Gatestone Institute: Έλεγχος πληροφόρησης και σκέψης - Η τεχνολογία στην υπηρεσία των καταχθόνιων σχεδίων του WEF
Όταν ο Thomas More έγραψε την κοινωνικοπολιτική του σάτιρα για μια φανταστική νησιωτική κοινωνία στον Νέο Κόσμο, της έδωσε το πλασματικό όνομα Ουτοπία, που προέρχεται από τα Ελληνικά και σημαίνει «κανένας τόπος».
Αν και More ο έλεγε χιουμοριστικά στο κοινό του ότι η εξιδανικευμένη κοινότητα που περιέγραφε δεν υπήρχε πουθενά, αιώνες ολόκληροι κεντρικών σχεδιασμών που κυνηγούσαν τη φαντασίωση των ουτοπικών κοινωνιών δεν κατάφεραν να αντιληφθούν το αστείο.
Ακόμη χειρότερα, για κάθε ειρηνική θρησκευτική κοινότητα που επιδιώκει τον διαχωρισμό της από τον σύγχρονο πολιτισμό, υπάρχει ένας τύραννος διψασμένος για εξουσία που επιδιώκει να επιβάλει τη θέλησή του σε όλους τους άλλους, γράφει σε ανάλυσή του για το Gatestone Institute o J.B. Shurk.
Φαίνεται ότι δεν περνάει μια γενιά που κάποιος μεγαλομανής να μην διακηρύξει: «Αν ο κόσμος κάνει ακριβώς αυτό που απαιτώ, θα κάνω τη ζωή σας εδώ στη Γη σωστό παράδεισο». Συνήθως, αυτοί οι ίδιοι ναρκισσιστές περνούν στην ιστορία και τους θυμόμαστε είτε ως ματαιόδοξους καραγκιόζηδες είτε ως αιμοδιψείς τυράννους –συχνά και τα δύο.
Μελλοντική Ουτοπία
Σήμερα, ο Klaus Schwab βγαίνει ως ηγέτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) για να υποσχεθεί μια «Μεγάλη Επαναφορά» για την ανθρώπινη φυλή. Οραματίζεται μια μελλοντική Ουτοπία που επιτυγχάνεται μέσω της τεχνολογικής ακρίβειας, της κεντρικής διαχείρισης των πόρων της Γης, της προσεκτικής παρακολούθησης των πολιτών, της συγχώνευσης ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης και της μονοπώλησης της κυβερνητικής εξουσίας από μια μικρή επαγγελματική τάξη με αναγνωρισμένη τεχνογνωσία. Αν και το WEF έχει αφιερώσει τα τελευταία 50 χρόνια οργανώνοντας συνέδρια, δημοσιεύοντας προτάσεις πολιτικής και συνδέοντας παγκόσμιους ηγέτες στον τομέα της βιομηχανίας, των τραπεζών, της τεχνολογίας πληροφοριών, της συλλογής μυστικών πληροφοριών, της στρατιωτικής στρατηγικής και της πολιτικής, ο στόχος της αποστολής του είναι εξαιρετικά απλός: οι πιο έξυπνοι, οι άριστοι αυτού του κόσμου θα πρέπει να κυβερνούν όλους τους άλλους.
Αν διαχωριστεί από τις βλέψεις του για «σωτηρία του κόσμου» από την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού και την κλιματική καταστροφή, το WEF δεν αποτελεί κάτι καινούργιο. Τα θεμέλιά του υπάρχουν τουλάχιστον από την εποχή του Πλάτωνα, όταν πριν από δυόμισι χιλιετίες ο έλληνας φιλόσοφος πρότεινε η ιδανική πόλη-κράτος να διοικείται από «φιλόσοφους βασιλείς». Ακριβώς όπως ο Πλάτωνας έκανε την έρευνά του στον κόσμο και αναμενόμενα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι της δική του θέσης θα έπρεπε λογικά να κυβερνούν όλους τους άλλους, οι παγκόσμιες «ελίτ» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ έχουν καταλήξει σε μια εντυπωσιακά παρόμοια απόφαση. Απέχοντας πολύ από το να προωθήσουν οτιδήποτε προοδευτικό ή σύγχρονο, ο Schwab και οι συνεργάτες του βαδίζουν στα χνάρια ενός αρχαίου Έλληνα. Για μισό αιώνα, τα μέλη του WEF προσπαθούν να επινοήσουν την τέλεια παγκόσμια κυβέρνηση χωρίς να λάβουν έγκριση από τους ψηφοφόρους πληθυσμούς των δυτικών εθνών και ─χωρίς να αποτελεί έκπληξη─ αυτοί οι ίδιοι «φιλόσοφοι βασιλείς» έχουν ορίσει τους εαυτούς τους να κυβερνήσουν. Πόσο βολικό, πράγματι!
