Λονδίνο, 9 Μαρτίου 2022

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Οφείλω, ως ακαδημαϊκός και ως Έλληνας πολίτης, να σας επιστήσω την προσοχή σε καίρια ζητήματα που αφορούν την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας, δηλ. την ικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να λαμβάνει αποφάσεις με γνώμονα το συμφέρον όλων των κοινωνικών τάξεων και όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων. Σας θυμίζω, ακόμα, την ηθική και πολιτική υποχρέωση του Ελληνικού κράτους να προστατεύει, να βοηθά και να υπηρετεί σε ανθρωπιστικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο, τον ελληνισμό που βρίσκεται εκτός των συνόρων της χώρας. Η ευμάρεια και η πρόοδος των ελληνικών κοινοτήτων του εξωτερικού αποτελούν την κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική διαφήμιση της Ελλάδας και της πρωθυπουργίας σας, καθώς και την όποια επιρροή μπορούν ν’ ασκήσουν πάνω στις κυβερνήσεις των κοινωνιών στις οποίες ζουν και εργάζονται.

Η συνάντησή σας με τον κ. Ερντογάν σ’ αυτή τη συγκυρία είναι λάθος, δεν υπηρετεί τις παραπάνω αρχές. Το ίδιο λάθος ήταν – και είναι – η παραχώρηση στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία και η συμμετοχή της χώρας στη προπαγανδιστική αντι-Ρωσική εκστρατεία. Δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ανθρωπιστική βοήθεια προς το λαό της Ουκρανίας και ειδικά τους Έλληνες που ζουν εκεί.

Η παρακμή της Δύσης και οι ευκαιρίες της Ελλάδας

Θέλω ακόμα να σας πω ότι, πλέον, δεν είμαστε «με τη σωστή πλευρά της ιστορίας» – αν ποτέ ήμασταν – για τον απλούστατο και πραγματιστικό λόγο ότι οι ΗΠΑ δεν είναι αυτό που ήταν το 1945, δηλ. η μία και μοναδική πυρηνική δύναμη με τις τεράστιες δυνατότητες οικονομικών παροχών και παγκόσμιων επενδύσεων. Το χρέος των ΗΠΑ σήμερα έχει ξεπεράσει τα $30 τρις, ενώ η απο-βιομηχανοποίησή της έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα. Το δολάριο άρχισε να παραπαίει ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και οι στρατιωτικές ήττες των ΗΠΑ σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Συρία έδειξαν τα όρια της πολιτικής τους επιρροής. Η δε παγκόσμια χρηματιστηριακή κρίση καθώς και η κρίση της Ευρωζώνης έδειξαν τα όρια της οικονομικής επέκτασης του Ευρω-Ατλαντισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σήμερα υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις τις οποίες δεν λαμβάνετε υπόψη σας, ούτε οικονομικά ούτε πολιτισμικά ούτε και πολιτικά. Αυτό το θεωρώ μεγάλο λάθος. Η πολιτική σας έπρεπε να είναι περισσότερο ζυγισμένη και να προχωρεί σε υβριδικές κοινοπραξίες-συνεργασίες με χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία. Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ και η ΕΕ που διαθέτουν τεχνολογίες και knowhow. Υπάρχει η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία. Αυτό δεν σημαίνει «αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ» ή «έξοδο από την ΕΕ και την Ευρωζώνη». Σημαίνει, όμως, μία πραγματικά ανεξάρτητη εθνική πολιτική με στόχο, για παράδειγμα, την αποδοχή επενδυτικών προτάσεων και εισαγωγής νέων τεχνολογικών καινοτομιών, με ενεργή Ελληνική-κρατική συμμετοχή, από Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ιαπωνία, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ/Γερμανίας. Έτσι, σταδιακά, τα συμφέροντα των ξένων επενδυτών θα υπαχθούν στα συμφέροντα της Ελλάδας και η προκύπτουσα οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας θα αποβαίνει τόσο υπέρ του λαού όσο και υπέρ της Ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αυτός είναι ο ορισμός της ακηδεμόνευτης εθνικής πολιτικής.