Ζήτησαν οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί την επαναφορά τους στην τάξη;

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής 

«Δεν βρέθηκε ένας να τους πει ότι οι εκπαιδευτικοί ψάχνουν τρόπο να φύγουν, όχι να επιστρέψουν»

Είναι να γελά κανείς, με την πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας, για επαναφορά των συνταξιούχων εκπαιδευτικών στην υπηρεσία. Δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε τέτοιο «αίτημα» προς το Υπουργείο, παραμένει όμως εντυπωσιακό ως μέτρο αντιμετώπισης των κενών στα σχολεία!

Δεν βρέθηκε ένας να τους πει ότι οι εκπαιδευτικοί ψάχνουν τρόπο να φύγουν, όχι να επιστρέψουν!!! Ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από τον καθημερινό γραφειοκρατικό φόρτο, να απαλλαγούν από την υποκριτική και δήθεν «αξιολόγηση», να απαλλαγούν από πιέσεις των επικεφαλής, να απαλλαγούν από ορισμένους δύστροπους γονείς, να αφεθούν, τέλος πάντων, απερίσκεπτοι, να κάνουν αυτό που σπούδασαν και για το οποίο έχουν προσληφθεί. Να διδάξουν, δηλαδή, τα παιδιά μας.

Αν το Υπουργείο ήθελε πραγματικά να καλύψει τα κενά, θα έκανε απλές αλλά ουσιαστικές κινήσεις. Θα έκανε διορισμούς τόσους, όσες και οι ανάγκες. Δεν θα επέβαλε αποκλεισμούς σε όσους αναπληρωτές παραιτούνται, αφού είναι παγκοίνως γνωστό ότι οικονομικά δεν βγαίνουν. Αντέχουν, όσοι έχουν οικογενειακή υποστήριξη, ελπίζοντας ότι τα μόριά τους την επόμενη χρονιά, θα τους φέρουν σε καλύτερη, πιο κοντινή, θέση.

«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ»

«Το αποχαιρετιστήριο αυτό γράμμα είναι κάπως σαν την καρδιά μου ξεγυμνωμένη, σαν μια προσπάθεια να καταγράψω τι πραγματικά μας κάνει να ζούμε – το μυστήριο της αγάπης και της παρουσίας μας στον κόσμο.» – B.K.

Κλικ ΕΔΩ ή στην εικόνα για να ακούσετε....

PODCAST:

O BΡΑΣΙΔΑΣ ΚΑΡΑΛΗΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ «ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ»

Ένα από τα πιο σπαρακτικά κείμενα που έχουν γραφτεί για την απώλεια είναι το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή για την εκδημία του συντρόφου του Ρόμπερτ Τζόζεφ Μήντερ.

«Το αποχαιρετιστήριο αυτό γράμμα είναι κάπως σαν την καρδιά μου ξεγυμνωμένη, σαν μια προσπάθεια να καταγράψω τι πραγματικά μας κάνει να ζούμε – το μυστήριο της αγάπης και της παρουσίας μας στον κόσμο.» – B.K.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Στο μεταξύ τα λουλούδια σου έχουν αρχίσει να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο. Ο μυστικός κήπος όπου μπορούσες να κρυφτείς, να σκεφτείς και να κλάψεις σιωπηλά, μέρα τη μέρα αφανίζεται. Προσπαθώ να τα φροντίζω, να τα ποτίζω, να τα κλαδεύω και να τα τρέφω, κι όμως αυτά γνωρίζουν πως κάτι έχει αλλάξει, δεν είσαι εσύ μα ένας ξένος, κάποιος που προσποιείται ότι τα φροντίζει. νιώθουν ότι το κάνει για σένα και όχι γι’ αυτά. Η αζαλέα μαράθηκε πρώτη. ύστερα οι τριανταφυλλιές και η πλουμέρια, οι γαριφαλιές, η τελοπέα, οι κάκτοι, οι ανιγόζανθοι, οι μικροί ευκάλυπτοι, το δεντρολίβανο, η μπάνξια, οι βασιλικοί, τα πάντα.