"Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΠΣΑΠ, τον Δεκέμβριο του 1977 επί προεδρίας Δομάζου, χωρίς να προεδρεύει ο ίδιος, παίρνουμε απόφαση για την πρώτη πανελλαδική απεργία των ποδοσφαιριστών.
Όταν τελειώνει η συνεδρίαση φεύγουν για τα σπίτια τους οι υπόλοιποι και εγώ με τον Λεβέντη πάμε να συναντήσουμε τον πρόεδρό μας που είναι στον Ζυγό στην Πλάκα, ιδιοκτήτης του μαγαζιού και τραγουδάει η γυναίκα του η Μοσχολιού. Ώστε να τον ενημερώσουμε για τη λήψη της απόφασης και να μην αιφνιδιαστεί από δημοσιογράφους ή οποιονδήποτε.
Μας λέει καλωσήρθατε, καθίστε σε μια γωνιά, θα έρθω να μου πείτε.
Έρχεται κάποια στιγμή τελικά ο Δομάζος να του πούμε για την απεργία και ξεκινάμε εμείς τα εισαγωγικά.
Μας λέει ρε αφήστε τα αυτά, ξέρω ποιοι είστε οι δυο σας, μη μου λέτε ιστορίες, πάμε να τους φάμε.
Πάω εγώ να του πω κάποια επιχειρήματα, μου λέει άστα ρε Μάλλιαρη αυτά, όταν εγώ έμενα στην παράγκα απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού, η μάνα μου χώριζε την παράγκα με ένα σεντόνι, στο ένα κρεβάτι κοιμόμουν εγώ με τη μάνα μου και στο άλλο έκρυβε αντάρτες, άσε με.
Ένας άνθρωπος που μπορεί να μην μιλούσε κλασικά πολιτικά κ.λπ. αλλά έκανε πολιτική και καταλάβαινε."
Νίκος Μάλλιαρης, από περσινό αφιέρωμα του Δρόμου στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
