Του Νίκου Παστελάκου
Μετά τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) μια ακόμη σελίδα, η τελευταία του ίσως, ήταν, κατά την γνώμη μου, η δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α' η οποία παραμένει ως σήμερα ανεξιχνίαστη.
Δράστης ήταν ο, σε μόνιμη ένδεια ευρισκόμενος, Αλέξανδρος Σχινάς. Ο συγκεκριμένος δράστης μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι είχε, παρ' όλα αυτά, ταξιδέψει σε Βερολίνο και Κωνσταντινούπολη και είχε έλθει σε επαφές με Γερμανοαυστριακούς διπλωμάτες.
Οι φάκελοι της ανάκρισης κάηκαν όταν πήρε φωτιά το ατμόπλοιο που μετέφερε το ανακριτικό υλικό από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ο δε μοναδικός αυτόπτης μάρτυς, ο υπασπιστής του δολοφονηθέντος βασιλέως, διετάχθη να μεταβεί στην Αμερική και να μην επιστρέψει ποτέ.
Η επικρατούσα άποψη στους ιστορικούς ερευνητές είναι ότι ο Αλέξανδρος Σχινάς δεν ενήργησε μόνος του, δεν ήταν καθόλου τρελός, αλλά υπήρξε όργανο γερμανοαυστριακών συμφερόντων στα Βαλκάνια, που εξυπηρετούνταν εκείνη την περίοδο από την δολοφονία.
Η πιθανότερη εκδοχή, σύμφωνα με όλους τους ερευνητές, είναι ότι ο βασιλιάς έπεσε θύμα της γερμανικής διπλωματίας, μιας και η πολιτική του Γεωργίου που συνέπιπτε με εκείνη του Ελευθερίου Βενιζέλου, δηλαδή την επέκταση του ελληνικού κράτους σε Μακεδονία και Θράκη και πλήρη έλεγχο της σπουδαιότερης πόλης των Βαλκανίων (πλην της Κων/Πολης) Θεσσαλονίκης, ήταν αντίθετη με τα σχέδιά τους στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη.
