Του Κώστα Βαξεβάνη
Αν τα ερωτήµατα περί σωτηρίας δεν αφορούν κάποια ∆ευτέρα Παρουσία ή τη σωτηρία της ψυχής, τότε οφείλουν να µην έχουν σχέση µε τη µεταφυσική. Συνεπώς, το ερώτηµα «ποιος θα µας σώσει από τον Μητσοτάκη» απαιτεί συγκεκριµένες, πολιτικές απαντήσεις, που δεν θα προσβλέπουν σε σωτήρα....
...Οπoτε απέναντι σε πολιτικές απαιτήσεις η απάντηση είναι κάποιος Μεσσίας, κερδισµένοι είναι οι έµποροι ελπίδας και οι µπαγαπόντηδες.Οποιος θέλει να απαλλαγεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη (και είναι πολλοί πλέον και µέσα στη Ν∆) πρέπει να αποφασίσει από τι θέλει να απαλλαγεί. Από το πρόσωπο που είναι αλαζονικό και προκλητικό; Από τον πολιτικό που έχει εκφυλίσει τη δηµοκρατία και τους θεσµούς; Από το επικοινωνιακό κατασκεύασµα που αναµασά προκατασκευασµένα κείµενα για «προσωπική ευθύνη του καθενός» και «ελπιδοφόρο µέλλον»; Από τον επιζήµιο και ασύµφορο και γι’ αυτήν ακόµη την «επιχειρηµατικότητα» που τον επέβαλε; Τι ενοχλεί στον Μητσοτάκη;
Ο Μητσοτάκης ούτε τεµαχίζεται ούτε διαιρείται. Είναι αδιαίρετη, καταστροφική ολότητα που υλοποιεί κάποια πολιτική. Ακόµη και ο Αδωνης Γεωργιάδης µε την καταστροφική του πολιτική για την υγεία υπακούει στις εντολές και την πολιτική Μητσοτάκη. Ο Γιώργος Φλωρίδης, ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν τα περισσεύµατα και τα αχαµνά από ΠΑΣΟΚ, δεν θα µπορούσε να σταθεί µε την προκλητική του στάση αν δεν εξέφραζε τον ένα και Θεό του, τον προσωπικό ευεργέτη Μητσοτάκη.
Στο εσωτερικό της Ν∆ ένα µεγάλο κοµµάτι επιθυµεί την αποµάκρυνση του Μητσοτάκη, θεωρώντας τον ως έναν αλαζόνα πρωθυπουργό που ενδιαφέρεται για τη δική του τύχη και όχι της παράταξης. Πιστεύουν δηλαδή ότι µε το πέρας των προσωπικών επιδιώξεων θα οδηγήσει τη Ν∆ στην καταστροφή, ενώ στο ενδιάµεσο διάστηµα θα την αποψιλώσει από τα παραδοσιακά πολιτικά της στοιχεία.

