Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΑΓΓΙΩΡΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΑΓΓΙΩΡΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Η καραντίνα «ευλογία» για τον Σ. Ράμφο και «ευκαιρία» για τον Θ. Τάσιο

Της Μαρίας Μαγγιώρου*

Την πατρίδα μας δεν την βλάπτει μόνο ο μεταμοντέρνος-μεταδιαφωτιστικός εθνομηδενισμός. Εξακολουθεί να την βλάπτει σοβαρά ο μοντέρνος-διαφωτιστικός λογικισμός.
1) Πρόσφατα, ο ψευδο-φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος άδραξε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την πίστη του στην «ανωριμότητα» των Ελλήνων και δήλωσε αισιόδοξος για την κατάληξη της πανδημίας: Η καραντίνα, είπε, «μπορεί να οδηγήσει τους Έλληνες σε μια χρυσή ευκαιρία μεγάλης εσωτερικής αλλαγής και εκσυγχρονισμού του νεοελληνικού πολιτισμού».
Τυφλός απέναντι στο «Έλληνες αεί παίδες», ο Σ. Ράμφος βλέπει μια ευκαιρία των Ελλήνων να σταματήσουν να είναι «μικρά παιδιά». Τυφλός απέναντι στο άχρονο επίπεδο της φιλοσοφικής σκέψης, βλέπει «μια μεγάλη ευκαιρία να αρχίσουμε να γυρνάμε τον χρόνο προς τα μέσα μας».
Αγνοώντας την ελληνική Σοφία που δεν διακρίνει το σώμα από την ψυχή, ο ΡΣ είναι κολλημένος στη δυτική διάκριση «εσωτερικού» και «εξωτερικού» ανθρώπου και πιστεύει ότι το κοινωνείν είναι μια «εξωστρέφεια», με την οποία «ξεχνάμε το μέσα». Λόγω αδυναμίας να αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος σκέφτεται με το Σώμα, τη βιολογική του υπόσταση, καθώς και ότι η ψυχή ανοίγει μόνο με την έξοδο από τον, ομιλεί σαν από καθέδρα: «ανοίγουμε όσο σκεφτόμαστε, κλεινόμαστε όσο τρέχουμε προς τα έξω».
Ψευδοφιλοσοφεί: «το μεγάλο μυστικό του κλεισίματος στο δωμάτιο είναι ότι αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση ανοίγματος». Ιδού το πώς: «Για πρώτη φορά από εκεί που περιφρονούσαμε τον δημόσιο χώρο και ήταν βρώμικος ενώ είχαμε καθαρά τα διαμερίσματά μας, τώρα που αποσυρόμαστε στα διαμερίσματά μας παίρνουμε στα σοβαρά το έξω. Καταλαβαίνουμε ότι αυτά τα πράγματα είναι απολύτως συνδεδεμένα».
Έτσι ξαφνικά, «υποχρεωνόμαστε σε νέες στάσεις και αντιλήψεις για τα πράγματα. Αυτό που περιλαμβάνει η αρχή της ατομικής ευθύνης». Τρομερό: «Με την ευθύνη εμπλουτίζεται η εμπιστοσύνη στον χρόνο».