Ο διετής εξευτελισμός της Διακήρυξης των Αθηνών

10/12/2025 

Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι κύριοι Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης έκαναν αμετροεπείς δηλώσεις, αλλά ότι πίστευαν πραγματικά στη συμφωνία

Του Αλέξανδρου Τάρκα*

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «εόρτασε» τη δεύτερη επέτειο της Διακήρυξης των Αθηνών με την Τουρκία (7 Δεκεμβρίου 2023), υπερτονίζοντας τη θετική πτυχή τής -επί κλωστής κρεμάμενης- ύφεσης στο Αιγαίο, αποσιωπώντας τα έκτοτε κέρδη της Αγκυρας και κρύβοντας διαδικασίες μυστικού διαλόγου που γνωρίζουν ακόμα και τρίτες χώρες, χωρίς ενημέρωση ούτε καν των μελών της κυβέρνησής του.

Ο διάλογος με τον πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν είναι απαραίτητος, αλλά το πρόβλημα είναι ο τρόπος που διεξάγεται ήδη από το 2019, όταν ο πρωθυπουργός ανέλαβε τα καθήκοντά του.

Ανέμενε τότε, όπως αναγνώρισε σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό δίκτυο των ΗΠΑ έναν χρόνο αργότερα, ότι θα ασχολείτο κυρίως με τα ζητήματα της οικονομίας και όχι με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το 2020, ενώ αντιμετώπισε επιτυχώς τη μεταναστευτική «εισβολή», σύρθηκε σε μυστικό διάλογο σε επίπεδο διπλωματικών συμβούλων υπό την εποπτεία του Βερολίνου.

Και αναγκάστηκε να τερματίσει τη θερινή αντιπαράθεση των πολεμικών ναυτικών Ελλάδας και Τουρκίας με τη γνωστή δήλωση του τότε υπουργού Επικρατείας (και νυν Εξωτερικών) Γιώργου Γεραπετρίτη περί «κόκκινης γραμμής» -μόνο- στα 6 ν.μ. Το 2021, η Αθήνα επανήλθε στις διερευνητικές συνομιλίες με την Άγκυρα, μέχρι που διαπιστώθηκε ότι η τουρκική πλευρά επεδίωξε την ηπιότητα, για να αποκλείσει και την παραμικρή πιθανότητα (ηπιότατων) κυρώσεων της Ε.Ε. και για να προσεγγίσει τη διοίκηση Μπάιντεν στις ΗΠΑ.

Θράκη: Χιλιάδες περιουσίες Ελλήνων υποθηκευμένες στο τουρκικό δημόσιο

Του Μάνου Λαμπράκη 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά τη ρητορική της περί «γεωπολιτικής σταθερότητας» και «ενίσχυσης της αποτρεπτικής ισχύος», έχει επιλέξει στην πράξη μία προκλητικά παθητική στάση απέναντι στη συστηματική οικονομική διείσδυση τουρκικών κεφαλαίων στον Έβρο και στη Θράκη. 

Το φαινόμενο δεν αποτελεί μεμονωμένη ή τυχαία οικονομική δραστηριότητα, αλλά εντάσσεται σε ένα συγκροτημένο στρατηγικό υπόδειγμα της Τουρκίας, το οποίο αξιοποιεί το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο περί ελευθερίας εγκατάστασης, προκειμένου να αποδυναμώσει στην πράξη το μοντέλο «εθνικής ασφάλειας μέσω δημογραφικής σταθερότητας» που χαρακτήριζε την ελληνική κρατική πολιτική επί δεκαετίες. 

Η απουσία κάθε θεσμικής πρωτοβουλίας εκ μέρους της κυβέρνησης, η έλλειψη σαφούς χαρτογράφησης των συναλλαγών και των εταιρικών σχημάτων, καθώς και η πλήρης πολιτική αδράνεια απέναντι σε ένα φαινόμενο που εξελίσσεται πλέον απροκάλυπτα, συνιστούν όχι απλώς αμέλεια αλλά παραίτηση από την άσκηση κυριαρχικών διαχειριστικών εργαλείων σε περιοχή υψίστης εθνικής ευαισθησίας.

Ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει έναν ιδιότυπο απορρυθμιστικό φιλελευθερισμό, ο οποίος στηρίζεται στη λογική ότι η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων αποτελεί αυτοτελή πολιτική αξία, ανεξαρτήτως προέλευσης, ελέγχου, στρατηγικού κινδύνου ή δημογραφικού αποτυπώματος. Το αποτέλεσμα είναι ότι η υφιστάμενη νομοθεσία του 2011 –ένα νομοθέτημα ήδη προβληματικό και επιζήμιο εθνικά ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής του– όχι μόνο δεν τροποποιήθηκε, αλλά ενισχύθηκε πολιτικά μέσω της επέκτασης της λογικής της golden visa και της διευκόλυνσης εταιρικών σχημάτων με ευρωπαϊκή έδρα αλλά μη ευρωπαϊκό έλεγχο. 

Γιατί η Τουρκία ασχολείται τόσο πολύ με τον Σάββα Καλεντερίδη;

Του Παντελή Σαββίδη 

Το τουρκικό ιστολόγιο

 https://www.turkiyetoday.com/ 

αφιέρωσε ένα εκτενές άρθρο του αναλυτή Hasan Mesut Onder στον γνωστό γεωπολιτικό αναλυτή, εκδότη, ταξίαρχο ε.α. και πρώην αξιωματούχο της ΕΥΠ (σύμφωνα με όσα έχουν γραφεί δημοσίως) Σάββα Καλεντερίδη.

Και η έκταση του άρθρου και το περιεχόμενό του ξενίζουν διότι εστιάζουν λεπτομερώς σε έναν άνθρωπο που μπορεί στο παρελθόν να επηρέασε, κάπως, τις ελληνοτουρκικές ισορροπίες αλλά εδώ και καιρό είναι ένας αναλυτής με επιρροή αλλά δεν είναι σίγουρο ότι επηρεάζει την διαμόρφωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Συνεπώς, γιατί τέτοια έμφαση στο πρόσωπό του.

Το άρθρο είναι καλά δομημένο, σοβαρό και χρησιμοποιεί ψυχολογικά στοιχεία για να αναλύσει την προσωπικότητα του Καλεντερίδη με ψυχραιμία. Δύσκολα θα εντοπίσει ο αναγνώστης λανθασμένα περιγραφικά στοιχεία. Χρησιμοποιεί εργαλεία από τρεις σχολές (Φροϋδική παράδοση, Έρικ Έρικσον και Βαμίκ Βόλκαν) για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Καλεντερίδης δεν λειτουργεί ως ψύχραιμος αναλυτής, αλλά ως υποκείμενο καθοδηγούμενο από ασυνείδητα τραύματα (Φρόιντ), κρίση ταυτότητας (Έρικσον) συλλογική ιστορική μνήμη και ανάγκη εκδίκησης (Βόλκαν).

Είναι δηλαδή μια επιχείρηση ψυχαναλυτικής-ιδεολογικής αποδόμησης του προσώπου του, όχι μια πολιτική ανάλυση με την κλασική έννοια.

Ο αρθρογράφος Hasan Mesut Onder φαίνεται να έχει θεωρητικό υπόβαθρο, σύμφωνα με το βιογραφικό του που παρατίθεται στο τέλος του κειμένου αλλά εδώ διακρίνεται καθαρά μια συντονισμένη προσπάθεια επαγγελματικού χαρακτήρα με σαφή στόχο.

Το ιστολόγιο είναι νέο (δημιουργήθηκε τον Ιούνιο του 2024) και οι αναλύσεις του γενικότερα έχουν χαρακτήρα σαν και αυτόν του άρθρου για τον Καλλεντερίδη. Ανήκει, δε, σε σημαντικό όμιλο ΜΜΕ στην Τουρκία.

Αν υποθέσουμε ότι κριτήριο για την επιλογή των άρθρων ενός ιστολογίου είναι να ανταποκρίνονται στο επίκαιρο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αναρωτιέται κανείς αν την τουρκική κοινή γνώμη ενδιέφερε αυτήν την περίοδο ο Σάββας Καλεντερίδης και όσα υποστηρίζει για την Τουρκία στα ελληνικά ΜΜΕ.

Άρα, το άρθρο γράφηκε με κάποια στόχευση. Ποια είναι αυτή; Και απο ποιούς μπορεί να υποκινήθηκε;

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί οι Τούρκοι τον θυμούνται ακόμη; Η ιστορία του και το θρίλερ με Οτσαλάν

Η εφημερίδα Turkiye Today δημοσίευσε ένα προφίλ του πρώην πράκτορα της ΕΥΠ, τον οποίο χαρακτηρίζει εμμονικό εχθρό της Τουρκίας, παραλείποντας όμως πολλές λεπτομέρειες της δράσης του

Την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου η εφημερίδα «Turkiye Today» δημοσίευσε ένα μεγάλο ρεπορτάζ για τον Σάββα Καλεντερίδη, πρώην επιχειρησιακό πράκτορα της ΕΥΠ, που έδρασε ποικιλοτρόπως στην Τουρκία τη δεκαετία του ‘90.

Το υπογράφει ο Χασάν Μεσούτ Οντέρ που εμφανίζει τον πρώην αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος αποσπάστηκε στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στα αρχές της δεκαετίας του ‘90, ως έναν άνθρωπο που τρέφει για διάφορους λόγους βαθύ μίσος για την Τουρκία.

Διαβάστε ΕΔΩ όλο το άρθρο....

Η Αγία Σοφία δεν μένει πια εδώ

Η Αγία Σοφία δεν μένει πια εδώ- Στάθης Σταυρόπουλος

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το πρόβλημα δεν είναι (μόνον) τα βαρειά φορτηγά μέσα στην Αγία Σοφία, το πρόβλημα είναι η απομείωση της καλαισθησίας του Μνημείου, μία πολίτικη που η Τουρκία ήδη εφαρμόζει και σχεδιάζει από καιρό για το εγγύς μέλλον.

Να κάνει δηλαδή την Αγία Σοφία αγνώριστη, να την κάνει απλώς ένα ακόμη τζαμί.


Ένα τζαμί που οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν ποτέ να χτίσουν, όπως αποδεικνύει το Γενί Τζαμί που ανταγωνιστικά προς την Αγία Σοφία ύψωσαν δίπλα της.

Ο Λεκορμπυζιέ έλεγε ότι μετά τον Παρθενώνα και την Αγία Σοφία δεν χτίσαμε τίποτα θέλοντας, διά της υπερβολής, να τονίσει και τις αρχιτεκτονικές καινοτομίες των δύο Μνημείων, αλλά και την κορυφαία σημασία τους για τον παγκόσμιο και κυρίως τον Δυτικό πολιτισμό.


Η χρήση της Αγίας Σοφίας ως τζαμιού θα επιφέρει όχι μόνον μία αισθητική φθορά (απόκρυψη–αποκάλυψη τοιχογραφιών) από τη χρήση (ήδη μαρτυρούνται ζημιές), αλλά και μία σημειολογική αποδυνάμωση του νοήματος της Αγίας Σοφίας για την ανθρωπότητα.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Πρόκειται για μία Άλωση!

Από έναν υπερφίαλο και μικροφιλόδοξο ανθυποσουλτάνο που θέλει να μοιάσει του Μωάμεθ του Πορθητή.

Όμως το χειρότερο είναι ότι – έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο κόσμος μας – η βεβήλωση του Μνημείου γίνεται μπροστά στα μάτια εκείνων που θα έπρεπε να ενδιαφέρονται κι όμως αδιαφορούν.

Ο Τούρκος μεγιστάνας Ραχμί Κοτς, οικογενειακός φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη, βάζει πόδι στα ενεργειακά της Κρήτης

November 24, 2025

πηγή: i-epikaira.blogspot.com

Γνωρίζει το υπουργείο Άμυνας ότι τουρκικά συμφέροντα αποκτούν παρουσία και έλεγχο διαχείρισης σε τρεις κρίσιμες ενεργειακές υποδομές της Κρήτης; Το ζήτημα, όπως είμαι βέβαιος ότι αντιλαμβάνονται όλοι, είναι πολύ σοβαρό.

Επανέρχομαι, όπως σας υποσχέθηκα χθες, στο θέμα της Κρήτης, με περισσότερες λεπτομέρειες. Ο όμιλος Koç (Koç Holding) είναι ο μεγαλύτερος όμιλος επιχειρήσεων της Τουρκίας. Ιδρύθηκε το 1926 από τον Vehbi Koç και παραμένει μέχρι σήμερα οικογενειακή επιχείρηση.

Απασχολεί σχεδόν 100.000 εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο και είναι η μόνη τουρκική εταιρεία που περιλαμβάνεται στη λίστα Fortune Global 500. Δραστηριοποιείται σε πάρα πολλούς τομείς και έντονα στον τομέα της ενέργειας (διυλιστήρια Tüpraş, διανομή καυσίμων Opet και υγραερίου/φυσικού αερίου Aygaz) και στις τραπεζικές και χρηματοδοτικές υπηρεσίες (πχ η γνωστή Yapı Kredi Bankası).

Στην ελληνική αγορά μπήκε το 2018, με την εξαγορά του 80% της AVIS Budget (OLYMPIC – ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Μ.Α.Ε.), την οποία χρησιμοποιεί ως επενδυτικό μοχλό για πολλές κινήσεις.

Η πρώην ελληνική AVIS έχει πλέον πρόεδρο τον Cimen Ismail Cenk και διοίκηση στελεχωμένη από τους Ekici Inan, Yenigun Haydar και Ayhan Abdullah. Η εταιρεία, αφού άφησε ελληνικές εταιρείες να ολοκληρώσουν τη φάση αδειοδότησης έργων αποθήκευσης, που έχουν χρηματοδοτηθεί μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., τις εξαγόρασε εν μία νυκτί.

Γρίβας Κων/νος: Το μυστικό των 12 ν.μ. - Γιατί τα αποφεύγουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις

Γρίβας Κων/νος: Το μυστικό των 12 ν.μ.

 - Γιατί τα αποφεύγουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις (09-11-2025). Τι πραγματικά συμβαίνει με τα 12 ναυτικά μίλια; 

Γιατί εδώ και δεκαετίες καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τολμά να τα κηρύξει; 

Ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών Κων/νος Γρίβας αποκαλύπτει το γεωπολιτικό παρασκήνιο, τη βαθιά τουρκική επιρροή και τον φόβο που κρατά την Ελλάδα «εγκλωβισμένη» ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Μια συγκλονιστική ανάλυση για την Ελλάδα, την Τουρκία, το casus belli, τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το μέλλον του Αιγαίου. 

------------------------------ 

Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, η Ελλάδα αποφεύγει να ασκήσει ένα από τα πιο θεμελιώδη δικαιώματά της στο διεθνές δίκαιο: την επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Μια απλή, νομοτελειακή πράξη κυριαρχίας έχει μετατραπεί σε εθνικό ταμπού. Όπως τονίζει ο κ. Γρίβας, αυτή η παράλειψη δεν είναι τυχαία· είναι το αποτέλεσμα ενός συστήματος που προτιμά τον φόβο από τη βούληση. Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις έδειξαν την ίδια διστακτικότητα. 

Η δικαιολογία; 

Τι σημαίνει η προτεινόμενη τώρα από την Ελλάδα Πενταμερής για την Ανατολική Μεσόγειο;

3 Νοεμβρίου, 2025 

Γράφει ο

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ

Πρέσβυς ε.τ.

Προκάλεσε έκπληξη και απορία η πρόταση του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στη Βουλή, κατά τη συζήτηση, εκτός ημερησίας διατάξεως, της εξωτερικής πολιτικής της κυβερνήσεως για τη σύ­γκληση Πενταμερούς Διασκέψε­ως για τις θαλάσσιες Ζώνες και άλλα σχετικά θέματα στη Ανατολική Μεσόγειο.

Η ιδέα μιας πολυμερούς Διασκέψεως για την Ανατολική Μεσόγειο είχε εγερθεί το 2020 από τον τότε Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel, με αφορμή τη νέα κρίση που είχε ξεσπάσει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, μετά την Τουρκική πρόκληση της διεξαγωγής θαλασσίων ερευνών στη διεκδικούμενη από την Άγκυρα «Γαλάζια Πατρίδα». Η σημερινή κυβέρνηση τήρησε τότε παθητική στάση, για να μη ρίξει, υποτίθεται, λάδι στη φωτιά, και προέβη διά στόματος του υπουργού Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη σε μια απαράδεκτη δήλωση περί χωρικών υδάτων 6 μιλίων ως Ελληνικής κόκκινης γραμμής. Η δήλωση αυτή προκάλεσε απορία και προβληματισμό. Η Άγκυρα δεν θέλει και δεν έχει κανέναν λόγο να παραβιάσει τα 6 μίλια χωρικών υδάτων. Αντιθέτως, επιδιώκει τον εγκλωβισμό της Ελλάδος στα 6 ναυτικά μίλια και την αποτροπή της επεκτάσεώς τους μέχρι 12 μίλια, όπως η Ελλάδα έχει δικαίωμα, σύμφωνα με τις Πρόνοιες του διεθνούς θαλασσίου δικαίου.

Η Ελλάδα, επομένως, καθηλώνεται στα 6 μίλια και δεν αντιδρά στην παραβίαση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που υπάρχει αφ’ εαυτής και ipso facto, όπως λέγεται στο διεθνές δίκαιο, ακόμη και αν δεν έχει ανακηρυχθεί. Το τελευταίο είναι απαραίτητο για την ΑΟΖ, που αφορά τα επιφανειακά ύδατα, την εκμετάλλευση τους για ενέργεια και την αλιεία. Η ΑΟΖ, για να υπάρξει, πρέπει να ανακηρυχθεί.

Η υπεράσπιση της υ­φαλοκρηπίδας έγινε αιτία δύο φορές, στη δεκαετία του ’70 και στη δεκαετία του ’80, για οξύτατη κρί­ση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, που έφτασε στα πρόθυρα πολέμου. Τι σημαίνει η σημερινή πολιτική της ανοχής και της αδράνειας, όταν παραβιάζεται η Ελληνική υφαλοκρηπίδα και η Άγκυρα προσπαθεί να δημιουργήσει επί του πεδίου τετελεσμένα γεγονότα;

Δ. Γκάζης: Πώς η Τουρκία έχει διεισδύσει στην ελληνική οικονομία. Το μεγάλο ξεπούλημα σε αριθμούς.

Η Ελλάδα πωλείται και το χειρότερο είναι ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των «πωλήσεων», του ξεπουλήματος στην πραγματικότητα, γίνεται σε Τούρκους.

 Η διείσδυση της Τουρκίας στην οικονομία της Ελλάδας είναι ανησυχητική, αλλά ουδείς στην κυβέρνηση και στο πολιτικό σύστημα γενικότερα δείχνει να ανησυχεί.
Αυτή η πραγματικότητα του «ανοίξαμε και σας περιμένουμε για να ξεπουληθούμε» δεν είναι μια απλή αίσθηση ή αυθαίρετη εκτίμηση.

 Αποτυπώνεται πλέον σε αριθμούς που τους συγκέντρωσε ,τους μελέτησε και τους αναλύει στο militaire channel, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Γκάζης. Πρόκειται για την αναλυτική παρουσίαση που έκανε τον περασμένο Αύγουστο στη Μυτιλήνη , στην διημερίδα με θέμα:

 Πτυχές των ελληνοτουρκικών σχέσεων: Η τουρκική διείσδυση και η ανάγκη ενίσχυσης της ελληνικής περιφέρειας.

Πώς και πού αγοράζουν οι Τούρκοι στην Ελλάδα – Μία “ανώδυνη” εισβολή!

02/11/2025

ΠηγήQ Unsplash

ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ενός νέου επενδυτικού ενδιαφέροντος από την Τουρκία. Παρά τις πολιτικές εντάσεις, οι οικονομικές σχέσεις φαίνεται να γνωρίζουν άνθηση – ιδιαίτερα στον τομέα των ακινήτων, του τουρισμού και του εμπορίου. Πίσω από το φαινόμενο αυτό, κρύβεται μια αλληλουχία στρατηγικών επιλογών, οικονομικών ευκαιριών αλλά και ανησυχιών για ένα “ανώδυνο ξεπούλημα” ευαίσθητων περιοχών της χώρας.

Η αγορά ακινήτων αποτελεί την αιχμή του δόρατος για τους Τούρκους επενδυτές. Από τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, οι αγορές κατοικιών, οικοπέδων και τουριστικών ακινήτων από Τούρκους πολίτες ή εταιρείες με τουρκικά συμφέροντα αυξάνονται σταθερά. Σε αρκετές περιπτώσεις, η αγοραπωλησία γίνεται μέσω εταιρειών εγκατεστημένων σε χώρες της ΕΕ, όπως η Γερμανία, η Κύπρος ή το Λουξεμβούργο, ώστε να αποφεύγονται περιορισμοί που ισχύουν για μη ευρωπαίους πολίτες σε παραμεθόριες περιοχές.

Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, οι ξένες επενδύσεις σε ελληνικά ακίνητα ξεπέρασαν τα 2,7 δισ. ευρώ το 2024, καταγράφοντας ιστορικό ρεκόρ. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία κατέχει πλέον μια διαρκώς αυξανόμενη θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους επενδυτές, δίπλα σε Κίνα, Λίβανο και Ηνωμένο Βασίλειο.

Κεντρικό ρόλο στη ροή τουρκικών κεφαλαίων παίζει το πρόγραμμα Golden Visa, που παρέχει άδεια διαμονής σε όσους επενδύουν σε ακίνητα. Το 2024 οι αιτήσεις έφθασαν τις 9.289, ενώ οι συνολικές ενεργές άδειες υπερβαίνουν τις 48.000. Οι Τούρκοι συγκαταλέγονται στις πέντε πρώτες εθνικότητες επενδυτών του προγράμματος, γεγονός που αντικατοπτρίζει όχι μόνο το οικονομικό ενδιαφέρον αλλά και την ανασφάλεια στην ίδια την Τουρκία, αφού για αρκετούς εύπορους Τούρκους, η Ελλάδα προσφέρει ασφάλεια, ευρωπαϊκό περιβάλλον και γεωγραφική εγγύτητα.

Γ. Αϋφαντής: Η Τουρκία απειλέι την Ελλάδα και το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας είναι στο τραπέζι

Ο πρέσβυς ε.τ., Γιώργος Αϋφαντής μιλάει στο κανάλι της «Ν»

Η γυναίκα που κατάφερε να ανοίξει ξανά το Ελληνικό σχολείο στην Ίμβρο

Η Άννα μεγάλωσε στην Ίμβρο, μέχρι που το τουρκικό κράτος έκλεισε το ελληνικό σχολείο. Τριάντα χρόνια μετά, επέστρεψε στο νησί της για να το ανοίξει ξανά..

Η Άννα Κουτσομάλλη είναι από την Ίμβρο. Το 1964 έφυγε από το νησί γιατί ούτε εκείνη αλλά ούτε και ο πατέρας της ήθελαν να πάει σε Τουρκικό σχολείο. Πήγε στην Πρίγκηπο, έπειτα στην Αθήνα για να καταλήξει ξανά στο νησί που γεννήθηκε έχοντας έναν μεγάλο σκοπό: Να ανοίξει ξανά το Ελληνικό σχολείο.

Η Άννα μίλησε για την ζωή της στο Istorima. Ας την ακούσουμε:

Ονομάζομαι Κουτσομάλλη Άννα κι είμαι από την Ίμβρο. Γεννήθηκα το ‘68 στην πρωτεύουσα του νησιού, όπου τα χρόνια που γεννήθηκα εγώ, οι Ίμβριοι, δυστυχώς, ήταν ελάχιστοι. Επειδή είμαι από την πρωτεύουσα, έχω ζήσει και με Τούρκους. Ήτανε βέβαια οι Τούρκοι τότε οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι στρατιωτικοί με τις οικογένειές τους, δεν είχαν έρθει ακόμα οι έποικοι, που ήρθαν στην πορεία.

Στα παιδικά μου χρόνια, οι Τούρκοι δεν είχαν την καλή συμπεριφορά. «Γκιαούρ» επάνω, «Γκιαούρ» κάτω, «Ο τόπος σου είναι η Ελλάδα. Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;» Τα παιδιά, όταν τσακωνόντουσαν, ειδικά τα αγόρια, τα Τουρκάκια, βρίζανε αράδα ότι: «Γκιαουράκια, φύγετε από ΄δώ! Θα σας σκοτώσουμε!» Είχαν έντονο το μίσος.

Πραγματικά, ζούσαμε δύσκολα και με τον φόβο, μέχρι τα δεκαοχτώ μου χρόνια έλεγα: «Αμάν Παναγία μου, να σηκωθούμε να φύγουμε στην Ελλάδα!» γιατί λέγαν κάθε μέρα: «Σήμερα θα βγει πόλεμος!» «Αύριο θα βγει πόλεμος!» «Α, τα καράβια θα μπούνε». «Α, δε θα μπούνε». «Α, θα κάνουν κάτι οι Τούρκοι!» κι έλεγα: «Παναγία μου, να προλάβουμε να φύγουμε στον τόπο μας, την Ελλάδα, να μη μας σφάξουν οι Τούρκοι!»

Είχανε στήσει το ’64 τις αγροτικές φυλακές, όπου οι φυλακισμένοι ήταν ελεύθεροι. Και στα παιδικά μου χρόνια, το πρώτο συμβάν ήταν με έναν φίλο του πατέρα μου, o οποίος ήταν έμπορας. Τον σκότωσαν τον άνθρωπο και τον έριξαν μέσα σ΄ ένα πηγάδι και τον ψάχνανε οι δικοί του για μέρες και τελικά ο άνθρωπος είχε βρεθεί πεθαμένος μέσα στο πηγάδι.

Κι έχω επίσης πολύ έντονο και το Κυπριακό, το ‘74. Είναι Ιούλιος μήνας. Κι όπως καθόμουνα στην άκρη κι έπαιζα μόνη μου, σταματάει ένα φορτηγό στον δρόμο και κατεβαίνουν φαντάρια. Με είδαν εμένα μικρή, μόνη, με πήρανε ενδιάμεσά τους, άρχισαν να με τραγουδάνε. ‘Κείνη την ώρα βλέπω τη μαμά μου, που έρχεται να μας ενημερώσει και μένει άφωνη όταν με βλέπει μες στους φαντάρους!

Είχε βγει απαγόρευση στους Ρωμιούς να κυκλοφορούν. Δεν μπορώ να βγω έξω, κι ο διπλανός μου ο γείτονας, ο φίλος μου, ο Αχμέτ, είναι στο σοκάκι και παίζει. Και φωνάζει απ’ έξω: «Άννα, gel! Άννα, gel!» Λέω στη μαμά μου: «Θα βγω!» «Όχι, δε θα βγεις!» «Θα βγω!» «Όχι, δε θα βγεις!» Δίνω εγώ μία αγκωνιά, πέφτει το τζάμι, σπάει το τζάμι. Έρχεται μετά ο μπαμπάς μου, του το λέει η μαμά μου, τρώω κι ένα ξύλο απ΄ τον μπαμπά μου.

Εμείς για κάποιες μέρες δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω και το βράδυ, φυσικά, δεν ανάβαμε ούτε το φως, απαγορευόταν. Του Αχμέτ ο μπαμπάς, που εμείς τους βοηθούσαμε, γιατί ο μπαμπάς μου είχε μπακάλικο, είχε ένα όπλο και γύριζε μες στα σοκάκια για να μας ελέγξει και δε μας έλεγε ούτε «γεια».

Γιατί τα 12 μίλια είναι αδιαπραγμάτευτα

23/10/2025

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Ο απόλυτος ελληνικός έλεγχος του Αιγαίου είναι αναγκαίος για την ίδια την επιβίωση της χώρας. Αυτή η θέση στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε μαξιμαλιστική, ούτε ουτοπική και φυσικά ούτε εθνικιστική! Δεν είναι τίποτα παραπάνω από την παραδοχή της πραγματικότητας.

Η Ελλάδα δεν θέλει να κυριαρχήσει στο Αιγαίο για κανέναν άλλον λόγο παρά μόνο γιατί το Αιγαίο αποτελεί κομμάτι της επικράτειάς της. Αυτήν την απλή αλήθεια, την επιβεβαίωση της οποίας μας δίνει αβίαστα μια ματιά στον χάρτη, μας την κρύβει από τα μάτια μας μια συντονισμένη επίθεση πληροφοριακού πολέμου που διεξάγει εδώ και χρόνια η Άγκυρα εναντίον της πατρίδας μας. Κορυφαίο παράδειγμα, οι τελευταίες δηλώσεις του Χακάν Φιντάν για τα 12 μίλια.

Σε συνέντευξη του ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι ελπίζει «να λυθούν τα προβλήματα του Αιγαίου, όσο είναι ο Μητσοτάκης στην εξουσία», συμβουλεύοντας τα εξής: «Εγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα έξι, αυτά μπορούν να συζητηθούν», αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι «σε ορισμένα σημεία αυτά συζητήθηκαν με τις διερευνητικές επαφές και προχώρησαν σε κάποια σημεία».

Ο Φιντάν ζητά παζάρεμα επί ενός κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας, το οποίο προβλέπει και το διεθνές δίκαιο, παζάρεμα που μόνο κέρδη θα αποφέρει στην Τουρκία. Στην απάντησή του το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ανέφερε ότι «η Η Ελλάδα ασκεί ενεργητική και συνεπή εξωτερική πολιτική που στηρίζεται στις οικουμενικές αξίες του διεθνούς δικαίου και δεν ετεροκαθορίζεται. Από τις αρχές αυτές δεν πρόκειται να αποστεί και όποιος ενοχλείται οφείλει να το αποδεχθεί, διότι υποδείξεις και μομφές δεν είναι αποδεκτές».

Όμως, οι δηλώσεις Φιντάν ουδόλως είναι “στον αέρα”, με δεδομένο ότι στην χώρα μας υπάρχει ένα πολυπλόκαμο και πολυεπίπεδο δίκτυο Ελλήνων διαμορφωτών γνώμης, το οποίο είναι άκρως δεκτικό στην τουρκική επιχειρηματολογία. Το δίκτυο αυτό δεν περιορίζεται σε διαδικτυακούς στρατούς trolls στα social, αλλά εδώ και δεκαετίες αποτελεί μέρος του συστήματος εξουσίας. Το γεγονός ότι αντικειμενικά λειτουργούν σαν φερέφωνα των τουρκικών απόψεων δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι είναι όργανα της Άγκυρας. Σε κάποιες περιπτώσεις αρκεί και η ιδεολογική τύφλωση.
Τουρκικοί ισχυρισμοί και πραγματικότητα

Τhe mafia manager

Του Μανώλη Κοττάκη

Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Περίπλους ένα ενδιαφέρον βιβλιαράκι που φέρει τον τίτλο «Τhe mafia manager». Σε αυτό περιέχονται κάποια γνωμικά από την πείρα που αποκομίζουν οι μαφιόζοι κατά τη δράση τους. Ένα από αυτά ισχυρίζεται πως «αν καθίσεις σε ένα τραπέζι στο οποίο κάθονται έξι επτά ακόμα και δεν εντοπίσεις από την πρώτη στιγμή ποιος είναι το κορόιδο, τότε το… κορόιδο είσαι εσύ».

Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έχουμε ήδη καθίσει στο τραπέζι, κοιτάμε τους απέναντι, δεν έχουμε εντοπίσει το κορόιδο και επειδή υποψιαζόμαστε ποιο είναι το κορόιδο αλλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε πως είμαστε εμείς, τι κάνουμε;

Ισχυριζόμαστε ως χώρα ότι είμαστε οι έξυπνοι της παρέας. Ότι εμείς αναλαμβάνουμε δράση. Ότι εμείς έχουμε τάχα την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ότι εμείς επιβάλλουμε τους όρους του διαλόγου. Αλλά πολύ απλά αυτό δεν συμβαίνει.

Σπεύσαμε να εξαγγείλουμε πενταμερή διάσκεψη για τη Μεσόγειο ισχυριζόμενοι ότι είναι… δική μας ιδέα και οι γέλωτες στις ξένες πρεσβείες των Αθηνών αντηχούν μέχρι το Μαξίμου. Σπεύσαμε να πούμε ότι στην πενταμερή αυτή θα μετέχουμε εμείς, η Τουρκία, η Κύπρος, η Αίγυπτος και η Λιβύη, αλλά, τώρα που ξεκαθαρίζει το τοπίο, μας λένε ότι θα μετάσχουν και η Αμερική και η Ιταλία, ενώ στο βάθος προβάλλει και το Ισραήλ. Ο συσχετισμός, εντελώς αρνητικός για εμάς. Όλοι τους και μόνοι μας. Χωρίς το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Λέμε στον κόσμο -καταχρηστικός ο πληθυντικός, της ευγενείας- ότι βάζουμε τέλος στην… ακινησία και επινοούμε διάφορους ωραίους αφηρημένους όρους για να τον κάνουμε να χαζέψει. Όπως οι όροι που χρησιμοποιούσε χθες το πρωί ένας καθηγητής Διεθνών Σχέσεων σε τηλεοπτικό σταθμό, ο οποίος μάλιστα (χάθηκαν οι διπλωμάτες;) ανέλαβε και διπλωματικός σύμβουλος του πρωθυπουργού.

Περί των 6 μιλίων, της ΑΟΖ και κάτι διαβατήρια για Ρόδο

(Ή γιατί επιμένει ο Ερντογάν στην αποστρατιωτικοποιηση των νησιών) και ένα προπέτασμα καπνού 

Ερώτηση:

❓️Γιατί τα χωρικά ύδατα ήταν στα 6 μίλια και όχι στα 7, και τα 12 δεν είναι 11?

Απάντηση:

✔️Η εθνική κυριαρχία επί της θαλασσης πάντα καθορίζονται από το βεληνεκές των παράκτιων πυροβόλων του. Νησιών και ηπειρωτικών. 

Full stop, παράγραφος.

Για την ιστορία:

🔺️Μέχρι το 1931, τα χωρικά μας ύδατα, μαζί με τον αέρα από πάνω τους ήταν, όπως παντού, στα 3 μίλια, δηλαδή στα 5 χιλιόμετρα περίπου. Τόσο μακριά έριχναν τα αρχαία κανόνια εκείνης της εποχής. Μετά έγιναν 6 μίλια, πήγε ο Μεταξάς μετά να κάνει τον εναέριο χώρο στα 10, που πας καημένε Καραμήτρο του είπαν τα τότε αφεντικά μας, οι Εγγλέζοι. Γιαβολ είπε αυτός και το γύρισε πίσω στα 6. Και ζήσαμε έτσι ειρηνικά με τον γείτονα, που ακόμα δεν ήξερε μπάνιο και δεν γνώριζε κατά που πέφτει η θάλασσα, μέχρι την δεκαετία του 70.

🔺️Μεχρι που το 82, μια διεθνής διάσκεψη για την Θάλασσα ξεπέρασε τα όρια της Αιγιαλίτιδας ζώνης, της κυριαρχίας στο υπέδαφος, στα ψάρια και τα πετούμενα, που παρέμεναν κυριαρχικό δικαίωμα πέραν της αμφισβήτησης του παρακτιου πυροβολικού, και δημιούργησαν την έννοια της ΑΟΖ. Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δηλαδή. Σε δικαιώματα δηλαδή οικονομικής εκμετάλλευσης της αλιείας και ότι υπάρχει στον βυθό στο υπέδαφος του 200 μίλια μακριά από εκεί που τελειώνει η εθνική κυριαρχία κάθε κράτους. Και η πλεύση σε αυτήν θεωρείται σε διεθνή ύδατα. Αν συναντηθεί με ΑΟΖ αλλού κράτους, τότε  μοίρασμα στην μέση, λέει, αυτό θα είναι το όριο. Η ανάγκη των θαλάσσιων εξορύξεων και της αλιείας του μπακαλιάρου ένεκα. 

Φυσικά δεν θα αργήσει και πολύ η ημέρα που και η ΑΟΖ θα συμπίπτει με τα όρια της πληρους εθνικής κυριαρχίας. Ήδη ο θείος Σαμ έτσι συμπεριφερεται στα δικά του 200 μίλια με το πρόσχημα του ελέγχου της ναυσιπλοίας για τρομοκράτες. Μέχρι εκεί, τουλάχιστον φτάνει σήμερα η εμβέλεια των πυραύλων που αντικαθιστουν σιγά σιγά τα Boffors του 40 στα  παράκτια πυροβολεία

❓️Τι σημαίνει τώρα η αποστρατικοποίηση των νησιών που μας ζητούν θεοί και δαίμονες για να τα βρούμε τώρα με τον Ερντογάν στην μοιρασιά της ΑΟΖ μας, όπως στον χάρτη? Γιατί τρέχει για να προλάβει ο άνθρωπος να τα βάλει υποθήκη πριν καταρρεύσει τελείως η οικονομία του και τα πάρει μαζί του προίκα στην πορεία της γείτονος προς την οικονομική ζώνη του αντι-δολαριου Ρωσίας, Κινας, Ιράν κλπ δυνάμεων? 

Συζήτηση για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και των θαλασσίων ζωνών..

Του Νίκου Καραμπάση 

Η «Εστία» και η «Δημοκρατία» αποκαλύπτουν δύο όψεις του ίδιου επικίνδυνου νομίσματος: την ολοκληρωτική κυριαρχία της Τουρκίας στο Αιγαίο, «από το παράθυρο» με την σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης Μητσοτάκη (υπο τις ασφυκτικές πιέσεις των Ευρωναζί - με επικεφαλείς τους ορίτζιναλ Ναζί τους Γερμανούς - και του Οθωμανολάγνου πρέσβη των ΗΠΑ στην Αγκυρα ονόματι Μπάρακ - ενος δισεκατομμυριούχου στο τέλος της ζωής του, που έχει βαλθεί να αναβιώσει την Οθωμανική "αυτοκρατορία" οραματιζόμενος τον εαυτό του ως...Μιδα). 

Σύμφωνα με τα πρωτοσέλιδα των δύο εφημερίδων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο υπουργός Εξωτερικών Γεραπετρίτης κινούνται προς τη διοργάνωση πολυμερούς φόρουμ με τη συμμετοχή Τουρκίας, Λιβύης, Κύπρου και Αιγύπτου — ένα βήμα που μπορεί να ανοίξει τη συζήτηση για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και των θαλασσίων ζωνών. Με άλλα λόγια η εθνική προδοσία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Το γεγονός οτι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΙΧΝΟΣ ουσιαστικής πραγματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα -εκτος απο ανευ σημασίας πομφόλυγες της πλάκας-  καθιστά τα δρώμενα εξαιρετικά πλέον πολύ επικίνδυνα για την ύπαρξη της ίδιας της χώρας απο ενα εθνοπροδοτικό σύστημα εξουσίας - μια Πρωθυπουργοκεντρική Ολιγαρχική Δικτατορία με εμφανή στους πάντες στοιχεία "στυγνής και ωμής καμόρας".

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΣΙΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ "ΧΑΡΙΖΩ ΟΙΚΟΠΕΔΑ, ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ ΧΡΕΗ"

Το καταγεγραμμένο ιστορικό εκτέλεσης (κυριολεκτικά) αυτής της πορείας έχει ως εξής:

✔️Κατ' αρχάς βάζουν θεοί και δαίμονες, μαζί με χορηγούς, για να πάρει αυτοδυναμία η ΝΔ το 19. Προηγήθηκε η τροχειοδεικτική βολή του ΣΗΜΙΤΗ- ΕΛΙΑΜΕΠ με γραμμή "συνεκμετάλλευση" με την Τουρκία, αφού έχωσαν  και κάτι Βαλντέν φουνταριστούς στην τότε αξιωματική να κάνουν αισθητικό-control μαζί με τον Μπίστη, μην γίνει και καμιά στραβή από εκεί και ξυπνήσουν, θεός φυλάξει.

Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων εκτέλεσης όσων είχαν συμφωνηθεί με τον πρόεδρο της Turkish Petrolium Koc το 2018, ο Μητσοτάκης:

🔺️29 Ιουλίου 2019:  επισκέπτεται τη Λευκωσία και πληροφορείται, για πρώτη φορά, από τον υπουργό Εξωτερικών (νυν Πρόεδρο), Νίκο Χριστοδουλίδη, ότι η Τουρκία προσεταιρίζεται την ηγεσία της Τρίπολης, με σκοπό την υπογραφή μνημονίου υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Ο επίσης παρών, Δένδιας σημειώνει ότι ήδη προβαίνει σε παραστάσεις προς το Παρίσι και τη Ρώμη. Ο Μητσοτάκης, που δεν είχε ενημερωθεί σχετικά από την τότε διπλωματική του σύμβουλο και νυν υφυπουργό Εξωτερικών, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, τονίζει στους παριστάμενους ότι θα αναλάβει προσωπικές πρωτοβουλίες στο εξωτερικό. Ο Χριστοδουλίδης, χωρίς να αποκαλύψει την προειδοποίησή του προς τον Πρωθυπουργό, περιγράφει τα επερχόμενα με τη Λιβύη και σε δηλώσεις του, στο ΡΙΚ, τις επόμενες ημέρες.

🔺️22 Αυγούστου 2019: ο Μητσοτάκης συνομιλεί με τον πρόεδρο Εμ. Μακρόν, στο Παρίσι, αλλά η “πρωτοβουλία” (για την οποία έκανε λόγο στη Λευκωσία) εξαντλείται σε μια λακωνική αναφορά. Αν και ο Μακρόν, που διέθετε εξαιρετική πληροφόρηση (λόγω της πολλαπλούς σημασίας της Λιβύης για τα γαλλικά συμφέροντα στις χώρες του Σαχελ), εμφανίστηκε πρόθυμος για συντονισμό Αθήνας-Παρισιού, ο Μητσοτάκης δεν αξιοποιεί το γόνιμο κλίμα.

🔺️23 Αυγούστου 2019: το Μέγαρο Μαξίμου λαμβάνει πληροφορίες ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας των ΗΠΑ επικρίνει τις κινήσεις της Τουρκίας στη Λιβύη, αλλά δεν προβαίνει σε κάποια κίνηση αξιοποίησης ούτε αυτής της διπλωματικής ευκαιρίας.

🔺️29 Αυγούστου 2019: ο Πρωθυπουργός επισκέπτεται το Βερολίνο, χωρίς να αναφέρει τίποτα περί Λιβύης ούτε στην καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ κατά τις συνομιλίες των δύο αντιπροσωπειών, ούτε στις δημόσιες δηλώσεις του.

Δώστε εξηγήσεις κ. πρωθυπουργέ για την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου-Κρήτης

07/10/2025

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΔΜΗΕ/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΙΩΡΟΣ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

Το μεγάλο πρόβλημα με το έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Κύπρου-Κρήτης, δεν είναι τα διαδικαστικά, ούτε και η εκταμίευση ποσού από την Κυπριακή Δημοκρατία προς τον ΑΔΜΗΕ. Το πρόβλημα δεν είναι οι ανησυχίες του υπουργού Οικονομικών, Μάκη Κεραυνού, τις οποίες ενίοτε εκφράζει και δημόσια. Ανησυχίες, που αφορούν τη βιωσιμότητα του έργου, που προφανώς και θα πρέπει να απασχολεί όλους.

Το πρόβλημα της διασύνδεσης είναι γεωπολιτικό. Το ζήτημα είναι κατά πόσο θα γίνουν οι απαραίτητες βυθομετρήσεις, ώστε να μπορέσει να προχωρήσει η πόντιση του καλωδίου. Όσο οι έρευνες παραμένουν «παγωμένες», το έργο προφανώς και δεν προχωρά. Και δεν προχωρά επειδή η Τουρκία απειλεί και οι αποδέκτες των απειλών στην Αθήνα, επιλέγουν να μην κάνουν ούτε βήμα. Η κατοχική δύναμη διαμηνύει πως δεν θα επιτρέψει την υλοποίηση του έργου, εκτός κι εάν αυτή θα αποφασίζει. Αυτή θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τα αιτήματα για τις έρευνες.

Είναι ξεκάθαρο ότι το έργο θα πρέπει να γίνει επειδή είναι στρατηγικής σημασίας. Εάν το έργο δεν θα προχωρήσει, θα είναι λόγω του γεγονότος ότι η Αθήνα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να προστατεύσει, διά πολεμικών σκαφών, το ιταλικό ερευνητικό σκάφος, που ειρήσθω εν παρόδω βρίσκεται σε παρατεταμένη αναμονή. Εάν, λοιπόν, οι έρευνες δεν θα γίνουν, το έργο θα ακυρωθεί. Και είναι σαφές πως η ακύρωση λόγω του «γεωπολιτικού ρίσκου», θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Είναι προφανές πως το θέμα με την Ηλεκτρική Διασύνδεση έχει «κουράσει». Έχουν κουράσει οι παρεμβάσεις του ΑΔΜΗΕ. Η μόνη οδός είναι να προχωρήσει το έργο κανονικά, ανεξαρτήτως τι θα υποστηρίζει και πώς θα συμπεριφέρεται η κατοχική Τουρκία.

ΕΝΑ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΜΈΝΟ ΨΕΜΜΑ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η διαμάχη των κυβερνήσεων  Ελλάδας-Κύπρου για ένα καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης καθυστερεί την υλοποίηση του επί των  ΑΟΖ Ελλαδας και Κύπρου με προφάσεις του εδώ γκουβέρνου 

Στην πραγματικότητα λόγω των δεσμεύσεων του Μητσοτάκη στον Ερντογάν να αφήσει το πεδίο ελεύθερο για την ανάπτυξη των "σχεδίων συνεκμετάλλευσης", που αμφισβητούν εθνικά δικαιώματα στην περιοχή που δεν ορίστηκε ως χωροθετημένη μας ΑΟΖ από την συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου, κάνοντας έτσι εξαλη (με το δίκιο της) την κυβέρνηση της Λευκωσίας. 

Κανένας όμως κουμπάρος δεν σκέφτηκε να τρίψει στην μούρη των εδώ οσφυοκαμπτών στον Σουλτάνο το γεγονός ότι το υποθαλάσσιο σύστημα οπτικών ινών Kimonas-ιδιοκτησιας της Κυπριακής Cyta, που συνδέει την Κύπρο και την Ελλάδα, είναι σε λειτουργία από τα τέλη του 2015 δημιουργώντας δεδικασμένο και μαλιστα χωρις αντιδράσεις της Αγκυρας!. Συνδέει τον σταθμό της Cyta στο Πεντάσκινο της Κύπρου με τον σταθμό MedNautilus στα Χανιά της Κρήτης και έχει την ίδια όδευση με τον Eastmed και το καλώδιο ηλεκτρικής διασυνδεσης Κύπρου-Ελλάδας!

 Έως πότε θα μας πουλάνε εδώ παραμύθια με δράκους για να έχουν την εύνοια του Mr Κοτς οι εδώ υποτακτικοί του;

Η γεωπολιτική επί των θαλάσσιων καλωδίων και κάτι ψέματα περί την ΑΟΖ Ελλαδας-Κυπρου

Τα δεδομένα:

🔺️Η προηγούμενη παγκοσμιοποιηση στηρίχθηκε σε δύο πλέγματα υποθαλασσιων  καλωδίων οπτικών ινών και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με διελεύσεις των κυριότερων οπτικών ινών όπως στον χάρτη του σχολίου #1.

🔺️Από αυτές τις λεωφόρους, που αναπτύχθηκαν κυρίως από ιδιωτικές εταιρείες, διέρχεται σήμερα πάνω από το 95% της τηλεπικοινωνιακής κίνησης  του πλανήτη. Το υπόλοιπο διέρχεται απο δορυφορους(1%) ή χερσαιες διαδρομές καλωδιων, που τα σημαντικότερα περνανε κυρίως από το Ιραν και τον Καυκασο (4%).

Ο έλεγχος της κίνησης τους γίνεται από κέντρα παρακολούθησης- κατασκοπίας που υποκλέπτουν τα πάντα!

Οι σημαντικότερο κόμβοι, για τις οπτικές ινες, βρίσκονται 

✔️Στην Ν.Υορκη

✔️Στο Λονδίνο, την Μασσαλία και το Γιβραλτάρ 

✔️Στο Σουεζ,  το Ομάν και την Κύπρο, ως σημεία υποκλοπών

✔️Στα Στενά του Ορμουζ και την Σιγκαπούρη

✔️Στην Βόρεια Θάλασσα, ανοιχτά της Σουηδίας.

🔺️Η διακοπή της ροής των δεδομένων λόγω δολιοφθορών, αντίστοιχων με την ανατίναξη του αγωγού αερίου North Stream2, είναι πλέον συχνό φαινόμενο και γίνεται είτε από τον γκρι-στόλο των λαθρεμπορικών της Ρωσίας είτε από ειδικά υποβρύχια των ΗΠΑ. Στο σχόλιο #2 και το #3 αναφέρονται πολλές άγνωστες (στους πολλούς) πληροφορίες από τον αθέατο αυτόν πόλεμο, που διαμορφώνει και τις συνθήκες όλων των υπολοίπων για τον ορισμό των ορίων της νέας νομισματικής μετα-παγκοσμιοποιησης, που διαμορφώνεται επί του ψηφιακού υποβάθρου.

🔺️Ειδικά για την Ανατολική Μεσόγειο, αυτές οι κρίσιμες  διαδρομές των ψηφιακών υποδομών (στον χάρτη), αναδεικνύουν την επικίνδυνη ασχετοσύνη και υποχωρητικότητα του ελληνικού ΥπΕξ σχετικά με την ΑΟΖ ανάμεσα στην Ροδο-Κρητη και την Κύπρο, αλλά και την επικίνδυνη τακτική της Μητσοτάκης ΑΕ, που έχει εμπλέξει και ένα αντίστοιχης διαδρομής καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ασιας-Ευρωπης μέσω της Κύπρου με μίζες και ντιλάκια πολλών εκατομμυρίων ευρώ (διερευνώνται και αυτά από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελεία).

Η καθυστέρηση ολοκλήρωσης και αυτού του έργου εξυπηρετεί μόνο τις γεωπολιτικές επιδιώξεις του Ερντογάν για την ευρύτερη περιοχή, και των χορηγών του βαθέως Τουρκικού κράτους (Κοτς και σια) που εμπλέκεται και διαπλεκεται και στους σχεδιασμούς και στα ντιλάκια της Μητσοτάκης ΑΕ. Αυτά επηρεάζουν τα όρια ευθύνης-εποπτείας των αντίστοιχων λιμενικων-coast guard αρχών, για την αντιμετώπιση των  απειλών αυτών των υποδομών.

Έτσι,  δεν πρέπει να θεωρείται ως «κεραυνός εν αιθρία" ή δρομολογημένη διαδικασία της εν κινήσει αντικατάστασης του ΚυΜ από ένα νέο κυβερνητικό σχήμα (κατά πάσα πιθανότητα "προσωπικοτήτων" με ευρύτερη πολυκομματική στήριξη), με ορατό πρόσχημα την κάθαρση από τους μηχανισμούς της μαφίας που έχει εγκατασταθεί στο Ελληνικό κράτος, κυρίως στον χώρο της Δικαιοσύνης, με αποστολή να συγκαλύπτει και τα αποτελέσματα των προσωπικών πολιτικών Μητσοτάκη σε θέματα που επηρεάζουν την ευρύτερη περιοχή (δεσμεύσεις προς τον Ερντογάν για καθυστέρηση των εξορύξεων φυσικού αερίου, καλωδίων ηλεκτρικής διασυνδεσης, κλπ). 

Οι πολιτικοί σχηματισμοί που θα κληθούν να στηριξουν αυτό το πολύ πιθανό διάδοχο κυβερνητικό σχήμα, όλα θα δειχνουν ότι θα κριθούν σε εκλογές το 27, μετά το πολύ μεγάλο ανακάτεμα και της "πολιτικής τράπουλας" που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ μετά τον Φεβρουάριο του 2023.

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/14KRugN7DPi/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η Διακήρυξη των Αθηνών και η συντριβή των αθεράπευτων ελληνικών ψευδαισθήσεων

Του Γεωργίου Παπασίμου

Δικηγόρου

3/10/2025 

Η ακύρωση της συνάντησης στη Νέα Υόρκη και οι γεωπολιτικές της προεκτάσεις

Συμβολική κίνηση της Άγκυρας 

Η ακύρωση της προγραμματισθείσας συνάντησης στη Νέα Υόρκη μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και του Ερντογάν με απόφαση της τουρκικής πλευράς, αποτελεί αναμφισβήτητα μία έντονη συμβολική κίνηση, που εντάσσεται στο ψηφιδωτό του τουρκικού αναθεωρητισμού και της εδραίας αντίληψης περί ηγεμονικού ρόλου του στην ευρύτερη περιοχή. 

Αποτελεί χωρίς καμία αμφιβολία προσπάθεια δημόσιας προβολής κυριαρχίας έναντι της Ελλάδας, αφού μέσω αυτής της κίνησης επιχειρείται να εμφανιστεί αυτή χωρίς σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα και ως χώρα περιορισμένης κυριαρχίας στην περιοχή του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου.

Εκμεταλλευόμενη η Άγκυρα την αλλαγή της ηγεσίας του Λευκού Οίκου και γνωρίζοντας, όσο κανείς άλλος τη συναλλακτική πολιτική αντίληψη του Τραμπ εξασφάλισε, μέσω τεράστιων προσφορών, ύψους άνω των 70 δις (αγορά 300 Boeing, 40 F-16, προσπάθεια επανόδου στην συμπαραγωγή των F-35 και παραχώρηση ορυχείων με σπάνιες γαίες) την είσοδο Ερντογάν στον Λευκό Οίκο μετά από πέντε χρόνια, αλλά και την σημειολογική εμφάνιση Ερντογάν στα δεξιά του Τραμπ, στην πρόσφατη συνάντηση με τους ηγέτες του μουσουλμανικού κόσμου για την επόμενη ημέρα της Γάζας.

ΟΙ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΕΓΙΝΑΝ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ!

Το καθεστώς Ερντογάν αξιολογώντας τη ρευστότητα στις διεθνείς σχέσεις που δημιουργεί ο υπό διαμόρφωση πολυπολικός κόσμος, κινείται ως «χέλι» ανάμεσα σε αντικρουόμενα στρατόπεδα (ΝΑΤΟ-Μπρικς, Ρωσία-Ουκρανία κλπ.) αναλαμβάνοντας ρόλο διαμεσολαβητή και ειρηνοποιού!!! (αν και είναι για μισό αιώνα κατοχική δύναμη στη Μεγαλόνησο) με συνέπεια να κερδίζει έδαφος στον διεθνή χώρο, κατά τη σημερινή υποχώρηση του κύρους των διεθνών θεσμών, ακόμα και εντός της Δύσης, ενώ την ίδια ώρα διαλαλεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι αποτελεί συστατικό μέρος της αναδυόμενης Ευρασίας. 

Όσο και αν μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους ως υπερβολικό, η σημερινή πορεία της Τουρκίας, όπου συμμετέχει στα πάντα, έχοντας μετατραπεί αυτή και σε απαραίτητη δύναμη ακόμα και στον τρομώδη σχεδιασμό της Ευρώπης για αμυντική της «αυτονομία», οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό στο «διαβατήριο του ειρηνοποιού» που έλαβε από την Ελλάδα με τη σαθρή διακήρυξη των Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2023, ένα κείμενο χωρίς καμία νομική δέσμευση για την Τουρκία, όπως άλλωστε αποδείχθηκε και στην πράξη.

Το πολυδιαφημισθέν κέρδος της χώρας μας βάσει του κυβερνητικού αφηγήματος, του περιορισμού δηλαδή των τουρκικών αεροπορικών παραβιάσεων στο Αιγαίο, είναι τελικά πολύ μικρό για να αντισταθμιστεί με τα σοβαρά πολύπλευρα κέρδη της Τουρκίας, η οποία πέτυχε να απεγκλωβιστεί από τον τότε επικείμενο πλήρη αμερικανικό αποκλεισμό της, καθώς και τη σοβαρή ρήξη των σχέσεών της με τη φοβική ΕΕ, η οποία είχε οδηγηθεί στην ανάγκη να της επιβάλει οικονομικές κυρώσεις για τον τότε επιθετικό, υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος κατά την περίοδο 2020-2022.

Σε όλη όμως αυτή την περίοδο της υποτιθέμενης Ελληνοτουρκικής συνεργασίας 2023-2025, η Τουρκία διατύπωνε με τον πιο καθαρό τρόπο και προς όλα τα διεθνή φόρα, όλο το εύρος των παράνομων αξιώσεών της σε βάρος της χώρας μας, που συνιστούν βίαιη παραβίαση των διεθνών κανόνων του δικαίου της θάλασσας, αφού αφενός το παράνομο αφήγημα της «γαλάζιας πατρίδας» (που σύμφωνα με το ευφάνταστο σενάριό της τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ, αλλά μόνο χωρικά ύδατα) το μετέτρεψε πλέον σε κυβερνητικό δόγμα και αφετέρου προσπαθεί  με κάθε τρόπο να εφαρμόσει στο πεδίο το παράνομο Τουρκολυβικό μνημόνιο (με το οποίο επιχειρεί να υφαρπάξει τεράστιες θαλάσσιες ζώνες από τη νόμιμη εν δυνάμει ΑΟΖ της Ελλάδος). 

Τέλος, είναι πλέον κυνικά ανένδοτη στο Κυπριακό, διαλαλώντας, ότι η μόνη λύση είναι αυτή των δύο κρατών στη Μεγαλόνησο. Επιπροσθέτως, συστηματικά και κάθε μέρα επεκτείνει τον εξοπλισμό της, ως επιθετική χώρα, έχοντας αναβαθμίσει την αμυντική της βιομηχανία σε υψηλά επίπεδα με πρωταγωνιστή τα μη επανδρωμένα drones και όχι μόνο, καθώς και την δημιουργία σοβαρού προγράμματος κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τα πραγματικά επιθετικά της σχέδια.

Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ