Οι φρεγάτες Belharra, η συμμαχία με τη Γαλλία και οι τρικλοποδιές ΗΠΑ-Γερμανίας

Του Χρήστου Πουγκιάλη, πρωτοδημοσεύτηκε στο slpress.gr

Μέχρι τις τελευταίες ημέρες η Ελλάδα ετοιμαζόταν να υπογράψει συμφωνία με την Γαλλία για την προμήθεια δύο φρεγατών τύπου Belharra, με δικαίωμα επιλογής για ναυπήγηση άλλων δύο όμοιων στην Ελλάδα. Οι φρεγάτες αυτές είναι κορυφαίας επιχειρησιακής τεχνολογίας. Κανένα σημερινό τουρκικό πλοίο ή σχεδιαζόμενο να κατασκευαστεί δεν φτάνει τις δυνατότητες της Belhαrra. Μεταξύ των ανώτερων συστημάτων που διαθέτει περιλαμβάνονται και οι πύραυλοι SCALP Naval με εμβέλεια πλέον των 1000 χλμ. Ένα πλοίο από το Ιόνιο μπορεί να πλήξει την Άγκυρα ή και την αεροπορική βάση της Τουρκίας Αλ Ουατίγια στη Λιβύη!

Είναι τέτοια η επιχειρησιακή ανωτερότητα των εν λόγω φρεγατών, ώστε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι θα προσέδιδαν ανάλογη επιχειρησιακή ανωτερότητα με εκείνη που προσέδωσε στον στόλο μας το θρυλικό “θωρηκτό Αβέρωφ” κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Πρόκειται για πλοία με ικανότητες να κυριαρχήσουν στον θαλάσσιο αγώνα της Ανατολικής Μεσογείου, περιλαμβανομένης της Κύπρου. Βεβαίως αμφιβάλουμε αν το πολιτικό σύστημα επιθυμεί να υπερασπισθεί την Κύπρο, πέραν των λόγων.

Όταν το 1911 η Ελλάδα παρέλαβε το θωρακισμένο καταδρομικό πλοίο “Γεώργιος Αβέρωφ”, αυτό ήταν το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο και βεβαίως στο Αιγαίο. Το πλοίο κόστισε πολύ ακριβά στο κράτος, αλλά το κράτος κέρδισε πολύ περισσότερα από αυτό. Η ανώτερη ταχύτητά του και το μέγιστο του βεληνεκούς των πυροβόλων του αποτελούσαν τον τρόμο των πολεμικών πλοίων του οθωμανικού στόλου.

Τα στοιχεία αυτά αξιοποιήθηκαν ιδανικά από το ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, με αποτέλεσμα την μεγάλη συμβολή του πλοίου στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους και στην απελευθέρωση των νήσων του Βορείου Αιγαίου από τους Τούρκους. Χάρη στις επιτυχίες αυτές, τόσο το πλοίο όσο και ο Κουντουριώτης αναδείχθηκαν σε θρύλους.

Η “διμερής αμυντική συμφωνία” με Γαλλία

Πέραν της μεγάλης ευκαιρίας να αποκτήσει η Ελλάδα τέτοιες φρεγάτες, μαζί με την συμφωνία για την αγορά τους, η Γαλλία αντιμετώπιζε θετικά την επιθυμία της Ελλάδας να υπογράψουν και διμερή αμυντική συμφωνία. Η συμφωνία θα περιλάμβανε τη μεταστάθμευση μαχητικών αεροσκαφών Rafale και την αποστολή μιας ή δύο γαλλικών φρεγατών τύπου Fremm στο Αιγαίο.

Τουρκική σημαία στη Μύκονο! – Πρόσχημα η κακοκαιρία

Πουγκιάλης Χρήστος

Υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας και ανυπόστατη από μετεωρολογικής πλευράς, είναι η απόδοση στον δυσμενή καιρό της παράδοξης εμφάνισης τουρκικών αλιευτικών στην περιοχή Πάρου, Μυκόνου και Αγαθονησίου. Η εμφάνιση αυτή πρωτοδημοσιεύθηκε από το Σάββατο 10 Ιουλίου 2020 το απόγευμα από την ηλεκτρονική εφημερίδα logotypos.gr της Σύρου. Η εφημερίδα είχε επισημάνει ότι τα αλιευτικά «παραμένουν στις θέσεις τους παρότι η θάλασσα αυτή τη στιγμή είναι κάλμα και δεν υπάρχει πρόβλημα στον διάπλου τους προς Τουρκία».

Εν τούτοις η δικαιολογία που δόθηκε στις 12 Ιουλίου επισήμως από το Λιμενικό Σώμα, είναι ότι: «…λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών αναγκάστηκαν να προστατευθούν από τον καιρό, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Τα εν λόγω σκάφη κινούνται με πολύ μικρή ταχύτητα και μόλις βελτιωθούν οι καιρικές συνθήκες θα κατευθυνθούν στον τελικό προορισμό τους, που είναι τα έναντι τουρκικά παράλια. Κατά συνέπεια, δεν τίθεται κανένα θέμα αλίευσης από τουρκικά αλιευτικά σκάφη, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων».

Δυσμενείς καιρικές συνθήκες για την θάλασσα θεωρούνται οι καταιγίδες, η ομίχλη και οι θυελλώδεις άνεμοι που προκαλούν τρικυμιώδη θάλασσα. Θέμα ομίχλης, ή καταιγίδων δεν υφίστατο για τις ημέρες αυτές. Επομένως στη συνέχεια θα εξετάσουμε τα επιστημονικά μετεωρολογικά στοιχεία ανέμου. Όπως θα δούμε δεν υπήρχαν θυελλώδεις άνεμοι, δηλαδή οκτώ μποφόρ ή περισσότερο, οι οποίοι ενδεχομένως θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν «δυσμενείς καιρικές συνθήκες».

Η αλήθεια για την κατάσταση του ανέμου

Το Σάββατο το απόγευμα που έγινε ή πρώτη δημοσίευση αυτής της εισβολής ο μέσος άνεμος στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και Ικάριο πέλαγος ήταν Βόρειος και δεν υπερέβαινε τα έξι μποφόρ (ασθενώς πορτοκαλί) όπως φαίνεται στον χάρτη της εικόνας που ακολουθεί (που αναπαριστά τον άνεμο στις 18.00 τοπική ώρα (15.00 UTC) βάσει του προγνωστικού μοντέλου GFS). Από την μελέτη μας προέκυψε ότι ο άνεμος δεν διέφερε ουσιαστικά κατά την διάρκεια της υπόλοιπης ημέρας.

Στη συνέχεια καθ’ όλη τη διάρκεια της Κυριακής και της Δευτέρας η ένταση του Βορείου ανέμου της περιοχής αυτής κυμαινόταν από πέντε έως έξι και τοπικά εφτά μποφόρ (αντιστοίχως κίτρινο - ασθενώς πορτοκαλί – πορτοκαλί). Στην δεύτερη εικόνα  παραθέτουμε τον αντίστοιχο χάρτη της Δευτέρας ώρας 18.00 τοπική (15.00 UTC), που παριστάνει την εικόνα του εντονότερου πρόσκαιρου ανέμου των τριών ημερών, που αμέσως μετά εξασθένησε.

Από τον κατευνασμό στην υποταγή – Το τηλεφώνημα και τα τεκμήρια

Πουγκιάλης Χρήστος

Για να αποδεχθεί ο Ερντογάν την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Έλληνα πρωθυπουργό προηγήθηκαν αρκετές κινήσεις "καλής θελήσεως" της ελληνικής πλευράς. Αυτό προκύπτει από διάσπαρτα στοιχεία που έχουν έλθει στο φως της δημοσιότητας. Όλα δείχνουν ότι η επικοινωνία οργανώθηκε με παρότρυνση-μεσολάβηση δυτικών χωρών. Καλό είναι λοιπόν να συσχετίσουμε τα γεγονότα, ώστε να εκτιμήσουμε τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.

Η επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν συνδυάστηκε με τις δηλώσεις του αναπληρωτού Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, ο οποίος αναγνώρισε ως λάθος την επιλογή της Ελλάδος να ποντάρει στον στρατάρχη Χάφταρ στην Λιβύη. Τη συσχέτιση επεσήμανε ο καθηγητής Γιάννης Μάζης, σε συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό ΣΚΑΙ και ακολούθως η κατά κανόνα καλά πληροφορημένη εφημερίδα "Εστία".

Μάλιστα, ο Τούρκος Πρόεδρος είχε απαιτήσει ουσιαστικά "απολογία" από τον κ. Μητσοτάκη. Όπως είναι γνωστό, επιστρέφοντας από την διάσκεψη του Βερολίνου, είχε δηλώσει: «…θέλει να βελτιώσει τις σχέσεις μαζί μου και κάλεσε τον Χάφταρ στην Ελλάδα; Τι ανοησία… Να διορθώσει αυτό το λάθος και από εκεί και πέρα μπορούμε να συναντηθούμε μαζί του».

Όμως, πέραν του κατευνασμού του Ερντογάν, πίσω από τη "μετάνοια" της Ελλάδας για τις επαφές της με τον Λίβυο στρατάρχη, κρύβονται και οι πιέσεις συμμάχων-πατρόνων της χώρας μας, επειδή δεν τους αρέσει η σχέση του Χάφταρ με τη Ρωσία. Αυτό φάνηκε μια εβδομάδα πριν το τηλεφώνημα, όταν ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου του ΝΑΤΟ Παναγιώτης Θεοδωρακίδης είχε αποκαλύψει: «Τηλεφωνεί ο Χάφταρ και το επιτελείο του και δεν σηκώνουν τηλέφωνο»! Όμως αυτή η σκαιά συμπεριφορά της Ελλάδος αποτελεί όνειδος για την υπόληψη και την αξιοπιστία της χώρας μας.

Μηνύματα "καλής θελήσεως"

Επιπλέον, λευκή σημαία στην τουρκική πολιορκία είχε σηκώσει και ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, την παραμονή της τηλεφωνικής επικοινωνίας, διοχετεύοντας το εξής μέρος συνέντευξής του, που ήταν εν αναμονή μετάδοσης: «Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού…».