Το ''Μπαρ το Ναυάγιο''
δεν έχει σχέση με μπαρ.
Ήταν ένα Καφέ - Ουζερί. Περνούσα
τυχαία από μία πάροδο της Κατεχάκη
και νόμιζα ότι ήταν ψιλικατζίδικο
και μπήκα ν' αγοράσω τσιγάρα.
Είδα την κατάσταση που επικρατούσε.
Μαζευόντουσαν άνθρωποι τελείως,
πώς να το πω... εκτός κοινωνίας,
ναυαγισμένοι εντελώς.
Βγαίνοντας γύρισα το κεφάλι μου
και είδα την ταμπέλα που έγραφε
''Ναυάγιο''.
Ξεκίνησα το τραγούδι επιτόπου,
σε μια χαρτοπετσέτα.
Ενώ άρχισε αβίαστα και εύκολα, για
να το τελειώσω μου 'βγαλε την ψυχή.
Το πάλευα τρεις μήνες...
Προχθές αργά στο μπαρ Το Ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν Άγιο.
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό.
Του είπα παππούλη, τί ζητάς εδώ,
δεν είναι μέρος για έναν Άγιο αυτό.
Μου είπε τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων
και το πάθος.
Κοίταξε γύρω του
στεγνούς και μεθυσμένους,
και μού 'πε εγώ τους αγαπάω
τους κολασμένους.
Αν θες ν΄ αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
ε, κι αν προλάβεις ας μετανοήσεις.
Προχθές αργά στο μπαρ Το Ναυάγιο
βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν Άγιο.
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό.
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό,
στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό.
Αρλέτα
Σαν σήμερα,
το 2017, έφυγε από τη ζωή.
...................................................................
Πηγή:
Περιοδικό Δίφωνο - lifo. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Μιχάλη Γελασάκη.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
