Του Άγη Τάτση
Για να είμαστε ξεκάθαροι.
Ποτέ δεν ήμουν υπέρ των διαγραφών.
Στην περίπτωση του όμως δεν είναι απλά θέμα διαγραφών.
Είναι θέμα ανοχής, στην λειτουργία ενός παραλλήλου κόμματος με δομή, οργάνωση και ιεραρχία, στο εσωτερικό του κόμματος. Και μάλιστα μία φράξιας που βρίσκεται σε πλήρη ιδεολογική αναντιστοιχία με την εκλογική βάση του κόμματος.
Διότι αυτή η φράξια, έχοντας ως προμετωπίδα της τον δήθεν ριζοσπαστισμό, διολισθαίνει το κόμμα προς απόψεις και πρακτικές που μάλλον, σε αριστερίστικες γκρούπες, προσιδιάζουν.
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για "Πρέσπες του Αιγαίου".
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για απογραφή στην Θράκη.
Διότι είναι αδιανόητο να συμμετέχεις σε πάνελ όπου συμμετέχουν οργανώσεις όπως η "Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης".
Διότι είναι αδιανόητο να εμφανίζεσαι ως προστάτης των μη προνομιούχων και την ίδια στιγμή να υπερψηφίζεις την ανανέωση της θητείας του Στουρνάρα στην τράπεζα της Ελλάδος.
Διότι είναι αδιανόητο να θεωρείς τον επιτυχημένο επαγγελματία ως ταξικό εχθρό.
Διότι είναι αδιανόητο μετά από τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση κι άλλα τόσα στην αντιπολίτευση, να έχεις άποψη μόνο για το πως θα διανείμεις τον κοινωνικό πλούτο, και όχι πως θα επιτύχεις οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη.
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για κράτος δικαίου και να φέρνεις νομοθετήματα που απήλλαξαν σωρεία κακούργων.
Διότι είναι αδιανόητο να είσαι αντίθετος στην συνεργασία με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Διότι είναι αδιανόητο να συνυπάρχεις με αυτούς που σε αποκάλεσαν "σκουπίδια".
Ας αποφασίσετε λοιπόν παιδιά με ποιους θα πάτε και ποιους θα αφήσετε.
Βασικά θα πρέπει να αποφασίσετε αν θα συνεχίσετε να είστε ένα κομμάτι της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς, ή ένα κόμμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Δηλαδή της Αριστεράς.
