Αλαίν ντε Μπενουά, «Οι Ευρωπαίοι είναι οι άρρωστοι του πλανήτη»

*

«Οι Ευρωπαίοι είναι οι άρρωστοι του πλανήτη σήμερα. Δεν έχουν ιδέα ποια μπορεί να είναι η μοίρα της Ευρώπης, γιατί η λέξη πεπρωμένο δεν έχει κανένα νόημα για αυτούς. Κυβερνούμενη από εκτοπλάσματα ή υπνοβάτες, που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να πολεμήσουν, αλλά τώρα είναι έτοιμοι να εμπλέξουν τον λαό τους σε έναν πυρηνικό πόλεμο, η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση πολιτισμικής εξάντλησης, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Σπένγκλερ. Αυτά τα τρομερά λόγια του Σιοράν έρχονται στο μυαλό: “Μάταια η Δύση αναζητά μια μορφή αγωνίας αντάξια του παρελθόντος της”».

Η πρόσφατη αυτή συνέντευξη του Γάλλου πολιτικού στοχαστή Αλαίν ντε Μπενουά παραχωρήθηκε στον ιστότοπο Breizh-info.com.

 Η μετάφραση είναι του Κώστα Χατζηαντωνίου.

///

Πώς ερμηνεύετε τις εξελίξεις στις διεθνείς σχέσεις μετά τις πρόσφατες δηλώσεις Τραμπ και Βανς για την Ουκρανία και τις επιπτώσεις τους στις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών;

Έχω βιώσει μόνο ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός στη ζωή μου: την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του σοβιετικού συστήματος. Σκέφτομαι πως θα ζήσω και σε δεύτερο τώρα. Οι «παρατηρητές», ως συνήθως, δεν το είδαν να έρχεται. Η ιστορία ξαφνικά επιταχύνεται. Είμαστε σε σημείο που οι καθημερινές ειδήσεις παίρνουν την όψη δυστοπίας.

Ο ορυκτός πλούτος της Ουκρανίας και η γεωπολιτική του σημασία

• 

  ΣΤΟΪΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
• 
  

Είναι γνωστό ότι εκτός από την σπουδαία γεωπολιτική της θέση ως ενδιάμεση χώρα μεταξύ χωρών του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας (βλ. Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, “Η Μεγάλη Σκακιέρα”, 1998) η Ουκρανία παρουσιάζει εξίσου σημαντική γεωοικονομική σημασία, καθώς κατέχει άφθονους φυσικούς πόρους, τόσο από άποψη αποδεδειγμένων αποθεμάτων, όσο και οικονομικά αξιοποιήσιμων ενεργειακών και μεταλλικών ορυκτών πόρων.

Συνολικά η Ουκρανία διαθέτει κοιτάσματα με 22 από τα 34 κρίσιμα ορυκτά που θεωρούνται καθοριστικά για το μέλλον της σύγχρονης βιομηχανίας (ηλεκτρικά οχήματα, ανεμογεννήτριες, ηλιακοί συλλέκτες, smartphone, κλπ), όπως και για την ενεργειακή μετάβαση, λόγω της επιχειρούμενης απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, στις επόμενες δεκαετίες.

Ιδιαίτερης σημασίας ως προς την μεγάλη συγκέντρωση φυσικών πόρων αποτελεί η περιοχή “RustBelt” του Ντονμπάς, στο νότιο και ανατολικό τμήμα της λεγόμενης «Ουκρανικής Ασπίδας», η οποία καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της Ουκρανίας, μέχρι στα σύνορα με την Λευκορωσία στο βορρά και τη Ρωσία στα νοτιοανατολικά (χάρτης 1).

Το δυτικό ημισφαίριο σε σύγχυση Κι εμείς, βιλαέτι ή Πόρτο Γκρέκο;

Του Ρούντι Ρινάλντι 

Η συλλογική Δύση δεν είναι καν ημισφαίριο, αλλά ένα μικρό κλάσμα του ανθρώπινου πληθυσμού και μια σχετικά μικρή περιοχή του πλανήτη. Συνηθισμένη όμως εδώ και 500 χρόνια ότι θα κυριαρχεί παντού (με αποικιοκρατία, καπιταλισμό, ιμπεριαλισμό, παγκοσμιοποίηση), τώρα έχει περιπέσει σε κατάσταση βαριάς κατάθλιψης-σύγχυσης-ψύχωσης. Επιπλέον έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα (παγκοσμιοποιητές και τραμπικοί), και πολλές φυγόκεντρες δυνάμεις δυναμώνουν στο εσωτερικό της. 

Η διαμάχη εξανάγκασε σε μετακόμιση της έδρας της παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη αφότου στις ΗΠΑ ο Τραμπ απέσπασε μια νέα θητεία, προκαλώντας ένα ισχυρό ωστικό κύμα. Ο Τραμπ έχει μια άλλη στρατηγική για τη διαχείριση της ήττας στην Ουκρανία και της συνολικής αποδρομής των ΗΠΑ απέναντι σε νέα ισχυρά κέντρα. Το επιτελείο της παγκοσμιοποίησης είχε κάνει την επιλογή του διαρκούς πολέμου, αλλά οδηγούσε στο χείλος του γκρεμού: δεν αντιμετώπιζε πλέον αδύναμες χώρες, αλλά Κίνα και Ρωσία, συν BRICS και μια νέα παγκόσμια πλειοψηφία που ήθελε έναν διαφορετικό κόσμο.

Η ήττα της Δύσης και το εξοπλιστικό αμόκ της Ευρώπης

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Κάθε λογικός άνθρωπος στον πλανήτη δεν μπορεί παρά να χαιρετίσει την απόφαση Τραμπ να τερματίσει τη σύρραξη στην Ουκρανία και να ελπίσει ότι θα οδηγήσει όντως στη διακοπή ενός πολέμου που προκάλεσε τρομακτικές καταστροφές σε αυτή τη χώρα αλλά και μεγάλες ζημιές στην Ευρώπη, μας εξέθεσε σε σοβαρό κίνδυνο ευρωπαϊκού ή και παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου και προκάλεσε πολύ μεγάλες οικολογικές καταστροφές.

Μια σύρραξη που θα είχε αποφευχθεί αν δεν είχαν περιληφθεί στην ανεξάρτητη Ουκρανία περιοχές κατοικούμενες κατά τη συντριπτική πλειοψηφία τους, από ρωσικούς στην εθνότητα πληθυσμούς, αν δεν είχε γίνει το πραξικόπημα της CIA στο Κίεβο το 2014, αν το καθεστώς που ανέλαβε την εξουσία εκεί δεν έπαιρνε μέτρα κατά των ρωσικών και ρωσοφόνων πληθυσμών (περιλαμβανομένων και των ελληνικών), αν είχαν εφαρμοστεί οι συμφωνίες του Μινσκ και αν το ΝΑΤΟ δεν επεδίωκε, επεκτεινόμενο διαρκώς, να κατακτήσει όλη την Οικουμένη και να εγκαταστήσει πυρηνικά όπλα σε απόσταση επτά λεπτών από το Κρεμλίνο.

Η ήττα της Δύσης

Κατ’ ουσίαν αυτό που έκανε ο Τραμπ ήταν να αναγνωρίσει ότι η Δύση ηττήθηκε και ότι τυχόν εμμονή της σε ανέφικτες επιδιώξεις στην Ουκρανία βλάπτει τη συγκέντρωση της δυτικής ενέργειας στη σύγκρουση με την Κίνα, όπως και την προσπάθεια του μέντορά του, του πρωθυπουργού του Ισραήλ, να καταπιεί όλη τη Μέση Ανατολή, ει δυνατόν. Επιπλέον η διαιώνιση της σύγκρουσης και των κυρώσεων πολλαπλασιάζει τα κίνητρα των αντιδυτικών συσπειρώσεων, της φυγής από το δολάριο κλπ.

Ηττήθηκε η Δύση στην Ουκρανία υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τις επιδιώξεις της που ήταν η ανατροπή του καθεστώτος Πούτιν, η μετατροπή της Ρωσίας σε μια Μπανανία πολύ χειρότερη και από αυτή που ήταν επί Γέλτσιν και ο διαμελισμός της (που ρητά επεδίωκε ο Μπρζεζίνσκι στη δεκαετία του 1990). Εξηγήσαμε στην αρθρογραφία μας, ευθύς εξ αρχής, από τον Μάρτιο του 2022 δηλαδή, ότι οι επιδιώξεις αυτές ήταν ανέφικτες, ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί στρατιωτικά και, ακόμα κι αν πλησίαζε όντως η Δύση να πετύχει κάτι τέτοιο, θα είχαμε πυρηνική απάντηση της Μόσχας, κάτι που αντιμετωπίστηκε όντως, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ως ενδεχόμενο, το φθινόπωρο του 2022. Τα γράψαμε αυτά και σε μια διεθνή έκκληση να διακοπεί η αιματοχυσία, έκκληση που υπογράψαμε, μια σειρά διανοούμενοι από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, το καλοκαίρι του 2022, όταν κανείς δεν τολμούσε να ανοίξει το στοματάκι του και να πει μια κουβέντα κατά του ΝΑΤΟ.

Γ. Αυφαντής: Το σφαγείο της Συρίας, η γεωπολιτική μας ανυπαρξία και η Ε.Ε. που πολεμολογεί.

Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής, μιλάει στον 98.4 για την συστηματική εξόντωση πληθυσμών Αλαουϊτών, Χριστιανών, Δρούζων και Κούρδων, από το προσωρινό καθεστώς ακραίων σαλαφιστών που στηρίζεται στην Τουρκία, την ώρα που Ε.Ε. αλλά ακόμη χειρότερα η Ελλάδα, μιλάνε για "εμφύλια διαμάχη", όταν ακόμη και ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, εκφράζοντας και τα συμφέροντα του Ισραήλ, αναφέρεται σε σφαγές αμάχων από τους φανατικούς τζιχαντιστές που ασκούν εξουσία. 

Ο κ. Αϋφαντής κάνει λόγο για γεωπολιτική μας ανυπαρξία, την ώρα μάλιστα που η ηγεσία της Ε.Ε. πολεμολογεί για τα αδιέξοδα τη βαφτίζοντας Νο1 εχθρό της την Ρωσία, την ώρα που οι ΗΠΑ την προσεγγίζουν.

Διαλύοντας το ΝΑΤΟ

 

Του Νίκου Ιγγλέση

Το παλαιό όνειρο κάθε αριστερού για τη διάλυση του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα. Αυτουργοί της διάλυσης, ένας «ακροδεξιός – ρατσιστής» στην Ουάσινγκτον και μια γκλομπαλιστική «Συμμαχία των Προθύμων» στην Ευρώπης που στηρίζει ένα «νεοναζί» στο Κίεβο. Όλες οι σταθερές στη διεθνή σκηνή καταρρέουν. Οι παλιοί εχθροί γίνονται φίλοι και οι παλιοί σύμμαχοι αντίπαλοι. Το απόλυτο μπάχαλο και όλοι «χαμένοι στη μετάφραση» προσπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει.

Ο Τραμπ θέλει να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να έλθει σε συνδιαλλαγή με τον Πούτιν για να ομαλοποιηθούν οι διακρατικές σχέσεις των δύο μεγάλων δυνάμεων. Γι’ αυτό πάγωσε τη στρατιωτική, πληροφοριακή (δορυφορική) και οικονομική συνδρομή προς το Κίεβο.

Αντίθετα, οι ηγέτες των περισσότερων κρατών της Ευρώπης θεωρούν τη Ρωσία ως τη μέγιστη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και επιδιώκουν, μέσω της συνέχισης του πολέμου, να αποκατασταθεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, δηλαδή, να ηττηθούν επί του πεδίου οι ρωσικές δυνάμεις. Θέλουν να διατηρηθεί η απομόνωση της Ρωσίας. Γι’ αυτό αποφάσισαν να εντείνουν τη βοήθεια που χορηγούν στο Κίεβο προκειμένου να υποκαταστήσουν την αμερικανική. Μόνο εφέτος, αποφασίστηκε θα δοθούν στην Ουκρανία 30,6 δις ευρώ ως οικονομική βοήθεια, πέραν της στρατιωτικής.

Παράλληλα αποφάσισαν να αυξήσουν τους εξοπλισμούς τους ώστε, ως Ευρώπη, να αποκτήσουν αποτρεπτική ισχύ ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ. Να αποκτήσουν, δηλαδή, στρατηγική αυτονομία. Ο Εμμανουέλ Μακρόν μάλιστα εγγυήθηκε την πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης με τα, περιορισμένου αριθμού, πυρηνικά της Γαλλίας. Έτσι, η Βορειοατλαντική Συμμαχία διχάστηκε πάνω στο μείζον θέμα του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα μικρότερο και αδύναμο ευρωπαϊκό «ΝΑΤΟ Β΄» είναι υπό εκκόλαψη χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Νίκος Σίμος

Αχαρτογράφητα νερά η συνολική πολιτική του - «one man show» - προέδρου των ΗΠΑ κ Τράμπ

Είναι ομολογημένα δύσκολο  να καταλάβει κανείς  τις αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ, που κατακλυσμιαία καλύπτουν την διεθνή ειδησεογραφία από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του

Η μια στομφώδης και βαρύγδουπη  δήλωση αναιρεί την άλλη δικαιώνοντας αυτό που υποστηρίζω από την αρχή της πρώτης του θητείας ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ανερμάτιστο άνθρωπο που αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία και όχι η ουσία της πολιτικής με την οποία έχει τουλάχιστον χαλαρή σχέση 

Η παρουσία του στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ  είναι η επιτομή της πολλαπλής και πολυεπίπεδης  παρακμιακής πορείας της άλλοτε υπερδύναμης στην οποία τα παγκοσμιοποιητικά κέντρα έχουν τον πρώτο λόγο και στην γεωπολιτική και στην γεωστρατηγική και στην γεωοικονομική στόχευση της σε οπισθοχώρηση άλλοτε πλανητικής υπερδύναμης 

Σταχυολογώντας τις αντιφατικές και ασυνεπείς δηλώσεις του που τροφοδοτούν την καθημερινή ειδησεογραφία  επιλέγω  το τελευταίο μεγάλο νέο που γεννούν οι νέες δηλώσεις του, ανερμάτιστου πολιτικά, νεοσυντηρητικού  Τράμπ 

Σε δήλωση προς  τα Αμερικανικά ΜΜΕ  ο κ Τράμπ  «περνά τον Ρουβικώνα»

  με μια  δήλωση ωμού εκβιασμού προς την Ρωσία με την οποία, κατά τα άλλα,  θέλει … διαπραγμάτευση ειρήνης!

Στις 7/3/2025 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ δηλώνει στα Αμερικανικά ΜΜΕ:

📣Πολεμικές τυμπανοκρουσίες στην «διχασμένη»; ευρωατλαντική Δύση

✒️του Κώστα Ήσυχου*   

❗Συνεχής διασυρμός του Ζελένσκι από την ομάδα Τραμπ.Η αμήχανη ηγεσία ΕΕ βαδίζει στην απόλυτη στρατικοποίηση της οικονομίας της

Μια αναμενόμενη αλλαγή στρατηγικής στην παγκόσμια αρχιτεκτονική των ΗΠΑ με την προεδρία Τραμπ

📌Στις 24 Φεβρουαρίου έκλεισαν τρία χρόνια από την στρατιωτική σύγκρουση ΝΑΤΟ – Ρωσίας στην Ουκρανία. Ένας πόλεμος ΝΑΤΟ – Ρωσίας με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, ο πόλεμος φαίνεται να πλησιάζει τις τελευταίες του εβδομάδες ή μήνες, καθώς ο κύριος σύμμαχος, υποστηρικτής και χρηματοδότης της Ουκρανίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, φαίνεται να κάνουν μια ριζική αλλαγή στη θέση της σχετικά με τη σύγκρουση υπό την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.

📍Αυτή την ώρα, η κατεστραμμένη Ουκρανία, στο έδαφος της οποίας έχει γίνει κυρίως η σύγκρουση, γνωρίζει με πικρία πού την οδήγησε η δυτική παρέμβαση στη προδιαγεγραμμένη μοίρα της. Από το Euromaidan το 2014, που οδήγησε στην ανατροπή του τότε εκλεγμένου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, υπό την αυστηρή και προσωπική καθοδήγηση της Βικτοριας Νούλαντ και του Τζέφρι Παγιατ σε μια πετυχημένη «έγχρωμη επανάσταση», η χώρα βιώνει την υποτέλεια των ελίτ της και την ξένη παρέμβαση να επιταχύνει την εσωτερική αντιπαράθεση (11 κόμματα της αντιπολίτευσης τέθηκαν εκτός νόμου, συμπεριλαμβανομένου του ΚΚ Ουκρανίας) την σφοδρή αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

❗Το πρόσφατο πολύ σοβαρό περιστατικό μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και της ομάδας του με τον Ζελενσκι, σόκαρε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ιστορικά υποτελείς στην Ουάσιγκτον στην παγκόσμια μεταπολεμική γεωπολιτική. Συνηθισμένοι οι πολιτικοί ηγέτες να έχουν ένα «σερίφη» επικεφαλής τώρα έχουν έναν «νονό» και είναι αναγκασμένοι ως «στρατιώτες» να του φιλήσουν το χέρι όπως ταιριάζει στους κανόνες της κόζα νόστρα…

Η περιδίνηση της Ευρώπης

Του Γεωργίου Παπασίμου

Οι θεαματικές και παράλληλα δραματικές εξελίξεις στην διεθνή σκηνή, με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump, ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες αποδόμησε την πάγια αμερικανική στρατηγική, από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έως σήμερα, που ασκούνταν στα πλαίσια της αμερικανικής ηγεμονίας, αρχικά στον Δυτικό κόσμο και στη συνέχεια σε παγκόσμιο επίπεδο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Στα πλαίσια αυτά της αμερικανικής ηγεμονίας εμπεριέχονταν ως αυτονόητη προϋπόθεση την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια ως απότοκος αυτού, μέχρι και σήμερα, η αμυντική προστασία και ομπρέλα της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, μέσω του ΝΑΤΟ.

Στη βάση αυτής της σταθερής και πάγιας στρατηγικής, υπήρξε η ομόθυμη ευρωπαϊκή στήριξη της Ουκρανίας, παρά τα αντίθετα άμεσα οικονομικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στον καταστρεπτικό πόλεμο με την Ρωσία, που μετά από τρία χρόνια σφαγής, διάλυσης των υποδομών και διάθεση εκατοντάδων εκατομμύριων δολαρίων και στρατιωτικού υλικού για την άμυνα της, κυριαρχεί η απογοήτευση και το βάλτωμα. Ο πόλεμος αυτός, που ως βασική αιτία ήταν η επιδίωξη της Ουκρανίας, να εισέλθει στο ΝΑΤΟ το οποίο με τον τρόπο αυτό θα επεκτείνονταν μόλις λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Μόσχα, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις των δυτικών, όταν διαλυόταν η Σοβιετική Ένωση, ότι δεν θα επεκτείνονταν προς τα σύνορα της Ρωσίας, σεβόμενοι τις ευαισθησίες της για την άμυνά της. Η βίαιη αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής, επί Trump, όπου επιχειρείται η εντυπωσιακή απόψυξη των αμερικανορωσικών σχέσεων και η μακροπρόθεσμη οικονομική συνεργασία τους για την εκμετάλλευση του τεράστιου φυσικού πλούτου, συνολικά της Ουκρανίας, αλλά και του αρκτικού κύκλου, που φαίνεται να είναι το νέο πλανητικό Eldorado, στέλνει στο καναβάτσο την Ουκρανία και συνολικά την Ε.Ε. H τελευταία που ενώ είναι ο μεγάλος χαμένος από την διάσπαση των σχέσεων με τη Ρωσία, που αποτελούσε πριν τον πόλεμο τον βασικό ενεργειακό αιμοδότη της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, έχει παραμείνει σε αντιρωσική ρητορική, εξ αιτίας της ανάγκης υποστηρίξεως της Ουκρανίας, μετατρεπόμενη έτσι ως ένας εν δυνάμει παγκόσμιος πόλος, ως «Ιφιγένεια» στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και στη ρευστότητα του υπό διαμόρφωση πολυπολικού κόσμου. Και αυτό γιατί δεν φρόντισε έγκαιρα λόγω των ασθενικών πολιτικών ηγεσιών που διαθέτει, από τη δεκαετία του 2000, που ήδη είχε αρχίσει να εισέρχεται η αμερικανική ηγεμονία στο λεγόμενο «φθινόπωρό της» και παράλληλα να αναδύονται ισχυρότατοι οικονομικοί και στρατιωτικοί πόλοι, όπως Κίνα, Ρωσία, Ινδία, να ενδυναμωθεί εσωτερικά και να ομογενοποιηθεί, διεκδικώντας το δικό της γεωπολιτικό αποτύπωμα, που αποτελεί προϋπόθεση στη σημερινή, παγκόσμια συγκυρία για κάποιον να μετέχει των νέων παγκοσμίων ρυθμίσεων, που θυμίζει αναλογικά την περίοδο της Γιάλτας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Η βίαιη στροφή της Αμερικής, ανεξαρτήτως της αισθητικής και του στυλ του νέου «σερίφη» της πόλης Trump και του βοηθού «σερίφη» Veins, δεν είναι και τόσο παράδοξη, βάσει των αντικειμενικών αναλύσεων, αφού αποτελεί την πλήρη συνειδητοποίηση, όχι μόνο της αποδοχής της απώλειας της ηγεμονίας των ΗΠΑ, αλλά και του κινδύνου να απωλεσθεί η μέχρι τώρα «πρωτοκαθεδρία» σε πλανητικό επίπεδο από την Κίνα (η οποία οικονομικά την έχει ξεπεράσει). Αυτό προϋποθέτει την διάσπαση του άξονα Κίνας-Ρωσίας, που φαίνεται να ενδυναμώνεται λόγω του Ουκρανικού και της περιθωριοποίησης της Ρωσίας, από το σύνολο του Δυτικού κόσμου. Είναι προφανές, ότι η μέχρι τώρα ασκηθείσα αμερικανική στρατηγική των ΗΠΑ, της λεγόμενης διπλής ανάσχεσης, δηλαδή η περιθωριοποίηση και ο περιορισμός των δυνατοτήτων της Ρωσίας σε πρώτη φάση και στη συνέχεια η προσπάθεια εγκλωβισμού της Κίνας, πέραν του γεγονότος ότι έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τα ευρωπαϊκά πραγματικά συμφέροντα, αφού τόσο η Ρωσία, όσο και η Ουκρανία αποτελούν οργανικά τμήματα της ευρωπαϊκής ηπείρου και βασικές συνιστώσες μια ευρύτερης ευρωπαϊκής ομπρέλας ασφαλείας, αποδείχθηκε στην πράξη στο πεδίο του πολέμου στην Ουκρανία και μία μεγάλη παταγώδη αποτυχία για τις ΗΠΑ. Αντί της περιθωριοποίησης της Ρωσίας η εξέλιξη αυτή την έσπρωξε στην αγκαλιά της Κίνας, παρά τις μακροχρόνιες διαφορές των δύο αυτών παγκοσμίων πόλων, με συνέπεια την παροχή της απαιτούμενης γιγάντιας ενέργειας, που απαιτεί η κινεζική οικονομία και την σταδιακή, αλλά ουσιαστική μετατροπή της Ρωσίας, λόγω της μετατροπής της εξαιτίας του πολέμου σε πολεμική βιομηχανία, ως μελλοντικής «οικονομικής αποικίας» της κινεζικής οικονομίας, που λειτουργεί ως παγκόσμιος «τίγρης».

Έτσι η Ευρώπη που ως ήπειρος αποτέλεσε, το θέατρο παγκοσμίων πολέμων και ανταγωνισμών, και θα έπρεπε να είναι μια νησίδα ομαλότητας και σταθερότητας σ’ αυτόν τον νέο κόσμο που βρίσκεται υπό διαμόρφωση, αναλαμβάνοντας σχετικές πρωτοβουλίες, λόγω της στενόμυαλης μονεταριστικής οικονομικής πολιτικής και των στενών εθνικών επιδιώξεων των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών (βλ. Γερμανία), έχει καταστεί ένας από τους πιο αδύναμους παγκόσμιους κρίκους με έντονες εσωτερικές περιδινήσεις και τη σημαντική άνοδο της ακροδεξιάς, που πριμοδοτείται ευθέως από το σύστημα Trump.

ΗΠΑ - Ρωσία - ΕΕ: Η εγκληματική παράνοια των ευρωπαϊκών ελίτ

Αντικείμενο της εκπομπής είναι οι συγκλονιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με την επεισοδιακή συνάντηση Τραμπ - Ζελένσκι, στις ΗΠΑ, και την «παρανοϊκή», όπως χαρακτηρίστηκε στην εκπομπή, στάση των ευρωπαϊκών ελίτ έναντι της αμερικανικής πρωτοβουλίας για λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.


0:00 Έναρξη εκπομπής. Τραμπ προς Στάρμερ: Μπορείτε να τα βγάλετε πέρα με τη Ρωσία χωρίς εμάς; Μμμμμ… 

4:00 Στην Ευρώπη έχουμε άρνηση της πραγματικότητας. Παρανοϊκή ανάγνωση έναντι της Ρωσίας με δόσεις ναζισμού. Έχει χαθεί ο ορθός λόγος

7:10 Τραμπ-Πούτιν, αψιμαχίες και άνοιγμα χαρτιών. Ο Τραμπ συνεχίζει κυρώσεις, ο Πούτιν ενισχύει σχέσεις με Κίνα. Ο Ρούμπιο απογοητεύτηκε! 

10:15 Τραμπ, εκπρόσωπος των πιο ρεαλιστών της ελίτ. Θεωρία πολλαπλής ανάσχεσης. Ο Τραμπ θέλει να την σπάσει με λήξη του πολέμου στην Ουκρανία. 

13:45 Ευρωπαίοι νομίζουν ότι ζουν στο 19ο αιώνα και είναι πανίσχυροι. Ρατσιστική επίθεση κατά του ρωσικού λαού. 

16:41 Χάρτινη τίγρης η Ρωσία; Κομμένες οι δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρώπη αφού οι μάζες είναι…ανώριμες! 

19:35 Δεν ισχύει το ότι λένε οι αμερικανοί ακολουθούν οι ευρωπαίοι. Δε μπορούν κάποιοι… Εσθονοί να κάνουν κουμάντο. Η Κααλας κούνησε το δάχτυλο στον Τραμπ… 

23:10 Παρανοϊκή επέκταση ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Τι προσέφεραν οι Βαλτικές; Πληθωριστικό ΝΑΤΟ… 

27:15 Μήπως θα πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά; Στρατηγική νίκη της Ρωσίας που δεν την εκτιμά ως συντριβή της Δύσης. Μόνο απώλεια της μονοκρατορίας 

30:10 Πολυπολικότητα θα συνέφερε και τις ΗΠΑ. Ρωσία-Κίνα-Ινδίες σχήμα ανοιχτής αρχιτεκτονικής. Σχέσεις ευρασιαστικών χωρών έχουν προχωρήσει 

34:02 Πριν τους BRICS είχε γίνει το σχήμα ΡΙΚ, Ρωσία, Ινδία, Κίνα…. Η Ευρώπη δεν έχει χώρο σε αυτό το παιγνίδι. 

36:40 Τέλος εκπομπής


Ορισμένες επισημάνσεις που έγιναν στην εκπομπή έχουν ως εξής: 

• Δεν είχαμε συνηθίσει την Ευρώπη να αρνείται την πραγματικότητα. Kάνει παρανοϊκές αναγνώσεις της πραγματικότητας, οι οποίες εδράζονται σε ιδεοληψίες, ακόμα και σε ρατσιστικές αντιλήψεις έναντι της Ρωσίας. Αναγιγνώσκουν, δε, την αντιπαλότητα με τη Ρωσία με ναζιστικούς όρους.
• Οι Ευρωπαίοι νομίζουν ότι ζουν στον 19ο αιώνα και ότι είναι οι μεγάλες αυτοκρατορικές δυνάμεις εκείνης της εποχής. Η ιστορία έχει κάνει άλμα. Οι Ευρωπαίοι, αντί να καβαλήσουν το κύμα, πάνε κόντρα, και γυρίζουν στο παρελθόν.
• Αφελείς αναγνώσεις έκαναν όσοι θεωρούσαν ότι, με την άνοδο του Τραμπ στην κυβέρνηση, αυτόματα θα έληγε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Εχει ξεκινήσει μια πολύπλοκη χορογραφία στον πλανήτη.

Ο Τραμπ και το δράμα της Αριστεροδεξιάς…

EPA/FRANCIS CHUNG / POOL

ΦΟΥΣΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Οι φιλελεύθεροι, από το ΣΥΡΙΖΑ και τις παραφυάδες του μέχρι τη ΝΔ, τα έχουν χαμένα. Δεν ξέρουν τώρα ποια είναι “η σωστή πλευρά της Ιστορίας”, οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη; Βιάστηκαν να πάρουν θέση υπέρ της woke ατζέντας και της Ουκρανίας, αδειάζοντας τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από οπλικά συστήματα. Είναι και ανιστόρητοι. Δεν ξέρουν τι έπαθε η Δύση στην Ουκρανία και στην Κριμαία το 1919 από τους μπολσεβίκους και ποιον στήριξαν οι Λένιν και Τρότσκι στον ελληνοτουρκικό πόλεμο;

Εν πάση περιπτώσει. Οι ακροδεξιοί τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν το χρίσμα – όποιος-α το πάρει, θα κυβερνήσει. Μπορεί να έρθει και με ένα tweet δυσφορίας από τον Έλον Μασκ προς τη κυβέρνηση Μητσοτάκη! Τα Τέμπη έκαναν τη δουλειά τους από κινηματική άποψη. Αλλά –απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω– το χρίσμα ακόμη δεν έχει δοθεί από τη νέα άρχουσα ελίτ της Ουάσινγκτον, δηλαδή από τους ψηφιακούς μεγαλο-καπιταλιστές και τους χρηματιστές της Γουόλ Στριτ. Είναι όλοι σε αναμονή του tweet.

Φαντάζεστε τι έχει να γίνει αν βγει με ένα tweet ο Μασκ λέγοντας «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ανίκανη να διαχειριστεί και να εκσυγχρονίσει ένα υποτυπώδες και μικρό σιδηροδρομικό δίκτυο. Με ποια λογική αξιώνει να είναι κυβέρνηση μετά τη τραγωδία των Τεμπών;». Αυτό ήταν. Μητσοτάκης τέλος. Ίσως τέλος και η ΝΔ. Έτσι θα γίνει η αρχή μιας νέας μεταπολίτευσης από τα πάνω με νεο-συντηρητικά κι όχι σοσιαλιστικά-κοινωνικά, χαρακτηριστικά. Αλλαγή φρουράς, όπως το 2015. Όπως το 1974.

Ο Τζέφρι Σακς για τη γεωπολιτική της ειρήνης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η ομιλία του καθηγητή Τζέφρι Σακς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε εκδήλωση με τίτλο «Η γεωπολιτική της ειρήνης», που διοργάνωσε ο πρώην Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και νυν ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος BSW, Michael von der Schulenburg, στις 19 Φεβρουαρίου 2025.

Το βίντεο με ολόκληρη την ομιλία:
Μεταγραφή και μετάφραση της ομιλίας του:

Αυτή είναι πράγματι μια περίπλοκη και ταχέως μεταβαλλόμενη εποχή και πολύ επικίνδυνη. Χρειαζόμαστε λοιπόν πραγματικά σαφήνεια σκέψης. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτησή μας, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και σαφής μπορώ. Παρακολουθώ από πολύ κοντά τα γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Ρωσία, τα τελευταία 36 χρόνια. Ήμουν σύμβουλος της πολωνικής κυβέρνησης το 1989, του προέδρου Γκορμπατσόφ το 1990 και το 1991, του προέδρου Γέλτσιν το 1991 έως το 1993, του προέδρου Κούτσμα της Ουκρανίας το 1993, 1994.
Βοήθησα στην εισαγωγή του εσθονικού νομίσματος. Βοήθησα αρκετές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ιδίως τη Σλοβενία. Παρακολούθησα τα γεγονότα από πολύ κοντά επί 36 χρόνια. Μετά το Maidan [σ.τ.μ. ουκρανικές διαδηλώσεις 2013], μου ζητήθηκε από τη νέα κυβέρνηση να έρθω στο Κίεβο και με ξενάγησαν στο Maidan και έμαθα πολλά πράγματα από πρώτο χέρι. Είμαι σε επαφή με τους Ρώσους ηγέτες για περισσότερα από 30 χρόνια.
Γνωρίζω την αμερικανική πολιτική ηγεσία από κοντά. Ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών ήταν ο καθηγητής μου στα μακροοικονομικά πριν από 51 χρόνια. Ορίστε για να σας δώσω μια ιδέα. Έτσι, ήμασταν πολύ στενοί φίλοι για μισό αιώνα. Γνωρίζω όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Ο Τζέφρι Σακς για τη γεωπολιτική της ειρήνης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η ομιλία του καθηγητή Τζέφρι Σακς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε εκδήλωση με τίτλο «Η γεωπολιτική της ειρήνης», που διοργάνωσε ο πρώην Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και νυν ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος BSW, Michael von der Schulenburg, στις 19 Φεβρουαρίου 2025.

Το βίντεο με ολόκληρη την ομιλία:

Μεταγραφή και μετάφραση της ομιλίας του:

Αυτή είναι πράγματι μια περίπλοκη και ταχέως μεταβαλλόμενη εποχή και πολύ επικίνδυνη. Χρειαζόμαστε λοιπόν πραγματικά σαφήνεια σκέψης. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτησή μας, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και σαφής μπορώ. Παρακολουθώ από πολύ κοντά τα γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Ρωσία, τα τελευταία 36 χρόνια. Ήμουν σύμβουλος της πολωνικής κυβέρνησης το 1989, του προέδρου Γκορμπατσόφ το 1990 και το 1991, του προέδρου Γέλτσιν το 1991 έως το 1993, του προέδρου Κούτσμα της Ουκρανίας το 1993, 1994.
Βοήθησα στην εισαγωγή του εσθονικού νομίσματος. Βοήθησα αρκετές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ιδίως τη Σλοβενία. Παρακολούθησα τα γεγονότα από πολύ κοντά επί 36 χρόνια. Μετά το Maidan [σ.τ.μ. ουκρανικές διαδηλώσεις 2013], μου ζητήθηκε από τη νέα κυβέρνηση να έρθω στο Κίεβο και με ξενάγησαν στο Maidan και έμαθα πολλά πράγματα από πρώτο χέρι. Είμαι σε επαφή με τους Ρώσους ηγέτες για περισσότερα από 30 χρόνια.

Γνωρίζω την αμερικανική πολιτική ηγεσία από κοντά. Ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών ήταν ο καθηγητής μου στα μακροοικονομικά πριν από 51 χρόνια. Ορίστε για να σας δώσω μια ιδέα. Έτσι, ήμασταν πολύ στενοί φίλοι για μισό αιώνα. Γνωρίζω όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Θέλω να τα πω αυτά, γιατί αυτό που θέλω να εξηγήσω από τη δική μου οπτική γωνία, δεν είναι από δεύτερο χέρι. Δεν είναι ιδεολογία. Είναι αυτό που είδα με τα μάτια μου και έζησα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Με την κατανόηση των γεγονότων που έχουν συμβεί στην Ευρώπη σε πολλά πλαίσια, και θα συμπεριλάβω όχι μόνο την κρίση στην Ουκρανία, αλλά και τη Σερβία το 1999, τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του Ιράκ, της Συρίας, τους πολέμους στην Αφρική, συμπεριλαμβανομένου του Σουδάν, της Σομαλίας, της Λιβύης. Αυτά είναι σε πολύ σημαντικό βαθμό, που θα σας εξέπλητταν, ίσως, και θα καταγγέλλονταν για αυτά που θα πω.

Στην - εντελώς - ΛΑΘΟΣ πλευρά της Ιστορίας!

Του Θανάση Κ. 

Η Πολιτική της Δύσης τα τελευταία τρία χρόνια ήδη ανατρέπεται...

Δεν "αναθεωρείται" απλώς. Ανατρέπεται! 

Αποδεικνύεται πλέον ότι ΔΕΝ ήταν ούτε "Δυτική", ούτε καν "Πολιτική"...

Και επιβεβαιώνεται το παλιό εκείνο: "Για χρόνια δεν συνέβαινε τίποτα" και ξαφνικά "μέσα σε μέρες, συμβαίνουν... χρόνια"!

-- Η Ρωσία και οι ΗΠΑ συζητάνε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, το πώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία και πώς θα ρυθμιστούν οι μεταξύ τους σχέσεις στην μετά τον Πόλεμο εποχή...

-- Η Ευρώπη, η οποία συμμετείχε στην στήριξη της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή αυτού του Πολέμου, ΔΕΝ συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για τη λήξη του. 

-- Η ίδια η Ουκρανία, επίσης ΔΕΝ συμμετέχει, στις διαπραγματεύσεις που αφορούν πρωτίστως την ύπαρξή της. 

-- Ο Ζελένσκι απο-νομομιμοποιείται πια ως ο ηγέτης που θα υπογράψει την συνθηκολόγηση της Ουκρανίας! Τον είχε ήδη απο-νομιμοποιήσει η Μόσχα - από τη στιγμή που έληξε η Προεδρική θητεία του - τώρα τον απονομιμοποιεί και η ίδια η Ουάσιγκτον! 

Πολύ πιο χοντρά: Ο Πρόεδρος Τράμπ τον αποκάλεσε "δικτάτορα", προσθέτοντας ότι ελάχιστοι Ουκρανοί τον στηρίζουν πια...

 

*  Το πώς ακριβώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία ακόμα δεν είναι σαφές. 

Νίκος Σίμος: " Ο Τραμπ θα φέρει πιο κοντά τη σύγκρουση, σε έναν πλανήτη ζούγκλα "

Ο γρίφος της Ουκρανίας δεν είναι καθόλου εύκολο να λυθεί. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα προσπαθήσει να επιτύχει μια επιχειρηματική συμφωνία, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα εταιρειών που έχουν συμφωνήσει με τον Ζελένσκι εκχώρηση εδαφών που κρύβουν πολύτιμες γαίες και από την άλλη ο πρόεδρος Πούτιν έχει να προασπιστεί την υστεροφημία του. 

Ο Νίκος Σίμος ,μιλά για όσα διαδραματίζονται στην υπόθεση της Ουκρανίας, κόντρα σε όσους πιστεύουν πως ο «τυφώνας» Τραμπ ,μπορεί εύκολα να εξασφαλίσει το τέλος του πολέμου.

Ο Νίκος Σίμος «φωτίζει» τις σκοτεινές πλευρές Τραμπ ,τις οποίες αρκετοί ,αυτή την πρώτη περίοδο της εξουσίας τους, δεν θέλουν να τις βλέπουν.

«Ο Ντόναλντ Τραμπ ξέρει να πουλά ως κονφερασιέ την επίφαση ή την ελπίδα ,αλλά τα δύσκολα μόλις τώρα αρχίζουν», λέει.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η εκδίκηση της ιστορίας

17/02/2025

EPA/Sean Gallup / POOL

ΤΡΑΥΛΟΣ-TΖΑΝΕΤΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Οι καταιγιστικές εξελίξεις που τέθηκαν σε κίνηση μετά την εγκατάσταση του Τραμπ στον Λευκό Οίκο προκαλούν τεκτονικές αναταράξεις στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Ήδη από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, άρχισε να κλονίζεται η κυρίαρχη θέση του αμερικανοκρατούμενου-δημοκρατικού καπιταλισμού και να αναδύεται ένα πολυπολικό μοντέλο οργάνωσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.

Η έκρηξη του ρωσοουκρανικού πολέμου απετέλεσε την εμπόλεμη έκφραση του ενεργειακού ανταγωνισμού μεταξύ “συλλογικής Δύσης” και Ρωσίας με άμεσο στόχο τον ενεργειακό πλούτο του Ντονμπάς, αλλά και το βλέμμα των θερμοκέφαλων στραμμένο στον τεράστιο πλούτο της Σιβηρίας. Το “ανατρεπτικό πρόγραμμα Τραμπ” οδηγεί τον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό σε αχαρτογράφητα νερά, ιδίως στο κρίσιμο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό επίπεδο, πολλώ μάλλον όταν, ενώ ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος φαίνεται να πνέει τα λοίσθια, το μεσανατολικό μέτωπο εμφανίζει μεγάλη αστάθεια, χωρίς να αποκλείεται μια νέα ανάφλεξη στο Ιράν μέσω στόχευσης από το Ισραήλ.

Ωστόσο, το νέο χαρακτηριστικό του ανα-συσχετισμού των ανταγωνιστικών ενδοκαπιταλιστικών δυνάμεων είναι η πρωτόγνωρη “εμφύλια διαμάχη” στο στρατόπεδο του δημοκρατικού καπιταλισμού μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Τούτο δε καθώς, η ΕΕ προσκολλημένη άβουλα και άκριτα στο – κυριαρχούμενο από την πολιτική του, εκφραζόμενου από τους δημοκρατικούς, βαθέως αμερικανικού κράτους, τόσο σε οικονομικο-πολιτικό και γεωπολιτικό, όσο και σε πολιτικοϊδεολογικό επίπεδο – βρίσκεται ξαφνικά να μετεωρίζεται σε ιστορικό κενό.

Οι Ευρωπαίοι υπηρέτες των ΗΠΑ, σήκωσαν μπαϊράκι κατά των ΗΠΑ!

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη 

Επειδή η υποκρισία και η βρωμιά έχει φτάσει στο απροχώρητο, ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Πρώτον, οι Ευρωπαίοι ηγέτες που μαζεύτηκαν προχτές και χειροκροτούσαν τον Ζελένσκι, όπως οι Αμερικανοι γερουσιαστές τον Νετανιάου, ενώ έβγαζαν άναρθρες κραυγές κατά του Τράμπ και της αμερικανικής πολιτικής, θα έπρεπε να κρύβονται από ντροπή και φόβο μη και τους πάρουν με τις πέτρες οι Ευρωπαίοι πολίτες, που έχουν ακόμα λίγο κουκούτσι μυαλό, γιατί αυτοί οι ηγέτες είναι οι ίδιοι που πληρώνονταν εδώ και χρόνια από τα αμερικανικά ταμεία για να εφαρμόσουν την αμερικάνικη αντιρωσσική πολιτική, με αποτέλεσμα:

1. Να επεκτείνεται το ΝΑΤΟ πρός τα σύνορα της Ρωσσίας υπό τις διαμαρτυρίες και τα διαβήματα και τις προειδοποιήσεις της Μόσχας, για παραβίαση των συμφωνιών και με τον Γκορμπατσώφ και με τον Πούτιν στο Μινσκ. Μέχρι τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για μη εγκατάσταση πυραύλων στην Ουκρανία πολύ πριν την τελική εισβολή.

2. Η αντιμετώπιση και από τις ΗΠΑ και από τους Ευρωπαίους ηγέτες διαδόχους της Μέρκελ (η οποία δεν παρέβη τις συμφωνίες) και από τους χρηματοδοτούμενους εγκάθετους της Ανατολικής Ευρώπης, υπό τις αντιρρήσεις μόνο του Μακρόν και του Όρμπαν, ήταν περιφρονητική και σαρκαστική, στίς προειδοποιήσεις της Μόσχας, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ και οι συμμετέχοντας στήν πολεμική μηχανή Βρετανοί, ήξεραν, ότι η Ρωσσία ήταν σε κακή στρατιωτική και οικονομική κατάσταση.

Μεγάλη αναταραχή υπέροχη κατάσταση

Του Νίκου Ιγγλέση

16/02/2025

Όσα συνέβησαν, μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών ηγετών, στη λεγόμενη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια (MSC) μας θύμισε την ιστορική ρήση του κομμουνιστή ηγέτη της Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση». Πράγματι, από τις δηλώσεις των διαφόρων ιθυνόντων φαίνεται ότι κυριαρχεί πολύ μεγάλη αναταραχή στις ευρωατλαντικές σχέσεις.

Δεν είναι μόνον το μέλλον της Ουκρανίας που, όπως φαίνεται, θα αποφασιστεί σε συνομιλίες μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, χωρίς τη συμμετοχή των Ευρωπαίων, δεν είναι μόνο η αμερικανική απαίτηση για αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών των στο 5% του ΑΕΠ, δεν είναι μόνο ο οικονομικός πόλεμος μέσω των δασμών. Διαπιστώνεται απ’ όλες τις πλευρές ότι οι ΗΠΑ εκφράζουν πλέον μια νέα κοσμοθεωρία, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο γερμανός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με την περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου» όπου είχαμε την αντιπαράθεση μεταξύ δύο κοσμοθεωριών, του δυτικού καπιταλισμού και του σοβιετικού σοσιαλισμού.

Σήμερα, έχουμε την αντιπαράθεση των ευρωλάγνων της Γηραιάς Ηπείρου με τους αντι-παγκοσμιοποιητές της Αμερικής. Θυμίζουμε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο είχε πει παλαιότερα ότι «Η ΕΕ είναι το εργαστήρι της παγκοσμιοποίησης». Ένα εργαστήρι που επεξεργάζεται, εδώ και τριάντα χρόνια, την κατάργηση των συνόρων, την ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων με την εξάλειψη των δασμών, την ελεύθερη κυκλοφορία και εγκατάσταση των ανθρώπων (μετανάστευση), τη μεταβίβαση εξουσιών από τις επιμέρους κυβερνήσεις στην Κομισιόν, την αντικατάσταση των εθνικών νομισμάτων από το ευρώ και γενικότερα την ομογενοποίηση των ευρωπαϊκών λαών με την απάλειψη των εθνικών ταυτοτήτων.

Τραμπ- Πουτιν εφτυσαν Ζελενσκι και Ευρωπαιους

Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Η επισημη ανακοινωση του Τραμπ δια του Λευκου Οικου:

"Μόλις είχα μια μακρά και πολύ παραγωγική τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Συζητήσαμε για την Ουκρανία, την Μέση Ανατολή, την ενέργεια, την τεχνητή νοημοσύνη, τον αντίκτυπο του δολαρίου και διάφορα άλλα θέματα.

Αναλογιστήκαμε και οι δύο τη μεγάλη ιστορία των εθνών μας και το γεγονός ότι πολεμήσαμε τόσο επιτυχημένα μαζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενθυμούμενοι ότι η Ρωσία έχασε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους και χάσαμε και εμείς πάρα πολλούς επίσης!

Καθένας από εμάς μίλησε για τα δυνατά σημεία των χωρών μας και τα τεράστια οφέλη που θα παίρναμε μια μέρα από τη συνεργασία μας.

Αλλά πρώτα, όπως συμφωνήσαμε και οι δύο, θέλουμε να σταματήσουμε τους εκατομμύρια θανάτους στον πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας/Ουκρανίας.

Ο Πρόεδρος Πούτιν χρησιμοποίησε ακόμη και το σλόγκαν της προεκλογικής μου εκστρατείας, «ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ».

ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ ΝΕΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΗΝ ...ΑΦΡΙΚΗ!

Η χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου,  στο σύνολό τους, υποφέρουν στην μετα-αποικιακή τους περίοδο από: 

🔺️Έλλειμμα επενδύσεων σε κρίσιμους τομείς των οικονομιών τους (υποδομές,  ενέργεια, γεωργία, διοίκηση και βελτίωση των δεξιοτήτων του νεανικού ανθρώπινου δυναμικού τους)

🔺️Πολιτική αστάθεια και μεγάλη αντιστοιχη αστάθεια των τοπικών νομισμάτων

🔺️Υπερδανεισμό και μεγάλη εξάρτηση από το δολάριο, με το οποίο έχουν συναφθει τα σχετικά δάνεια, κυρίως με το ΔΝΤ.

  

Για να επιλυθεί το πρόβλημα,  ή Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (AfDB) ανακοίνωσε προχθές την έκδοση ενός νέου παν-Αφρικανικού νομίσματος. Σύμφωνα με το σχέδιο της AfDB, οι χώρες θα συγκεντρώσουν ένα προσυμφωνημένο ποσό των αποδεδειγμένων  ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ κρίσιμων ορυκτών τους, όπως  ο χαλκός,  το κοβάλτιο, το αντιμόινο, το λίθιο κλπ, επιτρέποντας τη μετατροπή των τοπικών νομισμάτων σε μια συμφωνημένη ισοτιμία με το κοινό νόμισμα, που θα αντικρίζεται με την αξία των μετάλλων.

Το σχεδιο στοχεύει να αξιοποιήσει τα τεράστια κρίσιμα ορυκτά της Αφρικής και να αυξήσει, σε πρώτη  φάση, τις ενεργειακές επενδύσεις στην Αφρική. 

Η έναρξη λειτουργίας του κοινού νομίσματος ΑUA αναμένεται να μειώσει το κόστος κεφαλαίου για έργα παραγωγής και διανομής καθαρής ενέργειας με ΕΝΔΟΓΕΝΕΙΣ πορους και να ενισχύσει τη θέση της Αφρικής στις παγκόσμιες αγορές πόρων

Η ιδέα για τον νέο μηχανισμό χρηματοδότησης ξεκίνησε αρχικά από την ανάγκη για ένα τρόπο αξιοποίησης των τεράστιων κεφαλαίων ζωτικής σημασίας, των ορυκτών της Αφρικής.

Παρά το γεγονός ότι η Αφρική κατέχει περίπου το 30% των κρίσιμων αποθεμάτων ορυκτών που πατιούνται για τις ΑΠΕ, η περιοχή των 54 κρατών προσελκύει μόνο το 3% των παγκόσμιων ενεργειακών επενδύσεων ετησίως, με μόλις 2%, (ή 40 δισεκατομμύρια δολάρια), να κατευθύνονται σε πράσινες επενδύσεις πέρυσι, σύμφωνα με την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης.

Για να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα και να ενισχύσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η Αφρική πρέπει να διπλασιάσει τις επενδύσεις της σε καθαρή ενέργεια με 200 δισεκατομμύρια δολάρια κατά μέσο όρο ετησίως, ανέφερε το Reuters .