Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΩΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ

Ο 20ος αιώνας πέτυχε ό,τι πέτυχε και λόγω τριών  καινοτομιών χαμηλής τεχνολογίας, που όλες είχαν να κάνουν με την παράμετρο "χρόνος", όπως:

🔺️Οι αγορές με δόσεις, "εφεύρεση" του παραγωγού τρακτέρ ΜακΚορμιικ από το 1910. Εξελίχθηκε στο "πλαστικό χρήμα" μετά την δεκαετία του 90 και τις άυλες παραλλαγές του σήμερα. 

🔺️Οι πάνες μιας χρήσης του 1950, που κράτησαν στην εργασία τα χειραφετημένα στον Πόλεμο γυναικεία εργατικά χέρια την εποχή των baby boomers.

🔺️To container της δεκαετίας του 50, που επέτρεψε την δημιουργία των αλυσίδων logistics και την μείωση του κόστους μεταφορών όσων σήμερα καταναλώνουμε.

Όλες αυτές οι  επινοήσεις, δούλεψαν καλά μέχρι την δεκαετία του 80, κρατώντας την σχέση της αύξησης της παραγωγικότητας και των μισθών χωρίς σοβαρές αποκλίσεις. Από το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι το 80, κάθε αύξηση των αμοιβών της εργασίας οδηγούσε σε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. 

Από την "Συνεννόηση της Ουάσινγκτον" του 86, την γενέθλια συνθήκη του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης που επέβαλε, αυτή η συσχέτιση της παραγωγικότητας στην εργασία- με την αμοιβή της διερράγη. Η ένταξη και της σοσιαλδημοκρατίας σε αυτή την σχολή οικονομικής σκέψης αποδυνάμωσε τα συνδικάτα, δημιουργώντας τοπικές και διεθνείς ανισότητες που πλέον δείχνουν ανεξέλεγκτες.  Κάθε νέα επινόηση ή τεχνολογική καινοτομία που μπήκε απο το 80 μέχρι σήμερα σε εφαρμογή (το PC, το internet κλπ), διεύρυνε περισσότερο αυτήν την αναντιστοιχία, με σοβαρότατες κοινωνικές επιπτώσεις. Ιδιαίτερα στις χώρες του "οικονομικού Νότου" όπου αυτό το χάσμα έχει πάρει κολοσιαίες διαστάσεις. 

Πρώτη φορά στήν ἱστορία μας οἱ ἔμμεσοι φόροι ξεπερνοῦν τούς ἄμεσους

Εφημερίς Εστία Δεκ 13, 2024


Τί ἐπισημαίνει ἡ καθηγήτρια τοῦ ΕΚΠΑ Γεωργία Καπλάνογλου σέ ἀνάλυσή της στό KReport – Ἔνδειξις, ὅτι ἀποτελοῦμε χώρα χαμηλῆς ἀναπτύξεως – 10 μονάδες τοῦ ΑΕΠ ηὐξήθη ἡ φορολογία μετά τό 2009

ΟΙ ΕΜΜΕΣΟΙ φόροι γεμίζουν τά κρατικά ταμεῖα καί ἀδειάζουν τόν προϋπολογισμό τῶν νοικοκυριῶν. Ἡ Ἑλλάς, ἄν καί χώρα τοῦ ΟΟΣΑ, ἀντλεῖ ἀπό τήν ἔμμεση φορολογία πολύ περισσότερα ἔσοδα σέ σχέση πρός τούς φόρους εἰσοδήματος, καί αὐτό εἶναι χαρακτηριστικό χωρῶν χαμηλοῦ εἰσοδήματος, διαπιστώνει ἡ κ. Γεωργία Καπλάνογλου, Καθηγήτρια τοῦ Τμήματος Οἰκονομικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ ΕΚΠΑ, σέ ἄρθρο της στό KReport.

Συμφώνως πρός τήν ἀνάλυσή της, ἡ χώρα μας ξεπερνᾶ κατά πολύ τήν ἀναλογία ἔμμεσων/ἄμεσων φόρων πού ἰσχύει κατά μέσον ὅρον στίς ἀναπτυγμένες χῶρες. Ἡ ἀναλογία μάλιστα μετεβλήθη αἰσθητά πρός τό χειρότερο μετά τήν κρίση τοῦ 2010, καί ἐκ νέου μετά τό 2019. Ἡ χώρα μας πιά ξεπερνᾶ πλέον καί τό μέσον ὅρον τῶν χωρῶν ἐκτός ΟΟΣΑ! Ὅπως ἄλλως τε πιστοποιοῦν καί τά στοιχεῖα τοῦ παγκόσμιου ὀργανισμοῦ πού ἐδημοσιεύθησαν πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ἡ Ἑλλάς, γιά πρώτη φορά στήν σύγχρονη ἱστορία της, τό 2022, ξεπέρασε ὅλες τίς χῶρες τοῦ ΟΟΣΑ ὡς πρός τόν λόγο ἔμμεσων φόρων πρός ΑΕΠ. Ἡ πρωτιά διετηρήθη καί τό 2023!

Τά στοιχεῖα τοῦ ΟΟΣΑ ἔδειξαν ὅτι ἡ Ἑλλάς εὑρίσκεται μεταξύ τῶν χωρῶν, οἱ ὁποῖες σέ σύγκριση πρός τό 2010 καταγράφουν ἀπό τίς μεγαλύτερες αὐξήσεις στήν ἀναλογία φόρων πρός τό ΑΕΠ. Τό μεγαλύτερο μέρος αὐτῶν τῶν ἐσόδων (περίπου 4 στά 10 εὐρώ) προέρχονται ἀπό τούς φόρους στήν κατανάλωση, ὅπου ἡ χώρα μας συνεχίζει σταθερά τόν πρωταθλητισμό!

Προϋπολογισμός ληστείας της μεσαίας τάξης

από Βασίλης Βιλιάρδος

.

Η κυβέρνηση αύξησε τους φόρους κατά 20 δις σε 5 χρόνια, χωρίς αξιόλογη άνοδο του πραγματικού ΑΕΠ και χωρίς να μειωθεί το χρέος, εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης  – κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι φιλελεύθερο, εκτός εάν τις αποφάσεις τις λαμβάνει ακόμη η Τρόικα, παρά τη δήθεν έξοδο μας από τα μνημόνια. 

Παραμένει δε σκανδαλώδες το θέμα των τραπεζών με τον αναβαλλόμενο φόρο των 20 δις που έχει καταστρατηγηθεί μέσω του Hive Down και των προγραμμάτων ΗΡΑΚΛΗΣ –  με τους πλειστηριασμούς εξπρές και από offshore. Επίσης το ότι, ενώ ο νόμος 3156/2003 υποχρεώνει τα funds να δημοσιοποιούν τις τιμές για κάθε δάνειο που αγόρασαν, τα funds δεν εφαρμόζουν το νόμο – ενώ έχει εκδοθεί μία υπουργική απόφαση το 2024, η 19169, η οποία αναιρεί την υποχρεωτική δημοσίευση του ποσού εξαγοράς, με απίστευτες αοριστίες. 

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; 

Απλούστατα ότι, εάν ένα fund εφάρμοζε ως όφειλε το νόμο, οι Πολίτες θα γνώριζαν πόσο αγοράσθηκε το δάνειο τους – οπότε, εάν κάποιος είχε δάνειο 100.000 €, το fund το είχε αγοράσει για 10.000 € και του ζητούσε 100.000 €, συχνά συν τους τόκους, θα μπορούσε να καταγγείλει το fund για αισχροκέρδεια. Σήμερα όμως δεν μπορεί, επειδή δεν είναι σε θέση, λόγω της υπουργικής απόφασης και της προηγούμενης παρανομίας των funds, να το αποδείξει – κάτι που είναι πραγματικά ανάλγητο εκ μέρους του κράτους.   

Από την πρώτη ημέρα στη Βουλή, αναφερόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε κάθε φορά, σε τρία βασικά θέματα: (α) στην αλλαγή του αποτυχημένου και χρεοκοπημένου οικονομικού, τουριστικού, καθώς επίσης φορολογικού μας μοντέλου, (β) στην εκπόνηση ενός σωστού Ισολογισμού του κράτους και (γ) στην εφαρμογή του διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στο δημόσιο. Θα αναφερθούμε επιγραμματικά και στα τρία στην Ολομέλεια, αφού εδώ δεν υπάρχει χρόνος – επειδή θέλουμε να είμαστε εποικοδομητικοί και όχι απλά να ασκούμε κριτική. Θέλουμε όμως να τονίσουμε αρχικά ότι, είναι πολύ θετικά και έχουν βελτιωθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός επιδόσεων, καθώς επίσης οι επισκοπήσεις δαπανών και εσόδων – τα καλά πρέπει να λέγονται, όπως και τα κακά.

Ξεκινώντας τώρα με τον προϋπολογισμό, οι προβλέψεις για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ το 2025 είναι 2,3% από 2,2% το 2023 – ενώ στον περυσινό προϋπολογισμό προβλεπόταν αρχικά στο 2,9% που διαψεύστηκε, όπως είχαμε τότε επισημάνει.

Όμως, εκτός των άλλων, όπως όσον αφορά τον τουρισμό που έχει εξαντλήσει τη δυναμική του και τις εξαγωγές που ήδη υποχωρούν, με τις εισαγωγές να αυξάνονται και με το εμπορικό έλλειμμα να εκτοξεύεται ξανά, στα επίπεδα του 2006/2010, υπάρχουν γενικότερες αβεβαιότητες – αφού η Ευρώπη αντιμετωπίζει μία γεωπολιτική αστάθεια, λόγω των πολέμων στην Ουκρανία και στο Ισραήλ, καθώς επίσης εξαιτίας της αλλαγής πολιτικής στις ΗΠΑ.

Το ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει στα 247,5 δις το 2025 από 236,9 δις το 2024 – ονομαστικά βέβαια, με τον πληθωρισμό δηλαδή, αφού ο αποπληθωριστής προβλέπεται στο 2,2% και ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή στο 2,1% που πιθανότατα δεν θα επαληθευθούν.

Το ΑΕΠ αυτό δεν έχει φυσικά καμία σχέση, με το αντίστοιχο πριν τα μνημόνια – λόγω του πληθωρισμού έκτοτε.

Στην ουσία, το πραγματικό ΑΕΠ πριν την τελευταία αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ, έχει αυξηθεί από 183 δις το 2019 στα 198 δις το 2024 – δηλαδή μόλις κατά 15 δις σε πέντε χρόνια, ενώ το υπόλοιπο έως τα 236,9 δις που εκτιμάται, τα 39 δις, οφείλεται στον πληθωρισμό και στα 5 δις της αναθεώρησης.    

Σχετικά τώρα με την πρόβλεψη ανόδου του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου κατά 8,4% το 2025, είμαστε για μια ακόμη χρονιά επιφυλακτικοί – με δεδομένο το ότι, ο προϋπολογισμός του 2023 προέβλεπε αύξηση του κατά 15,1% το 2024.

Υποκειμενική ή πραγματική φτώχεια: Το νέο «ελληνικό παράδοξο»

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η πρόσφατη έρευνα της Eurostat για τη φτώχεια στην Ευρώπη δημιούργησε ένα μικρό σεισμό στη ρηχή πολιτική σκηνή της χώρας. Βάσει της έρευνας αυτής για το πως αισθάνονται οι πολίτες εν σχέσει με την οικονομική τους κατάσταση, οι Έλληνες σε ποσοστό 67% δήλωσαν φτωχοί, φιγουράροντας πρώτοι στον  πανευρωπαϊκό πίνακα της λεγόμενης από τους οικονομολόγους «υποκειμενικής φτώχειας» ακολουθώντας η Βουλγαρία με ποσοστό 33,3%. Η δημοσιοποίηση της έρευνας αυτής ενεργοποίησε άμεσα τον προπαγανδιστικό κυβερνητικό μηχανισμό όπου μεταξύ των άλλων ακούστηκαν τερατώδη επιχειρήματα του τύπου, ότι πολλοί Έλληνες υποκρίνονται ή ότι έχουν επηρεαστεί από τη μιζέρια την οποία εισήγαγε στην Ελλάδα η Αριστερά! Πρόκειται για το απαύγασμα της κυβερνητικής θρασύτητας, αφού η έρευνα αυτή απηχεί σε μεγάλο βαθμό την πραγματική κατάσταση της πλειοψηφίας των νοικοκυριών στην Ελλάδα, που δεν μπορούν να βγάλουν τα έξοδα του μήνα, μέσα σε ένα συντριπτικό αρνητικό πλέγμα οικονομικών συνθηκών (ακρίβεια, χαμηλοί μισθοί, τεράστιο κόστος στέγης, φόροι κλπ). Αναμφίβολα η έρευνα αυτή αποτελεί ισχυρό πλήγμα στο κυβερνητικό προπαγανδιστικό αφήγημα περί ισχυράς οικονομίας, μεγάλης ανάπτυξης εν σχέσει με τον μέσο όρο των υπολοίπων χωρών κλπ.

Παρά την τραυματική χρεωκοπία της χώρας το 2010 και τον δεκαετή «μνημονιακό χειμώνα», επί της ουσίας τίποτα δεν άλλαξε ως προς το εύθραστο της ελληνικής οικονομίας, με κίνδυνο ότι στην πρώτη σοβαρή κρίση να πέσει η χώρα ξανά στα βράχια. Ενώ η κεντρική στόχευση της πολιτικής εξουσίας, του Κράτους και των ενδιάμεσων θεσμών θα έπρεπε να είναι η θεμελίωση με κάθε τρόπο μιας σοβαρής ενδογενούς ανάπτυξης και ενός ανταγωνιστικού παραγωγικού μοντέλου, ενισχύεται αδιάκοπα ο παρασιτικός χαρακτήρας της οικονομίας και η παρασιτική ολιγαρχία με τις μεγάλες ρίζες της διαπλοκής της με την εξουσία και το πελατειακό κράτος. Καθημερινά η χώρα συστηματικά  μετατρέπεται σε μια ιδιότυπη «τουριστική αποικία», όπου ξένα συμφέροντα αγοράζουν αντί πινακίου φακής τις ελληνικές περιουσίες (βιομηχανίες, κατοικίες, ξενοδοχεία και μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις). Αυτό άλλωστε τονίζεται και από τον ΙΟΒΕ, που επισημαίνει ότι οι επενδύσεις μειώθηκαν και κυρίως αυτό σχετίζεται με το γεγονός, ότι δεν υπάρχει επενδυτικό κύμα σε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά κερδοσκοπικές επενδύσεις μικρής διάρκειας.

Απόδειξη αυτού είναι ότι τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης που προβλέφθηκαν από την Ε.Ε για την αντιμετώπιση των συνεπειών του κορωνοϊού και που για τη χώρα μας μαζί με τις μοχλεύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων θα μπορούσαν να ανέλθουν στα 80 δις ευρώ περίπου,  όντας η τελευταία ευκαιρία για αλλαγή του παραγωγικού – παρασιτικού μοντέλου με στόχο την ενίσχυση της ενδογενούς παραγωγικής βάσης, αν μέσω εθνικού στρατηγικού σχεδίου διοχετεύονταν αυτά στην ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα, στη βοήθεια του δευτερογενούς τομέα με προτεραιότητα στις διατροφικές εταιρείες και στη στόχευση σε επιχειρήσεις υπηρεσιών και έρευνας όπου με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ισχυρές ελληνικές εταιρείες, π.χ. στην αμυντική βιομηχανία, ενέργεια και τεχνολογία , διοχετεύθηκαν κατά κύριο λόγο σε μη παραγωγικές επενδύσεις. Συγκεκριμένα, το ήμισυ των χρημάτων αυτών έχουν κατασπαταληθεί από την κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι σήμερα με διάχυση αυτών τους παρασιτικούς αρμούς της διαπλεκόμενης οικονομικής ολιγαρχίας. Την ίδια, δε, τύχη, είναι βέβαιο ότι θα έχουν και τα υπόλοιπα, αφού με γρήγορους ρυθμούς η σημερινή κυβέρνηση επισπεύδει τη διοχέτευση αυτών των χρημάτων στον πυρήνα των διαπλεκόμενων της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και γενικά σε μη παραγωγικούς στόχους.

Πως Τα Δάνεια Που Χρέωσαν Την Ελλάδα Για Πάντα

ΡΩΤΑΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ?

 

(Αλιευθεντα ερωτήματα που τέθηκαν πριν 2 χρόνια σε μια άλλη μάντρα, εδώ πιο δίπλα)

Όπως και όλοι οι προηγούμενοι, έτσι και αυτός ο πόλεμος γίνεται για να καταστραφεί περισσευούμενο ή τοξικό κεφάλαιο και σχετίζεται με την ισχύ κάποιων νομισμάτων. Όχι των όπλων, που είναι μόνο το αναλώσιμο εμπόρευμα κάθε πολέμου για να ετοιμαστεί, μετά την λήξη του, νέο χρήμα μέχρι τον επόμενο για να αντικαταστήσει τα αναλωθέντα.

Οριοθέτηση γίνεται τώρα στην Ουκρανία ως δυτικό σύνορο των ζωνών επιρροής περισσότερων των δυο παγκόσμιων αποθετικών νομισμάτων.
Το ρούβλι δεν μπορεί να είναι ένα από αυτά τα αποθετικά νομίσματα, αλλά μόνο μέρος κάποιου συνθετικού αντι-δολαριου που ψήνεται περί την Κίνα (που ήδη ετοίμασε και το αντίστοιχο ΔΝΤ του για να αρχίσει να δανείζει αντ' αυτού, μετά μια μονομερή τους Συσαχθεια από το δολάριο, τις σημερινές υπερχρεωμένες χώρες του οικονομικού Νότου).
Και έτσι, μοιραία, προκύπτει και ο ανασχεδιασμός όλων των συστημάτων που αναπτύχθηκαν (παραγωγής, logistics, ενεργειακά και χρηματοπιστωτικά) στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση της μονοκρατορίας του δολαρίου. Αυτής που μας τελείωσε με απόφαση των G7 τον Ιούλιο του 21 για να γίνει μια "Πράσινη" μετάβαση για να σωθούν πάλι οι τράπεζες, και πυροδότησε έτσι και τον πόλεμο, την ενεργειακή κρίση και τον στασιμοπληθωρισμό μεγάλης διάρκειας, που θα μας ταλαιπωρήσει για 2-3 χρόνια ακόμα.

Όπερ κανέναν δεν συμφέρει να το κάνει τώρα Κούγκι ή να κλείσει άρον άρον αυτόν τον πόλεμο. Άσε τον λοιπόν να σέρνεται μέχρι να τελειώσει κάθε ισχύς του χαζοευρώ των ευρωζαβών, του μόνου που θα μπορούσε να ισορροπήσει τον παλαβό κόσμο που προκύπτει έτσι. Αλλά αυτό, δυστυχώς, σέρνεται στα χέρια ανίκανων νεοφιλελέ ηγετίσκων χωρίς όραμα και στρατηγική.
Απαιτεί βλέπεις χρόνο αυτή η διευθέτηση!

Και το ξεκαθάρισμα σε μερικές παραμέτρους ακόμα, όπως πχ:

Θα είναι και η Ινδία στην ζώνη του ψηφιακού αντι-δολαριου ή θα κάνει μια ενδιάμεση μαζί με την Βραζιλία, την Ινδονησία και την Νότιο Αφρική για να το παίξει κέντρο, και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα?

 
Και πόσο αυτή θα συνεργαστεί ή θα συγκρουστεί τότε και με μια τέταρτη ζωνη, την Παναραβική και πως θα εμπλακεί και μια 5η, στην Λατινική Αμερική, που ψήνεται και που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο που δεν μπορεί να παίξει το ευρώ?

Θα καταλήξει τελικά η Τουρκία στην Ευρασία ή θα μείνει προσκολλημένη στο ΝΑΤΟ ως δούρειος ίππος της Ρωσίας? Γι αυτό εξαρτάται πόσο, τελικά, θα στραβώσει το στόμα του Ερντογάν από ένα "εγκεφαλικό" και από πόσα ακόμα εγκεφαλικά θα μπορέσουμε να αντέξουμε και εμείς από το ανεγκέφαλο γκουβέρνο και σια μας, που ήθελε να του τα δώσει όλα για κάτι ντιλς που έκλεισαν μαζί του πριν αναλάβουν, από το 18.

Θα έχουμε νέες "Αραβικές Ανοίξεις" λόγω της επισιτιστικής κρίσης μόνο στην Αφρική ή πρεπει να επεκταθούν αυτές και αλλού μετά την πρώτη που έσκασε στην Σρι Λάνκα? Πόσες μπορεί να αντέξει το "παίγνιο" που είναι σε εξέλιξη?

Αλλά και ποσο θα μπορέσουν να αντέξουν όλες αυτές οι ζώνες μετά από την "ζώνη του ίντερνετ", που αυτό αναπτύσσεται χωρίς σύνορα και μεταλλάσσεται γρήγορα προς την 3η του version? Κάνοντας περιττά όλα τα αποθετικά η εθνικά νομίσματα της εποχής Νίξον και τις ζώνες επιρροής τους, αλλά και τους 5-6 ψηφιακούς ολιγάρχες του προηγούμενου ίντερνετ τύπου Ζούκη και Μουσκ, που έχουν στηθεί για να στήσουν μια ψηφιακή φεουδαρχία πάνω σε όλες τις οικονομικές ζώνες?

Κ. ΜΕΛΑΣ: Κ ι όμως οι υπερκοστογήσεις διαμορφώνουν τον προϋπολογισμό

Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικής και Διεθνούς Τραπεζικής στο Πάντειο, Κώστας Μελάς, αναλύει στον 98.4 τις βασικές παραμέτρους και αφηγήματα του φετινού προυπολογισμού και εξηγεί γιατί τελικά οι υπερκοστολογήσεις, διαμορφώνουν τον προυπολογισμό. Όπως σημείωσε μεταξύ άλλων, μιλάμε για την αποτύπωση προϋπολογισμού
ισοσκελισμένου λογιστικά αλλά ελλειμματικού αναπτυξιακά και κοινωνικά .

Ἑλλάς: Πρώτη στήν φτώχεια στήν Εὐρώπη σύμφωνα μέ τήν Eurostat

2 στούς 3 Ἕλληνες δηλώνουν πώς δέν μποροῦν νά καλύψουν τίς ἀνάγκες τους – Διπλάσιο ποσοστό καί ἀπό τήν Βουλγαρία! – Ἡ σταθερότης παράγει φτώχεια – Μετά τόν ΟΟΣΑ ἀποκαλυπτήρια καί ἀπό τίς Βρυξέλλες

ΕΙΧΕ ΛΕΧΘΕΙ καί κατά τό παρελθόν ὅτι στήν Ἑλλάδα συμβαίνει νά εὐημεροῦν οἱ ἀριθμοί, ἀλλά νά δυστυχοῦν οἱ ἄνθρωποι. Καί ἴσως εἶναι ἀπό τά πράγματα πού δέν ἀλλάζουν, καθώς ἡ ἴδια κατάστασις ἰσχύει καί σήμερα.

Καί βεβαίως ἀναφερόμεθα στούς ἀριθμούς πού δημοσιοποιοῦν οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις. Διότι ὅταν ἔρχονται οἱ ἐκτιμήσεις ἀπό τό ἐξωτερικό, ἡ κατάστασις διαφοροποιεῖται. Οἱ ἀριθμοί τοῦ ΟΟΣΑ καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ταυτίζονται ὡς ἐπί τό πλεῖστον μέ τό ἀποτύπωμα πού ἀφήνει ἡ κρατοῦσα οἰκονομική κατάστασις στίς τσέπες τῶν πολιτῶν.

Ἔτσι, ἡ ἀποτίμησις τοῦ 2023 ἀπό τήν Eurostat τοποθετεῖ τήν Ἑλλάδα τελευταία, ὅσον ἀφορᾶ τήν εὐημερία τῶν πολιτῶν της, διαψεύδοντας τίς κατά καιρούς θριαμβολογίες τῆς Κυβερνήσεως γιά τά οἰκονομικά ἐπιτεύγματά της. Ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτά, ὅ,τι καί ἄν ἐννοοῦν οἱ ἐκπρόσωποί της, γεγονός εἶναι ὅτι 2 στούς 3

Ἕλληνες δηλώνουν ὅτι δέν μποροῦν νά καλύψουν τίς ἀνάγκες τους. Πρόκειται, σύμφωνα πάντα μέ τήν Eurostat, γιά ποσοστό διπλάσιο ἀπό αὐτό τῆς Βουλγαρίας, πού εἶναι ἡ ἀμέσως ἑπομένη χώρα στήν κατάταξη ὅσον ἀφορᾶ τήν φτώχεια. Ἰδιαίτερα μάλιστα, προκειμένου περί προσώπων χαμηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου, τό ποσοστό αὐτό τῶν ὑποκειμενικά εὑρισκομένων κάτω ἀπό τό ἐπίπεδο τῆς φτώχειας ἐκτινάσσεται πάνω ἀπό τό 80%.

Ἀναφέρει σχετικῶς ἡ ἔκθεσις τῆς Eurostat:

«Μεταξύ τῶν χωρῶν τῆς ΕΕ, μέ 81,8%, ἡ Ἑλλάδα εἶχε τό ὑψηλότερο ποσοστό ἀτόμων μέ χαμηλό μορφωτικό ἐπίπεδο πού θεωροῦνταν ὑποκειμενικά φτωχοί.

Η αισχροκέρδεια φέρνει δημόσια έσοδα!

ΡΟΥΠΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

Κατάθεση προϋπολογισμού ισοσκελισμένου λογιστικά αλλά ελλειμματικού αναπτυξιακά και κοινωνικά στις 20 Νοεμβρίου. Θεσμική «ιεροτελεστία» για μία τελετή λειτουργίας της οικονομίας που εμπεριέχει μεγάλη δόση προβληματισμού, καθώς η βασική υπόθεση εργασίας, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προβλέπει: Αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,2% φέτος και 2,3% το 2025, με αποκλιμάκωση του πληθωρισμού από το 2,7% το 2024 στο 2,4% το 2025. Δηλαδή συνολικό αρνητικό αποτύπωμα. Οι δε εγγεγραμμένοι άνεργοι της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης 830.000 περίπου.

Αρνητικά δεδομένα ανάπτυξης και παροχής εργασίας. Εκτός εάν ένα εκατομμύριο άνεργοι «κρύβουν» προοπτική ανάπτυξης. Γνωστό «τοις πάση» βέβαια, ότι με παρουσιαζόμενα στατιστικά δεδομένα η «εμφάνιση» εικόνας βελτίωσης είναι εύκολη υπόθεση. Το ένα εκατομμύριο άνεργοι όμως, ένα εκατομμύριο. Την στιγμή που κατά ειρωνικό τρόπο η Γερμανική Handelsbatt γράφει πως «η Ελλάδα πρέπει να αναθεωρήσει το σχέδιο του προϋπολογισμού της γιατί έχει πάρα πολλά χρήματα». Υπάρχει χιούμορ στην διεθνή δημοσιογραφία που εμφανίσθηκε 15 χρόνια μετά την κρίση. Δεν γνωρίζω όμως αν αυτό γίνεται αντιληπτό σε όλη του έκταση.

Ένα σχέδιο προϋπολογισμού με προσεγγίσεις οριστικοποίησης μίας ωραιοποιημένης εικόνας και όχι ορθολογικής αντιμετώπισης των εμφανών κοινωνικών αλλά αφανών αναπτυξιακών στρεβλοτήτων γενικότερα. Ας είναι καλά τα «υπερπλεονάσματα» του 2022, 2023 και τώρα του 2024. Με την έμμεση φορολογία εκ του ΦΠΑ που εισπράττεται από την αισχροκέρδεια εκτός των άλλων. Ως να εφαρμόζουμε το νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας χωρίς να έχουμε υποχρέωση με μία καλυπτόμενη πολιτική λιτότητας επί της ουσίας που δεν ομολογείται, αλλά ακολουθείται στην πράξη με συνεχή και εντεινόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων.

Προϋπολογισμός 2025: Μνημονιακή “δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο”

Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή δίνει την ευκαιρία να πεανέλθουμε σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, στην οποία παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 για την ελληνική οικονομία (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».

Το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του 2025 είναι 2,4%, ως αποτέλεσμα της βασικής μνημονιακής δέσμευσης. Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπατούν τον ελληνικό λαό ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα εφαρμόζουν μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις.

Η ακρίβεια τροφοδοτείται από τους υπέρογκους συντελεστές ΦΠΑ, που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια και τροφοδοτούν την αποπληρωμή του επαχθούς μνηνμονιακού χρέους και το προϋπολογιζόεμενο πλεόνασμα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με την κατάργηση ή εκποίηση των κοινωφελών υποδομών. Με διάφορα προσχήματα, όπως η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών που χρησιμοποιείται όχι επιβοηθητικά, αλλά ως δικαιολογία για τη μείωση του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τα συστημικά ΜΜΕ εξυμνούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπως οι “αυλητρίδες” που έπαιζαν μουσική κατά την κατεδάφιση των “Μακρών Τειχών” της Αθήνας μετα τη συντριβή της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο το 404 π.Χ.

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ

Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΑ ΕΠΙΧΡΥΣΩΜΈΝΑ ΤΟΥΒΛΑ ΑΠΟ ΤΟ CASA DΕ PAPEL ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ  ΚΑΤ' ΑΝΆΘΕΣΗΝ ΜΆΓΟΙ 

(Ή πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ,  με ένα ενεργειακό ψηφιακό πάγιο, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών)

Ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός. Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου. 

Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας, που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.

Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά θα τα ξέρετε.

( Νταξ, όχι όλοι,  αφού μια μερίδα εγγενώς υπανάπτυκτων στον εγκέφαλο διάλεξε να προβάλει πάλι το Σπαρτιατικό πρότυπο ως δηθεν πατριωτικό όραμα, τρομάρα τους).

Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες;

🔹 Στην δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας νέας γνώσης και πολιτισμού, στοιχείο που προήλθε από την απελευθέρωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Αττικής από τις συνθήκες ημιδουλείας των συσωρευμενων χρεών που διέγραψε ο Σόλωνας ένα αιώνα πριν με την Σεισάχθεια. Βρέθηκε έτσι ο χρόνος για να παράγουν οι Αθηναίοι πολιτισμό και επιστήμη μέσα από την ενασχόληση τους με τα κοινά.

Ιωάννης Μπασιάς: Μία τρομερή ανάλυση των ενεργειακών εξελίξεων-Η μετάβαση είναι πρωτίστως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Στην συζήτησή μας (18-10-2024) ο εμπειρογνώμων ενέργειας και πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων αναφέρεται στις ραγδαίες εξελίξεις που συμβαίνουν στον χώρο της ενέργειας και στον ανταγωνισμό των τεχνολογιών και των ενεργειακών πηγών για την διαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος το οποίο αντιμετωπίζει το εξής μεγάλο τεχνικό πρόβλημα: 

Την αποσύνδεση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από την παραγωγική ικανότητα των εγκαταστάσεων, σε διεθνές επίπεδο. Η ευρεία υιοθέτηση των φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών περιπλέκει αυτή την ισορροπία λόγω της έλλειψης μεγάλης κλίμακας αποθηκευτικής ικανότητας ηλεκτρικής ενέργειας. Οπότε, καθώς η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται ραγδαία, η σταθερότητα του ενεργειακού μείγματος δεν μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στην αποθήκευση φυσικού αερίου και στις μπαταρίες. 

Τουρισμός: Από τα χαμόγελα στον προβληματισμό

Από το capital.gr

Οι επιχειρηματίες του τουρισμού έβλεπαν τη μειωμένη αγοραστική δύναμη των τουριστών φέτος το καλοκαίρι. Εντούτοις δεν περίμεναν πως η υστέρηση της κατανάλωσης θα αποτυπωνόταν στο τουριστικό καλάθι, καθώς η κίνηση από το εξωτερικό ήταν μεγάλη και οι πληρότητες κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα με πέρσι στα ξενοδοχεία της χώρας.

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος για το ταξιδιωτικό ισοζύγιο πληρωμών τον Ιούλιο έφεραν την τουριστική αγορά αντιμέτωπη με την πραγματικότητα.

Έπειτα από πολλές σεζόν, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφάνισαν πτώση κατά 4,2%, φτάνοντας στα 4,03 δισ. ευρώ, έναντι 4,2 ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2023. Και μπορεί το τουριστικό ταμείο σε επίπεδο επταμήνου να είναι πάνω (οι ταξιδιωτικές εισπράξεις καταγράφουν άνοδο κατά 5,6% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023, αγγίζοντας τα 11 δισ. ευρώ), όμως ο προβληματισμός για την πορεία του τουρισμού, στην καρδιά μάλιστα της τουριστικής περιόδου, είναι κάτι παραπάνω από έντονος.

Ποιος φταίει

Το προηγούμενο διάστημα τουριστικοί φορείς έκαναν λόγο για σημάδια κόπωσης, βλέποντας κυρίως τη μείωση στην εστίαση, την πτώση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι, αλλά και τη μεγάλη στροφή των επισκεπτών στα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Στο επιβαρυμένο αυτό κλίμα ήρθαν να προστεθούν οι νέες επιβαρύνσεις για τον τουριστικό χώρο, όπως οι αυξήσεις σε τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και τέλη παρεπιδημούντων, και η αύξηση του τέλους εισόδου για τους επιβάτες κρουαζιέρας.

Η μείωση των εσόδων από τον τουρισμό, που καταγράφεται τον μήνα Ιούλιο, αλλά υπάρχουν φόβοι πως θα συνεχιστεί και τον Αύγουστο, αποδίδεται από παράγοντες της αγοράς στην ακρίβεια, που οδηγεί τους επισκέπτες σε λιγότερες διανυκτερεύσεις και μικρότερο budget, αλλά και στις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, που είναι πιο οικονομικές σε σύγκριση με τα πακέτα all inclusive.

Είναι χαρακτηριστικό πως τον Ιούλιο η μείωση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι έφτασε το 9,1%.

Πτωτικά οι βασικές δεξαμενές τουριστών

Η πτώση στα έσοδα άγγιξε σχεδόν όλες τις μεγάλες δεξαμενές από το εξωτερικό. Οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν τον Ιούλιο κατά 9,9% και διαμορφώθηκαν στα 540 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 34,2% στα 230 εκατ. ευρώ. Μείωση παρουσίασαν και οι εισπράξεις από την Ιταλία κατά 1,5%, οι οποίες έφτασαν στα 276 εκατ. ευρώ. Από τις λοιπές χώρες, αύξηση κατά 1,2% παρουσίασαν οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 720 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 11,7% και διαμορφώθηκαν στα 219 εκατ. ευρώ.

Η Αλήθεια για την Ενεργειακή Κρίση | Greekonomics #30

Ήταν τα Μνημόνια Σωστή Λύση για την Ελλάδα; | Greekonomics #19

Σε αυτό το επεισόδιο του Greekonomics, γιατί το Ελληνικό ζήτημα είχε μπει σε μια μη-αναστρέψιμη πορεία πολύ πριν την διαπραγμάτευση του 2015, ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα, και γιατί αυτή θα ήταν αποτελεσματικότερη, φθηνότερη, γρηγορότερη και πιο εύκολο να πετύχει; Πως οι Θεσμοί έβγαλαν χρήματα στην πλάτη της Ελλάδας που κατέρρεε.

00:00 Intro

02:09 Δρόμος Χωρίς Γυρισμό

04:35 Άξιζε η Ελλάδα Καλύτερη Μεταχείριση; 

06:47 Υπήρχε Σωστότερη Λύση; 

Η "Κολομβία" της Ευρώπης | Greekonomics #45

Επιδοτούμενη "Δημοκρατία" σε μια πτωχευμένη χώρα

Του Γιώργου Μαργαρίτη 

Μαθηματικά επιχειρήσεων

Παράδειγμα πρώτο

Μια επιτυχημένη επιχείρηση (παραγωγής κοινωφελούς -λέγεται- έργου)

Έσοδα.                      12.983.504,64

Έξοδα.                       57.575.165,44

Έλλειμα χρήσης.      44.591.660,80

Έλλειμμα προηγούμενων χρήσεων

                                    383.362.113,24

Καθαρή θέση (συνολικό έλλειμμα) 

                                  -427.953.774,04

Υποχρεώσεις βραχυπρόθεσμες

Τραπεζικά δάνεια.        425.600.611,17

σύνολο υποχρεώσεων. 435.567.175,82

(Υ/σ. Τα βασικά έσοδα προσφέρονται απο τον κρατικό προϋπολογισμό στην επιχείρηση σε αναγνώριση του κοινωφελούς έργου που παρέχει....)

Με αυτά τα μεγέθη η επιχείρηση θεωρείται απόλυτα πετυχημένη. Το κράτος συνεχίζει να την επιχορηγεί και οι τράπεζες να την δανείζουν - περίπου 43.000.000 περίπου καθαρός δανεισμός στην τελευταία δηλωμένη χρήση.

Αν δεν το ξέρατε οι “πλούσιοι” στην Ελλάδα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι!

"...Τα έσοδα από τους αμέσους φόρους ανέρχονται σε 10,2 δις εκ των οποίων μόνο το 10% καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ καταβάλλουν 15% οι εισοδηματίες, 5% οι αγρότες, 38% οι μισθωτοί και 33% οι συνταξιούχοι. Το ΑΕΠ της χώρας μας υπερβαίνει τα 230 δις πλέον 40% από τη μαύρη οικονομία, που καμιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε να ελέγξει, αλλά φαίνεται από την επίδειξη πλούτου και τη dolce vita κάποιων και μάλιστα ανέργων....

...Σαφώς είναι απαράδεκτο το 90% των αμέσων φόρων να καταβάλλουν μόνο αυτοί που έχουν σταθερά και δηλούμενα εισοδήματα, τα οποία πλήττονται και από την ακρίβεια, επειδή δεν μπορούν να αναπροσαρμόσουν τα εισοδήματα τους και η Πολιτεία να μη μπορεί να δημιουργήσει αξιόπιστους μηχανισμούς ελέγχου για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και προσπαθεί μόνο με οριζόντια μαχητά τεκμήρια και όχι με πραγματικά, όπως πχ τις μέσω τραπεζικών καρτών δαπάνες, να τη περιορίσει..."

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ

Δόθηκαν σε δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2023. Τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία είναι: Υποβλήθηκαν 9.017.477 δηλώσεις εισοδήματος με φορολογητέο εισόδημα 97,5 δις ευρώ και εισπρακτέοι φόροι 10,2 δις. Το 50% δήλωσαν εισόδημα έως 7.680 ευρώ, ενώ μόνο το 10% δήλωσε εισόδημα άνω των 20.842 ευρώ.

Η γνώση και η κατανόηση των διδαγμάτων της ιστορίας αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση και επίλυση πολλών συγχρόνων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων στη χώρα μας και όχι μόνον. Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται και χώρα που ξεχνά την ιστορία της και δεν διδάσκεται από τα μαθήματα της, δεν έχει μέλλον, τα παραπάνω οικονομικά στοιχεία για τη φορολογία εισοδήματος για το 2023 (όπου τα βάρη σηκώνουν και πάλι μισθωτοί και συνταξιούχοι) μας δίνουν την αφορμή να ανατρέξομε στην ιστορία μας.

Θα συγκρίνομε λοιπόν την Αθηναϊκή Πολιτεία κατά την εποχή του Χρυσού Αιώνα και αμέσως μετά με τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας από την άποψη και μόνο δημόσιων οικονομικών και φορολογίας. Στην αρχαία Αθήνα οι Αθηναίοι πολίτες δεν πλήρωναν άμεσους φόρους, τους οποίους όμως πλήρωναν οι μέτοικοι το “μετοίκιον”, δηλαδή οι ελεύθεροι ξένοι που έμεναν μόνιμα στην Αθήνα και απολάμβαναν ορισμένα πολιτικά δικαιώματα καθώς και οι ξένοι που δεν ήταν μέτοικοι το “ξενικόν”.

Η Ελλάδα δεν έχει βγει από την κρίση όπου την έριξε η Ε.Ε.

“Σήμερα, με βάση μακροοικονομικά δεδομένα υποδηλώνεται ότι η Ελλάδα ξαναβρήκε το δρόμο της ευημερίας και στο εξής έχει εξυγειανθεί χάρη στην ευρωπαϊκή θεραπεία. Όμως, μια πιο προσεκτική παρατήρηση της κοινωνίας δείχνει ότι οι ανισότητες, η φτώχεια, η μετανάστευση ζωτικού ανθρώπινου δυναμικού υπονομεύουν το μέλλον της χώρας.” Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ανάλυση του Γάλλου οικονομολόγου Φρεντερίκ Φαρά στον ιστοχώρο Elucid με αφορμή την επέτειο του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα που τίθεται στην κοινή γνώμη της χώρας του τί έχει απογίνει στην Ελλάδα από τότε, που δεν απασχολεί πλέον τη διεθνή επικαιρότητα. Στην οποία τονίζεται μια θέση που ήταν εξαρχής και δική μας. Ότι η ελληνική κρίση ξεκίνησε ως κρίση ιδιωτικού χρέους και όχι δημόσιου. Αλλά και για τις ολέθριες συνέπειες των Μνημονίων που έχουμε κατά κόρον εκθέσει.

Έχει αξία και η διαπίστωσή του ότι τα Μνημόνια “…αντιπροσώπευαν τη μεγαλύτερη βαναυσότητα σε βάρος μιας κοινωνίας σε καιρό ειρήνης, καθώς καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη στέγαση, στην πρόσβαση στην υγεία και στις συνθήκες εργασίας.”

Ποια είναι όμως η κατάσταση, στην οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα τα Μνημόνια;

Ο αναλυτής παρουσιάζει τα μακροοικονομικά στοιχεία στα οποία βασίζεται το κυράρχο αφήγημα της “Κομισιόν” και της ελληνικής Κυβέρνησης: Επιστροφή στις αγορές με δυνατότητα περαιτέρω δανεισμού και εξαγοράς τίτλων από την ΕΚΤ. Ανάπτυξη 4% το 2022, υψηλότερη από το μέσο όρο της ευρωζώνης που ήταν 2,6%. Άνοδος του τουρισμού, τα έσοδα από τον οποίο αντιστοιχούν στο 25% του ΑΕΠ έναντι 18% του 2009. Απασχολούνται στον τομέα αυτό 900.000 ανθρωποι, το 20% του εργατικού δυναμικού. Μείωση της ανεργίας από 28% το 2013 στο 11% του ενεργού πληθυσμού το 2022. Μείωση της αναλογίας δημόσιου χρέους και ΑΕΠ από 210% στο 160% το 2021 με επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,1%, που υποτίθεται ότι καθησυχάζει τους επενδυτές σε σχέση με τη δυναότητα εξυπηρέτησής του.

Η εξωραϊσμένη αυτή εικόνα καταρρίπτεται από την ίδια την “Κομισιόν”, της οποίας οι συστάσεις αποτυπώνονται στο με αριθμό 11138 από 30.6.2023 έγγραφο του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε σχέση με το “εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2023 και τη γνωμοδότηση για το πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας για το 2023.”:

Ελλάδα, το σχέδιο πέτυχε! Η χώρα της ακρίβειας και των ολογοπωλίων.

Του Δημήτρη Τσίρκα 

Διαβάζουμε σε πρόσφατη παγκόσμια έρευνα της PwC: 

«Οι ελληνικές εταιρείες εμφανίζουν τη δεύτερη υψηλότερη αύξηση πωλήσεων και το υψηλότερο ποσοστό σε επίπεδο περιθωρίου κέρδους… οι πωλήσεις αυξήθηκαν 17,8% και το περιθώριο κέρδους διαμορφώθηκε στο 15,8%, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος ήταν 11,6% και 10,8% αντίστοιχα.»

Την ίδια στιγμή, πάνω από τους μισούς εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα έχουν καθαρό μισθό 800 ευρώ και κάτω, τον μήνα, ενώ το 70%, αμείβεται με λιγότερα από 950 ευρώ, με βάση τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ. 

Σύμφωνα δε με άλλη έρευνα της βρετανικής εταιρείας Utility Bidder, η Ελλάδα είναι η χώρα με τις χαμηλότερες αυξήσεις μισθών τη δεκαετία 2012 – 2022, μόλις 1,5%. 

Στον αντίποδα, οι μισθοί στην Ουγγαρία αυξήθηκαν πάνω από 100%, την ίδια περίοδο.

Επιπλέον, η Ελλάδα καταγράφει τον δεύτερο υψηλότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη, στα τρόφιμα, και τον πέμπτο υψηλότερο γενικό πληθωρισμό.

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: δεύτεροι χαμηλότεροι μισθοί (πίσω μόνο από τη Βουλγαρία), με πρακτικά μηδενικές αυξήσεις επί μία δεκαετία, με τον δεύτερο υψηλότερο πληθωρισμό τροφίμων στην Ευρώπη. 

Αλλά με τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους για τις εταιρείες.

Δεν έτυχε, πέτυχε…

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση δίνει μάχη με την ακρίβεια, η οποία απλώς «φύτρωσε» ή έρχεται από το εξωτερικό. 

Δεν σχετίζεται με τα τεράστια ποσοστά κέρδους των ελληνικών εταιρειών. 

Ούτε αυτά τα προκλητικά κέρδη σχετίζονται με τον ολιγοπωλιακό έλεγχο των περισσότερων αγορών – δύο διυλιστήρια στα καύσιμα, τρεις αλυσίδες σουπερμάρκετ, τέσσερις τράπεζες, τρεις εταιρείες στην ενέργεια, τρεις και στις τηλεπικοινωνίες. 

Ολιγοπώλια που συντονίζονται και αυξάνουν τις τιμές όσο και όποτε θέλουν, με την κυβέρνηση να τους κάνει πλάτες και την Επιτροπή Ανταγωνισμού να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου…

Αλλά ποιος ασχολείται με όλα αυτά, τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.