ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ... ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΌΡΙΖΟ

Υπάρχει μια δημοφιλής αναπόδεικτη υπόθεση ότι ο πόλεμος, ή ακόμα και οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες, τονώνουν την οικονομία ενός κράτους. 

Είναι αλήθεια ότι όταν ένα κράτος πηγαίνει σε πόλεμο, η αύξηση των κρατικών επενδύσεων σε βιομηχανίες που σχετίζονται με τον πόλεμο μπορεί να οδηγήσει σε κάποια βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη. Ωστόσο, αυτά τα κέρδη είναι βραχύβια, επηρεάζουν μόνο ορισμένες, συνήθως απομονωμένες, βιομηχανίες («βιομηχανία συγκρούσεων», «κερδοσκόποι πολέμου») με ελάχιστες θετικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη οικονομία. Σε αυτή την φάση οφείλονται περισσότερο  καποια Lockheed και μια Palantir κυρίως, και οι δύο "μαγαζιά" υπό τον έλεγχο  της πανταχού παρούσας Blackrock.

Μια μελέτη έξι μεγάλων πολέμων των ΗΠΑ (Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος, Πόλεμος της Κορέας, Πόλεμος του Βιετνάμ, Ψυχρός Πόλεμος και πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ) διαπιστώνει ότι το κόστος του πολέμου επηρεάζει αρνητικά την εθνική οικονομία των άμεσα εμπλεκόμενων κρατών, στους φόρους, στο χρέος τους, τις θέσεις εργασίας, τις επενδύσεις και τον πληθωρισμό. 

 Τα βασικά ευρήματα δείχνουν ότι στους περισσότερους μεχρι τώρα πολέμους το δημόσιο χρέος, ο πληθωρισμός και οι φορολογικοί συντελεστές αυξάνονται, η κατανάλωση και οι επενδύσεις μειώνονται και οι στρατιωτικές δαπάνες εκτοπίζουν τις πιο παραγωγικές κρατικές επενδύσεις σε βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας, την εκπαίδευση, τις υποδομές και το κοινωνικό κράτος,  επηρεάζοντας σοβαρά τους μακροπρόθεσμους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης. 

Ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες μπορεί να προσφέρουν κάποιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό όφελος, μετά την έναρξη των μαχών και ειδικά μετά το τέλος τους, οι ακούσιες συνέπειες των στρατιωτικών δαπανών στην οικονομία είναι πάντα πολύ σοβαρές και πολυάριθμες. Αυτά τα ευρήματα (η τυπική επιστημονική τους τεκμηρίωση στο σχόλιο #1) συνοψίζονται στα εξής:

Νίκος Βαρσακέλης: Κίνα – Ρωσία και τα Πανεπιστήμια

Νίκος Χ. Βαρσακέλης

Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ

Όπως δείξαμε σε προηγούμενα άρθρα, η Ρωσία επί διακυβέρνησης Πούτιν έχει μείνει πίσω οικονομικά, όπως προκύπτει από την εικόνα των εξαγωγών της στις οποίες η συμμετοχή της βιομηχανίας είναι ελάχιστη. Σε μια εποχή που η τεχνολογία και η καινοτομία παίζουν καθαριστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας, η Ρωσία είναι από τις αναπτυγμένες χώρες που δαπανούν τα λιγότερα σε έρευνα και ανάπτυξη (με στοιχεία του 2019) Η σύγκριση με την πορεία της Κίνας είναι συντριπτική. Και το βλέπουμε βέβαια στις αγορές μας στις οποίες δεν θα δούμε σχεδόν κανένα προϊόν τεχνολογίας προερχόμενο από την Ρωσία, ενώ υπάρχει κατακλυσμός με προϊόντα τεχνολογίας με προέλευση την Κίνα. Και δεν αναφέρομαι στα αντίγραφα, αλλά στα πρωτότυπα πλέον προϊόντα που παράγει η Κίνα. Ας δούμε λοιπόν τι έκανε η Κίνα και δεν έκανε η Ρωσία του Πούτιν.

Η οικονομική έρευνα έχει δείξει ότι βασικός παράγοντας της δημιουργίας νέας γνώσης και τεχνολογίας είναι τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα μιας χώρας. Όσο καλύτερης ποιότητας είναι τα πανεπιστήμια μιας χώρας τόσο υψηλότερου επιπέδου είναι η έρευνα και η καινοτομία που παράγει η χώρα. Να σημειώσουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο περιφερειών και αυτό εξηγεί γιατί περιφέρειες στις οποίες είναι εγκατεστημένα καλά πανεπιστήμια είναι τεχνολογικά πιο αναπτυγμένες από περιφέρειες χωρίς καλά πανεπιστήμια. Και όπως γνωρίζουμε, το εισόδημα μιας χώρας αυξάνει όταν αυξάνει η παραγωγικότητα και η παραγωγικότητα αυξάνει όταν βελτιώνεται η τεχνολογία και δημιουργούνται καινοτομίες. Αναγκαία λοιπόν συνθήκη για τα παραπάνω είναι η ύπαρξη κάλων πανεπιστημίων.

Για να δούμε λοιπόν τι έκανε η Κίνα θα χρησιμοποιήσω την διεθνή αξιολόγηση που δημοσιεύει κάθε χρόνο το πανεπιστήμιο της Σαγκάης, από το 2003 έως σήμερα, με τίτλο Academic Ranking of World Universities (ARWU). Χρησιμοποιώ την αξιολόγηση της ARWU διότι εστιάζει κυρίως στο ερευνητικό έργο ενός πανεπιστήμιου, ενώ άλλες αξιολογήσεις λαμβάνουν υπόψη και το διδακτικό έργο, την διεθνοποίηση κλπ. Όμως για τους σκοπούς του συγκεκριμένου άρθρου, η ARWU είναι η πλέον κατάλληλη αξιολόγηση.

Όπως και στη Συρία; Ο κόσμος ξανα μοιράστηκε

Του Δημήτρη Πατέλη

Η αθλιότητα της ρωσικής ολιγαρχίας δεν έχει όρια, όταν αυτή ανταποκρίνεται στις «παραδοσιακές αξίες» του τραμπισμού και του СIА-wvισμού!

 https://www.kommersant.ru/doc/8081344 

 Οι φλυαρίες περί "αντιαποικιοκρατικής πολυπολικότητας" πάνε περίπατο, με αυτή την αθλιότητα που έρχεται σε συνέχεια της επιοικώς περίεργα διφορούμενης στάσης έναντι της γνωστής proxy εγκληματικής οργάνωσης και της δράσης των ιμπεριαλιστών στην Δυτική Ασία.

 O Πούτιν σπεύδει να στηρίξει το άθλιο «ειρηνευτικό» σχέδιο ΗΠΑ-СIА-wvισтώv, ένα μακάβριο σχέδιο παγίωσης των τετελεσμένων της γενοκτονίας:

____***____

Πούτιν: Η Ρωσία είναι έτοιμη να υποστηρίξει το σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα

Σε ολομέλεια της Λέσχης Συζήτησης Valdai, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να υποστηρίξει το σχέδιο του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για την επίλυση της σύγκρουσης στη Λωρίδα της Γάζας.
Επέκταση σε πλήρη οθόνη

Βλαντιμίρ Πούτιν

Φωτογραφία: Dmitry Azarov, Kommersant

«Όσο για τις προτάσεις του Προέδρου Τραμπ για τη Γάζα, ξέρετε, πιθανότατα θα είναι απροσδόκητες για εσάς, αλλά συνολικά, η Ρωσία είναι έτοιμη να τον υποστηρίξει», δήλωσε ο κ. Πούτιν σε συνάντηση της Λέσχης Valdai.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η σύγκρουση μπορεί να επιλυθεί μόνο με τη δημιουργία δύο κρατών - του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Ωστόσο, η Ρωσία προτιμά να παραδώσει τον έλεγχο της Γάζας στον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς. Ο κ. Πούτιν σημείωσε ότι για την επίλυση της σύγκρουσης, είναι απαραίτητο να κατανοηθεί η ίδια η Παλαιστινιακή θέση σχετικά με την επίλυσή της.

Το σχέδιο των ΗΠΑ, που αποτελείται από 20 σημεία, προβλέπει την απελευθέρωση όλων των Ισραηλινών ομήρων, τη συνθηκολόγηση της Χαμάς, την είσοδο της απαραίτητης ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας και τη μετάβαση του θύλακα σε μια προσωρινή διοίκηση που αποτελείται από Παλαιστίνιους τεχνοκράτες και διεθνείς εμπειρογνώμονες. Το Ισραήλ έχει υποστηρίξει την πρόταση των ΗΠΑ, αλλά η Χαμάς δεν έχει ακόμη απαντήσει.

ΠΗΓΗ: • https://www.kommersant.ru/doc/8081344

• https://www.facebook.com/share/p/14FetUGkbjT/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Λεκτικά πολεμοφόδια, θεολογικές γομώσεις

*
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ & ΠΑΡΑΜΟΝΙΜΑ | 09:

Καιρικά σχόλια από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

Τι σημαίνει ιδεολογική ηγεμονία; Να εξαναγκάζεις και τον εχθρό σου ακόμη να χρησιμοποιεί τη δική σου γλώσσα, τις δικές σου έννοιες, τη δική σου ρητορική.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης εντοπίζει την συμβολική οριστικοποίηση της ήττας του Ancien Régime στην υιοθέτηση από τους αριστοκράτες απολογητές του της γλώσσας του κοσμικού διαφωτισμού. Γύρω στα 1800, ακόμη και οι οπαδοί της ελέω θεού μοναρχίας επιχειρηματολογούν κοσμικά και πεφωτισμένα. Αν θέλουν να ακουστούν, δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς…

Η εξαέρωση της αριστεράς δηλώνεται καθαρά μετά το 1989 με τη νέα ρητορική των σοσιαλιστικών και εργατικών κομμάτων:

 εγκαταλείποντας την ταξική ανάλυση και την κριτική κατά του πλούτου, οι διάφοροι Μπλαιρ αρχίζουν να πιθηκίζουν το φιλελεύθερο ζαργκόν περί «ευκαιριών» και «ατελεύτητων δυνατοτήτων» του καπιταλισμού.

Σήμερα, ζούμε μια παρόμοια ιστορική στιγμή. Σε μια κυκλική κίνηση, το φιλελεύθερο ζαργκόν ξαναδίνει τη θέση του στην ωμή θεολογία. Δεν υπάρχει θέση για πολιτική λεπτολογία και ανάλυση. Στην κονίστρα δεν πολεμούν πλέον σκληρά συμφέροντα ή εξωραϊσμένες προσδοκίες: γιγαντομαχούν αυτοπροσώπως το Αγαθό και το Πονηρό, οι μάρτυρες και οι εγκληματίες, ο Θεός και οι εχθροί του.

Φυσικά οι ΗΠΑ, η Δύση ολόκληρη, έχουν μακρά παράδοση στην εκκοσμίκευση της θεολογικής γλώσσας του μεσσιανισμού. Όλα τα πολιτικά κινήματα των Νέων Χρόνων είναι μασκαρεμένες θρησκείες. Όμως αυτή η νέα πολιτική η ασκούμενη ουσιαστικά από του άμβωνος είναι ποιοτικά ένα σημείο καμπής.

Ήδη ο γουοκισμός και η πολιτική ορθοέπεια άνοιξαν τον δρόμο προς αυτή την αποκοσμίκευση της πολιτικής και έγιναν άθελά τους η Κερκόπορτα για την εν θριάμβω επιστροφή των ιεροκηρύκων. Οι δικαιωματιστές, μεθυσμένοι από την ισχύ τους, έφτιαξαν μια γλωσσική Ιερά Εξέταση όπου, κατά το πρότυπο της παλαιάς βλασφημίας των θείων, μια και μόνο λέξη κάποτε αρκούσε για να στείλει κάποιον απευθείας στο κολαστήριο. Θυμίζω το προφητικό Ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ.

Τώρα λαμβάνουν τα επίχειρα. Διότι τα λεκτικά τους πολεμοφόδια όσο κι αν είναι θεολογικής γομώσεως, απέναντι στην γνήσια, την γυμνή, την φωναχτή θεολογία είναι ανίσχυρα. Τι να σου κάνει η διαρκής δαιμονολογία κατά της «ακροδεξιάς», όταν οι άλλοι σου μιλούν ευθέως για τον Σατανά τον ίδιο;

ΚΑΡΑΓΚΑΝΟΦ: ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΩΣΤΕ ΑΥΤΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΗΓΕΤΙΔΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑΣ

Του Κωστή Μελολιδάκη

Μεταφράζω ως 'τροφή για σκέψη' το ακόλουθο άρθρο του καθηγητή Σεργκέι Καραγκάνοφ, επίτιμου προέδρου του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας της Ρωσίας και ακαδημαϊκού επιβλέποντα της Σχολής Διεθνούς Οικονομίας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Ανώτατης Σχολής Οικονομικών (HSE) στη Μόσχα επειδή (κατά τη γνώμη μου) εκφράζει με ενάργεια μια άποψη του ρωσικού εθνικισμού που θέλει να στραφεί αποκλειστικά προς την Ασία--μια στροφή που την αποκαλεί "επιστροφή στις ρίζες μας"--"επιστροφή στον εαυτό μας" την αποκαλεί. Η άποψη αυτή δεν είναι κυρίαρχη μέσα στην ρωσική πολιτική ελίτ ούτε την υποστηρίζει ο πρόεδρος της χώρας, αλλά διαδίδεται συστηματικά από εθνικιστικούς ρωσικούς κύκλους.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα που δίνει τις ιδεολογικο-πολιτικές συντεταγμένες του άρθρου είναι το εξής: 

----

"«Η επιστροφή στον εαυτό μας» σημαίνει επίσης την εγκατάλειψη της ψευδαίσθησης του ευρωκεντρισμού. Το πνευματικό και πολιτικό DNA της Ρωσίας δεν ήταν ποτέ καθαρά ευρωπαϊκό. Οι θρησκείες μας – ορθόδοξος χριστιανισμός, ισλάμ, βουδισμός, ιουδαϊσμός – προήλθαν από τον Νότο.

Η πολιτική μας κουλτούρα – κάθετη εξουσία, πίστη στον ηγέτη, αφοσίωση στο κράτος – διαμορφώθηκε μέσα από αιώνες επαφής με την αυτοκρατορία του Τζένγκις Χαν και τις παραδόσεις του Βυζαντίου. Χωρίς αυτή την κληρονομιά, η Ρωσία δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου."

----

Προχωρώ στη μετάφραση.

Ένας απαράδεκτος ρατσισμός που δεν ενοχλεί τους επαγγελματίες αντι-ρατσιστές. Ίσως γιατί αναφέρεται στους Ρώσους!

 

(Χένρι Κίσινγκερ «Δεν πολεμούσαμε την Σοβιετική Ένωση γιατί ήταν Κομμουνιστική αλλά γιατί ήταν η Ρωσία»)

 

Κλείνουν σήμερα –24/8/2025– τριάμισι χρόνια πολέμου στην Ουκρανία και αναφερόμαστε πλέον σε ένα τεράστιας σημασίας θέμα, αυτό του δηλητηριώδους ρατσισμού εναντίον των Ρώσων και οι αντιδράσεις – που θα έπρεπε να υπάρχουν... – των «επαγγελματιών του αντι-ρατσισμού» στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Ας αρχίσουμε. 

Ακόμα μια φορά η Ρωσία δεν έχει κληθεί στις εορταστικές εκδηλώσεις των κατά τόπους διπλωματικών και προξενικών Αρχών για την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου. Ποιος; Η Ρωσία, που συνέβαλε τουλάχιστον όσο και οι δύο άλλες Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στον Αγώνα της Απελευθέρωσης από τον οθωμανικό ζυγό. Το υπουργείο Εξωτερικών έβγαλε και μία κατάπτυστη οδηγία προς αυτή την κατεύθυνση. Επειδή είμαστε προφανώς σε εμπόλεμη κατάσταση με τη συγκεκριμένη χώρα… 

Μόνο που ήρθε η ώρα να μπει ένα φρένο σε αυτή την εξωφρενική κατάσταση. Γιατί είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πολιτική δεν προάγει κανένα απολύτως ελληνικό συμφέρον. Μπορεί να εξηγείται με όρους ψυχιατρικής ανάλυσης και ψυχιατρικής θεραπείας.

 

 

Μετά τις κυρώσεις οικονομικού χαρακτήρα εναντίον της Ρωσίας που ήδη ξεπέρασαν τις 20.000 (!) από το 2014,  πάμπολες κυρώσεις αφορούν ακύρωση αθλητικών εκδηλώσεων, καλλιτεχνικών παραστάσεων με παγκοσμίου φήμης μπαλέτα και θέατρα – π.χ. Θέατρο Μπολσόι – αλλά και ακυρώσεις προσκλήσεων σε ομάδες καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος όλων των κατηγοριών, επιβάλλοντας έτσι ένα αληθινό «πέπλο σκότους» σε ό,τι είναι ρωσικό και γενικότερα σε ό,τι αναφέρεται στην Ρωσία. Φθάσαμε στο σημείο η ανεκδιήγητη Ελληνίδα Υπουργός Πολιτισμού να ακυρώνει παραστάσεις Ρωσικών μπαλέτων αλλά και οποιαδήποτε πρόσκληση, εκδήλωση ή άφιξη εκπροσώπων του πλουσιότατου Ρωσικού Πολιτισμού δηλαδή μιας χώρας που έδωσε τιτάνες στο παγκόσμιο πολιτιστικό στερέωμα και ονόματα όπως του Τσαϊκόφσκι, Προκόπιεφ, Σοστακόβιτς, Πούσκιν, Τολστόι, Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι κλπ. Εκπροσώπων δηλαδή της υψηλότερης ποιοτικά λογοτεχνίας του πλανήτη και μουσικής καλλιτεχνίας άφθαστου επιπέδου και ασύλληπτης λεπτότητας και αισθητικής! Και όλα αυτά γιατί οι εκπρόσωποι είναι «Ρώσοι» και «Ρωσίδες» δηλαδή εκπροσωπούν την μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του πλανήτη και μια από τις πλουσιότερες χώρες της παγκόσμιας ιστορίας σε πολιτισμό ήτοι τέχνη, επιστήμη, πολιτιστικά επιτεύγματα κλπ. Φυσικά για τους εκπρόσωπους της Αμερικανο/Ευρώπης – δηλαδή της λεγομένης «Δύσης» που ουσιαστικά δεν υφίσταται– όλα τα παραπάνω αποτελούν «λεπτομέρειες» και «ψιλά γράμματα» εφόσον ο στόχος είναι όχι μόνο η «μετασοβιετική» Ρωσία αλλά και η Σοβιετική Ένωση και γενικότερα οτιδήποτε αναφέρεται στη Ρωσία είτε με την προ–σοβιετική ή μετα–σοβιετική εκδοχή αλλά και με την πολύ–συκοφαντημένη Σοβιετική περίοδο.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την συνέντευξη του Χένρι Κίσινγκερ στη Βαυαρική Ράδιο Τηλεόραση τον Ιούνη του 1992 μερικούς μήνες μετα την αυτοδιάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν ανάφερε πως «Πρόβλημά μας επί Σοβιετικής Ένωσης δεν ήταν ο Κομμουνισμός αλλά η Ρωσία!». Συνεπώς υπήρχαν δυο αντιθέσεις εναντίον των Σοβιετικών /Ρώσων. Η πρώτη ήταν αντίθεση ιδεολογική εναντίον των Σοβιετικών λόγω του Κομμουνισμού (Πρώτη αντίδραση) και η δεύτερη και βασικότερη ήταν εναντίον των Ρώσων! Άμεσα κίνδυνος ήταν ο Κομμουνισμός όμως έμμεσα και βασικότερος κίνδυνος ήταν η Ρωσία! Την Ρωσία κατά πρώτο λόγο πολεμούσαν τους τελευταίους 8 αιώνες –αυτός ήταν ο στόχος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άλλωστε–  και τον 20^ο αιώνα προστέθηκε και ο Κομμουνισμός. Ο απόλυτος στόχος αυτής της θρησκευτικού τύπου προπαγάνδας που θυμίζει Ιερά Εξέταση και την σκοτεινότερη περίοδο του Μακαρθισμού είναι να συκοφαντήσει, να εξευτελιστεί και γελοιοποιηθεί, ει δυνατόν να εξαϋλωθεί, οτιδήποτε Ρωσικό, οποιασδήποτε ιστορικής περιόδου των Ρώσων. 

Σύνοδος SCO: Η Ευρασία κουνάει το μαντήλι στη Δύση03/09/2025

EPA/SUO TAKEKUMA / POOL

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

H σύνοδος κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στην Τιαντζίν της Κίνας επιβεβαίωσε ότι ο ευρασιανισμός εδραιώνεται και αναπτύσσεται ως κορμός των BRICS+. Στην πραγματικότητα, οι δύο αυτές χαλαρές ενώσεις κρατών, που συσπειρώνουν τον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο, ή ακριβέστερα την Παγκόσμια Πλειοψηφία, εκ των πραγμάτων λειτουργούν ως αντίβαρο και εμμέσως ως ανταγωνιστής της Συλλογικής Δύσης.

Υπενθυμίζω ότι ο SCO ιδρύθηκε το 2001 για να εξασφαλίσει τη συνεννόηση έξι χωρών της Κεντρικής Ασίας (Ρωσία, Κίνα, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν και Τατζικιστάν). Από τότε, όμως, έχει αποκτήσει νέες ποιοτικές διαστάσεις αναφορικά και με τις χώρες-μέλη και με τους σκοπούς του. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι στις αρχικές έξι χώρες-μέλη προστέθηκαν άλλες τέσσερις χώρες-μέλη με ξεχωριστό ειδικό βάρος: Ινδία, Πακιστάν, Ιράν και Λευκορωσία, ενώ τώρα προστίθενται η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Ενδεικτικό της δυναμικής του SCO είναι ότι στη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν 26 ηγέτες, κυρίως από τις 14 χώρες που έχουν το καθεστώς εταίρου, όπως η Αίγυπτος, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία.

Είναι πλέον εξόφθαλμο ότι η Παγκόσμια Πλειοψηφία, παρά τις συχνά οξείες αντιθέσεις στους κόλπους της, προτάσσει την ανάγκη να χειραφετηθεί από την μακρόχρονη ηγεμονία της Δύσης. Οι νεοαποικιακές πρακτικές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Δύση, όχι μόνο εκμεταλλεύεται προς όφελός της, αλλά και χρησιμοποιεί σαν όπλο τους χρηματοοικονομικούς θεσμούς που η ίδια οικοδόμησε μεταπολεμικά, εξώθησαν πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου να περάσουν απέναντι, ακόμα και χώρες που αρχικά δεν είχαν τέτοια πρόθεση. Τελικώς, η κατάχρηση στην επιβολή κυρώσεων αποδείχθηκε αμφίστομη μάχαιρα: έπληξε και τις χώρες-στόχους, αλλά και τη Δύση που τις επέβαλε.

Η μετεξέλιξη του διεθνούς συστήματος σε πολυπολικό αποδεικνύεται πολιτικά ισχυρός κοινός παρονομαστής. Είναι ενδεικτικό ότι, παρά τον προ μερικών εβδομάδων μεταξύ τους πόλεμο, η Ινδία και το Πακιστάν συμμετείχαν ενεργά στη σύνοδο κορυφής. Τον τόνο στην προσπάθεια να τεθούν σε δεύτερη μοίρα οι ιστορικές αντιθέσεις, έδωσαν ο Κινέζος πρόεδρος και ο Ινδός πρωθυπουργός. Είναι η πρώτη επίσκεψη του Μόντι στην Κίνα από το 2018 και μάλιστα, έδωσε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Σι, με προμετωπίδα την ανάγκη βελτίωσης των διμερών σχέσεων.

Η Ινδία τηρεί ισορροπίες

Πότε, ποιοι και γιατί ονομάστηκαν “Ουκρανοί” και όχι “Ρώσοι”

ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Μια σύντομη μελέτη εθνογένεσης και αυτοπροσδιορισμού, με αφορμή τη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν. Εισαγωγικά, ο σύγχρονος ουκρανικός λαός συγκροτήθηκε μέσα από μια μακρά διαδικασία εθνογένεσης, όπου η κοινή καταγωγή από τους Ανατολικούς Σλάβους και τον κόσμο των Kyivan Rus/Ρώς του Κιέβου, “διαχωρίστηκε” σταδιακά σε διακριτές ταυτότητες, υπό διαφορετικά πολιτικά καθεστώτα, γλωσσικές πολιτικές και πολιτισμικά πρότυπα.

Στον πυρήνα του ερωτήματος πότε/ποίοι και γιατί ονομάστηκαν Ουκρανοί και όχι Ρώσοι, βρίσκεται: Ο μεσαιωνικός κοινός κόσμος των Ρως, οι διαφοροποιημένες εμπειρίες κυριαρχίας (Πολωνολιθουανική, Αυστροουγγρική, Ρωσική/Σοβιετική) η κεντρική μνήμη των Κοζάκων και οι γλωσσικές/εκπαιδευτικές πολιτικές του 19ου-20ού αιώνα, που άλλοτε κατέπνιγαν και άλλοτε αφύπνιζαν ξεχωριστή ταυτότητα.

Στον Μεσαίωνα, οι Ανατολικοί Σλάβοι του κράτους των Ρως του Κιέβου, δεν αυτο-προσδιορίζονταν ως “Ουκρανοί/Ρώσοι/Λευκορώσοι” αλλά ως “Ρως”. Μετά τη μογγολική κατάκτηση, οι κληρονόμοι τους, πορεύτηκαν διαφορετικά. Μεγάλο μέρος της σημερινής Ουκρανίας εντάχθηκε στον λιθουανικό και κατόπιν πολωνο-λιθουανικό χώρο, ενώ ο βορειοανατολικός πόλος εξελίχθηκε στο Μεγάλο Δουκάτο της Μόσχας. Η ιδέα ότι από έναν προ-νεωτερικό “κόσμο Ρως” προέκυψαν τρία διαφορετικά νεωτερικά έθνη (ουκρανικό, ρωσικό, λευκορωσικό) είναι κεντρικό επιχείρημα της σύγχρονης ιστοριογραφίας.

Ουκρανία: 6.000 νεκροί στα «αζήτητα», 490.000 «αγνοούμενοι» και ο στόχος της Οδησσού-Δ.Λιάτσος

Την ώρα που οι Ευρωπαίοι κάνουνε «μεγάλες μπίζνες» με τους εξοπλισμούς στην πλάτη της Ουκρανίας, στα σύνορα της χώρας 6.000 φέρετρα παραμένουν στα αζήτητα και 490.000 Ουκρανών, αναζητούν τους ανθρώπους τους που πολεμούσαν. Κανείς δεν τους απαντά για τη τύχη τους όπως και κανείς από το Κίεβο δεν παραλαμβάνει τους 6.000 νεκρούς που οι Ρώσοι έχουν μεταφέρει στα σύνορα!


Ο Δημήτρης Λιάτσος από τον Ιδεωχόρο στο στούντιο του militaire channel, μιλά για το πολεμικό-διπλωματικό παιχνίδι που παίζεται από τη Δύση, αλλά μιλά και για τους ανθρώπους που κάθε μέρα χάνονται όσο κάποιοι ετοιμάζονται να βγάλουν κι άλλα λεφτά από τον πόλεμο. Μιλά για το ρόλο των Βρετανών, για τις ΗΠΑ του Τραμπ, αλλά και για εκείνες που ελέγχονται από το «βαθύ κράτος». Που θα σταματήσει αυτός ο όλεθρος για την Ουκρανία;

Ο Δημήτρης Λιάτσος υποστηρίζει ότι σε ότι αφορά τη Ρωσία, ο «καθαρός στόχος» της είναι και η Οδησσός, στην οποία την Τετάρτη 11 Ιουνίου θα βρεθεί και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η ΕΥΡΑΣΊΑ ΠΑΡΕΛΑΣΕ ΣΤΗΝ ΜΌΣΧΑ!

από Γιάννης Ναστούλης

"Η παρέλαση στην κόκκινη πλατεία έδειξε ορισμένα χρήσιμα. 

Δεν ήταν μόνο η τετραήμερη παραμονή στη Μόσχα του Σι. 

Ήταν η παρέλαση του Παγκόσμιου Νότου. 

Έδειξε:

1. Ότι σε περίπτωση καθολικής πολεμικής σύγκρουσης, η Δύση θα έχει απέναντι ένα πολύ ανώτερο στρατιωτικό μπλοκ δυνάμεων και πρέπει να συντονιστεί με αυτή την πραγματικότητα.

2. Το τέλος της Δυτικής πολιτικής εσχατολογίας που εκφράστηκε στις κεντρικές θεωρίες του Τέλους της Ιστορίας και της παγκοσμιοποίησης. Και οι δύο αυτές συμπληρωματικές θεωρίες υποκρύπτουν την κοσμοθεωρητική αξίωση μιας χιλιαστικής αντίληψης αέναης Δυτικής κυριαρχίας επί όλου του πλανήτη.

3. Το τέλος της Δυτικής οικονομικής Εκκλησιολογίας/Πνευματολογίας των Αγορών.

4. Το τέλος της Δυτικής εξατομίκευσης και της μέσω αυτής Νορδικής κολεκτιβοποίησης επί ενός πολιτισμικά αποδιαφοροποιημένου κομφορμισμένου κόσμου-χυλού.

Οι θρυλικές «Μάγισσες της Νύχτας»!

του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

80η επέτειος σήμερα από την «Ημέρα της Νίκης» και ο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι ευκαιρία να θυμηθούμε – όντας σε αντιηρωικές και ρευστές εποχές – τις ξεχασμένες, παρότι θρυλικές, «Μάγισσες της νύχτας» (γερμ. «Nachthexen», ρωσ. Ночные Ведьмы / Notschnyje Wedmy). Αυτές, τις ειδικευμένες σε νυχτερινές αεροπορικές επιθέσεις νεαρές Ρωσίδες επίλεκτες πιλότους, που έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών εισβολέων στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύοντας ότι ο πόλεμος δεν είναι μόνο ανδρική υπόθεση. 

Τον Οκτώβριο του 1941, λίγους μόνο μήνες μετά την έναρξη της γερμανικής επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» κατά της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της συνταγματάρχη Μαρίνας Ρασκόβα, γνωστής και ως «Ρωσίδα Αμέλια Έρχαρτ» – και απόφαση του ίδιου του Στάλιν - το Σοβιετικό 588ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδισμών (588οNBAP), αποτελούμενο αποκλειστικά από γυναίκες - από τους μηχανικούς, τους συντηρητές και τους πλοηγούς μέχρι και τους πιλότους.

Το γυναικείο αυτό Σύνταγμα, με διοικητή την έμπειρη Γεβντόκια Μπερσάνσκαγια, συγκροτήθηκε σε τρία σμήνη με περίπου 25 νεαρές πιλότους, ηλικίας από 20-30 ετών, οι οποίες στρατολογούνταν κυρίως από πιλότους της πολιτικής αεροπορίας και από σοβιετικές αερολέσχες. «Έξυπνες, μορφωμένες και ταλαντούχες», τα ρωσικά «χελιδόνια», όπως τις ονόμαζαν οι σύντροφοί τους άρρενες αεροπόροι, είχαν σαν σύνθημα : «Είσαι γυναίκα και να είσαι υπερήφανη γι αυτό», καθώς στην αρχή της καριέρας τους θεωρήθηκαν από πολλούς ως ακατάλληλες για να κυβερνούν ένα βομβαρδιστικό και η Ρασκόβα έκανε μεγάλη προσπάθεια μέχρι να πείσει τον Στάλιν να εμπιστευτεί τα λεγόμενα και νεαρά «Γεράκια του Στάλιν».

Η Ε.Ε. με τη ματιά της Ζαχάροβα

Από Periklis Bozinakis fb

Η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μαρία Ζαχάροβα σε συγχρονισμό κινήσεων σκακιστικού επιπέδου.

Στα λαγούμια και τις στοές της Εγκληματικής Οργάνωσης Κοινωνιοπαθών, την κατ' ευφημισμό Ευρωπαϊκή Ένωση, επικρατεί υστερία: οι μαριονέτες φοβούνται ότι χάνουν το παιχνίδι, και οι μαριονετίστες ότι δυσκολεύει ΠΟΛΥ η μπίζνα της μετατατροπής του Δυτικού κόσμου σε ένα έσχατο τεχνο-ναζιστικό κάτεργο. 

Οι απόγονοι των ορδών του Τρίτου Ράιχ είναι δηλητηριασμένοι από ακραίο φθόνο, φόβο και μίσος προς το έθνος της Ρωσίας, όχι μόνο γιατί υπήρξε ο ολετήρας τους στο παρελθόν, αλλά και για έναν ακόμη βαθύτερο, υπαρξιακό, σχεδόν "Γιουνγκικό" λόγο. Σε πατρίδες όπως η Ρωσία βλέπουν το Ανθρώπινο Πρόσωπο και την πολιτισμική κληρονομιά του, συλλογικά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά που τους προκαλούν τρόμο.

"Η Γερμανία, ξανά ισχυρή, θα ηγηθεί και πάλι της Ευρώπης" ξεστόμισε σε ελεύθερη μετάφραση ο Φρίντριχ Μέρτς, καγκελάριος, νοσταλγός του Τρίτου Ράιχ και προνύμφη του Τέταρτου.

"Τι εννοεί με το 'και πάλι';" αναρωτήθηκε δημοσίως η Μαρία Ζαχάροβα. "Ποια ήταν, άραγε, η προηγούμενη φορά;"

Αμεσότητα, διαύγεια και αξιοπρέπεια. Και χλεύη, κοφτερή σα λεπίδα.

Ουκρανία - Ρωσία - ΝΑΤΟ

Σύμφωνα με το «ΕΚΤΑΚΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ, Τεύχος 27, της  6ης Δεκεμβρίου 2004», περί της Γεωστρατηγικής Ανάλυσης περί του Ουκρανικού ζητήματος, του Δρ. Ηλία Ηλιόπουλου, στο Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων, διαβάζουμε (για τις σημερινές)  εξελίξεις, από το 2004.

 Γράφει ο Δρ. Ηλιόπουλος Ηλίας:

«Για την Ρωσία, η ενδεχόμενη απώλεια της ειδικής σχέσεως της με την Ουκρανία (δια της αλώσεως της τελευταίας και της εν συνεχεία εντάξεώς της στο ΝΑΤΟ) θα αποτελέσει δεινή ήττα, απείρως βαρύτερη από την απώλεια των χωρών της Δυτικής Μεσευρώπης (Τσεχία, Ουγγαρία) ή της ΝΑ. Ευρώπης (Βουλγαρία, Σερβία).

•        Ενδεχόμενη επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία θα σημάνει πλέον την οριστική (και ασφυκτική) περικύκλωση της Ρωσίας από ένα στρατιωτικό συνασπισμό κρατών που καθηγεμονεύεται από την Παγκόσμιο Δύναμη, δρα αναθεωρητικώς στο διεθνές σύστημα και επανειλημμένως έχει δώσει απτά δείγματα αθετήσεως συγκεκριμένου τύπου υποσχέσεων και διακηρύξεών του».

Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, φαίνεται ότι είναι (και έτσι το εκλαμβάνει και η Ρωσία)  μία «επικαιροποιημένη»  επανέκδοση της κλασσικής Γερμανικής Γεωστρατηγικής περί Μεσευρώπης,  όπως είχε εκτεθεί ήδη το 1914, ενώπιον της Γερμανικής Βουλής, από τον τότε Καγκελάριο κατά την ανάγνωση των Πολεμικών Αντικειμενικών Σκοπών έναντι της Ρωσίας και η οποία προέβλεπε τον διαμελισμό της (Τσαρικής τότε) Ρωσίας σε τέσσερα τουλάχιστον τμήματα:

α) Ουκρανία, η απόσπαση της οποίας εθεωρείτο conditio sine qua non. (απαραίτητη προϋπόθεση).

β) Μουσουλμανικές Περιοχές του Καυκάσου.

γ) Σιβηρία.

δ) Εναπομείνασα Ρωσία.

Οι Ευρωπαίοι υπηρέτες των ΗΠΑ, σήκωσαν μπαϊράκι κατά των ΗΠΑ!

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη 

Επειδή η υποκρισία και η βρωμιά έχει φτάσει στο απροχώρητο, ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Πρώτον, οι Ευρωπαίοι ηγέτες που μαζεύτηκαν προχτές και χειροκροτούσαν τον Ζελένσκι, όπως οι Αμερικανοι γερουσιαστές τον Νετανιάου, ενώ έβγαζαν άναρθρες κραυγές κατά του Τράμπ και της αμερικανικής πολιτικής, θα έπρεπε να κρύβονται από ντροπή και φόβο μη και τους πάρουν με τις πέτρες οι Ευρωπαίοι πολίτες, που έχουν ακόμα λίγο κουκούτσι μυαλό, γιατί αυτοί οι ηγέτες είναι οι ίδιοι που πληρώνονταν εδώ και χρόνια από τα αμερικανικά ταμεία για να εφαρμόσουν την αμερικάνικη αντιρωσσική πολιτική, με αποτέλεσμα:

1. Να επεκτείνεται το ΝΑΤΟ πρός τα σύνορα της Ρωσσίας υπό τις διαμαρτυρίες και τα διαβήματα και τις προειδοποιήσεις της Μόσχας, για παραβίαση των συμφωνιών και με τον Γκορμπατσώφ και με τον Πούτιν στο Μινσκ. Μέχρι τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για μη εγκατάσταση πυραύλων στην Ουκρανία πολύ πριν την τελική εισβολή.

2. Η αντιμετώπιση και από τις ΗΠΑ και από τους Ευρωπαίους ηγέτες διαδόχους της Μέρκελ (η οποία δεν παρέβη τις συμφωνίες) και από τους χρηματοδοτούμενους εγκάθετους της Ανατολικής Ευρώπης, υπό τις αντιρρήσεις μόνο του Μακρόν και του Όρμπαν, ήταν περιφρονητική και σαρκαστική, στίς προειδοποιήσεις της Μόσχας, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ και οι συμμετέχοντας στήν πολεμική μηχανή Βρετανοί, ήξεραν, ότι η Ρωσσία ήταν σε κακή στρατιωτική και οικονομική κατάσταση.

Ο νεοφασισμός, ο νεοφιλελευθερισμός και το μέλλον της Ευρώπης

28/12/2024

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε σε γνωστό αθηναϊκό ξενοδοχείο, μια ημερίδα με θέμα “Η άνοδος του νεοφασισμού και το μέλλον της Ευρώπης”. Την πρωτοβουλία και τη διοργάνωση ανέλαβε η Ελληνορωσική Λέσχη “Διάλογος”, στην οποία και στον πρόεδρό της Δρ. Θεόδωρο Ιγνατιάδη αξίζει έπαινος για την πρωτοβουλία και την διοργάνωση. Έλαβαν μέρος είκοσι διακεκριμένοι ομιλητές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί επιστήμονες, ιστορικοί, ερευνητές και πανεπιστημιακοί.

Δεν θα αναφερθούμε στη συμβολή του κάθε ομιλητή χωριστά. Άλλωστε, οι εργασίες της ημερίδας για το πως αναπτύσσεται ο νεοφασισμός μαγνητοσκοπήθηκαν και θα αναρτηθούν προσεχώς στο διαδίκτυο, θα εκδοθεί δε ένας συλλογικός τόμος με περισσότερες και εκτενέστερες συμβολές στην ίδια θεματική από τις εκδόσεις “Τόπος”, τον Μάρτιο του 2025. Αξίζει ωστόσο και επιβάλλεται να επιχειρηθεί η επισήμανση και ανάδειξη ορισμένων συμπερασματικών σημείων σύγκλισης, για δύο λόγους:

Πρώτον, επειδή προσεγγίσεις όπως αυτές που αναπτύχθηκαν δεν ακούγονται μέσα στον οχετό της παραπληροφόρησης, της χειραγώγησης και της πλύσης εγκεφάλου που υφιστάμεθα από τα δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ, μέχρι τα τρολς του διαδικτύου και τους μισθοφόρους ανθυπο-“διανοούμενους” του μιντιακού star system.

Δεύτερον, διότι είναι αναγκαίο να επιχειρείται κάθε φόρα μια προσπάθεια σύνθεσης ενός πολυφωνικού και όχι ομοιόμορφου εναλλακτικού λόγου. Υπάρχουν λοιπόν συγκλίνουσες υποθέσεις και στοιχεία που προσφέρονται για γόνιμο διάλογο και περαιτέρω επιστημονική εμβάθυνση.

Εν μέσω ενός παγκοσμίου πολέμου που διεξάγεται σε δύο μέτωπα, τα οποία βαδίζουν πλέον προς την ενοποίησή τους, ο Δυτικός Κόσμος κάνει εκείνο που γνωρίζει πολύ καλά να κάνει: δαιμονοποίηση του αντιπάλου και δαιμονοποίηση κάθε λόγου που δεν είναι πλήρως στρατευμένος σε δύο βασικούς άξονες: την άνευ όρων καταγγελία της Ρωσίας και την επίσης άνευ όρων υποστήριξη του Ισραήλ. Δεν έχει σημασία αν κυνικά ομολογείται από τα πιο επίσημα χείλη πως οι δεσμεύσεις και οι συμφωνίες με την Ρωσία έγιναν απλώς για να κερδηθεί χρόνος στην περικύκλωση της και τον πόλεμο εναντίον της, “μέχρι του τελευταίου Ουκρανού”. Όχι!

Ο νεοφασισμός

Σύμφωνα με το κυρίαρχο αφήγημα, «η Ρωσία απειλεί με εισβολή όλη την Δύση (μια έννοια που επεκτείνεται όλο και ανατολικότερα!). Επίσης δεν έχει σημασία αν το Ισραήλ εισβάλει κάθε εβδομάδα και σε μια άλλη χώρα και αν έχει πρωταγωνιστήσει μέχρι σήμερα στη διάλυση πέντε χωρών του ευρύτερου περιγύρου.

Μπορεί να ηττηθεί η Ρωσία; Νίκος Σίμος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Κάποιοι «μεγαλόσχημοι» του δυστοπικού στρατοπέδου της – «άγριας» πλέον – Δύσης ισχυρίζονται ότι δεν μας ενδιαφέρει η Ουκρανία, η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί!!!

Πως όμως θα ηττηθεί η στρατιωτική υπερδύναμη του 21ου αιώνα;

Μια τέτοια δύναμη για να την φθείρεις πρέπει να αναλώσεις πόρους

Πόσους πόρους πρέπει να εξαντλήσει η Δύση για να φθείρει την Ρωσική υπερδύναμη;

Υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι τόσοι, ώστε να φθείρεις μια δύναμη, της οποίας το βάθος της τεχνολογίας των όπλων της εν πολλοίς αγνοείς σαν συλλογική Δύση;

Η απάντηση είναι πως όχι, δεν υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, ούτε καν διαθέσιμοι στο μεσοπρόθεσμο μέλλον για την Δυτική οικονομία, που καταρρέει και παραγωγικά και χρηματοπιστωτικά.

Πως θα φθείρεις μια υπερδύναμη όταν οι οικονομίες της (άλλοτε) Δύσης είναι σε προοδευτική κατάρρευση, αφού έγιναν εξάρτημα της τυχοδιωκτικής Αμερικανικής πολιτικής;

Διαθέτοντας ,αφρόνως, οικονομικούς πόρους δισεκατομμυρίων, πως θα αντισταθμίσεις τις οικονομικές απώλειες όταν οι αγορές σου – μέσα από την ολέθρια ενεργειακή πολιτική και την προφανή διάθεση να βγάλεις εκτός αγοράς τον ενεργοτροφοδότη (Ρωσία) της Ευρώπης – κυριολεκτικά και μεταφορικά παγώνουν;

Το χρηματοπιστωτικό – παγκοσμιοποιητικό «πάρτι» του φαινόμενου χρήματος φαίνεται ότι τελείωσε, φαινόταν δηλαδή από καιρό για όσους μπορούσαν να το δουν και κυρίως να το ερμηνεύσουν!

Τελείωσε το «πάρτι» του φαινόμενου πλούτου και παρόλα αυτά οι παγκοσμιοποιητές επιμένουν στο συγκρουσιακό σχέδιό τους, με στόχο την τελική αναμέτρηση με τις δυνάμεις που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία τους

Επιλέγουν στις καίριες πολιτικές θέσεις πολιτικούς – ενέχυρα, προκειμένου να μην διαταραχθεί η πορεία που κατατείνει στην αναμέτρηση με τις Ευρασιατικές δυνάμεις, που σωρεύουν εμπράγματο πλούτο και τους αμφισβητούν

Ο απερίγραπτος πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και εκ των «πολιτικών ενέχυρων» της νέας φεουδαρχίας, νέος ΓΓ του ΝΑΤΟ Mark Rutte, είπε σε συνέδριο στις Βρυξέλλες ότι παρόμοια γεγονότα με τα ουκρανικά θα μπορούσαν επίσης να συμβούν στο έδαφος των χωρών της συμμαχίας, και ως εκ τούτου κάλεσε τις χώρες του ΝΑΤΟ να ενισχύσουν την άμυνα, να ξοδέψουν περισσότερα για την ασφάλεια και να στραφούν στη σκέψη εν καιρώ πολέμου.

Έφτασε στο σημείο αυτός, ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, να προτείνει τη διοχέτευση μέρους των κονδυλίων που προορίζονται για συντάξεις και κοινωνικές παροχές στην Ευρώπη στην παραγωγή όπλων, καθιστώντας σαφές ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα πρέπει να υπερβαίνουν το 3% του ΑΕΠ, μια θέση που ανέπτυξε πρόσφατα κατά την ομιλία του στο ευρωπαϊκό γραφείο του Carnegie Endowment.

«Η τραγωδία στη Μέση Ανατολή, μόλις τώρα αρχίζει»!

 Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, αναλύει όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή επικεντρώνοντας φυσικά στα δραματικά γεγονότα της Συρίας. Εκεί όπου την εξουσία την αναλαμβάνουν φανατικοί ισλαμιστές, προερχόμενοι από την Αλ Κάϊντα και «χειροκροτούμενοι» τώρα από την Δύση! Μαζί και η Ελλάδα φυσικά.

 
«Στην χώρα ζουν 4.000.000 ορθόδοξοι Χριστιανοί, τι θα γίνει με αυτόν τον κόσμο», διερωτάται δικαιολογημένα ο κ.Κωνσταντόπουλος, προσπαθώντας να κατανοήσει την στάση της Δύσης.
Εξηγεί, γιατί Ισραήλ και Τουρκία είναι οι μεγάλοι νικητές των εξελίξεων και γιατί το πλήγμα για Ρωσία και Ιράν είναι κομβικό. 

Επισημαίνει βεβαίως ότι όσοι πιστεύουν ότι αυτό το πλήγμα θα οδηγήσει σε ευκολότερο συμβιβασμό στο ουκρανικό, κάνουν μεγάλο λάθος. Αντιθέτως πιστεύει ότι οι εξελίξεις μεγιστοποιούν το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης που θα μπορεί να περιλαμβάνει και πυρηνικά όπλα.

 
Αναλύει την «στρατηγική του χάους» που προωθεί πρωτίστως το Ισραήλ, το οποίο στην παρούσα φάση πηγαίνει , «χέρι-χέρι» με την Τουρκία παρά τους δημόσιους «διαξιφισμούς». 

«Το Ισραήλ θα θελήσει να διαλύσει και την Τουρκία, αλλά σε αυτή τη φάση οι δύο χώρες συμπλέουν», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, αποδομώντας με επιχειρήματα τη «συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ» για την οποία πολλοί μιλούν με ενθουσιασμό.

Ποιοι ελέγχουν στρατιωτικά τη Συρία μετά τον Άσαντ

10/12/2024

EPA/STR *** Local Caption **

ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ

Στη μετά Άσαντ εποχή δημιουργούνται νέα στρατιωτικά και πολιτικά δεδομένα στη Συρία. Επί του πεδίου υπάρχουν ουσιαστικά δύο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του HTS που πλέον ελέγχουν μεγάλα τμήματα της δυτικής Συρίας (πρώην Αλ Κάϊντα και άλλα ισλαμιστικά τζιχαντιστικά δίκτυα). Αυτές οι ομάδες δεν ελέγχονται από την Τουρκία.

Αξίζει να τονιστεί ότι η εν λόγω οργάνωση παραμένει στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων του ΟΗΕ και των ΗΠΑ, ενώ ο ηγέτης της έχει επικηρυχθεί από τις ΗΠΑ για 10.000.000 δολάρια ήδη από το 2017. Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα καταφέρουν να διοικήσουν τα εδάφη που ελέγχουν, ή θα αρχίσουν οι εσωτερικές έριδες και συγκρούσεις σύντομα. Επιπλέον η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι στην πολιτική τους κουλτούρα. Το πιθανότερο είναι να επιχειρήσουν να εγκαταστήσουν ισλαμικό καθεστώς και εφαρμογή της Σαρίας, γεγονός που θα μειώσει ακόμα περισσότερο την όποια διεθνή νομιμοποίηση και ανοχή απολαμβάνουν προς το παρόν. Επίσης, μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό.

Με το HTS συμμάχησαν και οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του SNA, που στηρίζονται από την Τουρκία και αποτελούνται από ετερόκλητες μισθοφορικές ομάδες βασικός στόχος των οποίων είναι να προκαλέσουν ζημία στους Κούρδους στα βορειοανατολικά. Μέχρι στιγμής και παρά τους τουρκικούς βομβαρδισμούς των κουρδικών θέσεων, οι τρομοκρατικές ομάδες του SNA έχουν αντιμετωπιστεί από τους Κούρδους με επιτυχία. Επιπλέον, με την ανοιχτή στήριξή της στις τρομοκρατικές ισλαμιστικές ομάδες, η Τουρκία εκτίθεται ακόμα περισσότερο διεθνώς, ενώ καθιστά τον εαυτό της και νόμιμο στόχο των κουρδικών δυνάμεων τώρα ή στο μέλλον.

Οι Κούρδοι της Συρίας

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι δυνάμεις του SDF υπό την ηγεσία των Κούρδων, που έχουν συμμαχήσει με τους Δρούζους και άλλες εθνοθρησκευτικές ομάδες της Συρίας. Οι SDF στηρίζονται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ποικιλοτρόπως και αυτή την στιγμή ελέγχουν το 40% των εδαφών της Συρίας στα ανατολικά. Είναι μια τεράστια στρατιωτική δύναμη, με περισσότερους από 100.000 μαχητές, με υψηλής τεχνολογίας όπλα, θετική διεθνή εικόνα και μεγάλη διεθνή νομιμοποίηση! Επιπλέον οι Κούρδοι ελέγχουν το 90% των ενεργειακών πηγών, το 85% των υδάτινων πόρων και το 80% των εύφορων εκτάσεων κατάλληλων για αγροτική καλλιέργεια στη Συρία.

Οι Κούρδοι είναι από τους κερδισμένους αυτού του πολέμου μιας και αποκτούν κρατικές δομές και γεωπολιτική παρουσία, πολύ σημαντική. Ο συριακός στρατός, χωρίς ουσιαστικά να πολεμήσει, εγκατέλειψε τις θέσεις του και τα εδάφη που έλεγχε πέρασαν στον έλεγχο των τζιχαντιστών ή των Κούρδων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως μέχρι στιγμής δεν υπήρξε σύγκρουση μεταξύ Κούρδων και τζιχαντιστών του HTS, οι οποίοι –επαναλαμβάνω– δεν ελέγχονται από την Τουρκία.

Η Ρωσία, πρώην προστάτης του Άσαντ αποχώρησε από τη Συρία με έναν ιδιαίτερα περίεργο τρόπο, χωρίς να πολεμήσει ουσιαστικά. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έγινε συμφωνία πακέτο μεταξύ Πούτιν-Τράμπ για εγκατάλειψη της Συρίας από τους Ρώσους (με διατήρηση μόνο των δύο ρωσικών βάσεων στη Μεσόγειο) και με αντάλλαγμα κέρδη στην Ουκρανία. Θα φανεί πολύ σύντομα. Πάντως από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν πολέμησαν ποτέ απευθείας η μια την άλλη παρά μόνο μέσω αντιπροσώπων. Όμως μετά το τέλος κάθε μεγάλου πολέμου, μοίρασαν ζώνες επιρροής μεταξύ τους!

Κερδισμένος το Ισραήλ

Η Ανεξάρτητη Συρία, η Συρία της Αντίστασης στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ, στην Τουρκία, στον ISIS έπαψε να υπάρχει σήμερα το πρωί.

Του Γιάννη Ραχιώτη

Η Ανεξάρτητη Συρία, η Συρία της Αντίστασης στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ, στην Τουρκία, στον ISIS έπαψε να υπάρχει σήμερα το πρωί. 

Η Συρία κέντρο του άξονα της αντίστασης, στυλοβάτης της ανεξαρτησίας του Λιβάνου, στρατηγικό βάθος της  Χεζμπολάχ  και της αντικατοχικής αντίστασης στο Ιράκ η σύμμαχος  του Ιράν ανήκει πλέον στο ηρωικό παρελθόν του αραβικού κόσμου.  

Μαζί της τελειώνει  και ο άξονας της αντίστασης και - τουλάχιστον για αυτή την ιστορική περίοδο- οι αραβικές ελπίδες για απελευθέρωση από τη δυτική νεοαποικιοκρατία. Η Μέση Ανατολή περνάει στον ολοκληρωτικό έλεγχο των ΗΠΑ  - Ισραήλ που θα προσφέρουν βέβαια το κατάλληλο αντάλλαγμα στη χώρα που αποδείχθηκε ο πολυτιμότερος σύμμαχός τους την κρίσιμη στιγμή. Στην Τουρκία. 

Το σχέδιο που είχε εξαγγείλει ο πατέρας Μπους στις αρχές τις 10ετίας του '90 για μιά νέα = υποτελή στις ΗΠΑ, Μέση Ανατολή ολοκληρώθηκε σήμερα.  Μετά τους αραβικούς λαούς, ο δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι η Ρωσία, αλλά η ίδια δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει ακόμη.

 Η Δύση νίκησε σήμερα στον ένα από τους δύο μεγάλους πολέμους που διεξάγει.  Αυτό ανατρέπει το συσχετισμό και στον άλλο πόλεμο. Οι Ρώσοι θα  καταλάβουν  με οδυνηρό τρόπο με ποιούς ήταν πραγματικά το Ισραήλ και η Τουρκία.

  Για εμάς και τα υπόλοιπα Βαλκάνια αυτές οι εξελίξεις είναι πολύ κακά μαντάτα.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εκδήλωση της Αντι – ΝΑΤΟ Δράσης για τις εξελίξεις στη σημερινή Ρωσία (31.10.2024)

Εικόνες από την εκδήλωση της Αντι – ΝΑΤΟ Δράσης για τις εξελίξεις στη σημερινή Ρωσία, με ομιλητή τον δημοσιογράφο Θανάση Αυγερινό και με παρεμβάσεις από τον Βασίλι Κολτασόφ, ιστορικό, την Σβετλάνα Πίκτα, Ουκρανή πολεμική ανταποκρίτρια από το Ζαπαρόζιε
και τον Νικίτα Τρετιακόφ, δημοσιογράφο (τραυματία από τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία)

Πέμπτη 31 Οκτώβρη στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ.

ΠΗΓΗ:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com