«Ο Χριστός ήταν σοσιαλιστής και ο Ιούδας καπιταλιστής, που τον πούλησε για τα λεφτά».

Η συνέντευξη του Τσάβες σε Έλληνα δημοσιογράφο και η ανεκπλήρωτη επιθυμία του Ούγο να επισκεφθεί τη χώρα μας ...

Τσάβες: 

Ήθελα να επισκεφθώ την Ελλάδα, αλλα δεν βρήκα προθυμία από την κυβέρνηση Παπανδρέου να προσκληθώ ... 

Η δική μας φιλοσοφία στηρίζεται, αυτό ναι στο επιβεβαιώνω, στις δικές μας ρίζες κατ΄ αρχήν. Δεν αντιγράφουμε μοντέλα. Η δική μας φιλοσοφία είναι πρωτογενής, εμπνευσμένη από τη δική μας ιστορία, στη δική μας γη. Στη σκέψη, στη δράση και στο παράδειγμα των προγόνων μας. Κατ’ αρχήν του Σιμόν Μπολίβαρ, ενός μεγάλου στοχαστή και προ-σοσιαλιστή....

Και από τα ρεύματα της παγκόσμιας επανάστασης όλων των εποχών. Εγώ είμαι Χριστιανός. Πολλοί Βενεζολάνοι είμαστε Χριστιανοί και πιστεύουμε ότι ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος επαναστάτης. Και η έμπνευση του μας ωθεί στην εξέλιξη του σοσιαλισμού. Αυτό δεν σημαίνει να είσαι θρησκόληπτος. Όχι, αλλά πιστεύουμε στη σκέψη του Χριστού, του Χριστού ως ανθρώπου, του Βασιλιά της ισότητας. Σοσιαλισμός. Ήταν σοσιαλιστής χωρίς αμφιβολία. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Ο καπιταλιστής ήταν ο Ιούδας που τον πούλησε για τα χρήματα....

Του Ιάσονα Πιπίνη από το βιβλίο «Το πείραμα της Λατινικής Αμερικής» (Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ) ... 

Ο Ούγο Τσάβες υπήρξε εκφραστής του λεγόμενου λατινοαμερικανικού ποπουλισμού. Ο ποπουλισμός είναι ένα ξεχωριστό μοντέλο διακυβέρνησης, ο ηγέτης του οποίου αν και εκλέγεται δημοκρατικά, κυβερνάει με αυταρχικό τρόπο. Έχει άμεση επαφή με τον λαό, παραμερίζοντας πολλές φορές τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ο ποπουλισμός θέτει στο επίκεντρο της πολιτικής τους φτωχούς, όπως είναι η πλειονότητα των ιθαγενών στη Λατινική Αμερική. Για αυτό και ο Ούγο Τσάβες χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο «ηγέτης των φτωχών». Ανεξάρτητα από την κριτική που μπορεί κάποιος να ασκήσει στην πολιτική του, δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει το ηγετικό χάρισμα που διέθετε.

Αποχαιρετισμός στον Τσαβισμό

Ανασκόπηση μιας ιστορίας που δεν κατόρθωσε να καρποφορήσει

Του Ρόλαντ Ντένις* από το Άρδην 101-102

Περπατώντας στους δρόμους των πόλεων ή στην ύπαιθρο θα συναντήσεις, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, ανάμεσα σε όλους εμάς που αποτελέσαμε κομμάτι της ιστορίας των τελευταίων είκοσι ή τριάντα χρόνων, πρόσωπα καταταλαιπωρημένα, απογοητευμένα, εξοργισμένα, καθώς αποχαιρετούν μια ιστορία που, στο κάτω κάτω, ανήκει σε αυτούς τους ανθρώπους. Μια παθιασμένη ιστορία που, για πολλά χρόνια, ονομαζόταντσαβισμός. Ένας αποχαιρετισμός, που όταν δεν είναι τυπικός, κινείται ανάμεσα στην αμφιβολία και τον θρήνο. Για άλλους έχει τη χαρά της απαλλαγής από ένα αφόρητο βάρος. Πάντως είναι και ένας αποχαιρετισμός σε μια ιστορία που δεν κατόρθωσε να καρποφορήσει.
Αυτό το κείμενο έπρεπε ήδη προ πολλού να είχε γραφτεί, αλλά πλέον έφτασε η ώρα να δημοσιοποιηθεί, με λέξεις που στην πραγματικότητα έχουν τόσο προσωπική όσο και πολιτική διάσταση. Δεν έχει και τόσο σημασία, αφού ούτε καν στα βάθη όλων των εκφάνσεων μιας τρικυμιώδους ζωής δεν συνδέονται πάντα τα προσωπικά και πολιτικά ζητήματα, οι κοινωνικές και προσωπικές υποχρεώσεις που έχουμε μέσα μας. Γι’ αυτό και τα πράγματα, τελικά, «πρέπει να τα λες», αν κάτι ακόμα έχει νόημα να ειπωθεί.

Προς τον επαγγελματία χαφιέ-ρουφιάνο Πρετεντέρη και το megaλο του κρατικό μνημονιακό μπουρδέλο

Μαρτίου 9, 2013 από seisaxthiablog

 

Πληρωμένε χαφιέ Πρετεντέρη… κι αρθρογράφε περί Τσάβες…

Ο “δικτάτορας” Τσάβες κατασκεύασε τον προηγούμενο χρόνο 60.000 σχολεία…

Διόρισε 55.000 δασκάλους…

Κατασκεύασε 75.000 δημόσιες βιβλιοθήκες…

Δημόσια δωρεάν Υγεία, περίθαλψη και φάρμακα…

4 εκατομμύρια πολίτες αθλούνται δωρεάν σε…

δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις…

3 εκατομμύρια στρέματα γης μοιράστηκαν δωρεάν σε αγρότες…

Συνταξιοδοτήθηκαν 20.000 αγρότες και ψαράδες που δεν είχαν συνεισφέρει ποτέ στο ταμείο συνταξιοδότησης…

Και πολλά άλλα…

Εσύ χαφιέ, πόσα παίρνεις για την μαύρη φασιστική σου προπαγάνδα; Για τις “υπηρεσίες” σου στους γερμανοτσολιάδες και την τρόικα;

Share this:

Το τελευταίο αντίο σε έναν επαναστάτη

Τιμή, ντροπή και αλητεία

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για τον λαό μας, η Ελληνική σημαία να βρίσκεται στα χέρια του αγωνιζόμενου και δοκιμαζόμενου λαού της Βενεζουέλας.

Η σημαία μας, σύμβολο αντίστασης και αγώνα υψώνεται στις διαδηλώσεις σε χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, η Βενεζουέλα, κλπ.

Δεν υπάρχει αντίθετα μεγαλύτερη ντροπή αυτή την σημαία να την κουνάνε φασιστικά και νεοναζιστικά κωλόπαιδα, που την ίδια στιγμή προσκυνάνε την σβάστιγκα και τον χιτλερισμό.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αλητεία αυτήν τη σημαία να την επικαλείται ο ντίλερ του δημόσιου πλούτου Αντώνης Σαμαράς...

Ανάρτηση από: https://www.facebook.com/antipliroforisi

ΒΙΝΤΕΟ – Αυτός ήταν ο Ούγκο Τσάβες

ΒΙΝΤΕΟ – Αυτός ήταν ο Ούγκο Τσάβες

Η απώλεια του Ούγκο Τσάβες σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, όχι μόνο για τη Βενεζουέλα αλλά και για ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Ο Τσάβες “έφυγε” και όλα φαίνεται ότι θα αλλάξουν…

Δείτε τα βίντεο από το δελτίο ειδήσεων του Alpha

 Δείτε πώς οι ηγέτες σχολίασαν την είδηση του θανάτου του.

Κατηγορία: ΔΙΕΘΝΗ

Τα επιτεύγματα του Ούγκο Τσάβες

Μέχρι και την ημέρα που ο Ούγκο Τσάβες έχασε τη μάχη για τη ζωή ο φιλελεύθερος Τύπος και των δύο πλευρών του Ατλαντικού δεν έχει σταματήσει να προσπαθεί να διαλύσει τη νέα κυβέρνηση του

Η μεγάλη του νίκη (με 12 μονάδες μπροστά από τον Γκουτιέρες) δεν έχει ακόμα αναλυθεί. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Τσάβες κέρδισε τον αγώνα παλεύοντας τον καρκίνο και έχοντας απέναντί του όλα τα ΜΜΕ από τα πιο μικρά τοπικά μέχρι τα μεγαλύτερα διεθνή (σκεφτείτε την ανάλογη περίπτωση στου ΣΥΡΙΖΑ στις Ελληνικές εκλογές) καθώς και κάτι που σπάνια αναγνωρίζεται: έναν εκλογικό χάρτη που είναι εξαιρετικά προκατειλημμένος προς τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις με γεωγραφικά εμπόδια και δυσκολία πρόσβασης για τα μέλη της εργατικής τάξης.

Ένας από τους κύριους παράγοντες για την δημοτικότητα της κυβέρνησης Τσάβες και την συντριπτική νίκη του στην εκλογική διαδικασία του Οκτωβρίου του 2012 είναι η μείωση της φτώχιας, που κατέστη δυνατή επειδή η κυβέρνηση πήρε πίσω τον έλεγχο της εθνικής εταιρίας πετρελαίου PDVSA και χρησιμοποίησε προς αυτή την κατεύθυνση τα τεράστια έσοδα από το εμπόριο του πετρελαίου. Όχι ωφελώντας μια μικρή τάξη μισθωτών, όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά κατασκευάζοντας τις υποδομές που απαιτούνταν και χτίζοντας κοινωνικές υπηρεσίες που τόσο πολύ είχε ανάγκη η Βενεζουέλα. Κατά την διάρκεια των 10 τελευταίων ετών η κυβέρνηση έχει αυξήσει τις κοινωνικές της δαπάνες κατά 60,6%, δηλαδή κατά 772 δισεκατομμύρια δολάρια.

ΟΥΓΚΟ ΤΣΑΒΕΣ: ΣΕ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΣΑΤΑΝΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΣ

«Η δαιμονοποίηση» του Τσάβες

Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο είναι διάσημος ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας. Συνελήφθη, εξορίστηκε, απειλήθηκε από τα «τάγματα θανάτου», έζησε στην Ευρώπη, πριν επιστρέψει στην Ουρουγουάη το 1985. Το πιο διάσημο έργο του, «Οι ανοικτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» (1), είναι μια έμπρακτη κατηγορία κατά της εκμετάλλευσης της Λατινικής Αμερικής από τις ξένες δυνάμεις από το δέκατο πέμπτο αιώνα. Ο Τσάβες είχε προσφέρει δημόσια αυτό το βιβλίο στον Ομπάμα κατά τη σύνοδο κορυφής της....

Τσάβες είσαι ωραίος σαν Έλληνας

Κίνηση Πολιτών Αρδην

Η πορεία του είχε προδιαγραφεί πριν αρκετούς μήνες, κι όμως το πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, κι έπεσε όρθιος -όπως όλοι οι αγωνιστές που βγάζει η Λατινική Αμερική, από τον Μπολιβάρ μέχρι τον Τσέ.

Όλοι οι Λατινοαμερικάνοι τον τιμούν, οι Βενεζουελάνοι θρηνούν, για τον χαμό του δικού τους προέδρου. Δίχως αυτόν, δεν θα έπνεε σ’ όλη την ήπειρο ο αέρας της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας που πνέει σήμερα.

Ήταν ο πρώτος που διείδε μέσα από τη μέγγενη της παγκοσμιοποίησης την προοπτική ενός πολυπολικού ισορροπημένου κόσμου, μέσα από την ενότητα των υπό ανάπτυξη χωρών του Νότου. Το όραμά του διαπνέονταν από την κληρονομιά του Μπολίβαρ,  για μιαν Λατινική Αμερική της αλληλεγγύης και της ισότιμης συνεργασίας (πόσο μακριά άραγε είναι ακόμα κι αυτός ο δρόμος του εφικτού της Λατινικής Αμερικής, από το τέλμα της «Γερμανικής Ευρώπης»;). Αυτή η τόσο χαρακτηριστική εκδοχή του λατινοαμερικάνικου πατριωτισμού, που συνδυάζει εθνική υπερηφάνεια και περιφερειακή συνεργασία, συνοδεύτηκε από ένα όραμα κοινωνικής απελευθέρωσης. Στην χώρα με τις πιο έντονες ανισότητες στον κόσμο, όπου μια ακραία μειοψηφία αρχουσών τάξεων κατασπαταλούσε σε μια ατέλειωτη ριβιέρα τα πετροδόλλαρα, μετατρέποντας τον μαύρο χρυσό σε μαύρη δυστυχία για το υπόλοιπο έθνος, ο Τσάβες κατάφερε να μετασχηματίσει την κοινωνική δυναμική της λαϊκής εξέγερσης του 1989 σε πολιτικό ρεύμα πλειοψηφίας.