Του Θανάση Κ.
Ξέρετε το γνωστό ανέκδοτο με το λαγό και την τίγρη.
Θα το επαναλάβω όσο πιο "κόσμια" γίνεται…
Ο λαγός λοιπόν, τριγυρνούσε στο δάσος και... "κακολογούσε" την τίγρη.
Συναντούσε τον σκαντζόχοιρο, τον ρώταγε ο σκαντζόχοιρος τι κάνει, και ο λαγός απαντούσε βαριεστημένα ότι πλήττει όλη μέρα κι όταν βαριέται αφόρητα έχει ...«ερωτική συνεύρεση» με την τίγρη!
Κι ύστερα από λίγο, συναντούσε την αλεπού, και τα ίδια.
Τον ρώταγε η αλεπού, τι κάνεις λαγέ, κι αυτός επαναλάμβανε πως όταν βαριέται αφόρητα έχει "ερωτική συνεύρεση" με την τίγρη.
Τα ίδια με τον τσαλαπετεινό, τα ίδια με την αρκούδα, τα ίδια με τον αγριόχοιρο και τα υπόλοιπα ζώα του δάσους…
Όλα τον ρώταγαν - τι κάνεις λαγέ; - κι αυτός μονότονα απαντούσε ότι για να διασκεδάσει την πλήξη του έχει "ερωτικές συνευρέσεις" με την τίγρη.
Ώσπου τα έμαθε η τίγρης - που ούτε να τον φτύσει το λαγό - κι έγινε έξαλλη.
Μια και δυο τον βρίσκει σε ξέφωτο να λιάζεται και τον ρωτά οργισμένη:
-- Τι κάνεις, λαγέ;
Κι ο λαγός τρέμοντας αρχίζει να ψελλίζει:
-- Τι να κάνω, βαριέμαι αφόρητα όλη μέρα…
-- Κι όταν βαριέσαι τι ακριβώς κάνεις; Επιμένει η τίγρης γρυλίζοντας πια…
-- Ε, όταν βαριέμαι... λέω και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα, απαντά ο λαγός ξέπνοος…
Κι έτσι, αυτό το «λέμε και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα...» έγινε σύμβολο αμηχανίας και φόβου.
* Την περασμένη Πέμπτη, δηλαδή την ημέρα επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, ζήσαμε αληθινό "ψυχόδραμα" στα ελληνικά μίντια.
Τις πρώτες ώρες, μια σαρωτική προπαγάνδα, από τα συστημικά ΜΜΕ, - που θύμιζε άλλα καθεστώτα κι άλλες εποχές - διαλαλούσε ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις «γύρισαν επί τέλους σελίδα»!
Με τη Συμφωνία Φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αλλά ΔΕΝ πρόλαβαν να χαρούν το «αφήγημά» τους…
Γιατί διαψεύστηκε!
Από την απλή ανάγνωση του ίδιου του κειμένου της «Συμφωνίας»…
Η οποία ΔΕΝ ήταν «Σύμφωνο Φιλίας», όπως αρχικά αναφέρθηκε.
Ήταν Διακήρυξη αρχών «περί σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας».
Ένα γενικόλογο κείμενο, που ΔΕΝ συνιστά «Συμφωνία» για ο,τιδήποτε, αφού δεν δεσμεύει κανένα για τίποτα!
Κι αν έχετε την παραμικρή αμφιβολία, διαβάστε τι λέει στο τέλος (κατά λέξη):
«Αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα Μέρη κατά το Διεθνές Δίκαιο. Καμία Πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη…»
Μ’ άλλα λόγια το λέει και το ίδιο το κείμενο με τον πιο σαφή τρόπο:
-ΔΕΝ είναι Συμφωνία. Είναι… «Διακήρυξη»!
