Μπορεί να ηττηθεί η Ρωσία; Νίκος Σίμος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Κάποιοι «μεγαλόσχημοι» του δυστοπικού στρατοπέδου της – «άγριας» πλέον – Δύσης ισχυρίζονται ότι δεν μας ενδιαφέρει η Ουκρανία, η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί!!!

Πως όμως θα ηττηθεί η στρατιωτική υπερδύναμη του 21ου αιώνα;

Μια τέτοια δύναμη για να την φθείρεις πρέπει να αναλώσεις πόρους

Πόσους πόρους πρέπει να εξαντλήσει η Δύση για να φθείρει την Ρωσική υπερδύναμη;

Υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι τόσοι, ώστε να φθείρεις μια δύναμη, της οποίας το βάθος της τεχνολογίας των όπλων της εν πολλοίς αγνοείς σαν συλλογική Δύση;

Η απάντηση είναι πως όχι, δεν υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, ούτε καν διαθέσιμοι στο μεσοπρόθεσμο μέλλον για την Δυτική οικονομία, που καταρρέει και παραγωγικά και χρηματοπιστωτικά.

Πως θα φθείρεις μια υπερδύναμη όταν οι οικονομίες της (άλλοτε) Δύσης είναι σε προοδευτική κατάρρευση, αφού έγιναν εξάρτημα της τυχοδιωκτικής Αμερικανικής πολιτικής;

Διαθέτοντας ,αφρόνως, οικονομικούς πόρους δισεκατομμυρίων, πως θα αντισταθμίσεις τις οικονομικές απώλειες όταν οι αγορές σου – μέσα από την ολέθρια ενεργειακή πολιτική και την προφανή διάθεση να βγάλεις εκτός αγοράς τον ενεργοτροφοδότη (Ρωσία) της Ευρώπης – κυριολεκτικά και μεταφορικά παγώνουν;

Το χρηματοπιστωτικό – παγκοσμιοποιητικό «πάρτι» του φαινόμενου χρήματος φαίνεται ότι τελείωσε, φαινόταν δηλαδή από καιρό για όσους μπορούσαν να το δουν και κυρίως να το ερμηνεύσουν!

Τελείωσε το «πάρτι» του φαινόμενου πλούτου και παρόλα αυτά οι παγκοσμιοποιητές επιμένουν στο συγκρουσιακό σχέδιό τους, με στόχο την τελική αναμέτρηση με τις δυνάμεις που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία τους

Επιλέγουν στις καίριες πολιτικές θέσεις πολιτικούς – ενέχυρα, προκειμένου να μην διαταραχθεί η πορεία που κατατείνει στην αναμέτρηση με τις Ευρασιατικές δυνάμεις, που σωρεύουν εμπράγματο πλούτο και τους αμφισβητούν

Ο απερίγραπτος πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και εκ των «πολιτικών ενέχυρων» της νέας φεουδαρχίας, νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ Mark Rutte, είπε σε συνέδριο στις Βρυξέλλες ότι παρόμοια γεγονότα με τα ουκρανικά θα μπορούσαν επίσης να συμβούν στο έδαφος των χωρών της συμμαχίας, και ως εκ τούτου κάλεσε τις χώρες του ΝΑΤΟ να ενισχύσουν την άμυνα, να ξοδέψουν περισσότερα για την ασφάλεια και να στραφούν στη σκέψη εν καιρώ πολέμου.

Έφτασε στο σημείο αυτός, ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, να προτείνει τη διοχέτευση μέρους των κονδυλίων που προορίζονται για συντάξεις και κοινωνικές παροχές στην Ευρώπη στην παραγωγή όπλων, καθιστώντας σαφές ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα πρέπει να υπερβαίνουν το 3% του ΑΕΠ, μια θέση που ανέπτυξε πρόσφατα κατά την ομιλία του στο ευρωπαϊκό γραφείο του Carnegie Endowment.

«Η τραγωδία στη Μέση Ανατολή, μόλις τώρα αρχίζει»!

 Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, αναλύει όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή επικεντρώνοντας φυσικά στα δραματικά γεγονότα της Συρίας. Εκεί όπου την εξουσία την αναλαμβάνουν φανατικοί ισλαμιστές, προερχόμενοι από την Αλ Κάϊντα και «χειροκροτούμενοι» τώρα από την Δύση! Μαζί και η Ελλάδα φυσικά.

 
«Στην χώρα ζουν 4.000.000 ορθόδοξοι Χριστιανοί, τι θα γίνει με αυτόν τον κόσμο», διερωτάται δικαιολογημένα ο κ.Κωνσταντόπουλος, προσπαθώντας να κατανοήσει την στάση της Δύσης.
Εξηγεί, γιατί Ισραήλ και Τουρκία είναι οι μεγάλοι νικητές των εξελίξεων και γιατί το πλήγμα για Ρωσία και Ιράν είναι κομβικό. 

Επισημαίνει βεβαίως ότι όσοι πιστεύουν ότι αυτό το πλήγμα θα οδηγήσει σε ευκολότερο συμβιβασμό στο ουκρανικό, κάνουν μεγάλο λάθος. Αντιθέτως πιστεύει ότι οι εξελίξεις μεγιστοποιούν το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης που θα μπορεί να περιλαμβάνει και πυρηνικά όπλα.

 
Αναλύει την «στρατηγική του χάους» που προωθεί πρωτίστως το Ισραήλ, το οποίο στην παρούσα φάση πηγαίνει , «χέρι-χέρι» με την Τουρκία παρά τους δημόσιους «διαξιφισμούς». 

«Το Ισραήλ θα θελήσει να διαλύσει και την Τουρκία, αλλά σε αυτή τη φάση οι δύο χώρες συμπλέουν», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, αποδομώντας με επιχειρήματα τη «συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ» για την οποία πολλοί μιλούν με ενθουσιασμό.

Ποιοι ελέγχουν στρατιωτικά τη Συρία μετά τον Άσαντ

10/12/2024

EPA/STR *** Local Caption **

ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ

Στη μετά Άσαντ εποχή δημιουργούνται νέα στρατιωτικά και πολιτικά δεδομένα στη Συρία. Επί του πεδίου υπάρχουν ουσιαστικά δύο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του HTS που πλέον ελέγχουν μεγάλα τμήματα της δυτικής Συρίας (πρώην Αλ Κάϊντα και άλλα ισλαμιστικά τζιχαντιστικά δίκτυα). Αυτές οι ομάδες δεν ελέγχονται από την Τουρκία.

Αξίζει να τονιστεί ότι η εν λόγω οργάνωση παραμένει στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων του ΟΗΕ και των ΗΠΑ, ενώ ο ηγέτης της έχει επικηρυχθεί από τις ΗΠΑ για 10.000.000 δολάρια ήδη από το 2017. Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα καταφέρουν να διοικήσουν τα εδάφη που ελέγχουν, ή θα αρχίσουν οι εσωτερικές έριδες και συγκρούσεις σύντομα. Επιπλέον η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι στην πολιτική τους κουλτούρα. Το πιθανότερο είναι να επιχειρήσουν να εγκαταστήσουν ισλαμικό καθεστώς και εφαρμογή της Σαρίας, γεγονός που θα μειώσει ακόμα περισσότερο την όποια διεθνή νομιμοποίηση και ανοχή απολαμβάνουν προς το παρόν. Επίσης, μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό.

Με το HTS συμμάχησαν και οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του SNA, που στηρίζονται από την Τουρκία και αποτελούνται από ετερόκλητες μισθοφορικές ομάδες βασικός στόχος των οποίων είναι να προκαλέσουν ζημία στους Κούρδους στα βορειοανατολικά. Μέχρι στιγμής και παρά τους τουρκικούς βομβαρδισμούς των κουρδικών θέσεων, οι τρομοκρατικές ομάδες του SNA έχουν αντιμετωπιστεί από τους Κούρδους με επιτυχία. Επιπλέον, με την ανοιχτή στήριξή της στις τρομοκρατικές ισλαμιστικές ομάδες, η Τουρκία εκτίθεται ακόμα περισσότερο διεθνώς, ενώ καθιστά τον εαυτό της και νόμιμο στόχο των κουρδικών δυνάμεων τώρα ή στο μέλλον.

Οι Κούρδοι της Συρίας

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι δυνάμεις του SDF υπό την ηγεσία των Κούρδων, που έχουν συμμαχήσει με τους Δρούζους και άλλες εθνοθρησκευτικές ομάδες της Συρίας. Οι SDF στηρίζονται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ποικιλοτρόπως και αυτή την στιγμή ελέγχουν το 40% των εδαφών της Συρίας στα ανατολικά. Είναι μια τεράστια στρατιωτική δύναμη, με περισσότερους από 100.000 μαχητές, με υψηλής τεχνολογίας όπλα, θετική διεθνή εικόνα και μεγάλη διεθνή νομιμοποίηση! Επιπλέον οι Κούρδοι ελέγχουν το 90% των ενεργειακών πηγών, το 85% των υδάτινων πόρων και το 80% των εύφορων εκτάσεων κατάλληλων για αγροτική καλλιέργεια στη Συρία.

Οι Κούρδοι είναι από τους κερδισμένους αυτού του πολέμου μιας και αποκτούν κρατικές δομές και γεωπολιτική παρουσία, πολύ σημαντική. Ο συριακός στρατός, χωρίς ουσιαστικά να πολεμήσει, εγκατέλειψε τις θέσεις του και τα εδάφη που έλεγχε πέρασαν στον έλεγχο των τζιχαντιστών ή των Κούρδων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως μέχρι στιγμής δεν υπήρξε σύγκρουση μεταξύ Κούρδων και τζιχαντιστών του HTS, οι οποίοι –επαναλαμβάνω– δεν ελέγχονται από την Τουρκία.

Η Ρωσία, πρώην προστάτης του Άσαντ αποχώρησε από τη Συρία με έναν ιδιαίτερα περίεργο τρόπο, χωρίς να πολεμήσει ουσιαστικά. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έγινε συμφωνία πακέτο μεταξύ Πούτιν-Τράμπ για εγκατάλειψη της Συρίας από τους Ρώσους (με διατήρηση μόνο των δύο ρωσικών βάσεων στη Μεσόγειο) και με αντάλλαγμα κέρδη στην Ουκρανία. Θα φανεί πολύ σύντομα. Πάντως από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν πολέμησαν ποτέ απευθείας η μια την άλλη παρά μόνο μέσω αντιπροσώπων. Όμως μετά το τέλος κάθε μεγάλου πολέμου, μοίρασαν ζώνες επιρροής μεταξύ τους!

Κερδισμένος το Ισραήλ

Η Ανεξάρτητη Συρία, η Συρία της Αντίστασης στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ, στην Τουρκία, στον ISIS έπαψε να υπάρχει σήμερα το πρωί.

Του Γιάννη Ραχιώτη

Η Ανεξάρτητη Συρία, η Συρία της Αντίστασης στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ, στην Τουρκία, στον ISIS έπαψε να υπάρχει σήμερα το πρωί. 

Η Συρία κέντρο του άξονα της αντίστασης, στυλοβάτης της ανεξαρτησίας του Λιβάνου, στρατηγικό βάθος της  Χεζμπολάχ  και της αντικατοχικής αντίστασης στο Ιράκ η σύμμαχος  του Ιράν ανήκει πλέον στο ηρωικό παρελθόν του αραβικού κόσμου.  

Μαζί της τελειώνει  και ο άξονας της αντίστασης και - τουλάχιστον για αυτή την ιστορική περίοδο- οι αραβικές ελπίδες για απελευθέρωση από τη δυτική νεοαποικιοκρατία. Η Μέση Ανατολή περνάει στον ολοκληρωτικό έλεγχο των ΗΠΑ  - Ισραήλ που θα προσφέρουν βέβαια το κατάλληλο αντάλλαγμα στη χώρα που αποδείχθηκε ο πολυτιμότερος σύμμαχός τους την κρίσιμη στιγμή. Στην Τουρκία. 

Το σχέδιο που είχε εξαγγείλει ο πατέρας Μπους στις αρχές τις 10ετίας του '90 για μιά νέα = υποτελή στις ΗΠΑ, Μέση Ανατολή ολοκληρώθηκε σήμερα.  Μετά τους αραβικούς λαούς, ο δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι η Ρωσία, αλλά η ίδια δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει ακόμη.

 Η Δύση νίκησε σήμερα στον ένα από τους δύο μεγάλους πολέμους που διεξάγει.  Αυτό ανατρέπει το συσχετισμό και στον άλλο πόλεμο. Οι Ρώσοι θα  καταλάβουν  με οδυνηρό τρόπο με ποιούς ήταν πραγματικά το Ισραήλ και η Τουρκία.

  Για εμάς και τα υπόλοιπα Βαλκάνια αυτές οι εξελίξεις είναι πολύ κακά μαντάτα.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εκδήλωση της Αντι – ΝΑΤΟ Δράσης για τις εξελίξεις στη σημερινή Ρωσία (31.10.2024)

Εικόνες από την εκδήλωση της Αντι – ΝΑΤΟ Δράσης για τις εξελίξεις στη σημερινή Ρωσία, με ομιλητή τον δημοσιογράφο Θανάση Αυγερινό και με παρεμβάσεις από τον Βασίλι Κολτασόφ, ιστορικό, την Σβετλάνα Πίκτα, Ουκρανή πολεμική ανταποκρίτρια από το Ζαπαρόζιε
και τον Νικίτα Τρετιακόφ, δημοσιογράφο (τραυματία από τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία)

Πέμπτη 31 Οκτώβρη στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ.

ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πώς η Ρωσία και η Κίνα επανασυνδέουν την ελληνική μυθολογία

Πέπε Εσκομπάρ Παρασκευή 29 Νοε 24

 

Καθώς η Ρωσία ανανεώνει τον ρόλο του Δία, η Κίνα είναι απασχολημένη με την ανανέωση του ρόλου του Ερμή.

Ω, τα θαύματα τσιπς από πλυντήρια πιάτων είναι σε θέση να απελευθερώσουν.

Πώς ο Δίας, Ο βασιλιάς των Θεών, δεν μπορούσε να το προβλέψει; Ειδικά όταν η θεϊκή του διαίσθηση γνώριζε ότι στο μέλλον οι κεραυνοί του θα αναπαραχθούν στη Ρωσία μέσω του Oreshnik – ενός φαινομενικά αβλαβούς φουντουκιού.

Η μυθολογία προεικονίζει την πραγματικότητα μετά τα πάντα.

Τώρα ας επιστρέψουμε στο Νιούτον για λίγο. Με βάση τους τύπους του, ένα βλήμα ουρανίου μήκους ενός μέτρου που πετάει με πολύ μεγάλη ταχύτητα είναι ικανό να διατρυπήσει 6 μέτρα σκληρού βράχου (με τον ήχο του αστέρα του αυτοκινητόδρομου του Deep Purple;)

Μια κεφαλή που ταξιδεύει στα 1.200 μέτρα ανά δευτερόλεπτο είναι ικανή να διατρυπήσει 46 μέτρα σκυροδέματος.

Τώρα φανταστείτε ταχύτητα πρόσκρουσης μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου.το βάθος πρόσκρουσης, φυσικά, είναι εκθετικά πιο έντονο.

Το κρουστικό σοκ, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, μετατρέπει ό, τι είναι μπροστά σε αέριο. Ένα – κινητικό-κρουστικό κύμα αναδύεται τόσο βαθιά όσο 50 μέτρα, κατακλύζοντας το βαθύ υπόγειο και συνθλίβοντας, καταστρέφοντας – στην πραγματικότητα καταρρέει – τα πάντα στο πέρασμά του.

Αυτό συνέβη βαθιά υπόγεια στο εργοστάσιο Yuzhmash στο Dnepropetrovsk – καθώς ο Oreshnik σχεδιάστηκε βελτιώνοντας αυτές τις φυσικές αρχές. Και η Ρωσία χρησιμοποίησε μόνο κενά για αυτήν την πρώτη δοκιμή Oreshnik – αντί για κεφαλές.

Εγγυημένη ικανοποίηση ή επιστροφή χρημάτων

Τώρα κόψτε τη Ρωσία και τους προέδρους του Καζακστάν Βλαντιμίρ Πούτιν και Kassym-Jomart Tokayev εμβάθυνση της στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης πρόσωπο με πρόσωπο στην Αστάνα – συμπεριλαμβανομένης μιας ανανεωμένης προσπάθειας για την ενίσχυση της συνεργασίας στο πλαίσιο του CSTO.

Επιπλέον, το Καζακστάν προσκλήθηκε επίσημα να γίνει εταίρος της BRICS.

ΡΩΤΑΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ?

 

(Αλιευθεντα ερωτήματα που τέθηκαν πριν 2 χρόνια σε μια άλλη μάντρα, εδώ πιο δίπλα)

Όπως και όλοι οι προηγούμενοι, έτσι και αυτός ο πόλεμος γίνεται για να καταστραφεί περισσευούμενο ή τοξικό κεφάλαιο και σχετίζεται με την ισχύ κάποιων νομισμάτων. Όχι των όπλων, που είναι μόνο το αναλώσιμο εμπόρευμα κάθε πολέμου για να ετοιμαστεί, μετά την λήξη του, νέο χρήμα μέχρι τον επόμενο για να αντικαταστήσει τα αναλωθέντα.

Οριοθέτηση γίνεται τώρα στην Ουκρανία ως δυτικό σύνορο των ζωνών επιρροής περισσότερων των δυο παγκόσμιων αποθετικών νομισμάτων.
Το ρούβλι δεν μπορεί να είναι ένα από αυτά τα αποθετικά νομίσματα, αλλά μόνο μέρος κάποιου συνθετικού αντι-δολαριου που ψήνεται περί την Κίνα (που ήδη ετοίμασε και το αντίστοιχο ΔΝΤ του για να αρχίσει να δανείζει αντ' αυτού, μετά μια μονομερή τους Συσαχθεια από το δολάριο, τις σημερινές υπερχρεωμένες χώρες του οικονομικού Νότου).
Και έτσι, μοιραία, προκύπτει και ο ανασχεδιασμός όλων των συστημάτων που αναπτύχθηκαν (παραγωγής, logistics, ενεργειακά και χρηματοπιστωτικά) στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση της μονοκρατορίας του δολαρίου. Αυτής που μας τελείωσε με απόφαση των G7 τον Ιούλιο του 21 για να γίνει μια "Πράσινη" μετάβαση για να σωθούν πάλι οι τράπεζες, και πυροδότησε έτσι και τον πόλεμο, την ενεργειακή κρίση και τον στασιμοπληθωρισμό μεγάλης διάρκειας, που θα μας ταλαιπωρήσει για 2-3 χρόνια ακόμα.

Όπερ κανέναν δεν συμφέρει να το κάνει τώρα Κούγκι ή να κλείσει άρον άρον αυτόν τον πόλεμο. Άσε τον λοιπόν να σέρνεται μέχρι να τελειώσει κάθε ισχύς του χαζοευρώ των ευρωζαβών, του μόνου που θα μπορούσε να ισορροπήσει τον παλαβό κόσμο που προκύπτει έτσι. Αλλά αυτό, δυστυχώς, σέρνεται στα χέρια ανίκανων νεοφιλελέ ηγετίσκων χωρίς όραμα και στρατηγική.
Απαιτεί βλέπεις χρόνο αυτή η διευθέτηση!

Και το ξεκαθάρισμα σε μερικές παραμέτρους ακόμα, όπως πχ:

Θα είναι και η Ινδία στην ζώνη του ψηφιακού αντι-δολαριου ή θα κάνει μια ενδιάμεση μαζί με την Βραζιλία, την Ινδονησία και την Νότιο Αφρική για να το παίξει κέντρο, και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα?

 
Και πόσο αυτή θα συνεργαστεί ή θα συγκρουστεί τότε και με μια τέταρτη ζωνη, την Παναραβική και πως θα εμπλακεί και μια 5η, στην Λατινική Αμερική, που ψήνεται και που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο που δεν μπορεί να παίξει το ευρώ?

Θα καταλήξει τελικά η Τουρκία στην Ευρασία ή θα μείνει προσκολλημένη στο ΝΑΤΟ ως δούρειος ίππος της Ρωσίας? Γι αυτό εξαρτάται πόσο, τελικά, θα στραβώσει το στόμα του Ερντογάν από ένα "εγκεφαλικό" και από πόσα ακόμα εγκεφαλικά θα μπορέσουμε να αντέξουμε και εμείς από το ανεγκέφαλο γκουβέρνο και σια μας, που ήθελε να του τα δώσει όλα για κάτι ντιλς που έκλεισαν μαζί του πριν αναλάβουν, από το 18.

Θα έχουμε νέες "Αραβικές Ανοίξεις" λόγω της επισιτιστικής κρίσης μόνο στην Αφρική ή πρεπει να επεκταθούν αυτές και αλλού μετά την πρώτη που έσκασε στην Σρι Λάνκα? Πόσες μπορεί να αντέξει το "παίγνιο" που είναι σε εξέλιξη?

Αλλά και ποσο θα μπορέσουν να αντέξουν όλες αυτές οι ζώνες μετά από την "ζώνη του ίντερνετ", που αυτό αναπτύσσεται χωρίς σύνορα και μεταλλάσσεται γρήγορα προς την 3η του version? Κάνοντας περιττά όλα τα αποθετικά η εθνικά νομίσματα της εποχής Νίξον και τις ζώνες επιρροής τους, αλλά και τους 5-6 ψηφιακούς ολιγάρχες του προηγούμενου ίντερνετ τύπου Ζούκη και Μουσκ, που έχουν στηθεί για να στήσουν μια ψηφιακή φεουδαρχία πάνω σε όλες τις οικονομικές ζώνες?

Ουκρανία: Ειρήνευση δεν γίνεται χωρίς να λογαριάζουν τον ξενοδόχο, τη Ρωσία

ΕΔΩ η στην φωτογραφία 

Περιγραφή

Ουκρανία: Ειρήνευση δεν γίνεται χωρίς να λογαριάζουν τον ξενοδόχο, τη Ρωσία 

Καλεσμένος του Δημήτρη Λιάτσου στον «Ιδεοχώρο», ο αρθρογράφος, Νίκος Σίμος. Πλούσια η ατζέντα της συζήτησης στην εκπομπή, με έμφαση στα σενάρια που ολοένα περισσότερο βλέπουν το φως της δημοσιότητας στις «ναυαρχίδες» του Δυτικού Τύπου, σύμφωνα με τα οποία ο Ζελένσκι «πιέζεται» από τους πάτρωνές του να πάει σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση.

  0:00 Έναρξη εκπομπής. 

Πότε θα ξανάρθει άραγε η παλιότερη ανεμελιά; Άρχισαν ήδη τα… όργανα και κάποιοι σπεύδουν να βγάλουν την ουρά τους απ´ έξω; 

3:16 

Λαβρόφ, όλα θα κριθούν μόνο επι του εδάφους…. Η στρατηγική ήττα της Ρωσίας δεν… ήρθε! Μπάιντεν και Μπλίνκεν δεν πήγαν στο Ραμστάιν, κρύφτηκαν πίσω απ´ τον… τυφώνα!

Μπορεί η Δύση να αποτρέψει την ήττα της Ουκρανίας;

EPA/UKRAINIAN PRESIDENTIAL PRESS

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Οι ειδήσεις που εκπορεύονται από την ουκρανική πλευρά αλλά και από δυτικές πηγές ποικίλης αξιοπιστίας είναι θριαμβευτικές. Η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα όμως στις δύο χώρες όπως και στο πεδίο του πολέμου δεν συνηγορεί με την θριαμβολογία.

Με την δηλωμένη “ανοχή” της Δύσης στην χρήση στρατηγικών όπλων από την Ουκρανία, ενάντια σε στρατιωτικές υποδομές βαθιά στο εσωτερικό της Ρωσίας, επιτεύχθηκαν καταλυτικά πλήγματα στην ρωσική στρατιωτική μηχανή. Το κτύπημα της 20ης Σεπτεμβρίου σε ρωσική αποθήκη πυρομαχικών εκτιμάται, από τους ίδιους δυτικούς κύκλους, ότι κατέστρεψε 30.000 τόνους πυρομαχικών (η ατομική βόμβα στην Χιροσίμα ισοδυναμούσε με 16.000 τόνους εκρηκτικών), δηλαδή το ισοδύναμο 750.000 οβίδων πυροβολικού, δηλαδή δύο με τρεις μήνες κατανάλωσης του ρωσικού πυροβολικού.

Σε συνδυασμό με τα ανάλογα κτυπήματα σε άλλους αποθηκευτικούς χώρους ο ρωσικός στρατός, εκτιμάται, ότι σε μερικές ημέρες θα βρεθεί χωρίς πυρομαχικά στα μέτωπα του πολέμου. Οι δε όποιες επιτυχίες έχει ως τώρα πετύχει με κόπο και αίμα θα ακυρωθούν. Το δε τελικό πλήγμα στην Ρωσία εξαρτάται πλέον από το ύψος και το είδος της βοήθειας που η Δύση θα δώσει στις δυνάμεις του Κιέβου.

Το ύψος και το είδος αυτής της βοήθειας παραμένει ζητούμενο. Η Δύση επιδεικνύει μια κάποια αυτοσυγκράτηση λαμβάνοντας υπόψη και τις πυρηνικές απειλές της Μόσχας. Σε αυτό το σημείο έχει ανοίξει μια άλλη συζήτηση. Ολοένα και περισσότεροι –ανώνυμοι συνήθως– πολιτικοί ή στρατιωτικοί αξιωματούχοι στην Δύση, υποστηρίζουν ότι οι ρωσικές απειλές είναι απλώς “μπλόφα” και ότι, ως τώρα, πλείστες όσες “κόκκινες γραμμές” της Μόσχας έχουν παραβιαστεί χωρίς συνέπειες.

Το άμεσο συμπέρασμα αυτών των “διαπιστώσεων” είναι ότι το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να εμπλακούν πιο ενεργά στον πόλεμο, χωρίς να ανησυχούν για πυρηνικούς κινδύνους. Κάτι τέτοιο – μια απαγόρευση πτήσεων λόγου χάρη πάνω από την Ουκρανία που θα συμπεριλάμβανε κάθε είδους βλήματα – θα τοποθετούσε την Ρωσία σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Θα υποχρεωνόταν έτσι να διαπραγματευθεί με τους όρους της Δύσης – του Κιέβου.

Η αισιόδοξη όσο και φιλοπόλεμη διάθεση που επικρατεί στο Κίεβο, στις δυτικές πρωτεύουσες ή στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελεί αντεστραμμένη εικόνα ως προς την κατάσταση στα πεδία των μαχών. Στο μέτωπο του Κουρσκ, σε ρωσικό έδαφος, όπου εξακολουθούν να εμπλέκονται σημαντικές και αξιόμαχες δυνάμεις του ουκρανικού στρατού, οι Ρώσοι ανακατέλαβαν 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 25% όσων είχαν καταλάβει οι Ουκρανοί με τον αρχικό αιφνιδιασμό.

Στην ζώνη του Ντονμπάς η ρωσική προέλαση δείχνει εμφανή σημεία προόδου. Τις τρεις τελευταίες εβδομάδες ο ρωσικός στρατός κατέλαβε 73 τετραγωνικά χιλιόμετρα την πρώτη εβδομάδα, 109 την δεύτερη και 125 την τρίτη. Πριν από ένα χρόνο, όταν ξεκίνησε η τρέχουσα ρωσική επίθεση, οι ημερήσιοι πρόοδοι των ρωσικών δυνάμεων ήταν αμελητέες, μόλις 1 ως 1,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα κατά μέσο όρο. Σήμερα ο ίδιος δείκτης έχει ανέβει στα 15 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Επιπλέον έχουν ολοκληρωθεί σημαντικοί στρατηγικοί στόχοι. Η μεγάλη πόλη του Ντονέτσκ έχει απαλλαγεί από τον κίνδυνο των καθημερινών βομβαρδισμών καθώς το μέτωπο έχει μεταφερθεί 25-30 χιλιόμετρα μακριά από αυτήν.
Ρωσική υπεροχή

Πέρα από τις εξελίξεις στο μέτωπο η συνολική εικόνα της Ρωσίας παρουσιάζεται διαρκώς βελτιούμενη και οπωσδήποτε πολύ μακριά από τις δυσοίωνες εκτιμήσεις της Δύσης. Οι τελευταίες βασίστηκαν στην δυναμική των πολυδιαφημισμένων “κυρώσεων” οι οποίες όμως αποδείχθηκαν απρόσμενα άσφαιρες. Το 2023 το ΑΕΠ της χώρας ενισχύθηκε κατά 3,6% (σε σταθερές τιμές 2021) ενώ, “κατά κεφαλή” έφτασε τα 40.000 δολάρια – 10% περισσότερο από το αντίστοιχο της Ελλάδας.

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ....

Η παραδοσιακή Ορθοδοξία εκτός νόμου, η Ουκρανία αυτοακρωτηριάζεται

Βασίλης Ξυδιάς

O διωγμός κατά της ΟΟΕ είναι η έκφραση ενός ιδιότυπου εμφυλίου πολέμου μεταξύ δύο διαφορετικών «εθνικών ταυτοτήτων» εντός του σύγχρονου Ουκρανικού έθνους.

Με το σύνθημα «Η Μοσχοβίτικη Εκκλησία Σκοτώνει» (Московська Церква Вбиває) το ουκρανικό κοινοβούλιο υπερψήφισε στις 20 Αυγούστου τον νόμο 8371, βάσει του οποίου η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (ΟΟΕ) μέσα στο επόμενο εννεάμηνο θα κηρυχθεί παράνομη, σαν εξάρτημα, υποτίθεται, της Ρωσικής Εκκλησίας. Η ουκρανική ορθοδοξία «κάνει σήμερα ένα βήμα προς την απελευθέρωση από τους διαβόλους της Μόσχας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ζελένσκι. Κι αυτό, παρόλο που η συγκεκριμένη Εκκλησία έχει από την πρώτη στιγμή καταγγείλει τη ρωσική εισβολή ως «αδελφοκτόνο πόλεμο» (τον παρομοίασε με το έγκλημα του Κάιν), και από τον Μάιο του 2022 έχει αποκοπεί πλήρως από το Πατριαρχείο Μόσχας (βλ. εδώ και εδώ) με το οποίο ήταν συνδεδεμένη επί αιώνες.

Πρόκειται για καταφανή παραβίαση κάθε έννοιας θρησκευτικής ελευθερίας. Το επισημαίνουν με διάφορους τρόπους διεθνείς οργανισμοί και προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και ο Πάπας. Το καταγγέλλουνεπίσης οι ανά τον κόσμο ορθόδοξες Εκκλησίες, που στην πλειονότητά τους αναγνωρίζουν την ΟΟΕ ως την «κανονική» Εκκλησία της Ουκρανίας. Σχετικές ανακοινώσεις έχουν γίνει από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Σερβίας, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας, την Εκκλησία Αλβανίας, την Εκκλησία Αρμενίας, και βέβαια από το Πατριαρχείο Μόσχας, ενώ στις 26 Αυγούστου διοργανώθηκε στη Βουλγαρία διεθνής συνάντηση εκπροσώπων Ορθοδόξων Εκκλησιών με σκοπό την αποτροπή της εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου. Εκεί ήταν παρών και ο γνωστός από τη θαρραλέα στάση του στο παλαιστινιακό Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος (Atallah Hanna).

Δεν θα επιμείνω στα γεγονότα, που τα συνοψίζει πολύ ωραία στο πρόσφατο άρθρο του ο Διονύσης Σκλήρης και μπορεί κανείς να βρει αναλυτικά στην τρέχουσα ειδησεογραφία (π.χ. στο Κοσμοδρόμιο και στον ιστοχώρο της Ένωσης Ορθοδόξων Δημοσιογράφων που πρόσκειται φιλικά προς τη διωκόμενη ουκρανική εκκλησία). Θα ήθελα να σταθούμε στις βαθύτερες αιτίες και στις βαθύτερες συνέπειες αυτού του διωγμού, που όπως θα προσπαθήσω να δείξω αποτελεί ένα ισχυρό αυτοκτονικό πλήγμα στην ίδια την υπόσταση της σύγχρονης Ουκρανίας, και απέναντι στον οποίο υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις ακόμα και μέσα στους κόλπους του ίδιου του καθεστώτος του Κιέβου.

Διεθνείς αντιδράσεις για την απαγόρευση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

Διονύσιος Σκλήρης

Μπορούμε εν έτει 2024 να έχουμε θρησκευτικούς διωγμούς και πολίτες με δημοκρατική και φιλελεύθερη συνείδηση να ανέχονται διώξεις της θρησκευτικής ελευθερίας;

Έντονη παγκόσμια ανησυχία για διώξεις εναντίον της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας της συνειδήσεως έχει προκαλέσει η έγκριση από το κοινοβούλιο της Ουκρανίας του σχεδίου νόμου υπ’ αριθμόν 8371 «Περί της Προστασίας της Συνταγματικής Τάξης στη Σφαίρα των Θρησκευτικών Οργανώσεων» με το οποίο απαγορεύεται η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο. Στον νόμο προβλέπεται επίσης η απαγόρευση των θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία με την απαγόρευση αυτή να επίκειται να εγκριθεί με δικαστική απόφαση. Το νομοσχέδιο καταψήφισαν 29 βουλευτές, ενώ υπήρχαν και 4 αποχές.

Το νομοσχέδιο είχε εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση τον Οκτώβριο του 2023. Στις 23 Ιουλίου 2024 βουλευτές αντιστάθηκαν στο νομοσχέδιο και αρνήθηκαν να το εξετάσουν, με αποτέλεσμα μια μείζονα ταραχή στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ουκρανικού Κοινοβουλίου, ενώ στις 16 Αυγούστου, η Επιτροπή Ανθρωπιστικής Πολιτικής και Πολιτικής Πληροφόρησης ενέκρινε τροπολογίες στο νομοσχέδιο και συνέστησε την πλήρη έγκρισή του σε δεύτερη ανάγνωση. Το Πανουκρανικό Συμβούλιο Εκκλησιών και Θρησκευτικών Οργανώσεων υποστήριξε επίσης το νομοσχέδιο σε σύγκλησή του χωρίς μέλη της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαρακτήρισε το ζήτημα ως θέμα «πνευματικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας», τασσόμενος υπέρ του νομοσχεδίου. Η απαγόρευση ήλθε ως κορύφωση διώξεων και καταπατήσεων των χώρων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το ουκρανικό καθεστώς, με πιο χαρακτηριστικές τις εισβολές στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, που αποτελεί το λίκνο της πίστης των ανατολικών Σλάβων.

Γιάννης Μάζης: Γεωπολιτικές προβλέψεις

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/WRUVYI8c94o?si=g624IV8Najasu9B0

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Για το μέλλον της Ευρώπης

από Ευάγγελος Κοροβίνης

Αρκετοί στρατιωτικοί αναλυτές αλλά και ορισμένοι υπουργοί Άμυνας των ευρωπαϊκών χωρών άλλαξαν πρόσφατα τις προβλέψεις τους για την κατάληξη του πολέμου στην Ουκρανία. Μέχρι την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης, πολλοί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι η Ουκρανία θα νικήσει και θα επανακτήσει τα προσαρτημένα από την Ρωσία εδάφη της και ότι το καθεστώς του Πούτιν θα καταρρεύσει. Σήμερα το αφήγημα έχει αλλάξει. Θεωρείται βέβαιο ότι, μετά την επικείμενη ήττα της Ουκρανίας, η Ρωσία θα εισβάλει σε κάποια νατοϊκή χώρα. Η Ευρώπη πρέπει να προετοιμασθεί από τώρα γι’ αυτό το ενδεχόμενο και να επανεξοπλιστεί δραστικά λένε πολλοί.

Πόσο βάσιμο είναι, όμως, το σενάριο μιας ρωσικής εισβολής σε νατοϊκή χώρα; Η Ρωσία, έχοντας πικρή πείρα από το δυσβάστακτο οικονομικό κόστος που επωμίσθηκε για να συντηρεί τους δορυφόρους της στην διάρκεια του ψυχρού πολέμου, κάθε άλλο παρά ονειρεύεται εισβολές σε νατοϊκές χώρες. Ούτε καν την υπόλοιπη Ουκρανία, πέραν των ενσωματωμένων ήδη ρωσόφωνων ανατολικών επαρχιών, δεν θέλει να προσαρτήσει .Η οικονομική αιμορραγία στην οποία θα υποχρεώνονταν για να καλύψει την ουκρανική «μαύρη τρύπα» θα ήταν ιδιαίτερα εξαντλητική.

Με την στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία η Ρωσία ήθελε κατά κύριο λόγο να προστατεύσει τους ρωσόφωνους πληθυσμούς από τις επιθετικές ενέργειες του Κίεβου, που χρονολογούνταν από το 2014. Στόχος της Ρωσίας στη Ουκρανία είναι επιπλέον να διασφαλίσει την ουδετερότητα αυτής της χώρας καθώς και να οικοδομήσει από κοινού με την Ευρώπη μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην γηραιά ήπειρο που θα σέβεται τις εκατέρωθεν ανησυχίες και φόβους.

Β.Πούτιν: «Η παιδοφιλία στη δύση γίνεται η νέα κανονικότητα».

Ο Ρώσος πρόεδρος σε μια ομιλία του αναφερόμενος στη δύση γενικά αλλα όπως φαίνεται και στην Ελλάδα ειδικότερα, καθώς μίλησε για την ορθοδοξία και τις παραδόσεις τις:

«Δεν μπορούν να δεχτούν το γεγονός ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί στα πεδία των μαχών. Γι’ αυτό και προχωρούν σε επιθέσεις πληροφοριακής παραπλάνησης.

Πρώτα απ’ολα λένε ψέματα στις νέες γενιές. Διαβάλουν τα ιστορικά γεγονότα, δεν σταματάνε ποτέ τις επιθέσεις κατά της κουλτούρα μας, της Ορθοδοξίας ή άλλων θρησκειών.

Δείτε τι κάνουν με τους δικούς τους ανθρώπους. Καταστρέφουν τον θεσμό της οικογένειας, την δική τους ιστορική ταυτότητα και τις παραδόσεις.

Σε ότι αφορά τα παιδιά, η παιδοφιλία γίνεται αποδεκτή ως η νέα κανονικότητα (αναφερόμενος στην Ελλάδα και θα τους επιτρέπει να υιοθετούν ανήλικα παιδιά).

Οι ιερείς αναγκάζονται να αναγνωρίσουν και να πραγματοποιούν γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ζουν όπως θέλουν, κανείς δεν επεμβαίνει στην ιδιωτική ζωή κάποιου, κανείς δεν το θέλει αυτό, αλλά θα έλεγα να ρίξουν μία ματιά στις Γραφές, οποιασδήποτε θρησκείας. Λένε ότι η οικογένεια είναι η ένωση ενός άντρα και μίας γυναίκας».

https://x.com/JackStr42679640/status/1760892187985023251?s=20

Οι δύο σχολές στην Ουάσιγκτον για την Ρωσία και ο πόλεμος στην Ουκρανία

Συμπληρώνεται ακριβώς ενάμισης χρόνος από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία (24 Φεβρουαρίου 2022). Ενός πολέμου που εντάσσεται στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων στη διεθνή σκακιέρα στο υπό διαμόρφωση, ρευστό και συγκρουσιακό πολυπολικό κόσμο. Στο ανταγωνιστικό αυτό πλαίσιο η πρωταρχική πρόκληση είναι η διαχείριση των σχέσεων ανάμεσα στα κέντρα ισχύος. Κυρίως της γεωστρατηγικής τριάδας ΗΠΑ-Κίνας-Ρωσίας που αποτελεί το πιο σημαντικό τρίγωνο ισχύος στην Ευρασία.

Με τη Ρωσία και την Κίνα να εντείνουν τις προσπάθειες τους υπέρ της δραστικής ανακατανομής της παγκόσμιας επιρροής, η αντιμετώπιση των δυο εν λόγω αναθεωρητικών δυνάμεων είναι ο βασικός άξονας της αμερικανικής υψηλής στρατηγικής. Στην στρατηγική έναντι της Ρωσίας υπάρχουν δύο θεωρήσεις στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η πρώτη εδράζεται στην θεμελιακή αφετηρία ότι η Ρωσία, ανεξάρτητα από το πολιτικό σύστημα, τον εκδημοκρατισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου συστήματος ασφάλειας.

Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα και ειρήνη στην Ευρασία και γι’ αυτό απαιτείται ένα επίπεδο συνεννόησης, όπου οι ανησυχίες της θα λαμβάνονται υπόψη. Ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός της Ρωσίας από την Ευρώπη, βλάπτει περισσότερο την Δύση από την Ρωσία. Δεδομένης της γεωμετρικής ανόδου της Κίνας, που αποτελεί τον πιο σημαντικό στρατηγικό ανταγωνιστή των ΗΠΑ, η Ρωσία χρειάζεται σε πρώτη φάση να αδρανοποιηθεί στο πλαίσιο του σινοαμερικανικού ανταγωνισμού ισχύος.

Η συνέχεια ΕΔΩ...
Οι δύο σχολές στην Ουάσιγκτον για την Ρωσία και ο πόλεμος στην Ουκρανία

Η συζήτηση Λαφαζάνη-π.Βολουδάκη-με A.Dugin(video)

Ο π. Βασίλειος Βολουδάκης συνομιλεί με τον καθηγητή Dr Alexandr Dugin και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη

Ο π. Βασίλειος Βολουδάκης συνομιλεί με τον καθηγητή Dr Alexandr Dugin και τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη

π. Βασίλειος Βολουδάκης, Alexandr Dugin, Παν. Λαφαζάνης - Οι ομιλίες αναρτώνται στο https://www.ypakoh.gr (Κυριακή 7/5/2023, 12:30) 

Επιπλέον υλικό στο κανάλι @"Εκδόσεις Υπακοή". Ο πόλεμος της Ρωσίας με την Ουκρανία είναι εναντίον του οικουμενισμού, της πανδημίας, και της δυτικής ελίτ. Η " τέταρτη πολιτική θεωρία" είναι στην πραγματικότητα η επαναφορά του μόνου πετυχημένου πολιτικού μοντέλου, αυτού της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Βόμβα από Ρώσους αναλυτές-Καράβι ανοήτων που σέρνεται από ύαινες η Ευρώπη

Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει το 2030

Μέχρι σήμερα κανείς δεν απαντά στο πώς και γιατί εξακολουθεί να μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ποια είναι τα αντιμαχόμενα μέρη και τι ακριβώς επιδιώκουν.
Για ποιους σκοπούς και για ποιους στόχους θυσιάζονται χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Και κυρίως πόσο θα διαρκέσει… ο πόλεμος.

Σε αυτό ερώτημα απάντησαν δύο διακεκριμένοι Ρώσοι αναλυτές, o στρατηγός Andrei Gurulyov και Andrei Bezrukov… που ομονοούν στο ότι θα πρέπει να περιμένουμε… μέχρι το 2030.

Πιο συγκεκριμένα, όπως λένε, «η συλλογική γνωστική ασυμφωνία που επιδεικνύεται από το πλήθος των ύαινων που ορίζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Και όμως, αυτοί νεο-συντηρητικοί ψυχασθενείς κατάφεραν μια τακτική επιτυχία.
Η Ευρώπη είναι ένα καράβι ανόητων που κατευθύνεται προς τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη – με προδότες όπως ο Le Petit Roi (μικρός βασιλιάς) της Γαλλίας και ο κ. γεμιστό λουκάνικο καγκελάριος της Γερμανίας, οι οποίοι συνεργάζονται για την καταστροφή, ενώ τα κράτη πνίγονται….
Αυτοί καθοδηγούν τους Ηγεμόνες που επιδιώκουν να καταστρέψουν την Ευρώπη. Όχι η Ρωσία».

Η μεγάλη εικόνα του νέου μεγάλου παιχνιδιού…

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δύο Ρώσοι αναλυτές, με διαφορετικά μέσα, κατέληξαν σε έναν εκπληκτικό και συνάμα αρκετά ρεαλιστικό οδικό χάρτη.
Ο στρατηγός Andrei Gurulyov, συνταξιούχος, πλέον μέλος της Δούμας, θεωρεί ότι ο πόλεμος του ΝΑΤΟ εναντίον Ρωσίας επί ουκρανικού εδάφους θα τελειώσει μέχρι το 2030 – όταν η Ουκρανία θα είχε βασικά πάψει να υπάρχει.
Η προθεσμία που δίνει είναι μέχρι… 2027-2030 – κάτι που κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει τολμήσει να προβλέψει.
Και το «παύω να υπάρχει», σύμφωνα με τον Gurulyov, σημαίνει στην πραγματικότητα εξαφάνιση από οποιονδήποτε χάρτη.

Τι έλεγε η Λούξεμπουργκ για την ουκρανική εθνική ταυτότητα

Στοϊλόπουλος Βασίλης

Στις 21 Φεβρουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Στο τότε διάγγελμά του ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, προκειμένου να τεκμηριώσει την παράνομη εισβολή, είχε αναφερθεί εκτενώς και στα επαναστατικά γεγονότα του 1917/18 και στον ρόλο που αυτά διαδραμάτισαν για την ουκρανική εθνική ταυτότητα. Γεγονότα, τα οποία, ως γνωστόν, οδήγησαν στην κατάρρευση του πολυεθνικού τσαρικού καθεστώτος και στην οικοδόμηση της Σοβιετικής Ένωσης, στο πλαίσιο των λενινιστικών αρχών για την αυτοδιάθεση των εθνών.

Σε αντίθεση με τον Στάλιν, που επιδίωκε την οικοδόμηση της Σοβιετικής Ένωσης με βάση την εθνική αυτονομία μέσα στο ισχυρό ενιαίο κράτος, ο Λένιν κατάφερε τελικά να επιβάλλει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνών της τσαρικής Ρωσίας. Λίγο μετά το θάνατό του, το 1924, η λύση της εθνικής αυτοδιάθεσης κατοχυρώθηκε και στο Σύνταγμα της ΕΣΣΔ, με τη δημιουργία 15 Σοβιετικών Δημοκρατιών, μεταξύ των οποίων και η Ουκρανία.


Αυτή ακριβώς η πολιτική των Μπολσεβίκων, που σημειωτέον για αρκετό διάστημα δεν ήταν και τόσο σαφής, θεωρείται από τον Πούτιν «όχι μόνο λάθος, αλλά πολύ χειρότερο από λάθος». Συνοπτικά, η θέση του Πούτιν, όπως είχε στο διάγγελμά του και σε άλλες δημόσιες ομιλίες του, είναι πως «η σημερινή Ουκρανία δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου και χωρίς κανέναν περιορισμό από τη Ρωσία, πιο συγκεκριμένα: από τη Μπολσεβίκικη, κομμουνιστική Ρωσία. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε ουσιαστικά αμέσως μετά την επανάσταση του 1917. Ο Λένιν και οι συμπολεμιστές του έδρασαν εξαιρετικά ανελέητα εναντίον της ίδιας της Ρωσίας».

Στη συνέχεια, αμέσως πριν και μετά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, ο Στάλιν προσάρτησε ορισμένες περιοχές που προηγουμένως ανήκαν στην Πολωνία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία στη Σοβιετική Ένωση και τις παρέδωσε στην Ουκρανία. Ως ένα είδος αποζημίωσης, η Πολωνία έλαβε μέρος των παραδοσιακά γερμανικών εδαφών. Και τότε το 1954, για κάποιο λόγο, ο Χρουστσόφ πήρε την Κριμαία από τη Ρωσία και την παρέδωσε και στην Ουκρανία. Έτσι προέκυψε, το έδαφος της Σοβιετικής Ουκρανίας και μάλιστα με δομές εθνικού κράτους (1).

Οι αναγωγές στο παρελθόν της ΕΣΣΔ

 Η συνέχεια ΕΔΩ:....

ΠΗΓΗ:https://slpress.gr/idees/ti-elege-i-loyxempoyrgk-gia-tin-oykraniki-ethniki-taytotita/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εµείς και η Ρωσία…

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 

Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα γιατί ο άκριτος αντιρωσισμός έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές στις ημέρες μας.

Οι άκριτοι αντίπαλοι και οι πρόθυµοι υποτακτικοί

του Γιώργου Καραµπελιά

O ελληνισμός διατηρεί μια πολύ παλιά σχέση με τη Ρωσία, πάνω από χίλια χρόνια, από την εποχή του εκχριστιανισμού των Ρώσων από τον Βλαδίμηρο, το 988. Έκτοτε οι τύχες των δύο λαών συνδέθηκαν στενά, για το καλύτερο ή το χειρότερο. Και οι δύο αντιμετώπισαν τις εισβολές και την επιθετικότητα τόσο των δυτικών, όσο και, κατ’ εξοχήν, των «ανατολικών» τους αντιπάλων: Στην Ελλάδα, τους σταυροφόρους, από τα δυτικά, και τα τουρκικά φύλα στα ανατολικά, που μετά από απόπειρες τετρακοσίων χρόνων, με αφετηρία το Ματζικέρτ το 1071, θα επιτύχουν την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Οι Ρώσοι θα αντιμετωπίσουν και αυτοί μια ανάλογη διττή επιβουλή. Από τους Τεύτονες ιππότες και τους Σουηδούς στα δυτικά και τους τουρκικής καταγωγής Μογγόλους στα ανατολικά. Και τόσο οι Έλληνες, όσο και οι Ρώσοι, δέθηκαν στενά με την Ορθοδοξία, που ταυτίστηκε οιονεί με την εθνική τους ταυτότητα, ενώ η κοινότητα των αντιπάλων τους διαμόρφωσε μία εθνική ευαισθησία ταυτόχρονα αντιδυτική και αντίισλαμική ή αντιτουρκική.

Όμως, οι ιστορικές τύχες των δύο λαών υπήρξαν εντελώς διαφορετικές. Οι Ρώσοι, στο κέντρο μίας αχανούς πεδιάδας ηπειρωτικών διαστάσεων, θα συγκροτήσουν ένα ανάλογων διαστάσεων κράτος, το οποίο, από τον Ιβάν τον Τρομερό και στο εξής, θα επεκτείνεται, τόσο προς τα δυτικά, όσο και, κυρίως, προς τα νότια και τα ανατολικά, υποτάσσοντας και έναν μεγάλο αριθμό τουρκόφωνων και ισλαμικών πληθυσμών γενικότερα. Για πολλούς αιώνες, θα βρεθεί σε ανοικτή αντιπαράθεση με τις δύο μεγάλες ισλαμικές αυτοκρατορίες στα νότια σύνορά της, το Ιράν και κυρίως την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία, τη στιγμή της μεγαλύτερης εξάπλωσής της, έφτανε μέχρι τα νότια σύνορα της τότε Πολωνίας. Από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου και της Μεγάλης Αικατερίνης, στους πολέμους που ξέσπασαν η Ρωσία θα εκδιώξει την Οθωμανική Αυτοκρατορία από τη νότια Ρωσία και τα βόρεια και βορειοανατολικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας.

Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες, ζώντας σε μια εντελώς διαφορετική γεωγραφική πραγματικότητα, στον διάσπαρτο χώρο του Αιγαίου και της ελλαδικής χερσονήσου, θα χάσουν, από τον ενδέκατο μέχρι τον δέκατο τρίτο αιώνα, το μόνο ηπειρωτικό βάθος που διέθεταν, δηλαδή τη Μικρά Ασία, και το επίκεντρο του ελληνισμού θα μεταφερθεί στα στενά όρια της ελλαδικής χερσονήσου, δηλαδή της αρχέγονης κοιτίδας του ελληνικού πολιτισμού. Έτσι κατέστη σχεδόν αναπόφευκτη η υποταγή των Ελλήνων, αρχικώς στους Δυτικούς (μετά το 1204), και στους Οθωμανούς (μετά το 1453). Πλέον, η σχέση Ρώσων και Ελλήνων θα αντιστραφεί και οι τελευταίοι, μετά τον 18ο αιώνα, θα προσβλέπουν σχεδόν αποκλειστικά στους πρώτους για την απελευθέρωση τους. Οι Δυτικοί, αντίθετα, που συγκρούονταν με τους Τούρκους –αρχικώς η Ισπανία και κυρίως η Βενετία–, θα πάψουν να αποτελούν αντίπαλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και, μπροστά στον «ρωσικό κίνδυνο», από τον 18ο αιώνα και μετά, θα στηρίζουν την ακεραιότητα της τελευταίας. Εξάλλου, η οικονομική ανάπτυξη των Ελλήνων, από τα μέσα του 18ου αιώνα, θα τους μεταβάλει σε άμεσους ανταγωνιστές των Άγγλων και Γάλλων στην Ανατολική Μεσόγειο.