Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΣΤΟΜΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΣΤΟΜΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

ΣΦΑΓΗ ΔΙΣΤΟΜΟΥ 75 χρόνια από τη ναζιστική θηριωδία

Σφαγή του Διστόμου

Θεολόγος – Κοινωνιολόγος

ΣΦΑΓΗ ΔΙΣΤΟΜΟΥ: Ήταν 75 χρόνια πριν, όταν η ναζιστική θηριωδία στοίχισε 228 ανθρώπινες ζωές, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων, στις 10 Ιουνίου 1944 στο Δίστομο. Όμως κανείς δεν ξέχασε, κανείς δεν έχει δικαίωμα να ξεχάσει τι έγινε, γιατί έγινε και ποιοί το έκαναν.

Ποτέ δε θα ξεχάσουμε εκείνο το Σαββατόβραδο στις 10 Ιουνίου 1944, που τηλεφωνικά έφτανε η πρώτη είδηση για το χαλασμό, τη φοβερή σφαγή, που είχε γίνει από τους χιτλερικούς, τη μέρα εκείνη στο μαρτυρικό κεφαλοχώρι της Βοιωτίας: το Δίστομο. Η περιοχή της Βοιωτίας, εκείνη την περίοδο, δεν δημιούργησε τάγματα ασφαλείας αλλά αντιθέτως στήριζε τον ΕΛΑΣ.

Το τρομερό μαντάτο που «ξεκίνησε» από τη Λιβαδειά μιλούσε για άγρια θεριά, που είχαν σκορπίσει το θάνατο. Σκότωναν κάθε ζωή που ήταν στο διάβα τους, νήπια, μικρά παιδιά, νέους και νέες, γέροντες. Εικόνες φρίκης, όπως εκείνες που είχαν ζήσει τα Καλάβρυτα, η Κάνδανος, ο Χορτιάτης κι άλλα μαρτυρικά χωριά μας. Μακελειό άγριο σε κάθε χώρο που έμπαιναν και έβρισκαν συγκεντρωμένους τους κατοίκους, όπως είχαν διατάξει.


Καταματωμένο το καλοκαίρι του 1944. Καθώς οι Γερμανοί έβλεπαν πως η ώρα της τελικής συντριβής πλησίαζε, είχαν εξαπολύσει την πιο άγρια τρομοκρατία. Τα μπλόκα στις πόλεις καθημερινά. Όταν ύστερα από μερικούς μήνες χρειάστηκε να μπει στο φάκελο για το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης το βιβλίο με τίτλο: «Η σφαγή του Διστόμου – Χρονικό». Ήταν έτοιμο για να προωθηθεί στο διεθνές δικαστήριο, μαζί με όλα τ’ άλλα ελληνικά ντοκουμέντα για μιαν άλλη σειρά εγκλημάτων, για δεκάδες άλλα ολοκαυτώματα.
Η Σφαγή του Διστόμου

Το Δίστομο είναι το ηρωικό μνημείο της μαρτυρικής, αδούλωτης Ελλάδας. Ο χιτλερικός βαρβαρισμός ισοπέδωσε την ιστορική πολίχνη. Εξανδραποδήθηκαν 325 κάτοικοι, άνδρες, γέροι, γυναίκες, παιδιά. Μετά τα Καλάβρυτα, το Δίστομο δοκίμασε τη θηριωδία του γερμανικού φασισμού. Οι Γερμανοί διαβλέποντας τη μεγαλύτερη αντίσταση στην Ελλάδα, του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ άρχισαν συστηματικά να τρομοκρατούν αμάχους. Ο Rickert, Γερμανός ταγματάρχης των SS, στρατιωτικός διοικητής της Λιβαδειάς, ήταν ο εγκέφαλος της σφαγής.

Συγκλονιστική αλλά και συγκινητική εκπομπή της κρατικής γερμανικήςτηλεόρασης για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.



Στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο στις 10 Ιουνίου 1944 μια εκ των ειδεχθέστερων σφαγών αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Αφιερωμένο στον Αργυρή Σφουντουρη
Επιζήσαντα της σφαγής του Διστόμου !
Αφιερωμένο στους νεκρούς μας από τους Γερμανούς φασίστες .
Εμείς τιμούμε και θυμόμαστε τους νεκρούς της πατρίδας μας με σεβασμό στη θυσία τους .. .

Ποτέ πια φασισμός !!

Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Έμμυ Χριστούλα: Για το Δίστομο

Έμμυ Χριστούλα: Για το Δίστομο

Ο Μανόλης Γλέζος με τον Γερμανό Πρέσβη, Πέτερ Σόοφ (Peter Schoof) στο Δίστομο, 10.6.2017

Το κείμενο της Έμμυς Χριστούλα : "Για το Δίστομο", αναρτήθηκε στο facebook στις 13.6.2017 

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ

Δίστομο 1944.
  
«Αντίκρισα στη μέση του σπιτιού την αδελφή μου ανάσκελα, γυμνή από τη μέση και κάτω. Το φουστάνι της ήταν γυρισμένο προς τα πάνω και σκέπαζε το σχισμένο και κομματιασμένο στήθος της, το πρόσωπό της ήταν παραμορφωμένο, όλο το σώμα της κατακομματιασμένο. Μα το χειρότερο και φρικαλεότερο θέαμα ήταν, όταν από τη στάση του σώματός της κατάλαβα ότι οι Γερμανοί είχαν βιάσει το άψυχο κορμί της. Δίπλα της βρισκόταν το τεσσάρων μηνών κοριτσάκι της λογχισμένο, με σπασμένο το κεφαλάκι του, και στο στόμα του είχε τη ρώγα του στήθους της μάνας του που είχαν κόψει εκείνοι οι κανίβαλοι», περιγράφει διασωθείς από τη ναζιστική θηριωδία.

Δίστομο 2017. Ο γερμανός πρέσβης, ως εκπρόσωπος του γερμανικού κράτους, επιχειρεί να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των σφαγιασθέντων.

Μια πράξη ύψιστου συμβολισμού και ως τέτοια πλήρως ανοικτή για να πάρει θέση κανείς.

Πρόκειται για μια συμβολική πράξη αναγνώρισης της θηριωδίας, η οποία ακολουθεί ή συντελείται παράλληλα με την έμπρακτη μεταμέλεια όπως αυτή ορίζεται από τις διεθνείς συνθήκες;

Πρόκειται για την κορύφωση απόδοσης τιμής, αφού έχει προηγηθεί η εκπλήρωση των οφειλών της Γερμανίας, όπως συνέβη με όλες τις τότε κατεχόμενες χώρες; Πρόκειται για καταδίκη του παρελθόντος, η οποία συνυφαίνεται μόνον με την αποκατάσταση του δικαίου ;

Πρόκειται για έμπρακτη καταδίκη του ναζισμού που επιβάλλει στον ενεστώτα χρόνο τουλάχιστον το σεβασμό της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας μας ;

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Η σφαγή στο Δίστομο,ο ρόλος των ιερέων,η εξαίρεση και το μεγαλείο της ψυχής των ηττημένων.

Πέρασαν πάνω από 70 χρόνια από τη σφαγή του Διστόμου.  218 κάτοικοι του χωριού έχασαν τη ζωή τους. Δεν είναι ο αριθμός των νεκρών που σοκάρει αλλά η αγριότητα των σφαγέων. Πέρα όμως από αυτή, το Δίστομο έχει να μας διδάξει πολλά. Το ερώτημα είναι ποιος τα ακούει;;;

Η διαστροφή των ανθρωποειδών του ναζισμού.

Στο Δίστομο οι Γερμανοί στρατιώτες ξεπέρασαν κάθε όριο. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες μαρτυρίες που συναντάμε στα κείμενα του λογοτέχνη Τάκη Λάππα:


Μια έγκυο, τη Διαμάντω Ζάκκα, και τον άντρα της, τους σκοτώνουν σπίτι τους με αυτόματο. Ανοίγουν με λόγχη την κοιλιά τη Διαμάντως, βγάζουν το έμβρυο, το ποδοπατάνε και το λιώνουν…
Τον μικρό Στάθη Σταθά, έξι χρόνων, τον βρίσκουν μόνο του στο σπίτι. Τον βασανίζουν άγρια. Με μαχαίρι κόβουν τις σάρκες του στα μπούτια και τον αφήνουν να πεθάνει στραγγίζοντας από αίμα… Στα παιδιά του Σταθά, την Ελένη πέντε χρόνων και τον Γιάννη τριών, τους κόβουν με μαχαίρι το λαιμό, ενώ το τριμηνήτικο βρέφος το λογχίζουν πολλές φορές και το αφήνουν στην κούνια του…
Στο σπίτι του παπά Σωτήρη, όπου μάζεψαν καμιά 15ριά, τους γάζωσαν μαζικά. Η παπαδιά εξιστορεί: «Εγώ τη στιγμή που μας βάλανε στο τουφεκίδι βύζαινα το κοριτσάκι μου, ενός χρόνου. Μου ρίξανε τρεις σφαίρες. Η μια μου χάλασε το ζερβί χέρι, η άλλη με πήρε ξώπετσα κάτω από τ’ αυτί. Η Τρίτη χτύπησε τη Μαργαρίτα μου. Της άνοιξε το κεφάλι κι όπως την κράταγα στην αγκαλιά μου τα μυαλά της πεταχτήκανε στα μούτρα μου»… 


Η φωτεινή εξαίρεση


Ένας γερμανός με αυτόματο ανεβαίνει τις σκάλες σπιτιού, βλέπει έντρομους καμιά 15ριά ανθρώπους να περιμένουν το τέλος. Τους γνέφει να σωπάσουν, λέει τη λέξη «καπούτ» και πυροβολεί πάνω από τα κεφάλια τους. Τους φάνηκε δακρυσμένος. Βγαίνει χτυπώντας δυνατά την πόρτα, κατεβαίνοντας σκοτώνει ένα σκυλί, για ξεκάρφωνα, και λέει σε μια ομάδα που ερχόταν, δείχνοντας το σπίτι, κάτι που φάνηκε ότι περιείχε τη λέξη «καπούτ». Η ομάδα έφυγε, οι χωριανοί γλύτωσαν… 
Απόλυτα προσωπικό ρίσκο, όχι ανώδυνος αντιναζισμός του καναπέ ή του facebook ,όπως ο δικός μας…

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Η σφαγή στο Δίστομο,ο ρόλος των ιερέων,η εξαίρεση και το μεγαλείο της ψυχής των ηττημένων.


Ιουνίου 2, 2014 από seisaxthiablog


Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη σφαγή του Διστόμου.218 κάτοικοι του χωριού έχασαν τη ζωή τους. Δεν είναι ο αριθμός των νεκρών που σοκάρει αλλά η αγριότητα των σφαγέων. Πέρα όμως από αυτή, το Δίστομο έχει να μας διδάξει πολλά. Το ερώτημα είναι ποιος τα ακούει;;;


Η διαστροφή των ανθρωποειδών του ναζισμού.


Στο Δίστομο οι Γερμανοί στρατιώτες ξεπέρασαν κάθε όριο. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιες μαρτυρίες που συναντάμε στα κείμενα του λογοτέχνη Τάκη Λάππα:

Μια έγκυο, τη Διαμάντω Ζάκκα, και τον άντρα της, τους σκοτώνουν σπίτι τους με αυτόματο. Ανοίγουν με λόγχη την κοιλιά τη Διαμάντως, βγάζουν το έμβρυο, το ποδοπατάνε και το λιώνουν…

Τον μικρό Στάθη Σταθά, έξι χρόνων, τον βρίσκουν μόνο του στο σπίτι. Τον βασανίζουν άγρια. Με μαχαίρι κόβουν τις σάρκες του στα μπούτια και τον αφήνουν να πεθάνει στραγγίζοντας από αίμα… Στα παιδιά του Σταθά, την Ελένη πέντε χρόνων και τον Γιάννη τριών, τους κόβουν με μαχαίρι το λαιμό, ενώ το τριμηνήτικο βρέφος το λογχίζουν πολλές φορές και το αφήνουν στην κούνια του…

Στο σπίτι του παπά Σωτήρη, όπου μάζεψαν καμιά 15ριά, τους γάζωσαν μαζικά. Η παπαδιά εξιστορεί: «Εγώ τη στιγμή που μας βάλανε στο τουφεκίδι βύζαινα το κοριτσάκι μου, ενός χρόνου. Μου ρίξανε τρεις σφαίρες. Η μια μου χάλασε το ζερβί χέρι, η άλλη με πήρε ξώπετσα κάτω από τ’ αυτί. Η Τρίτη χτύπησε τη Μαργαρίτα μου. Της άνοιξε το κεφάλι κι όπως την κράταγα στην αγκαλιά μου τα μυαλά της πεταχτήκανε στα μούτρα μου»…

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Ένα τραγούδι για τον Αργύρη [ταινία του Stefan Haupt, 2006]


"Ένα τραγούδι για τον Αργύρη" είναι ο τίτλος ενός ντοκιμαντέρ. Παρουσιάζει την ζωή και το έργο του Αργύρη Σφουντούρη, ενός παιδιού από το Δίστομο, το οποίο, σε ηλικία τεσσάρων χρονών, επέζησε της γενοκτονίας στο χωριό του.
Βραβεία * Προτάθηκε για το Schweizer Filmpreis 2007
* Thessaloniki Documentary Film Festival March 2007 Winner Audience Award (Publikumspreis) * Los Angeles Greek Film Festival Juni 2007 Winner Audience Award (Publikumspreis)
* Locarno Int. Film Festival 9. und 10. Aug. 2007
* Sarajevo Film Festival 17.-25. August 2007

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Δίστομο: Η γερμανική θηριωδία και η απάνθρωπη διεθνής υποκρισία. Ένα βίντεο για τη μαύρη επέτειο

Ιουνίου 10, 2013 από seisaxthiablog

Τα νέα από το μέτωπο ήταν καλά.

Ξημέρωνε μια ακόμα μέρα εργασίας και ελπίδας. Η μέρα της λευτεριάς και της ειρήνης κοντοζύγωνε. Τέσσερις μέρες πρίν, στις 6 Ιουνίου, οι σύμμαχοι είχαν αποβιβαστεί στη Νορμανδία. Οι Γερμανοί κατακτητές βλέποντας να φτάνει το τέλος της αυτοκρατορίας τους καταλαμβάνονται από αμόκ καταστροφής. Βγάζουν διαταγές γενοκτονίας.
“Ένας Γερμανός σκοτωμένος – πενήντα Ελληνες, δέκα Γερμανοί – ένα χωριό”
Ήθελαν να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους ώστε να πάψουν να ενισχύουν τις οργανωμένες ανταρτικές ομάδες που δρούσαν στην περιοχή.Έτσι στα πλαίσια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εκείνο το φοβερό πρωϊνό μια φάλαγγα επτά αυτοκινήτων με γερμανούς στρατιώτες (*2ος λόχος του 2ου τάγματος του 7ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας των Ες – Ες με έδρα την Λιβαδειά), ξεκίνησε από τη Λιβαδειά με κατεύθυνση προς το Δίστομο. Από αυτά τα δύο πρώτα που προπορεύονταν αρκετά, ήταν Ελληνικά επιταγμένα, γεμάτα με Γερμανούς στρατιώτες ντυμένους μαυραγορίτες. Αυτοί θα πρωτοκτυπούσαν τους αντάρτες που ανύποπτοι θα πλησίαζαν τα αυτοκίνητα και θα ενισχύονταν από τη δύναμη που θα ακολουθούσε.
Από τον Καρακόλιθο και μετά σκορπούν το θάνατο. Σκοτώνουν πέντε και συλλαμβάνουν σαν ομήρους δώδεκα αγρότες ενώ θέριζαν.
Στη διασταύρωση Διστόμου – Αράχωβας συναντιούνται με άλλα 60 αυτοκίνητα γεμάτα Γερμανους στρατιώτες που έρχονταν από την Άμφισσα με κατεύθυνση προς το Δίστομο.
Μπαίνουν στο Δίστομο.