«Να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό»

από Θεόδωρος Παντούλας

Οι «πολλές κινήσεις κι ομιλίες» με δυσκολεύουν. Η «πολλή συνάφεια του κόσμου» με ζορίζει. Την ομολογώ εξ αρχής την αδυναμία μου, γιατί ακριβώς για τον πολύ «κόσμο» θέλω να γράψω σήμερα. Για τον κόσμο που, παρά τις χρόνιες και φιλότιμες προσπάθειες ραδιοτηλεοπτικής και διαδικτυακής εξηλιθίωσής του, δεν βούλιαξε αυτή τη φορά στον καναπέ του. Για τον κόσμο που γέμισε τις ανά την επικράτεια πλατείες αιτούμενος με τη σιωπηρή, αλλά λαλέουσα, παρουσία του, όχι θερμίδες για τη γαστέρα του αλλά δικαιοσύνη.

 Προηγουμένως όμως, ας συναποφασίσουμε: θέλουμε ο κόσμος να μετέχει καθημέραν της πόλεως, ήγουν της πολιτικής, ή να κάνει ανά τετραετία περάσματα από τον εκλογικό μπερντέ;

Κι όταν συναποφασίσουμε, ας παραδεχτούμε ότι ο εκ νέου υποβιβασμός του σε «ετερόκλητο όχλο» και η συκοφάντησή του σε «ψεκασμένο» συρφετό δεν είναι ενήλικη συμπεριφορά και οπωσδήποτε δεν είναι ο τιμιότερος τρόπος αντιμετώπισής του.
Αλλά ποιοι στο καλό είναι όλοι αυτοί με τα σφιγμένα χείλη και τα χαμένα βλέμματα, που κατέκλυσαν τις πλατείες; Είναι αργόσχολοι; Είναι ταραξίες; Είναι ενεργούμενα της αφερέγγυας αντιπολίτευσης που δεν γεμίζει ούτε ταξί στα καλέσματά της;

 Μην κοροϊδευόμαστε! Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι. Ο κόσμος που γέμισε τις πλατείες είναι ο κανονικός κόσμος – δεν είναι ο κόσμος των διαφημίσεων. Είναι οι ανεκπροσώπητοι, αυτοί που δεν προσήλθαν στις εκλογές, δηλαδή οι μισοί Έλληνες. Είναι κι εκείνοι που προσήλθαν κατηφείς, υποκύπτοντας στον αρχαίο εκβιασμό του «μη χείρον». Είναι οι αόρατοι συμπολίτες που, αίφνης, γίναν ορατοί, είναι οι παρεπίδημοι που ανακατέλαβαν –έστω για λίγο– τον δημόσιο χώρο τον οποίο νέμονται εκ περιτροπής πράκτορες (τουριστικοί, μην πάει ο νους σας στο κακό) και ρεκλαμαδόροι. Αν ανάμεσά τους παρεισέφρησαν και σπεκουλαδόροι, ε, αυτό δεν κάνει τον κόσμο των πρόσφατων διαδηλώσεων λιγότερο υπαρκτό και πολύ περισσότερο λιγότερο κανονικό.

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Οδ. Ελύτης

Τα θεμέλιά μου στα βουνά/και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους/και πάνω τους η μνήμη καίει/άκαυτη βάτος.

Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω.

Ταράζεται ο καιρός/κι απ' τα πόδια τις μέρες κρεμάζει

αδειάζοντας με πάταγο τα οστά των ταπεινωμένων.

Ποιοι, πώς, πότε ανέβηκαν την άβυσσο;

Ποιες, ποιων, πόσων οι στρατιές;

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ  Οδ. Ελύτης, «Το Άξιον εστί»

Η Γένεσις

"Έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα τής Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ό,τι και η μοίρα τού ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους τού χρήματος

και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα, και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση μού ´δωσε το δεύτερο εύρημα, να δώσω δηλαδή σ´ αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο, τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας. Έτσι γεννήθηκε το Άξιον Εστί"

Οδυσσέας Ελύτης

Από το φως της Ελένης Σκαβδη 

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/i45GPTo7JxhbrDFS/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν με τρομάζει ο θόρυβος της εξουσίας Με τρομάζει η σιωπή του λαού!

Δεν με τρομάζει ο θόρυβος της εξουσίας 
Με τρομάζει η σιωπή του λαού!

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γιώργος Μαρίνος: «Η Ελλάδα ένα Πέτρινο Καράβι»

Λαός και Νέα Αριστερά

Του Δημήτρη Μπελαντή 

Με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα υπάρχει εδώ και λίγο καιρό μια συζήτηση για το τι συμβαίνει όταν ο λαός ψηφίζει "λάθος", συντηρητικά ή αντιλαϊκά ή εναντίον  του  κοινωνικού και ταξικού  συμφέροντός του. 

Είναι μια παλιά συζήτηση στην Αριστερά και στο εργατικό κίνημα.  Η Αυγή, εφημερίδα τότε του  ΚΚΕ Εσωτερικού,  στις εκλογές του Νοεμβρίου 1977 όταν η Συμμαχία, το μετωπικό σχήμα που   που υποστήριζε το κόμμα αυτό, βούλιαξε και   πήρε 2,8 % αντί να γίνει το "τρίτο άλογο" έγραφε ότι "ο λαός δεν κατάλαβε το πολιτικό  μήνυμα της Συμμαχίας". Το έγραφε δε αυτό ένα κόμμα που ήταν σχεδόν αποκλειστικά κόμμα της μεσαίας και ανώτερης διανόησης (!!!).  

 

 Χωρίς να κολακεύει κανείς τον "λαό", δεν πρέπει να πάει και στο αντίθετο άκρο, να τον βρίζει ή να τον χλευάζει.    Μιλώντας για τον  "λαό", μια πολύσημη έννοια, αναφέρομαι βασικά όχι στο  εκλογικό σώμα συνολικά αλλά σε αυτό που λέμε  χοντρικά λαϊκές ή κυριαρχούμενες τάξεις (  κατώτεροι μισθωτοί, κατώτεροι μικροαστοί, όχι εύποροι διανοούμενοι,  εργάτες- εργαζόμενοι , όσο υπάρχουν ακόμη μικρομεσαίοι αγρότες, άνεργοι, υποπρολετάριοι   κλπ). Οι άνθρωποι των τάξεων αυτών δεν είναι κυρίως μια φιλοσοφική κατηγορία  ή μια "αφαίρεση" όπως βάζουν στο μυαλό τους διάφορες Αριστερές και  πολιτικές οργανώσεις ή διάφοροι βαρεμένοι  αριστεροί διανοούμενοι. Είναι πραγματικοί άνθρωποι που ζουν "εδώ κάτω". . 

Λειτουργούν και συλλογικά και ατομικά. Όσο λιγότερο υπάρχουν συλλογικές δομές, λειτουργούν πιο πολύ ατομικά και με βάση το επιβιωτικό  αύριο και όχι το μεθαύριο.  Έχουν/με μια λογική επιβίωσης στους δύσκολους καιρούς.  Το πιο λογικό, όταν οι συλλογικές λύσεις ηττώνται, είναι στο άμεσο μέλλον η  ατομική ή οικογενειακή επιβίωση. 

Συχνά μάλιστα, είναι αλήθεια,  με σκληρούς  όρους αλληλοφαγώματος, ατομικισμού, αγέλης, διένεξης για το ποιός θα σωθεί  κλπ       

Ο Άη Λαός

Έργο "Ο Άη Λαός" του Θέμη Τσιρώνη.

Ενός τίμιου καλλιτέχνη, ενός ακόμη αυτόχειρα της εποχής των μνημονίων.

ΠΗΓΗ:Αντώνης Ανδρουλιδάκης

«όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς»

Π. Κονδύλης

M. Heidegger: τι είναι λαός; (2)

Δημήτρης Τζωρτζόπουλος

Μάρτιν Χάιντεγκερ

1889-1976

Ο λαός είναι το πεπρωμένο του

§1

Ο Χάιντεγκερ αναγνωρίζει ότι η έννοια λαός δεν είναι μονοσήμαντη: χρησιμοποιείταιπολυδύναμα και ανάλογα με τις επί μέρους νοηματικές διεκδικήσεις ή φανερώσεις (GA 38, σ. 61). Ωστόσο αναζητεί εκείνη τη διακριτική και όχι λιγότερο διακριτή ενότητα, κάτω από την οποία μπορούν να υπαχθούν όλες οι σχετικές διαφοροποιήσεις. Για να δούμε τι είναι λαός, μας λέει ο φιλόσοφος, πρέπει να ξεκινάμε από το τι δεν είναι λαός. Τι δεν είναι λοιπόν λαός; Δεν είναι ένα πλήθος ανθρώπων, που συνδέει τον ενιαίο χαρακτήρα του με γεωγραφικά, βιολογικά, φυλετικά δεδομένα. Κατά την τρέχουσα αντίληψη είναι κι αυτό λαός, μας λέει ο φιλόσοφος, αλλά αποτελεί κυρίως μια συλλογική έκφραση ατόμων, εν πολλοίς χθαμαλή και καθεύδουσα:  μια μαζοποίηση χωρίς αυθεντικότητα και καμιά αυθεντική εννόηση του λαού ως ενιαίας δημιουργικής ολότητας, δηλαδή υπό τη μορφή «του λαϊκού-κρατικού Dasein» (Μ. Χάιντεγκερ: περί πολιτικής …, εκδ. Ηριδανός, σ. 119). Επίσης δεν μπορεί να συλλαμβάνεται ο λαός ως ένας κλειστός κόσμος μιας ορισμένης σωματικής, ψυχικής ή πνευματικής συλλογικότητας. Σ’ αυτές και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, η έννοια του λαού είναι εντελώς αφηρημένη, καθώς η έννοια του ανθρώπου, που εμπεριέχεται μέσα στην έννοια του λαού, δεν συλλαμβάνεται στην ιστορικότητά του, στο πεπρωμένο του, αλλά ως συμβεβηκός, ως συμπτωματική ιδιότητα, με αποτέλεσμα πλήθη και μάζες ανθρώπινων κοινωνιών να μετατρέπονται σε όχλο, σε συρφετό, αγόμενο και φερόμενο από τους εκάστοτε πολιτικούς, επιστημονικούς και άλλους δυνάστες του.

Αγαπητέ λαέ

21 Σεπ, 2015

Αγαπητέ Ελληνικέ Λαέ

Είσαι ακόμα τόσο γοητευμένος από τον Αντρέα που μόλις βρήκες τον επόμενο τον θρόνιασες στην πρωθυπουργική καρέκλα για τα καλά.

Δεν έχει σημασία που πήρε την μόλις 8 μηνών εκλογική σου ετυμηγορία και την έκανε κουρελόπανο.

Δεν πειράζει που πήρε το ΟΧΙ σου του 62% και το έκανε ΝΑΙ στα πόδια της Φράου.

Δεν έχει καμία σημασία που έστησε το δικό του κυβερνητικό επιτελείο, ξεδοντιάζοντας κάθε αριστερή φωνή μέσα στο ίδιο του το κόμμα, τόσο γρήγορα, ψυχρά και ξεδιάντροπα που ξεπέρασε και τον Αντρέα σε κυνισμό.

Δεν πειράζει που, αν και αυτοαποκαλείται Αριστερός, έφερε το πιο σκληρό και ανεφάρμοστο από τα 3 μνημόνια.

Τώρα, με τη δική σου ψήφο, θα στο εφαρμόσει κιόλας.

Αγαπητέ λαέ, μπορεί να ξίνιζες λίγο τα μούτρα με τον προηγούμενο ακροδεξιό γαλάζιο αρχηγό, αλλά φαίνεται ότι ο μάγκας ο νέος σου πάει καλύτερα, γι αυτό και τον αντάμειψες.

Άλλωστε είναι κι αυτός τόσο «μάγκας» όσο κι εσύ.

Εντάξει, λίγο πιο καλοταϊσμένος από κάτι εξοπλιστικά, αλλά που θα πάει θα ξεχαστεί κι αυτό.

Ενας υπεράκτιος… Ελληναράς !

Του Δημήτρη Ψαρρά

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, η ευαισθησία του απέναντι στον τρόπο αντιμετώπισης των offshore, το ενδιαφέρον του για τα εξοπλιστικά και οι συμβουλές του στη μνημονιακή πολιτική

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η συγκρατημένη αντίδραση του Γιώργου Καρατζαφέρη στην αποκάλυψη της «Real News», ότι δύο offshore εταιρείες που πιθανόν εμπλέκονται σε σκάνδαλο εξοπλιστικών προγραμμάτων (προμήθεια ελικοπτέρων Super Puma) ανήκουν στον ίδιο.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρατζαφέρης έχει δημόσια επιδείξει επί χρόνια μια ειδική ευαισθησία απέναντι στον τρόπο αντιμετώπισης των εξωχώριων. Οσο για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του περί τα εξοπλιστικά, αυτό το είχε αποκαλύψει στη Βουλή ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Εγώ δεν δημοσιοποιώ ιδιωτικές συζητήσεις», έλεγε στις 28.4.2011 ο κ. Βενιζέλος, «αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι όταν ο κ. Καρατζαφέρης με επισκέφθηκε στο Πεντάγωνο ως αρχηγός κόμματος, τον δέχθηκα ως όφειλα και όταν ήμασταν οι δυο μας, μου είπε να παραλάβω τα υποβρύχια και του είπα ότι αυτό δεν γίνεται! Και έβαλε και τους βουλευτές του να μου κάνουν ερωτήσεις! Και μου είπε να παραγγείλω και τις τορπίλες για τα υποβρύχια που θα παραλάμβανα!»