Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία...

Ο μαρκόνης της Ουτοπίας+του ανέφικτου,σαλπάρει για το τελευταίο μπάρκο σαν σήμερα το 1975,μόλις 65...

O Τελευταίος Αποχαιρετισμός

Ο Αποχαιρετισμός-Επικήδειος που ακολουθεί εκφωνήθηκε στον Τάφο του Νίκου Καββαδία στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, στις 11 Φεβρουαρίου 1975, από τον Χρήστο Παντελίδη, Ναυτικό, Φίλο του Νίκου Καββαδία.

"Αγαπημένε μας, Σύντροφε Ποιητή: Ο χθεσινός άνεμος, έφερε σε μας τους Ναυτικούς το πιο θλιβερό ραπόρτο.. Το φορτηγό που περίμενες να σε πάρει, καθυστέρησε. Είναι τραβερσομένο καταμεσής του Ωκεανού, ζωσμένο στο πούσι. Στα Ποστάλια τελείωσαν τα ματσακονίσματα, οι Ναύτες κρεμασμένοι στις σκαλωσιές βάφουν τις άγκυρες, τραγουδώντας τα δικά σου τραγούδια. Οι καπετάνιοι δοκιμάζουν την μπουρού. Το Σερβέι σε λίγο τελειώνει..

Ένας Μαρκόνης ανήσυχος, χθες αργά έστειλε το ραπόρτο στ’ αγαπημένα σου μαραμπού να μη γρυλλίζουν πια.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Του Νίκου Καββαδία 

Σε ένα από τα ταξίδια του, όταν το πλοίο έπιασε λιμάνι στην Αργεντινή, ο Νίκος Καββαδίας θέλησε να επισκεφτεί ένα από τα μπορντέλα της περιοχής για να απολαύσει τη γυναικεία συντροφιά. 

Εκεί συνάντησε μια κοπέλα, που αν και δεν ήταν πολύ όμορφη, του τράβηξε το ενδιαφέρον, γιατί πάνω στο τραπέζι του δωματίου της είχε ελληνικές εφημερίδες.

 Όταν ο ποιητής της μίλησε στα ελληνικά και τη ρώτησε αν είναι «πατριώτες», η κοπέλα έπεσε πάνω του και άρχισε να τον παρακαλεί να τη σώσει. 

Όπως του εξομολογήθηκε, όταν ήταν φοιτήτρια στη Γαλλία γνώρισε και ερωτεύτηκε ένα νεαρό. Εκείνος την έπεισε ότι την αγαπάει και κατάφερε να την κάνει να τον ακολουθήσει στην Αργεντινή.

 Τελικά, ο νεαρός δεν ήταν ερωτευμένος, αλλά απατεώνας, αφού μόλις έφτασαν στην Αργεντινή την πούλησε σε οίκο ανοχής. Εκεί, ήταν υποχρεωμένη να δέχεται τους «γελαδάρηδες» της περιοχής για πελάτες. Η κοπέλα έμπλεξε χωρίς να το καταλάβει και δεν μπορούσε με τίποτα να ξεφύγει από τον προαγωγό της....

Η ιστορία της Ελληνίδας συγκίνησε τον ευαίσθητο Καββαδία,

 που της υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε την επόμενη μέρα, μαζί με συναδέλφους του ναυτικούς για να την πάρει. 

Πράγματι, την επόμενη μέρα ο ποιητής ξαναπήγε στον οίκο ανοχής, μαζί με άλλους ναυτικούς.

 Με τη βοήθειά τους, ακινητοποίησε τον φρουρό, κατάφερε να «κλέψει» την κοπέλα και να την πάρει μαζί του στο καράβι.

 Εκεί, αν και ήταν μόνη της ανάμεσα σε δεκάδες άντρες, δεν την πείραξε κανείς. 

Όταν το πλοίο έφτασε σε λιμάνι της Ευρώπης, ο Καββαδίας κατάφερε να εξασφαλίσει στην κοπέλα εισιτήρια για την Ελλάδα....

Ο ποιητής έσωσε την κοπέλα, αλλά εκείνη, όταν τον συνάντησε αρκετό καιρό μετά, στο σπίτι του Μ. Καραγάτση, έκανε ότι δεν τον γνώριζε. 

Η Υπουργός Παιδείας, ο Big Brother και το τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Διαβάζεις το ρεπορτάζ: «Η ζωντανή μετάδοση του μαθήματος μέσω… κινητού περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων στο σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την επαναλειτουργία των σχολείων …» και δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις. Αναρωτιέσαι είναι δυνατόν; Συνεχίζεις παρακάτω: «Για τους μαθητές που δε θα πάνε στο σχολείο προβλέπεται αναμετάδοση του μαθήματος σε πραγματικό χρόνο και σβήσιμο απουσιών». 

Αυτό ανακοίνωσε σήμερα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, μέσω ΣΚΑΙ. Και ακόμα πιο έντονα αναρωτιέσαι είναι δυνατόν Υπουργός Παιδείας να αναφέρεται στην «αναμετάδοση του μαθήματος» μέσω κάμερας ή κινητού; Αλίμονο στην παιδεία! Τέτοιες αντιλήψεις και πρακτικές σημαίνουν το τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την αντικατάσταση του δασκάλου από τα τεχνολογικά μέσα. Μια τέτοια αντίληψη εμπεδώνει τη λογική του Big Brother και στο σχολείο, όπου η νοοτροπία της κλειδαρότρυπας, της πλαστής πραγματικότητας κυριαρχεί έναντι της ζωντανής εκπαιδευτικής διαδικασίας και αυτό συνιστά διαστροφή με συνέπειες, όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς, αλλά κυρίως για τους μαθητές. Και αν αυτό κρίνεται υπερβολικό θα παραθέσω ακόμα και τη γνώμη υπουργού της κυβέρνησης που θεωρεί ότι η μη φυσική, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση διαταράσσει την ψυχική ισορροπία των μαθητών. Δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γ. Γεραπετρίτης «Δεν αντιλαμβάνονται για ποιον λόγο θα πρέπει, εάν τα υγειονομικά δεδομένα το επιτρέπουν, να μην επανέλθουμε στο καθεστώς της φυσικής εκπαίδευσης, η οποία έχει να κάνει και με την ψυχική ισορροπία των παιδιών και με την κοινωνικότητά τους και με ένα καθεστώς ισότητας στη γνώση εν τέλει». (Από συνέντευξη του Υπουργού «Επικρατείας» στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, 29/4/2020). 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ένα σημαντικό ποίημα του Νίκου Καββαδία, ο οποίος γεννήθηκε, σαν σήμερα, 11 Ιανουαρίου του 1910. Ένα ποιήμα που δεν συμπεριλαμβάνεται στις ποιητικές του συλλογές. Δημοσιεύθηκε πρώτη φορα στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα» (τ.14 – Αύγουστος του 1945).

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 

 

 

  ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Στη Μέλπω Αξιώτη

Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές
Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα.
Θάλασσα τρώει το βράχο απ” όλες τις μεριές.
Μάτια λοξά και τ” αγαπάς: Κόκκινη Κίνα.
Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά.
Πουλιά σε αντιπερισπασμό- Μαύρη Μανία.
Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά.
Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία.
Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική.
Ανάβουνε του Barrio Chino τα φανάρια.
Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί.
Γκρέκο και Λόρκα-Ισπανία και Πασσιονάρια.
Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί.
Τ” άρματα ζώνεσαι μ” αρχαία κραυγή πολέμου.
Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί,
Οι κρεμασμένοι στα δεντρά , μπαίγνιο του ανέμου.
Κι απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά.
Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι,
Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά
το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη

ΠΗΓΗ:Δημήτρης Σταματάκης

ΠΟΥΣΙ. Νίκος Καββαδίας. Μαρίζα Κωχ.

ΠΟΥΣΙ. Νίκος Καββαδίας. Μαρίζα Κωχ.

Π Ο Υ Σ Ι
(Νίκος Καββαδίας)

Έπεσε το πούσι αποβραδίς
- το καραβοφάναρο χαμένο-
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μεσ' στην τιμονιέρα να με δεις.

Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.

Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυό του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία, θα ζαλιστείς.

Νίκος Καββαδίας: «Παιδεία»

Νίκος Καββαδίας: «Παιδεία»

Φαίνανε πανὶ στὸν ἀργαλειὸ

καὶ σὲ ταρσανᾶ ξομπλίαζαν κατάρτι

ἀντικρὺ στὸ Νήρυτο καὶ στὸ Δασκαλιὸ

γιὰ ἕνα κοριτσάκι ἀπὸ τὴ Σπάρτη.

Κι ἄρχισε μία τέτοια φασαρία,

πῆρε πέντε τοῦμπες ἡ Ἱστορία.

Κέρδισε τὴ νίκη μία φοράδα

δίχως νοῦ καὶ δίχως γρηγοράδα –

τό ῾γραψε κι ὁ Γέρος στὴν Ἰλιάδα.

Φύγαμε μπατίδοι ἀπὸ τὴν Τροία.

Ἔχω καὶ χαρτὶ καὶ μαρτυρία.

Δὲ θυμᾶμαι μόνο τὴν πορεία.

Σίγουρα κυβέρναγε τὸ διάκι

ἕνας γιὸς τσοπάνου ἀπὸ τὸ Θιάκι.

Εἶχε δαγκωνιὰ στὸ μάγουλό του

ποὺ καὶ κείνη βγῆκε σὲ καλό του.

Γιὰ τὴ ναυτοσύνη δάσκαλο εἶχα

ἕνα γεμιτζῆ ἀπὸ τὴ Δολίχα.

Τσοῦρμο ἀπὸ Κάστο κι ἀπὸ Ἐχινάδες,

ὅλοι τους παιδιά: κλάφτε, μανάδες.

Η Υπουργική Απόφαση για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η Υπουργική Απόφαση για τον Προγραμματισμό και Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων

Ή Εξωραϊσμός της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση του υπουργού Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, με την οποία καθορίζονται ο Προγραμματισμός και η Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου των Σχολικών Μονάδων. Μια υπουργική απόφαση που εξειδικεύει τον ν.4545/2018 συμπληρώνοντας τα κομμάτια του παζλ για την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης /αξιολόγησης σύμφωνα με τις νεοφιλελελεύθερες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και ανεξάρτητα από τους ευφημισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ολίγον … ΑΝΕΛ με γαλάζιους (ΝΔκρατικούς) και ποταμίσιους κόκκους.

Παρά τους ευφημισμούς και τις αγιογραφικές διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνήσεων για την  αυτοαξιολόγηση  όχι μόνο δεν είναι «αθώα», αλλά συνδέεται άρρηκτα με την αξιολόγηση.  Όπου και αν εφαρμόστηκε και παρά την επένδυση με χίλιες δυο «αθώες» έννοιες συνδέθηκε με ένα ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσεων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων εκπαιδευτικών και μαθητών, εργαλείο βαθμολογικής- μισθολογικής καθήλωσης και απολύσεων.

Σιγά – σιγά, αλλά σταθερά το Υπουργείο Παιδείας, με βάση τις σχετικές διατάξεις του νόμου 4547/18 για τις λεγόμενες «νέες δομές στην εκπαίδευση», επιχειρεί να προωθήσει την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας (αξιολόγηση στελεχών, προγραμματισμός – αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων), διαμορφώνοντας βαθμιαία  ένα καθολικό πανοπτικό και αυταρχικό μοντέλο αξιολόγησης με περιτύλιγμα συμμετοχικό και συνεργατικό. [1]

Στόχος επόμενος η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σύμφωνα με το πλαίσιο που έχει συμφωνήσει ήδη το υπουργείο με τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ. Άλλωστε το πνεύμα του ΠΔ152 για τα επονομαζόμενα στελέχη (ποσοτική εκτίμηση με βάση την κλίμακα του 100, διαρθρωμένοι ιεραρχικά αξιολογικοί χαρακτηρισμοί -εξαίρετος, επαρκής, ανεπαρκής κλπ.), όπως και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, ζει και βασιλεύει.

Χριστούγεννα των οριζόντων (αφιέρωμα στον Ν. Καββαδία) Πηγή: kleithron

Χριστούγεννα των οριζόντων (αφιέρωμα στον Ν. Καββαδία)

Πηγή: kleithron

Νίκος Καββαδίας:"Ἀγαπάω"

Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο.

Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους,

τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα,

τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους.

Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους ποὺ μ᾿ ἕνα δισάκι

γιὰ μία πολιτεία μακρυνὴ ξεκινᾶνε,

τοὺς τυφλοὺς μουσικοὺς τῶν πολύβουων δρόμων,

τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀλῆτες, αὐτοὺς ποὺ πεινᾶνε.

Τὰ χλωμὰ τὰ κορίτσια ποὺ πάντα προσμένουν

τὸν ἱππότην ποὺ εἶδαν μία βραδιὰ στ᾿ ὄνειρό τους,

νὰ φανῇ ἀπ᾿ τὰ βάθη τοῦ ἀπέραντου δρόμου.

Τοὺς κοιμώμενους κύκνους πάνω στ᾿ ἀσπρόφτερό τους.

Τὰ καράβια ποὺ φεύγουν γιὰ καινούργια ταξίδια

καὶ δὲν ξέρουν καλὰ -ἂν ποτὲ θὰ γυρίσουν πίσω

ἀγαπάω, καὶ θά ῾θελα μαζί τους νὰ πάω

κι οὔτε πιὰ νὰ γυρίσω.

Ἀγαπάω τὶς κλαμμένες ὡραῖες γυναῖκες

ποὺ κυττᾶνε μακριά,ποὺ κυττᾶνε θλιμμένα ...

ἀγαπάω σὲ τοῦτον τὸν κόσμο -ὅ,τι κλαίει

γιατὶ μοιάζει μ᾿ ἐμένα.

1929

Το «αριστοκρατικό» Λύκειο των δεξιοτήτων

Του Γιώργοu Κ. Καββαδία*

Ο περίφημος «εθνικός διάλογος» για την παιδεία έληξε με την κατάθεση του πορίσματος Α. Λιάκου πουπεριγράφει μία εκ βάθρων αντιδραστική μετάλλαξη του δημόσιου σχολείου. Η πολιτική της κυβέρνησης με βάση τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ αποδομεί, τη μαζική δημόσια εκπαίδευση, εξοβελίζει βίαια χιλιάδες μαθητές, διαμορφώνει όρους εργασιακού μεσαίωνα για τους εκπαιδευτικούς. Το σχολείο που περιγράφεται έχει τη σφραγίδα της στρατηγικής της ΕΕ, της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 και του κεφαλαίου. Υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η πρόσθεση μιας τάξης στο Γυμνάσιο είναι ο δούρειος ίππος για να γίνει το Λύκειο «αριστοκρατικό», απροσπέλαστο για την πλειονότητα των μαθητών. Στη Δ΄ τάξη θα χωρίζει η «ήρα από το στάρι» με εξετάσεις από την «τράπεζα θεμάτων». Στόχος ένα μεγάλο κομμάτι των αποφοίτων να οδηγηθεί σε Επαγγελματικές Σχολές. Μειωμένος θα είναι ο αριθμός των μαθητών που θα συνεχίσει προς τα Λύκεια, με ομολογημένο στόχο το 30% να κατευθύνεται προς τα ΓΕΛ και το 70% προς την τεχνική εκπαίδευση-κατάρτιση. Είναι βασικό προαπαιτούμενο του 3ου μνημόνιου για την ΕΕΚ (επαγγελματική εκπαίδευση & κατάρτιση), μέχρι το 2017, το 33% των εκπαιδευομένων να συμμετέχουν στη μαθητεία. Το καθοριστικό στοιχείο αυτής της πρότασης είναι η δημιουργία μεταγυμνασιακών ΕΠΑΣ. Σχολών κατάρτισης που δεν ανήκουν στη τυπική εκπαίδευση, αλλά στη κατάρτιση και στη λεγόμενη ΕΕΚ.

Όπως κυνικά αναφέρεται στο κείμενο – πρόταση « ο εκσυγχρονισμός των γνωστικών αντικειμένων, με κριτήριο όχι να βολευτούν δεκάδες ειδικότητες που έχουν παρεισφρήσει [σσ: Ας προσέξουμε τη διατύπωση]σε αυτά, αλλά τα ΕΠΑΛ να απαντήσουν στις προκλήσεις της εποχής»! Δηλαδή η πλειοψηφία των ειδικοτήτων θα περάσουν στις ΕΠΑΣ και την κατάρτιση, εκτός λυκειακής βαθμίδας και στα αναδιαμορφωμένα ΕΠΑΛ θα μείνουν ελάχιστες από τους σημερινούς τομείς και ειδικότητες, κυρίως αυτές που αντιστοιχούν σε σχολές και τμήματα των ΤΕΙ και πιθανόν όχι όλες.

Η φενάκη του ενιαίου μισθολογίου

Οκτωβρίου 23, 2014 από seisaxthiablog

Γιώργος Κ. Καββαδίας

Το «ενιαίο μισθολόγιο» των δημοσίων υπαλλήλων που θεσπίστηκε το 2011 με στόχο δήθεν να εξισωθούν οι αμοιβές τους, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα της νεότερης Ιστορίας των Μινχάουζεν(γνωστός γερμανός βαρώνος για τα ψέματά του) του πολιτικού μας συστήματος. Ποτέ το μισθολόγιο δεν υπήρξε ενιαίο, αφού με την περιβόητη «προσωπική διαφορά» διατηρήθηκαν οι ανισότητες με αποτέλεσμα η «αριστοκρατία» των δημοσίων υπαλλήλων να έχει μισθούς κατά 500 – 700 ευρώ μεγαλύτερους από τους πληβείους. Βάσει των επίσημων στοιχείων, στο ενιαίο μισθολόγιο υπάγεται σήμερα το 68% των εργαζομένων στο Δημόσιο, το 31% είναι σε καθεστώς ειδικού μισθολογίου, ενώ το υπόλοιπο 1% απασχολείται βάσει διαφόρων άλλων συμβάσεων.

Το «ενιαίο» μισθολόγιο που θα κατατεθεί στη βουλή το τέλος του μήνα χρησιμοποιείται εκ νέου σαν «δούρειος ίππος» για την «εξίσωση των μισθών προς τα κάτω» στα πλαίσια της μνημονιακής υποχρέωσης για «εναρμόνιση» των μισθών του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα. Από την επικαιροποίηση του 1ου Μνημονίου (27-7-2011, σελ. 12-13) προβλέπεται ότι οι μισθοί του δημόσιου τομέα «.θα είναι σε αρμονία με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα επιτυγχάνοντας μείωση του συνολικού μισθολογικού κόστους».Τρόικα και κυβέρνηση στοχεύουν στη μείωση του πλαφόν για το ετήσιο μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο κατά 656 εκατομμύρια ευρώ, για την τετραετία 2015-18.