Εκτός από την πρόσφατη επέκταση της Τουρκικής επιρροής δια τζιχαντιστών στην Συρία, που είναι ενταγμένη στην γεωστρατηγική αντίληψη της Άγκυρας περί της ελέω Αλλάχ αναγκαιότητας της παρουσίας της στην Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, έντονη είναι και η προετοιμασία αντίστοιχων διεισδύσεων της και στην Αφρική.
Η στρατηγική διείσδυσης "ήπιας ισχύος" της Τουρκίας στην Αφρική περιλαμβάνει, εκτός από τις επίσημες διπλωματικές αποστολές που διατηρεί σε 43 αφρικανικά κράτη, την αεροπορική διασύνδεση των χωρών με τον έξω κόσμο μέσω Κωνσταντινούπολης, και την κατασκευή τζαμιών σε χώρες όπως η Γκάνα, το Μάλι και η Σομαλία, την ίδρυση τουρκικών σχολείων, νοσοκομείων και πολιτιστικών κέντρων μέσω φορέων όπως η Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού (TIKA) ή το "Ινστιτούτο" Yunus Emre και προσφορά υποτροφιών και προγραμμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για παράδειγμα μέσω του Τουρκικού Ιδρύματος Maarif.
Αυτές οι προσπάθειες της απέδωσαν ήδη καρπούς. Το εμπόριο της Τουρκίας με την Αφρική έφτασε τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι, σημειώνοντας αύξηση 50% την τελευταία δεκαετία. Τουρκικές εταιρείες έχουν εξασφαλίσει βασικές θέσεις σε τομείς όπως οι κατασκευές και η ενέργεια. Η Τουρκία υπέγραψε πρόσφατα συμφωνία θαλάσσιας ασφάλειας με τη Σομαλία, παραχωρώντας στην Άγκυρα δικαιώματα για υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ύδατα της Σομαλίας έναντι εγκατάστασης και τουρκικών στρατιωτικών "συμβούλων" και στρατιωτικών βάσεων εποπτείας της περιοχής. Το ίδιο γίνεται και στην Λιβύη, το Μάλι και την ΚΑΔ μετά τα πρόσφατα πραξικοπήματα στις χώρες του Σαχέλ.
