Ήταν ο ανιψιός του Κολοκοτρώνη και ήρωας της ελληνικής επανάστασης που πολέμησε για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Ο Νικηταράς μεγάλωσε στο χωριό του πατέρα του, στο χωριό Τουρκολέκα του Νομού Αρκαδίας.
Σε ηλικία 11 ετών βγήκε στα βουνά μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ένας από τους άντρες του κλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Δίπλα στους κλεφταρματολούς έμαθε να μάχεται και ξεχώρισε για τις πολεμικές του δεξιότητες.
Ήταν ψηλός, ευκίνητος και ορμητικός. Διακρινόταν για το θάρρος και την ανιδιοτέλεια του. Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του, τον πήρε υπό την προστασία του ο θείος του, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Στις 18 του Οκτώβρη του 1818 ο Ηλίας Χρυσοσπάθης τον μύησε στη Φιλική εταιρεία και ο Νικηταράς γύρισε όλη την Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει τον λαό.
Όταν ξέσπασε η ελληνική επανάσταση ο Νικηταράς μαζί με τον Γέρο του Μοριά απελυθέρωσαν την Καλαμάτα και ξεκίνησαν τον αγώνα για ανεξαρτησία. Πολεμούσε πάντα στο πλευρό του θείου του γι’αυτό ο λαός έλεγε: «Μπροστά πηγαίνει ο Νικηταράς και πίσω ο Κολοκοτρώνης».

Νικηταράς ο Τουρκοφάγος
Μετά τη νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι, ο Νικηταράς μαζί με 200 άντρες βάδιζαν προς το Ναύπλιο. Όταν έφτασαν στα Δολιανά συναντήθηκαν με μια δύναμη 6.000 Τούρκων.
Παρά την αριθμητική υπεροχή του τουρκικού στρατεύματος, ο Νικηταράς έδωσε εντολή στους άντρες του να πάρουν θέσεις μάχης. Με το σπαθί του κολλημένο στο χέρι όρμησε εναντίον των εχθρών και πολέμησε με μανία. Οι Έλληνες έδωσαν γενναία μάχη και σκότωσαν πάρα πολλούς Τούρκους, με αποτέλεσμα ο εχθρός να τραπεί σε φυγή και ο Νικηταράς να τους φωνάζει: «Σταθήτε Πέρσαι να πολεμήσωμε» Ο Νικηταράς έγινε ξακουστός στον λαό για την ανδρεία του και οι συμπολεμιστές του του έδωσαν το παρατσούκλι «Τουρκοφάγος».