Ένα σιωπηλό αλλά βαθύ μάθημα...

Οι μέλισσες κρύβουν ένα εκπληκτικό μυστικό.

Όταν η κυψέλη χάνει τη βασίλισσά της - η μόνη που μπορεί να δώσει ζωή στην αποικία και να διατηρήσει την τάξη στην τέλεια οργανωμένη κοινωνία - όλα μοιάζουν χαμένα. Αργή ζωή στην κυψέλη. Χωρίς νέα αυγά, το μέλλον εξαφανίζεται. Σε λίγες μόνο εβδομάδες, η αποικία κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Αλλά οι μέλισσες δεν πανικοβάλλονται. Δεν περιμένουν καν διάσωση από έξω.

Σε μια επίδειξη συλλογικής ευφυΐας και βαθύ ένστικτο, πυροδοτεί μια θεαματική διαδικασία έκτακτης ανάγκης, δύσκολο να φανταστεί κανείς για έναν κόσμο που κυβερνάται από έντομα.

◆ Η μεταμόρφωση ξεκινάει με μια απλή αλλά βασική επιλογή

Οι εργαζόμενες μέλισσες επιλέγουν μερικές κοινές προνύμφες - τις ίδιες που κανονικά θα γίνονταν απλοί εργάτες. Δεν είναι ξεχωριστοί. Δεν γεννήθηκαν διαφορετικοί. Αλλά τώρα, το πεπρωμένο τους αλλάζει εντελώς.

Επιλέγονται για να λάβουν μια ειδική τροφή: μητρικό γάλα. Μια σπάνια ουσία, που παράγεται από μέλισσες, πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και βιοενεργές ενώσεις. Αυτό είναι βασιλικό φαγητό με την πιο αγνή έννοια.

Η προνύμφη που τρέφεται αποκλειστικά με αυτή την ουσία δεν ακολουθεί πλέον τη συνηθισμένη διαδρομή. Σε λίγες μόνο μέρες, το σώμα της αναπτύσσεται διαφορετικά. Οι ωοθήκες της ενεργοποιούνται το σώμα μεγαλώνει, αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής σχεδόν 20 φορές.

Στις κοινωνίες των μελισσών εφαρμόζεται η… δικτατορία του προλεταριάτου!

Εισαγωγικές διευκρινίσεις

Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θαυμάζουν και αναφέρονται στην «τέλεια λειτουργία» της κοινωνίας των μελισσών. Έχουν παραχθεί πολλές θεωρίες και ερμηνείες, καθόλου απαλλαγμένες από σκοπιμότητες, ιδίως σκοπιμότητες των κυρίαρχων τάξεων και εξουσιών. 

Οι θεοκρατικές αντιλήψεις απέδιδαν σε «θεϊκό θαύμα» την λειτουργία τους. Φυσικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από οργάνωση ενός ζωικού είδους που μέσα από μια εξέλιξη 55-60 εκατομμυρίων ετών, κατάφερε να επιβιώσει, να προσαρμοστεί και να ενσωματώσει στο dna του αυτόματες λειτουργίες, απολύτως απαραίτητες και καθόλου περιττές, για την επιβίωσή του στις σκληρές συνθήκες της φύσης.

Οι πρώτες γνωστές γραπτές και πολύ ακριβείς παρατηρήσεις για την οργάνωση της κοινωνίας των μελισσών, προέρχονται από τον Αριστοτέλη.

Στο παρόν κείμενο ο παραλληλισμός της ανθρώπινης κοινωνίας με αυτή των μελισσών, γίνεται μόνο ως προς την ερμηνεία των πραγματικών λειτουργιών τους. Επί της ουσίας, η πρώτη είναι κοινωνία έλλογης βούλησης και πράξης και η δεύτερη κοινωνία αυτόματης εντυπωμένης λειτουργίας, στο dna των μελισσών, άρα δεν υπάρχει όμοιο ποιοτικό πεδίο σύγκρισης. Εξισώσεις των δύο κοινωνιών ή  ιδεαλιστικές ερμηνείες για τη λειτουργία τους, είναι απορριπτέες.

Οι ερμηνείες που δίνονται είναι κοινωνιολογικού χαρακτήρα, και δεν υποκαθιστούν επιστημονικές μελέτες. Για την κατανόηση, χρησιμοποιούνται γνωστοί κοινωνιολογικοί και πολιτικοί όροι που ταιριάζουν σε ανθρώπινη κοινωνία.

Σκοπός του κειμένου είναι να αναθεωρηθούν οι αντιδραστικές θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί, για χιλιάδες χρόνια, από αντιδραστικές ιδεολογίες, με βάση την υποκειμενική ταξική ερμηνεία της ζωής των μελισσών. Η ερμηνεία αυτή ξεκινούσε με την θέση ότι κέντρο της ζωής των μελισσών είναι οι βασίλισσες.  Κάποιοι μάλιστα είχαν επιχειρήσει να τις ονομάσουν βασιλείς(!) μη ανεχόμενοι τη θηλυκοκρατία στο μελίσσι.