«Τα χώματα α που πατείς, όπου και αν τα σκάψεις
αίμα ζεστό θα πεταχθεί, κόκαλα θα ξεθάψεις».
Ένα άρθρο μου αφιερωμένο στην μεγάλη στιγμή του κινήματος διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και του Εθνικού Συμβουλίου φέτος στην Κάντανο!
Οφείλουμε πολλά στους επιζώντες της Κατοχής και στον Μητροπολίτη Κισάμου & Σελίνου κ. Αμφιλόχιο, που με το αγωνιστικό τους σθένος, το θάρρος και την παρρησία τους υποχρέωσαν τον Γερμανό Πρόεδρο να αντιληφθεί ότι το θέμα παραμένει ανοιχτό και δεν κλείνει με τεχνάσματα του γερμανικού κράτους!
Μετά την Κάντανο, όλα είναι πλέον διαφορετικά και το ηθικό μας έχει αναπτερωθεί! Και το 2025 θα φέρει σημαντικές εξελίξεις!
Καλά Χριστούγεννα, χρόνια πολλά και καλούς μας αγώνες!
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Δρ. Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Πανεπιστημιακός, Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
«… Ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι…»[1].
Απέτυχε η απόπειρα δολοφονίας της μνήμης στην Κάντανο
«Τα χώματα α που πατείς, όπου και αν τα σκάψεις
αίμα ζεστό θα πεταχθεί, κόκαλα θα ξεθάψεις».
αίμα ζεστό θα πεταχθεί, κόκαλα θα ξεθάψεις».
Με αυτή τη μαντινάδα υποδέχθηκε ο 97χρονος Ανδρέας Σαρτζετάκης, επιζών του Ολοκαυτώματος της Καντάνου, τον Γερμανό Πρόεδρο κ. Στάινμαγιερ στο μνημείο πεσόντων της μαρτυρικής και ηρωικής Κανδάνου. Τη σκυτάλη πήρε η 93χρονη Ιωάννα Κανδαράκη, επιζώσα του Ολοκαυτώματος της Καντάνου που με σθένος είπε στον Γερμανό Πρόεδρο: «Θα σας έδινα το χέρι μου και θα σας καλωσόριζα ως Κρητικιά και Καντανιώτισσα αλλά δεν θα το κάνω γιατί εγώ ζητώ Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, υλική και ηθική, κι εσείς μας την αρνείστε. (…). Δεν έπρεπε να υπερασπιστούμε τα χώματα μας, τα σπίτια μας, τις οικογένειες μας, έτσι έπρεπε να τα αφήσουμε;»! Με σκληρά λόγια μίλησε και η 97χρονη Δέσποινα Φιωτάκη, που έχει έντονες μνήμες από την εφιαλτική ημέρα της καταστροφής της Καντάνου.
«Με την απάντησή σας στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι σαν να μας εκτελείτε δεύτερη φορά», είπε στον εμβρόντητο Γερμανό Πρόεδρο ο 81χρονος Αριστομένης Συγγελάκης του Αριστομένους, επιζών της Κατοχής και Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου. Και είχε το απόλυτο ηθικό δικαίωμα να το πράξει καθώς ήταν ορφανός πριν καν γεννηθεί, δεδομένου ότι ήλθε στη ζωή στις 9.5.1944, επτά μήνες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του πατέρα του και παππού μου Αριστομένη, καθώς και πολλών ακόμη μελών της οικογένειάς μας στις 14.9.1943, κατά το Ολοκαύτωμα της Βιάννου. Στη συνέχεια, ο Αριστομένης Α. Συγγελάκης, παρουσίασε εμπεριστατωμένα και με ευγένεια (όπως ανέφερε ο δήμαρχος Καντάνου – Σελίνου Αντώνης Περάκης που ήταν παρών), το νόημα του αγώνα μας για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση στον Γερμανό Πρόεδρο και στη σύζυγό του, που τον άκουγαν με ιδιαίτερη προσοχή. Ακολούθησαν η Καλλιόπη Λιαδάκη, επίσης 81 ετών, Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δαμάστας Ηρακλείου (η οποία ήταν βρέφος ενός μηνός όταν η Βέρμαχτ τουφέκισε τον πατέρα της στις 21.6.1944), ο Μάριος Σούσης, εκπρόσωπος των Ελλήνων Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος (ο οποίος έχασε τον πατέρα του στο Μαουτχάουζεν και συνολικά δέκα άτομα της οικογένειάς του στα στρατόπεδα θανάτου του Χίτλερ) και άλλοι επιζώντες του χιτλερικού ολέθρου.