Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΟΣΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΟΣΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 16 Αυγούστου 2022

Κομμένο 16 Αυγούστου 1943

Κομμένο 16 Αυγούστου 1943



Η γερμανική ναζιστική κτηνωδία και ο αγώνας για Αποζημίωση 



Το απόγευμα τη 15ης Αυγούστου 1943 ο διοικητής του 12ου λόχου του 98ου συντάγματος πεζικού Βίλιμπαλντ Ρέζερ, φανατικός ναζί και επονομαζόμενος Νέρων σε όλο το σύνταγμα, συγκέντρωσε τους στρατιώτες και τους μίλησε για την εκκαθαριστική επιχείρηση Αύγουστος, η οποία προέβλεπε την ισοπέδωση του χωριού Κομμένου στο νότιο τμήμα του νομού Άρτας. Ο λόγος ήταν ότι το χωριό βρισκόταν στα χέρια «ληστοσυμμοριτών» -έτσι αποκαλούσαν τους αντάρτες οι Γερμανοί- και η «απελευθέρωσή» του από αυτούς.

 Τα χαράματα της επόμενης μέρας 120 άντρες του λόχου σταθμεύουν έξω από το Κομμένο και μέσα σε δυο με τρεις ώρες το «ελευθέρωσαν» δολοφονώντας ανηλεώς 317 ανυπεράσπιστους κατοίκους του, μεταξύ των οποίων 36 βρέφη και νήπια έως 5 χρονών. 
Πρόκειται ένα φρικώδες έγκλημα πολέμου που τρομοκράτησε ακόμη και κάποιους από τους στρατιώτες του γερμανικού λόχου. 


Την προηγούμενη μέρα το χωριό γιόρταζε το πανηγύρι του και ο Θεόδωρος Μάλλιος πάντρευε την κόρη του Αλεξάνδρα. Το χωριό τυλίχτηκε στις φλόγες. Τα σπίτια ισοπεδώθηκαν. Ανυπεράσπιστοι και ανυποψίαστοι οι κάτοικοί του γνώρισαν την κτηνωδία του ναζισμού στην πιο ακραία της μορφή. 


Το Κομμένο δε λησμονεί τους νεκρούς του, δε συγχωρεί τους σφαγείς του. Βρίσκεται στις επάλξεις του αγώνα για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση. Το γερμανικό κράτος πρέπει να πληρώσει τις οφειλές του στην Ελλάδα. Το στίγμα της μνήμης δεν πρόκειται να σβήσει, όσες προσπάθειες κι αν κάνουν οι παραχαράκτες της ιστορίας και όσες παρεμβάσεις κι αν επιχειρούν οι διάφοροι «επισκέπτες» μας, για να απαλύνουν το έγκλημα και να το εμφανίσουν ως παράπλευρη ζημία του πολέμου, όπως επισήμως διατείνονται οι σημερινοί Γερμανοί αξιωματούχοι. 


Απαιτούμε Δικαιοσύνη και Αποζημίωση. Και αυτό αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε άλλη συζήτηση και συνεργασία.

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020

Γιώργος Τσιτσιμπής: "MOG: Μνήμες από την κατοχή στην Ελλάδα - Μια ωραία εκπαιδευτική πλατφόρμα με ύπουλο περιεχόμενο"


Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Στις 2 Δεκεμβρίου 2020 έγινε παρουσίαση στο ελληνικό κοινό, μιας δίγλωσσης εκπαιδευτικής πλατφόρμας (ελληνικά-γερμανικά) σχετικά με την γερμανική κατοχή.

Ένα υλικό που στηρίζεται σε 93 προφορικές μαρτυρίες από ανθρώπους που έζησαν την τραγικότητα της εποχής εκείνης. Χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας και το ίδρυμα Νιάρχος, με υπεύθυνο το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Σχεδόν άρτιο τεχνολογικά, ελκυστικό, με 6 έτοιμα εκπαιδευτικά σενάρια για αξιοποίηση από εκπαιδευτικούς και μαθητές και δυνατότητα να δημιουργηθούν και άλλα, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες των χρηστών της.

Η αθώα ματιά ενός εκπαιδευτικού και κυρίως ενός μαθητή, θα αντλήσει πρωτογενές υλικό και αρκετές πληροφορίες για να στηρίξει την εργασία του. Ακόμα και συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου υπάρχει, του ανθρώπου σύμβολο και πρωτεργάτη των γερμανικών αποζημιώσεων. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Τίποτα το μεμπτό δεν φαίνεται, ίσα-ίσα μάλιστα. Αν κάποιος όμως έχει διαβάσει ή ακούσει κάποιες κριτικές επ’ αυτού (όπως των  Συγγελάκη, Γιάγκου, Μαργαρίτη) ή είναι λίγο ψαγμένος για την ιστορία του θέματος, τότε αναφύονται καίρια ερωτήματα και ζητήματα.

Οι πληροφορίες είναι καλοβαλμένες μεν, αλλά οδηγούν σε άλλα συμπεράσματα. Όπως, ότι η πείνα ήταν αποτέλεσμα του ναυτικού αποκλεισμού των Άγγλων  και όχι της επιλογής των Γερμανών κατακτητών να κλέψουν κάθε είδους παραγωγή υπέρ των συμπατριωτών τους (συνέβαλε αλλά δεν καθόρισε) ή το τραγικό ότι η αντίσταση των Ελλήνων προκάλεσε το σφάξιμο των αμάχων. Μερικές μόνο κριτικές που έχουν επισημανθεί ήδη από τον κ. Συγγελάκη, του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Επιπλέον, οι αριθμοί που αναφέρονται σε θύματα ή συνέπειες είναι πραγματικοί αλλά όχι αληθινοί. Οι αληθινοί αριθμοί για το τι έγινε στην κατοχή, είναι καταγεγραμμένοι στις αδιαμφισβήτητες μελέτες που αποτυπώνουν ακριβώς πόσοι άνθρωποι χάθηκαν σε κάθε περίπτωση βανδαλισμού των κατακτητών, αλλά και τις υλικές συνέπειες (σε πραγματικές σημερινές τιμές) που υπάρχουν. Έχουν κοστολογηθεί μέχρι κεραίας και απαιτούνται από το σημερινό γερμανικό κράτος στο ακέραιο και διαχρονικά, μέχρι της υλοποίησης των.

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Δούρειος Ίππος του Βερολίνου: Στόχος η ελληνική νεολαία






Η Γερμανία, η παραχάραξη της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης και οι οφειλές προς την Ελλάδα

Του Αριστομένη Συγγελάκη*

Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγε κάποιος ότι υπάρχει ακαδημαϊκό πρόγραμμα γερμανικού πανεπιστημίου εν έτει 2020 που, αναφερόμενο στον λιμό της Κατοχής, υιοθετεί την άποψη του διαβόητου Γιόζεφ Γκέμπελς, ότι, τάχα, υπεύθυνη για την πείνα στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής ήταν η «βίαιη βρετανική πολιτική του ναυτικού αποκλεισμού» και όχι η ληστρική πολιτική του Γ’ Ράιχ;

Κι όμως! Η ιστοσελίδα του προγράμματος «MOG - Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», που χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών της ΟΔΓ και ελληνικό γνωστό ίδρυμα, στο σχετικό με τον λιμό της Κατοχής σύντομο κείμενό της φιλοξενεί, στην αρχή μάλιστα, απόσπασμα τοποθέτησης του υπουργού Προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας! Όχι για να δείξει, με τα ίδια τα απεχθή λόγια του Γκέμπελς, πόσο φρικώδης, βίαιη και διεστραμμένη ιδεολογία και πρακτική ήταν ο ναζισμός, αλλά, αντίθετα, για να απομειώσει και να αποσείσει την ευθύνη του Γ’ Ράιχ για την πρωτοφανών διαστάσεων πείνα που θέρισε τον πληθυσμό της Ελλάδας την περίοδο της Κατοχής!

Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύονται κάποιοι ιστορικοί και άλλοι, που, ηθελημένα ή αθέλητα, παρακάμπτουν τα ίδια τα αρχεία του Γ’ Ράιχ και της Βέρμαχτ, απ’ όπου αναδεικνύεται σε όλη του την έκταση το πρωτοφανές πλιάτσικο στο οποίο επιδόθηκε η ναζιστική Γερμανία γρήγορα, μεθοδικά και αποφασιστικά: θέτοντας με ευφάνταστους τρόπους υπό τον έλεγχό της τα μεταλλεία, τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, τα εργοστάσια πολεμοφοδίων, τις βιομηχανίες, τις τράπεζες και κάθε λογής παραγωγικές επιχειρήσεις· μέσω του κλήρινγκ αλλά και τυπώνοντας μάρκα κατοχής μηδενικής αξίας· κλέβοντας ξεδιάντροπα τη σταφίδα, το ελαιόλαδο, το κρέας, τις πατάτες και όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της χώρας μας· υποχρεώνοντας την Ελλάδα να της χορηγήσει το κατοχικό δάνειο την ώρα που κορυφωνόταν ο λιμός! Αναμφισβήτητα, ο βρετανικός αποκλεισμός όξυνε τις συνέπειες του λιμού, αλλά δεν ήταν η κύρια αιτία του. Όχι τυχαία, πουθενά στην ιστοσελίδα του προγράμματος δεν υπάρχει αναφορά στο έργο του σπουδαίου Γερμανού ιστορικού Μάρτιν Ζέκεντορφ, που τεκμηρίωσε με ντοκουμέντα της Βέρμαχτ τι πραγματικά έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2020

Α.Συγγελάκης:“Δεν θα επιτρέψουμε η Γερμανία να ξαναγράψει την ιστορία για να “γλιτώσει” τις οφειλές”facebook sharing buttontwitter sharing buttonemail sharing buttonwhatsapp sharing button

Η ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΉ ΚΟΙΝΌΤΗΤΑ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ;

Στο σοβαρότατο θέμα που έχει προκύψει με την επιχειρούμενη διείσδυση της Γερμανικής προπαγάνδας στα σχολεία της χώρας μας, όπως υποστηρίζει το Εθνικό συμβούλιο διεκδίκησης Γερμανικών αποζημιώσεων, αναφέρθηκε ο συνγραμματέας Αριστομένης Συγγελάκης, η εκπαιδευτική κοινότητα θα το επιτρέψει;

Η γερμανική κυβέρνηση ξαναγράφει την Ιστορία για να ενταφιάσει τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Όπως εξαιρετικά περιέγραψε ο σπουδαίος Γερμανός ιστορικός Καρλ Χάιντς Ροτ η Ο.Δ.Γ. καταθέτει υποκριτικά στεφάνια στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας και δίνει συντάξεις σε χιλιάδες βετεράνους ναζί στη Γερμανία και σε άλλες χώρες αλλά αποκρούει προκλητικά την απόδοση των απαράγραπτων και άριστα θεμελιωμένων γερμανικών οφειλών.


Α.Συγγελάκης:“Δεν θα επιτρέψουμε η Γερμανία να ξαναγράψει την ιστορία για να “γλιτώσει” τις οφειλές”
facebook sharing button
twitter sharing button
email sharing button
whatsapp sharing button

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 29 Αυγούστου 2020

Μαρτυρικό ηπειρώτικο χωριό Κομμένο - Αύγουστος του '43.

Συγκλονιστικός! διδακτικός για όλους μας!!!

"...Για τον «γενναίο», όμως, εκείνο στρατιώτη του Χίτλερ (Χ. Ντόνατ), που απολάμβανε να καίει μωρά στο Κομμένο, μπορούμε να πούμε ότι και εκείνος εκτελούσε διαταγές;
Οχι, και βέβαια ένα εκατομμύριο όχι. Εκείνος την ώρα αυτή απελευθέρωνε όλα τα άγρια ένστικτά του θηρίου που πολλοί κρύβουν βαθιά στο υπέδαφος του είναι τους. Και όταν αποδεσμευτούν από την ατομική ευθύνη και χωρίς το δίδυμο της
κοινωνικής ισορροπίας που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, ήτοι τη «δίκη» και την «αιδώ», γίνονται θηρία.(...)
Ο «γενναίος» αυτός στρατιώτης του Χίτλερ (Χ. Ντόνατ), 20χρονος τότε, αργότερα στη μεταπολεμική Γερμανία έγινε δάσκαλος και αργότερα διευθυντής σχολείου, για να διδάξει και πάλι προφανώς Γκαίτε και Σίλλερ. Εκτελούσε, λέει, διαταγές. Εκτελούσε διαταγές, και αυτός, ως εκτελεστικό όργανο, κάτι, ας πούμε σαν πλήκτρο του πιάνου, εφήρμοσε με αξιοζήλευτη ακρίβεια την εντολή. Και ως εδώ τερματιζόταν η ευθύνη του..."

Συγκλονιστική, αλλά και πολύ διδακτική, ομιλία του κ. Μωυσή Ελισάφ (καθηγητή Ιατρικής και Δημάρχου Ιωαννίνων), για την επέτειο της σφαγής στο μαρτυρικό ηπειρώτικο χωριό Κομένο από τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα, τον Αυγουστο του '43.

Του Μωυσή Ελισάφ

Επιφορτίστηκα με τη μεγάλη τιμή να είμαι ο ομιλητής σ’ αυτή την ετήσια εκδήλωση του μαρτυρικού σας χωριού.
Το χρέος μου συνεπώς σήμερα είναι να επαναφέρω τη φρίκη της 16ης Αυγούστου του 1943. Να αφηγηθώ πώς μια ομάδα Γερμανών με βαρύ οπλισμό υπό τις διαταγές ενός Γ. Ζάλμιγκερ έφτασαν στο μαρτυρικό τούτο χωριό και επί εννέα ώρες σκότωναν, βίαζαν, έκαιγαν, κατέστρεφαν. Και όταν αποκαμωμένοι αποχώρησαν, αφού καλόφαγαν, άφησαν πίσω τους 317 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 97 νήπια και παιδιά ως 15 ετών και 119 γυναίκες. Και επιστρατεύοντας την αμφίσημη, αλλά και αμφίβολης αξιοπιστίας δυνατότητα του λόγου, να αναπαραστήσω τη φρίκη.
Εγχείρημα αναγκαίο, αλλά δύσκολο ως ακατόρθωτο. 

Κρατώ όμως από τη φρίκη εκείνης της ημέρας μόνο δύο κορυφαίες στιγμές:

Εφτά μηνών βρέφος κάηκε με βενζίνη που τέθηκε με βαμβάκι στο βελούδινο στόμα του και ετοιμόγεννη κοπέλα βρέθηκε σφαγμένη και ξεκοιλιασμένη με το έμβρυο νεκρό πεταμένο δίπλα της. Σταματώ.
Ο «γενναίος» αυτός στρατιώτης του Χίτλερ (Χ. Ντόνατ), 20χρονος τότε, αργότερα στη μεταπολεμική Γερμανία έγινε δάσκαλος και αργότερα διευθυντής σχολείου, για να διδάξει και πάλι προφανώς Γκαίτε και Σίλλερ. Εκτελούσε, λέει, διαταγές. Εκτελούσε διαταγές, και αυτός, ως εκτελεστικό όργανο, κάτι, ας πούμε σαν πλήκτρο του πιάνου, εφήρμοσε με αξιοζήλευτη ακρίβεια την εντολή. Και ως εδώ τερματιζόταν η ευθύνη του.
Είναι, όμως έτσι;

Με στόχο να προσεγγίσω ακριβώς το αντίθετο, θα ακολουθήσω άλλον δρόμο:

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020

Ο προπαγανδιστικός χαρακτήρας του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας

Ο χαρακτήρας και ο αντίκτυπος που έχει ένα Ίδρυμα φαίνεται από τις δράσεις που αναλαμβάνει. Περιδιαβαίνοντας την ιστοσελίδα του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας (ΕΙΝ) αμέσως κανείς μπορεί να διακρίνει τα βασικά πολιτικά και ιδεολογικά μοτίβα που η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ανακινεί, τα οποία στην πραγματικότητα πολύ λίγο έχουν να κάνουν με την προσέγγιση των δυο λαών μέσω της κουλτούρας και του πολιτισμού -όπως θα φανταζόταν κανείς. Αντίθετα από αυτά, στο επίκεντρο του Ιδρύματος βρίσκονται διάφορα ζητήματα, όπως οι εμπειρίες των Ελλήνων νέων που δούλεψαν στη Γερμανία, η γερμανική Κατοχή και το σύγχρονό της μήνυμα, η παρουσία των προσφύγων στην Ελλάδα κ.ο.κ. 
Στις αναφορές που ακολουθούν, παρουσιάζουμε ορισμένες ενδεικτικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες του Ιδρύματος προκειμένου να καταδείξουμε το έντονα ιδεολογικό και προπαγανδιστικό του στίγμα. Αντί να φέρει τις δυο κοινωνίες πιο κοντά, όπως ισχυρίζεται, από τα μηνύματα που το ίδιο το Ίδρυμα απευθύνει μέσω της δραστηριότητάς του, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο σκοπός του είναι να προπαγανδίσει το μοντέλο που προωθεί το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο, τόσο εντός της χώρας, όσο και ευρύτερα στην Ευρώπη, στο πλαίσιο της μονοδιάστατης μερκελικής της εκδοχής…  
Έμφαση στις προσωπικές ιστορίες
Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα προπαγανδιστικό ίδρυμα νεολαίας στον 21ο αιώνα, όταν το κοινό του έχει εδώ και πολλά χρόνια εκπαιδευτεί σε μια νοοτροπία εντελώς δυσανεκτική ως προς τις νουθεσίες, το πατρονάρισμα, και, γενικώς, οποιασδήποτε μορφής πνευματική ή πολιτική καθοδήγηση; Και όταν όλες οι νεολαιΐστικες κουλτούρες περιστρέφονται γύρω από την θεματική του «να είσαι ο εαυτός του»; 
Θα παρακάμψει τους συνήθεις τρόπους εκδηλώσεων, εκδόσεων, φυλλαδίων και σεμιναρίων, και θα προσπαθήσει να εκμαιεύσει τις απόψεις που επιθυμεί να προωθήσει μέσα από «προσωπικές ιστορίες». Που όχι μόνον φαντάζουν εντελώς «αθώες», αλλά και δίνουν «πόντους» στο Ίδρυμα για το ότι επιλέγει να μεταβάλει τους απλούς ανθρώπους σε «πρωταγωνιστές». 
Είναι όμως όντως έτσι; Σε μια περίπτωση, βλέπουμε το Ίδρυμα να παρουσιάζει μια ιστορία εθελοντικής εργασίας πτυχιούχων σ’ ένα ελληνογερμανικό νηπιαγωγείο της Γερμανίας. Η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται ενθουσιασμένη με την εμπειρία της στην ξένη χώρα, και εξηγεί πώς η συμμετοχή της εκεί την βοήθησε να ανοιχτεί και να δει τα πράγματα από μια διαφορετική γωνία. Η επαφή με την κοινωνία έγινε σταδιακά, σ’ ένα ειδυλλιακό νηπιαγωγείο όπου «τα παιδιά μαθαίνουν να γίνονται οι δάσκαλοι του εαυτού τους». Το συμπέρασμα της εξιστόρησης; Η Γερμανία είναι μια χώρα πολύ προχωρημένη στις κοινωνικές της δομές, τα προγράμματα εθελοντισμού της λειτουργούν με εξαιρετικό τρόπο παρέχοντας στους χρήστες πολύτιμες εμπειρίες, έπειτα από τις οποίες ωριμάζουν και βλέπουν τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Η ανέλπιστη έκπληξη αυτής της εμπειρίας; Υπάρχει όντως μια χώρα όπου τα μέσα μαζικής μεταφοράς έρχονται στην ώρα τους, και ο χρήστης τους μπορεί να προγραμματίσει το ταξίδι του με ακρίβεια λεπτού. 

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Για την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη: Γερμανικός «Δούρειος Ίππος» στη Θεσσαλονίκη

Για την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη: Γερμανικός «Δούρειος Ίππος» στη Θεσσαλονίκη

Στόχος "η άλωση της ιστορικής μνήμης και τον ενταφιασμό των γερμανικών οφειλών" λέει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

"...Στον πιο μαρτυρικό δήμο της Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη του Ολοκαυτώματος, στη Θεσσαλονίκη της «Ελευθερίας», της πρώτης Αντιστασιακής οργάνωσης στη χώρα, οι ταγοί της σπεύδουν να συμμορφωθούν με τους σχεδιασμούς της Γερμανικής Κυβέρνησης για την Ελλάδα, ώστε να «καταπολεμηθούν τα στερεότυπα(!) ανάμεσα στους νέους των δύο χωρών», όπως χαρακτηρίζουν το γεγονός ότι η Ελλάδα υπήρξε κατεχόμενη χώρα του Γ΄ Ράιχ και τράβηξε τα πάνδεινα από τα γερμανικά στρατεύματα...
...Ομολογημένη επιδίωξή των γερμανικών μεθοδεύσεων είναι να θέσουν τη μνήμη των αγώνων, της Αντίστασης και της σφαγής του Ελληνικού Λαού από τη ναζιστική Γερμανία υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της Γερμανικής Κυβέρνησης!
Επιδιώκουν απροκάλυπτα την παραχάραξη της Ιστορίας δυσφημίζοντας την Εθνική Αντίσταση ως υπεύθυνης, δήθεν, για τα φρικτά ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα!
Οι μεθοδεύσεις αυτές της γερμανικής κυβέρνησης αποσκοπούν στην ψευδεπίγραφη «συμφιλίωση» των δύο Λαών χωρίς την απόδοση Δικαιοσύνης κι Αποζημίωσης!
Αποσκοπούν εν τέλει στη δημιουργία μίας νέας γενιάς Ελλήνων που δεν θα έχουν αυξημένη ευαισθησία για την ιστορική μνήμη, που δεν θα αντιλαμβάνονται το μεγαλείο και το νόημα της Εθνικής Αντίστασης, που δεν θα διεκδικούν τις γερμανικές οφειλές...'

Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα


Για την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη προκειμένου να στεγαστεί το «αμφιλεγόμενο» όπως το χαρακτηρίζει «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας» διαμαρτύρεται το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του «ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης εν κρυπτώ, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση, ανακοίνωσε την παραχώρηση και μάλιστα χωρίς να υπάρξει απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως απαιτεί ένα μείζον ζήτημα, όπως αυτό».

Το ΕΣΔΟΓΕ απευθύνει έκκληση στον δήμαρχο να ανακαλέσει την απόφασή του ενώ ζητά από το δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης να αναλάβει τις ευθύνες του.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας διότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης εν κρυπτώ, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση, ανακοίνωσε την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη για να στεγαστεί το αμφιλεγόμενο «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», και μάλιστα χωρίς να υπάρξει απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως απαιτεί ένα μείζον ζήτημα, όπως αυτό. Να θυμίσουμε ότι η ενέργεια αυτή έρχεται να ανατρέψει απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου του 2016, με την οποία παραχωρήθηκε ο χώρος αυτός στο Δημοτικό Οργανισμό Μουσικής και Χορού, αφού ανακαινίστηκε με έξοδα του Ελληνικού Λαού. Σημειώνεται ότι την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 2016 την είχε ψηφίσει και ο ίδιος ο σημερινός Δήμαρχος ως μέλος, τότε, του Δημοτικού Συμβουλίου.

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΥΤΟΠΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΤΟ ΚΟΝΤΟΜΑΡΙ ΧΑΝΙΩΝ (2/6/1941)

ΚΟΝΤΟΜΑΡΙ ΧΑΝΙΩΝ


Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23(;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και την σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν στα σπίτια, έβγαλαν όλο τον κόσμο έξω, ξεχώρισαν τους άνδρες και τους εκτέλεσαν σε παρακείμενο ελαιώνα!

Η εκτέλεση έγινε από ομάδα αλεξιπτωτιστών υπό την ηγεσία του ανθυπολοχαγού της Luftwaffe, Horst Trebes και την διαταγή του στρατηγού Kurt Student και ήταν η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!
Ο Franz Peter Weixler ήταν ο πολεμικός ανταποκριτής της Βέρμαχτ, (ανταποκριτής προπαγάνδας), που φωτογράφισε την εκτέλεση και κράτησε τα αρνητικά, τα οποία με κάποιο τρόπο κατάφερε να τα διοχετεύσει σε έναν φίλο του στην Αθήνα, παρ’ όλο που το φιλμ κατασχέθηκε από τους ανωτέρους του και αναγκάστηκε να υπογράψει μία δήλωση σύμφωνα με την οποία δεν είχε κρατήσει αντίγραφα…

Λίγο αργότερα, την ίδια χρονιά, ο Weixler έχασε την θέση του για πολιτικούς λόγους, αλλά ήταν προφανές ότι οι φωτογραφίες είχαν κυκλοφορήσει, γιατί τον Ιανουάριο του 1944 συνελήφθη από την Γκεστάπο, δικάστηκε για προδοσία και φυλακίστηκε. Ο μόνος λόγος που δεν εκτελέστηκε -σύμφωνα με τα λεγόμενά του- ήταν ότι είχε καταστραφεί ο φάκελός του, τόσο στο Βερολίνο, όσο και στο αρχηγείο της Γκεστάπο στην Νυρεμβέργη. «Ένας λόγος που φυλακίστηκα», αναφέρει, «ήταν ότι είπα την αλήθεια σε φίλους σχετικά με την επιχείρηση των αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη, τον Μάιο του 1941 και τράβηξα φωτογραφίες».

Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

“Οι γερμανικές επανορθώσεις έχουν να κάνουν με τη βιωσιμότητα μας ως εθνική οντότητα”-Γ.Μαργαρίτης στο Militaire





75 χρόνια από τη νίκη ενάντια στο ναζισμό… Η Ελλάδα είχε σημαντική συμβολή σ’ αυτή τη νίκη, αλλά για ακόμη μια φορά όχι απλά έμεινε στο περιθώριο, αλλά βυθίστηκε στην άβυσσο του αλληλοσπαραγμού. Οι συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών ,όχι μόνο γλίτωσαν, αλλά επιβραβεύτηκαν. Κάποιοι “ανέβηκαν” ψηλά. Κανένας απ΄αυτούς, ούτε από τους απογόνους τους αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει μία συγγνώμη έστω…
Άνθρωποι που αγωνίστηκαν τιμωρήθηκαν. Καταστράφηκε η ζωή τους, αυτή ήταν η “ανταμοιβή” τους…
75 χρόνια από μία νίκη που δεν προλάβαμε να χαρούμε… Η Ελλάδα κατεστραμμένη αντί να αποζημιωθεί έστω, έστελνε τα παιδιά της μετανάστες για τη δημιουργία του … “γερμανικού θαύματος”!
75 χρόνια τώρα , η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ευτυχώς ζωντανή. Αυτό οφείλεται στο Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ). Ένα μέλος του, ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης ,μιλά στο Militaire.gr για τις ελληνικές διεκδικήσεις αλλά και για τις αιτίες που τόσα χρόνια η χώρα μας αναζητά μια αυτονόητη δικαίωση.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020

Νέος πρόεδρος του ΣτΕ ο Ράντος: Προσβολή της μνήμης των θυμάτων του ναζισμού


«Δυστυχώς, όμως, η επιλογή του Αθανάσιου Ράντου στην ύψιστη αυτή θέση αποτελεί προσβολή στη μνήμη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και, φοβάμαι, κακό προηγούμενο για την Ελληνική Δικαιοσύνη»


: Αριστομένης Συγγελάκης,
Πηγή: tvxs.gr

Kανονικά αυτές οι μέρες θα ήταν μέρες συγχαρητηρίων και ευχών προς τον νέο Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς η εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης αποτελεί πυλώνα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και ασπίδα του λαού και, κυρίως, των αδύνατων.

Δυστυχώς, όμως, η επιλογή του Αθανάσιου Ράντου στην ύψιστη αυτή θέση αποτελεί προσβολή στη μνήμη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και, φοβάμαι, κακό προηγούμενο για την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Πρόκειται για τον τότε (2002) Σύμβουλο Επικρατείας και Εισηγητή προς το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, που εισηγήθηκε εις βάρος των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, εμμένοντας ουσιαστικά στην υπεράσπιση της απόλυτης εφαρμογής της ετεροδικίας (κρατικής ασυλίας) ακόμη και για ειδεχθέστατα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας όπως η σφαγή του Διστόμου, σε πλήρη αντίθεση με την ιστορική απόφαση 11/2000 της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, την υπ' αριθμ 137/1997 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδειάς και πλήθος άλλων σχετικών αποφάσεων διεθνώς.

Θυμίζουμε ότι το ΑΕΔ έλαβε το 2002 αρνητική για τα θύματα απόφαση με οριακή πλειοψηφία μίας ψήφου και μετά από οργιώδες παρασκήνιο με ωμή παρέμβαση της τότε κυβέρνησης, όπως ευρέως ακούστηκε, η οποία σε αντάλλαγμα των «υπηρεσιών» του Προέδρου του ΑΕΔ Ματθία παρέτεινε κατά ένα χρόνο τη συνταξιοδότησή του...

Είχα την τύχη να βρίσκομαι στην αίθουσα του ΑΕΔ κατά την εκδίκαση της υπόθεσης μαζί με τους αείμνηστους Ιωάννη Σταμούλη, Ευάγγελο Μαχαίρα, Γεώργιο Αλέξανδρο Μαγκάκη, τον Καθηγητή Νομικής Κώστα Μπέη (που έχει δημοσιεύσει ένα εξαιρετικά τεκμηριωμένο σημείωμα - σχολιασμό της εισήγησης Ράντου), τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Μανώλη Γλέζο, τον Βασίλη Κυριαζή (Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Δικηγόρων για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις), τον επίσης αείμνηστο θείο μου Χρύσανθο Συγγελάκη (πρόεδρο της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου), το Δήμαρχο Διστόμου, τον πατέρα μου Γιάννη Συγγελάκη(Αντιπρόεδρο τότε της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θυμάτων Ναζιστικής Κατοχής) και πολλά μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και εκπροσώπους Ενώσεων Θυμάτων απ' όλη την Ελλάδα (Βασίλης Καρκούλιας, Μιλτιάδης Σφουντούρης κ.α.). Θυμάμαι την έντονη απογοήτευση, πικρία και οργή που μας διακατείχε από την εισήγηση του Αθανασίου Ράντου και την τελική απόφαση του Δικαστηρίου.

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019

Marco De Paolis: «Κυνηγώντας» νομικά τους Ναζί Εγκληματίες πολέμου

Marco De Paolis: «Κυνηγώντας» νομικά τους Ναζί Εγκληματίες πολέμου

Γιώργος Σαχίνης


Ο Γενικός Στρατιωτικός Εισαγγελέας της Ιταλίας Marco De Paolis, σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στο ραδιόφωνο του 98.4  και τον Γιώργο Σαχίνη, αναφέρθηκε στην επί τρείς δεκαετίες προσπάθεια του να αναδείξει νομικά τα δεκάδες εγκλήματα πολέμου σε Ιταλία αλλά και χώρες όπως η Ελλάδα, που προκάλεσαν οι Ναζί Εγκληματίες Πολέμου και  τα φασιστικά καθεστώτα σε Ιταλία και Γερμανία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από τις εκατοντάδες διώξεις που άσκησε και τις καταδίκες που πέτυχε σε βάρος Ναζί Εγκληματιών Πολέμου.

Ο ίδιος αναφέρθηκε ακόμη στις νομικές πτυχές των διεκδικήσεων επανορθώσεων από την Γερμανία, το ποινικό και αστικό πλαίσιο αυτών των διεκδικήσεων και τις περίεργες συμπτώσεις σε Ελλάδα και Ιταλία, με την για δεκαετίες υποβάθμιση αυτού του πλαισίου. 
Αίσθηση προκάλεσε η φόρτιση και συγκίνηση του Γενικού Στρατιωτικού Εισαγγελέα  της Ιταλίας,  όταν αναφέρθηκε στις συναντήσεις του με Ναζί Εγκληματίες στα πλαίσια των ανακρίσεων, αλλά  και όταν αναφέρθηκε σε άγνωστες πτυχές της  τραγικής μοίρας δεκάδων Ιταλών Στρατιωτών στην Ελλάδα, μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, από την οργή των Ναζί  για αυτή την συνθηκολόγηση , που οδήγησε σε μαζικές σφαγές Ιταλών.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Με αφορμή τα Μάρμαρα του Παρθενώνα


Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Άλλο το δικαίωμα, αλλά και η υποχρέωση ενός λαού στην αποκατάσταση του ιστορικού του χώρου και άλλο ο εργολαβισμός και οι πρακτικές sale and lease back
"Είχα δύο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο,
ατόφια -φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον
Πόρο, τα 'χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ' 'Αργος θα τα πουλούσαν
κάτι Ευρωπαίων- χίλια τάλαρα γύρευαν...
Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: "Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να
σας δώσουνε, να μην καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι'
αυτά πολεμήσαμε ".

Το ζήτημα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, της πολιτιστικής ταυτότητας ενός πανάρχαιου λαού κατά τον Σβορώνο, της συνειδητοποίησης της ιστορικής τρισχιλιετούς συνέχειας του ελληνικού έθνους, όπως κάθε λαού-έθνους που έχει υποστεί τη βία, την σκλαβιά, την κατοχή, την αρπαγή, δεν είναι ζήτημα δανεισμού και "ανταλλαγής" όπως φαίνεται να θεωρεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός ή ρουσφετιού σε προεκλογική περίοδο όπως ήλπιζε ένας προηγούμενος Έλληνας Πρωθυπουργός το 2003 σε συνομιλία του με τον Βρετανό ομόλογό του, ούτε ζήτημα χολυγουντιανών δημοσίων σχέσεων στους πιο πρόσφατους χρόνους.

Είναι το αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής βίας και κλοπής. Η έκδοση φιρμανιών, μπουγιουρδί έναντι μπαχτσισίου, δεν νομιμοποιεί την αρχαιοκαπηλεία. Ούτε βέβαια η μετά από λίγο καιρό πώληση-αγορά από το Βρετανικό Μουσείο με συσχετισμό 85 – 30 ψήφους στη Βουλή των Λόρδων... 

Λαοί-έθνη της Μεσογείου, Αφρικής, Ασίας, Κεντρικής και Νότιας Αμερικής θύματα της δυτικής αποικιοκρατίας, του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, όπως μαρτυρούν τα Μουσεία του Λονδίνου, του Βερολίνου, του Παρισιού κ.α., έχουν δικαίωμα στη μνήμη και την αποκατάσταση από το βιασμό που έχουν υποστεί. 

Η κοινωνική ελίτ της χώρας όπως και η ελληνική πολιτική τάξη ήταν κατά βάση σύμμαχος ή υφιστάμενος της εσωτερίκευσης και νομιμοποίησης αυτών των ιμπεριαλιστικών πρακτικών, ιδεολογικά, πολιτικά, κρατικά. Υπήρξαν εξαιρέσεις. Οι αγωνιστές του ’21, ο Μακρυγιάννης, μιας και είναι 3η Σεπτέμβρη σήμερα, ο αγώνας των Ελλήνων αρχαιολόγων στην κατοχή 41-44 για να προστατέψουν τα αρχαία από τη ναζιστική βαρβαρότητα ένα ζήτημα που ανέδειξε το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών σε μια σημαντική εκδήλωση στην Παλαιά Βουλή πριν από 1,5 χρόνο μαζί με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, όπως και το ζήτημα της επιστροφής των αρχαιοτήτων που εκλάπησαν από τις δυνάμεις κατοχής.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019

Τα ένοχα μυστικά του μεταπολεμικού συστήματος

Μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των αμελειών και των ασαφειών της νέας τάξης πραγμάτων που επικράτησε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, με κέντρο βάρους τις πολεμικές αποζημιώσεις που δικαιούται η Ελλάδα από τους Γερμανούς – οι οποίοι επιμένουν να αρνούνται να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, αδιαφορώντας προφανώς για τα εγκλήματα των ναζί προγόνων τους. Ίσως είναι αυτά τα προβλήματα που θα πρέπει να επιλυθούν πρώτα και τα προσκόμματα που πρέπει να παραμεριστούν, όχι μόνο για να διεκδικηθούν οι αποζημιώσεις αλλά για να πάει και μπροστά ο τόπος 200 χρόνια μετά την πιο επιτυχή από τις επαναστάσεις του – επίσης την ανακήρυξη μιας επιβλεπόμενης και ήδη υπερχρεωμένης ανεξαρτησίας υπό τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Γαλλία, Ρωσία, Αγγλία) και την κηδεμονία των Βαυαρών εστεμμένων.
 .
Σημείωση: Το analyst.gr δεν είναι μία σελίδα με γενικά και απλοϊκά θέματα που να απευθύνεται σε ευρύ κοινό, το οποίο θέλει απλά να διασκεδάσει διαβάζοντας κάτι ανάλαφρο – αφού φιλοξενεί αναλύσεις για ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να κουραστούν για να μελετήσουν ορθολογικά ένα θέμα, ιδίως οικονομικό ή γεωπολιτικό και να ενημερωθούν αντικειμενικά. Σκοπός του άλλωστε δεν είναι η επισκεψιμότητα, αν και είναι εντυπωσιακά μεγάλη για μία τόσο εξειδικευμένη σελίδα, αλλά οι ποιοτικοί συγγραφείς και αναγνώστες που ενδιαφέρονται πραγματικά για την Ελλάδα και για τον υπόλοιπο πλανήτη.
.

Ανάλυση

Του Παναγιώτη Κ. Χατζηπλή
Στις 4 Ιουνίου 2019 μετά από πολλά χρόνια συζητήσεων και λίγο πριν τις εκλογές το Ελληνικό Υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι επέδωσε στο Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών Ρηματική Διακοίνωση, με την οποία «η Ελληνική κυβέρνηση καλεί την Γερμανική να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του εκκρεμούς ζητήματος των αξιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» (έκθεση προηγούμενης Βουλής).

Ρηματική Διακοίνωση

Το ύψος των διεκδικούμενων αποζημιώσεων υπολογίζονται με βάση μελέτη της Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών (ΔΚΕΔΓΟ) και εκτιμάται σε ένα ποσό που χονδρικά συμπίπτει με το δημόσιο χρέος της χώρας. Ίσως και για αυτό να εγείρει σε κάποιους υποψίες για την συγκυρία. Είναι όμως έτσι;
Η Διακομματική Επιτροπή είχε συσταθεί αρχικά το 2014, δηλαδή επί κυβερνήσεως Σαμαρά, αλλά με την μεσολάβηση των εκλογών ατόνησε. Ξεκίνησε τις εργασίες της ουσιαστικά τον Δεκέμβριο του 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ οπότε και επανασυγκροτήθηκε με την 17712/11602 απόφαση του Προέδρου της Βουλής της 4 Δεκεμβρίου 2015), και μετά από ενάμισυ περίπου χρόνο εργασιών παρέδωσε το πόρισμά της τον Αύγουστο του 2016. Η προσπάθεια αυτή είχε ξεκινήσει από πρόταση του Εθνικού Συμβούλιου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (Ε.Σ.Δ.Ο.Γ.Ε.) υπό την εμβληματική μορφή του Μανώλη Γλέζου ο οποίος και ενημέρωσε την Διακομματική του 2015 όταν υπήρχε ακόμα μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού με την λεγόμενη αριστερή διακυβέρνηση.
Ακολούθως παραθέτουμε κάποια στοιχεία από την μελέτη της ΔΚΕΔΓΟ με κάθε επιφύλαξη μιας που δεν υπάρχει καν στο ιστότοπο της Βουλής, αλλά βασίστηκε σε αναφορές τρίτων τις οποίες προσπαθήσαμε να διασταυρώσουμε για να εξακριβώσουμε και διευκρινίσουμε τα επιμέρους στοιχεία της.

Το διεκδικούμενο ποσό αποζημίωσης αναλύεται ως εξής (πηγή):

1.      Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Σύμφωνα με την Μελέτη η διεκδικούμενη αποζημίωση για τον Α’ ΠΠ ανέρχεται σε 485,975 εκατ χρυσών μάρκων (Επιτροπή Young) από τα οποία η Ελλάδα εισέπραξε 7,25 εκατ χρυσών μάρκων έως του 1932 που η Γερμανία κατέβαλε πληρωμές οπότε το εναπομείναν ποσό υπολογίζεται σε 9,2 δις ευρώ (9.189.270.837 ευρώ) με στοιχεία 2014
2.      Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Σύμφωνα με την Μελέτη η διεκδικούμενη αποζημίωση για τον Β’ ΠΠ μπορεί να υπολογιστεί ως:
α. βάσει της Συνδιάσκεψης των Παρισίων οπότε εκτιμάται σε 309.498.827.179 ευρώ (χωρίς απώλειες σε πλοία και ιδιώτες)
β. βάσει του αρχειακού υλικού υπολογίζεται σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους σε 269,5 δις ευρω (269.547.005.854) (31.12.2014) αναλυόμενα ως εξής:
  • 171,4 δισ. ευρώ για τις καταστροφές σε υλικά αγαθά μετά τις απολήψεις (171.442.057.838 ευρώ)
  • 10,3 δισ. ευρώ για το Κατοχικό Δάνειο (10.344.859.092 ευρώ)
  • 33,8 δισ. ευρώ για αποθετικές ζημιές δηλ. μη επαύξηση του εθνικού προϊόντος λόγω των απωλειών πληθυσμού (33.873.928.462 ευρώ)
  • 53,8 δισ. ευρώ ως αποζημίωση για τις απώλειες παραγωγής στη διάρκεια της κατοχής (53.886.160.462 ευρώ)
γ. Αποζημιώσεις για ιδιώτες από 22,1 δισ. ευρώ έως 107,2 δισ. ευρώ για τα θύματα και τους συγγενείς τους υπολογιζόμενα ως:

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

Τα 290 δις € που μας οφείλει η Γερμανία - Βασίλης Βιλιάρδος

Είναι φανερό πως υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση των χρημάτων που μας χρωστάει η Γερμανία – ενώ τα πάντα έχουν τεκμηριωθεί τόσο από Έλληνες ειδικούς, όσο και από Γερμανούς ιστορικούς, καθώς επίσης από την επιστημονική επιτροπή της γερμανικής Βουλής. Ως εκ τούτου υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα – αφού με τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να μειωθεί το δημόσιο χρέος της, οπότε να ξεφύγει επιτέλους από την κρίση, πριν ξεσπάσει η επόμενη.
Πρόκειται λοιπόν για τη νούμερο ένα πρόκληση της νέας κυβέρνησης, εάν θέλει πράγματι να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην Ελλάδα και όχι να ξεπουλήσει τη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία – εγκληματώντας εις βάρος των επομένων γενεών. Εάν δεν το κάνει, συνεχίζοντας την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο, θα πρόκειται για μία εξόχως προδοτική ενέργεια – κυριολεκτικά για εσχάτη προδοσία, όσο καλοπροαίρετος και αν είναι κανείς.

Επικαιρότητα

Σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ (Spiegel), το ελληνικό Κοινοβούλιο απαιτεί επίσημα από τα μέσα Απριλίου του 2019 αποζημιώσεις από τη Γερμανία, ύψους 290 δις € – για τις καταστροφές που προκάλεσε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι στιγμής, οι οποιεσδήποτε αξιώσεις είχαν απορριφθεί με αυστηρότητα από τις γερμανικές κυβερνήσεις – με επίσημες δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες τα πάντα έχουν ρυθμιστεί στο παρελθόν και δεν υπάρχει καμία απαίτηση.
Μπορεί λοιπόν ως Γερμανός αναγνώστης να υποψιάζεται κανείς πως οι Έλληνες έχουν ασύμμετρες, ανύπαρκτες απαιτήσεις, αλλά η κατάσταση είναι λιγότερο σαφής – ειδικά μετά την έκθεση του επιστημονικού τμήματος της γερμανικής Βουλής στις αρχές Ιουλίου, στην οποία αναφέρεται το εξής:
«Η θέση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης είναι αποδεκτή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αλλά σε καμία περίπτωση υποχρεωτική»
Η επιστημονική υπηρεσία συστήνει την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, για να υπάρξει νομική σαφήνεια. Με απλά λόγια δηλαδή επιβεβαιώνει πως οι απαιτήσεις της Ελλάδας δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου – όπως πιστεύουν οι περισσότεροι Γερμανοί αλλά και αρκετοί Έλληνες που υπηρετούν έμμισθα τη χώρα. Εν τούτοις, για να οδηγηθεί η υπόθεση στο διεθνές δικαστήριο, θα πρέπει να συμφωνήσει η γερμανική κυβέρνηση – επειδή έχουν περάσει περισσότερα από 70 χρόνια, όσον αφορά την απαίτηση.
Η Ελλάδα πάντως ζήτησε επίσημα, με μία «διπλωματική νότα» στις αρχές Ιουνίου, το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων για τις αποζημιώσεις – κατ’ επιταγή της Βουλής, η οποία υποχρέωσε την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει περί τα 290 δις € κατά τα γερμανικά ΜΜΕ. Η απάντηση βέβαια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ήταν πως το θέμα έχει κλείσει νομικά και πολιτικά – με τη συμφωνία 2+4 του 1990 που συμπεριλαμβάνει τις τελικές ρυθμίσεις για τις πολεμικές ζημίες (ανάλυση). Εν τούτοις, στη συμφωνία μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας, της Ανατολικής (DDR) και των πρώην τεσσάρων δυνάμεων κατοχής (Η.Π.Α., Σοβιετική Ένωση, Γαλλία και Μ. Βρετανία) οι επανορθώσεις δεν έχουν καθόλου αναφερθεί – ενώ η Ελλάδα δεν συμμετείχε σε αυτές.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Κομμένο: έγκλημα χωρίς ενόχους…

PEN AND SWORD BOOKS VIA GETTY IMAGES
Του Αθανάσιου Γκότοβου από την Hufffingtonpost.gr
Τα περισσότερα εγκλήματα πολέμου από τις κατοχικές δυνάμεις, και ειδικότερα από τις γερμανικές, κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα σχετίζονται με το μέτρο των αντιποίνων. Τα αποκαλούμενα «μέτρα εξιλέωσης» ήταν η απάντηση του κατακτητή απέναντι σε βλάβη που είχε προκληθεί στο προσωπικό ή τις εγκαταστάσεις των δυνάμεων κατοχής από την ελληνική πλευρά. Ο ουσιαστικός σκοπός των αντιποίνων δεν ήταν να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δράστες ενός σαμποτάζ, αλλά η «διαπαιδαγώγηση» του πληθυσμού μέσω του ακραίου τρόμου. Με τα μέτρα εξιλέωσης ήλπιζαν οι κατοχικές δυνάμεις ότι το κόστος στον άμαχο πληθυσμό για οποιαδήποτε δολιοφθορά θα ανέβει τόσο πολύ, που στο τέλος θα διαρραγεί ο δεσμός ανάμεσα στον πληθυσμό και στις αντιστασιακές ομάδες και θα παραλύσει κάθε αντίσταση. Τα αντίποινα δεν ήταν ξέσπασμα θυμού των κατοχικών στρατιωτικών μονάδων και των αντίστοιχων υπηρεσιών ασφαλείας ύστερα από νεκρούς συντρόφους, αλλά ψυχρά υπολογισμένη πολιτική διαπαιδαγώγησης στην υποταγή.
Το Κομμένο είναι μια διαφορετική περίπτωση. Δεν υπήρξαν εκείνες τις μέρες, πριν τις 16 Αυγούστου του 1943 όταν έγινε το ολοκαύτωμα του χωριού, ούτε από το χωριό το ίδιο, ούτε από κάποιο διπλανό χωριό αντιστασιακή ενέργεια ή νεκροί Γερμανοί στρατιώτες. Άλλωστε από πλευράς στρατιωτικής ιεραρχίας, η έγκριση αντιποίνων στην περιοχή έπρεπε να περάσει υποχρεωτικά από την ιταλική στρατιωτική διοίκηση της Άρτας ή των Ιωαννίνων.
Αυτό που έγινε ήταν ότι ο διοικητής του 98. Συντάγματος Ορεινών Καταδρομών που είχε στρατοπεδεύσει στην περιοχή με αντικειμενικό σκοπό την απόκρουση πιθανής συμμαχικής απόβασης στις ηπειρωτικές ακτές, ένας φανατικός οπαδός του Φύρερ, ο αντισυνταγματάρχης Γιόζεφ Ζάλμιγκερ, είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει ο ίδιος με το στρατιωτικό του όχημα επισκόπηση της περιοχής νοτίως της Άρτας μερικές μέρες πριν τη σφαγή για να διαπιστώσει γενικά ποιες ήταν οι συνθήκες και για να δει αν υπάρχει στην περιοχή εχθρική (αντιστασιακή) δύναμη. Περνώντας από το χωριό είδε συγκεντρωμένους ανθρώπους στην πλατεία και κάποια όπλα. Έκανε αμέσως μεταβολή και απομακρύνθηκε από το χωριό. Ο ίδιος ο Ζάλμιγκερ δεν κατέθεσε ποτέ σε ανακριτή ή δικαστήριο – έχασε τη ζωή του τις πρωινές ώρες της 1.10.1943 σε σαμποτάζ ανταρτο-ομάδας του Ζέρβα κοντά στη Φιλιππιάδα – για να πει πότε πήρε τη απόφαση να καταστρέψει το Κομμένο, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι έλαβε την απόφαση αυτή αμέσως μετά την επίσκεψη στο χωριό, με δική του πρωτοβουλία όπως το συνήθιζε, χωρίς να ζητήσει και να λάβει την έγκριση της υπερκείμενης ιταλικής στρατιωτικής διοίκησης.