί τῶν Τεχνῶν, πού ἀγαπᾶ τό πολυτονικό καί διαβάζει τήν «Ἑστία».
Καί βρῆκα ἰδιαίτερα ἐνδιαφέροντα τά ὅσα ἀναφέρει γιά τόν σπουδαῖο, Πειραιώτη ἐπίσης, ὅπως εἶναι καί ὁ Χρονᾶς, μεγάλο εἰκαστικό μας Γιάννη Τσαρούχη. Τό βιβλίο εἶναι, πράγματι, πολύ ἐνδιαφέρον. Καί θά τό παρουσιάσουμε, μετά τίς «Γιορτές» στόν Πειραιᾶ, ἐλπίζω νά μᾶς δοθεῖ τό «Φουαγιέ» τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου καί νά περάσουμε μιά ὄμορφη βραδυά. Δέν ἔχει πολλούς ἀξιόλογους συγγραφεῖς σήμερα ἡ πόλη μας. «Ἐξέλιπαν», πού θά ἔγραφε ὁ Παῦλος Νιρβάνας.
Διαβάζοντας, λοιπόν, τό βιβλίο τοῦ δημιουργοῦ τῆς «Ὁδοῦ Πανός» καί τῶν «Ἐκδόσεων Σιγαρέττα», ὁ ὁποῖος μεγάλωσε στά «ὀρεινά» τοῦ Πειραιῶς, φοίτησε στήν «Σχολή Αὐγέρη» (οἱ ἰδιοκτῆτες ὑπῆρξαν φίλοι τῆς ἐπίσης ἐκπαιδευτικοῦ καί ἰδιοκτητρίας τῆς «Σχολῆς Καπράνου» μητέρας μου), καί κατάγεται ἀπό τήν Ἀρκαδία, ἀπό τό Ψαθί τῆς περιοχῆς Μεγαλοπόλεως (θά τόν ἀνακηρύξουμε ἐπίτιμον μέλος τοῦ Συνδέσμου Ἀρκάδων Πειραιῶς «Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»), ἀσχολήθηκα λίγο περισσότερο μέ τά κατά Τσαρούχη ἀποφθέγματα, τά ὁποῖα βρῆκα συγκεντρωμένα σέ μιά διαδικτυακή ἀνάρτηση καί τά παραθέτω.
• Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὡραία ὡς σκηνικό, ἀλλά ὄχι ὡς παράσταση.
• Ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι οὔτε Ἀνατολή οὔτε Δύση, γι’ αὐτό εἶναι ὑπό διωγμό.
• Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει βρωμιά καί ἀκαταστασία πού δέν ὑπάρχει στό ἐξωτερικό, κι αὐτό ἀρέσει στούς ξένους.
• Ἡ Ἑλλάδα σπάνια βγάζει μεγάλους καλλιτέχνες, γιατί δέν μπορεῖ νά τούς συντηρήσει.
• Ἡ Ἑλλάδα ζεῖ ἀπό τίς ἐξαιρέσεις.
• Στήν Ἑλλάδα ποτέ δέν σοῦ συγχωροῦν τήν ἐπιτυχία.
