Πόθεν έσχες και αθέμιτος πλουτισμός – Η ανάγκη πολιτικής ηθικής

ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Η πρόσφατη ανάρτηση των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης “πόθεν έσχες” του πολιτικού προσωπικού της χώρας για το έτος 2023 κατέδειξε, έστω και ως φευγαλέα εικόνα, ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σημερινού στρεβλού και υπονομευμένου πολιτικού συστήματος αποτελεί και η σώρευση ατομικού πλούτου στην πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, σε συνδυασμό με τη διαχρονική ατιμωρησία αυτού.

Ενώ η υποχρέωση υποβολής “πόθεν έσχες” έχει ως στόχο τη διαφάνεια και την αποτροπή της διαφθοράς σε αυτούς που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και εν τέλει την ενδυνάμωση του κράτους δικαίου, επί της ουσίας έχει μετατραπεί σε ένα “άδειο πουκάμισο”.

Όχι μόνο υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στη δημοσιοποίηση (δύο και τρία χρόνια μετά), αλλά δεν ελέγχονται ουσιαστικά και όσα δηλώνονται, καθόσον κυριαρχεί αποκλειστικά το “έσχες” και όχι το ζητούμενο, που είναι το “πόθεν”. Αλλά και ως προς το “έσχες”, παρέχονται εντέχνως δυνατότητες και εμπόδια στον έλεγχο των δηλώσεων καθιστώντας έτσι αδύνατη τη στοιχειώδη λογοδοσία του πολιτικού συστήματος.

Πέραν αυτού του σοβαρού δημοκρατικού ελλείμματος, έστω και με αυτόν τον ελλειμματικό τρόπο, δεν μπορεί να αποκρυβεί ο εμφανής πλούτος του πολιτικού προσωπικού, που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την οικονομική κατάσταση και τα εισοδήματα της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Αυτός ο προσωπικός πλούτος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική κατάσταση των κομμάτων τους, στα οποία ανήκουν, τα οποία, ενώ λαμβάνουν μεγάλα ποσά ως κρατική ενίσχυση, είναι χρεωκοπημένα, έχοντας λάβει, μάλιστα, και τεράστια δάνεια, με ενέχυρο την μελλοντική κρατική επιχορήγηση (!).

Εμφανίζεται, έτσι, κατ’ αντιστοιχία, και στο πολιτικό σύστημα, η άθλια διαχρονική εικόνα της μεταπρατικής οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα, όπου ενώ ευδοκιμούν ατομικά οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι κλπ. με τον πρόδηλο ατομικό πλούτο εντός της χώρας, αλλά και στους πάσης φύσεως φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού (πριν λίγα χρόνια το Spiegel μιλούσε για 600 δις ευρώ) την ίδια ώρα να εμφανίζονται προβληματικές και μη ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις τους.
Πολιτικοί και οικονομική ολιγαρχία

Αντί το πολιτικό προσωπικό, που άσκησε εξουσία, να αποτελέσει τον φραγμό και την επιβολή ενός ισχυρού εθνικού πλαισίου ανάπτυξης, με βάση τα ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος, μετατράπηκε σταδιακά σε τμήμα της “παρασιτικής” οικονομικής ολιγαρχίας, αποκτώντας συμφέροντα, ως επιμέρους ειδικό στρώμα στο Κράτος, μέσω των προνομίων και της ατιμωρησίας, τα οποία στόχο έχουν να ενσωματώνουν σχεδόν τους πάντες, που συμμετέχουν στο πολιτικό εποικοδόμημα, με αποτέλεσμα την δόμηση ενός στρεβλού πολιτικού συστήματος, που κάθε μέρα απονομιμοποιείται στη συνείδηση των πολιτών.

Λευτεριά!!...

Του Θανάση Χούπη 

Έβλεπα, πριν λίγο, ένα βίντεο, που μου έστειλε ένας φίλος και θυμήθηκα ένα τραγούδι που ερμήνευσε ο Αντώνης Καλογάννης. Αυτό που, κάθε φορά που το ακούω, ο νους μου πάει στην Κύπρο. "Λευτεριά" τιτλοφορείται κι είναι σε στίχους του Νίκου Καζαντζάκη και μουσική του Νάσου Παναγιώτου.

Ας επιστρέψουμε στο βίντεο: 

Αθήνα, 24 Ιουλίου 2025: Ένας πατέρας δύο μικρών παιδιών, να περιγράφει πώς του χτύπησαν πρωί πρωί την πόρτα δικαστικοί επιμελητές, οι δικηγόροι πολύ γνωστού Fund, καμιά δεκαριά αστυνομικοί κι ένας κύριος με μια τσάντα με εργαλεία. Αυτός ήταν ο κλειδαράς... 

Τους είπαν ότι το σπίτι κατάσχεται, γιατί τελεσιδίκησε η υπόθεση που αφορούσε στο μη εξυπηρετούμενο, "κόκκινο δάνειο", με το οποίο είχε αγοραστεί το διαμέρισμα.  Υποχρέωσαν τον πατέρα να βάλει, γρήγορα γρήγορα, σε δυο τρεις σακούλες εσώρουχα και κάποια λίγα ρούχα, γι΄ αυτόν και τα παιδάκια και όλοι μαζί να εγκαταλείψουν το σπίτι. Όση ώρα έπαιρνε τα αναγκαία, ο κλειδαράς άλλαζε την κλειδαριά, ενώ τα παιδάκια έκλαιγαν και τον ρωτούσαν: πού θα πάνε; πού θα κοιμούνται,

πώς θα ζήσουν στο δρόμο;...

Η ντροπή μας και η γιορτή τους…

24/07/2025

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣ

“…Κάθε πραγματικότης μού είναι αποκρουστική…” Κώστας Καρυωτάκης. Τι γιορτάζουμε σήμερα, 24 Ιουλίου, πατριώτες και πατριώτισσες; Καλύτερα, τί γιορτάζει υποκριτικά το κοινωνικοπολιτικό κατεστημένο της χώρας; Γιατί θα βάλει σε λίγο ο κύριος Πρόεδρος το καινούριο του μπλε – αρζάν κοστούμι με την μεταξωτή, γαλάζια – να μην ξεχνιόμαστε κιόλας – γραβάτα και θα δέχεται στους κήπους του προεδρικού Μεγάρου;

Γιατί θα υποδέχεται τη Σία, τον Πρετεντέρη, τον Χωμενίδη αλλά και τους αρχηγούς και τους αρχηγίσκους της παρούσας Βουλής, όλους με τα “καλά” τους, τις υπερήφανες συμβίες στο πλάι αλλά και τα χαμόγελα της, με το μπαρντόν, αυτοϊκανοποίησης; Γιατί θα γεμίσουν σε λίγο η Ηρώδου Αττικού και οι παράπλευρες οδοί με εκατοντάδες (!) κρατικές λιμουζίνες, οδηγούς, συνοδούς, φρουρούς και λοιπούς σκύλακες – η λέξη είναι του Πλάτωνα – της εξουσίας;

Αν μαζεύαμε, σκέφτομαι, το συνολικό κόστος της εκδήλωσης, θα χρηματοδοτούσαμε ένα μεγάλο νοσοκομείο της χώρας για έναν τουλάχιστον χρόνο. Αλλά δεν βαριέστε. Λεφτά υπάρχουν. Που είπε κι ένας άλλος τέως πρωθυπουργός, επίσημος κι αυτός προσκεκλημένος της πιο επίσημης Δεξίωσης του Έθνους (μόνο ο Ερντογάν λείπει). Αν μάλιστα προσθέταμε και τα διαχρονικά πρόστιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, θα αλλάζαμε την κοινωνική πολιτική της χώρας υπέρ των αδυνάτων. (Τί λέω τώρα;)

Γιατί λοιπόν θα φορέσει πάλι το σινιέ σακάκι του ο Αλέξης και το πανάκριβο πουκάμισο χωρίς γραβάτα – όλα κι όλα η “στολή ” της επανάστασης είναι ό τι απέμεινε από την εγχώρια επανάσταση – και θα συγχαίρει εαυτόν και αλλήλους; Αλλά και η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιλογή αποκλειστικά του νυν πρωθυπουργού όπως και ο νυν ΠτΔ, γιατί θα εμφανιστεί στο κεφαλόσκαλο με ποδήρη χιτώνα και με τον σύντροφο της, όλοι αριστεροί είμαστε τελικά , ενδεχομένως και με τη γάτα της;

Η δική μου Δημοκρατία...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Θα ακούσετε πολλά σήμερα "ταρατατζουμ" για τα 51χρονα του πολιτεύματος...

Εγώ θα πάω ανάποδα ...

51 χρόνια μετά...

Η  δική μου''μέρα τηs Δημοκρατίαs'', τιμά  τον Μουστακλή,τον Παναγούλη, την Αρσένη, τον Μανδηλαρά, την Φλέμινγκ, τον Καράγιωργα...

Την δική μου ''Δημοκρατία'' την νιώθω σαν διαβάζω τον λόγο του Κολοκοτρώνη στη Πνύκα, σαν ακούω τον Μακρυγιάννη στο Πόρο να λέει στουs στρατιώτεs για ποιό λόγο πολεμήσαμε (γι'αυτά τα αγάλματα), σαν διαβάζω για το μαρτύριο του Δασκαλογιάννη, σαν ακούω τον Νικηταρά να απαντά στον Άγγλο αξιωματικό (που τον αντιμετωπίζει σαν επαίτη) έξω απο τον Αγιο Σπυρίδωνα στο Πειραιά και σαν κοινωνώ τουs  άλλουs λαικούs ήρωεs του '21 που πέρασαν στην αφάνεια.

Η δική μου Δημοκρατία χωρά την Ηλέκτρα Αποστόλου, την Ιουλία Μπίμπα, την Ηρώ Κωνσταντοπούλου, τη Λέλα Καραγιάννη, τον Περρίκο, τη Διαμάντω Κουμπάκη, τη Παναγιώτα  Σταθοπούλου και όχι Πικραμμένουs, Αγγελόπουλουs, Μαρινόπουλουs, Λάτσηδεs, Χριστοφοράκουs,

Σημίτηδεs και πλείστουs άλλουs ''πρόγονουs'' που συνεργάστηκαν με τουs Γερμανούs κατακτητέs και μακέλεψαν και καρπώθηκαν περιουσίεs Ελλήνων και ''χρυσόβουλα'' Γερμανών που παραχώρησαν στα παιδιά τουs για να διευθύνουν τη χώρα μέχρι σήμερα.

Η δική μου μέρα τηs Δημοκρατίαs δεν χωρά εφοπλιστικούs δημογέροντεs,  εργολάβου προεστούs, δημοσιογραφικούs κοτζαμπάσηδεs και εθνικούs προαγωγούs (νταβατζήδεs). 

Η ίδια η λίστα των Πόθεν Έσχες μοιάζει με πολιτική εικονογράφηση της εξουσίας:

Του Μάνου Λαμπράκη 

Η ίδια η λίστα των Πόθεν Έσχες μοιάζει με πολιτική εικονογράφηση της εξουσίας: 122 ακίνητα, 4,5 εκατομμύρια σε καταθέσεις, οικογενειακές αυτοκρατορίες. Και την ίδια στιγμή, στο Προεδρικό Μέγαρο, μια τελετή: «51 χρόνια Ελληνικής Δημοκρατίας». Τι ακριβώς γιορτάζεται; Ότι το εκλογικό σώμα συνεχίζει με αξιοθαύμαστη συνέπεια να ψηφίζει τους ήδη πλούσιους, ώστε να γίνονται ακόμη πλουσιότεροι; Ότι η «λαϊκή κυριαρχία» έχει μετατραπεί σε τελετουργία υπακοής;

Οι ίδιοι που κατέχουν εκατοντάδες τίτλους ιδιοκτησίας και εκατομμύρια ευρώ, που κληρονομούν δύναμη και συσσωρεύουν κεφάλαιο, σηκώνουν τώρα τα ποτήρια τους στην αυλή του Προεδρικού, υπό τον ήχο των στρατιωτικών αγημάτων και των ευγενικών χειραψιών. Μια «γιορτή» που θυμίζει εταιρική εκδήλωση: οι μέτοχοι του πολιτεύματος συναντώνται για να διαβεβαιώσουν ο ένας τον άλλον ότι όλα πάνε καλά – για εκείνους.

Αυτό που πανηγυρίζεται δεν είναι η δημοκρατία. Είναι η κανονικοποίηση της ανισότητας. Είναι η σιωπηλή συναίνεση του πολίτη που, αντί να απαιτεί ισότητα, επιβραβεύει το προνόμιο. Είναι η αυτο-επιβεβαίωση μιας τάξης που έχει μετατρέψει τη δημοκρατία σε ένα είδος χρηματιστηρίου κοινωνικής υπακοής: όσο περισσότερο πλούτος, τόσο μεγαλύτερη η λαϊκή αποδοχή.

Η ευτυχία του θεάματος και η λήθη της τραγωδίας ή Η επιτελεστικότητα της καθεστωτικής αυτοεπιβεβαίωσης

Του Μάνου Λαμπράκη 

Στις μέρες μας, η πολιτική δεν χρειάζεται πια να καταστείλει, αρκεί να διασκεδάζει. Δεν χρειάζεται να νομιμοποιηθεί μέσα από κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο, αρκεί να λειτουργεί σαν θέαμα – όχι με την έννοια της συγκρουσιακής σκηνής της δημοκρατίας, αλλά ως ένα απέραντο τηλεοπτικό plateau, ένα ατέρμονο φεστιβάλ «εκδηλώσεων» που επαναβεβαιώνουν το status quo. Σε αυτό το πλαίσιο, το κοινό δεν υπάρχει πια ως σώμα πολιτών, υπάρχει ως σώμα καταναλωτών συναισθήματος.

Η μαζική προσέλευση στα θεάματα που εκβάλλουν αποκλειστικά στο συγκινησιακό και ποτέ στο πολιτικό, αποτελεί την πιο διαυγή ένδειξη ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει παραιτηθεί από τη δυνατότητά του να αντιλαμβάνεται την τραγωδία ως πολιτική μορφή. Δεν πρόκειται απλώς για φυγή από την πραγματικότητα, αλλά για αποδοχή της ως μονοσήμαντης – μια πραγματικότητα όπου κάθε εθνική ή συλλογική απώλεια έχει ημερομηνία λήξεως, αρκεί να καταναλωθεί το απαραίτητο ποσό θεάματος. Η διασκέδαση είναι πλέον τελετουργική: δεν εξαγνίζει, δεν αφυπνίζει, δεν σημασιοδοτεί, εξαντλεί.

Η κυριαρχία γνωρίζει ότι όσο περισσότεροι πολίτες σπεύδουν στους «χώρους πολιτισμού» όχι για να μεταβληθούν υπαρξιακά ή να ριζοσπαστικοποιηθούν πολιτικά, αλλά για να «νιώσουν καλά» ή να «ξεχαστούν», τόσο η ίδια μπορεί να αισθάνεται ασφαλής. Η παρουσία σε φεστιβάλ, σε υπερπαραγωγές, σε επιχορηγημένες υπερσυναισθηματικές παραστάσεις, καθίσταται συνενοχή στο παιχνίδι της εξουσίας. Το κοινό αποσύρεται από τη σφαίρα της κρίσης και εισέρχεται σε έναν χώρο αισθητηριακής ανακούφισης. Ο θρήνος έχει εκχωρηθεί στο εμπορικό μελόδραμα κι η αγανάκτηση στο χειροκρότημα.

Για να θυμηθούμε με ποιους έχουμε να κάνουμε

Ένα… αδέσποτο κείμενο του 2023!

ΣΟΦΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (η κόρη του Πρωθυπουργού):

Όπως και η ίδια αναφέρει στο προφίλ της στο Linkedin, εργάζεται ως investors relation manager στη CVC Capital Partners από τον Αύγουστο του 2021. Και μάλιστα, εργάζεται στα κεντρικά γραφεία της πολυεθνικής, στο Λονδίνο!

Ποια είναι όμως η CVC; Η CVC Capital Partners είναι ένα FUND που έχει πρόσφατα εισβάλει στην Ελλάδα και ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ:

Α. Την εστίαση, με την VIVARTIA (με θυγατρικές: ΔΕΛΤΑ, GOODY’S, EVEREST, ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΑΘΗΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΥΜΗ, ΑΛΕΣΙΣ ΑΕ. και ΧΡΥΣΗ ΖΥΜΗ, HELLENIC CATERING, OLYMPIC CATERING και πολλά πολλά άλλα).

Β. Στον χώρο των Ασφαλίσεων, με την εξαγορά της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ!

Πόσο τυχαίο είναι, που η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλει ως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ την ασφάλιση των κατοικιών; (Στην οποία “Εθνική Ασφαλιστική”, οι εργαζόμενοί της χαρακτήρισαν «ξεπούλημα» την πώληση της!).

Γ. Στον χώρο της Υγείας!

Η CVC Capital Partners αποτελεί πλέον τον «εθνικό επενδυτή» στην υγεία, καθώς μετά και την εξαγορά του Yγεία θα έχει επενδύσει σε λιγότερο από δύο χρόνια 330 εκατ. ευρώ, αποκτώντας επίσης τα Metropolitan και Ιασώ General μέσω της Hellenic Helthcare. Πλέον, το επενδυτικό fund CVC Partners κατέχει σχεδόν το 35% του μεριδίου της αγοράς στις γενικές κλινικές και σχεδόν το 30% του μεριδίου της αγοράς στις μαιευτικές – γυναικολογικές κλινικές, καθώς στον όμιλο “ΥΓΕΙΑ” περιλαμβάνονται το Λητώ και το Μητέρα. Ενώ κινείται για την εξαγορά και του “Ερρίκος Ντυνάν”.

Η στρατηγική αυτή αλλάζει τις ισορροπίες στον τομέα των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας σε ευρύτερο πλαίσιο στην Ελλάδα. Άρα:

Είναι ΤΥΧΑΙΟ που ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ η Δημόσια Υγεία τα τελευταία χρόνια; Και απαξιώνουν και κλείνουν τα νοσοκομεία, το ένα μετά το άλλο; Και είναι τα πάντα ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΜΕΝΑ; Και για να κλείσεις ένα ραντεβού, περιμένεις μήνες; Αλλά αντ’ αυτού προωθείται η Ιδιωτική; Με τις απογευματινές επισκέψεις στα νοσοκομεία επί πληρωμή και με τα ιδιωτικά ιατρεία των γιατρών του Ε.Σ.Υ.; Και να μας ενθαρρύνουν πλέον να ασφαλιστούμε ιδιωτικά; Για να τα “σκάμε” στην CVC CAPITAL της κόρης του Μητσοτάκη; Και τα λεφτά που μας κρατούσαν τόσα χρόνια ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ, για να έχουμε δημόσια ασφάλιση… στις τσέπες τους; ΟΛΑ;

Δ. Τον κλάδο της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, που βρίσκεται επίσης στην επενδυτική στρατηγική της CVC Capital! Δεδομένου ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, το fund εξετάζει το ενδεχόμενο διεύρυνσης του ποσοστού 10%, που αυτή τη στιγμή έχει εξαγοράσει στη ΔΕΗ.

Σε όλα αυτά λοιπόν εμπλέκεται η ΚΟΡΗ του Πρωθυπουργού, ΣΟΦΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.

ΝΤΡΟΠΗ!!!

Γιάννης Γκόλιας

ο τίτλος του σημερινού ποστ μου, είναι η λέξη ΝΤΡΟΠΗ

............................................... 

Είναι το αίσθημα που θεωρώ οτι διακατέχει και εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα, 

έντιμους ανθρώπους που ψήφισαν κάποια στιγμή στη ζωή του ΣΥΡΙΖΑ, 

για να έρθει σήμερα,

αυτο το κόμμα,

με το ίδιο όνομα και περίπου τους ίδιους ανθρώπους και να απέχει απ την ψηφοφορία στη βουλή, 

τους αιτήματος της Καρυστιανού να παραπεμφθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το αδίκημα της «εσχάτης προδοσίας» 

............................................... 

δλδ

Έρχεται μια μάνα που της δολοφόνησαν το παιδί της

και

που απο εκείνη τη μέρα έχει αφιερώσει τη ζωή της, να βγει η αλήθεια,

μαζί 

με γονείς, δικηγόρους και νομικούς που κι αυτοί από αλληλεγγύη αφιέρωσαν τη ζωη τους για να αποδοθεί δικαιοσύνη 

και λέει,

όχι, 

Εσείς δεν ξέρετε, εγώ ξέρω, δεν είναι σωστή αυτή η κατηγορία για τον Μητσοτάκη, άρα δεν την ψηφίσουμε

............................................... 

- ποιοι δεν την ψηφίζετε ρε παιδιά;

- εμείς

- ποιοι είσαστε εσείς;

- οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

αααααααα

Εσείς είσαστε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έχασε τις εκλογές του 2019, 

με 8 μονάδες διαφορά,

ηρθε ο Μητσοτάκης, ισοπέδωσε τη χώρα κυριολεκτικά,

την ώρα που εσείς (υποτίθεται) κάνανε σκληρή αντιπολίτευση

και

μετα από 4 χρόνια με ισοπεδωμένη τη χώρα κυριολεκτικά,

στις εκλογές του 2023, έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ με 20 μονάδες διαφορά;;;;

Γιατί αλλιώς, με τέτοια βαθιά διαπλεκόμενη κυβέρνηση και τα πολύτιμα δεκανίκια της δήθεν αντιπολίτευσης, φωτεινή μέρα δεν θα ξημερώσει για όλους εμάς, για την Δημοκρατία.

Της Μαρίας Καρυστιάνου 

Η ντροπή …ντροπή δεν έχει…..

154 ψήφοι υπέρ. 

Για πλημμέλημα ο Καραμανλής. 

Έκλαψε χθες ο ουρανός…. 

Μιλήστε μας πάλι για το άρθρο 86Σ…για την πίστη που πρέπει να έχουμε στην Δικαιοσύνη σας….

38 ψήφοι υπέρ για τη διεξοδική πρόταση των συγγενών για  την έρευνα των εγκλημάτων, μια πρόταση που όλοι οι Έλληνες και Ευρωπαίοι  πρέπει να διαβάσουν. 

2,5 χρόνια ακούγαμε την αντιπολίτευση σύσσωμη ότι θα μας στηρίξει.

Τόσα Ψέμματα! 

Τελείωσε  η  παράσταση  ή θα σας δούμε στα κανάλια να μιλάτε ξανά για δικαίωση των νεκρών ; 

Ναι αυτή τη δικαίωση! που χθες ΔΕΝ στηρίξατε!

Κατάντια. 

Πάλι δίπλα στην «καρέκλα» σταθήκατε. 

Αυτή η επιλογή έμεινε στην ιστορία και αποκάλυψε πολλά.  

Όσο για τους  ενόχους  ας μην χαίρονται πολύ.

Διότι ο αγώνας συνεχίζεται. 

Θα δώσετε τελικά λόγο στην Δικαιοσύνη. 

Θα βρούμε τρόπους για να δικαιώσουμε τους ανθρώπους μας.

Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί! 

Τα πάντα!

Οι πράξεις σας οδηγούν τα δικά μας βήματα. 

Θα είμαστε συνεχώς μπροστά σας. 

Γιατί αλλιώς, με  τέτοια βαθιά  διαπλεκόμενη κυβέρνηση και τα πολύτιμα δεκανίκια της δήθεν αντιπολίτευσης,  φωτεινή μέρα δεν θα ξημερώσει για όλους εμάς, για την Δημοκρατία.

Ουρανέ μην κλαις .. δεν τελείωσε ακόμη…

Για πλημμελημα λοιπόν... Απέναντι στο παρατεταμένο κακούργημα της ζήσης μας...

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Επειδή, τώρα, ο άνθρωπος πήρε κάτι από του θεούς (θείας μετέσχε μοίρας), πρώτα εξαιτίας της συγγένειάς του μαζί τους, μόνο αυτός απ΄ όλα τα ζώα πίστεψε σε θεούς και προσπαθούσε να κατασκευάσει βωμούς και αγάλματα θεών. 

Έπειτα, γρήγορα, άρθρωσε με επιδεξιότητα φωνή και λέξεις και επινόησε κατοικίες και ενδύματα και υποδήματα και σκεπάσματα και τροφές από τη γη. 

Με αυτά τα εφόδια οι άνθρωποι στην αρχή κατοικούσαν διασκορπισμένοι και πόλεις δεν υπήρχαν. 

Αφανίζονταν λοιπόν από τα θηρία, γιατί, από κάθε άποψη, ήταν ασθενέστεροι από αυτά. Για την εξασφάλιση της τροφής τους οι τεχνικές τους ικανότητες παρείχαν αρκετή βοήθεια· ήταν όμως ανεπαρκείς στον πόλεμο με τα θηρία. 

Γιατί δεν είχαν ακόμη την πολιτική τέχνη, μέρος της οποίας είναι η πολεμική.

Επεδίωκαν λοιπόν να συγκεντρωθούν και να εστιάσουν τη σωτηρία τους χτίζοντας πόλεις. 

Όταν όμως συγκεντρώνονταν όλοι μαζί, αδικούσαν ο ένας τον άλλον, επειδή δεν κατείχαν την πολιτική τέχνη· σκόρπιζαν έτσι πάλι και αφανίζονταν ( ώστε πάλιν σκεδαννύμενοι διεφθείροντο ). 

Ο Δίας, λοιπόν, επειδή φοβήθηκε για το γένος μας, μήπως εξαφανιστεί όλο, στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την αιδώ και τη δικαιοσύνη για να αποτελούν κοσμήματα για τις πόλεις και τους δεσμούς που στερεώνουν τη φιλία.

Το "φάντασμα"...

Του Θανάση Κ. 

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. 

Το φάντασμα του... "Κόμματος Σαμαρά"!

Που ο ίδιος ο Σαμαράς ΔΕΝ το έχει εξαγγείλει. 

Απλώς κάποιοι, κάθε του λέξη, καθετί που κάνει ή ΔΕΝ κάνει, καθετί που λέει ή ΔΕΝ λέει, κάθε του κίνηση, όπου πάει και με όποιον βρεθεί, την ερμηνεύουν ως "πρόπλασμα" του Κόμματος που υποτίθεται ότι "ετοιμάζει"...

 

Πριν από λίγο καιρό το απέκλειαν. 

Ύστερα, ασχολούνταν με αυτό μόνο για να το απαξιώσουν. 

-- Έλα μωρέ, ούτε 3% δεν θα πάρει - ούτε καν θα μπει στη Βουλή...

Κι ύστερα άρχισαν να το... "μετράνε"! 

Δεν έχει ξαναγίνει: Μετράνε Κόμμα που... ΔΕΝ υπάρχει!

Και βρίσκουν ότι, μάλλον μαζεύει πολύ περισσότερα απ' όσα του έδιναν αρχικά...

Στην αρχή το έφτασαν στα 5% και κάτι. 

Ύστερα 7,5% περίπου...

Ύστερα γύρω στο 10%. 

Και τελικά ήλθαν κάποιες μετρήσεις που ρωτάνε:

-- Πόσοι "θα έβλεπαν θετικά" ένα Κόμμα Σαμαρά;

Και η απάντηση ήταν 16% - το λιγότερο - έως 21% του εκλογικού σώματος. 

Ενώ υπάρχει ένα - επί πλέον - 7% που το βλέπει "μάλλον θετικά". 

Ενώ στις ίδιες μετρήσεις η ΝΔ παίρνει γύρω στο 24,7% σε πρόθεση ψήφου, κι ένα 20% των ψηφοφόρων της - αυτών που της έχουν απομείνει - δείχνουν διατεθειμένοι, αν υπήρχε Κόμμα Σαμαρά να το ψήφιζαν. 

Μ' άλλα λόγια μόνοι τους αναγνωρίζουν ότι η ΝΔ, με Κόμμα Σαμαρά απέναντί της, δεν είναι εύκολο να ξεπεράσει το 20-21%! Ενώ αν υπάρξει Κόμμα Σαμαρά, αυτό θα κυμαίνεται από 15-28%. 

Δηλαδή αναγνωρίζουν σε αυτό που ΔΕΝ υπάρχει ακόμα δυναμική "πρώτου Κόμματος"! 

ΠΡΙΝ καν υπάρξει...

Και ταυτόχρονα... "πανηγυρίζουν" γιατί 72% των ερωτωμένων, λέει, ΔΕΝ βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο να υπάρξει Κόμμα Σαμαρά. 

Δηλαδή το υπόλοιπο 28% το βλέπει θετικά ή σχεδόν θετικά, όταν η ΝΔ δεν ξεπερνά σε πρόθεση ψήφου το 25% και όλα τα άλλα κόμματα δεν ξεπερνούν το 13%...

Μιλώντας πάντα για ένα Κόμμα που δεν υφίσταται δεν έχει όνομα, καταστατικό και πρόγραμμα... 

Η Βουλη των 297 μη καταδικασμενων.

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετραδη

Οι δικαστες, οι οποιοι εξεδωσαν αποφαση, με την οποια διαπιστωνουν οτι το εκλογικο σωμα εξαπατηθηκε από τους "Σπαρτιατες" επειδη διαπιστωσαν (οι δικαστες) οτι πραγματικος αρχηγος ηταν ο εγκληματιας χρυσαυγιτης Κασιδιαρης, θα πρεπει να ειναι ειτε καθοδηγουμενοι απο την κυβερνηση, που ανοιχτα επεδιωξε αυτη την αποφαση, ειτε εθελοτυφλουντες να δουν την ουσια του ΜΕΙΖΟΝΟΣ στη Δημοκρατια. Και το μειζον ειναι ο σεβασμος στις αποφασεις του εκλογικου σωματος. Το εκλογικο σωμα ειναι ο μειζων παραγων. Ο κ Πικραμενος θα ωφειλε να το ξερει αυτο.

Ακομα και αν διαπιστωσαν οι δικαστες (πραγμα εξαιρετικα αδυνατο, αφου δεν υπαρχει καμμια χειροπιαστη μαρτυρια γιαυτο, παρα μονο εικοτολογιες) ότι ηταν ο Κασιδιαρης πραγματικος αρχηγος, λειπει απο το σκεπτικο τους το σημαντικοτερο: Δηλαδη η μαρτυρια του εκλογικου σωματος οτι εξαπατηθηκε και οτι εν αγνοια του ψηφιζε ενα ακροδεξιο κομμα με καθοδηγητη καταδικασμενο χρυσαυγιτη, πιστευοντας οτι ειναι κατι αλλο.

Αλλα, μαρτυρια του εκλογικου σωματος δεν εχουμε. Και δεν εχουμε και νομο που να απαγορευει στο εκλογικο σωμα να ψηφιζει οποιον επιλεγει. Εχουμε νομο που να μην επιτρεπει σε εγκληματια να ειναι πολιτικα ενεργος. Δεν ειναι καθολου το ιδιο πραγμα. Ο λαος εχει δικαιωμα να αποφασιζει κατα βουλησιν. 

Μάριος Σαλμάς: Οι συστημικές παθογένειες του πολιτικού συστήματος και τι πρέπει να αλλάξει

Στις "Αντιθέσεις" ο Μάριος Σαλμάς, Ανεξάρτητος βουλευτής και καθηγητής Ανατομίας στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, μιλάει για όλους και για όλα 

-Πως επί θητείας του στο Υπουργείο Υγείας , πυροδότησε την έρευνα στο διεθνές σκάνδαλο της Novartis με τις ελληνικές του απολήξεις και τι λέει για την κατάληξη της υπόθεσης

 

- Πως μετά από μια μακρά κοινοβουλευτική θητία 24 ετών στη ΝΔ , βρέθηκε εκτός κόμματος

- Τι λέει για μείζονα ζητήματα στο εσωτερικό της χώρας αλλά και το πεδίο των εθνικών θεμάτων 

-Τι σημειώνει για τις παθογένειες και την κρίση του πολιτικού συστήματος και τι πρέπει να αλλάξει 

Στέκει νομικά η εσχάτη προδοσία;

Του Γεωργίου Ι. Μάτσου*

Ιούλιος 2019: Η ΝΔ έχει μόλις θριαμβεύσει. Λίγοι ασχολήθηκαν με τον διορισμό του αρχηγού της ΕΛΑΣ κατά την τραγωδία στο Μάτι, Κωνσταντίνου Τσουβάλα, ως γενικού γραμματέα δημόσιας τάξης.

Η ΕΛΑΣ υπό την αρχηγία τού κ. Τσουβάλα έστελνε ανυποψίαστους πολίτες να καούν μέσα στο Μάτι. Στη συνέχεια ο κ. Τσουβάλας δήλωνε περήφανος για το Μάτι. Ο Τσίπρας λίγες μέρες αργότερα τον απέπεμψε. Όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έκανε γενικό γραμματέα δημόσιας τάξης.

Ας έλθουμε τώρα στη θέση των δικαστών και εισαγγελέων της προδικασίας για το Μάτι. Με εξαίρεση τον ανακριτή της υπόθεσης, Αθανάσιο Μαρνέρη, που εις μάτην ζητούσε αναβάθμιση των κατηγοριών, δεν γνωρίζουμε άλλοι δικαστές και εισαγγελείς της προδικασίας να είδαν κακούργημα. Δεν είδαν καν αδίκημα π.χ. στην παράλειψη του Λιμενικού να διασώσει ανθρώπους που επί πολλές ώρες βρίσκονταν στη θάλασσα. Κι όμως, η παράλειψη διάσωσης της ζωής από πρόσωπο με ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να σώσει τη ζωή, είναι ανθρωποκτονία. Είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση.

Γιατί παραβλέφθηκαν τέτοιες αβάστακτες ευθύνες; Διότι δικαστές και εισαγγελείς είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Δεν γεννήθηκαν όλοι ήρωες – κι ας έχουν τέτοιο job description. Η επαγγελματική τους πορεία εξαρτάται από αρεοπαγίτες, των οποίων η επαγγελματική πορεία εξαρτάται από την κυβέρνηση. Όταν η κυβέρνηση αναβαθμίζει πρόσωπα υπόλογα εκ της θέσεώς τους για το Μάτι, στέλνει μήνυμα. Ο μη ήρωας δικαστής δεν θα πάει κόντρα στην εμμέσως αλλά σαφώς εκφρασθείσα κυβερνητική βούληση: Στην ουσία το Μάτι είχε ήδη "θαφτεί" με την επιλογή Τσουβάλα ως γ.γ. δημόσιας τάξης.

Ομοίως δύσκολα θα αναδειχθεί ποινική ευθύνη πολιτικού. Γράφτηκε ορθά ότι η γραμμή της ΝΔ για τα Τέμπη είναι η γραμμή ΣΥΡΙΖΑ για το Μάτι: Οι υπουργοί "απλώς επέβλεπαν". Είναι έτσι;

Όχι. Απλώς η κοινωνία έχει μιθριδατιστεί ότι ο πολιτικός κόσμος τάχα "επιτρέπεται" νομικά να μην κάνει το καθήκον του.

Δεν συνειδητοποιούμε ότι η σπατάλη χρημάτων για ρουσφετολογικούς διορισμούς, αντί π.χ. για τηλεδιοίκηση στα τραίνα, πληροί το πραγματικό της έκθεσης της ζωής σε κίνδυνο. Μοιάζει "αθώο" να ξοδεύονται τα λεφτά μιας μικρής χώρας σε πελατειακές σχέσεις. Και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε εγκληματήσει εις βάρος άλλων ανθρώπων, που μπορεί να χάσουν τη ζωή τους επειδή δεν ξοδέψαμε τα κρατικά λεφτά εκεί που πραγματικά έπρεπε.

Το βαθύ ρήγμα μεταξύ πολιτικού συστήματος και κοινωνίας – Ασυμμετρίες και δυνατότητες –

του Ρούντι Ρινάλντι

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανήγγειλε μέτρα «ανακούφισης», τάχα, προς τους πλέον αδύναμους της κοινωνίας Απρίλη μήνα· λίγο μετά τον ανασχηματισμό, την προανακριτική, την πρόταση μομφής, την έντονη αποδοκιμασία του ίδιου του πρωθυπουργού και των επιλογών του που καταγράφουν όλες οι πρόσφατες μετρήσεις. Προσπαθεί έτσι να κάνει ένα λίφτινγκ, να κερδίσει χρόνο, να εκμεταλλευτεί την ανυπαρξία της αντιπολίτευσης και να δει πώς μπορεί να ξεμπλέξει με την αμφισβήτησή του και τη λαϊκή κατακραυγή για τα Τέμπη και το οργανωμένο επίσημο παρακράτος της συγκάλυψης, για τη δυσαρέσκεια λόγω ακρίβειας, και ιδιαίτερα για την κρίση εμπιστοσύνης προς όλους τους θεσμούς. Νομίζει ότι έτσι ίσως μπορέσει να κερδίσει το ακαταδίωκτο για όλα αυτά, να εξασφαλίσει σε επόμενες εκλογές ένα ποσοστό που να επιτρέπει στη Ν.Δ. να παίζει κεντρικό ρόλο. 

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα ο Μητσοτάκης εντελώς αλαζονικά δήλωσε αποφασισμένος να διεκδικήσει ο ίδιος τη διακυβέρνηση και για τρίτη τετραετία, τονίζοντας πως «χρειάζεται ακόμα χρόνο για να μπορέσει να ολοκληρωθεί το έργο, και οι αλλαγές να ριζώσουν με τέτοιον τρόπο ώστε ουσιαστικά να μην μπορούν στη συνέχεια να ανατραπούν». Αν υποθέσουμε ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2027 (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, αν και όλοι γνωρίζουν ότι έχει άλλους σχεδιασμούς στο μυαλό του, στηριζόμενος και στη «θεσμική» πείρα σχεδόν καμία κυβέρνηση να εξαντλεί την 4ετία), μας λέει ότι χρειάζεται άλλα 4 χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο του. Δηλαδή ίσαμε το 2031.Έτσι θα έχουμε ζήσει εποχή Μητσοτάκη για 12 χρόνια (2019-2031). Μάλλον σενάριο επιστημονικής φαντασίας που ούτε ο ίδιος το πιστεύει. Ακόμα κι αν φθάσει έως το 2027, όλες οι σημερινές μετρήσεις δείχνουν ότι η αυτοδυναμία της Ν.Δ. είναι πλέον παρελθόν, και επομένως η θέση του ως πρωθυπουργού της χώρας έχει πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης.

Βαθύτατο ρήγμα 

ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ:"ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜ...ΟΛΟΥΣ!"

Γιάννης Μαύρος fb

Σεισμό πολλών  ρίχτερ ταρακουνά το μαξίμου, ύστερα από την  αποκάλυψη του φερέγγυου και αξιόλογου  δ/ντή της εφημερίδας "ΕΣΤΙΑ", Μανόλη Κοττάκη, σχετικά με καταγγελίες υπαλλήλων της Περιφέρειας Λάρισας, ότι ως αυτήκοοι μάρτυρες , άκουγαν υπουργό να ωρύεται ενώπιον του Χρήστου Τριαντόπουλου, φωνάζοντας "ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜ....ΟΛΟΥΣ!", σχετικά με την τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ.

Στο πρωτοσέλιδο σημερινό άρθρο του , ο Μανόλης Κοττάκης αναφερόμενος στο ρεπορτάζ «βόμβα», γράφει ότι , ο «Γηραιός» Υπουργός χρησιμοποιώντας ανεκδιήγητες εκφράσεις, φώναζε μέσα από τον δεύτερο όροφο του Μεγάρου Μαξίμου «τελειώνετε με το μπάζωμα γιατί θα σας γαμ….. ω όλους !» 

Ο κΚοττάκης αποδίδει τα του καίσαρος τω Καίσαρη, στο άρθρο κόλαφος και τώρα που το "κουβάρι" έχει ξετυλιχτεί για τα καλά ο κάθε "κατεργάρης" τρέχει να "κρυφτεί" επιδιώκοντας να αποποιηθεί των εγκληματικών ευθυνών κα ι να μαζέψει τα ασυμμάζευτα

 Ακολουθεί αναλυτικά το άρθρο:

ΣΚΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΕΛΙΔΑ!

Tου Μανώλη Κοττάκη

Ο κύριος Πρόεδρος της Κυβερνήσεως ανακάλυψε την αξία του «φυσικού δικαστή» και επικρότησε την «απόφαση» του Χρήστου Τριαντόπουλου να προσφύγει σε αυτόν συμπτωματικώς μόλις η προανακριτική πλησίασε στην αυλή του! 

Μόλις έμαθε εξωδίκως ότι υπάρχουν υπάλληλοι της Περιφέρειας Λάρισας που φέρονται να άκουγαν σε ανοικτή ακρόαση ενώπιον του συντονιστού Τριαντόπουλου τον «Γηραιό» Υπουργό του να φωνάζει ωρυόμενος μέσα από το γραφείο του στον δεύτερο όροφο του Μεγάρου Μαξίμου «τελειώνετε με το μπάζωμα γιατί θα σας γαμ….. ω όλους ! ». Τότε!

"ΟΧΙ! Φτάνει πια η ασυδοσία, φτάνει ο εμπαιγμός!"

Ανάρτηση κόλαφος της Maria Karystianou:

"Τελικά όχι μόνο δεν σέβονται στο ελάχιστο τα εκατομμύρια πολιτών που κατέβηκαν στους δρόμους για να  διαμαρτυρηθούν, αλλά δείχνουν σε όλους μας πόσο χαζούς μας θεωρούν. 

Πόση αλαζονεία πια για να νομίζουν ότι δεν έχουμε τον στοιχειώδη νου; 

Ποιά άραγε σατανικά πονηρά μυαλά  συνέλαβαν  την προσχηματική και παραπλανητική δήλωση του  κ. Τριαντόπουλου ότι δεν θέλει να γίνει προανακριτική, αλλά θέλει να δικαστεί από το Δικαστικό Συμβούλιο  του Αρείου Πάγου; 

Ναι! Να δικαστεί από το Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, την ηγεσία του οποίου διόρισε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη!

Αφού λοιπόν ο κ. Τριαντόπουλος δηλώνει ο ίδιος αθώος, αλλά θέλει να παρακάμψει την προανακριτική, και να εξεταστεί ειδικά μόνο από αυτό το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, προφανώς και είναι παραπάνω από σίγουρος  ότι η τύχη θα του χαμογελάσει και εκεί. 

Τι  δείχνει η κίνηση αυτή δειλίας και όχι βέβαια μεγαλοψυχίας;   

Είναι τόσο ο τρόμος και ο φόβος του αν αποκαλυφθεί η αλήθεια, που θέλουν να παρακάμψουν ακόμη και αυτήν την αποδυναμωμένη Προανακριτική, ώστε να μην γίνει η διαδικασία συλλογής αποδείξεων και κλήτευσης μαρτύρων, που θα βγάλει στο φως έστω και μέρος  της αλήθειας. 

Οπότε έντρομοι σκέφτηκαν δόλια με ιθύνοντα νου τον Πρωθυπουργό, να πει ο κ. Τριαντόπουλος στην Προανακριτική, δηλαδή στον οιονεί  Εισαγγελέα:  Άσκησε μου  δίωξη χωρίς να  με ψάξεις καν και στείλε με στην αγκαλιά  του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου. 

Πρέπει «να πάμε έτσι παρακάτω» ;

Βασίλης Στοϊλόπουλος

Τελικά, συνεπέστατος στη διαχρονική «γραμμή» όλου του πολιτικού συστήματος «πάμε παρακάτω», όχι μόνο παρέμειναν στην νέα κυβέρνηση όλοι οι λασπολόγοι, υβριστές, είρωνες και χλευαστές  των γονέων των θυμάτων των Τεμπών και των εκατομμυρίων διαδηλωτών (Φλωρίδης, Βορίδης, Γεωργιάδης, κλπ), αλλά προστέθηκαν σε αυτήν και νέα, αριστούχα «παιδιά του συστήματος», όπως ο ανεκδιήγητος «ψέκας» και αερολόγος «διανοητής» Αρίστος Δοξιάδης (φωτό).

Αυτό το μήνυμα έλαβε τελικά από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις για το έγκλημα των Τεμπών (και την προφανή συγκάλυψή του) ο πρωθυπουργός; Η απάντηση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας που ζητά Οξυγόνο πρέπει να είναι όμως εξίσου συνεπέστατη :  Όχι δεν πρόκειται «να πάμε έτσι παρακάτω»! 

   ____________

Οι ....νέοι

Γιώργος Μαργαρίτης 

Ο κύριος Νίκος Τσάφος ορκίστηκε υφυπουργός περιβάλλοντος και ενέργειας στην νέα κυβέρνηση (μετά τον ανασχηματισμό) του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο κύριος Τσάφος είχε προ πολλού αναγνωρίσει επίσημα την αυτοοριζόμενη ως Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, την οποία αναγνωρίζει διεθνώς μόνο η Τουρκία.

Ως αιτιολόγηση του παραπάνω παράξενου ατοπήματος ο κος Τσάφος απολογήθηκε λέγων ότι όταν το έγραψε αυτό "δεν είχε επαγγελματική σχέση με την ελληνική κυβέρνηση".

Να υποθέσουμε ότι τότε "είχε επαγγελματική σχέση" με την τουρκική κυβέρνηση;;;;;;;;

___________

Σπύρος Μοσχονάς 

Οσο μεγαλύτερο λαμόγιο είσαι και χρωστάς 10.000.000 ευρώ γραφοντάς τα με τεμπεσίρι πίσω από την πόρτα , τόσο πιο ψηλές κυβερνητικές θέσεις καταλαμβάνεις.

Αν είσαι ενας απλός πολίτης και χρωστάς 1000 ευρώ, σου κάνουν κάθε μήνα κλύσμα με γύψο μέχρι να σε εξοντώσουν τελείως.

Η συγκλονιστική μαρτυρία της Βασιλικής Κόκκαλη, η οποία επέβαινε στο στο τρίτο βαγόνι της επιβατικής αμαξοστοιχίας, μαρτυρία την οποία καταθέτει σε συνέντευξη στην ελληνική έκδοση της Deutsche Welle.

«Είμαι η Βασιλική Κόκκαλη, συνταξιούχος. Είμαι μία εκ των επιζώντων. Βρισκόμουν στο τρίτο βαγόνι. Ταξίδευα. Δεν καθόμουνα στη θέση στην οποία έγραφε το εισιτήριό μου. Είχα πάει λίγο πιο πίσω, γιατί βρήκα πρίζα για να φορτίσω το κινητό μου. 

Δεν πρόλαβα στην ουσία να καθίσω στο κάθισμά μου, έβγαλα το παλτό μου και ετοιμαζόμουν να πάρω την κόρη μου τηλέφωνο για να της πω ότι θα καθυστερήσουμε. Με το που ξεκινάει το τρένο, σε πολύ λίγο χρόνο, φεύγω με δύναμη στο απέναντι κάθισμα. 

«Τι είναι αυτό;», σκέφτηκα. Επανέρχομαι στη θέση μου. Δεν προλαβαίνω να ακουμπήσω την πλάτη μου. Έρχεται δεύτερο φρενάρισμα. Ξανά φεύγω πάλι μπροστά. Επανέρχομαι.

 Και τρίτο φρενάρισμα. Στο τρίτο φρενάρισμα έφυγα με το κεφάλι και βρέθηκα έξω στο χώμα, εγκλωβισμένη. Ήμουνα ανάσκελα, έβλεπα το βαγόνι που καιγόταν με τα παιδιά. Εγώ παρέμεινα εγκλωβισμένη εκεί, αλλά και άλλοι. 

Ήταν η Ιφιγένεια Μήτσκα, το κοριτσάκι από τα Γιαννιτσά. Κάποια στιγμή με ρώτησε «Θα βγούμε;». Λέω «κοριτσάκι μου, θα βγούμε, θα έρθει βοήθεια. Δεν μπορεί σε ένα τέτοιο δυστύχημα να μην εμφανιστεί βοήθεια». 

Εμένα ήρθαν δύο φοιτητές και με βοηθήσανε, τράβηξαν πράγματα, αυτοί με σήκωσαν. Άρχισα να ψάχνω το κινητό μου, γιατί ήταν σκοτάδι. Το βαγόνι είχε διαλυθεί εντελώς. Δεν υπήρχε. 

Για το έγκλημα των Τεμπών θα ασκηθεί ποινική δίωξη και σε πολιτικά πρόσωπα;

Μανώλης Δρεττάκης

Σε μη πολιτικά πρόσωπα έχουν ήδη ασκηθεί ή θα ασκηθούν ποινικές διώξεις για το έγκλημα των Τεμπών. Αν δεν συμβεί το ίδιο και σε πολιτικά πρόσωπα, αυτό που θα αποκομίσει η κοινή γνώμη είναι ότι δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη.

Οι μαζικές συγκεντρώσεις σε 300 πόλεις της χώρας στη δεύτερη επέτειο του τραγικού δυστυχήματος στο οποίο έχασαν άδικα τη ζωή τους 57 συνάνθρωποί μας ήταν, κατά γενική ομολογία, οι μεγαλύτερες σε όγκο στην ιστορία του τόπου. Σ’ αυτές προστέθηκαν και εκείνες σε πολλές πόλεις πολλών χωρών. Η απαίτηση όλων όσων μετείχαν αυθόρμητα στις συγκεντρώσεις αυτές είναι να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Το ερώτημα που γεννάται είναι: θα υπάρξει ικανοποίηση της απαίτησης αυτής σύσσωμου του ελληνικού λαού;

Για να αποδοθεί δικαιοσύνη πρέπει να είναι γνωστή η αλήθεια για κάθε πλευρά του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Δυστυχώς ένα σημαντικό μέρος της αλήθειας γι’ αυτό δεν είναι πλέον δυνατό να αποκαλυφθεί λόγω του μπαζώματος του χώρου του δυστυχήματος διότι, όπως αναφέρεται στο πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ), χάθηκαν πληροφορίες ζωτικής σημασίας από επεμβάσεις στο πεδίο του δυστυχήματος των Τεμπών, δηλαδή το μπάζωμα.