Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Απριλίου 2023

ΤΟ ΚΟΙΝΌ ΜΑΣ ΒΊΩΜΑ



Του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου

Ὅσα βιώνουμε ὅλοι μαζί εἶναι κοινές μνῆμες πού μᾶς δένουν. Δέν εἶναι ἡ ἰδεολογία αὐτή πού συγκροτεῖ κοινότητα. Εἶναι τό κοινό μας βίωμα. Πού ὅσο πιό βαθύ εἶναι, τόσο πιό ἄρρηκτος εἶναι ὁ δεσμός μας.

Τά ὅσα ζοῦμε κάθε χρόνο τό Πάσχα, τόν δεκαπευνταύγουστο, τά Χριστούγεννα, περισσότερο ἤ λιγότερο βαθιά, μᾶς συγκροτοῦν ὥς κοινότητα. Αὐτές τίς μέρες θά πᾶμε ὅλοι μαζί στήν ἐκκλησία, θά νηστέψουμε, θά ψάλουμε, θά συντριβοῦμε ἀκούγοντας τά πάθη τοῦ Θεανθρώπου, θάά ἀκολουθήσουμε τόν ἐπιτάφιο ψέλνοντας σάν νά 'μαστε ὅλοι ἡ Παναγιά τό "ὦ γλυκύ μου ἔαρ", θά βάψουμε τά αὐγά μας, θά ἑτοιμάσουμε τό ἀρνί μας, θά λάβουμε τό ἅγιο φῶς, θά φωνάξουμε τή νίκη τῆς ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου: "Χριστός Ἀνέστη"! Θά ἀγκαλιαστοῦμε, θά φιληθοῦμε μέ γνωστούς καί ἀγνώστους, θά μεταλάβουμε ἀπό τήν ἴδια λαβίδα! Θά ξεκινήσουμε τό γλέντι πού θὰ κρατήσει ὅλη τήν ἑπόμενη μέρα...

Αὐτό περίπου ἔκαναν οἱ παπποῦδες μας γιά αἰώνες, αὐτό περίπου ἐλπίζουμε νά κάνουν καί τά ἐγγόνια μας. Εἶναι φυσικά σεβαστή κάθε ἄλλη ἀτομική ἐπιλογή. Ὅμως οἱ ἀτομικές ἐπιλογές ποτέ δέν συγκρότησαν κοινότητα πολιτισμού...

Παρασκευή 14 Απριλίου 2023

Οι πόνοι της Παναγιάς – Κ. Βάρναλης (εκπληκτική απόδοση από το Νίκο Ξυλούρη – βίντεο)


μαναδες
Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ’ άδικο φωνάξεις
Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή,
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.
Συ θα ‘χεις μάτια γαλανά, θα ‘χεις κορμάκι τρυφερό,
θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό,
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης.
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης
Τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,
να σκύβω την ανάσα σου ν’ ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,
κ’ υστέρα απ’ το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι…

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή του Χριστού;


π. Λίβυος 


Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή του Χριστού; Ούτε τα θαύματα, ούτε οι θεραπείες, ούτε τα μέγιστα σημεία, αλλά η εκείνη την στιγή που έγινε απόλυτα "ευάλωτος". Η στιγμή της άκρας ταπείνωσης Του. Η ώρα του Σταυρού, του φόβου, της αγωνίας, της αγάπης που γίνεται θυσία. "Ανήμπορος" και "ανυπεράσπιστος" αγκαλιάζει την ζωή μας όλη. Ένας Θεό που ξέρει τι θα πει μοναξιά και πόνος δεν μπορεί παρά να είναι ο δικός μας Θεός. 

Προδομένος και ξεχασμένος απο όλους, σαν ένας απλός καθημερινός άνθρωπος που μάχεται με την ελπίδα και την απόγνωση. Η δόξα του είναι ο Σταυρός του, ο φόβος, η αγωνία η ολική παράδοση στο θείο θέλημα, στο σχέδιο της Θείας οικονομίας. 

Γιατί τα θαύματα, οι θεραπείες, τα σημεία, η ανάσταση, ήταν πολύ κοντά στην Θεϊκή του φύση, η κένωση όμως, η ταπείνωση, ο εξευτελισμός, ο πόνος και η μεγίστη δοκιμασία αυτός ο ασήκωτος σταυρός ολάκερης της ανθρωπότητας, ήταν επιλογή του και μόνο.

 Κένωσε τον εαυτό του. Έχασε κάτι για να γίνει άνθρωπος και να μπει στην ιστορία της ανθρωπότητας με σκοπό να την σώσει. Αφήνει την Ουράνια μακαριότητα για να εισέλθει στην ανθρώπινη τραγικότητα. Κι αυτό μας διδάσκει ενας ήθος, οτι η αγάπη ξέρει να χάνει για να σώσει.  

Η πιο ιερή στιγμή ενός ανθρώπου είναι εκείνη που φανερώνεται ως ευάλωτος μπροστά μας. Ένας άνθρωπος που ξεσκεπάζει τα πάθη του ή φανερώνει την αδύναμη πλευρά της ύπαρξης του, είναι απόλυτα αγαπητός και ιερός. Γι αυτό ίσως και να μην υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία-αστοχία, από το να εκμεταλλευόμαστε τις αδύναμες στιγμές και πλευρές μιας ανθρώπινης ψυχής. Την στιγμή που ο άλλος ξεγυμνώνεται μπροστά μας, μια μονάχη κίνηση υπάρχει, να τον ντύσουμε με την αγάπη. 

Πέμπτη 13 Απριλίου 2023

Ο Χριστός του Κάρλος Φουέντες

681x454

«Η εκκλησία είναι άδεια, η λειτουργία έχει τελειώσει. Τα λουλούδια γυαλίζουν λιγότερο από το Ιερό. Σε μια μεριά του κεντρικού κλίτους υψώνεται γεμάτος ρόζους ο σταυρός όπου κρέμεται ο θυσιασμένος Χριστός, ταλαιπωρημένος και μαυρισμένος από τις τόσες λιτανείες.
 Κοντοστέκεται μια στιγμή πριν να εισδύσει σ’ αυτή την κιβωτό, ερμητικά κλειστή στον κόσμο. Απέναντι στη μορφή από γυαλιστερή λάκα δεν τον συγκρατεί ο φόβος μα μία ανεξήγητη αγάπη, η ίδια που τον κάνει να τρέμει στην ανάμνηση του ζωντανού κόσμου το ίδιο εκείνο πρωί ή το σωσμένο κερί του Μ. Σαββάτου. Το βρωμισμένο πρόσωπο του μαυρισμένου Χριστού, ρυτιδωμένο από αιμάτινα ρυάκια, βρίσκεται εκεί. Τα μάτια λάμπουν κάτω από τα φρύδια, σχεδιασμένα στο σχήμα του πόνου. Το άκαμπτο σώμα δεν κινείται, αν και τα μπράτσα είναι πάντα ζωντανά, σμίγοντας το μαρτύριο με την προσδοκία. Το κόκκινο ύφασμα, στολισμένο με πολύτιμους λίθους, πέφτει ίσιο ανάμεσα στην κοιλιά και τις λαγόνες, κι από εκεί κατεβάινουν σαν ποταμοί οι βασανισμένοι μηροί, καταλήγοντας στο μοναδικό καρφί, μπηγμένο στα πόδια. Είναι βέβαιος ότι το σώμα του Σωτήρα δεν θα κινηθεί, δε θα γλιστρήσει απ’ τα χέρια του καθώς τα αντικείμενα του κόσμου. Ο Χάιμε γονατίζει και δεν ξέρει τι να κάμει.

Τετάρτη 12 Απριλίου 2023

Η Δίκη του Χριστού σε νομική ανάλυση από δικαστή

Στην εβραϊκή δίκη του Μεγάλου Συνεδρίου σημειώσαμε 
32 σοβαρές παραβάσεις του Ρωμαϊκού Δικαίου!




ΚΛΙΚ για να διαβάστε την ανάρτηση...

Αφιέρωμα στο Ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου που τελείται κάθε Μεγάλη Τετάρτη. Στην ορθόδοξη Ρωσία τελείται κατά τη Μεγάλη Πέμπτη.

ΚΛΙΚ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να διαβάσετε την ανάρτηση ....

Τρίτη 11 Απριλίου 2023

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ (Μητροπολίτης πρώην Κισσάμου & Σελίνου Ειρηναίος)




Στο 2ο επεισόδιο της σειράς «ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ» (ΕΤ 1) παραγωγής 1987 με σκηνοθέτη τον Γιώργο Ζερβουλάκο ο Μητροπολίτης πρώην Κισσάμου & Σελίνου Ειρηναίος αναφέρεται στο νόημα των Παθών της Μεγάλης Εβδομάδας και στο περιεχόμενο της Μεγάλης Τρίτης (την αμαρτία ως αστοχία, την μετάνοια την εξομολόγηση. 

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλονται πλάνα από την ύπαιθρο της Μάνης και ακούγονται ύμνοι της Μεγάλης Παρασκευής. Ψάλλει η βυζαντινή χορωδία του Λυκούργου Αγγελόπουλου.

Η ποίηση τής Μεγάλης Εβδομάδος



Μπαμπινιώτης Γεώργιος 


• μουσικότητα που παράγεται από την ΠΑΡΗΧΗΣΗ συγκεκριμένων φθόγγων:
—«Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος, ὁ μαθητὴς καὶ ἐπίβουλος, ὁ φίλος καὶ διάβολος» και «Ἰούδας ὁ προδότης δόλιος ὤν, δολίῳ φιλήματι, παρέδωσε τὸν Σωτῆρα Κύριον, τὸν Δεσπότην…» (M. Πέμπτη).

•  μουσικότητα από  την ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: 
—στον Ακάθιστο Ύμνο: «Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι ἡ Παρθένος ζητοῦσα…» 
—Το ίδιο και στα εγκώμια τής M. Παρασκευής:
«θάνατον θανάτῳ θανατοῖς, Θεέ μου, θείᾳ σου δυναστείᾳ» 
—σε τροπάρια τής M. Πέμπτης:
«Ἔστησαν τὰ τριάκοντα ἀργύρια τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου, ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ».

• Σωρευτική παράθεση ΣΥΝΩΝΥΜΩΝ, ήτοι σημασιολογικών ομοιοτήτων:  
—στον Ακάθιστο Ύμνο: στην προσφώνηση τής Παναγίας 
«ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἀγνὴ Παρθένε». 
—Στον γεμάτο ταπείνωση αυτοχαρακτηρισμό τού προσευχομένου:
«μὴ βδελύξῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἐναγῆ, τὸν αἰσχροῖς λογισμοῖς καὶ λόγοις καὶ πράξεσι ὅλον ἐμαυτὸν ἀχρειώσαντα». 

Δευτέρα 10 Απριλίου 2023

Τι σημαίνουν Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται και Τον Νυμφώνα Σου βλέπω (ερμηνεία και ανάλυση)



του κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη, θεολόγου και συγγραφέως.

Τον ευχαριστούμε για το άρθρο του στην Αέναη επΑνάσταση.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου


Δύο από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας είναι τα:
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται» και «Τον Νυμφώνα Σου βλέπω».
Ποια είναι όμως η σημασία τους;


Το πρώτο απ’ αυτά λέει: 

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται»

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται
εν τω μέσω της νυκτός,
και μακάριος ο δούλος,
ον ευρήσει γρηγορούντα.
Ανάξιος δε πάλιν
ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε ουν, ψυχή μου,
μη τω ύπνω κατενεχθείς,
ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς
και της βασιλείας έξω κλεισθείς.
Αλλά ανάνηψον κράζουσα·
Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών,
διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».

Σάββατο 8 Απριλίου 2023

Μεγάλη Εβδομάδα στο ΑΝΤΙΦΩΝΟ

Μεγάλη Εβδομάδα



π. Μιλτιάδης Ζέρβας, Βασίλης Ξυδιάς, π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, π. Βαρνάβας Γιάγκου,  π. Δημήτριος Μπαθρέλλος, π. Εὐάγγελος Γκανᾶς, Δημήτρης Μαυρόπουλος, π. Νικόλαος Λουδοβίκος 

ΚΛΙΚ στην εικόνα που ακολουθεί ή στο σύνδεσμο https://antifono.gr/pasxa/


Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

Μεγάλη Σαρακοστή - Η Μεγάλη Εβδομάδα και οι εκ μέρους μας στρεβλώσεις της

Ημερήσιο πρόγραμμα για την Μεγάλη Εβδομάδα - About Woman

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π. Θεοδόσιος

Από πέρυσι ήδη, αλλά πολύ περισσότερο φέτος (για τους θεσμικά, αλλά και για τους ουσιαστικά χριστιανούς), ο εορτασμός του Πάσχα, που θα γίνει υπό πίεσιν, έχει φέρει στην επιφάνεια πολλά τεχνικά και ουσιαστικά θέματα. Η ρουτίνα της παγιωμένης συνήθειας και το τυπικό που έχει αποχτήσει σταδιακά πέτρινη ακαμψία, είναι πλέον συνήθειες, για μεν τους θρησκευόμενους ψυχολογικής εν πολλοίς ανακούφισης, για δε τους μη θρησκευόμενους, «συμμετοχή» σε φολκλορικές τοπικές συνήθειες! Αυτό πάντοτε, και τώρα έκδηλα με την ελλιπή συμμετοχή, λόγω του υπερβολικού πολλές φορές ψυχολογικού φόβου του ιού.

Ας μη φοβόμαστε, τουλάχιστον όσοι θέλουμε να είμαστε χριστιανοί, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Η Θεία Λειτουργία έχει καταλήξει εορταστικό τυπικό, όχι υλοποίηση του λόγου του Χριστού «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν»!

Η μετάληψη είναι απόηχος και ανάμνηση παιδικής εορταστικής συνήθειας (Χριστούγεννα-Πάσχα-Παναγίας) και όχι συνειδητοποιημένη αποδοχή του λόγου του Χριστού «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον»!

Η προσευχή έχει καταντήσει ψυχολογική πίεση αιτημάτων για κάλυψη αναγκών ή θεμάτων υγιείας. Έχει εκπέσει δηλαδή, για τους περισσότερους, στην φρικαλέα επιπολαιότητα: «Ας μπούμε να ανάψουμε ένα κερί»!

Η μεγαλύτερη γιορτή του ετήσιου εκκλησιαστικού κύκλου, η γιορτή του Πάσχα, συνδυασμένη με την άνοιξη και την επιστροφή στον τόπο καταγωγής, για συνεορτασμό με τους συγγενείς, αποχτάει ένα στοιχείο βιταλιστικό, που επιτείνει το «σκόρπισμα» και γίνεται ανακουφιστική ανάπαυλα στην καθημερινή ρουτίνα και όχι προσκυνηματική αναζωογόνηση και προσθήκη πίστεως, έστω σ’ εκείνους που υπάρχει η πίστη. Η φόρτιση της ατμοσφαιρικής συνήθειας συντρίβει την ουσία του εορτασμού.

Κεφαλαιώδες -ατυχώς αμετακίνητο- μέχρι τώρα εμπόδιο συμμετοχής, η μορφή της γλώσσας! Πώς να αντέξεις μιάμιση, δυόμιση, τεσσερισήμισι ώρες ακολουθία, χωρίς να αντιλαμβάνεσαι τα διαμειβόμενα; Αλλά να προσπαθείς σαν «τυφλός», αγνοών την γλώσσα, δια της «αφής»-θεάματος, να συμμετάσχεις στα τελούμενα;

Η Μ. Εβδομάδα έχει ένα εντυπωσιακό «σκηνογραφικό» αποτύπωμα. Άραγε μήπως για αναπληρωτική αντιστάθμιση και δέσμευση της προσοχής των χριστιανών, που δεν κατανοούν τα προσευχητικά λεγόμενα; Έχει συγχρόνως και μια ακατανόητη σύγχυση χρονικών δεδομένων. Το βράδυ διαβάζουμε τον όρθρο της ερχομένης-επομένης ημέρας και το πρωί τελούμε τον... εσπερινό!!! Και ακούς τον παπά το βράδυ να δέεται και για σένα λέγοντας: «Πληρώσωμεν τὴν ἑωθινὴν δέησιν...» ενώ το πρωί να φωνάζει (ενώ μόλις έχει ξημερώσει!): «Ἑσπέρας προκείμενον»! Και αυτά να μην ενοχλούν κανένα και λόγω της πακτωμένης (και όχι απλά παγιωμένης) συνήθειας και λόγω της γλωσσικής άγνοιας.

Κυριακή 17 Απριλίου 2022

ΕΛΚΟΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ



Ναί, ἀλήθεια, ὁ Ἑλκόμενος ἔχει δυὸ χέρια
τόσο λυπημένα μέσα στὴ θηλειά τους
ὅμως τὸ φρύδι του σαλεύει σὰν τὸ βράχο ποὺ ὅλο
πάει νὰ ξεκολλήσει πάνου ἀπ᾿ τὸ πικρό του μάτι.

Γιάννης Ρίτσος, Ρωμιοσύνη

«Εγώ ως αρνίον άκακον αγόμενον του θύεσθαι» (Ιερεμ. ια’, 19).  Προφητεία για τον «Ελκόμενον επί Σταυρού».

Τον «Ελκομένον Χριστόν», δηλαδή τον Χριστό που σέρνεται «προς το σταυρωθήναι».

Ονομαστή η ομώνυμη φορητή εικόνα της Μονεμβασίας, που είχε συγκινήσει κατά τον 12ο αιώνα ολόκληρο το Βυζαντινό κόσμο.
Όπως αναφέρουν οι Χρονικογράφοι της τότε εποχής, ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ισαάκιος Άγγελος (1185-95) παρέλαβε από τη Μονεμβασιά την περίφημη εικόνα του Ελκομένου Χριστού, για να στολίσει την εκκλησία του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ, που ο ίδιος είχε κτίσει σε Προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Η καλλιτεχνική αξία της εν λόγω εικόνας είχε κάνει τότε μεγάλη εντύπωση στη Βασιλεύουσα και γι’ αυτό την αναφέρουν με θαυμασμό όλοι οι βυζαντινοί συγγραφείς που την είδαν και την προσκύνησαν.

ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Κυριακή 25 Απριλίου 2021

ΜΙΚΡΟ ΤΡΙΩΔΙΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ


Του Παναγιώτη Μπούρδαλα

Καλημέρα και χρόνια μας πολλά.

ΜΙΚΡΟ ΤΡΙΩΔΙΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Σε όλες τις εποχές και όπου γης η ανθρωπότητα ποτέ δεν ήταν, ούτε ακόμα είναι ενιαία και ομογενοποιημένη. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ταξική κυριαρχία ή και στην οικονομική και εργασιακή διαστρωμάτωση. Αναφέρομαι ιδίως στην ευρύτερη πολιτισμική, που για τις δικές μου θεωρήσεις στο εσωτερικό της περιλαμβάνονται οι οικονομικοκοινωνικές και θρησκευτικές.

Μια μερίδα που κάνει πολύ θόρυβο είναι η αυτή που κάνει χρήση της συστημικής βίας: ιδεολογικής, επικοινωνιακής - δημοσιογραφικής, εκπαιδευτικής, οικονομικής, αστυνομικής και στρατιωτικής. Μαζί τους συχνά συμπλέει πολύ μεγάλο μερίδιο μιας κοινωνίας, κυρίως λόγω πλύσης εγκεφάλου και φόβου.
Μια δεύτερη μερίδα αποτελούν οι στενάζουσες τάξεις και στρώματα, οι οποίες προσδοκούν την αποτίναξη του ζυγού. Συχνά με ανώριμες εξεγέρσεις ή οργανωμένες επαναστάσεις. Και οι δύο όμως κατά το πλείστον περιλαμβάνουν και πρωταγωνιστές που δεν πιστεύουν στον πολιτισμό, δηλαδή στο βάθος των ανθρωπίνων σχέσεων ως ιδανικό που μπορεί και οφείλει να εκφράζεται στο ιστορικό παρόν. Γι’ αυτό αποζητούν συχνά ένα γενναίο ηγέτη που θα λύσει στο εδώ και τώρα το γόρδιο δεσμό.
Μια τρίτη μερίδα αποτελείται από όσους θέλουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες μιας εξέγερσης που να έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Γι' αυτό δίνουν μεγάλη σημασία στο οργανωτικό κομμάτι και την προετοιμασία, αλλά και σε ένα ισχυρό ταμείο για όπλα, συναλλαγές κλπ.