Η άγνωστη Ακρόπολη.

📷 Τα θεμέλια του Παρθενώνα κατά τη μεγάλη ανασκαφή το 1888.

Στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη στην αρχαιότητα,  τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα.

Στον Ιερό βράχο ή ενσωματωμένοι στα τείχη της Ακρόπολης, υπάρχουν θαμμένοι τρεις αρχαίοι ναοί προγενέστεροι του Παρθενώνα, αφιερωμένοι στην θέα Αθήνα (ο αρχικός ήταν ξύλινος [Μυκηναϊκη εποχή] , στην συνέχεια πλίνθινος [7ος αιων.],  πώρινος ναός [6ος αιων.], και ο γνωστός Μαρμάρινος).

Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία (2ος αιων.π.χ), υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του, στο Ερεχθείο υπήρχε  ένα «φρέαρ» που είχε σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. 

Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και κατά τους αρχαίους χρόνους, είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον κοσμοσείστη Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας, ο οποίος  σύμφωνα με τον μύθο συναγωνίστηκε  την Αθήνα για την υιοθεσία  την προστασία και ονομασία των Αθηνών.

Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από το φρέαρ, κάνει πολλούς να πιστεύουν πως υπήρχε όντως υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα, ( μάλλον με το Φάληρο).

🔗 Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26.

📷 Στα θεμέλια του Παρθενώνα κατά τη μεγάλη ανασκαφή το 1888.

-------------------------------

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/19sTftPqsg/ https://www.facebook.com/share/1AiUXhoykN/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΒΡΙΣ

Γιώργος Τασιόπουλος 

"Στον Βράχο εκεί...

σβηστό το φως της ιερής καντήλας,

η Ελιά ξεριζωμένη στη φωτιά,

την Πόλη ζώνει αλύπητος ο Σύλλας.

Χολή και ξύδι σε κερνά, Αθηνά..."

Κ. Παλαμάς (Στιγμές και ρίμες)

"Λίγα λεπτά από την Ακρόπολη σε ιδανική τοποθεσία η Αθηναϊκή Ριβιέρα", διαφημίζουν οι κατασκευαστές του Πύργου της Ριβιέρα στο Ελληνικό .

Ο ουρανοξύστης των 200 μέτρων που ως νέα Βαβέλ απειλεί να επισκιάσει τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, το δε ύψος του ιερού βράχου από το περιμετρικό του έδαφος είναι μεταξύ 60 και 70 μέτρων και από το επίπεδο της θάλασσας είναι 156 μέτρα. Ο λόφος της Ακρόπολης απέχει από την ακτογραμμή του Φαλήρου μόλις 6 χιλιόμετρα.

Στην αρχαιότητα η λέξη ΥΒΡΙΣ  δήλωνε την αυθαίρετη βία από υπερβολική αίσθηση δύναμης, από αλαζονεία, αρχομανία ή πάθος. Πρόκειται για έναν ηθικό όρο που τον χρησιμοποιούσαν για να περιγράψουν τη σκόπιμη ατιμωτική συμπεριφορά.

Ο Αριστοτέλης («Ρητορική», 1378b 23-30) δίνει έναν πλήρη ορισμό της λέξης: «Οι υβριστές χαίρονται επειδή νομίζουν ότι υπερέχουν κακομεταχειριζόμενοι κάποιον. Γι’ αυτό οι νέοι και οι πλούσιοι είναι υβριστές· επειδή νομίζουν πως φαίνονται ανώτεροι όταν διαπράττουν ύβριν. Γνώρισμα της ύβρεως είναι η έλλειψη αισθήματος σεβασμού· και όποιος δεν δείχνει σεβασμό σε κάτι το περιφρονεί».

Το μυστικό του Παρθενώνα που τον προστατεύει από σεισμούς είναι ο αθέατος στυλοβάτης σε βάθος 10 μέτρων. Πότε αποκαλύφθηκε.

"Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ" 

Το μυστικό του Παρθενώνα που τον προστατεύει από σεισμούς είναι ο αθέατος στυλοβάτης σε βάθος 10 μέτρων. Πότε αποκαλύφθηκε 

του συνεγάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

 Από το 1885 μέχρι το 1890, ο Έλληνας αρχαιολόγος Παναγιώτης Καββαδίας πραγματοποίησε τις πιο εκτεταμένες ανασκαφές στην Ακρόπολη. Ανάμεσα στα πολλά που ανακαλύφθηκαν τότε ήταν ο τρόπος που διαμορφώθηκε ο χώρος ώστε να ξεκινήσει η ανέγερση του Παρθενώνα το 447 π. Χ. 

 Το εντυπωσιακό κτίσμα που αποκαλύφθηκε ήταν ο στυλοβάτης του ναού. Αποτελεί το θεμέλιό του και είχε αναγερθεί όχι για τον Παρθενώνα που βλέπουμε σήμερα αλλά για ένα παλαιότερο ναό που βρισκόταν στην ίδια θέση.

  Ο Προπαρθενώνας της Αθηνάς Αμέσως μετά τη νίκη κατά των Περσών στον Μαραθώνα το 490 π. Χ. , οι Αθηναίοι ξεκίνησαν να αναγείρουν στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα ο Παρθενώνας ένα εντυπωσιακό ναό αφιερωμένο στην Αθηνά Παρθένο, που σήμερα είναι γνωστός ως Προπαρθενώνας. Στην Ακρόπολη υπήρχαν ήδη και άλλοι ναοί, αλλά αυτός προοριζόταν να είναι ο πρώτος μαρμάρινος και εντυπωσιακότερος στον Ιερό Βράχο. Όμως, η κατασκευή του δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

 Το 480 π. Χ. όταν οι Πέρσες κατέλαβαν την Αθήνα, ισοπέδωσαν στην Ακρόπολη όλα τα ιερά που υπήρχαν εκεί, συμπεριλαμβανομένου και του ημιτελούς ναού της Αθηνάς Παρθένου. Ο Παρθενώνας είναι βέβαιο ότι άρχιζε να χτίζεται το 447 π. Χ. από τον Περικλή. Όμως υπάρχει διχογνωμία στους αρχαιολόγους αν πράγματι αντικατέστησε τον Προπαρθενώνα που κατέστρεψαν οι Πέρσες, ή κάποιο μικρότερο ναό που χτίστηκε από τον Κίμωνα γύρω στο 468 π. Χ. Τα αρχαιολογικά ευρήματα Είναι γνωστό ότι εκείνη την εποχή ξανακτίστηκαν ή ανυψώθηκαν οι εξωτερικοί αναλημματικοί αμυντικοί τοίχοι της Ακρόπολης. Στο τμήμα τους βόρεια του Ερεχθείου, το πιο ορατό από την αρχαία Αγορά, ενσωματώθηκαν κομμάτια κιόνων από τον Προπαρθενώνα. Επιπλέον, δίπλα στον Παρθενώνα βρέθηκαν πολλά γλυπτά, που οι Πέρσες κατέστρεψαν το 480 π. Χ. 

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ:Ακρόπολη γιατί είναι το πιο τέλειο κτίριο

ΠΗΓΗ:Lab of Datum

https://www.youtube.com/watch?v=bIEHnOP1sPc&ab_channel=LabofDatum

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πώς Κατείχαν Τότε Αυτές Τις Γνώσεις; Παρθενώνας

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ:Η Μηχανή του Χρόνου – «Αφιέρωμα στην Ακρόπολη» – Β΄ ΜΕΡΟΣ

Με την βοήθεια κορυφαίων επιστημόνων, η εκπομπή παρουσιάζει το θαύμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας και του Περικλή, ο οποίος συγκρούστηκε με τους πολιτικούς του αντιπάλους, ώστε να ξεκινήσει την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του Ερεχθείου και του ναού της Αθηνάς Νίκης. Η «Μηχανή του χρόνου», καταγραφεί όσους σεβάστηκαν, αλλά και ατίμασαν τα μνημεία, τόσο στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο και στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής. 

Στην εκπομπή μιλούν, ο καθηγητής του ΕΜΠ και αναστηλωτής του Παρθενώνα, Μανόλης Κορρές, ο πρόεδρος των έργων συντήρησης Χαράλαμπος Μπούρας, η διευθύντρια της υπηρεσίας Μαρία Ιωαννίδου, καθώς και ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ:Η Μηχανή του Χρόνου - «Αφιέρωμα στην Ακρόπολη» – Α΄ ΜΕΡΟΣ 19 Ιουλίου 2017

Με την βοήθεια κορυφαίων επιστημόνων, η εκπομπή παρουσιάζει το θαύμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας και του Περικλή, ο οποίος συγκρούστηκε με τους πολιτικούς του αντιπάλους, ώστε να ξεκινήσει την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του Ερεχθείου και του ναού της Αθηνάς Νίκης. Η «Μηχανή του χρόνου», καταγραφεί όσους σεβάστηκαν, αλλά και ατίμασαν τα μνημεία, τόσο στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο και στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής. 

Στην εκπομπή μιλούν, ο καθηγητής του ΕΜΠ και αναστηλωτής του Παρθενώνα, Μανόλης Κορρές, ο πρόεδρος των έργων συντήρησης Χαράλαμπος Μπούρας, η διευθύντρια της υπηρεσίας Μαρία Ιωαννίδου, καθώς και ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής.

Η κατασκευή του Παρθενώνα σε τριδιάστατη απεικόνιση -ΒΙΝΤΕΟ (Περιήγηση στην Ακρόπολη)

 

Για την διάστρωση νέων επιφανειών στην Ακρόπολη. Επιστολή του κ. Τάσου Τανούλα

ΚΛΙΚ εδώ για να διαβάσετε τη δημοσίευση...

Τσιμενδώνη να γίνει!

Μάνος Σ. Στεφανίδης

Σκέφτηκα πολύ πριν γράψω αυτό το κείμενο κυρίως γιατί με ενοχλούν οι αβασάνιστες μεμψιμοιρίες ιδιαίτερα όταν κάτι διαφορετικό επιχειρείται να γίνει σ' αυτό τον τόπο. 

Προφανώς και υπήρχε εδώ και χρόνια ένας ελαφρύς, τσιμεντένιος διάδρομος περιδρομικά του Παρθενώνα ο οποίος και γλιστρούσε ή ήταν συχνά επικίνδυνος. Πολύ ορθά αποφασίστηκε η ανακατασκευή του διαδρόμου που θα βοηθούσε τους επισκέπτες και τους ΑΜΕΑ κατά την κυκλοφορία τους στον ιερό βράχο. Εξάλλου η Ακρόπολη είναι η βαριά μας - κυριολεκτικά - βιομηχανία και πρέπει να την προσέχουμε. Είναι τόσο επικερδής εξάλλου! Εύκολα και σίγουρα λεφτά. Αφού δεν διαθέτουμε πλέον καμία άλλη, σοβαρή βιομηχανία... Από τότε που πολιτικοί και συνδικαλιστές - χωρίς να παραγνωρίζω και την βουλιμία των πρώην εργοστασιαρχών - έκλεισαν κάθε μεγάλη μονάδα παραγωγής στη χώρα. Όμως μέχρι εδώ τα θετικά.

Αυτό που έγινε στην ανάβαση και στην κορυφή του ιερού βράχου είναι απλά βλασφημία. Κυρίως γιατί χωρίς φαντασία χρησιμοποιήθηκαν παχείς όγκοι μπετόν - τους είδα ιδίοις όμμασι - και δεν σκέφτηκε κανείς κάποια άλλη λιγότερο μόνιμη και όχι τόσο αποκρουστική λύση, μία πιο ανάλαφρη, ξύλινη κατασκευή όπως αυτή ας πούμε που χρησιμοποιείται στα κότερα. Κάτι δηλαδή που και ασφαλές θα είναι και θα μπορεί εύκολα τόσο να τοποθετηθεί όσο και να απομακρυνθεί. Το να αντιμετωπίζουμε τον Βράχο σαν μία οποιαδήποτε άλλη δημόσια κατασκευή - του κωμικοτραγικού, μεγάλου Περιπάτου συμπεριλαμβανομένου - είναι αδιανόητο. Αν το ΚΑΣ πήρε τέτοια απόφαση είναι υπόλογο και αν η πολιτική ηγεσία την αποδέχτηκε, είναι δίπλα ένοχη. Όχι, η κυρία Μενδώνη δεν είναι μία ακούραστη εργάτρια του πολιτισμού που βάλλεται άδικα από τους ανεγκέφαλους ή τους...ζηλόφθονους. Είναι μία στυγνή γραφειοκράτις που εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία χωρίς ιδιαίτερες ευαισθησίες και, φοβάμαι, χωρίς βαθύτερη γνώση.

Θυμάμαι, εφτά χρόνια πριν, όταν ήμουν ακόμη αναπληρωματικό μέλος του Συμβουλίου Μουσείων - πριν με ξηλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Ξυδάκης - τον αγώνα που είχα δώσει ώστε το εμβληματικό, παλιό μουσείο της Ακρόπολης, ευαίσθητα θαμμένο στον ιερό βράχο, άδειο πλέον, να μη γίνει αποθήκη όπως επέμενε η τότε γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ - κατά σύμπτωση λεγόταν και αυτή Μενδώνη ! - αλλά να αξιοποιηθεί με μεγαλύτερη φαντασία και ουσία αυτός ο μοναδικός όσο και άριστα προστατευμένος χώρος. Να γίνει δηλαδή ένα σημείο αναφοράς του διαχρονικού, ελληνικού πολιτισμού σε σχέση με την παγκόσμια κοινότητα. Ένα μικρό, πολυμουσείο εναλλακτικών λύσεων. Με τεράστια, πολιτισμική αλλά και πολιτική σημασία για τη χώρα. Έχω επιχειρηματολογήσει πολλές φορές σχετικά και δεν χρειάζεται να επανέλθω. Έχω στείλει επιστολές σε πρωθυπουργούς και υπουργούς αλλά δυστυχώς σε ώτα μη ακουόντων. 

Απλώς σκεφτείτε στο παλιό μουσείο της Ακρόπολης να υπάρχει ένας χώρος όπου τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου θα έστελναν τα πιο σημαντικά τους εκθέματα για να στεγαστούν για ένα διάστημα δίπλα σε ένα κούρο ή μία παλαιολόγεια εικόνα. Για να φέρω μία τάξη μεγέθους ακόμη και την Τζοκόντα θα δάνειζε το Λούβρο αν ήταν να εκτεθεί στο βράχο της Ακροπόλεως. Εν προκειμένω ποιος θα ήταν ο ιδανικότερος χώρος για να εκτεθεί, στους εορτασμούς του 2021, η "Καταστροφή της Χίου" του Ντελακρουά παρά το παλιό μουσείο της Ακρόπολης; Φαντάζεστε τη δυναμική του συμβολισμού; Αλλά εμείς σκεφτόμαστε μόνο τα τσιμέντα.

Πρόκειται, υπογραμμίζω, για έναν στεγασμένο χώρο όπου οι τουρίστες θα μπορούσαν να ξεκουράζονται πίνοντας ένα ποτήρι νερό και που θα είχαν λόγο για να παραμείνουν λίγο περισσότερο στον ιερό βράχο. Ένα μέρος όπου επίσης θα παρουσιαζόταν με εύληπτο τρόπο, μέσω της σύγχρονης τεχνολογίας, η τεράστια ιστορία του μνημείου. 

Αντί όλων αυτών που θα αξιοποιούσαν περισσότερο την Ακρόπολη χωρίς να την προσβάλλουν ή να την πληγώνουν, οι ... υπεύθυνοι επιλέγουν πρακτικές λύσεις, αποθήκες, μεταλλικές κατασκευές, τσιμεντώσεις, κακοσχεδιασμένα αναβατόρια κλπ. λες και ο Παρθενώνας με το Ερεχθείο είναι ο πύργος του Άιφελ ή κάποιος από τους εκατοντάδες μεσαιωνικούς πύργους της κεντρικής Ευρώπης. Καμία διαφορετική σκέψη εκτός της πεπατημένης. Αυτής της δηλαδή που θα φέρνει εύκολα λεφτά και ακόμη πιο "εύκολη" δόξα ενώ δεν θα προβληματίζει ιδιαίτερα τους υπεύθυνους. Αν ζούσαν ο Μανόλης Ανδρόνικος, ο Γιώργος Δεσπίνης, ο Μανόλης Χατζηδάκης, ο Δημήτρης Κωνστάντιος, ο Άγγελος Δεληβορριάς θα αντιδρούσαν οπωσδήποτε. Σήμερα, ευτυχώς, υπάρχει ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης, ο κορυφαίος αρχαιολόγος μας, τον οποίο θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν περισσότερο. Όμως ο ίδιος δεν είναι επισκέπτης υπουργικών προθαλάμων αλλά ζει απομονωμένος στο μεγαλόπνοο έργο που έχει επιτύχει στη Μεσσήνη. Μία καινούργια μαγική Πομπηία. Έναν καινούργιο Μυστρά, με αρχαιοελληνικό πρόσημο τώρα. Φοβάμαι, τέλος, ότι η τεχνοκρατική αντιμετώπιση του Παρθενώνα αντανακλά τη γενικότερη νοοτροπία όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της εποχής σχετικά με το τι είναι έργα και ακόμα περισσότερο τι είναι έργα πολιτισμού. Το τσιμέντο σαν αισθητική, σαν πανάκεια, σαν σημαία προόδου. Και βέβαια η ιδιωτική πρωτοβουλία πάνω από όλα! Η κόντρα Νιάρχου - Ωνάση που συνεχίζεται μέσω επιγόνων. Αφού έχει απομακρυνθεί τεχνηέντως η Αθηνά Ωνάση.Τι ανακούφιση είναι για το κράτος που βρίσκει χρήματα μόνο για τα ΜΜΕ. Έχω πάντως τη βεβαιότητα ότι ο πρωθυπουργός θα πληρώσει πολιτικά το τσιμέντωμα της Ακρόπολης ακόμη περισσότερο από όσο πληρώνει τον ανεκδιήγητο Μεγάλο Περίπατο. 

ΥΓ. Ανεκδιήγητη είναι και η απάντηση του γραφείου τύπου της κ. Υπουργού απέναντι στις δικαιολογημένες αιτιάσεις των πολιτών. Γιατί απλοί πολίτες αντέδρασαν σχετικά και όχι οι λαλίστατοι συνήθως δημοσιογράφοι, ο πνευματικός κόσμος ή η Ακαδημία Αθηνών. Εξυπνακισμός, ακκισμός, ειρωνία και υπεροψία χαρακτηρίζουν το κείμενο. Ή καλύτερα, υπεροψία και μέθη. Της εξουσίας προφανώς. Όμως, για πόσο;

ΠΗΓΗ:Μάνος Σ. Στεφανίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η Ακρόπολη είναι ο αεί χρόνος, είναι ιδεολογικό πλαίσιο, είναι η κορύφωση ενός ανυπέρβλητου και υπέρλαμπρου πολιτισμού που αγάπησε το Ωραίο. Το ανεπιτήδευτο, το φυσικό, το απλό και μοιραία ασύγκριτο και ανεπανάληπτο. Αλλά εσείς έχετε πάρει διαζύγιο απ το ωραίο.

Από Aristea Seremeti

Σκυρόδεμα σε λιθόστρωτα μονοπάτια, γαρμπίλι σε πλατώματα των οδών περιήγησης, ανελκυστήρες και φωταγώγηση.
Χορηγία του ιδρύματος Ωνάση με την υπογραφή του ΚΑΣ μέσω τηλεδιάσκεψης.

Η ασέλγεια στον ιερό βράχο δεν ήταν αρκετή, συνοδεύτηκε με την ευθεία στοχοποίηση ΑμεΑ, ηλικιωμένων και ανθρώπων με κινητικά προβλήματα εν γένει, ώστε να δοθεί η πρόφαση της διευκόλυνσής τους στην πρόσβαση στην Ακρόπολη για τις επαίσχυντες εργασίες τους.

Αλήθεια ποιος άνθρωπος, είτε ΑμεΑ, είτε ηλικιωμένος, είτε όποιος, αποδέχεται αυτή την διαμόρφωση του μέγιστου ιστορικού περιβάλλοντος της πόλης των Αθηνών, της χώρας, του πλανήτη όλου ώστε να έχει πρόσβαση σ ένα κατακρεουργημένο μεγαλειώδες μνημείο και σύμβολο, λίκνο πολιτισμού, ιδεών, φιλοσοφίας, αρχιτεκτονικής, επιστήμης.

Ποιος μπορεί να νιώσει χαρά σε αυτή την μπουρδελοποίηση του ακλόνητου στερεώματος, της γεωμετρίας, της αρμονίας, του κάλλους, του ωραίου της απόλυτης απλότητας που προκαλεί στον επισκέπτη δέος και θερμή αναζήτηση επαναπροσδιορισμού της ίδιας της ύπαρξής του, του ανθρώπινου γίγνεσθαι, των άφθαρτων αποξεχασμένων αρχών ζωής, του λησμονημένου μα συντριπτικού υψηλού αξιακού του συστήματος.

Ποιος μπορεί να νιώσει διευκολυμένος στην αισθητική του εμπορικού κέντρου τύπου Μανχάτταν όταν θελήσει να επισκεφτεί την Ακρόπολη.

Το Υπουργείο Πολιτισμού απαντά με ειρωνείες και χλεύη στις διαμαρτυρίες.
Ότι προϋπήρχε τσιμέντο στην Ακρόπολη, από πότε έχουμε να πάμε ρωτά.
Από τότε που Τούρκοι έριχναν βόλια, Άγγλοι απλώναν τις μπουγάδες τους, Γερμανοί μαγειροτσουκαλίζανε κι ουρούσαν, αρχαιοκάπηλοι αποσπούσαν και Ελληνίδες υπουργοί τερατουργούσαν και κακοποιούσαν Μενδώνη.
Οι βάρβαροι και οι βανδαλιστές ουκ ολίγοι.
ΔΕΝ είναι όλα χρήμα και αισθητική του κώλου και του κοσμοπόλιταν.
ΔΕΝ είναι όλα για πούλημα, εργολαβίες και χορηγίες.
ΔΕΝ είναι η Ακρόπολη χωραφάκι του πατέρα σας να κάνετε ό,τι γουστάρετε.

Η Ακρόπολη είναι ο αεί χρόνος, είναι ιδεολογικό πλαίσιο, είναι η κορύφωση ενός ανυπέρβλητου και υπέρλαμπρου πολιτισμού που αγάπησε το Ωραίο.
Το ανεπιτήδευτο, το φυσικό, το απλό και μοιραία ασύγκριτο και ανεπανάληπτο.
Αλλά εσείς έχετε πάρει διαζύγιο απ το ωραίο.
Είναι καταφανές αυτό.
ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑ !

Εν μέσω κορωνοϊού το ξενοδοχείο που κρύβει την Ακρόπολη εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο

Ύβρις...

Η πανδημία κάποια στιγμή θα φύγει, όμως αυτή η απόφαση της εκτελεστικής εξουσίας θα παραμείνει και θα θυμίζει την παρακμή του πολιτισμού μας.

Αποφασίσαμε να αποκρύψουμε το ΦΩΣ του κλασικού πολιτισμού για μια χούφτα ευρώ!!!

Ντρέπομαι....

Γ.Τ. 

Είχε προκαλέσει σάλο πριν λίγους μήνες και ξεκίνησε νέος γύρος διαμαρτυριών

Τι κι αν η αντίδραση ήταν διεθνής, τι κι αν η κινητοποίηση είχε αποφέρει χιλιάδες υπογραφές στην πλατφόρμα AVAAZ, με αίτημα να σταματήσει η ανέγερσή του. Παρόλα αυτά το υπό ανέγερση πολυώροφο ξενοδοχείο που προκάλεσε σάλο καθώς βρίσκεται, στη σκιά της Ακρόπολης, κρύβοντας την θέα της, εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο και ξεσήκωσε νέο γύρο διαμαρτυριών.  

Για το ξενοδοχείο αυτό έγινε μεγάλη συζήτηση  πριν λίγους μήνες, καθώς είχε γίνει διεθνής κινητοποίηση και είχαν συγκεντρωθεί 26.000 υπογραφές στην πλατφόρμα AVAAZ σε μία εβδομάδα, ενώ σχετικά αφιερώματα είχαν γίνει σε πολλά εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

Μάλιστα η οικοδομική άδεια του κτιρίου ακυρώθηκε, υπέρ της προστασίας του Ιερού Βράχου, τον περασμένο Νοέμβριο στην ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με Πρόεδρο την σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Αικ. Σακελλαροπούλου, μετά την αίτηση ακυρώσεως από την Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού με αίτημα τον χαρακτηρισμό ως αντισυνταγματικών των όρων δόμησης και χρήσεων γης.

Στην απόφαση ΣΤΕ είχε τονισθεί η σπουδαιότητα των ιστορικών μνημείων και τοπίων:

«Ειδικά ως προς τις οικοδομικές εργασίες, εξετάζεται αν το κτίσμα, εν όψει των διαστάσεων, της μορφής και της απόστασής του από το μνημείο, δύναται να επιφέρει άμεση ή έμμεση βλάβη στο μνημείο και στον περιβάλλοντα χώρο του. Προστατευόμενο δε στοιχείο των μνημείων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου συνιστά και η ανεμπόδιστη θέασή τους, καθώς και ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της ευρύτερης περιοχής, η οποία τελεί σε άμεση οπτική επαφή με τα μνημεία και είναι αναγκαία για την ανάδειξη τους».

«Κατά την απόφαση, η ανάγκη ελέγχου της δόμησης ήταν εν προκειμένω επιτακτικότερη διότι η Διοίκηση, παρά την πάροδο μακρού χρόνου από την ένταξη της περιοχής, η οποία ευρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου, στον αρχαιολογικό χώρο των Αθηνών (2004), δεν μερίμνησε για την θέσπιση ειδικών όρων δόμησης αυτής, με αποτέλεσμα την ελλιπή προστασία του σημαντικότερου μνημείου του κλασικού πολιτισμού».

Η ανακοίνωση της ΕΛΛΕΤ

Η ιστορία της κλοπής της μετόπης του Παρθενώνα που θα μας… δανείσουν οι Γάλλοι για τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Γάλλος αρχαιοκάπηλος την πήρε από την Ακρόπολη πριν τον Έλγιν

Τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα δεν στολίζουν τις βιτρίνες μόνο του Βρετανικού Μουσείου. Μία από τις ανάγλυφες μετόπες που άλλοτε κοσμούσαν περιμετρικά τον αρχαίο ναό της Ακρόπολης εκτίθεται στο Λούβρο περισσότερο από 200 χρόνια. Πριν ακόμα ο Έλγιν λεηλατήσει το ιστορικό μνημείο, τον είχε προλάβει ένας Γάλλος διπλωμάτης. Οι μετόπες του Παρθενώνα ήταν συνολικά 92. 

Μοιρασμένες αρμονικά στις τέσσερις όψεις του ναού, οι ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες απεικόνιζαν επικές σκηνές της ελληνικής μυθολογίας. Μάλιστα, κάθε πλευρά είχε τη δική της θεματική. Οι μετόπες της ανατολικής όψης αναπαριστούσαν τη Γιγαντομαχία, ενώ δυτικά απεικονιζόταν η εισβολή των Αμαζόνων στην Αθήνα. Η βόρεια όψη έδειχνε σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο και τη σωτηρία της Ωραίας Ελένης, ενώ στις μετόπες της νότιας μεριάς του ναού υπήρχαν σκαλισμένες σκηνές από την Κενταυρομαχία. 

Ο Παρθενώνας από τα νοτιοδυτικά. Flickr ...

Οι μετόπες της νότιας όψης είναι και αυτές που έχουν λεηλατηθεί και αποσπάστηκαν (με βίαιους τρόπους, ακόμη και με πριόνισμα) από το «σπίτι» τους. Εδώ και πάνω από δύο αιώνες βρίσκονται διαμοιρασμένες σε τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Δεκαπέντε από τις συνολικά 32 εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο και αποτελούν μέρος των «ελγίνειων μαρμάρων» που κλάπηκαν από τον Βρετανό λόρδο στις αρχές του 19ου αιώνα. Μόλις μία παραμένει λίγα μέτρα μακριά από την αρχική της θέση. Ο σημερινός τόπος φιλοξενίας της είναι το Μουσείο της Ακρόπολης. 

Ωστόσο, υπάρχει μία ακόμη μαρμάρινη μετόπη που είχε αποσπαστεί μερικά χρόνια πριν τις λεηλασίες του Έλγιν.

Η κλεμμένη μετόπη που επιστρέφει ως δανεική 

Ωγκύστ Ντε Σουαζέλ Γκουφιέ, ένας γάλλος διπλωμάτης που είχε επισκεφθεί την Αθήνα στα τέλη του 18ου αιώνα, εντυπωσιασμένος από τα αρχαία μνημεία, θέλησε να αποσπάσει μέρος της ζωφόρου του Παρθενώνα προκειμένου να τη μεταφέρει στην πατρίδα του. Άλλωστε, ο Σουαζέλ ήταν γνωστός αρχαιοκάπηλος της εποχής και είχε πλουτίσει από τις αρχαιότητες που υφάρπαζε. 

Μία Καρυάτιδα ατενίζει τον λόφο του Φιλοπάππου το 1930...

Φωτογράφος Walter Hege.

Η άγνωστη σπηλιά της Ακρόπολης που έγινε Θεραπευτήριο μετά το μεγάλο λοιμό της Αθήνας. Πως γινόταν η υπνοθεραπεία και ο ρόλος της ιεράς κρήνης, η οποία έγινε αγίασμα από τους χριστιανούς

Η Νότια Κλιτύς της Ακρόπολης προσέλκυσε από νωρίς τους κατοίκους της Αθήνας λόγω της μορφολογίας του εδάφους και της φυσικής προστασίας που τους παρείχε, καθώς και της ύπαρξης πηγών με πόσιμο νερό. Εκεί οικοδομήθηκαν σημαντικά ιερά και θεατρικά οικοδομήματα με μεγάλη θρησκευτική, πολιτιστική και πνευματική σημασία. 

Σε αυτή την πλαγιά του ιερού βράχου βρίσκεται το «θεραπευτήριο της αρχαιότητας». Πρόκειται για ένα σπήλαιο, δίπλα στο Διονυσιακό Θέατρο, και το Ωδείο, όπου τον 5ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκε το Ασκληπιείο, το ιατρείο που ήταν αφιερωμένο στον θεό της ιατρικής, Ασκληπιό. 

Ιδρυτής ήταν ο Τηλέμαχος ο Αρχανεύς ο οποίος έφερε τη λατρεία του από την Επίδαυρο τα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου, αφότου ο μεγάλος λοιμός που μάστισε την Αθήνα στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες πολίτες. Ο τραγικός ποιητής Σοφοκλής ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την εισαγωγή της λατρείας του Ασκληπιού στην Αθήνα και ίσως να οφείλεται σε δικές του ενέργειες η εγκατάσταση του Ιερού του Ασκληπιού δίπλα ακριβώς στο Θέατρο του Διονύσου. Λέγεται ότι ο ποιητής είχε στο σπίτι του τη λατρευτική εικόνα του θεού και είχε ιδρύσει και βωμό γι’αυτόν. Ο Σοφοκλής είχε συνθέσει και παιάνα για τον θεό, που έψελναν οι Αθηναίοι επί αιώνες και μάλιστα, όταν ο μεγάλος δραματουργός πέθανε, τιμήθηκε με το όνομα Δεξίων, επειδή είχε “δεξιωθεί” τον Ασκληπιό.

Τι συνέβη στο Φρόιντ τη μοναδική φορά που πήγε στην Ακρόπολη

Ο Φρόιντ ήρθε μια και μοναδική φορά στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 1904.  

Συγκεκριμένα έφτασε στην χώρα μας στις 3 του Σεπτέμβρη, με δρομολόγιο της εταιρείας Lloyd, συνοδευόμενος από τον μικρό του αδερφό Alexander (ο οποίος ονομάστηκε έτσι μετά από επιμονή του ίδιου του Φρόιντ, που έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα).

Οι δυό τους ήταν προηγουμένως διακοπές στην Ιταλία και σκόπευαν έτσι κι αλλιώς να έρθουν στην χώρα μας, με την διαφορά ότι ο πρώτος τους σταθμός, σχεδίαζαν να είναι η Κέρκυρα. Άλλαξαν όμως τα σχέδια τους, όταν κάποιος φίλος του Αλέξανδρου, τους υπέδειξε ως καταλληλότερο προορισμό την Αθήνα, λόγω του καύσωνα που είχε η Κέρκυρα τότε, αλλά και των πολύ βολικών δρομολογών της εταιρείαςLloyd.

Έφτασαν λοιπόν στην Αθήνα, κατέλυσαν στο δωμάτιο 31 του ξενοδοχείου «Αθηνά», κι αφού ο Φρόιντ έβαλε το καλύτερο του πουκάμισο, επισκέφτηκαν το Θησείο, ήπιαν καφέ κι ανέβηκαν στην Ακρόπολη. Έμειναν εκεί για 2 ώρες και την επόμενη μέρα ξαναπήγαν και ξόδεψαν όλο σχεδόν τον χρόνο τους εκεί. Η βροχή τους έκανε να καταφύγουν στο υπόστεγο του Μουσείου, το οποίο όμως ήταν κλειστό κι έτσι έμειναν να θαυμάζουν την θέα της πόλης από ψηλά.

Φωτογραφίες από αυτό το ταξίδι, δεν σώζονται. Σώζονται όμως επιστολικά δελτάρια που ο Φρόιντ έστειλε στην γυναίκα του, την Μάρθα. Έτσι, γνωρίζουμε πως μετά την Αθήνα, τα δύο αδέρφια πήγαν με το τρένο στην Κόρινθο, την πόλη της παιδικής ηλικίας του Οιδίποδα, κι ακολούθως επισκέφτηκαν την Πάτρα, απ' όπου κι αναχώρησαν στις 10 το βράδυ, της 6ης Σεπτεμβρίου, με προορισμό την Τεργέστη.

Για τον Φρόιντ αυτές οι ώρες στην Ακρόπολη, ήταν εξαιρετικά σημαντικές και τις θυμόταν ως το θάνατό του, επειδή έπαθε κάτι εκεί που ο ίδιος ονόμασε «σύγχυση της μνήμης» και το περιέγραψε εκτενώς σε γράμμα που έστειλε στον φίλο του Romain Rolllan. Ήταν σαν να μην πίστευε ότι το μνημείο αυτό, για το οποίο τόσα είχε μάθει και διαβάσει, υπήρχε όντως.

Εκπληκτική διαδραστική εφαρμογή για να περιηγηθείτε μέσα στην Ακρόπολη από τον υπολογιστή σας!

Η εικονική περιήγηση στα μνημεία της Ακρόπολης είναι μία διαδικτυακή εφαρμογή που επιτρέπει τη διερεύνηση του αρχαιολογικού χώρου με διαδραστικό τρόποεριήγηση στα μνημεία της Ακρόπολης είναι μία διαδικτυακή εφαρμογή που επιτρέπει τη διερεύνηση του αρχαιολογικού χώρου με διαδραστικό τρόπο

ΕΔΩ:acropolis-virtualtour.gr

 

Αποτελείται από εικόνες και πανοράματα υψηλής ανάλυσης των σπουδαιότερων μνημείων του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του Ερεχθείου και του ναού της Αθηνάς Νίκης καθώς και από λεπτομερείς φωτογραφικές απεικονίσεις επιλεγμένων εξωτερικών όψεων των αρχαίων τειχών που περιβάλλουν το βράχο.