Κινεζοφοβική εκστρατεία στην Ε.Ε.

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Σύντομα, όσοι αποφασίσουν να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο από αντιπροσωπίες μεγάλων ευρωπαϊκών ή ιαπωνικών ομίλων, όπως η Volkswagen Group (VW, Audi, Seat, Skoda), η Stellantis (Peugeot, Fiat, Opel), η Renault, η Nissan ή η Μitsubishi, θα βρεθούν μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Όπως ακριβώς τους πρώτους μήνες της πανδημίας, οι αμήχανοι υπάλληλοι θα δηλώνουν πλήρη άγνοια για την ημερομηνία παραλαβής των οχημάτων «λόγω έλλειψης ημιαγωγών». 

Μόνο που αυτή τη φορά η κρίση στην εφοδιαστική αλυσίδα δεν θα οφείλεται σε κάποιον μεταδοτικό ιό, αλλά στη μεταδοτική ανοησία των Ευρωπαίων, που νομίζουν ότι μπορούν να εκβιάζουν «εχθρούς» και «ανταγωνιστές» με μεθόδους νεοαποικιακής πειρατείας.

Το λάθος, που μπορεί να αποβεί μοιραίο, το έκαναν οι Ολλανδοί, βάζοντας στο στόχαστρο τους Κινέζους, οι οποίοι όμως έχουν αποδείξει ότι δεν… μασάνε από τέτοιου είδους φοβέρες. 

Αλλά ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Η απίθανη ιστορία, που παραπέμπει ευθέως σε καταχρηστικές πρακτικές υφαρπαγής ξένων περιουσιακών στοιχείων, όπως αυτή που επιχειρείται σήμερα εις βάρος της Ρωσίας, ξεκινά το 2017, όταν μια ταχέως αναπτυσσόμενη κινεζική εταιρία ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, η Wingtech Technology αποφασίζει να αγοράσει μια θυγατρική του πολυεθνικού κολοσσού NXP Semiconductors, με έδρα το Αϊντχόβεν, ονόματι Nexperia, εξειδικευμένη στην κατασκευή διακριτών ημιαγωγών (δηλαδή, απλών chips, τρανζίστορ, διόδων, ρυθμιστών τάσης κ.λπ.). 

Η συναλλαγή εγκρίνεται μετά βαΐων και κλάδων από τις ολλανδικές εποπτικές Αρχές, καθώς εκείνη την περίοδο δεν είχε ξεκινήσει η κινεζοφοβική εκστρατεία στην Ευρώπη, που -σημειωτέον- «μεταδόθηκε» από την άλλη ακτή του Ατλαντικού, επί Μπάιντεν και Δημοκρατικών, και απλώς συνεχίζεται επί Τραμπ.

Στερώντας το «απαραίτητο έθνος» από απαραίτητες πρώτες ύλες: Η Κίνα απαντά στις ΗΠΑ

Σωτήρης Μητραλέξης

Στις 19 Φεβρουαρίου 1998, η υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ χαρακτήρισε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ως «το απαραίτητο/αναντικατάστατο έθνος». Αυτή η φράση έγινε η επιτομή του αμερικανικού εξαιρετισμού: ειδικοί κανόνες ισχύουν για τις ΗΠΑ, και οι κανόνες που ισχύουν για τον υπόλοιπο κόσμο δεν χρειάζεται να ισχύουν για τις ΗΠΑ. Ο Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε αυτό το μήνυμα στην ορκωμοσία της δεύτερης θητείας του: «Θα είμαστε μια χώρα όπως καμία άλλη, γεμάτη […] εξαιρετισμό». Είναι φυσικό να ακολουθεί η βαθιά έκπληξη των ΗΠΑ όταν άλλες χώρες ανταποδίδουν ή αντιδρούν -που είναι ακριβώς αυτό που έκανε η Κίνα.

Τα γεγονότα των αρχών Οκτωβρίου 2025 αντιπροσωπεύουν μια κρίσιμη κλιμάκωση στην παρατεταμένη αντιπαλότητα μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ, όπου το Πεκίνο αξιοποίησε την απαράμιλλη κυριαρχία του στον τομέα των κρίσιμων ορυκτών για να επιβάλει ένα καθεστώς ελέγχου των εξαγωγών που έχει αντίκτυπο σε όλες τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. 

Στις 9 Οκτωβρίου, το Υπουργείο Εμπορίου (MOFCOM) και η Γενική Διοίκηση Τελωνείων εξέδωσαν μια σειρά τεσσάρων ανακοινώσεων (με αριθμούς 56 έως 59) που θεσπίζουν συλλογικά τους αυστηρότερους περιορισμούς για τα στοιχεία σπάνιων γαιών (REE) και τις βοηθητικές τεχνολογίες μέχρι σήμερα. Τα μέτρα αυτά βασίζονται σε προηγούμενους περιορισμούς, αλλά εισάγουν πρωτοφανές εύρος και εξωεδαφικότητα, στοχεύοντας όχι μόνο τα ίδια τα ορυκτά, αλλά και την υποδομή της εξόρυξης, της επεξεργασίας και της χρήσης/εφαρμογής τους.

Η ανακοίνωση αριθ. 61, που αποτελεί το επίκεντρο, επεκτείνει τις απαιτήσεις αδειοδότησης εξαγωγών σε δώδεκα από τα δεκαεπτά REE (σπάνιες γαίες), ενσωματώνοντας πέντε νεωστί ελεγχόμενα στοιχεία: δυσπρόσιο, τέρβιο, ύττριο, γαδολίνιο και σκάνδιο. Τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα για την παραγωγή μόνιμων μαγνητών υψηλής απόδοσης, όπως τα κράματα νεοδυμίου-σιδήρου-βορίου, τα οποία αποτελούν πάνω από το 90% της παγκόσμιας προσφοράς και είναι απαραίτητα για εφαρμογές που κυμαίνονται από κινητήρες ηλεκτρικών οχημάτων έως ανεμογεννήτριες και προηγμένους ημιαγωγούς.

Νίκος Βαρσακέλης: Κίνα – Ρωσία και τα Πανεπιστήμια

Νίκος Χ. Βαρσακέλης

Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ

Όπως δείξαμε σε προηγούμενα άρθρα, η Ρωσία επί διακυβέρνησης Πούτιν έχει μείνει πίσω οικονομικά, όπως προκύπτει από την εικόνα των εξαγωγών της στις οποίες η συμμετοχή της βιομηχανίας είναι ελάχιστη. Σε μια εποχή που η τεχνολογία και η καινοτομία παίζουν καθαριστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας, η Ρωσία είναι από τις αναπτυγμένες χώρες που δαπανούν τα λιγότερα σε έρευνα και ανάπτυξη (με στοιχεία του 2019) Η σύγκριση με την πορεία της Κίνας είναι συντριπτική. Και το βλέπουμε βέβαια στις αγορές μας στις οποίες δεν θα δούμε σχεδόν κανένα προϊόν τεχνολογίας προερχόμενο από την Ρωσία, ενώ υπάρχει κατακλυσμός με προϊόντα τεχνολογίας με προέλευση την Κίνα. Και δεν αναφέρομαι στα αντίγραφα, αλλά στα πρωτότυπα πλέον προϊόντα που παράγει η Κίνα. Ας δούμε λοιπόν τι έκανε η Κίνα και δεν έκανε η Ρωσία του Πούτιν.

Η οικονομική έρευνα έχει δείξει ότι βασικός παράγοντας της δημιουργίας νέας γνώσης και τεχνολογίας είναι τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα μιας χώρας. Όσο καλύτερης ποιότητας είναι τα πανεπιστήμια μιας χώρας τόσο υψηλότερου επιπέδου είναι η έρευνα και η καινοτομία που παράγει η χώρα. Να σημειώσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο περιφερειών και αυτό εξηγεί γιατί περιφέρειες στις οποίες είναι εγκατεστημένα καλά πανεπιστήμια είναι τεχνολογικά πιο αναπτυγμένες από περιφέρειες χωρίς καλά πανεπιστήμια. Και όπως γνωρίζουμε, το εισόδημα μιας χώρας αυξάνει όταν αυξάνει η παραγωγικότητα και η παραγωγικότητα αυξάνει όταν βελτιώνεται η τεχνολογία και δημιουργούνται καινοτομίες. Αναγκαία λοιπόν συνθήκη για τα παραπάνω είναι η ύπαρξη κάλων πανεπιστημίων.

Για να δούμε λοιπόν τι έκανε η Κίνα θα χρησιμοποιήσω την διεθνή αξιολόγηση που δημοσιεύει κάθε χρόνο το πανεπιστήμιο της Σαγκάης, από το 2003 έως σήμερα, με τίτλο Academic Ranking of World Universities (ARWU). Χρησιμοποιώ την αξιολόγηση της ARWU διότι εστιάζει κυρίως στο ερευνητικό έργο ενός πανεπιστήμιου, ενώ άλλες αξιολογήσεις λαμβάνουν υπόψη και το διδακτικό έργο, την διεθνοποίηση κλπ. Όμως για τους σκοπούς του συγκεκριμένου άρθρου, η ARWU είναι η πλέον κατάλληλη αξιολόγηση.

Η Ευρασιατική Νέα Τάξη Πραγμάτων

Χθες, 3η Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Κίνα μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές παρελάσεις που έγιναν ποτέ, ένεκα των 80 χρόνων από τη νίκη στον Σινοϊαπωνικό πόλεμο και τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η παρέλαση έχει να δείξει αρκετά για την παγκόσμια πολιτική κατάσταση.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ HEARTLAND

Ο Χάλφορντ Μακίντερ ανέπτυξε τη θεωρία του Heartland το 1904. Αυτή η θεωρία εξηγεί πως το πιο σημαντικό στρατηγικά σημείο του κόσμου είναι το Heartland, δηλαδή, κατά τον ίδιο, η περιοχή ανατολικά του Βόλγα, νότια της Αρκτικής, δυτικά του Γιανγκτσέ και βόρεια των Ιμαλαΐων. Λόγω της στρατηγικής της θέσης και των φυσικών της πόρων, ο Μακίντερ υποστήριξε ότι όποιος ελέγχει το Heartland μπορεί να ελέγξει τον κόσμο.

Τη δεκαετία του 1940, ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Νίκολας Σπίκμαν ανέπτυξε τη θεωρία του Rimland, η οποία πραγματεύεται ότι η περιοχή που περικλείει το Heartland, δηλαδή ξεκινώντας από τις σκανδιναβικές χώρες και συνεχίζοντας στην Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Ινδία και το Πακιστάν, τη νότια Κίνα και καταλήγοντας στη βόρεια Ρωσία, είναι η σημαντικότερη περιοχή γεωπολιτικού ελέγχου.

Εν έτει 2025 γίνεται το συνταρακτικό, ενώ οι δύο αυτές θεωρίες έχουν διαφορετικές βασικές απόψεις, βλέπουμε μια ενοποίηση και των δύο περιοχών, εξαιρώντας την Ευρώπη. Στη χθεσινή παρέλαση, ηγέτες των χωρών του Heartland και του Rimland έδειξαν ένα κοινό μέτωπο συμμαχίας.

Η ΚΙΝΑ ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Σύνοδος SCO: Η Ευρασία κουνάει το μαντήλι στη Δύση03/09/2025

EPA/SUO TAKEKUMA / POOL

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

H σύνοδος κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στην Τιαντζίν της Κίνας επιβεβαίωσε ότι ο ευρασιανισμός εδραιώνεται και αναπτύσσεται ως κορμός των BRICS+. Στην πραγματικότητα, οι δύο αυτές χαλαρές ενώσεις κρατών, που συσπειρώνουν τον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο, ή ακριβέστερα την Παγκόσμια Πλειοψηφία, εκ των πραγμάτων λειτουργούν ως αντίβαρο και εμμέσως ως ανταγωνιστής της Συλλογικής Δύσης.

Υπενθυμίζω ότι ο SCO ιδρύθηκε το 2001 για να εξασφαλίσει τη συνεννόηση έξι χωρών της Κεντρικής Ασίας (Ρωσία, Κίνα, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν και Τατζικιστάν). Από τότε, όμως, έχει αποκτήσει νέες ποιοτικές διαστάσεις αναφορικά και με τις χώρες-μέλη και με τους σκοπούς του. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι στις αρχικές έξι χώρες-μέλη προστέθηκαν άλλες τέσσερις χώρες-μέλη με ξεχωριστό ειδικό βάρος: Ινδία, Πακιστάν, Ιράν και Λευκορωσία, ενώ τώρα προστίθενται η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Ενδεικτικό της δυναμικής του SCO είναι ότι στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν 26 ηγέτες, κυρίως από τις 14 χώρες που έχουν το καθεστώς εταίρου, όπως η Αίγυπτος, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία.

Είναι πλέον εξόφθαλμο ότι η Παγκόσμια Πλειοψηφία, παρά τις συχνά οξείες αντιθέσεις στους κόλπους της, προτάσσει την ανάγκη να χειραφετηθεί από την μακρόχρονη ηγεμονία της Δύσης. Οι νεοαποικιακές πρακτικές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Δύση, όχι μόνο εκμεταλλεύεται προς όφελός της, αλλά και χρησιμοποιεί σαν όπλο τους χρηματοοικονομικούς θεσμούς που η ίδια οικοδόμησε μεταπολεμικά, εξώθησαν πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου να περάσουν απέναντι, ακόμα και χώρες που αρχικά δεν είχαν τέτοια πρόθεση. Τελικώς, η κατάχρηση στην επιβολή κυρώσεων αποδείχθηκε αμφίστομη μάχαιρα: έπληξε και τις χώρες-στόχους, αλλά και τη Δύση που τις επέβαλε.

Η μετεξέλιξη του διεθνούς συστήματος σε πολυπολικό αποδεικνύεται πολιτικά ισχυρός κοινός παρονομαστής. Είναι ενδεικτικό ότι, παρά τον προ μερικών εβδομάδων μεταξύ τους πόλεμο, η Ινδία και το Πακιστάν συμμετείχαν ενεργά στη σύνοδο κορυφής. Τον τόνο στην προσπάθεια να τεθούν σε δεύτερη μοίρα οι ιστορικές αντιθέσεις, έδωσαν ο Κινέζος πρόεδρος και ο Ινδός πρωθυπουργός. Είναι η πρώτη επίσκεψη του Μόντι στην Κίνα από το 2018 και μάλιστα, έδωσε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Σι, με προμετωπίδα την ανάγκη βελτίωσης των διμερών σχέσεων.

Η Ινδία τηρεί ισορροπίες

Κομφουκιανισμός κι Ελληνισμός

Συγκριτική Σπουδή μέσω των Δύο Μεγάλων της Σινικής Φιλοσοφίας

από Νίκος Τουλαντάς

-19 Αυγούστου 2025

Α. Πολιτισμικό και Γεωνοητικό Υπόβαθρο του Σίνα

Λαμβάνοντας υπόψιν την ακλισία των Κινέζων σχετικά με τον δια θαλάσσης εξερευνητισμό, αντιλαμβανόμαστε πως, κατά την αρχαιότητα, θα έπρεπε να καλύψουν μία τεράστια έκταση διαδρόμων για να συναντήσουν και συνομιλήσουν μʼ έναν ανάλογης ανάπτυξης διανοητισμό επί πραγμάτων. Κι αυτό ούτε καν σε κάθε εποχή: είχαν γραφή και κεραμική τέχνη τουλάχιστον 20 αιώνες πριν τον Όμηρο, μπαίνουν στην πρώτη χιλιετία προ Χριστού έχοντας κοινοτική πολιτική μεγάλης κλίμακας, αστρονομία, μουσική, ποίηση και ιστοριογραφία.

Περίπου παράλληλα με τη δική μας πνευματική έλλαμψη (7ος-6ος αι. π.Χ./Ιωνία), οι Σίνες διαμορφώνουν κι αυτοί την εγκεφαλαίωση μιας ενιαίας σπουδής της ζωής, του ανθρώπου, της κοινότητας, του θείου και της σχέσης μας με αυτό. Συλλαμβάνουν και σαρκώνουν, κατά προσέγγιση, τον σοφό άνθρωπο, τον καλώς υπάρχων ως «φίλος της σοφίας», και μπαίνουν - πάλι όπως εμείς, αλλά και όλοι - στον πόλεμο τον πνευματικό για το «τί εστί» αυτός, τί μπορεί να μάθει, τί μπορεί να καταφέρει και εισφέρει. Εν αντιθέσει με την ελληνική αντίστοιχη περίοδο, όπου λόγιοι αμφισβητούν και κατακρίνουν το υπάρχων υλικό (βλ. Ηράκλειτο και Ξενοφάνη), οι Κομφουκιανοί εγκωμιάζουν και προωθούν την αξία της δικής τους παραδοσιακής γραμματείας.

Πού βρισκόμαστε όμως και για τί εθνική ιδιοσυγκρασία μιλάμε; Δεν είναι τόσο πολύπλοκο, όπως εξετάζοντας πώς διαμορφώνεται το ελληνικό στοιχείο (γλωσσικά ή θρησκευτικά) ή το Ινδικό, μιλώντας για πιο ομοιόμορφα μεγέθη. Ο αρχαίος κινεζικός πολιτισμός χαρακτηρίζεται για την αυτοχθονία του και την ασυνδεσία του με άλλες παραδόσεις, έχοντας ήδη διανύσει περίπου 2.000 χρόνια αυτοανάπτυξης, έως και την εποχή του Μενκίου (372-288 π.Χ.). Όλους αυτούς, αλλά και για τους επόμενους αιώνες, για τους Κινέζους ο κόσμος είναι οι Κινέζοι (και μάλιστα είναι τετράγωνος): εξ αυτών οι ευεργεσίες και εκ των ιδίων κρατιδίων, σε τοπικό και διατοπικό επίπεδο, οι τυχόν αντιξοότητες: π.χ. ενός τυράννου, ενός εμφυλίου πολέμου, μιας αλλόφυλης επιδρομής που αποκρούεται. Οι επαφές με κουλτούρες που θα αφεθούν να επηρεάσουν το πνευματικό κλίμα της Κίνας τοποθετούνται μετά τον 1ο αι. μ.Χ., όπου τοποθετείται και η καταλυτική για την Σινική ιδιοσυγκρασία εισαγωγή του (Ινδικού) Βουδισμού.

Πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping: ‘Ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δήλωση του προέδρου της Κίνας Xi Jinping από την Αστάνα του Καζακστάν, όπου βρίσκεται για τη Συνάντηση Κίνας – Κεντρικής Ασίας.

” ‘Ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πριν από 100 χρόνια, η Βρετανική Αυτοκρατορία κυριαρχούσε στο παγκόσμιο εμπόριο, διαθέτοντας πάνω από το 20% του παγκόσμιου πλούτου.

Πολλοί πίστευαν ότι ο ήλιος της δεν θα έδυε ποτέ.

Πριν από 200 χρόνια, η Γαλλία κυριαρχούσε στη σκηνή της Ευρώπης, οι στρατοί της ήταν φοβεροί, ο πολιτισμός της αξιοζήλευτος.

Ο Ναπολέων δήλωνε αθάνατος.
Πριν από 400 χρόνια, το ισπανικό στέμμα βασίλευε από τη Μανίλα μέχρι το Μεξικό, με τους θησαυροφόρους στόλους του να στενάζουν από ασήμι και μετάξι.

Οι βασιλιάδες πίστευαν ότι η δόξα τους θα διαρκούσε αιώνια.

Κάθε αυτοκρατορία διακήρυττε τον εαυτό της αναντικατάστατο.
Κάθε μια από αυτές επισκιάστηκε και έδυσε τελικά.

Η ισχύς φθίνει, η επιρροή μεταναστεύει και η νομιμότητα πεθαίνει τη στιγμή που είναι υποτιθέμενη και όχι κερδισμένη.

Αν η Αμερική χάσει τον σεβασμό του κόσμου, θα ανακαλύψει αυτό που κάθε πεσμένη αυτοκρατορία έμαθε πολύ αργά:

Ο κόσμος προχωράει. Πάντα’…

ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΣΡΑΗΛ - ΗΠΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ Η μεγάλη εικόνα των ανταγωνισμών δείχνει τις αιτίες πίσω από τα προσχήματα

Ο Διεθνής Διάδρομος Μεταφορών Βορρά - Νότου (INSTC)
Πίσω από τα προσχήματα και την προπαγάνδα του Ισραήλ και των συμμάχων του, η μεγάλη εικόνα της Μέσης Ανατολής και του ρόλου του Ιράν δίνει απαντήσεις για τα πραγματικά αίτια της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης και το υπόβαθρο της πολεμικής σύγκρουσης που κορυφώνεται τις τελευταίες μέρες.

Το Ιράν βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σταυροδρόμι, αποτελώντας σημαντικό σημείο διέλευσης για τη Μέση Ανατολή, τον Περσικό Κόλπο, την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο και την ινδική υποήπειρο, καθώς και για τρεις θάλασσες, την Κασπία, την Περσική και τη Θάλασσα του Ομάν.

Η στρατηγική αυτή θέση και ο έλεγχός του επί του Στενού του Ορμούζ το καθιστούν κεντρικό παράγοντα τόσο στους περιφερειακούς όσο και στους παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με σημαντική θέση στο περίπλοκο πλέγμα συμμαχιών και αντιπαλοτήτων της Μέσης Ανατολής.

Το Στενό του Ορμούζ, το οποίο αποτελεί την πύλη για τον Περσικό Κόλπο, είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία για τη μεταφορά πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς περίπου το 20% του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου διέρχεται από εκεί. Παράλληλα, το 75% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου βρίσκονται στον Περσικό Κόλπο.

Γιατί ο Τραμπ δεν θα νικήσει στον εμπορικό πόλεμο εναντίον της Κίνας

Του Γιάννη Ναστούλη

Διότι η Κίνα είναι ο κυρίαρχος παίκτης σπάνιων γαιών. Ελέγχει το 98% της παγκόσμιας παραγωγής και διανομής.

Η φάση της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής Επανάστασης εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό από τις σπάνιες γαίες. Εξαρτάται δηλαδή από την Κίνα.

Πολλοί θα αντιτείνουν ότι υπάρχουν και αλλού αυτά τα πολύτιμα στοιχεία.

Την απάντηση τη δίνει η πραγματικότητα: από το 2015 μέχρι σήμερα έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια απεξάρτησης των Δυτικών κρατών, η οποία δεν αμφισβήτησε ούτε στο ελάχιστο την κινεζική ηγεμονία.

Ο λόγος? 

Ότι η αγορά σπανίων γαιών είναι αδηφάγος. Για παράδειγμα, η Ελλάδα είναι η 2η παγκόσμια δύναμη παραγωγής γαλλίου (METLEN, δηλαδή Μυτιληναίος. Το γάλλιο είναι απανιότατο υποπροϊόν της επεξεργασίας βωξίτη), η παραγωγή του στην Ελλάδα μπορεί να καλύψει το 30% των αναγκών των ευρωπαϊκών βιομηχανιών, αλλά, αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Σε 5-10 χρόνια με την ραγδαία αύξηση των τεχνολογικών εφαρμογών το 30 θα γίνει 10 και προοπτικά 0. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση είναι αδύνατον να απεξαρτηθεί από την Κίνα!

Δεν πρέπει να διαφύγει ότι η πολλά υποσχόμενη σε ΣΓ Αφρική ελέγχεται είτε απευθείας είτε μέσω Ρωσίας από Κίνα. Οι αποικιοκράτες πήραν πόδι. Ακόμη και στις δυνητικές ΣΓ της Γροιλανδίας ήδη έχουν βάλει πόδι οι Κινέζοι.

Μιλήσαμε για γάλλιο.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ ΥΠΕΡΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Mε μια κίνηση που έχει αιφνιδιάσει την παγκόσμια κοινότητα τεχνητής νοημοσύνης (AI) σπερνοντας με πανικό και απόγνωση και στην Wallstreet, η DeepSeek, μια πολυ μικρή ιδιωτική κινεζική εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης που ιδρύθηκε το 2023 από τον επιχειρηματία Liang Wenfeng, έδειξε την δύναμη της ένοιας του " ανοιχτού κώδικα" με βάση το οποίο διανέμει ΔΩΡΕΑΝ το πρωτοποριακό "μοντέλο συλλογισμού" της, DeepSeek-R1, μαζί με λεπτομερή επιστημονική τεκμηρίωση και με μια εφαρμογή που απευθύνεται στους καταναλωτές.

Η κυκλοφορία έρχεται σε μια στιγμή έντονων γεωπολιτικών εντάσεων και αυξημένου ανταγωνισμού, με την ΑΙ να βρίσκεται στο επίκεντρο του τόσο σε ότι αφορά την εφαρμογή της ΑΙ σε κρίσιμα αμυντικά συστήματα νέας γενιάς όσο (κυρίως) και σε ότι αφορά την Παγκόσιο Νομισματικό Πόλεμο, που είναι σε εξέλιξη, με έπαθλο την επόμενη κυριαρχία προδιαγραφών στα ψηφιακά μέσα πληρωμών, που θα αντικαταστήσουν το γερασμένο δολάριο και τα υποστηρικτικά του συστήματα (SWIFT, ΔΝΤ κλπ)

 Ενώ η ευρύτερη κοινότητα τεχνητής νοημοσύνης δεν έχει ακόμη χαρακτηρίσει ευρέως αυτήν την έκδοση της deepseek, μια ερμηνεία είναι ότι μπορεί να θεωρηθεί ως "δώρο" - μια προσφορά υψηλής τεχνολογίας που έχει σχεδιαστεί για να προσκαλεί συνεργασία και να επαναπροσδιορίσει τη δυναμική της παγκόσμιας τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή η αναρτηση διερευνά  αυτήν την προοπτική, ενώ την αναγνωρίζει ως έναν διαφορετικο τρόπο σκέψης για αυτήν την εξέλιξη, από την αγοραία κυρίαρχη. 

🔺️Η επιστήμη πίσω από το DeepSeek-R1

Το DeepSeek-R1 εισάγει μια νέα προσέγγιση στη συλλογιστική σε μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLMs), επιτυγχάνοντας σημαντικές προόδους στην αποτελεσματικότητα και την απόδοση. Τα βασικά σημεία περιλαμβάνουν:

 

✔️Ενισχυτική μάθηση σε κλίμακα: Το DeepSeek-R1 χρησιμοποιεί τεχνικές ενισχυτικής μάθησης ως μέρος της μεθοδολογίας του, ενσωματώνοντάς τις με άλλες στρατηγικές εκπαίδευσης, όπως η εποπτευόμενη λεπτομέρεια και η επαναληπτική απόσταξη για να επιτύχει τις συλλογιστικές του ικανότητες. Αυτές οι συμπληρωματικές προσεγγίσεις βοηθούν στη βελτίωση των αποτελεσμάτων του μοντέλου, στη βελτίωση της ευθυγράμμισης με τις ανθρώπινες προτιμήσεις και στην ενίσχυση της συνολικής συνοχής. Αυτό επιτρέπει στο μοντέλο να αναπτύξει αυτόνομα συλλογιστικές ικανότητες, συμπεριλαμβανομένου του αυτοστοχασμού και της εκτεταμένης συλλογιστικής αλυσίδας της σκέψης (CoT).

Πώς η Ρωσία και η Κίνα επανασυνδέουν την ελληνική μυθολογία

Πέπε Εσκομπάρ Παρασκευή 29 Νοε 24

 

Καθώς η Ρωσία ανανεώνει τον ρόλο του Δία, η Κίνα είναι απασχολημένη με την ανανέωση του ρόλου του Ερμή.

Ω, τα θαύματα τσιπς από πλυντήρια πιάτων είναι σε θέση να απελευθερώσουν.

Πώς ο Δίας, Ο βασιλιάς των Θεών, δεν μπορούσε να το προβλέψει; Ειδικά όταν η θεϊκή του διαίσθηση γνώριζε ότι στο μέλλον οι κεραυνοί του θα αναπαραχθούν στη Ρωσία μέσω του Oreshnik – ενός φαινομενικά αβλαβούς φουντουκιού.

Η μυθολογία προεικονίζει την πραγματικότητα μετά τα πάντα.

Τώρα ας επιστρέψουμε στο Νιούτον για λίγο. Με βάση τους τύπους του, ένα βλήμα ουρανίου μήκους ενός μέτρου που πετάει με πολύ μεγάλη ταχύτητα είναι ικανό να διατρυπήσει 6 μέτρα σκληρού βράχου (με τον ήχο του αστέρα του αυτοκινητόδρομου του Deep Purple;)

Μια κεφαλή που ταξιδεύει στα 1.200 μέτρα ανά δευτερόλεπτο είναι ικανή να διατρυπήσει 46 μέτρα σκυροδέματος.

Τώρα φανταστείτε ταχύτητα πρόσκρουσης μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου.το βάθος πρόσκρουσης, φυσικά, είναι εκθετικά πιο έντονο.

Το κρουστικό σοκ, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, μετατρέπει ό, τι είναι μπροστά σε αέριο. Ένα – κινητικό-κρουστικό κύμα αναδύεται τόσο βαθιά όσο 50 μέτρα, κατακλύζοντας το βαθύ υπόγειο και συνθλίβοντας, καταστρέφοντας – στην πραγματικότητα καταρρέει – τα πάντα στο πέρασμά του.

Αυτό συνέβη βαθιά υπόγεια στο εργοστάσιο Yuzhmash στο Dnepropetrovsk – καθώς ο Oreshnik σχεδιάστηκε βελτιώνοντας αυτές τις φυσικές αρχές. Και η Ρωσία χρησιμοποίησε μόνο κενά για αυτήν την πρώτη δοκιμή Oreshnik – αντί για κεφαλές.

Εγγυημένη ικανοποίηση ή επιστροφή χρημάτων

Τώρα κόψτε τη Ρωσία και τους προέδρους του Καζακστάν Βλαντιμίρ Πούτιν και Kassym-Jomart Tokayev εμβάθυνση της στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης πρόσωπο με πρόσωπο στην Αστάνα – συμπεριλαμβανομένης μιας ανανεωμένης προσπάθειας για την ενίσχυση της συνεργασίας στο πλαίσιο του CSTO.

Επιπλέον, το Καζακστάν προσκλήθηκε επίσημα να γίνει εταίρος της BRICS.

ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΆΖΟΝΤΑΙ ΤΑ "ΤΣΙΠΆΚΙΑ"

ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΆΖΟΝΤΑΙ ΤΑ "ΤΣΙΠΆΚΙΑ"

(Και η σχέση τους με τις γεωπολιτικές συγκρούσεις στην νέα εποχή).

Tι είναι η Ευρώπη μας?

Μην ειν' τα άπαρτα ψηλά βουνά των δανικών της ΕκΤ?

Μην το ευρώ που χτίστηκε πάνω σ' αυτά?

Mην ειν' τα γάργαρα νερά όσων κάνουν γαργάρες με παλιές συνταγές,

τώρα αλά Τραμπ?

Όχι! Τίποτα απ όλα αυτά!

Μια τεχνολογία κατασκευής μικροκυκλωμάτων (της ASML) και 5-6 κανονισμοί προστασίας της ισχύος των ένθεν κακείθεν τεχνοφεουδαρχών επί των δούλων στα dataχώραφα των κάθε λογής  Musk είναι. 

Για το δεύτερο δες στο σχόλιο #1 τι παίζει  τώρα. Ας πούμε εδώ για το πρώτο.

Τα μικροτσίπ είναι ηλεκτρονικά κυκλώματα (σαν αυτά που έβλεπες παλιότερα ανοίγοντας ένα ραδιοφωνάκι) όπου τα transistos, οι πυκνωτές, οι διακόπτες και τα λοιπά ηλεκτρονικά έχουν αντικατασταθεί από "χαρακιές" διαφορετικού βάθους και πλάτους πάνω σε ένα υπόβαθρο πολύ καθαρού πυριτίου (άμμος δηλαδή η πρώτη τους υλη).

Τα ηλεκτρόνια του ρεύματος που ταξιδεύουν σε αυτά τα "φαράγγια" κάνουν αυτά τα κυκλώματα να λειτουργούν σύμφωνα με ένα σχέδιο ως επεξεργαστές, ηλεκτρονικές μνημες, αισθητήρες κλπ.

Σήμερα η υψηλότερη τεχνολογία κατασκευής τέτοιων κυκλωμάτων επιτρέπει την "χάραξη" με αποστάσεις μεταξύ των "φαραγγιών" της τάξης των 10 νανομέτρων (χιλιοστά του χιλιοστού) για τα συμβατικά τσιπάκια. 5nm για όσα προορίζονται για στρατιωτικές η αλλες critical mission δουλειές και  πολύ πρόσφατα τα 2nm , που είναι πολύ κοντά και στο μικρότερο βήμα συμπύκνωσης, αφού πλησιάζουμε επικίνδυνα το μέγεθος των ατόμων. 

Τα μικροτσίπ κατασκευάζονται με τη δημιουργία στρωμάτων διασυνδεδεμένων σχεδίων τέτοιων χαράξεων σε μια "γκοφρέτα πυριτίου". Η διαδικασία κατασκευής μικροτσίπ περιλαμβάνει εκατοντάδες βήματα και μπορεί να διαρκέσει έως και τέσσερις μήνες από το σχεδιασμό έως τη μαζική τους παραγωγή. Στις καθαρές αίθουσες των εργοστασίων κατασκευής τσιπ (εγκαταστάσεις κατασκευής), η ποιότητα του αέρα και η θερμοκρασία διατηρούνται αυστηρά ελεγχόμενες καθώς τα ρομπότ μεταφέρουν τις πολύτιμες "γκοφρέτες από πυρίτιο" από μηχανή σε μηχανή.

Τα σχέδια τους αποτυπώνονται με τεχνικές λιθογραφίας. Ρομποτικά χέρια ακριβείας θα κάνουν τις κινήσεις και θα οδηγήσουν τα laser που χαράζουν.

 Ο πιο σημαντικός κατασκευαστής αυτών των τεχνολογιών λιθογραφίας είναι μια Ολλανδική εταιρεία, η ΑSΜL, στα εργαστήρια της οποίας  ενσωματώνονται χιλιάδες επι μέρους ερευνητικές προσπάθειες εκατοντάδων Πανεπιστήμιων και ερευνητικών κέντρων, στην πλειοψηφία τους ευρωπαϊκά και κατασκευάζονται όλες οι τεχνολογίες για μια γραμμή παραγωγής chips.

Κίνα, αυτή η άγνωστη;

*

του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΤΣΟΓΙΑΝΝΗ

Ο κινηματογράφος έχει το προνόμιο να μας εξοικειώνει με το «πραγματικό». Μέσα από τα αναπαραστατικά του μέσα μπορούμε να συναντηθούμε με την πραγματικότητα όπως τη συλλαμβάνουμε διά γυμνού οφθαλμού και να αναγνωρίσουμε στις εικόνες του το αντιληπτικό υλικό της καθημερινού βιώματος τόσο όσον αφορά στην οικεία μας κοινωνική κατάσταση όσο και στην αλλότρια και την πλέον απομακρυσμένη. Τότε χαιρόμαστε για το θαύμα εκείνο όπου η βιωματική μας εμπειρία ταυτίζεται με την κινηματογραφική έκφραση. Είναι ένα «θαύμα» που μας χαροποιεί μιας και βλέπουμε τη ζωή να εκβάλει στην τέχνη ή, αν θέλει κανείς, το αντίστροφο.

Ο κινηματογράφος βέβαια υπακούει στους δικούς του νόμους, αποτελεί ένα αυτόνομο επίπεδο· η δραματοποίηση με τις συμπυκνώσεις της και τις μεταθέσεις της, με τις υπερβολές, με τις αφαιρέσεις της αλλοιώνει συνήθως αυτό το αυθεντικό «πραγματικό», το υποβάλλει στη δική του σκοπιμότητα, όχι μόνο αισθητική. Παρά ταύτα, διατηρεί μια πραγματολογική αλήθεια, μας υποβάλλει ένα γνωστικό αντικείμενο από το οποίο κάτι έχουμε να μάθουμε.

Κι αυτό συμβαίνει, βέβαια, όταν η εν λόγω σκοπούμενη πραγματικότητα μας είναι απόμακρη, μας είναι ξένη. Ξένη ήταν, και εξακολουθεί να είναι, για παράδειγμα, η πραγματικότητα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Πέρα από τις επιστρώσεις οριενταλιστικών ψευδαισθητικών φακών του παρελθόντος, πέρα από τις ιδεολογικές και πολιτικές επιχρίσεις τής εν λόγω πραγματικότητας, η Κίνα παραμένει μια άγνωστη. Ο κινηματογράφος της βέβαια, και όχι μόνο, έχει κάνει τελευταία γενναία εξωστρεφή ανοίγματα, το στίγμα της καθημερινής ζωής αυτής της χώρας, η θερμοκρασία του «νεορεαλισμού» της όμως παραμένουν ακόμη για μας πράγματα ανεύρετα, πράγματα που είτε θέλουμε να τα κρίνουμε ή να τα επαινέσουμε (;) θα πρέπει πρώτα να τα γνωρίσουμε πέρα από τους οποιουσδήποτε παραμορφωτικούς φακούς, αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό.

Η ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου Λιν Ζιανζέ Σύντομη ιστορία μιας οικογένειας, που προβλήθηκε στο φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, και τώρα παίζεται στους κινηματογράφους, μάς δίνει την ευκαιρία για μια τέτοια δοκιμή και δοκιμασία, όπου δηλαδή μπορούμε να ανακαλύψουμε τη «χαρά» του πραγματικού παραμερίζοντας (όμως αυτό είναι μόνο σχήμα λόγου) τα πέπλα της κινηματογραφικής αισθητικής. Πράγμα δύσκολο εξάλλου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια «γης απέραντη, αθάνατη και πρώτη», που έλεγε και ο ποιητής μας, με έναν αχανή χάρτη όπου πρέπει να κατατοπιστούμε και όπου η πολυμορφία (για να μην πούμε η αντίφαση) αποτελεί τον κανόνα. Έχουμε να κάνουμε όμως και με ένα συγκεντρωτικό, ολοκληρωτικό καθεστώς που ευνοεί την ανετότερη κωδικοποίηση κάποιων στοιχείων, ενώ, παράλληλα, με τη λογοκρισία του, αφαιρεί από το βάθος πεδίου εκείνα που δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντά του (δεν λέμε την ιδεολογία του σκοπίμως).

Το λιοντάρι της πλατείας του Αγίου Μάρκου στη Βενετία είναι κινέζικο; ισοτοπικές αναλύσεις το επιβεβαιώνουν

Λιοντάρι της Βενετίας, Πλατεία Αγίου Μάρκου [Credit: Didier Descouens (CC BY-SA 4.0)]

ΑΝΑΣΚΑΦΗ

Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι το εμβληματικό χάλκινο φτερωτό λιοντάρι στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία μπορεί να προέρχεται από την Κίνα του 8ου αιώνα.

Η ανακάλυψη προέρχεται από μια διεπιστημονική ομάδα ειδικών στη γεωλογία, τη χημεία, την αρχαιολογία και την ιστορία της τέχνης από το Πανεπιστήμιο της Πάντοβα, το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari της Βενετίας και τη Διεθνή Ένωση Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών (Ismeo). Μέσω προηγμένης μεταλλουργικής ανάλυσης, η ομάδα ανακάλυψε ότι ένα σημαντικό μέρος του μπρούντζου που χρησιμοποιήθηκε στο λιοντάρι προήλθε από την λεκάνη του ποταμού Yangtze στη νοτιοανατολική Κίνα και ότι πιθανότατα χυτεύτηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ (618-907 μ.Χ.).

Τα λιοντάρια εισήχθησαν αρχικά στην αυλή των Χαν από απεσταλμένους από την Περσία και είχαν αναπαρασταθεί ευρέως ως μορφές φύλακα.

Η ανάλυση ισοτόπων μολύβδου του κράματος χαλκού παρείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις για την κινεζική προέλευση των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν στο άγαλμα. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου 2024, κατά τη διάρκεια διεθνούς συνεδρίου για τον Μάρκο Πόλο, στο πλαίσιο των εορτασμών της Βενετίας για τα 700 χρόνια από τον θάνατο του διάσημου εμπόρου. Οι μελετητές συζητούσαν επί μακρόν την προέλευση του λιονταριού, με προηγούμενες θεωρίες να υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί στην Ανατολία κατά την ελληνιστική εποχή. Ωστόσο, τα νέα στοιχεία παραπέμπουν απευθείας στην Κίνα.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΙΝΈΖΟΥ ΗΓΈΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΎΜΑΤΑ ΣΤΟ "ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΈΝΩΝ" ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΎ ΚΎΚΛΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΝΎΟΥΜΕ

Νίκος Σίμος 

Η επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη στην Ευρώπη γίνεται σε μια περίοδο όπου  η παγκόσμια κατάσταση κυριολεκτικά "μυρίζει μπαρούτι". 

Η - μετά πενταετία - παρουσία του Κινέζου ηγέτη στο Ευρωπαϊκό έδαφος είναι άκρως επιλεκτική και δείχνει σχεδόν το αντίθετο από αυτό που προβάλλεται. 

Είναι μια παρουσία, πολιτική προειδοποίηση, προς τα νεοταξικά ευρωπαϊκά κέντρα αφ"ενος και μια εκ νέου  ώθηση της εξωστρέφειας της Κινεζικής οικονομίας αφ' ετέρου, για υλοποίηση επενδύσεων σε επιλεγμένες χώρες (Σερβία, Ουγγαρία), που έχουν αποδείξει πολιτικά  ότι δεν συμμερίζονται την δυστοπική έκφανση της Ευρώπης, η οποία αποτελεί - με την ηγεσία της απερίγραπτης Φον ντερ Λάϊεν - το πολιτικό υποπόδιο της σχεδιαζόμενης νεοφεουδαρχικής δομής του κόσμου, από τα παγκοσμιοποιημένα  κέντρα εκείθεν του Ατλαντικού.

Ειδικά η επίσκεψη στην Γαλλία και στον εκλεκτό των δυστοπικών κέντρων πρόεδρο  Μακρόν, δείχνει πως η Κίνα θεωρεί την Γαλλία και τον αυτή την περίοδο πρόεδρο της, τον "αδύναμο κρίκο"  του νεοφεουδαρχισμού και στην ουσία είναι μια επίσκεψη νουθεσίας και ταυτόχρονα προειδοποίησης, εν όψει γεωπολιτικων εξελίξεων, για τις οποίες μια πρώτη γεύση έχει ήδη πάρει η Γαλλία, σε σχέση με τις πρώην αποικίες της στην Αφρική, χάνοντας κατά κράτος τις όποιες επιρροές της, με βαρύ οικονομικό αντίκτυπο για την, έτσι κι αλλιώς, ευάλωτη Γαλλική οικονομία.

Το ότι ο Γάλλος πρόεδρος αποτελεί πράγματι τον "αδύναμο κρίκο" της Δυτικής δυστοπίας φαίνεται από τις πολλαπλές αντιφατικές δηλώσεις του, με γεωπολιτικό αρνητικό αντίκτυπο και για την Γαλλία και για την Ευρώπη. 

Οι Κινέζοι φαίνεται ότι λαμβάνουν  σοβαρά υπόψιν το γεγονός των πολιτικών αντιφάσεων του Μακρόν που από το "εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ", κατέληξε να στέλνει την μισθοφορική Γαλλική λεγεώνα στο Ουκρανικό μέτωπο εναντίον της Ρωσίας ! 

Οι δυο φόβοι της Κίνας

από Ευάγγελος Κοροβίνης

1. Ο φόβος του ναυτικού αποκλεισμού

Η Κίνα επιδιώκει την συνέχιση της ειρηνικής της ανόδου. Δεν την ενδιαφέρουν κατά κανένα τρόπο οι πολεμικές αναμετρήσεις. Κάνουν κακό στις δουλειές και το εμπόριο Ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Οι Κινέζοι θα κερδίζουν συνεχώς πόντους στην διεθνή σκηνή αν καταφέρουν να συνεχίσουν να εμπορεύονται και να αναπτύσσονται απρόσκοπτα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Κινέζοι χειρίζονται εξαιρετικά προσεκτικά ακόμη και το εθνικά κρίσιμο ζήτημα της Ταιβάν. Ελπίζουν σε ειρηνική επανένωση της Ταιβάν με τον εθνικό κορμό, όπως έγινε παλαιότερα με το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο. Δηλώνουν ότι μόνον σε περίπτωση επίσημης ανακήρυξης ανεξαρτησίας του νησιού θα επέμβουν στρατιωτικά.

Η Κίνα δεν έχει καμιά αυταπάτη για τις διαστάσεις που θα έπαιρνε μια αεροναυτική σύγκρουση κοντά στην Ταιβάν ή στην νότια σινική θάλασσα. Μια τέτοιου είδους σύγκρουση δεν θα μπορούσε ποτέ να περιορισθεί τοπικά. Ο πρώτος φόβος της Κίνας είναι το ενδεχόμενο ναυτικού αποκλεισμού της από τις ΗΠΑ σε περίπτωση σύγκρουσης με την τελευταία για την Ταιβάν. Το δια θαλάσσης εμπόριο της Κίνας με τον κόσμο θα διακόπτονταν και ο ανεφοδιασμός της με υγρά καύσιμα από τα κράτη του περσικού κόλπου θα σταματούσε επίσης. Οι ΗΠΑ διαθέτουν σημαντικό στόλο πυρηνικών υποβρυχίων και ευρύτερα μεγάλη ναυτική ισχύ στον περσικό κόλπο και τον ινδικό ωκεανό. Είναι λοιπόν σε θέση να επιβάλουν ναυτικό αποκλεισμό στην Κίνα.

Για τους παραπάνω λόγους η Κίνα προωθεί, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, την πρωτοβουλία «Μια ζώνη, ένας δρόμος», τον λεγόμενο νέο δρόμο του μεταξιού. Πρόκειται για ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα κατασκευής υποδομών σε όλη την έκταση της Ευρασίας και αλλού (σιδηροδρομικών γραμμών, οδικών αρτηριών κλπ.) με στόχο να υποκατασταθεί, έστω και μερικά, το δια θαλάσσης εμπόριο με το εμπόριο δια ξηράς. Μερικοί είδαν στον νέο δρόμο του μεταξιού μια διέξοδο για τον κατασκευαστικό κλάδο της Κίνας από τον κορεσμό της εσωτερικής της αγοράς. Οι λόγοι όμως που οδήγησαν την χώρα αυτή στην προώθηση του γιγαντιαίου προγράμματος υποδομών δεν είναι στενά οικονομικοί. Είναι κυρίως λόγοι εθνικής ασφαλείας. Θα πρέπει να τονισθεί, στο σημείο αυτό, ότι η διευρυνόμενη το τελευταίο διάστημα συνεργασία της Κίνας με την Ρωσία αναμένεται να καλύψει πολλές από τις ελλείψεις της πρώτης στον αμυντικό τομέα.

2.Η παθητική αντίσταση στην οικονομική ανάπτυξη

Ο δεύτερος φόβος της Κίνας συνδέεται με ορισμένες πρόσφατες εξελίξεις στα εργασιακά ήθη της κινεζικής νεολαίας. Σπεύδουμε εξαρχής να τονίσουμε ότι οι εξελίξεις αυτές είναι πολύ πιο περιορισμένες από τις μαζικές διαστάσεις που προσέλαβε το ανάλογο φαινόμενο της «Μεγάλης παραίτησης» στις ΗΠΑ. Το 2022, 50 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην χώρα αυτή παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους αναζητώντας νέες θέσεις εργασίας με ικανοποιητικότερο εργασιακό περιβάλλον ή μια νέα ισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις της δουλειάς και την ανάγκη τους για περισσότερο ελεύθερο χρόνο ή τέλος αναβάθμιση των δεξιοτήτων τους εκ παραλλήλου με την εργασία τους.

Όψεις της κινεζικής διανόησης

από Ευάγγελος Κοροβίνης

Στο παρόν άρθρο θα εκτεθούν περιληπτικά οι απόψεις ενός γνωστού στην κοινή γνώμη της Κίνας διανοούμενου, καθηγητού σε πανεπιστήμιο της Σαγκάης, που διατυπώνει με παρρησία τις αποκλίνουσες απόψεις του χωρίς να ανήκει όμως στην ομάδα των αντιφρονούντων φιλελευθέρων, οι οποίοι υιοθετούν ως αδιαφιλονίκητο πρότυπο το δυτικό παράδειγμα. Γίνεται λόγος για τον Xu Jilin.

Σε αντίθεση με αρκετούς Κινέζους διανοούμενους που προβάλλουν την Κίνα ως αξεπέραστο μοντέλο ταχείας οικονομικής ανάπτυξης και αποτελεσματικής διακυβέρνησης σε έναν μετααμερικανικό κόσμο, ο Xu Jilin είναι μεν και αυτός υπερήφανος για τα κινεζικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών, αλλά ανησυχεί για την πνευματική ατμόσφαιρα λατρείας του κράτους και προπαντός για την ευθραυστότητα της κινεζικής ανόδου, καθώς η οικονομική απογείωση της Κίνας συνοδεύεται από ένα ηθικό και πνευματικό κενό.

Ο Μαοϊσμός, πράγματι, απαξίωσε τον κομφουκιανισμό χαρακτηρίζοντας τον ως φεουδαρχικό κατάλοιπο. Στην συνέχεια και η ίδια η επαναστατική κουλτούρα της μαοϊκής περιόδου αμφισβητήθηκε, μετά τις υπερβολές και την αποτυχία της πολιτιστικής επανάστασης. Το κενό που άφησαν πίσω τους αυτές οι εξελίξεις συγκαλύπτεται σήμερα ανεπαρκώς από την ποπ κουλτούρα και τον καταναλωτισμό, αλλά και από έναν αβαθή εθνικισμό.

Ο Xu Jilin βρίσκεται ακριβώς σε αντιπαράθεση όχι μόνον με τους φιλελεύθερους αλλά και με την κρατικιστική αριστερά και την νεοκομφουκιανή δεξιά, που υμνούν και εξαίρουν την κινεζική μοναδικότητα. Προσπαθεί να επεξεργασθεί, με βάση την κινεζική παράδοση, έναν νέου τύπου οικουμενισμό που να είναι συμπεριληπτικός όπως ο προνεωτερικός, όχι όμως και πατερναλιστικός. Επιχειρεί επίσης να προσδιορίσει μια θέση για τον κομφουκιανισμό στην δημόσια ζωή της σύγχρονης Κίνας.

Ο Xu Jilin πιστεύει ότι ο πατριωτισμός και η εθνική υπερηφάνεια αρκετών Κινέζων διανοούμενων στηρίζεται σε άγνοια ή έστω σε παρανάγνωση της κινεζικής ιστορίας, Ότι είναι προϊόν της εθνοκρατικής μετάλλαξης της Κίνας και των στενών οριζόντων και επιδιώξεων του κινεζικού έθνους-κράτους αποκλειστικά για πλουτισμό και διεύρυνση της ισχύος του. Ότι εν τέλει είναι μια υπερηφάνεια για το γεγονός ότι η Κίνα έπαιξε το παιχνίδι της οικονομικής ανόδου σύμφωνα με τις δυτικές προδιαγραφές και ότι παραμένει εκκρεμής, εδώ και πάνω από έναν αιώνα, η διαμόρφωση μιας εναλλακτικής, προς την δυτική, νεωτερικότητας με κινεζικά χαρακτηριστικά.

***

Ο εθνοκρατισμός εισέδυσε στην Κίνα ως πνευματικό και πολιτικό κίνημα στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Την περίοδο αυτή υψώθηκαν για πρώτη φορά φωνές που καλούσαν τον λαό της Κίνας να «σπάσει τους δεσμούς» του με την πατερναλιστική οικογένεια και το προνεωτερικό κράτος που διακρίνονταν επίσης από μια πατερναλιστική ηθική. Για πολλούς Κινέζους εκσυγχρονιστές, έκτοτε, ολες οι ενδιάμεσες ομάδες μεταξύ του εαυτού και της ανθρωπότητας, όπως η οικογένεια, οι τοπικές κοινότητες, το παραδοσιακό κράτος κ.λ.π είναι «είδωλα». Προς χάριν της ανθρωπότητας καλούνται όλοι να καλλιεργήσουν έναν «αληθινό εαυτό» απαλλαγμένο από την λατρεία αυτών των «ειδώλων».

Αυξάνεται η κινεζική παρουσία στην Αφρικανική ήπειρο

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αρθρογράφος

Αρχιτέκτων - Συγγραφέας

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 50.000 Αφρικανοί στην Κίνα και μεταξύ ενός και δύο εκατομμυρίων Κινέζων διασκορπισμένοι σε 54 αφρικανικά κράτη

2022 - Πανεπιστήμιο Αντίς Αμπέμπα Φοιτητές με μάσκες από την κινέζικη όπερα με αφορμή τους εορτασμούς για την ημέρα κινεζικής γλώσσαςXinhua News Agency via Getty Images

Στην Αφρική η παρουσία των κινεζικών κεφαλαίων έχει γίνει αισθητή τα τελευταία χρόνια σε χώρες, όπως η Γκάνα, η Νιγηρία και η Αιθιοπία, ενώ διατηρεί την πρώτη στρατιωτική της βάση εκτός συνόρων της στο Τζιμπουτί. (με την ευκαιρία υπενθυμίζω ότι, στην διπλανή Σομαλία έχει στρατιωτική βάση η Τουρκία)..Την κινεζική διείσδυση διαπιστώσαμε και κατά την διάρκεια πρόσφατου ταξιδιού μας στην Μαδαγασκάρη.

Η Αιθιοπία επί παραδείγματι, έχει αποτελέσει πόλο έλξης των κινεζικών κεφαλαίων για έργα υποδομής και όχι μόνο. Υπολογίζεται ότι 4 δισεκατομμύρια δολάρια έχουν επενδυθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, με αποτέλεσμα οι υποδομές της Αιθιοπίας σε γη, αέρα και θάλασσα να χρηματοδοτούνται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από κινεζικά κεφάλαια. Η πρόοδος της χώρας έχει σημειώσει γεωμετρική πρόοδο, με τους ρυθμούς ανάπτυξης να αγγίζουν επίπεδα 10% ετησίως παρά την πανδημία και παρά τον εμφύλιο πόλεμο στο Τιγκράϊ. Αυτονόητα, αυτό ”μεταφράζεται” σε ανάπτυξη- πέραν των οικονομικών- των αντίστοιχων σχέσεων σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι σχέσεις μεταξύ της Κίνας και της αφρικανικής ηπείρου έχουν σταδιακά ενισχυθεί. Βοηθάει αποφασιστικά ότι δεν έχει υπάρξει η ίδια ”αποικιακή δύναμη”- καθώς και το γεγονός ότι έχουν αποσυρθεί από πολλές περιοχές της Ηπείρου οι παλαιές ευρωπαϊκές αποικιακές χώρες. Παράλληλα με το διαρκώς αυξανόμενο διμερές εμπόριο, τις άφθονες και σημαντικές κινεζικές επενδύσεις σε πολλές αφρικανικές χώρες και το αναπόφευκτο γεωπολιτικό ενδιαφέρον του Πεκίνου σε περιοχές πλούσιες σε στρατηγικούς πόρους (και όχι μόνο), πρέπει να επισημάνουμε ένα κοινωνικό φαινόμενο που πολύ συχνά παραβλέπεται.

Μιλάμε για την κίνηση ανθρώπων που έχει επηρεάσει τους δύο εν λόγω παίκτες: τον Κινέζικο ”Δράκο” και βεβαίως, την Αφρική. Οι αριθμοί είναι κάπως ”ομιχλώδεις”, αλλά υπολογίζεται ότι υπάρχουν 50.000 Αφρικανοί στην Κίνα και μεταξύ ενός και δύο εκατομμυρίων Κινέζων διασκορπισμένοι σε 54 αφρικανικά κράτη. Η μεγάλη κινεζική παρουσία στην Αφρική, ειδικότερα, είναι μια τάση που συνεχίζει να εδραιώνεται. Και όχι μόνο λόγω του αυξανόμενου αριθμού κινεζικών εταιρειών που είναι έτοιμες να εγκαινιάσουν νέα έργα κατασκευής, ενέργειας ή υποδομής σε αυτήν ή εκείνη την εγκαταλειμμένη χώρα.

Το λοκντάουν της Σαγκάης, από μία άλλη σκοπιά

Από τον Peter Koenig*

 

Global Research, 22 Απριλίου 2022

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος επικρίνει την Κίνα και την κατηγορεί για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το κλείδωμα και των 26 εκατομμυρίων πολιτών της Σαγκάης, όταν εντοπίστηκαν μόνο περίπου 26.000 θετικά κρούσματα «Covid-19». Εκ πρώτης όψεως, αυτό φαίνεται πράγματι αφύσικο, ή ακόμη και μια τεράστια υπερβολή. Εκ πρώτης όψεως.

 

 

 

 

Ας το ξαναδούμε όμως.

 

 

 

 

Θυμάστε το ξέσπασμα του SARS (Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο) το 2002 – 2004;

 

 

 

 

Μόλυνε περίπου 8.000 ανθρώπους και προκάλεσε 774 θανάτους. Με μεγάλη διαφορά, τα περισσότερα κρούσματα και οι θάνατοι εντοπίστηκαν στην ηπειρωτική Κίνα και το Χονγκ Κονγκ, μερικά στην Ταϊβάν, ακόμη και μερικά στην Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και προφανώς σε περισσότερες από 20 χώρες σε όλο τον κόσμο.

 

 

 

 

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι όλα τα «κρούσματα» ήταν άτομα με κινεζικό γονιδίωμα. Με άλλα λόγια, ο ιός επιτέθηκε ειδικά στην «κινεζική φυλή», δηλαδή ήταν σχεδιασμένος για να στοχεύει την Κίνα και τους πολίτες της.

 

 

 

 

«Συμπτωματικά», λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1999 και το 2000, η ​​κινεζική κυβέρνηση εντόπισε εκατοντάδες δυτικούς «επιστήμονες», συνήθως από το Χάρβαρντ και άλλα φημισμένα δυτικά ινστιτούτα και εργαστήρια μάθησης, να συλλέγουν δείγματα DNA από ανθρώπους στην αγροτική Κίνα, κυρίως στις βορειοδυτικές επαρχίες της Κίνας.

 

 

 

 

Αυτοί οι «επιστήμονες» προσέλαβαν Κινέζους πολίτες για να τους βοηθήσουν να συλλέξουν δείγματα αίματος σε απομονωμένες περιοχές έναντι αμοιβής. Οι δυτικοί, φυσικά, εκδιώχθηκαν, μόλις εντοπίστηκαν. Ωστόσο - πολύ αργά. Είχαν ήδη μεταφέρει λαθραία από την Κίνα χιλιάδες δείγματα DNA που είχαν ληφθεί από γηγενείς Κινέζους..

 

 

 

 

Αυτά τα δείγματα θα χρησίμευαν αργότερα για τον σχεδιασμό ενός ειδικού κορωνοϊού που στοχεύει το κινεζικό γονιδίωμα. Το ξέσπασμα του SARS που προέκυψε το 2002-2004 στην Κίνα ήταν μια δοκιμή - για να έρθουν τα χειρότερα αργότερα.

 

 

 

 

Θυμάστε επίσης το Event 201 που έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη στις 18 Οκτωβρίου 2019; Χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και το Johns Hopkins Center for Health Security που φιλοξένησε επίσης την εκδήλωση.

Η Δυτική παρένθεση και το come back της Ασίας

 

Μαργαρίτης Γιώργος

Το μόνο εργαλείο που έχουμε για να ταξινομήσουμε και να κατανοήσουμε τα όσα σήμερα συμβαίνουν είναι το “μακριά”, η ιστορία. Στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας –στο τμήμα της που μας είναι σχετικά γνωστό, περίπου 5.000 χρόνια– η γεωγραφική κατανομή του πλούτου επικεντρωνόταν σταθερά στην Ασία. Αυτό ήταν η ιστορική κανονικότητα. Οι τρεις προηγούμενοι αιώνες ήταν η Δυτική παρένθεση.

Στα χρόνια της ρωμαϊκής ακμής οι μεγάλοι πολιτισμοί της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία κλπ.) αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντας ένα 10% για τον Ρωμαϊκό Κόσμο, την πλούσια Μεσόγειο. Δεκαπέντε περίπου αιώνες αργότερα, στα 1500 μ.Χ., στην πρώτη αφύπνιση αυτού που αργότερα θα γινόταν ο καπιταλισμός, η Ασία συγκέντρωνε πάνω από 55% του παγκόσμιου πλούτου έναντι λιγότερο του 10% του υπό διαμόρφωση Δυτικού Κόσμου.

Αυτή η διαχρονική σταθερά στην γεωγραφική κατανομή του πλούτου διαταράχτηκε δυναμικά με την είσοδο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο ιστορικό προσκήνιο. Η δυναμική του νέου συστήματος έδωσε τρομερή ώθηση στις ζώνες που αποτέλεσαν το λίκνο του: εδώ γεννήθηκε ο λεγόμενος Δυτικός Κόσμος και ξεκίνησε η παγκόσμια κυριαρχία του. Στα 1820, στην αυγή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, η Ασία εξακολουθούσε να διατηρεί το 55% του παγκόσμιου πλούτου και ο Δυτικός Κόσμος περίπου το 16%. Πενήντα μόλις χρόνια αργότερα, στα 1870, οι ισορροπίες είχαν δραματικά ανατραπεί: ο Δυτικός Κόσμος ξεπερνούσε πλέον το 35% της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντας πίσω την Ασία στο 30%.

Ο δια του καπιταλισμού θρίαμβος του Δυτικού Κόσμου γνώρισε στη συνέχεια δύο “αιχμές”. Η πρώτη ήταν ευρωπαϊκή. Στα 1913, στις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Δυτικός Κόσμος αντιπροσώπευε το 45-50% της παγκόσμιας οικονομίας με την μερίδα του λέοντος στη Δυτική Ευρώπη (περισσότερο από 25%). Το μερίδιο της Ασίας είχε συρρικνωθεί σε λιγότερο από 20%.

Η Δυτική παρένθεση στο απόγειο

Στα 1950, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους, η κυριαρχία του Δυτικού Κόσμου μεσουρανούσε ακόμα, μόνο που αυτή τη φορά ο απόλυτος κυρίαρχος ήταν οι ΗΠΑ. Η Δύση αντιπροσώπευε περισσότερο από το 50% της παγκόσμιας οικονομίας (30% μόνες τους οι ΗΠΑ), ενώ η Ασία γνώριζε το ιστορικό της χαμηλό, μόλις 12% της παγκόσμιας οικονομίας. Η Σοβιετική Ένωση και ο Ανατολικός Συνασπισμός ποτέ, στην σύντομη ιστορία τους, δεν αντιπροσώπευαν ένα ανταγωνιστικό –στην παγκόσμια κλίμακα– οικονομικό μέγεθος. Αυτό φυσικά είχε πολιτικές επιπτώσεις και στον Ψυχρό Πόλεμο. Πρόκειται, όμως, για μια μεγάλη συζήτηση που θα μας απασχολήσει ίσως άλλη φορά.

Η συνέχεια της δημοσίευσης: Η Δυτική παρένθεση και το come back της Ασίας