Η ομιλία του Π. Πολάκη στην ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του Σ/Ν για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Κύρια σημεία της ομιλίας:

Με αυτό το Σ/Ν εκπληρώνετε ένα διακαή νεοφιλελεύθερο πόθο που αφορά στη διάσπαση του μετεμφυλιακού κοινωνικού συμβολαίου, βασικό χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η κοινωνική κινητικότητα.

Η ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας μεταπολεμικά, απαιτούσε ένα ευάριθμο επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό και ήταν αυτή που μας οδήγησε σε ένα αξιόπιστο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Παιδιά από φτωχά λαϊκά στρώματα, μπορούσαν με την αξία τους να μπουν σε καλές σχολές, εξασφαλίζοντας κοινωνική άνοδο.

Αυτό καταργεί σήμερα η ΝΔ υπηρετώντας ένα σχέδιο αναδιανομής του πλούτου προς τα ανώτερα οικονομικά στρώματα. Όσα χρήματα έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ την 1η τετραετία με την πανδημία, τα μαζεύει τώρα πίσω στο όνομα 10 επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτό που θέλετε είναι το προσωπικό που θα καταλάβει στο μέλλον θέσεις κλειδιά, να είναι απόλυτα ελεγχόμενο από εσάς.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ 

Δὲν ἀνακαλύπτει κανεὶς τὴν Ἀμερικὴ ὅταν ὑποστηρίζει ὅτι αὐτὰ ποὺ καταλογίζει ὁ Παῦλος Πολάκης στὸ Κύκλωμα τῆς Διαπλοκῆς εἶναι ἀληθινὰ καὶ σωστά. Καὶ μόνο τὰ ἴδια τὰ μέλη τοῦ ἴδιου τοῦ Κυκλώματος ἔχουν ἀσφαλῶς κάθε λόγο νὰ διαμαρτύρονται γιὰ τὰ λεγόμενά του. 

Ἐμεῖς αὐτὸ τὸ Κύκλωμα τὸ ἔχουμε περιγράψει μὲ τὸν περιληπτικὸ ὅρο «Πανσυμμοριτισμός», τὸ ὁποῖο ὑφίσταται ὡς ἡ ἐνεστηκυία μορφὴ τῆς Τρίτης Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. 

Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει ἐμᾶς ὅμως -καὶ μᾶλλον θἄπρεπε νὰ ἐνδιαφέρει περισσότερο καὶ ὅσους συντάσσονται ἐνθουσιωδῶς μαζί του- δὲν εἶναι τί λέει ἀλλὰ τί ψήφιζε ὁ Πολάκης ὡς βουλευτῆς ὅταν τὸ κόμμα του βρισκόταν ἐπὶ 4,5 χρόνια στὴν ἐξουσία καὶ εἶχε τὴν εὐκαιρία νὰ ὑλοποιήσει αὐτὰ ποὺ ὁ ἴδιος ἔρχεται νὰ προτείνει μὲ χρονοκαθυστέρηση 8 ἐτῶν ὡς βουλευτῆς τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης. 

Ὅπως ἐπίσης μᾶς ἐνδιαφέρει τί δὲν ἔλεγε τότε ὁ Πολάκης, ὅταν τὸ κόμμα του ἐφάρμοζε τὸ χειρότερο μνημόνιο ποὺ πέρασε ποτέ, τὸ ὁποῖο ψήφισε καὶ ὁ ἴδιος, ὑποθηκεύοντας ὅλη τὴν περιουσία τοῦ Δημοσίου γιὰ 99 χρόνια ὡς ἐνέχυρο στοὺς διεθνεῖς τοκογλύφους. 

Ἦταν ἡ ἐποχὴ τῆς «πρώτης φορᾶς Ἀριστερά», ποὺ δημιουργήθηκε ἡ διαβόητη ΑΑΔΕ, θεσμοθετήθηκαν οἱ ἠλεκτρονικοὶ πλειστηριασμοί, οἱ κατασχέσεις γιὰ ὀφειλὲς ἄνω τῶν πεντακοσίων εὐρὼ καὶ δρομολογήθηκαν οἱ «μνημονιακὲς ὑποχρεώσεις» ποὺ ἔχουν ὁδηγήσει σήμερα στὸ μεγαλύτερο κύμα ἀπαλλοτρίωσης τῆς ἰδιωτικῆς περιουσίας.