“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”

“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”

"Ας φρόντιζαν" Κ. Καβάφης

Οι απ' έδω

Η διάλυση της Συρίας από τους Ισλαμοφασίστες, μας ανησυχεί, τόσο για την αραβική χώρα που είναι φιλική για τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη, όσο και για την ίδια την επέκταση που επίκειται. Η ισχυροποίηση του ισλαμοφασιστικού άξονα με την ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας και η γενοκτονία των Παλαιστινίων με τη βοήθεια των ΗΠΑ, φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο του αφανισμού των Κούρδων και της γενοκτονίας των χριστιανικών λαοτήτων. Φέρνουν κοντά το ενδεχόμενο μεγαλύτερων ακόμα διεκδικήσεων τμημάτων της πατρίδας μας από την Τουρκιά. 

Με μια διαλυμένη Ευρώπη, που παρακολούθησε τις ΗΠΑ στον πόλεμο για τα συμφέροντά της, με το ελλαδικό κράτος να γίνεται το απόλυτο παρακολούθημα της ΕΕ στους πολέμους, στην ενέργεια, στην επιδεινούμενη φτώχεια και στην ανασφάλεια για τα εθνικά ζητήματα, τι μέλλει γενέσθαι;

● Ποιος από την επίσημη εξωτερική διπλωματία “μας” ενδιαφέρθηκε για την εξόντωση των δυο ορθοδόξων μητροπολιτών στη Συρία από το Ισλαμικό Κράτος το 2013;

● Ποια επίσημη εξωτερική πολιτική “μας” ενδιαφέρθηκε για τη σωτηρία της φιλικής μας Συρίας και στρατεύτηκε στο άρμα διάλυσής της με τους τρεις τους που βλάπτουν στη Συρία το ίδιο;

● Ποια διπλωματία “μας” ενίσχυσε την άμυνα των Κούρδων απέναντι στο δολοφονικό Ισλαμικό Κράτος και στην Τουρκία;

● Ποια συμμετοχή “μας” στο ΝΑΤΟ ήταν αυτή που αναγνώρισε την Τουρκία ως “ασφαλές έδαφος” (2016), συμμαχεί με το Ισραήλ για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και ασχολείται με τους “εχθρούς” μας στην Υεμένη;

● Πότε η κυβέρνηση “μας” καταδίκασε την επέμβαση των Τούρκων στο κουρδικό Άφριν της Συρίας (2016);

● Με ποιον τρόπο έμπρακτα ενδιαφέρονται οι δικοί “μας” εκπρόσωποι σήμερα για τον Ελληνισμό της Συρίας; Ίσως με τον ίδιο τρόπο που ενδιαφέρθηκαν για τους Έλληνες της Μαριούπολης παρατώντας τους αβοήθητους;

Αν αυτό είναι το “ενδιαφέρον” του κράτους “μας” για γεγονότα που προοιωνίζουν περιφερειακούς πολέμους για την εξυπηρέτηση συμφερόντων της Δύσης τότε τι προβλέπεται για την ασήμαντη πληθυσμιακά και ξεριζωμένη Βορειοηπειρωτική Κοινότητα;

Παρατηρούμε την αδιαφορία κι ανησυχούμε αν και ωστόσο συμβαίνουν μικρής εμβέλειας γεγονότα, τα οποία χωρίς καμιά υποστήριξη από τους αρμοδίους, μάς ενθαρρύνουν.

Οι αδιαπραγμάτευτοι όροι μας για την υπεράσπιση του Ελληνισμού, της Δημοκρατίας, της Ιστορίας, της Δικαιοσύνης και της Συναδέλφωσης με τους καταπιεσμένους λαούς παραμένουν στην ψυχή μας.

Επειδή δεν θα φροντίσουν, πρέπει να το κάνουμε εμείς.

● Λευτεριά στους λαούς της Μέσης Ανατολής

Η ιστορική θεμελίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος

Του Κωνσταντίνου Χολέβα – Πολιτικού Επιστήμονος από την ιστοσελίδα arxon.gr

Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, πριν από 30 χρόνια,  εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός (Οικονομίδης). Είχε εκλεγεί Μητροπολίτης το 1967 και έδρα της Μητροπόλεως (όπως και σήμερα) ήταν το ιστορικό Δελβινάκι, αλλά και η ευλογημένη από τον Άγιο Παϊσιο Κόνιτσα. Εργάσθηκε ακαταπόνητα για την πνευματική οικοδομή της μικρής σε έκταση και πληθυσμό Μητροπόλεώς του. Έμεινε στην Ιστορία ως ο αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι τότε καταπιέζονταν αφόρητα από το αθεϊστικό ολοκληρωτικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του καταθέτω ορισμένα  στοιχεία για την ιστορική και εθνολογική σημασία και τεκμηρίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος. Το θέμα επανέρχεται συχνά λόγω των προκλητικών δηλώσεων του Αλβανού Πρωθυπουργού Ένρι Ράμα, ο οποίος ενοχλείται από τον συγκεκριμένο όρο.

Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι η Ελλάς είναι μία χώρα που σέβεται τα σύνορα και επιθυμεί τη φιλία και την καλή γειτονία με όλες τις όμορες χώρες. Όμως απαιτούμε τον σεβασμό στην Ιστορία μας και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ομοεθνών μας που ζουν σε γειτονικές χώρες.

Η Ήπειρος κατοικείται αρχαιόθεν από Έλληνες και οι κάτοικοι του βορείου τμήματος της Ηπείρου δεν διαφέρουν στη διάλεκτο, στις ενδυμασίες, στα τραγούδια, στις παραδόσεις κσι στους αγώνες από τους κατοίκους του νοτίου τμήματος της Ηπείρου. Από την αρχαιότητα μέχρι τον Δεκέμβριο του 1913 η Ήπειρος ήταν ενιαία. Η χρήση του όρου Βόρειος Ήπειρος άρχισε από το 1913, όταν η Ιταλία και η τότε Αυστριακή Αυτοκρατορία αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κράτος της Αλβανίας μετά την ήττα και απόσυρση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα Βαλκάνια. Οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεσαν αφόρητα την Ελλάδα να αποσύρει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος είχε απελευθερώσει το 1912-13 ολόκληρη την ενιαία Ήπειρο. Με τη διακοίνωση της 31 Ιανουαρίου/13 Φεβρουαρίου 1914 προς την Ελληνική Κυβέρνηση απείλησαν ότι αν η Ελλάς επιμείνει να διατηρήσει τη Βόρειο Ήπειρο, δεν θα επικυρωθούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναγκάσθηκε να αποσύρει τον Στρατό μας από το Αργυρόκαστρο, τη Χειμάρρα και την Κορυτσά για να κατοχυρώσει τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και άλλα νησιά. Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17.12.1913 είχε ήδη χαραχθεί η συνοριακή γραμμή μεταξύ της Ελλάδος και του νέου πλέον κράτους της Αλβανίας. Το βόρειο τμήμα της Ηπείρου με πολυάριθμο ελληνικό πληθυσμό παραχωρήθηκε στο νέο βαλκανικό κράτος. 

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Νοεμβρίου 28, 2024

Προς τα ελληνικά κόμματα ΚΕΑΔ (PBDNj) και ΕΕΜΜ (MEGA)
Προς τη Βορειοηπειρωτική Κοινότητα


Η Βορειοηπειρωτική Κοινότητα, είτε ως διεθνώς αναγνωρισμένη Εθνική Ελληνική Μειονότητα, είτε ως το σύνολο του γηγενούς και ιστορικού Ελληνισμού στην Αλβανία, (που συμπεριλαμβάνει τις εγκαταλελειμμένες βλαχόφωνες καθώς και άλλες κοιτίδες του Ελληνισμού), βρίσκεται σε μακροχρόνια ύφεση όσον αφορά στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, από το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διμερείς συμφωνίες Ελλάδας – Αλβανίας.

Το αλβανικό κράτος με διαχρονικές πολιτικές "διαίρει και βασίλευε" και αθέτησης των υποχρεώσεών του, όπως και το ελλαδικό κράτος που δεν ασκεί πολιτική ουσιαστικής υποστήριξης - ειδικότερα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, επιτείνουν τις εσωτερικές τριβές στον βορειοηπειρωτικό κόσμο.

Μια όψη τους αποτελεί ο πολυετής πολιτικός διχασμός από τη λειτουργία των δυο ελληνικών κομμάτων ΚΕΑΔ (PBDNj) και ΕΕΜΜ (MEGA), τα οποία ωστόσο έχουν κοινούς στόχους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, με βάση το πλαίσιο αρχών της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ.

Εμείς που επιθυμούμε τις Κοινότητες των Ακριτών του Ελληνισμού ενεργές και ενωμένες, προτείνουμε την κοινή εκλογική κάθοδο των δυο ελληνικών κομμάτων στις εθνικές εκλογές της Αλβανίας τον Μάιο του 2025.

Ευελπιστούμε στις δημιουργικές δυνατότητες που έχει η βορειοηπειρωτική Κοινότητα καθώς και σε μια ευοίωνη θέση της στο πεδίο των διεθνών ευκαιριών που παρουσιάζονται. Η προστασία των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων του γηγενούς και ιστορικού Ελληνισμού στην Αλβανία είναι προϋπόθεση για τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη στα Βαλκάνια.Οι "αόρατοι" Βορειοηπειρώτες είναι ΕΔΩ!

Ο κοινός σκοπός μάς ξεπερνάει όλους κι όλες!

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Ιωάννης Αμπατζόγλου, Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Τμήματος Ιατρικής του ΔΠΘ, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, συγγραφέας και Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνισμού

Δημήτρης Γιαννάτος, κοινωνιολόγος, εργαζόμενος στο ΚΕΘΕΑ

Γιάννης Γίγας (Θωμάς), ζωγράφος - αγιογράφος

Κωνσταντίνος Δημητρόπουλος, μέλος της Πρωτοβουλίας “Οι απ’ Έδω”, μέλος της Επιτροπής για τη Βόρειο Ήπειρο (ΕΕΔΑΛ 1991-1997)

Αντιγόνη Ιωαννίδου, πρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Μελισσίων, με δράση υπέρ των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού

Μάριος Μαθιός Ιωσηφίδης, ιστορικός, εργαζόμενος στη Γερμανία

Κωνσταντίνος Καλυμνιός, δικηγόρος, πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας

Θαλής Καραγιαννόπουλος, δικηγόρος και συγγραφέας – αρθρογράφος για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα

Κώστας Καραΐσκος, Δημοτική Παράταξη Πολιτών Κομοτηνής ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Φιλόθεος Κεμεντζίδης εκδότης Θεσσαλονίκης, μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνα

Γιώργος Κυριακού, μέλος της Πρωτοβουλίας “Οι απ’ Έδω”, αρθρογράφος για τα ζητήματα της Βορείου Ηπείρου στην εφημερίδα “ο Δρόμος της Αριστεράς”

Βασίλης Λαγός, Πολιτικός Μηχανικός, Ιωάννινα

Θεόδωρος Παντούλας, εκδότης, συγγραφέας

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, αρχιτέκτονας, συγγραφέας, μέλος της Επιτροπής για τη Βόρειο Ήπειρο (ΕΕΔΑΛ 1991-1997)

Σπύρος Παπαγιαννόπουλος, ιδιωτικός υπάλληλος

Ευάγγελος Σακελλαράκης, εκπρόσωπος της οικογένειας του Κωνσταντίνου Κατσίφα για τη Δικαιοσύνη

Γεράσιμος Σολωμός, λογιστής

Γιώργος Τασιόπουλος, εκπαιδευτικός, αρθρογράφος για εθνικά και κοινωνικά θέματα (geromorias.blogspot.com)

Ανδρέας Τσιφτσιάν, οικονομολόγος

(Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ:https://oiapedw.blogspot.com/2024/11/blog-post_28.html?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR2jUPjzV2YC3syzBh04BoiMTQ06W3XlRKGEKuKt4UiF3EfwWg1NgsJw8qk_aem_WjAGJl9TYzFJe-7ElO7T9w&m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το ξερίζωμα του Ελληνισμού ο βαθύς πόθος του Ράμα

18/11/2024

Ο απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων και ακτιβιστής της αφύπνισης των Αλβανών κατά το τέλη του 19ου αιώνα Ναϊμ Φράσαρι – στα πλαίσια των σχεδιασμών της Αυστροουγγαρίας για την ίδρυση του κράτος τους – δημοσιεύει περί το 1890, στην ελληνική το ποίημα του “Ο αληθινός πόθος των Αλβανών”. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτόν τον “πόθο” στο παρών άρθρο.


Είναι προφανές ότι η αποστροφή του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα στη Θεσσαλονίκη ότι «ο όρος Βόρεια Ήπειρος είναι ένας όρος που έχει πεθάνει… πλέον στον 21ο αιώνα δεν ασχολούμαστε με το παρελθόν…», δεν ήταν από αυτές τις προσχηματικές αναφορές με σκοπό να χαϊδέψουν τα αυτιά των δήθεν προοδευτικών ότι “επιτέλους” πρέπει να απαλλαχτούμε από τα περιττά βάρη της ιστορίας και τα εμπόδια στην ειρηνική συνύπαρξη! Ούτε βέβαια ήταν μία απλή έξαρση εθνικιστικού παροξυσμού. Αυτά συνηθίζει ο Ράμα και διαψεύδει ή εκθέτει τους θιασώτες του ψευτοπροοδευτισμού του.

Επωφελούμενος των ανοιχτών συνόρων, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, της ανεκτικής φιλοξενίας του κατ’ ομολογία φίλου του Έλληνα πρωθυπουργού – πάντα οξύνους και οραματιστής – ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ουσιαστικά επανέλαβε λόγια του επί σχεδόν μία πεντηκονταετία εθνικο-κομμουνιστή δικτάτορα της χώρας, Ενβέρ Χότζα. Εν μέσω του κλίματος τρομοκρατίας που καλλιεργούσε η Σιγκουρίμι, ο Χότζα σε συνάντηση του με μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στη Γράψη της Δρόπολης, είχε πει ακριβώς τα ίδια λόγια.

Είναι προφανές πως το γεγονός ότι επαναλήφθηκαν αυτά τα λόγια στην Θεσσαλονίκη από τον “διάδοχο” του είναι κάτι πιο επικίνδυνο, αν αναλογιστούμε τις πολιτικές αφανισμού του Ελληνισμού απ’ τις πατρογονικές βορειοηπειρωτικές του εστίες που ασκεί το καθεστώς Ράμα, που στην πραγματικότητα είναι πιο επικίνδυνες ακόμη και απ’ αυτές που ασκούνταν επί Χότζα.

Εθνική εκκαθάριση

Στην ουσία ο πρωθυπουργός Ράμα στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν μόνο προκλητικός, ούτε προχώρησε έστω σε μία απλή διαπίστωση. Εξωτερίκευσε τους ενδόμυχους πόθους του καθεστώτος του και αποκάλυψε τους στόχους των πολιτικών που ασκούνται, ώστε να ολοκληρωθεί η ήπια εθνική εκκαθάριση επικράτειας της σύγχρονης Αλβανίας. Αυτό είναι ακριβώς που καθιστά το ζήτημα ιδιαίτερα ανησυχητικό.

Με δεδομένο την σοβαρότητα του ζητήματος και τον στοιχειώδη σεβασμό της ιστορικής πραγματικότητας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που επιμένουν να ζουν στην πατρώα γη τους – για να μην αναφερθούμε στην γεωστρατηγική σημασία αυτής της παρουσίας – οι δηλώσεις Ράμα θα έπρεπε να αποσπάσουν το ανάλογο ενδιαφέρον και την προσοχή των Αθηνών. Θα σταθούμε σε τρία μόλις στοιχεία που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι δεν υπήρξε μία απλή διατύπωση, αλλά ομολογία του σχεδιασμού του καθεστώτος Ράμα, η αναφορά από την Θεσσαλονίκη ότι «…η Βόρειος Ήπειρος πέθανε…».

Πάλι προκλητικός , προσβλητικός και εμπρηστικός μέσα στη χώρα μας ο ανιστόρητος ‘Εντι Ράμα

Του Παναγιώτη Λαφαζάνη 

Για άλλη μια φορά ο Έντι Ράμα , με την έγκριση  πάλι της φοβικής , εθελόδουλης , ανεύθυνης ελληνικής κυβέρνησης  αλλά και την συνένοχη σιωπή των κομμάτων της δήθεν αντιπολίτευσης  πήρε την άδεια να κάνει προεκλογική, δήθεν, συγκέντρωση μετά την Αθήνα, τώρα στη Θεσσαλονίκη  στην οποία αντί να απολογηθεί για τις ευθύνες του για τη φυλάκιση και τις διώξεις και πρόσφατα για τον άγριο και βάναυσο προπηλακισμό στο κέντρο των Τιράνων του Μπελέρη, εκφώνησε άλλο ένα εμπρηστικό λόγο που στρεφόταν ευθέως κατά του ελληνισμού και ειδικά κατά της εναπομείνασας ελληνικής μειονότητας στην  Αλβανία, η οποία υφίσταται, με την ένοχη σιωπή των ελληνικών κυβερνήσεων, εδώ και χρόνια ένα απηνή διωγμό , ο οποίος έχει κλιμακωθεί επί των ημερών της κυβέρνησης Ράμα.

Συγκεκριμένα ο Ε.Ράμα, έτσι στα ξεκούδουνα αλλά από την πλευρά του σχεδιασμένα με προφανή σκοπιμότητα να στιγματίσει και να φοβίσει κυρίως τους Βορειοηπειρώτες της Αλβανίας, τους χαρακτήρισε ”απολιθώματα” γιατί ως γνωστόν είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον όρο ”Βόρειος Ήπειρος”. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος για το Έπος 1940-41 … και μια ζωντανή ιστορία

Γράφει ο Ορφέας Μπέτσης

Δεκάδες είναι οι επιστολές, γεμάτες πόνο, ανθρωπιά και εθνική υπερηφάνεια, που όλα αυτά τα 30 και πλέον χρόνια στην Αλβανία λαμβάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από όλες σχεδόν τις γωνιές της Ελλάδας.

Αφορούν το απολύτως ευαίσθητο ζήτημα των όσων ηρωικός έπεσαν στα μέρη της σημερινής επικράτειας της Αλβανίας πολεμώντας με το μοναδικά σπάνιο αίσθημα αυτοθυσίας – χαρακτηριστικό διαχρονικό και ιστορικό των Ελλήνων – τον Ιταλικό φασισμό. Για τόσα πολλά χρόνια, από το 1940 και καθώς στην Αλβανία είχε επιβληθεί καθεστώς απομονωτισμού και επί το πλείστον αθεϊστικό και καταπιεστικό για την Ελληνική γηγενή ομογένεια, το ζήτημα των ηρώων Ελλήνων στρατιωτικών δεν ήταν απλά ταμπού και αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Έτεινε να ξεχαστεί.

Μέχρι που οι συνθήκες άλλαξαν και κυρίως που με σκοπό την ανασύσταση της ρημαγμένης εκ βάθρων Ορθοδόξου Εκκλησίας εισήλθε στην χώρα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Με τον ευαίσθητο τρόπο που εκείνος γνωρίζει και με πολύ σεβασμό στις εύθραυστες ισορροπίες ασχολήθηκε και με το ζήτημα αυτών. Πιστεύοντας βαθιά αλλά και εφαρμόζοντας πρακτικά ότι η Εκκλησία μας είναι ζώντων και κεκοιμημένων χώρα.

Απ’ την πρώτη κιόλας περιοδεία του το καλοκαίρι εκείνο του 1991 σε κάθε πιθανό σημείο μαχών άρα και πεσόντων διέκοπτε το ταξίδι του για να προσευχηθεί. Μάλιστα τελώντας πολλές φορές όχι απλό Τρισάγιο ή Μνημόσυνο αλλά και όλη την Νεκρώσιμο Ακολουθία, διότι έλεγε πολλοί εξ αυτών σίγουρα δεν είχαν την τιμή παρουσίας ιερέα και κηδεύτηκαν όπως – όπως στο Μέτωπο.

Ήταν ένας τρόπος μεταξύ άλλων για να δημιουργήσει και την απαραίτητη και μάλιστα διαιωνίζουσα ευαισθησία συνεργατών και στην ευρύτερη κοινότητα των Ορθοδόξων για συνδρομή στο ζήτημα αυτό.

Και οι ιερείς του είχαν την ειδική αυτή παραγγελία να προσέχουν τους Ορθόδοξους αδελφούς, αυτούς που έπεσαν και δεν έχουν αξιοπρεπή τάφο, αλλά και των συγγενών τους που τους θυμούνται ώστε να βοηθούνται στις προσπάθειες να έρθουν κοντά στα μέρη της ηρωικής πτώσης…

Και τα χρόνια πέρασαν. Ηγήθηκε προσπαθειών για τη συγκρότηση των Στρατιωτικών Κοιμητηρίων. «Πλήρωσε» μάλιστα καθώς σημαντικό μέρος της εχθρότητας συγκεκριμένων κέντρων στο πρόσωπο του έγκειται και στην υπόθεση αυτή.

ΌΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

“Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι μόνο επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί”.

Étienne de La Boétie

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στα εθνικά ζητήματα παρατηρούμε ότι η υποχώρηση στα ελληνοτουρκικά αποτελεί πρότυπο για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Πρόσφατα, μάλιστα ο υπουργός εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης δήλωσε σε συνέντευξή του για τα ελληνοτουρκικά «ας χαρακτηριστώ και μειοδότης». Η ελλαδική κυβέρνηση στην ίδια χρονική περίοδο που προετοίμαζε (ή μαγείρευε χωρίς υλικά;) διμερείς συναντήσεις με την Τουρκία να διαπραγματευτεί τα απαράγραπτα δικαιώματα για τον ορισμό των θαλασσίων συνόρων της, συναίνεσε επί της πρώτης δέσμης κεφαλαίων για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ. Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, στις 29 Μαΐου 2024, η Διπλωματική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EEAS) στην ετήσια έκθεσή της ανέφερε ότι «στις 14 Μαΐου 2023, οι τοπικές/δημοτικές εκλογές στην Αλβανία διεξήχθησαν γενικά σε ήρεμο κλίμα». Όπως ανακοινώθηκε στη διαπραγμάτευση αυτή με τη συμφωνία της ελλαδικής πλευράς, παρουσία του ευρωβουλευτή Φ. Μπελέρη, -μέλος της αντιπροσωπείας για την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σταθεροποίησης και Σύνδεσης Ε.Ε.-Αλβανίας-, στέφθηκε ως επιτυχών ο Αλβανός πρωθυπουργός. Υπενθυμίζουμε ότι οι 5 προϋποθέσεις στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης ήταν η δικαιοσύνη, η ασφάλεια των πολιτών, η διαφάνεια στις προμήθειες, η εγκυρότητα των στατιστικών και ο οικονομικός έλεγχος, χωρίς καμιά αναφορά στα δικαιώματα των Εθνικών Μειονοτήτων. Ακόμα και η τελευταία πέτρα γνωρίζει ότι όλα αυτά τα σημεία βρίσκονται στον κάλαθο των αχρήστων του πρωθυπουργικού γραφείου του κυρίου Ράμα.

Στις 15 Οκτωβρίου εξετάστηκε στο Εφετείο Τιράνων, η προσφυγή του ομογενούς Χιμαραίου Μόντη Κολήλια, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 2021 καταδικάστηκε ερήμην σε 8,5 χρόνια φυλάκισης διότι συμμετείχε σε ιστορική εκδήλωση για την Αυτονομία της βόρειας Ηπείρου του 1914. Το Εφετείο θα ανακοινώσει την απόφασή του στις 30 Οκτωβρίου. Οι ψευδείς κατηγορίες αναβαπτισμένες από την εποχή των Ενβέρ – Αλία, ήταν “πρόκληση εθνικού μίσους” και “προσβολή συμβόλων του αλβανικού κράτους”. Υπενθυμίζουμε ότι η Αλβανία έχει υπογράψει την Σύμβαση – Πλαίσιο του 1995 που διασφαλίζει «σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το σεβασμό του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης και στην ελευθερία του συνεταιρισμού, στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας». Στο παρασκήνιο της υπόθεσης πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μηνυτής και μάρτυρας κατηγορίας, ένας δημοσιογράφος από τη ...βόρεια Αλβανία, δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας και δεν έκανε τον κόπο να παραστεί ούτε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο στο Αργυρόκαστρο, ούτε και στο Εφετείο.

Επιστολή της «Πρωτοβουλίας για την επανατοποθέτηση του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου» στο δήμο Αθηναίων

Ξέκαναν ένα υπέροχο γλυπτό! Έργο του γλύπτη, Κώστα Σεφερλή, με το οποίο ήθελε ο ευαίσθητος καλλιτέχνης να απεικονίσει τη σκλαβωμένη Βόρεια Ήπειρο:

Μία γυναίκα ξαπλωμένη με το κεφάλι ψηλά – δείγμα ανδρείας και αντίστασης – κι ας έχει δεμένα πισθάγκωνα τα χέρια της.

Φιλοτεχνήθηκε το έργο το 1951 και τα αποκαλυπτήρια του στο πεζοδρόμιο Τοσίτσα, πλάι στο Πολυτεχνείο Αθηνών, έγιναν το 1953. Κι αποτελεί δωρεά του καλλιτέχνη στο Δήμο Αθηναίων.

Η Βόρεια Ήπειρος – σε μάρμαρο – σε συνέχεια, έγινε αφορμή έμπνευσης για την ποιήτρια Κική Δημουλά, που έγραψε το υπέροχο ποίημα της «Σημείο Αναγνωρίσεως»:

……………………………………

Γιά τά δεμένα χέρια σου, πού ἔχεις
ὅσους πολλούς αἰῶνες σέ γνωρίζω,

σέ λέω γυναίκα.

Σέ λέω γυναίκα
γιατ’ εἶσ’ αἰχμάλωτη.

………………………….

Μετά το 1990 ξεκίνησε σταδιακά ο βανδαλισμός. Καλύφτηκε επανειλημμένα το άγαλμα με grafiti. Κι αφού οι τραμπούκοι διαπίστωναν αδιαφορία από τις κρατικές αρχές, προχώρησαν και παραπέρα: Σε αποκεφαλισμό και αφαίρεση των άκρων.

Βλέπεις την παρακάτω εικόνα και εξοργίζεσαι. Σφίγγεις τη γροθιά. Δακρύζεις.

Έφτασαν να αφαιρέσουν γλυπτό και βάθρο συνάμα. Όλα τα ξήλωσαν. Τα ισοπέδωσαν κυριολεκτικά. Εκκένωσαν το χώρο.

Και το άδειασμα του τόπου μας τώρα, νομίζω ότι βρίσκεται στο τέλος του. Η αδιαφορία, η αμέλεια βρίσκεται σε ανώτερο βαθμό.

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 4ΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗ ΧΙΜΑΡΑ

Κ. Δημητρόπουλος*

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» του Σαββάτου 21.09.2024

Για το κείμενο που ακολουθεί στηριχθήκαμε στα δεδομένα που δημοσιοποίησε η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή της Αλβανίας (Komisioni Qendror i Zgjedhjeve), παρά το γεγονός της βίας και της νοθείας που χαρακτηρίζει, άλλοτε εντονότερα και άλλοτε όχι, τις Δημοτικές Εκλογές στη Χιμάρα.

Εκλογείς και συμμετοχή 2003 – 2024: γενικά στοιχεία

Κατά τη διάρκεια των δημοτικών εκλογών των τελευταίων περίπου είκοσι ετών, είτε στον παλιό Δήμο Χιμαραίων είτε στον μετά το 2014 διευρυμένο οι μεν ψηφοφόροι του υποψήφιου της ΟΜΟΝΟΙΑς παραμένουν σε σχετικά σταθερούς αριθμούς, οι δε ψηφοφόροι των κατά καιρούς υποψηφίων των Τιράνων, παρουσιάζουν θεαματική άνοδο. Οι δύο κυριότεροι σταθμοί σε αυτή την άνοδο των τελευταίων ήταν οι δημοτικές εκλογές του 2011 όπου διπλασιάστηκαν οι ψήφοι τους σε σχέση με τις εκλογές του 2007 και οι δημοτικές εκλογές του 2015 όταν και υπερ-τριπλασιάστηκαν οι ψήφοι σε σχέση με τις εκλογές του 2011.

Μετά το 2014 ιδρύθηκε ο νέος διευρυμένος Δήμος Χιμάρας στον οποίο είχαν προστεθεί ο έως τότε Δήμος Βράνιστας με κατοίκους Αλβανούς μουσουλμάνους και η τέως Κοινότητα Λουκόβου με μικτό εθνικά και θρησκευτικά πληθυσμό. Στην προ του 2014 απροκάλυπτη νοθεία (και βία) ο νέος διευρυμένος Δήμος λειτούργησε εκ των πραγμάτων ως μια νέα και νομιμοποιημένη μορφή νόθευσης της εκλογικής βούλησης των Χιμαραίων. Στο εκλογικό σώμα προστέθηκε ένας εκλογικός πληθυσμός μεγαλύτερος από τον υπάρχοντα και παράλληλα αυξήθηκε η συμμετοχή τόσο ποσοστιαία όσο και σε απόλυτους αριθμούς.

 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών της 4^ης Αυγούστου στη Χιμάρα, ο νικητής των εκλογών ήταν ο ελληνικής καταγωγής Βαγγέλης Τάβος, ο οποίος και έλαβε 5.022 ψήφους. Ο Βαγγέλης Τάβος συμμετείχε στις εκλογές ως προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού της Αλβανίας (Βλάχος από πατέρα και Χιμαραίος από μητέρα) Έντυ Ράμα. Κατάγεται από τo χωριό Γεωργουτσάτες της Δρυϊνούπολης Αργυροκάστρου και έως πρόσφατα δεν είχε καμιά συγγενική ή άλλη σχέση με την περιοχή της Χιμάρας. Ο ανθυποψήφιός του Πέτρος Γκικουρίας έλαβε 3.545 ψήφους και είναι και αυτός ελληνικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο μεγαλοχώρι της Χιμάρας Δρυμάδες και κατέβηκε στις εκλογές με τη σημαία της ΟΜΟΝΟΙΑς και τη στήριξη της αλβανικής αντιπολίτευσης.

 Συγκρίσεις με τις εκλογές του 2023

Στις εκλογές της 14^ης Μαΐου 2023 ο υποψήφιος των Τιράνων (Γκέργκι Γκόρο) έλαβε 3.818 ψήφους και το 2024 ο Βαγγέλης Τάβος, 5.022. Το όλον, 1.204 παραπάνω ψήφους. Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης το 2023 (Φρέντης – Διονύσιος Μπελέρης) έλαβε 3.837 ψήφους και το 2024, ο Πέτρος Γκικουρίας 3.545. Εν συνόλω ο υποψήφιος της ΟΜΟΝΟΙΑς και της αλβανικής αντιπολίτευσης πήρε 292 λιγότερους ψήφους.

Ο Γιώργος Κυριακού στους ”Έλληνες Παντού” | 15.09.2024

ΚΛΙΚ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να ακούσετε τη συνέντευξη 

Ο Γιώργος Κυριακού, Δάσκαλος, Αρθρογράφος, στους “Έλληνες παντού” συνομιλεί με το Θανάση Χούπη για τον ελληνισμό της Β. Ηπείρου.

Ερωτήματα για το ελληνικό σχολείο «Όμηρος» Κορυτσάς

Του Γιώργου Κυριακού

Ανησυχία έχει προκληθεί στην τοπική κοινωνία Κορυτσάς για το σχολείο «Όμηρος». Πριν από ενάμιση χρόνο σε δημοσίευμά μας* είχαμε αναφερθεί σε πιέσεις που δεχόταν το εκπαιδευτικό προσωπικό για μείωση του προϋπολογισμού, όπως και για περικοπή του αριθμού μαθητών. Ενώ είχε επέλθει μια σχετική ηρεμία, οι προφορικές επαφές μας με την τοπική κοινωνία καθώς και δημοσιογραφικές πληροφορίες μας από το ελλαδικό Υπουργείο Παιδείας δείχνουν ότι ενόψει της νέας σχολικής περιόδου οι πιέσεις επαναλαμβάνονται, με το «επιχείρημα» ότι η Ελλάδα πληρώνει πολλά για το σχολείο, ενώ τα παιδιά δεν μαθαίνουν καλά τα ελληνικά, και άρα πρέπει να μειωθούν οι εγγραφές! Ρωτάμε τους υφισταμένους του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή τον Γενικό Πρόξενο Κορυτσάς και το Γραφείο Συντονισμού Εκπαίδευσης:

– Ισχύει ότι ο Πρόξενος παρεμβαίνει σε παιδαγωγικά ζητήματα του σχολείου, αναφέροντας ότι οι δάσκαλοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, κι ότι το σχολείο κοστίζει στους Έλληνες φορολογούμενους χωρίς να αποδίδει; Ισχύει ότι παρενέβη σε επιτροπή επιλογής για την εγγραφή των μαθητών προσχολικής αγωγής;

– Γνωρίζει ο Πρόξενος ότι οι Έλληνες ντόπιοι εδώ και 79 χρόνια έχουν αποκοπεί από την ελληνική εκπαίδευση ως μη αναγνωρισμένοι της Ελληνικής Μειονότητας, και μπορεί να είναι βλαχόφωνοι ή αλβανόφωνοι;

– Ισχύει ότι για πρώτη φορά εφαρμόστηκε, για την εγγραφή, σύναψη μονοετούς ιδιωτικού συμφωνητικού, με τη λογική ότι η φοίτηση μπορεί να διακοπεί την επόμενη σχολική χρονιά;

– Ισχύει το γεγονός ότι το Προξενείο ασχολείται με παιδαγωγικά ζητήματα, όπως η συμπεριφορά των παιδιών ή οι επιδόσεις τους στα μαθήματα; Εντάσσονται όλα αυτά στα καθήκοντα του Γενικού Πρόξενου;

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις μετά την ολοκλήρωση του «πραξικοπήματος» στη Χειμάρρα

Με μια μεθόδευση που ξεκίνησε τον Μάιο του 2023, την ακύρωση των αποτελεσμάτων των εκλογών, τη φυλάκιση και καθαίρεση τελικά του εκλεγμένου Δημάρχου Φ. Μπελέρη και την προκήρυξη νέων εκλογών που έγιναν με νέους συμπληρωμένους εκλογικούς καταλόγους και ολόκληρη την κρατική μηχανή και τον ίδιο τον Αλβανό πρωθυπουργό να κινητοποιείται, επιτεύχθηκε τελικά ο στόχος του Ε. Ράμα.

Νίκος Μελέτης – Liberal

Να «εκλέξει» τον δικό του εκλεκτό Δήμαρχο ώστε να ελέγξει πλήρως τον Δήμο με τη μεγαλύτερη τουριστική ανάπτυξη στην Αλβανία και συγχρόνως να κάνει επίδειξη ισχύος έναντι της Ελλάδας σε μια υπόθεση η οποία έριξε βαριά σκιά στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.Οι εκλογές της 4ης Αυγούστου παρά την απουσία εμφανούς νοθείας η οποία δεν είναι ασυνήθιστη σε τοπικές εκλογές στην Αλβανία, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν «δίκαιες και ελεύθερες» λόγω του κλίματος εκφοβισμού της ελληνικής μειονότητας και των μελών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αλλά και της ευθείας παρέμβασης του κρατικού μηχανισμού προκειμένου να υποστηριχθεί ο εκλεκτός του Αλβανού πρωθυπουργού, Βαγγέλης Τάβος έναντι του υποψήφιου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Πέτρου Γκιγκουρία.Η Αθήνα δια μέσου διπλωματικών πηγών και όχι με επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΕΞ ήγειρε αμφιβολίες για το αδιάβλητο της διαδικασίας:

«Οι καταγγελίες που διατυπώθηκαν από μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία σχετικά με τις συνθήκες διεξαγωγής των επαναληπτικών δημοτικών εκλογών στο Δήμο Χειμάρρας, ιδίως περί πληθυσμιακής αλλοίωσης του εκλογικού σώματος και άρνησης του συνταγματικού δικαιώματος της ψήφου σε χιλιάδες πολίτες της Χειμάρρας με την πρόφαση της λήξης ισχύος των Δελτίων Ταυτότητάς τους, εγείρουν σοβαρές αμφιβολίες για το αδιάβλητο της διαδικασίας.Η δημοκρατική αρχή και το ευρωπαϊκό κεκτημένο επιβάλλουν στις αλβανικές αρχές να αξιολογήσουν και να απαντήσουν όλες τις αναφορές που σχετίζονται με την ακεραιότητα των χθεσινών εκλογών…». Από τη δήλωση αυτή βεβαίως δεν συνάγεται το τι θα γίνει και πως θα αντιδράσει η Αθήνα εάν δεν δοθούν ικανοποιητικές απαντήσεις η αν απλώς επρόκειτο για αντίδραση για την «τιμή των όπλων».

Ο Σταύρος Λυγερός για τις εκλογές στην Χιμάρα

Την Χειμάρρα την παρέδωσε η ελληνική κυβέρνηση στον Ράμα

Δημήτρης Παπαγεωργίου 

Την Χειμάρρα την παρέδωσε η ελληνική κυβέρνηση στον Ράμα, μετά από 15 μήνες ακατανόητων τυπικώς αλλά πλήρως διάφανων στην πραγματικότητα αποφάσεων και κινήσεων. 

Βλέπετε στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών ήθελαν απλά να ... ξεφορτωθούν το πρόβλημα. 

Ευχή τους θα ήταν να μην υπήρχε η ελληνική μειονότητα στη Βόρειο Ήπειρο, ώστε να μπορούν να ασκούν "ευρωπαϊκές πολιτικές", χωρίς να δημιουργούνται τέτοιου είδους "κρίσεις". 

Γι' αυτό και οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί που όψιμα τότε εκαναν επιθέσεις στον Ράμα και αναδείκνυαν το ζήτημα, τώρα ασχολούνται με το πόσα εκατοστά έχει ο Κασσελάκης την πισίνα. 

Όπως ακριβώς και εύχονται να βυθιζόταν το Καστελόριζο να μη δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις μας με την Τουρκία και οι Κύπριοι να ήταν άλλο έθνος.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα εθνικά συμφέροντα, έγινε ξεκάθαρος στην περίπτωση Μπελέρη. 

Η ουσία του ζητήματος ξεπουλήθηκε και το μόνον που έμεινε ήταν οι δύο - δυόμιση μονάδες που ο πρώην αρχηγός του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού προσέθεσε στο κόμμα της κυβέρνησης στις ευρω-εκλογές.

ΠΗΓΗ: Dimitris Papageorgiou fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Χιμάρα - Οι καιροί δυσκολεύουν. Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.

Η Αλβανία είναι η μισή αιτία

 - αδιάλειπτη πολιτική 45 + 34 χρόνων πιέσεων

“Κλάνει ο ιμάμης, χέζονται οι πιστοί”, τουρκική παροιμία

Με ένα μεγάλο αριθμό παραβιάσεων της νέας εκλογικής διαδικασίας, η οποία προκηρύχθηκε κατόπιν πλήθους παραβιάσεων που ξεκίνησαν από την σύλληψη των Μπελέρη – Κοκαβέση και το στήσιμο της σκευωρίας της Χιμάρας όπως και της παραβίασης του δικαιώματος να ασκήσει τα καθήκοντά του ως δημάρχου ο εκλεγμένος Φρέντης - Διονύσιος Μπελέρης, ο εκλεκτός του Ράμα “νίκησε”.

- αφού απαγόρεψαν την ψήφο σε πάνω από 6.000 ψηφοφόρους με ληγμένα δελτία ταυτότητας, γεγονός χωρίς προηγούμενο,

- αφού δεκάδες εκπρόσωποι θεσμών του κράτους με παρουσία στη Χιμάρα τρομοκρατούσαν εδώ και ημέρες τους Χιμαριώτες, 

- αφού πάνω από 300 νέοι ψηφοφόροι μεταδημότευσαν για να στηρίξουν τον εκλεκτό του Ράμα, 

- αφού οι υποσχέσεις έπαιξαν τον ρόλο τους δίπλα σε απειλές που εκτόξευε το επιτελείο του κυβερνητικού κόμματος και της “νικηφόρας” παράταξης, 

- αφού παρακρατικοί τρομοκράτησαν ή χειροδίκησαν σε πολίτες της Χιμάρας οπαδούς του Πέτρου Γκικουρία, 

- αφού καταγράφηκαν από κάμερα στελέχη του κυβερνητικού κόμματος να δίνουν χρήματα σε ψηφοφόρους

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας κατάφερε με όλες αυτές τις μεθοδεύσεις να κρατήσει τον Δήμο Χιμάρας ως ένα εργαλείο:

α) εκδίωξης των Ελλήνων από τη θάλασσα και αλλοίωσης της ελληνικής φυσιογνωμίας της Χιμάρας

β) ξεπλύματος του μαύρου χρήματος μέσω της οικοδόμησης

γ) ανάπτυξης της τουριστικής οικονομίας που βολεύει τον μαύρο κύκλο ολιγαρχών που έχουν συμπαραταχθεί με αυτόν.

Η άλλη μισή αιτία είναι η Ελλάδα – ενδοτική και ανερμάτιστη πολιτική 8ώρου 

Γίνεται πλέον όλο και πιο κατανοητό ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αφήσει τη Χιμάρα στην τύχη της μαζί με τον σύνολο γηγενή Ελληνισμό στην Αλβανία που ζει εκεί ή διασπείρεται ακατάπαυστα. Με επίσημη σιωπή και με μια σειρά εμβόλιμων δημοσιευμάτων που είχαν τίτλους όπως “η τελευταία μάχη”, “η μητέρα των μαχών” για ένα αποτέλεσμα που είχε ήδη κριθεί από την προεργασία πιέσεων ενός ολόκληρου συντεταγμένου κράτους εναντίον μιας ολομόναχης κοινότητας Ελλήνων, προετοιμάζουν το σύμπλεγμα της ήττας, την αποδοχή των τετελεσμένων. Το εθνικιστικο-ναρκω-ολιγαρχικό καθεστώς, βρίσκει μόνους τους Χιμαριώτες να προσπαθούν για τα αυτονόητα. Άλλωστε κι ο εκλεκτός του Ράμα, εδώ και χρόνια απολαμβάνει καθεστώς αποδοχής ή συναίνεσης από το εγχώριο πολιτικό σύστημα.

+ΗΡΑΚΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΥΡΜΟΣ (1942-2024)

Εξεδήμησε χθες (1/8/2024) ο άκαμπτος αγωνιστής των εθνικών μας δικαίων και ο άνθρωπος με αδαμάντινο χαρακτήρα, Ηρακλής Γεωργίου Σύρμος.

 Ο Ηρακλής Σύρμος γεννήθηκε στις 8/7/1942 στη Δερβιτσιάνη. Συνελήφθη στις 28.5.1964, μαζί με τον συμπατριώτη του Μιχάλη Γεωργίου Καψαλίδη, ενώ εκτελούσαν τη στρατιωτική τους θητεία στη στρατιωτική μονάδα Αρ. 5310 των Τιράνων. Κατηγορήθηκαν κατά την έννοια του Άρθρου 64 σε συνδυασμό με τα άρθρα 10-14 και 73/1 του Ποινικού Κώδικα. Η κατηγορία βασίσθηκε σε ανυποψίαστες συζητήσεις για μια πιθανή δραπέτευση προς την Ελλάδα, χωρίς προπαρασκευαστικές ενέργειες.

 Μεταξύ των άλλων, στην απόφαση αναφερόταν: 

«...Στις μεταξύ τους συνομιλίες οι κατηγορούμενοι παρουσίαζαν ζοφερή την οικονομική κατάσταση της χώρας σε αντιπαραβολή με την υψηλή στάθμη του βιοτικού επιπέδου των ιμπεριαλιστικών χωρών. Κατά τις συνομιλίες Ο Σύρμος παρουσίαζε την Αλβανία ως χώρα στην οποία επικρατεί μόνο δικτατορία, δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης και δράσης, ενώ εξήρε την πολιτική γραμμή του Χρουστσόφ. Παρουσίασε το συνεταιριστικό σύστημα ως δουλεία για την αγροτιά.»

Το Στρατοδικείο Τιράνων, διά της από 119/26.9.1964 απόφασής του, η οποία κατέστη τελεσίδικη στις 20.10.1964 από το Ανώτατο Δικαστήριο των Τιράνων καταδίκασε τον Σύρμο σε 17-ετή ειρκτή. Ο συγκατηγορούμενός του καταδικάστηκε σε 15-ετή φυλάκιση. Από το 1964-1967 Ο Σύρμος εκτίει την ποινή στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας 303 Ελμπασαν (ανέγερση του εργοστασίου τσιμέντου), το 1967-1968 στη Φους Κρούγε στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας 323 (ανέγερση του εργοστασίου τσιμέντου), το 1968-1970 στο Ρεπς στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας 303/1, το 1970-1981 στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας 303 Σπατς. Αποφυλακίστηκε στις 21.2.1981.

ΚΚΕ: "Να απελευθερωθεί άμεσα ο Φ. Μπελέρης"

Τρίτη 23 Γενάρη 2024

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Να απελευθερωθεί άμεσα ο Φ. Μπελέρης

Παρέμβαση στην 17η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σταθεροποίησης και Σύνδεσης ΕΕ - Αλβανίας (SAPC), που διεξήχθη στις Βρυξέλλες και συμμετείχε σ' αυτήν ο Αλβανός υπουργός Ευρωπαϊκών και Εξωτερικών Υποθέσεων, Igli Hasani, πραγματοποίησε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Κώστας Παπαδάκης, στην ομιλία του τόνισε ότι είναι απαράδεκτη η φυλάκιση του Φρέντι Μπελέρη και ζήτησε την άμεση απελευθέρωση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας.

«Δεν αποτελεί ένα προσωπικό ζήτημα, όπως είπε ο κ. υπουργός Hasani, ένα ζήτημα στα όρια της Αλβανίας, με την έννοια ότι η υπόθεση Φρέντι Μπελέρη έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις. Από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε τη σύλληψη και φυλάκιση του εκλεγμένου πλέον δημάρχου κ. Μπελέρη από τις αλβανικές αρχές του, λίγες μέρες πριν τις δημοτικές εκλογές στη Χειμάρρα.

Πάνε οχτώ μήνες και μέχρι σήμερα οι κατηγορίες για τη σύλληψή του παραμένουν αναπόδεικτες, έωλες και ο κ. Μπελέρης παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι κρατούμενος και με ευθύνη της αλβανικής κυβέρνησης. Η υπόθεση προστίθεται και εντάσσεται στο πλέγμα παραβιάσεων, από την αλβανική κυβέρνηση, των δικαιωμάτων των Ελλήνων ομογενών στην Αλβανία, ιδιαίτερα όσον αφορά την άσκηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων, την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας καθώς και την προστασία της περιουσίας τους. Υπογραμμίζουμε ότι αυτά τα δικαιώματα παραβιάζονται και κατά τη διάρκεια της λεγόμενης "ενταξιακής διαδικασίας" της Αλβανίας στην ΕΕ, την οποία όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, και στην Ελλάδα, εξωραΐζουν, την ώρα μάλιστα που μιλάμε και για μια χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ.

Οπως δείχνει και η πείρα από άλλες χώρες, τόσο η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ όσο και η ενταξιακή πορεία της στην ΕΕ οξύνουν τα προβλήματα και του λαού της Αλβανίας και των μειονοτήτων. Γι' αυτό εναντιωνόμαστε στην ένταξή της σε αυτές τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που αποτελούν παράγοντα προώθησης αντιλαϊκών μέτρων και επικίνδυνης όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στις αστικές τάξεις, όπως άλλωστε φανερώνει και η υπόθεση για τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.

Κώστας Αθάνατος, ο δημοσιογράφος που έβλεπε διαφορετικά από τους συναδέλφους του την Αλβανία και τους Βορειοηπειρώτ

Σταύρος Γ. ΝΤΑΓΙΟΣ

Διδάκτωρ Ιστορίας ΑΠΘ

Η ιστορία και η ιστορική λογική είναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο από ό,τι έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε, μια θεότητα ασυγκίνητη, από την ετυμηγορία της οποίας δεν γλύτωσε κανείς. Η ανάταση και η διακόνηση της ιστορικής αλήθειας και της ιστορικώς τεκμηριωμένης πραγματικότητας βοηθάει στη διατήρηση της πολιτισμικής, ιδεολογικής και πολιτικής μνήμης. Αλλά μόνον όταν αναγιγνώσκεται ορθώς.

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας απέναντι της Αλβανίας βασίσθηκε αδρομερώς και ανέκαθεν σε μια βασανιστικά ανισοβαρή εξίσωση, την οποία δεν μπόρεσε να ισοσταθμίσει ποτέ. Από την αρχή της δεκαετίας του ’20 του περασμένου αιώνα, όταν αναδύονται τα πρώτα σημάδια συγκρότησης του αλβανικού κράτους, διαφαίνονται δύο (αντίρροπες) γραμμές στην ελληνική εξωτερική πολιτική αντιμετώπισής του: η μεν πρώτη πίστευε ότι η διατήρηση και η ανάπτυξη των διμερών σχέσεων θα έπρεπε να χτιστεί υπό την αίρεση του σεβασμού των εθνικών δικαιωμάτων του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού από το νεότευκτο αλβανικό κράτος (υιοθετούμενη πειστικά και σταθερά από τον υπουργό των Εξωτερικών Αντώνη Σαμάρα τη δεκαετία ’80-’90), η δε δεύτερη αποδεχόταν ότι και μόνη της η πρόοδος των σχέσεων θα επέφερε νομοτελειακά τον σεβασμό και την αναβάθμιση της θέσης των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία (επιβλητικό παράδειγμα η υιοθετούμενη πολιτική από τον υπουργό των Εξωτερικών Κάρολο Παπούλια την ίδια περίοδο). Η διάσταση αυτή μεταφέρθηκε και στους κόλπους των ίδιων των Βορειοηπειρωτών, προκαλώντας σύγχυση, ενίοτε φιλονικίες και διχαστικά μίση· όσοι υιοθετούσαν την πρώτη προσέγγιση, ζητούσαν τη λήψη σκληρών μέτρων κατά του αλβανικού κράτους («επίδειξη ισχύος» ή, κατά κάποιους, «επίδειξη πυγμής»), ενώ όσοι υιοθετούσαν την άλλη μέμφονταν τα σκληρά μέτρα, τα οποία τάραζαν την ηρεμία του ελληνισμού, προκαλώντας αντιξοότητες στη συμβίωση με το εγχώριο στοιχείο, πιστεύοντες στους οικτιρμούς και στις λαϊκίστικες υποσχέσεις της αλβανικής εξουσίας.

Προσωπικά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι οι εκάστοτε θορυβώδεις εξαγγελίες για κατοχύρωση των εθνικών δικαιωμάτων από όλες διαχρονικά τις αλβανικές κυβερνήσεις –οι οποίες στην ουσία κατέληγαν σε ελάχιστες γλωσσικές διευκολύνσεις, ενώ στην πράξη εντεινόταν η εθνική εμβολή– θα προσδοκούσε κανείς να ληφθούν στα σοβαρά υπόψιν από τον ομογενειακό ελληνισμό, μα και από την ίδια την αλβανική πολιτική τάξη.

Τέλος, στις παρυφές αυτής της διπολικής προσέγγισης με αφειδή χρήση ιδιοτέλειας –ή και κινούμενες από άγνοια ή άδολο πατριωτισμό– αιωρούντο και άλλες με πλειοδοσία σαγηνευτικών μύθων, οι οποίες υπομόχλευαν ψυχώσεις και ιδεολογικούς καθορισμούς, προκαλούσαν αδυσώπητες συνειδησιακές ή φρονηματικές συγκρούσεις, διατηρούσαν τον αλυτρωτικό πυρετό και τη διαρκή μαχητική επαγρύπνηση ή, τουναντίον, βάθαιναν την ταυτοτική κρίση.

Κακλαμάνης κατά Μητσοτάκη για την προεκλογική «φιέστα» Rama στην Αθήνα – «Να την απαγορεύσουμε»

«Κάτι τέτοιο είχε κάνει η Merkel στον Erdogan, ο οποίος ζήτησε να πάει μιλήσει στους Τούρκους της Γερμανίας προεκλογικά»

Η «φιέστα» που ετοιμάζει ο Αλβανός πρωθυπουργός Edi Rama στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 2024, ακριβώς έναν χρόνο μετά την παράνομη και μεθοδευμένη σύλληψη και φυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Χιμάρας Φρέντι Μπελέρη, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις.
Εντός των αθηναϊκών τειχών, οι πολιτικές φωνές διαμαρτυρίες περιέργως δεν είναι πολλές (σ.σ. θυμίζουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε τον Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ), αλλά ευτυχώς μία εξ αυτών, ακούστηκε σήμερα στον «αέρα» του Open ιδιαίτερα ηχηρά.
«Η θέση μου είναι απόλυτα ξεκάθαρη. Δεν μπορεί να τον αντιμετωπίζουμε ως ηγέτη μας χώρας που υπάρχει το αίσθημα του δικαίου, που υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ δεν υπάρχουν. Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί να είναι ο Μπελέρης στη φυλακή και εμείς να υποδεχόμαστε και να επιτρέπουμε στον Edi Rama να μιλήσει σε ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα, οκ κανένα πρόβλημα. Να του απαγορεύσουμε την εκδήλωση. Η δική μου θέση είναι αυτή», είπε ο βουλευτής της ΝΔ Νικήτας Κακλαμάνης με σαφείς αιχμές προς το Μαξίμου.
Όσο για το αν μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να απαγορεύσει στον Edi Rama να πραγματοποιήσει την εκδήλωση-φιέστα που ετοιμάζει (σ.σ. πιθανόν να γίνει τελικά στο ΣΕΦ), στο ρεπορτάζ επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια τέτοια πρόθεση…
«Υπενθυμίζω ότι κάτι τέτοιο είχε κάνει η Merkel στον Erdogan, ο οποίος ζήτησε να πάει μιλήσει στους Τούρκους της Γερμανίας προεκλογικά. Και η Merkel του το απαγόρευσε. Του είπε ‘όχι προεκλογική εκδήλωση’».

"Καλωσορίσατε κύριε Ράμα";

Είναι φανερό ότι μετά τις διαρκείς επιβραβεύσεις του από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, αλλά και την τουρκική "εναλλακτική", το καθεστώς του Έντι Ράμα βρίσκεται σε επιθετική ροπή. Επίκαιρα σημεία καμπής είναι:

1.  η οριστική καταδίκη των δυο Χιμαριωτών αγωνιστών,

2.  η «αποκατάσταση» του Δήμου Χιμαραίων με διορισμό δημάρχου από την ηττημένη παράταξη του Γκιέργκι Γκόρο και μετά την προφυλάκισή του για διαφθορά,

3.  η απαλλαγή της προστατευόμενης π. Υπουργού Εξωτερικών Όλτα Τζάτσκα από τη «σοσιαλιστική» πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο για τον ίδιο λόγο που ο προηγούμενος προφυλακίστηκε και

4.  η τοποθέτηση του Βαγγέλη Τάβου -πρώην πολέμιού του και μειονοτικού παράγοντα της αντιπολίτευσης - στην ηγεσία της περιφέρειας Αυλώνας. 

Με αυτές τις εξελίξεις το καθεστώς Ράμα αυξάνει το χρονικό διάστημα δυνατοτήτων του για την εκμετάλλευση της ακτής και την εκδίωξη των Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες.

Και για να «τιμωρηθεί» το διεφθαρμένο - εθνικιστικό καθεστώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση του δίνει «φτερά» για την προβλεπόμενη είσοδο στην αγορά του Ευρώ, χορηγώντας του 1.000.000.000 ευρώ.