Η Βόρειος Ήπειρος και το υπαρξιακό ζήτημα του Ελληνισμού σήμερα

Του Γιώργου Κυριακού (*)

Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα σήμερα αποτελεί έναν από τους ευάλωτους κρίκους του υπαρξιακού προβλήματος του Ελληνισμού σήμερα. Αποτελεί ζήτημα, μεταξύ πολλών άλλων διεθνών ζητημάτων για την απόδοση της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Είναι ζήτημα που αφορά την ειρήνη στα Βαλκάνια και σε όλον τον κόσμο.

Ο ιστορικός και γηγενής Ηπειρώτικος Ελληνισμός ή Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, που δεν αφορά μόνο τα αναγνωρισμένα 99-100 χωριά από το Αλβανικό κράτος αλλά ένα σύνολο χωριών, κοινοτήτων, ενοριών, γειτονιών, οικογενειών και ατόμων που διαβιούν στη Χιμάρα, στην Άρτα, στην Κορυτσά, στα βλαχοχώρια, στην Πρεμετή, στην Ερσέκα, στην Κολώνια, στο Δέλβινο, στον Αυλώνα, στη Φιέρη, στο Δυρράχιο, στα Τίρανα, στο Μπεράτι καθώς και σε πολλά μέρη της Αλβανίας βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση.

Σήμερα διαβιοί περίπου το 10-15% στις επίσημες (παράνομες και ρατσιστικές) μειονοτικές ζώνες ύστερα από μια σειρά επίσημων και ανεπίσημων (παρακρατικών) παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου από το Αλβανικό κράτος και παραμέλησης των υποχρεώσεων που έχει το Ελλαδικό κράτος.

Ορισμένα στοιχεία εν συντομία:

Το 1913, μεγάλο τμήμα της ιστορικής Ηπείρου κατακυρώθηκε στην Αλβανία από το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας. Επρόκειτο για μια περιοχή γεμάτη μνημεία από την αρχαιότητα μέχρι και τη νεότερη περίοδο, που εκφράζουν την ελληνικότητά της καθώς και έναν συμπαγή πληθυσμό που αυτοπροσδιορίζεται τοπικά ως Ηπειρώτικος και εθνικά ως Ελληνικός και ο οποίος αγωνιζόταν για την ένωση με την Ελλάδα. Όμως, ενώ το 1914 κατοχυρώθηκε η Αυτονομία ενός τμήματος εντός του νεοσύστατου αλβανικού κράτους, εν τούτοις, η εφαρμογή της αδράνησε λόγω διεθνών ανακατατάξεων στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, με την αποδυνάμωση του ελληνικού κράτους μετά τις γενοκτονίες των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων στη Μικρασιατική Καταστροφή, δεν εφαρμόστηκε. 

Σε νέες περιπέτειες η εκπαίδευση στη Β. Ήπειρο

Οι απ’ έκει: Σε νέες περιπέτειες η εκπαίδευση

του Γιώργου Κυριακού

Ο Δρόμος συνομίλησε με τον κ. Ζήσο Λούτση, μέχρι πρότινος Διευθυντή Εκπαίδευσης, υπεύθυνο των δημόσιων σχολείων της Ελληνικής Μειονότητας, ο οποίος απολύθηκε από τις αλβανικές αρχές με το πρόσχημα ότι παραβιάζει εγκύκλιο που δεν επιτρέπει σε ελληνοδιδασκάλους γενικής παιδείας να διδάσκουν μαθήματα ειδικοτήτων (βιολογία, ιστορία κ.λπ.) στα ελληνικά, παρόλο που κάτι τέτοιο προβλέπεται έμμεσα από άλλη εγκύκλιο. 

Όπως μας είπε ο κ. Λούτσης, προβλέπεται το δικαίωμα των διευθυντών –ειδικά στα μειονοτικά σχολεία– να επιλέγουν εκπαιδευτικούς που θα διδάξουν τα 16 μαθήματα στη μητρική γλώσσα των μαθητών (7 μαθήματα προβλέπονται στην αλβανική γλώσσα) μετά από έγκριση του Διευθυντή Εκπαίδευσης. Όταν δεν υπάρχουν ειδικότητες στην επετηρίδα, τότε ακολουθείται η διαδικασία πρόσληψης με φακέλους, βάσει προσόντων, αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

Το πρόβλημα προέκυψε εξαιτίας του γεγονότος ότι ενώ τα μαθήματα ειδικοτήτων στη μειονοτική εκπαίδευση θα πρέπει να διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα, στην επετηρίδα δεν υπάρχουν ειδικότητες παρά μόνο στα φιλολογικά. Αυτό συμβαίνει διότι τα πτυχία αποφοίτων του Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται, η Μεσαία Παιδαγωγική Σχολή του Αργυροκάστρου (από την οποία αποφοιτούσαν ελληνοδάσκαλοι για το 9τάξιο σχολείο) έχει κλείσει και έχει μετατραπεί σε ελληνικό λύκειο, και οι απόφοιτοι του Τμήματος Ελληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Αργυροκάστρου μπορούν να διδάσκουν μόνο το μάθημα της Γλώσσας. Και εξηγεί ο κ. Λούτσης:

«Από την Αθήνα μέχρι τα Τίρανα», Γιατί τα λένε; Γιατί τους αφήνουν να τα λένε;

Του Γιώργου Κυριακού 

«Από την Αθήνα μέχρι τα Τίρανα», έλεγε το πανό των Κασιδιαραίων, στην τελετή για την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου του 1914. Πιστεύουν άραγε ότι ζούμε στιγμές του 1940-1941; Πιστεύουν άραγε ότι θα κάνουν ένα ντου και θα πάρουν τα Τίρανα;

Μήπως ψαρεύουν στα θολά νερά με την υποψία της γαλανόλευκης σημαίας και του ιστορικού δικέφαλου, αντί της σβάστικας που έχουν στην πσυχούλα τους, τα μικρά τάγματα των Ελύνον SS; Μήπως η ρατσιστική ομάδα του στενού πυρήνα ψαρεύει στα θολά νερά με τα στερεότυπα κάποιων που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον πατριώτη από τον τυχοδιώκτη εγκληματία, και που τους καθιστά αγέλη υποστήριξης κι όχι αγωνιστές για τα δίκαια της Βορειοηπειρωτικής Κοινότητας;

Με ποια ιδιότητα θα περάσουν το σύνορο οι υποστηρικτές του; Με ποια σημαία θα περάσουν το σύνορο ψελλίζοντας ότι: Αίμα! Τιμή! Δεν ήμουνα εκεί;

Σε ποιες φασαρίες, οι Κασιδιαραίοι, θέλουν να βάλουν τον εναπομείναντα πληθυσμό που λιγοστεύει;

τον εναπομείναντα πληθυσμό που πιέζεται από το κράτος - παρακράτος για να ξεκουμπιστεί;

τον εναπομείναντα πληθυσμό που ζει σε υποδομές του 1960 και με το ζόρι κρατιέται;

“Μέχρι τα Τίρανα”; Τι άλλο θα πει το ελληνοαλβανικό παρακράτος;

“Από την Αθήνα μέχρι τα Τίρανα”,

 έγραφε το πανό των οπαδών του ναζί Κασιδιάρη, που αμαύρωσε την εκδήλωση του Συλλόγου Βορειοηπειρωτών 1920, στις 23 Φεβρουαρίου, στον Άγιο Γεώργιο Καρύτσης. 

Για τον Κασιδιάρη έπαιζε η μπάντα του Δήμου Αθηναίων όταν κατέθετε τη μεγάλη του σημαία στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτου, καλύπτοντας ακόμα και τα στεφάνια των συμμετεχόντων συλλόγων, με αυτόν φωτογραφήθηκαν και τον ασπάστηκαν κάποιες ψυχές.

 Για ποιες γενναίες πράξεις τον καμάρωναν; Για τη νοσηρή προσήλωσή του σε μια φυλετική, ρατσιστική ιδεολογία η οποία προκάλεσε τόσα δεινά στην πατρίδα μας και σε όλον τον κόσμο; Για την τρομοκρατία που επιδείκνυε σε όλες τις συγκεντρώσεις των ναζί; Για τα πογκρόμ εναντίον αδύναμων μεταναστών; Για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα; Συγκρίνονται αυτά τα σκύβαλα με τις μορφές του Σπυρομίλιου, του Θύμιο Λώλη και άλλων αγωνιστών που θυσίασαν τη ζωή τους στην εθνική ιδέα της Ένωσης;

Αλλάζει ο Σκιπτάρος Μανολιός, τη σκούφια του αλλιώς;

«Ο Τούρκος κι η ουχιά δεν έχουνε μπιστιά»

Η σύλληψη του δημάρχου Τιράνων Εριόν Βελιάι από τις αρμόδιες διωκτικές αρχές δείχνει ότι σφίγγει ο κλοιός στον στενό κυβερνητικό κύκλο διαφθοράς και λεηλασίας του πλούτου των λαών της Αλβανίας καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. 

Ο Αλβανός πρωθυπουργός “υπέρμαχος” της “ανεξάρτητης δικαιοσύνης” έλαμψε δια της παρεμβάσεώς του σε αυτήν κατονομάζοντας δικαστές ως υποχείρια άλλων παραγόντων και προτρέποντας σε διώξεις τους από ανώτερα στελέχη του θεσμού της δικαιοσύνης.

Φαίνεται ότι η μνήμη δεν είναι τόσο ισχυρή για να υπενθυμίζει ότι ο Έντι Ράμα την περίοδο της σκευωρίας κατά του εκλεγμένου δημάρχου Χιμάρας Μπελέρη και κατά του Χιμαριώτη αγωνιστή Κοκαβέση, υπερασπιζόταν την “ανεξάρτητη δικαιοσύνη”. Μα δεν βρέθηκε κανείς αρμόδιος από την Ελλάδα να του τρίψει στη μούρη τις τότε δηλώσεις του;

Είναι μια εξέλιξη που ακόμα δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε το μέγεθός της καθώς διανύουμε παγκόσμιες αλλαγές μετάβασης και ρευστοποίησης των μέχρι τώρα δεδομένων. Η ταυτόχρονη όμως ανάληψη της προεκλογικής εκστρατείας της αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος Σαλί Μπερίσα από τον υπεύθυνο του Τραμπ με την τελευταία εξέλιξη της σύλληψης του φίλου του Έντι Ράμα, φανερώνει ότι ο μέχρι τώρα ευνοούμενος των ΗΠΑ και του ιδρύματος Σόρος χάνει την παντοδυναμία του. Τα νέα αφεντικά των ΗΠΑ φαίνεται πως επιθυμούν την αλλαγή στην Αλβανία.

ΠΩΣ Η ΑΘΗΝΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

του Παναγιώτη Μπάρκα

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΑΘΗΝΑΣ-ΤΙΡΑΝΩΝ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΑ Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΚΕΤΟΥ ΚΟΤΖΙΑ 2016

Οι παρατεταμένες φιλοφρονήσεις Ράμα προς Μητσοτάκη στην κηδεία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στα Τίρανα, το πράσινο φως χωρίς αστερίσκους του Μητσοτάκη στην πορεία Ράμα προς Βρυξέλες, η καλλιέργεια κλίματος αναθέρμανσης των σχέσεων μεταξύ Αθήνας και Τιράνων, με σημείο αναφοράς τον «έμπρακτο» σεβασμό των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μόνο προσπάθεια επαναφοράς με νέα συσκευασία του γνωστού πακέτου Κοτζιά, 2016.

Εκείνο απέτυχε, αλλά επιβεβαίωσε ότι σε όλες τις ελληνοαλβανικές πολιτικές και εθνικές αναμετρήσεις από τότε που ιδρύθηκε το αλβανικό κράτος μέχρι σήμερα, η Ελλάδα αν δεν βγήκε ηττημένη, κατάφερε με δυσκολία να τηρήσει σε προσχήματα τα συμφέροντά της. Στην ίδια πορεία και λογική βρίσκεται τώρα και η ξόφληση του Ελληνισμού στην Αλβανία.

Το όλο σκηνικό, σε ενημέρωση, αλλά και ως ανάγκη προετοιμασίας της κοινής γνώμης, προβάλλει μεταξύ άλλων, συμπυκνωμένο πρόσφατο άρθρο «εθνικής εξωτερικής πολιτικής» σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα της Αθήνας, το οποίο «εντελώς περιστασιακά», έτυχε ιδιαίτερης απήχησης στην αλβανική κοινή γνώμη. (Όπως και το πακέτο Κοτζιά, το οποίο τμήματα στην αλβανική πλευρά γνώριζαν πριν από τον Έλληνα Υπουργό ).

ΤΟ ΝΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΚΟΤΖΙΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος για το Έπος 1940-41 … και μια ζωντανή ιστορία

Γράφει ο Ορφέας Μπέτσης

Δεκάδες είναι οι επιστολές, γεμάτες πόνο, ανθρωπιά και εθνική υπερηφάνεια, που όλα αυτά τα 30 και πλέον χρόνια στην Αλβανία λαμβάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από όλες σχεδόν τις γωνιές της Ελλάδας.

Αφορούν το απολύτως ευαίσθητο ζήτημα των όσων ηρωικός έπεσαν στα μέρη της σημερινής επικράτειας της Αλβανίας πολεμώντας με το μοναδικά σπάνιο αίσθημα αυτοθυσίας – χαρακτηριστικό διαχρονικό και ιστορικό των Ελλήνων – τον Ιταλικό φασισμό. Για τόσα πολλά χρόνια, από το 1940 και καθώς στην Αλβανία είχε επιβληθεί καθεστώς απομονωτισμού και επί το πλείστον αθεϊστικό και καταπιεστικό για την Ελληνική γηγενή ομογένεια, το ζήτημα των ηρώων Ελλήνων στρατιωτικών δεν ήταν απλά ταμπού και αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Έτεινε να ξεχαστεί.

Μέχρι που οι συνθήκες άλλαξαν και κυρίως που με σκοπό την ανασύσταση της ρημαγμένης εκ βάθρων Ορθοδόξου Εκκλησίας εισήλθε στην χώρα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Με τον ευαίσθητο τρόπο που εκείνος γνωρίζει και με πολύ σεβασμό στις εύθραυστες ισορροπίες ασχολήθηκε και με το ζήτημα αυτών. Πιστεύοντας βαθιά αλλά και εφαρμόζοντας πρακτικά ότι η Εκκλησία μας είναι ζώντων και κεκοιμημένων χώρα.

Απ’ την πρώτη κιόλας περιοδεία του το καλοκαίρι εκείνο του 1991 σε κάθε πιθανό σημείο μαχών άρα και πεσόντων διέκοπτε το ταξίδι του για να προσευχηθεί. Μάλιστα τελώντας πολλές φορές όχι απλό Τρισάγιο ή Μνημόσυνο αλλά και όλη την Νεκρώσιμο Ακολουθία, διότι έλεγε πολλοί εξ αυτών σίγουρα δεν είχαν την τιμή παρουσίας ιερέα και κηδεύτηκαν όπως – όπως στο Μέτωπο.

Ήταν ένας τρόπος μεταξύ άλλων για να δημιουργήσει και την απαραίτητη και μάλιστα διαιωνίζουσα ευαισθησία συνεργατών και στην ευρύτερη κοινότητα των Ορθοδόξων για συνδρομή στο ζήτημα αυτό.

Και οι ιερείς του είχαν την ειδική αυτή παραγγελία να προσέχουν τους Ορθόδοξους αδελφούς, αυτούς που έπεσαν και δεν έχουν αξιοπρεπή τάφο, αλλά και των συγγενών τους που τους θυμούνται ώστε να βοηθούνται στις προσπάθειες να έρθουν κοντά στα μέρη της ηρωικής πτώσης…

Και τα χρόνια πέρασαν. Ηγήθηκε προσπαθειών για τη συγκρότηση των Στρατιωτικών Κοιμητηρίων. «Πλήρωσε» μάλιστα καθώς σημαντικό μέρος της εχθρότητας συγκεκριμένων κέντρων στο πρόσωπο του έγκειται και στην υπόθεση αυτή.

Ένας ταπεινός αποχαιρετισμός στον δάσκαλο και φίλο Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο

26/01/2025

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Έχω μία αδυναμία να μιλήσω για την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Φοβάμαι πως ό,τι κι αν πω θα είναι μικρότερο από όσο αξίζει στον εκλιπόντα. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Είχα ακούσει γι’ αυτόν πολλά από την εποχή του φοιτητικού κινήματος στη δικτατορία, αλλά τον γνώρισα όταν ανέλαβε το ηράκλειο έργο να ανασυστήσει εκ του μηδενός την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.

Παρακολουθούσα τότε ως δημοσιογράφος τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και ειδικότερα στην Αλβανία και είχα συνείδηση των δυσκολιών που θα αντιμετώπιζε. Του τις εξέφρασα, αλλά εκείνος με τη μοναδική δική του ήρεμη αυτοπεποίθηση μου απάντησε πως αυτή ήταν η αποστολή του και θα την έφερνε σε πέρας. Τον επισκέφθηκα λίγο μετά τη μετάβασή του στα Τίρανα σε ένα διαμέρισμα, στον πρώτο όροφο μίας παλιάς πολυκατοικίας. Θυμάμαι ότι στο ισόγειο έμενε ο οδηγός του Αιγύπτιου πρεσβευτή στα Τίρανα, ο οποίος συνήθιζε να τραγουδάει δυνατά.

Ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό ένας ιεράρχης που είχε περάσει τα 60 και κουβαλούσε ένα πρόβλημα υγείας από την ιεραποστολική θητεία του στην Αφρική, να δείχνει μία τόσο νεανική αποφασιστικότητα και εργατικότητα για την προώθηση της αποστολής του. Ο δρόμος του στην Αλβανία ήταν πολύ δύσβατος. Οι αλβανικές κυβερνήσεις ήταν πολύ επιφυλακτικές, έως και εχθρικές απέναντι σ’ έναν Έλληνα ιεράρχη. Η φήμη και το διεθνές κύρος του ήταν ένα ισχυρό διαβατήριο, αλλά η αλβανική καχυποψία ήταν πανταχού παρούσα σε ό,τι κι αν έκανε.



Και εκτός από όλα αυτά, είχε και το τρομακτικό εμπόδιο της γλώσσας. Δεν μιλούσε αλβανικά και ως εκ τούτου δεν είχε τη δυνατότητα της άμεσης επαφής με το ποίμνιό του. Το κενό κάλυψε ο σημερινός βουλευτής Βαγγέλης Ντούλε, ο οποίος έγινε η φωνή του Αρχιεπισκόπου. Ήταν αυτός που μετέφραζε τη λειτουργία και το κήρυγμά του. Θυμάμαι αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1998, όταν είχαμε πάει με τον τότε υπουργό Αλέκο Παπαδόπουλο στη Δρόπολη για τον γάμο του Βαγγέλη Ντούλε, τον οποίο τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος και στον οποίο ήμουνα ο κουμπάρος.

Ο Ελληνισμός στην Βόρεια Ήπειρο σήμερα

Ομιλητές :

 1. Κων/νος Κυριακού Νομικός - Συγγραφέας

 2. Θάνος Χούπης Δημοσιογράφος

Όλοι μαζί και μοναχός κανένας!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

ΤΕΡΜΑ

Εδώ, π’ ανταμωθήκαμε, αδερφοί,

δεν είναι πλατωσιά μηδέ κορφή, 

μήδ’ άκρα του πελάου και τ’ ουρανού.

Το βάθος είναι τ’ άσωτου Κενού.

Δεν πέσαμε μονάχοι στ’ αναιώνια 

σκοτάδια. Μας γκρεμίσαν τα τελώνια

 της Ανομίας, οι «πρώτοι» του λαού, 

κάθε λαού, καινούριου ή παλαιού.

Ήλιος εδώ να φτάσει, ανάσ’, αχός

 δεν αφήνει των πλούσιων ο Θεός

και στον Απάνου Κόσμο από τον Κάτου

 οι βόγκοι ν’ ανεβούνε του θανάτου.

Τη σάρκα μάς τη σάπισε η λασπιά τους,

 μα την ψυχή μας πιότερο η ψευτιά τους.

Πουλημένα κοπάδια, νύχτα μέρα

για δικά τους πεθαίνουμε συφέρα.

Ασήμαντοι, χυδαίοι, μηδενικοί κάναν την οικουμένη φυλακή.

Πέτρα δεν είν’ απάνου να πατήσει

το θύμα, όσο ψηλότερα να φτύσει!

—Πώς εδώθε να βγούμε;

 —Όχι ένας ένας!

Όλοι μαζί και μοναχός κανένας!

Σα φτάσ’ η εσχάτη ανάγκη να σωθείς,

ενωμένος Λαός θα σηκωθείς.

Κι όπως μας γράφει ο αδελφός μου ο Γιώργος Κυριακού (1ο σχόλιο)*

Ο +Αναστάσιος εκεί δίπλα γλυκά μας ευλογεί!

__________________

*Σχόλιο Γιώργου Κυριακού 

Από τον Αναστάσιο στην Καρυστιάνου, μια ευλογία δρόμος

Στον Ναό της Μητρόπολης Αθηνών, το άγιο σκήνωμα του Αναστασίου, ήρθαν να προσκυνήσουν, να ασπαστούν το χέρι του, Βορειοηπειρώτες που σαν ήταν μικρά, ρακένδυτα και πεινασμένα παιδιά, περίμεναν το έλεος από τη μητέρα Πατρίδα. Το βρήκαν στον πατέρα Αναστάσιο. 

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ (ΕΠΙΠΛΕΟΝ) ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

«Όταν χρησιμοποιώ μια λέξη, είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι, σημαίνει ακριβώς ό,τι εγώ την επιλέγω να σημαίνει, μήτε περισσότερα μήτε λιγότερα.»

«Το ζήτημα, επέμεινε η Αλίκη, είναι αν μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν πολλά διαφορετικά πράγματα.»

«Το ζήτημα, είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι, είναι να ξέρεις ποιος κάνει κουμάντο, αυτό είναι όλο».

(Λούις Κάρολ. “Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων”)

Στο Φύλλο Εφημερίδας της Αλβανικής Κυβέρνησης, μεταξύ άλλων πρωθυπουργικών διαταγμάτων, δημοσιεύτηκαν τρία πρωθυπουργικά διατάγματα στο ΦΕΚ Αλβανίας (Këshillit të Ministrave, datë 26/12/2024) για την εφαρμογή του νόμου 96/2017, «Για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων στη Δημοκρατία της Αλβανίας» με πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών και του Υπουργικού Συμβουλίου Αλβανίας.

https://oiapedw.blogspot.com/2025/01/3.html

https://www.kryeministria.al/newsroom/vendime-te-miratuara-ne-mbledhjen-e-keshillit-te-ministrave-date-26-dhjetor-2024/

Το πρώτο αφορά τη διαδικασία τεκμηρίωσης και συλλογής δεδομένων για όσους ανήκουν σε μειονότητες στην Αλβανία, το δεύτερο εξηγεί τη σύσταση και τον ρόλο της Επιτροπής κατάθεσης αιτήσεων και το τρίτο αναφέρεται στη χρήση της γλώσσας στις αυτοδιοικητικές μονάδες, όπου μια μειονότητα πληθυσμιακά καταλαμβάνει το όριο του 20% επί του συνολικού πληθυσμού.

Κεντρική σημασία και στα τρία διατάγματα έχει ο όρος “ισχυρισμός” “ισχυρίζεται”, “ισχυρίζονται” που διαστρέφει το αίσθημα του ανήκειν σε μια εθνοτική ομάδα. 

Ο όρος “ισχυρισμός” και τα παράγωγά του είναι δικονομικός και σχετίζεται με τις καταθέσεις του ενάγοντος και του κατηγορουμένου σε μια δικαστική υπόθεση. Ο πολίτης της Αλβανίας που αισθάνεται Έλληνας, Σέρβος Ρομά, Βούλγαρος κλπ. δεν "ισχυρίζεται" πως είναι Έλληνας, Σέρβος, Ρομά, Βούλγαρος κλπ. όταν δηλώνει στην Επιτροπή ότι επιθυμεί την ένταξή του στην ελληνική, στη σέρβικη στη Ρομά ή στη βουλγαρική Μειονότητα.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ για τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό

Σήμερα, ως Πρωτοβουλία Παρατηρητήριο "Οι απ' έδω", καταθέσαμε το παρακάτω υπόμνημα, στον Υπουργό Εξωτερικών Γεραπετρίτη, στην Υφυπουργό Εξωτερικών Παπαδοπούλου, στον Υφυπουργό Εξωτερικών Κώτσηρα και στον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Αθήνα, 30/12/2024

Προς:  Γεώργιο Γεραπετρίτη, Υπουργό Εξωτερικών,

Κοιν.: 

 Κωνσταντίνο Τασούλα, Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων

 Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, Υφυπουργό Εξωτερικών

 Γεώργιο Κώτσηρα, Υφυπουργό Εξωτερικών

 Κ.Ο. Νέας Δημοκρατίας

 Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ

 Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ

 Κ.Ο. ΚΚΕ

 Κ.Ο. Ελληνικής Λύσης

 Κ.Ο. Νέας Αριστεράς

 Κ.Ο. Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος ΝΙΚΗ

 Κ.Ο. Πλεύση Ελευθερίας – Ζωή Κωνσταντοπούλου

 Ανεξάρτητοι

Α. Υπόθεση σκευωρίας της Χιμάρας κατά του νόμιμα εκλεγμένου Δημάρχου Χιμαριωτών, Διονυσίου - Φρέντη Μπελέρη και κατά του αγωνιστή των δικαιωμάτων του ελληνισμού και μέλους της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ Χιμάρας, Παντελή Κοκαβέση:

 Για  ποιον λόγο η κυβέρνηση που εκπροσωπείτε  δεν χρησιμοποίησε το δικαίωμα αρνησικυρίας  (βέτο) από την πρώτη στιγμή της σύλληψής  του Διονυσίου – Φρέντη Μπελέρη και του  Παντελή Κοκαβέση, ώστε να διακοπεί κάθε  χρηματοδότηση της Αλβανίας από τα  αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (Ε.Ε.);

“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”

“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”

"Ας φρόντιζαν" Κ. Καβάφης

Οι απ' έδω

Η διάλυση της Συρίας από τους Ισλαμοφασίστες, μας ανησυχεί, τόσο για την αραβική χώρα που είναι φιλική για τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη, όσο και για την ίδια την επέκταση που επίκειται. Η ισχυροποίηση του ισλαμοφασιστικού άξονα με την ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας και η γενοκτονία των Παλαιστινίων με τη βοήθεια των ΗΠΑ, φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο του αφανισμού των Κούρδων και της γενοκτονίας των χριστιανικών λαοτήτων. Φέρνουν κοντά το ενδεχόμενο μεγαλύτερων ακόμα διεκδικήσεων τμημάτων της πατρίδας μας από την Τουρκιά. 

Με μια διαλυμένη Ευρώπη, που παρακολούθησε τις ΗΠΑ στον πόλεμο για τα συμφέροντά της, με το ελλαδικό κράτος να γίνεται το απόλυτο παρακολούθημα της ΕΕ στους πολέμους, στην ενέργεια, στην επιδεινούμενη φτώχεια και στην ανασφάλεια για τα εθνικά ζητήματα, τι μέλλει γενέσθαι;

● Ποιος από την επίσημη εξωτερική διπλωματία “μας” ενδιαφέρθηκε για την εξόντωση των δυο ορθοδόξων μητροπολιτών στη Συρία από το Ισλαμικό Κράτος το 2013;

● Ποια επίσημη εξωτερική πολιτική “μας” ενδιαφέρθηκε για τη σωτηρία της φιλικής μας Συρίας και στρατεύτηκε στο άρμα διάλυσής της με τους τρεις τους που βλάπτουν στη Συρία το ίδιο;

● Ποια διπλωματία “μας” ενίσχυσε την άμυνα των Κούρδων απέναντι στο δολοφονικό Ισλαμικό Κράτος και στην Τουρκία;

● Ποια συμμετοχή “μας” στο ΝΑΤΟ ήταν αυτή που αναγνώρισε την Τουρκία ως “ασφαλές έδαφος” (2016), συμμαχεί με το Ισραήλ για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και ασχολείται με τους “εχθρούς” μας στην Υεμένη;

● Πότε η κυβέρνηση “μας” καταδίκασε την επέμβαση των Τούρκων στο κουρδικό Άφριν της Συρίας (2016);

● Με ποιον τρόπο έμπρακτα ενδιαφέρονται οι δικοί “μας” εκπρόσωποι σήμερα για τον Ελληνισμό της Συρίας; Ίσως με τον ίδιο τρόπο που ενδιαφέρθηκαν για τους Έλληνες της Μαριούπολης παρατώντας τους αβοήθητους;

Αν αυτό είναι το “ενδιαφέρον” του κράτους “μας” για γεγονότα που προοιωνίζουν περιφερειακούς πολέμους για την εξυπηρέτηση συμφερόντων της Δύσης τότε τι προβλέπεται για την ασήμαντη πληθυσμιακά και ξεριζωμένη Βορειοηπειρωτική Κοινότητα;

Παρατηρούμε την αδιαφορία κι ανησυχούμε αν και ωστόσο συμβαίνουν μικρής εμβέλειας γεγονότα, τα οποία χωρίς καμιά υποστήριξη από τους αρμοδίους, μάς ενθαρρύνουν.

Οι αδιαπραγμάτευτοι όροι μας για την υπεράσπιση του Ελληνισμού, της Δημοκρατίας, της Ιστορίας, της Δικαιοσύνης και της Συναδέλφωσης με τους καταπιεσμένους λαούς παραμένουν στην ψυχή μας.

Επειδή δεν θα φροντίσουν, πρέπει να το κάνουμε εμείς.

● Λευτεριά στους λαούς της Μέσης Ανατολής

Η ιστορική θεμελίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος

Του Κωνσταντίνου Χολέβα – Πολιτικού Επιστήμονος από την ιστοσελίδα arxon.gr

Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, πριν από 30 χρόνια,  εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός (Οικονομίδης). Είχε εκλεγεί Μητροπολίτης το 1967 και έδρα της Μητροπόλεως (όπως και σήμερα) ήταν το ιστορικό Δελβινάκι, αλλά και η ευλογημένη από τον Άγιο Παϊσιο Κόνιτσα. Εργάσθηκε ακαταπόνητα για την πνευματική οικοδομή της μικρής σε έκταση και πληθυσμό Μητροπόλεώς του. Έμεινε στην Ιστορία ως ο αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι τότε καταπιέζονταν αφόρητα από το αθεϊστικό ολοκληρωτικό καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του καταθέτω ορισμένα  στοιχεία για την ιστορική και εθνολογική σημασία και τεκμηρίωση του όρου: Βόρειος Ήπειρος. Το θέμα επανέρχεται συχνά λόγω των προκλητικών δηλώσεων του Αλβανού Πρωθυπουργού Ένρι Ράμα, ο οποίος ενοχλείται από τον συγκεκριμένο όρο.

Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι η Ελλάς είναι μία χώρα που σέβεται τα σύνορα και επιθυμεί τη φιλία και την καλή γειτονία με όλες τις όμορες χώρες. Όμως απαιτούμε τον σεβασμό στην Ιστορία μας και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ομοεθνών μας που ζουν σε γειτονικές χώρες.

Η Ήπειρος κατοικείται αρχαιόθεν από Έλληνες και οι κάτοικοι του βορείου τμήματος της Ηπείρου δεν διαφέρουν στη διάλεκτο, στις ενδυμασίες, στα τραγούδια, στις παραδόσεις κσι στους αγώνες από τους κατοίκους του νοτίου τμήματος της Ηπείρου. Από την αρχαιότητα μέχρι τον Δεκέμβριο του 1913 η Ήπειρος ήταν ενιαία. Η χρήση του όρου Βόρειος Ήπειρος άρχισε από το 1913, όταν η Ιταλία και η τότε Αυστριακή Αυτοκρατορία αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κράτος της Αλβανίας μετά την ήττα και απόσυρση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα Βαλκάνια. Οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεσαν αφόρητα την Ελλάδα να αποσύρει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος είχε απελευθερώσει το 1912-13 ολόκληρη την ενιαία Ήπειρο. Με τη διακοίνωση της 31 Ιανουαρίου/13 Φεβρουαρίου 1914 προς την Ελληνική Κυβέρνηση απείλησαν ότι αν η Ελλάς επιμείνει να διατηρήσει τη Βόρειο Ήπειρο, δεν θα επικυρωθούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναγκάσθηκε να αποσύρει τον Στρατό μας από το Αργυρόκαστρο, τη Χειμάρρα και την Κορυτσά για να κατοχυρώσει τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και άλλα νησιά. Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17.12.1913 είχε ήδη χαραχθεί η συνοριακή γραμμή μεταξύ της Ελλάδος και του νέου πλέον κράτους της Αλβανίας. Το βόρειο τμήμα της Ηπείρου με πολυάριθμο ελληνικό πληθυσμό παραχωρήθηκε στο νέο βαλκανικό κράτος. 

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Νοεμβρίου 28, 2024

Προς τα ελληνικά κόμματα ΚΕΑΔ (PBDNj) και ΕΕΜΜ (MEGA)
Προς τη Βορειοηπειρωτική Κοινότητα


Η Βορειοηπειρωτική Κοινότητα, είτε ως διεθνώς αναγνωρισμένη Εθνική Ελληνική Μειονότητα, είτε ως το σύνολο του γηγενούς και ιστορικού Ελληνισμού στην Αλβανία, (που συμπεριλαμβάνει τις εγκαταλελειμμένες βλαχόφωνες καθώς και άλλες κοιτίδες του Ελληνισμού), βρίσκεται σε μακροχρόνια ύφεση όσον αφορά στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, από το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διμερείς συμφωνίες Ελλάδας – Αλβανίας.

Το αλβανικό κράτος με διαχρονικές πολιτικές "διαίρει και βασίλευε" και αθέτησης των υποχρεώσεών του, όπως και το ελλαδικό κράτος που δεν ασκεί πολιτική ουσιαστικής υποστήριξης - ειδικότερα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, επιτείνουν τις εσωτερικές τριβές στον βορειοηπειρωτικό κόσμο.

Μια όψη τους αποτελεί ο πολυετής πολιτικός διχασμός από τη λειτουργία των δυο ελληνικών κομμάτων ΚΕΑΔ (PBDNj) και ΕΕΜΜ (MEGA), τα οποία ωστόσο έχουν κοινούς στόχους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, με βάση το πλαίσιο αρχών της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ.

Εμείς που επιθυμούμε τις Κοινότητες των Ακριτών του Ελληνισμού ενεργές και ενωμένες, προτείνουμε την κοινή εκλογική κάθοδο των δυο ελληνικών κομμάτων στις εθνικές εκλογές της Αλβανίας τον Μάιο του 2025.

Ευελπιστούμε στις δημιουργικές δυνατότητες που έχει η βορειοηπειρωτική Κοινότητα καθώς και σε μια ευοίωνη θέση της στο πεδίο των διεθνών ευκαιριών που παρουσιάζονται. Η προστασία των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων του γηγενούς και ιστορικού Ελληνισμού στην Αλβανία είναι προϋπόθεση για τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη στα Βαλκάνια.Οι "αόρατοι" Βορειοηπειρώτες είναι ΕΔΩ!

Ο κοινός σκοπός μάς ξεπερνάει όλους κι όλες!

Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και την Ενότητα στη Βόρειο Ήπειρο

Ιωάννης Αμπατζόγλου, Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Τμήματος Ιατρικής του ΔΠΘ, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, συγγραφέας και Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνισμού

Δημήτρης Γιαννάτος, κοινωνιολόγος, εργαζόμενος στο ΚΕΘΕΑ

Γιάννης Γίγας (Θωμάς), ζωγράφος - αγιογράφος

Κωνσταντίνος Δημητρόπουλος, μέλος της Πρωτοβουλίας “Οι απ’ Έδω”, μέλος της Επιτροπής για τη Βόρειο Ήπειρο (ΕΕΔΑΛ 1991-1997)

Αντιγόνη Ιωαννίδου, πρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Μελισσίων, με δράση υπέρ των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού

Μάριος Μαθιός Ιωσηφίδης, ιστορικός, εργαζόμενος στη Γερμανία

Κωνσταντίνος Καλυμνιός, δικηγόρος, πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας

Θαλής Καραγιαννόπουλος, δικηγόρος και συγγραφέας – αρθρογράφος για το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα

Κώστας Καραΐσκος, Δημοτική Παράταξη Πολιτών Κομοτηνής ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Φιλόθεος Κεμεντζίδης εκδότης Θεσσαλονίκης, μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνα

Γιώργος Κυριακού, μέλος της Πρωτοβουλίας “Οι απ’ Έδω”, αρθρογράφος για τα ζητήματα της Βορείου Ηπείρου στην εφημερίδα “ο Δρόμος της Αριστεράς”

Βασίλης Λαγός, Πολιτικός Μηχανικός, Ιωάννινα

Θεόδωρος Παντούλας, εκδότης, συγγραφέας

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, αρχιτέκτονας, συγγραφέας, μέλος της Επιτροπής για τη Βόρειο Ήπειρο (ΕΕΔΑΛ 1991-1997)

Σπύρος Παπαγιαννόπουλος, ιδιωτικός υπάλληλος

Ευάγγελος Σακελλαράκης, εκπρόσωπος της οικογένειας του Κωνσταντίνου Κατσίφα για τη Δικαιοσύνη

Γεράσιμος Σολωμός, λογιστής

Γιώργος Τασιόπουλος, εκπαιδευτικός, αρθρογράφος για εθνικά και κοινωνικά θέματα (geromorias.blogspot.com)

Ανδρέας Τσιφτσιάν, οικονομολόγος

(Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ:https://oiapedw.blogspot.com/2024/11/blog-post_28.html?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR2jUPjzV2YC3syzBh04BoiMTQ06W3XlRKGEKuKt4UiF3EfwWg1NgsJw8qk_aem_WjAGJl9TYzFJe-7ElO7T9w&m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το ξερίζωμα του Ελληνισμού ο βαθύς πόθος του Ράμα

18/11/2024

Ο απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων και ακτιβιστής της αφύπνισης των Αλβανών κατά το τέλη του 19ου αιώνα Ναϊμ Φράσαρι – στα πλαίσια των σχεδιασμών της Αυστροουγγαρίας για την ίδρυση του κράτος τους – δημοσιεύει περί το 1890, στην ελληνική το ποίημα του “Ο αληθινός πόθος των Αλβανών”. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτόν τον “πόθο” στο παρών άρθρο.


Είναι προφανές ότι η αποστροφή του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα στη Θεσσαλονίκη ότι «ο όρος Βόρεια Ήπειρος είναι ένας όρος που έχει πεθάνει… πλέον στον 21ο αιώνα δεν ασχολούμαστε με το παρελθόν…», δεν ήταν από αυτές τις προσχηματικές αναφορές με σκοπό να χαϊδέψουν τα αυτιά των δήθεν προοδευτικών ότι “επιτέλους” πρέπει να απαλλαχτούμε από τα περιττά βάρη της ιστορίας και τα εμπόδια στην ειρηνική συνύπαρξη! Ούτε βέβαια ήταν μία απλή έξαρση εθνικιστικού παροξυσμού. Αυτά συνηθίζει ο Ράμα και διαψεύδει ή εκθέτει τους θιασώτες του ψευτοπροοδευτισμού του.

Επωφελούμενος των ανοιχτών συνόρων, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, της ανεκτικής φιλοξενίας του κατ’ ομολογία φίλου του Έλληνα πρωθυπουργού – πάντα οξύνους και οραματιστής – ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ουσιαστικά επανέλαβε λόγια του επί σχεδόν μία πεντηκονταετία εθνικο-κομμουνιστή δικτάτορα της χώρας, Ενβέρ Χότζα. Εν μέσω του κλίματος τρομοκρατίας που καλλιεργούσε η Σιγκουρίμι, ο Χότζα σε συνάντηση του με μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στη Γράψη της Δρόπολης, είχε πει ακριβώς τα ίδια λόγια.

Είναι προφανές πως το γεγονός ότι επαναλήφθηκαν αυτά τα λόγια στην Θεσσαλονίκη από τον “διάδοχο” του είναι κάτι πιο επικίνδυνο, αν αναλογιστούμε τις πολιτικές αφανισμού του Ελληνισμού απ’ τις πατρογονικές βορειοηπειρωτικές του εστίες που ασκεί το καθεστώς Ράμα, που στην πραγματικότητα είναι πιο επικίνδυνες ακόμη και απ’ αυτές που ασκούνταν επί Χότζα.

Εθνική εκκαθάριση

Στην ουσία ο πρωθυπουργός Ράμα στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν μόνο προκλητικός, ούτε προχώρησε έστω σε μία απλή διαπίστωση. Εξωτερίκευσε τους ενδόμυχους πόθους του καθεστώτος του και αποκάλυψε τους στόχους των πολιτικών που ασκούνται, ώστε να ολοκληρωθεί η ήπια εθνική εκκαθάριση επικράτειας της σύγχρονης Αλβανίας. Αυτό είναι ακριβώς που καθιστά το ζήτημα ιδιαίτερα ανησυχητικό.

Με δεδομένο την σοβαρότητα του ζητήματος και τον στοιχειώδη σεβασμό της ιστορικής πραγματικότητας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που επιμένουν να ζουν στην πατρώα γη τους – για να μην αναφερθούμε στην γεωστρατηγική σημασία αυτής της παρουσίας – οι δηλώσεις Ράμα θα έπρεπε να αποσπάσουν το ανάλογο ενδιαφέρον και την προσοχή των Αθηνών. Θα σταθούμε σε τρία μόλις στοιχεία που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι δεν υπήρξε μία απλή διατύπωση, αλλά ομολογία του σχεδιασμού του καθεστώτος Ράμα, η αναφορά από την Θεσσαλονίκη ότι «…η Βόρειος Ήπειρος πέθανε…».

Πάλι προκλητικός , προσβλητικός και εμπρηστικός μέσα στη χώρα μας ο ανιστόρητος ‘Εντι Ράμα

Του Παναγιώτη Λαφαζάνη 

Για άλλη μια φορά ο Έντι Ράμα , με την έγκριση  πάλι της φοβικής , εθελόδουλης , ανεύθυνης ελληνικής κυβέρνησης  αλλά και την συνένοχη σιωπή των κομμάτων της δήθεν αντιπολίτευσης  πήρε την άδεια να κάνει προεκλογική, δήθεν, συγκέντρωση μετά την Αθήνα, τώρα στη Θεσσαλονίκη  στην οποία αντί να απολογηθεί για τις ευθύνες του για τη φυλάκιση και τις διώξεις και πρόσφατα για τον άγριο και βάναυσο προπηλακισμό στο κέντρο των Τιράνων του Μπελέρη, εκφώνησε άλλο ένα εμπρηστικό λόγο που στρεφόταν ευθέως κατά του ελληνισμού και ειδικά κατά της εναπομείνασας ελληνικής μειονότητας στην  Αλβανία, η οποία υφίσταται, με την ένοχη σιωπή των ελληνικών κυβερνήσεων, εδώ και χρόνια ένα απηνή διωγμό , ο οποίος έχει κλιμακωθεί επί των ημερών της κυβέρνησης Ράμα.

Συγκεκριμένα ο Ε.Ράμα, έτσι στα ξεκούδουνα αλλά από την πλευρά του σχεδιασμένα με προφανή σκοπιμότητα να στιγματίσει και να φοβίσει κυρίως τους Βορειοηπειρώτες της Αλβανίας, τους χαρακτήρισε ”απολιθώματα” γιατί ως γνωστόν είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον όρο ”Βόρειος Ήπειρος”. 

ΌΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;

“Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι μόνο επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί”.

Étienne de La Boétie

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στα εθνικά ζητήματα παρατηρούμε ότι η υποχώρηση στα ελληνοτουρκικά αποτελεί πρότυπο για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Πρόσφατα, μάλιστα ο υπουργός εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης δήλωσε σε συνέντευξή του για τα ελληνοτουρκικά «ας χαρακτηριστώ και μειοδότης». Η ελλαδική κυβέρνηση στην ίδια χρονική περίοδο που προετοίμαζε (ή μαγείρευε χωρίς υλικά;) διμερείς συναντήσεις με την Τουρκία να διαπραγματευτεί τα απαράγραπτα δικαιώματα για τον ορισμό των θαλασσίων συνόρων της, συναίνεσε επί της πρώτης δέσμης κεφαλαίων για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ. Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, στις 29 Μαΐου 2024, η Διπλωματική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EEAS) στην ετήσια έκθεσή της ανέφερε ότι «στις 14 Μαΐου 2023, οι τοπικές/δημοτικές εκλογές στην Αλβανία διεξήχθησαν γενικά σε ήρεμο κλίμα». Όπως ανακοινώθηκε στη διαπραγμάτευση αυτή με τη συμφωνία της ελλαδικής πλευράς, παρουσία του ευρωβουλευτή Φ. Μπελέρη, -μέλος της αντιπροσωπείας για την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σταθεροποίησης και Σύνδεσης Ε.Ε.-Αλβανίας-, στέφθηκε ως επιτυχών ο Αλβανός πρωθυπουργός. Υπενθυμίζουμε ότι οι 5 προϋποθέσεις στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης ήταν η δικαιοσύνη, η ασφάλεια των πολιτών, η διαφάνεια στις προμήθειες, η εγκυρότητα των στατιστικών και ο οικονομικός έλεγχος, χωρίς καμιά αναφορά στα δικαιώματα των Εθνικών Μειονοτήτων. Ακόμα και η τελευταία πέτρα γνωρίζει ότι όλα αυτά τα σημεία βρίσκονται στον κάλαθο των αχρήστων του πρωθυπουργικού γραφείου του κυρίου Ράμα.

Στις 15 Οκτωβρίου εξετάστηκε στο Εφετείο Τιράνων, η προσφυγή του ομογενούς Χιμαραίου Μόντη Κολήλια, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 2021 καταδικάστηκε ερήμην σε 8,5 χρόνια φυλάκισης διότι συμμετείχε σε ιστορική εκδήλωση για την Αυτονομία της βόρειας Ηπείρου του 1914. Το Εφετείο θα ανακοινώσει την απόφασή του στις 30 Οκτωβρίου. Οι ψευδείς κατηγορίες αναβαπτισμένες από την εποχή των Ενβέρ – Αλία, ήταν “πρόκληση εθνικού μίσους” και “προσβολή συμβόλων του αλβανικού κράτους”. Υπενθυμίζουμε ότι η Αλβανία έχει υπογράψει την Σύμβαση – Πλαίσιο του 1995 που διασφαλίζει «σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα το σεβασμό του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης και στην ελευθερία του συνεταιρισμού, στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας». Στο παρασκήνιο της υπόθεσης πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μηνυτής και μάρτυρας κατηγορίας, ένας δημοσιογράφος από τη ...βόρεια Αλβανία, δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας και δεν έκανε τον κόπο να παραστεί ούτε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο στο Αργυρόκαστρο, ούτε και στο Εφετείο.

Επιστολή της «Πρωτοβουλίας για την επανατοποθέτηση του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου» στο δήμο Αθηναίων

Ξέκαναν ένα υπέροχο γλυπτό! Έργο του γλύπτη, Κώστα Σεφερλή, με το οποίο ήθελε ο ευαίσθητος καλλιτέχνης να απεικονίσει τη σκλαβωμένη Βόρεια Ήπειρο:

Μία γυναίκα ξαπλωμένη με το κεφάλι ψηλά – δείγμα ανδρείας και αντίστασης – κι ας έχει δεμένα πισθάγκωνα τα χέρια της.

Φιλοτεχνήθηκε το έργο το 1951 και τα αποκαλυπτήρια του στο πεζοδρόμιο Τοσίτσα, πλάι στο Πολυτεχνείο Αθηνών, έγιναν το 1953. Κι αποτελεί δωρεά του καλλιτέχνη στο Δήμο Αθηναίων.

Η Βόρεια Ήπειρος – σε μάρμαρο – σε συνέχεια, έγινε αφορμή έμπνευσης για την ποιήτρια Κική Δημουλά, που έγραψε το υπέροχο ποίημα της «Σημείο Αναγνωρίσεως»:

……………………………………

Γιά τά δεμένα χέρια σου, πού ἔχεις
ὅσους πολλούς αἰῶνες σέ γνωρίζω,

σέ λέω γυναίκα.

Σέ λέω γυναίκα
γιατ’ εἶσ’ αἰχμάλωτη.

………………………….

Μετά το 1990 ξεκίνησε σταδιακά ο βανδαλισμός. Καλύφτηκε επανειλημμένα το άγαλμα με grafiti. Κι αφού οι τραμπούκοι διαπίστωναν αδιαφορία από τις κρατικές αρχές, προχώρησαν και παραπέρα: Σε αποκεφαλισμό και αφαίρεση των άκρων.

Βλέπεις την παρακάτω εικόνα και εξοργίζεσαι. Σφίγγεις τη γροθιά. Δακρύζεις.

Έφτασαν να αφαιρέσουν γλυπτό και βάθρο συνάμα. Όλα τα ξήλωσαν. Τα ισοπέδωσαν κυριολεκτικά. Εκκένωσαν το χώρο.

Και το άδειασμα του τόπου μας τώρα, νομίζω ότι βρίσκεται στο τέλος του. Η αδιαφορία, η αμέλεια βρίσκεται σε ανώτερο βαθμό.

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 4ΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗ ΧΙΜΑΡΑ

Κ. Δημητρόπουλος*

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» του Σαββάτου 21.09.2024

Για το κείμενο που ακολουθεί στηριχθήκαμε στα δεδομένα που δημοσιοποίησε η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή της Αλβανίας (Komisioni Qendror i Zgjedhjeve), παρά το γεγονός της βίας και της νοθείας που χαρακτηρίζει, άλλοτε εντονότερα και άλλοτε όχι, τις Δημοτικές Εκλογές στη Χιμάρα.

Εκλογείς και συμμετοχή 2003 – 2024: γενικά στοιχεία

Κατά τη διάρκεια των δημοτικών εκλογών των τελευταίων περίπου είκοσι ετών, είτε στον παλιό Δήμο Χιμαραίων είτε στον μετά το 2014 διευρυμένο οι μεν ψηφοφόροι του υποψήφιου της ΟΜΟΝΟΙΑς παραμένουν σε σχετικά σταθερούς αριθμούς, οι δε ψηφοφόροι των κατά καιρούς υποψηφίων των Τιράνων, παρουσιάζουν θεαματική άνοδο. Οι δύο κυριότεροι σταθμοί σε αυτή την άνοδο των τελευταίων ήταν οι δημοτικές εκλογές του 2011 όπου διπλασιάστηκαν οι ψήφοι τους σε σχέση με τις εκλογές του 2007 και οι δημοτικές εκλογές του 2015 όταν και υπερ-τριπλασιάστηκαν οι ψήφοι σε σχέση με τις εκλογές του 2011.

Μετά το 2014 ιδρύθηκε ο νέος διευρυμένος Δήμος Χιμάρας στον οποίο είχαν προστεθεί ο έως τότε Δήμος Βράνιστας με κατοίκους Αλβανούς μουσουλμάνους και η τέως Κοινότητα Λουκόβου με μικτό εθνικά και θρησκευτικά πληθυσμό. Στην προ του 2014 απροκάλυπτη νοθεία (και βία) ο νέος διευρυμένος Δήμος λειτούργησε εκ των πραγμάτων ως μια νέα και νομιμοποιημένη μορφή νόθευσης της εκλογικής βούλησης των Χιμαραίων. Στο εκλογικό σώμα προστέθηκε ένας εκλογικός πληθυσμός μεγαλύτερος από τον υπάρχοντα και παράλληλα αυξήθηκε η συμμετοχή τόσο ποσοστιαία όσο και σε απόλυτους αριθμούς.

 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών της 4^ης Αυγούστου στη Χιμάρα, ο νικητής των εκλογών ήταν ο ελληνικής καταγωγής Βαγγέλης Τάβος, ο οποίος και έλαβε 5.022 ψήφους. Ο Βαγγέλης Τάβος συμμετείχε στις εκλογές ως προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού της Αλβανίας (Βλάχος από πατέρα και Χιμαραίος από μητέρα) Έντυ Ράμα. Κατάγεται από τo χωριό Γεωργουτσάτες της Δρυϊνούπολης Αργυροκάστρου και έως πρόσφατα δεν είχε καμιά συγγενική ή άλλη σχέση με την περιοχή της Χιμάρας. Ο ανθυποψήφιός του Πέτρος Γκικουρίας έλαβε 3.545 ψήφους και είναι και αυτός ελληνικής καταγωγής. Γεννήθηκε στο μεγαλοχώρι της Χιμάρας Δρυμάδες και κατέβηκε στις εκλογές με τη σημαία της ΟΜΟΝΟΙΑς και τη στήριξη της αλβανικής αντιπολίτευσης.

 Συγκρίσεις με τις εκλογές του 2023

Στις εκλογές της 14^ης Μαΐου 2023 ο υποψήφιος των Τιράνων (Γκέργκι Γκόρο) έλαβε 3.818 ψήφους και το 2024 ο Βαγγέλης Τάβος, 5.022. Το όλον, 1.204 παραπάνω ψήφους. Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης το 2023 (Φρέντης – Διονύσιος Μπελέρης) έλαβε 3.837 ψήφους και το 2024, ο Πέτρος Γκικουρίας 3.545. Εν συνόλω ο υποψήφιος της ΟΜΟΝΟΙΑς και της αλβανικής αντιπολίτευσης πήρε 292 λιγότερους ψήφους.