Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω δυο λόγια, από τα βάθη της καρδιάς μου: Μην τους πιστεύεις, πατρίδα, αυτούς που σου λένε πως εύκολα πλουταίνει ο φτωχός ο μετανάστης στις ξενιτιές του κόσμου.
Ω! να ‘ξερες αθώα μου πατρίδα, πόσες κακοπάθειες πέρασα ώσπου να στρώσω τη ζωή μου και να ορθοποδήσω. Πόσες αβαρίες χρειάστηκε να κάνει η συνείδησή μου, για να μπορέσω να επιζήσω, μέσα σε μια κοινωνία, όπου αγρίμια, μ’ ανθρώπινο πρόσωπο, αλληλοσπαράσσονταν, καθώς κυνηγούσαν ασθμαίνοντας το «χρήμα». Κι ήταν εκείνο, τελικά, που τους καταβρόχθιζε πάνω στον ύπνο τους.
Σου γράφω σήμερα αυτό το γράμμα για να σου ανοίξω την καρδιά μου και να σου πω πως το όνειρό μου είναι πώς ν’ αποκολληθώ από τούτη την πάλη, προτού ξεχάσω ολότελα ποιος ήμουν όταν πρωτόρθα εδώ. Αχ, πότε θ’ αποκολληθώ από τούτη την πόλη που σαν τη μυθική Κίρκη, τη δαιμονική αυτή θεά, με κρατάει αιχμάλωτο με τα σκοτεινά της μάγια. Όμοια κρατούσε κοντά της και τον ταλαίπωρο τον Οδυσσέα και δεν τον άφηνε να γυρίσει στην πατρίδα, στην αγαπημένη του Ιθάκη και στην πιστή του Πηνελόπη. Κι όπως σε ζώα μεταμόρφωσε τους συντρόφους του, σε μηχανή με μεταμόρφωσε εμένα και με λαδώνει με το «χρήμα», για να γυρίζω, να γυρίζω, να γυρίζω, να ζαλίζομαι, να χάνω τη μαγεία του κόσμου και τον εαυτό μου.
Πληθαίνουν οι μετανάστες που έρχονται - Εξόχως ανησυχητικά τα ετήσια στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ
Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών, μετά από μια διετία αδράνειας λόγω πανδημίας, αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα ετήσια στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον πληθυσμό της χώρας και άλλα ενδιαφέροντα στατιστικά.
Τα στοιχεία αφορούν βεβαίως το 2023 και όχι το 2024, χρονιά κατά την οποία οι μεταναστευτικές ροές έχουν εκτοξευθεί επαναφέροντας στην επικαιρότητα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα αλλά και η Κρήτη.
Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι η ΕΛΣΤΑΤ υπολογίζει στον πληθυσμό της Ελλάδος και τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες.
Δυστυχώς την μείωση του πληθυσμού την συγκρατεί μόνο η παράνομη έλευση μεταναστών, η οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το 2023 σε σχέση με το 2021.
Συγκεκριμένα, η άνοδος των εισερχόμενων μεταναστευτικών ροών το διάστημα 2016-2019 ταυτίζεται πρακτικά με την κορύφωση της προσφυγικής κρίσης, στον απόηχο του εμφυλίου στη Συρία και εν μέσω συνεχιζόμενων συγκρούσεων στην Μέση Ανατολή. Το διάστημα αυτό οι καταγεγραμμένες εισροές πληθυσμού, μεταναστών και προσφύγων-αιτούντων άσυλο που μένουν στη χώρα πάνω από ένα χρόνο – προσεγγίζουν αθροιστικά το μισό εκατομμύριο άτομα!
Ακολούθησε σταδιακή μείωσις, ενώ το 2020 έφτασαν στην Ελλάδα μόλις 57.000 μετανάστες και πρόσφυγες αιτούντες άσυλο, ο χαμηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί από το 1991.
Αντιθέτως, από το 2023 έχουμε επιστρέψει στα επίπεδα της προσφυγικής κρίσης, με 118.816 εισερχόμενα άτομα (τα νομίμως κατεγεγραμμένα και όχι όσοι παραμένουν στην χώρα χωρίς χαρτιά), συμπεριλαμβανομένων όσων αιτούνται διεθνούς ή προσωρινής προστασίας.
Επί πλέον η Ελλάδα είναι χώρα που γερνάει χρόνο με τον χρόνο και συρρικνώνεται πληθυσμιακά, ενώ όσοι την εγκαταλείπουν είναι διπλάσιοι από ό,τι πριν την κρίση!
Οσο εμείς υποδεχόμαστε χαριέντως «παράτυπους» μετανάστες στη δημογραφικά ρημαγμένη χώρα μας, περισσότερο από ένα εκατομμύριο (1.000.000) νέοι άνθρωποι –τα παιδιά μας, τα ανίψια μας κι οι φίλοι τους– πήραν των ομματιών τους κι εγκαταστάθηκαν στην αλλοδαπή.
Ορισμένοι, διαφόρων αποχρώσεων, πολιτευτές χαίρονται χαρά μεγάλη που έφυγαν από τη μέση 1.000.000 άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, ετεροαπασχολούμενοι και σε κάθε περίπτωση οχληροί νέοι, κι αυτό τους επιτρέπει –και με το δίκιο τους– να καμαρώνουν για τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας που κατόρθωσαν οι πολιτικές τους! Κάποιοι άλλοι (περισσότερο από φθόνο νομίζω κι όχι από πεποίθηση) επικρίνουν τους φευγάτους σαν ριψάσπιδες, που δεν έμειναν κοντά μας να εργασθούν για την ανόρθωση της υπό επιτρόπευση πατρίδας – αυτό ακούγεται από μόνο του σαν κακόγουστο αστείο, αλλά δεν έχουμε κατ’ ανάγκην όλοι την ίδια αίσθηση του χιούμορ. Τέλος, είμαστε κι όλοι οι επίλοιποι (ανάμεσά τους και η αφεντιά μου) που μακαρίζουμε τους φευγάτους και μας λυπεί σφόδρα, περισσότερο από την αναχώρησή τους, ότι εμείς… μένουμε πίσω.
Σε άλλες ευκαιρίες έχω αναφερθεί, έστω ακροθιγώς, στη φιλαπόδημη φτιαξιά των Ελλήνων και στην απαρόμοιαστη φιλοπατρία των ξενιτεμένων μας που αποδείχθηκαν, σε πολλές περιπτώσεις, δύο και τρεις φορές περισσότερο Ελληνες από τους επιχώριους. Δεν είναι εδώ ο χώρος για περισσότερα. Ούτε και νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερα. Αρκεί να θυμηθούμε τους εθελοντές στους πολέμους του προηγούμενου αιώνα ή πως όποιο ντουβάρι εξαιρείται της πλήθουσας νεοελληνικής ασχήμιας είναι δώρημα των αποδήμων ευεργετών που ποτέ δεν απολησμόνησαν ούτε αυτούς που άφησαν στους γενέθλιους τόπους ούτε ότι από αυτούς κρατάει η σκούφια τους.
Βεβαίως, η σημερινή μετανάστευση είναι καταφανώς πολύ διαφορετική από εκείνες των παρελθόντων αιώνων. Οι αποχωρισμοί είναι λιγότερο οριστικοί και η τεχνολογία με τις ευκολίες της μαλακώνει κάπως της απουσίας τον καημό. Επίσης, δεν εκπατρίζονται πλέον οι χειρώνακτες αλλά οι κατά τεκμήριο μορφωμένοι.
Στην ανάλυση των ταραχών στη Γαλλία (που από χθες επεκτάθηκε και στη Λωζάνη), ένας παραπλανητικός ερμηνευτικός μηχανισμός συνεχίζει να ενεργοποιείται επίμονα. Συνεχίζουν να αντιπαρατίθενται δύο αναγνώσεις που παραδοσιακά συνδέονται με την "αριστερά" και τη "δεξιά".
Η πρώτη είναι μια οικονομιστική ανάγνωση που βλέπει στην εξέγερση μια αμφισβήτηση της κατάστασης φτώχειας και εκμετάλλευσης.
Η δεύτερη είναι μια εθνοπολιτισμική ανάγνωση που βλέπει στην εξέγερση μια αμφισβήτηση του ντόπιου πολιτισμού και της κουλτούρας από μια διαφορετική εισαγόμενη κουλτούρα, που συνδέεται με τους μετανάστες.
Το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται αυτές οι δύο ερμηνείες ως αντιθετικές και ως εναλλακτικές είναι ένα ακόμη παράδειγμα του γεγονότος ότι σήμερα οι κατηγορίες που καλλιεργούνται μονομερώς από τη δεξιά και την αριστερά είναι παρωχημένες και άχρηστες. Είναι επίσης ένα σημάδι της ολοένα και πιο διαδεδομένης φτώχειας της θεωρίας ότι δεν καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από τα αφηρημένα απλουστευτικά σχήματα.
Πολλά πράγματα παραμένουν κρυμμένα και συγκεκαλυμμένα με την υιοθέτηση αυτής της διπλής ανάγνωσης.
Πρώτον, η διαφορετική αυτή ερμηνεία δεν παίρνει υπόψη της το γεγονός ότι το χρήμα, η οικονομική επιτυχία, σε κοινωνίες όπως αυτές του σύγχρονου φιλελεύθερου καπιταλισμού, αντιπροσωπεύει την πρώτη μορφή κοινωνικής αναγνώρισης. Κάποιος αναγνωρίζεται ως πλήρης και νόμιμος εκπρόσωπος της κοινωνίας στο βαθμό που διαθέτει ένα συγκεκριμένο εισόδημα. Αν λοιπόν, το να βρίσκεται κανείς στην πλευρά της οικονομικής αποτυχίας, της σχετικής φτώχειας, συμπίπτει, λίγο ή πολύ, με το να είναι μη ιθαγενής (μετανάστης), είναι σαφές ότι θα αυτοπροσδιορίζεται ως ομάδα σε κατάσταση μόνιμης κατωτερότητας ως εθνοτικά ή θρησκευτικά "άλλος" (στο βαθμό που αυτή η λογική είναι εντελώς συγκυριακή).
ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ;
Παρακολουθούμε από καιρό την εξέλιξη μπροστά στα μάτια μας μιας απίστευτης ιστορίας: τη συστηματική εθνική αποδόμηση και τον εποικισμό της Ελλάδας. Το κράτος που έχει υποχρέωση από το Σύνταγμα να υπερασπίζει και να προστατεύει τον Ελληνικό λαό, την εθνική του ταυτότητα και το μέλλον του, μέσα στα νόμιμα σύνορα της επικράτειάς του, τηρεί μια στάση που προκαλεί πολλά ερωτηματικά.
Αντί να πάρει αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή και τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, αποδέχεται και αναμεταδίδει την ύποπτη προπαγάνδα ξένων κέντρων, που επιδιώκουν, για δικούς τους λόγους, τη διάσπαση της εθνικής συνοχής της χώρας και την εθνική της αποδόμηση.
ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ «ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ» ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ;
Προβάλλεται απροκάλυπτα από πολιτικές ηγεσίες, περιλαμβανομένων παραγόντων του κυβερνώντος κόμματος και εκπροσώπων του κράτους, το γνωστό ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης ότι «πρέπει και η Ελλάδα να γίνει πολυπολιτισμική». Γιατί «πρέπει» η Ελλάδα να γίνει «πολυπολιτισμική»; Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Σημαίνει την εισαγωγή και εγκατάσταση στο έδαφός της ξένων πληθυσμών ώστε να γίνει «πολυπολιτισμική»; Σημαίνει τη δημιουργία στο έδαφός της εθνικών μειονοτήτων και τη Βαλκανοποίησή της ώστε να είναι ευκολότερα ελεγχόμενη από αυτούς που επιδιώκουν μια νέα τάξη στα Βαλκάνια;
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ; ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;
Γι’ αυτό, το κράτος μπορούσε προηγουμένως να ελέγχει τα σύνορά του και παρουσιάζεται σήμερα να μην μπορεί; Γιατί δεν έρχονταν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα πριν το 1990 και τώρα έρχονται μαζικά; Δεν υπήρχε προηγουμένως μεγαλύτερη ακόμη φτώχεια στον Τρίτο Κόσμο;
Προβάλλεται ως ένας λόγος γι’ αυτό το άνοιγμα των συνόρων μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το δικαίωμα όμως των υπηκόων των χωρών αυτών να βγουν από τα σύνορά τους δεν σημαίνει αυτομάτως δικαίωμά τους να μπουν παρανόμως στη δική μας χώρα. Η Ελλάδα θα μπορούσε άλλωστε να βοηθήσει τις γειτονικές της χώρες με την παροχή πολυετών αδειών προσωρινής διαμονής, εγκατάστασης και εργασίας και όχι με μόνιμη εγκατάσταση.
Διαπιστώνει όμως κανείς ότι η λαθρομετανάστευση και η ανοχή της δεν σταμάτησε στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Πήραν τη σκυτάλη, στη συνέχεια, νέα κύματα λαθρομεταναστών, πολύ μεγαλύτερα ακόμη, από χώρες που βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου, Μουσουλμανικές κυρίως χώρες της Ασίας, και από την Αφρική.
Είναι φανερό ότι το φαινόμενο συνδέεται γενικότερα με την πολιτική της παγκοσμιοποίησης, που οι ΗΠΑ άρχισαν να προωθούν δυναμικά, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ως μέρος μια στρατηγικής που είχε ως κύριο στόχο την επιβολή διεθνώς ενός ακραίου νεοφιλελεύθερου, οικονομικού συστήματος, οχήματος μιας επιδιωκόμενης παγκόσμιας μονοπολικής ηγεμονίας.
Είναι προφανές ότι, με τη λογική αυτή, η δημιουργία μιας παγκόσμιας αγοράς ελευθέρων ανταλλαγών συνεπάγεται φιλελευθεροποίηση στη διακίνηση των τριών βασικών στοιχείων που συνιστούν κάθε αγορά: κεφαλαίων, προϊόντων και εργατικού δυναμικού.
Έτσι εξηγείται η περίεργη χαλάρωση του ελέγχου των εθνικών συνόρων, προφανώς υπό εξωτερική πολιτική και ιδεολογική πίεση και επιρροή.
Η ΛΙΒΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Του Περικλή Νεάρχου, Πρέσβυ ε. τ.
Οι σκηνές της Πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα, με πρωταγωνιστές τους Πακιστανούς και άλλους παράνομους μετανάστες, έστειλαν ένα σαφές και ανησυχητικό μήνυμα για το που πάει η πόλη και η χώρα, αν δεν αφυπνισθεί εγκαίρως ο Ελληνικός λαός και δεν αντιδράσει στις ολέθριες πολιτικές που εφαρμόζουν οι πολιτικοί του ιθύνοντες, υπό το πρόσχημα Ευρωπαϊκών, ανθρωπιστικών δήθεν πολιτικών για τους πρόσφυγες.
Η πλατεία Ομονοίας έχει ήδη από χρόνια απαξιωθεί ως χώρος παρουσίας και δραστηριότητας του Ελληνικού πληθυσμού της πρωτεύουσας. Οι επανειλημμένες προσπάθειες αναβαθμίσεως της, με τεχνικά και, υποτίθεται, αισθητικά έργα, έπεσαν στο κενό, γιατί αυτά δεν μπορούν να ανττισταθμίσουν μια βασική αλλαγή που έχει συντελεσθεί στο δημογραφικό και πολιτιστικό υπόβαθρο της περιοχής, με αποτέλεσμα την αλλοτρίωση της.
Η μετατροπή, στη συνέχεια, της Πλατείας Συντάγματος σε επίκεντρο δραστηριοτήτων παρανόμων μεταναστών στην Αθήνα, ιδιαίτερα των Πακιστανών, δείχνει αφ ' ενός την κλιμάκωση ενός προβλήματος, με τη συνεχή αύξηση του αριθμού των μεταναστών και αφ ' ετέρου μια περίεργη πολιτική ανοχής, που φθάνει τα όρια της ανομίας.
Η πολιτική αυτή δεν έχει επιδειχθεί μόνο απέναντι σε παράνομους μετανάστες. Επιδεικνύεται και απέναντι σε εγχώριες ομάδες, που λειτουργούν και δρουν με πλήρη ασυδοσία, προβάλλοντας ως δήθεν κεκτημένο δικαίωμα την παράνομη συμπεριφορά. Εμβληματικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη ανάκτηση, με έφοδο της Αστυνομίας, πανεπιστημιακού χώρου, που ήταν υπό "κατάληψη" επί 34 χρόνια.
Οι πρωταγωνιστές των παρανομιών αυτών, υπό την επήρεια διαφόρων θολών ιδεολογημάτων και υπό διάφορες επωνυμίες αναρχικών ή "αλληλέγγυων" οργανώσεων, επιδιώκουν την προσέγγιση και τη συνεργασία με παράνομους αλλοδαπούς, στους οποίους βλέπουν ένα νέο δυναμικό και μια στρατηγική εφεδρεία για την υποτιθέμενη "παγκόσμια επανάσταση". Η συνεργασία αυτή οδηγεί στην κατάρτιση αλλοδαπών πάνω στις μορφές και στις μεθόδους πολιτικών κινητοποιήσεων στην Ελλάδα και τους ενθαρρύνει να δρουν και να συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι ομάδες και οι οργανώσεις τύπου ΚΕΕΡΦΑ των "αλληλέγγυων".
Προφανώς, οι Πακιστανοί και οι άλλοι αλλοδαποί που κινητοποιούνται στο Σύνταγμα για να εορτάσουν τα γενέθλια του Προφήτη Μωάμεθ ή για να διαμαρτυρηθούν κατά των Ινδιών για το Κασμίρ, ενώνονται κάτω από τη σημαία του Πακιστάν και του Ισλάμ και όχι, βεβαίως, κάτω από τη σημαία της "παγκόσμιας επανάστασης" των αφελών Ελλήνων "αλληλέγγυων" και δήθεν ακροαριστερών συντρόφων τους.
Για όσους διαβάζουν τον Μαρξισμό ανάμεσα από τις γραμμές.
"...Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.
Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά ανάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου.
Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία.
Η μετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου.
Η Α’ Διεθνής Ένωση Εργατών έβαλε πρακτικά τέλος στις μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και υποχρέωνε τα συνδικάτα να διώχνουν τους ξένους εργάτες πίσω στις χώρες τους με το πρώτο καράβι. Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών. Οι οικονομικοί "μετανάστες" είναι ο Δούρειος Ίππος του Κεφαλαίου για την άλωση των εργασιακών κατακτήσεων...".
"Συνεχίζεται η «αιμορραγία» των Ελλήνων. Πάνω από 1.100 γιατροί έφυγαν από τη χώρα το 2019. Περισσότεροι. από 18.000 τα τελευταία εννέα χρόνια."
Σε άλλη σελίδα της ίδιας εφημερίδας:
Το 2018, το 29.5% άγγιξαν οι νέοι χωρίς εργασία ή παρακολούθηση κάποιου επιμορφωτικού προγράμματος, παρά τη δημογραφική συρρίκνωση αυτής της πληθυσμιακής ομάδας, η οποία το 2006 περιελάμβανε 800.000 άτομα και το 2018 περίπου 560.000 λόγω brain drain.
Θα συγκινηθεί κανείς;
Ταυτόχρονα το ΕΣΥ είναι τραγικά υποστελεχωμένο σε ιατρικό προσωπικό, οι κενές οργανικές θέσεις γιατρών ανέρχονται σε 6.000, ωστόσο οι πραγματικές επείγουσες ανάγκες είναι περισσότερες.
Και ενώ επιστρέψαμε στην κανονικότητα, της οποίας μερίδιο δόξας διεκδικούν από κοινού Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ!!! ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ανοικτή επιστολή του Γιώργου Γκόντζου, προς την Πια Κλεμπ - Έχετε δίκιο: «Έχει έρθει ο καιρός να στιγματίσουμε τις υποκριτικές βραβεύσεις …»
Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την απάντησή σας προς την δήμαρχο του Παρισιού που περιέχει και τους λόγους της άρνησής σας να δεχτείτε το μετάλλιο της Πόλης του Παρισιού για την αλληλέγγυα δράση σας στη Μεσόγειο, «γιατί τα πληρώματά μας εργάζονται καθημερινά για να σώζουν πρόσφυγες μέσα σε αντίξοες συνθήκες», όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε…
Επειδή θεωρώ πως η συγκεκριμένη άρνηση, αλλά και καίριες επισημάνσεις σας, αποδεικνύουν, αν μη τι άλλο, πως έχετε το θάρρος να απαντάτε ευθέως σε κάθε εξουσία,, πολιτική, αυτοδιοικητική, οικονομική, κρατική, σας παραθέτω μερικά στοιχεία και μερικές σκέψεις τις οποίες μπορείτε, είτε να επισυνάψετε στην απάντησή σας, επιπλέον, ή να τα χρησιμοποιήσετε σε άλλη, ανάλογη περίπτωση.
Αρχικά, επειδή οι δυστυχισμένες υπάρξεις που διασώζετε, προέρχονται από χώρες, όπως η Λιβύη, σας γνωστοποιώ μια "ζοφερή προφητεία" του Μουαμάρ Καντάφι:
"Ακούστε τώρα, εσείς, Νατοϊκοί. Βομβαρδίζετε ένα τείχος, το οποίο έφραζε τον δρόμο στην αφρικανική μετανάστευση προς την Ευρώπη, αλλά και τους τρομοκράτες της Αλ -Κάιντα. Αυτό το τείχος ήταν η Λιβύη. Τώρα το γκρεμίζετε. Είστε ηλίθιοι, και θα καείτε στην κόλαση των χιλιάδων μεταναστών από την Αφρική"
Ας ανοίξουμε μια παρένθεση… Μια και η απάντησή σας απευθύνεται στην Γαλλίδα δήμαρχο, διατυπώνω την εξής «απορία»: Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, μετανάστες, μιλούν Γαλλικά; Πως «έτυχε» και γνωρίζουν αυτή την γλώσσα; Από μια ενδόμυχη τάση "κοσμοπολιτισμού";
Στην χώρα μας, την Ελλάδα, υπάρχει μια λέξη: Αποικιοκρατία. Μια διαχρονική πρακτική κυρίαρχων κρατών, από την Ευρώπη κυρίως, σε βάρος λαών, μεταξύ άλλων και της Αφρικής, από όπου προέρχονται οι δυστυχισμένες υπάρξεις που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, τον τόπο τους… Με στόχους, οικονομικά οφέλη και εξασφάλιση πρώτων υλών, την απόκτηση πλεονεκτικής θέσης σε ένα παγκόσμιο ανταγωνισμό αποικιοκρατών, την κατάληψη εδαφών για εκμετάλλευση των φυσικών πόρων των αποικιών, και με «εργαλεία» είτε τις δολοφονίες χιλιάδων ιθαγενών, είτε τον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, και με άλλες απεχθείς μεθόδους και με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της αποικίας και την πληθυσμιακή ανισότητα και αλλοίωσή της.
Επίσης, μια και έχετε Γερμανική καταγωγή, σας γνωστοποιώ μερικές πρώην αποικίες της γενέτειράς σας…. Γερμανική Ανατολική Αφρική, Τανγκανίκα, Ρουάντα-Ουρούντι, Βίτουλαντ, Τρίγωνο Κιόνγκα, Γερμανική Δυτική Αφρική, Καμερούν, Τόγκολαντ κ.ο.κ (Οι περισσότερες έχουν πλέον άλλες ονομασίες, μετά την ανεξαρτησία τους, ενώ «άλλαξαν», μερικές φορές οι αποικιοκράτες «ιδιοκτήτες» τους, αναλόγως των ανταγωνισμών τους).
Σήμερα το πρωί, μια γυναίκα έχασε τη ζωή της πηδώντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου του νοσοκομείου της Νίκαιας, προσπαθώντας να αποφύγει τον έλεγχο των ανδρών ασφαλείας, γιατί εργαζόταν παράνομα ως αποκλειστική και δεν είχε να δείξει τα απαιτούμενα έγγραφα που της ζητήθηκαν.
Όταν χάνεται μια ζωή, είναι δευτερεύον να αναζητούνται οι νομικές παράμετροι, αλλά πρωτεύον και απαραίτητο να αναδειχθούν τα κοινωνικά και πολιτικά αίτια που αφαίρεσαν τη ζωή αυτής της άτυχης αλλοδαπής γυναίκας.
Προφανώς και δεν δούλευε για πλάκα, αλλά ήταν φτωχή και προσπαθούσε να ζήσει. Ασχέτως αν οι υπηρεσίες που πρόσφερε ήταν πλημμελείς, ασχετως αν φορολογούνταν ή όχι, ασχέτως αν είχε άδεια άσκησης επαγγέλματος, ο απολογισμός της ημέρας τη βρίσκει νεκρή.
Το ελληνικό κράτος, απέτυχε παταγωδώς διαχρονικά να απαλείψει το φαινόμενο της παράνομης εργασίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
ASSOCIATED PRESSΕικόνες από την επιχείρηση απομάκρυνσης καυσίμων στη Μονάδα 3 του πυρηνικού εργοστασίου της Φουκουσίμα.
Η διεύθυνση της εταιρείας Tokyo Electric Power Co. (TEPCO) σχεδιάζει να δημιουργήσει νέο πρόγραμμα με βάση το οποίο θα χορηγούνται βίζες σε αλλοδαπούς που επιθυμούν να μεταναστεύσουν στην Ιαπωνία προκειμένου να απασχοληθούν στις εργασίες καθαρισμού και παροπλισμού των εγκαταστάσεων στο κατεστραμμένο εργοστάσιό της στη Φουκουσίμα, βόρεια της ιαπωνικής πρωτεύουσας, δήλωσε εκπρόσωπός της σήμερα.
Η TEPCO έχει διεξαγάγει συνομιλίες με τις διάφορες εταιρείες-υπεργολάβους που εκτελούν εργασίες στον πυρηνικό σταθμό, διότι θέλει οι μετανάστες που θα πάνε να εργαστούν σε αυτόν βάσει του νέου προγράμματος να κατανοούν πλήρως τους κανονισμούς ασφάλειας και προστασίας από τη ραδιενέργεια και να έχουν τα απαραίτητα προσόντα ως προς τη γλώσσα, πρόσθεσε η εκπρόσωπος.
Περίπου 4.000 εργαζόμενοι συμμετέχουν σήμερα στις καθημερινές εργασίες στην εγκατάσταση, διευκρίνισε η ίδια.
Η TEPCO έχει επικριθεί από τον ΟΗΕ για τη φερόμενη εκμετάλλευση των εργαζόμενων που συμμετέχουν στον παροπλισμό του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού, διαδικασία που θα κρατήσει δεκαετίες. Ο πυρηνικός σταθμός καταστράφηκε ολοσχερώς από τον σεισμό και το τσουνάμι του 2011. Επρόκειτο για το χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα της τελευταίας εικοσιπενταετίας.
Έρευνα του πρακτορείου ειδήσεων Reuters το 2013 αποκάλυψε εκτεταμένες καταχρήσεις και παραβιάσεις σε βάρος των εργαζομένων που συμμετέχουν στις εργασίες καθαρισμού και παροπλισμού στο εργοστάσιο. Πολλοί εξ αυτών είχαν καταγγείλει πως οι μισθοί που παίρνουν είναι χαμηλοί παρά τους κινδύνους, άλλοι είχαν μιλήσει για ανεπαρκείς κανονισμούς ασφαλείας και εποπτείας και άσχημες εργασιακές συνθήκες. Η TEPCO είχε διαβεβαιώσει τότε πως θα λάμβανε μέτρα για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα.
Η Ιαπωνία, όπου τόσο οι αρχές όσο και οι πολίτες αντιμετώπιζαν από επιφυλακτικά ως εχθρικά τη μετανάστευση, ανοίγει πλέον τις πόρτες της σε περισσότερους ξένους, βάσει νόμου που τέθηκε σε ισχύ τον τρέχοντα μήνα.
Μετανάστευση Ελλήνων υπηκόων προς άλλες χώρες [1960-2015]
Την περίοδο 1961 – 1966 μετανάστευσαν 552.595 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο 1967 – 1972 μετανάστευσαν 382.971 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο 2003 – 2008 το αντίστοιχο νούμερο είναι 235.869 και την περίοδο των πρώτων πέντε χρόνων του μνημονίου [2010-2015] σημειώνεται ρεκόρ μετανάστευσης προς χώρες του εξωτερικού με 610.037 να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα.
Σε ποιες χώρες στην Ευρώπη έχουν μεταναστεύσει οι Έλληνες;
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να ταϊσει τα παιδιά της». Το λένε οι γονείς στα τέκνα τους, οι εφημερίδες στους αναγνώστες τους, τα κανάλια στους τηλεθεατές τους. Το λένε οι νέοι στους εαυτούς τους εγκαταλείποντας την Ελλάδα, τον ήλιο, τις ατελείωτες νύχτες στα μπαράκια του κέντρου και το “βρώμικο” στη Μαβίλη. Πρόκειται για ένα νέο μαζικό κύμα μετανάστευσης. Αυτή τη φορά δεν φεύγουν εργάτες αγροτικής προέλευσης. Φεύγουν νέοι, φορτωμένοι με μάστερ και διδακτορικά. μια άνευ προηγουμένου διαρροή πολύτιμου ανθρώπινου δυναμικού.
Το δραματικό στοιχείο που έχει πάντα η μετανάστευση αγαπημένων διασκεδάζεται από την επικείμενη επιτυχία. Τουλάχιστον, αυτός είναι ο απόηχος που παρηγορεί όσους έμειναν πίσω, αλλά κι αυτούς που ετοιμάζονται να φύγουν. Ποιος δεν λατρεύει, άλλωστε, ένα success story, όπου ο νέος επιστήμονας βρίσκει επιτέλους επαγγελματική αναγνώριση και έναν παχυλό μισθό.
Περνάει τη γυάλινη πόρτα ενός εντυπωσιακού εταιρικού κτιρίου, μιλάει αγγλικά με ελληνική προφορά, δείχνει το φουσκωμένο με πτυχία βιογραφικό του και βρίσκει τη θέση που του αναλογεί σε μία καλοκουρδισμένη επιχειρηματική μηχανή. Ίσως πάλι κατάφερε με κάποιο κολλητό να φτιάξει τη δική του start up κάτω στην Καλιφόρνια ή μία καινοτόμα εταιρεία στο Λονδίνο.
Όποιος και αν είναι ο επίλογος, είναι νικητής. Οι κόποι του δικαιώνονται και αυτός ζει καλά και εμείς υποφερτά, ξέροντας ότι και για όσους έχουν μείνει στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει έξοδος διαφυγής. Στην πραγματικότητα, όμως, το έργο δεν έχει πάντα happy end. Το νόμισμα έχει και τη σκοτεινή όψη του. Σ’ αυτή τη σκοτεινή όψη αναφέρονται οι ιστορίες μου.
Εντυπωσιακά τα στοιχεία της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Ούτε για την ειδικότητά τους δεν μένουν πλέον στην Ελλάδα οι νέοι γιατροί! Η ανεργία, η αβεβαιότητα και η έλλειψη αξιοκρατίας σπρώχνουν το πιο εξειδικευμένο προσωπικό της χώρας να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό.
Οι μισοί γιατροί που εκπαιδεύουμε στην Ελλάδα ετησίως φεύγουν από τη χώρα πριν καν κάνουν την ειδικότητά τους! Η Ελλάδα είναι μια χώρα που επενδύει εκατομμύρια ευρώ στην προετοιμασία υποψηφίων για τις ιατρικές σχολές της (όνειρο κάθε οικογένειας στη χώρα), αλλά και χιλιάδες ακόμη ευρώ για την εκπαίδευσή τους. Ωστόσο, το μόνο που φαίνεται ότι δίνει τελικά στους νέους γιατρούς της είναι ένα: τα εισιτήριά τους για να φύγουν στο εξωτερικό…
Τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους «ΤΑ ΝΕΑ» από την πλευρά της Ιατρικής Σχολής Αθηνών είναι εντυπωσιακά:
Από τα προγράμματα της πρώτης Ιατρικής Σχολής στη χώρα, τα τελευταία χρόνια αποφοιτούν περίπου 250 γιατροί ετησίως.
Στην πλειονότητά τους ζητούν από τη Γραμματεία της Σχολής ειδικά αντίγραφα του πτυχίου τους για χρήση στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην πρώτη ορκωμοσία της περσινής ακαδημαϊκής χρονιάς, δηλαδή τον Ιούλιο του 2017, ορκίστηκαν 156 γιατροί, και μάλιστα με υψηλότατο μέσο όρο βαθμού πτυχίου (8,2). Εξ αυτών, οι μισοί αυθημερόν ζήτησαν ειδικό αντίγραφο του πτυχίου τους για χρήση στο εξωτερικό.
Δεν θα μπορούσα να συμβουλεύσω κανέναν να μείνει σε μία χώρα που βαδίζει προς το απόλυτο χάος – ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, συνεχίζοντας να βιώνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη την οδυνηρή κυλιόμενη χρεοκοπία.
.
Άποψη
Σε καθημερινή σχεδόν βάση, μετά από τα οκτώ χρόνια της χειρότερης κρίσης που βίωσε ποτέ μία χώρα σε εποχή ειρήνης, με ρωτούν εάν έχει νόημα να μένει κανείς πια στην Ελλάδα ή εάν πρέπει να φύγει – αναζητώντας κάποια άλλη χώρα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η απάντηση φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού από τη μία πλευρά οφείλει να σκεφθεί κανείς τι θα συμβεί στην πατρίδα του εάν την εγκαταλείψουν ακόμη περισσότεροι (ήδη χάσαμε 500.000 Έλληνες, κόστους εκπαίδευσης περί τα 100 δις € και παραγωγικής δυνατότητας 25 δις € ετησίως), ενώ από την άλλη το μέλλον αυτών των ανθρώπων – το οποίο φυσικά εξαρτάται από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:
(α) Η μία πλευρά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη, όταν υπάρχουν 1.400.000 άνεργοι με ελάχιστες προοπτικές μελλοντικής απασχόλησης τους, αφού χρεοκοπούν οι εγχώριες επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη και αποδημούν αρκετές ξένες – ενώ είναι ανόητο να ανοίξουν καινούργιες όταν επιβαρύνονται με φόρο 29% στα κέρδη, με 29% προκαταβολή, με 15% στα μερίσματα (που δεν φορολογούνται μεν ξανά στην προσωπική δήλωση, αλλά αυξάνουν το επίδομα αλληλεγγύης) και με περίπου 27% ασφαλιστικές εισφορές του διαχειριστή (δηλαδή με πάνω από 100%!)
Ταυτόχρονα μειώνονται συνεχώς οι μισθοί αυτών που εργάζονται, άρα και οι ασφαλιστικές εισφορές – οπότε είναι αδύνατον να συντηρήσουνπερί τα 3.300.000 εργαζόμενοι, εκ των οποίων ένας μεγάλος αριθμός είναι στο δημόσιο, 1.400.000 άνεργους συν 2.700.000 συνταξιούχους (συνολικά 4.100.000), καθώς επίσης το καταρρακωμένο ασφαλιστικό σύστημα.
Το κείμενο αυτό του Μαρξ ("Μια προειδοποίηση") καλό είναι να το υπενθυμίζουμε συνεχώς, διότι οι σημερινές ποικιλίες της «αριστεράς», χαρακτηρίζουν τέτοιες απόψεις «ρατσιστικές». Φυσικά θα έπρεπε πρώτα, αν είχαν τη στοιχειώδη εντιμότητα να απορρίψουν τις ιδέες του Μαρξ και του Ένγκελς και να χαρακτηρίσουν αυτούς πρώτους «ρατσιστές»…
Βεβαίως για τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τους ενσωματωμένους «αριστερούς», κάθε ταξική ανάλυση είναι «ρατσιστική» και κάθε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΥ κεφαλαίου (και οι λαθρομεταναστευτικές εισβολές είναι μέσα σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς), αποτελεί (η αντίσταση) «εθνικισμό» και «ρατσισμό»!!!
Γι αυτό κείμενα σαν και αυτό του Μαρξ πρέπει να επαναλαμβάνονται διαρκώς.
Θα πρέπει, ωστόσο, να θυμίσουμε ότι το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει καταπιαστεί διεξοδικώς με αυτά τα ζητήματα και έχει δημοσιεύει αυτά τα κείμενα των κλασσικών του μαρξισμού πολλές φορές και από το 2007.
