Η Ελλάδα σε καθεστώς «φινλανδοποίησης», απέναντι στην Τουρκία.

Η Τουρκια ματαιωσε την ηλεκτρικη διασυνδεση Ελλαδας- Κυπρου...

Via Λάμπρος Τζούμης :

"Η Ελλάδα σε καθεστώς «φινλανδοποίησης», απέναντι στην Τουρκία.

Σε πάγωμα των ερευνητικών εργασιών που σχετίζονται με την οριστικοποίηση της όδευσης της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας Κύπρου, προχώρησε η ελληνική πλευρά.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», ο ΑΔΜΗΕ σταμάτησε τις πληρωμές προς τη γαλλική Nexans η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή και την πόντιση του καλωδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης - Κύπρου, λόγω της "παρατεταμένης αβεβαιότητας στο έργο".

Το ιταλικό πλοίο που πραγματοποιούσε τις έρευνες, απέπλευσε από την Κρήτη με προορισμό τη βάση του στη Μεσίνα της Ιταλίας.

Να επισημάνουμε ότι στις αρχές Φεβρουαρίου η Τουρκία είχε στείλει κορβέτα σε απόσταση 7 ναυτικών μιλίων βόρεια της Κρήτης στο ύψος του Αγίου Νικολάου η οποία παρακολουθούσε τις εργασίες που λάμβαναν χώρα από το ιταλικό ερευνητικό πλοίο στο πλαίσιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου. Μέσω ασυρμάτου, με ηχογραφημένο μήνυμα είχε αναφέρει ότι το ερευνητικό σκάφος βρίσκονταν σε περιοχή εκτός ελληνικής δικαιοδοσίας.

«Φινλανδοποίηση» : Ο υποτιμητικός αυτός όρος της διεθνούς πολιτικής αναφέρεται στη στάση της Φινλανδίας μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου απέναντι στη Σοβιετική Ένωση και τη συστηματική αποφυγή κάθε αφορμής που θα ήταν αντίθετη με τις επιταγές των Σοβιετικών υπό τον φόβο πιθανής σύρραξης."


Το εργο παγωσε μετα απο τις απειλες της Τουρκιας απεναντι σε μια ελληνοφωνη δειλη κυβερνηση, που εχει καταστησει τη χωρα επαρχια της Τουρκιας και περιγελω της διεθνους κοινοτητος.

Και οι Ελληνες περι αλλα τυρβαζουν. Στα παλια τους τα παπουτσια η χωρα. Η καθημερινουλα τους να ειναι καλα κι ολα τ αλλα γαια πυρι μιχθήτω.

__________

Η «Φινλανδοποίηση» έχει επικρατήσει να περιγράφει την ειδική σχέση μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης στη μεταπολεμική περίοδο του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί, η πρώτη, χωρίς την στρατιωτική παρέμβαση της δεύτερης, απώλεσε ενσυνειδήτως μέρος κυριαρχικών δικαιωμάτων με σκοπό την αποτροπή μιας καινούργιας ένοπλης εισβολής (οι δύο χώρες βρίσκονταν σε εχθροπραξίες από το 1939 έως 1943).

ΦΕΚ - Τουρκική Γλώσσα:Η διδασκαλία της Τουρκικής Γλώσσας στα Ελληνικά Γυμνάσια

  

  του Γιάννη Τσιανάκα

«Όταν το διάβασα κάπου είπα: υπερβολές. 

Αποκλείεται προφανώς αναφέρεται μόνον στην Θράκη, και θα πρέπει να διορθώσουν τα σχόλιά τους...

Και για να είμαι 100% σίγουρος, παρήγγειλα το πρωτότυπο από το Εθνικό Τυπογραφείο (Μπορείτε να το λάβετε κι εσείς, τηλεφωνικά, ή Fax κ.τ.λ. για να διαπιστώσετε κι εσείς του λόγου το αληθές. 

Θα σας έλθει το πλήρες φύλλο, 20 σελίδες, περίπου 7 Ευρώ, με αντικαταβολή.)

 

Το διάβασα πολύ προσεκτικά. Πουθενά δεν αναφέρεται η εφαρμογή της αποφάσεως αυτής σε κάποια περιοχή ή νομό. 

Είναι Πανελλαδική, και ισχύει από τον προηγούμενο χρόνο (!!!) 

Από της δημοσιεύσεως στην Εφημερίδα. της Κυβερνήσεως.

Ούτε αναφέρεται ότι η εκμάθηση της Τουρκικής θα είναι προαιρετική. (Παρακαλώ πάρτε και διαβάστε το πλήρες ΦΕΚ) 

Τα ΜΜΕ σιωπούν. 

Όλα τα κόμματα της παρούσας Βουλής το αποσιωπούν.

Όλοι οι δημοσιογράφοι αποφεύγουν κάθε αναφορά... 

ΓΙΑΤΙ;

Σας φαίνεται ασήμαντο το ότι σε 15-20 χρόνια όλα τα Ελληνόπουλα δεν θα μπορούν να περάσουν στο λύκειο αν δεν γνωρίζουν καλά την Τουρκική;

Οι Τούρκοι καταργούν την ελληνική ΑΟΖ – Μετά την Κάσο η Κρήτη

13/02/2025

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Μπορεί η Τουρκία να έχει στρέψει την προσοχή της προς νοτιοανατολικά, όπου προσπαθεί να εδραιώσει την παρουσία της, να μετατρέψει τη Συρία σε προτεκτοράτο της και να εξαλείψει το πρόπλασμα κουρδικού κράτους, αλλά δεν ξεχνάει κάθε τόσο να μας υπενθυμίζει εμπράκτως πως οι επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας είναι σταθερά στο τραπέζι. Τα περιστατικά στην Κάσο και τώρα στην Κρήτη –με την παρενόχληση του ερευνητικού σκάφους που χαρτογραφεί τον βυθό για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο– μιλάνε από μόνα τους.

Από τη στιγμή που η Αθήνα υποχώρησε προ μηνών στην τουρκική πίεση και άναψε το πράσινο φως στο ιταλικό ερευνητικό σκάφος να ζητήσει άδεια από την Τουρκία για να διεξάγει τις εργασίες του στα επτά μίλια έξω από την Κάσο, τί περιμέναμε; Πολύ δικαιολογημένα, η Άγκυρα διάβασε εκείνη την ελληνική υποχώρηση σαν έμμεση νομιμοποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο επιχειρεί να ακυρώσει την ελληνική ΑΟΖ της Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου και της Ρόδου. Και βεβαίως δεν χάνει ευκαιρία να παρενοχλεί με πολεμικά πλοία το ερευνητικό σκάφος, όποτε εξέρχεται των ελληνικών χωρικών υδάτων. Κι όλα αυτά σε περιοχή οριοθετημένης με διεθνή συμφωνία (με την Αίγυπτο) ελληνικής ΑΟΖ όχι σε περιοχή δυνάμει ΑΟΖ.

Η Τουρκία, λοιπόν, όχι απλώς έχει εντείνει την επεκτατική πίεση που παραδοσιακά ασκεί στον Ελληνισμό, αλλά έχει “ανεβεί πίστα”. Για την ακρίβεια, ο επεκτατισμός της έχει πραγματοποιήσει ποιοτικό άλμα κατά τρόπο που μπορεί να εκληφθεί ως προετοιμασία του εδάφους για δημιουργία τετελεσμένου, όταν θα δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Και βεβαίως, η Αθήνα τροφοδοτεί τον τουρκικό επεκτατισμό, όσο προσπαθεί να εξαγοράσει με φαινομενικά ανώδυνες υποχωρήσεις το κλίμα “ήρεμων υδάτων”.

Συρία: Τουρκικός αναθεωρητισμός στη Συνθήκη Λωζάννης

Με την Συνθήκη της Άγκυρας του 1921, η οποία διευθετήθηκε μεταξύ της Γαλλίας και της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, που δημιούργησε ο Κεμάλ μετά την πτώση του Σουλτάνου και της Συνθήκης των Σεβρών, οριοθετήθηκαν τα νότια σύνορα της Τουρκίας. Η Γαλλία παρέδωσε μεγάλο μέρος της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκίας και σε αντάλλαγμα ο Κεμάλ αναγνώρισε ότι η νέα δημοκρατία δεν θα είχε άλλες διεκδικήσεις επί της πρώην οθωμανικής επικράτειας.

Η λεπτομερής περιγραφή του ορίου ακολουθεί ουσιαστικά τη διαδρομή του ημιτελούς ακόμη σιδηροδρόμου Βερολίνου-Βαγδάτης μεταξύ Χαλεπίου και Μοσούλης, ένα μεγαλεπίβολο γερμανο-τουρκικό σχέδιο που ήταν μία και από τις αιτίες που πυροδότησαν τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ουσιαστικά η μονομερής αυτή συνθήκη ειρήνης μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας έβαλε τα όρια επιρροής της τότε αποικιακής Γαλλίας στην περιοχή, παρ’ όλο που δεν αναγνωρίστηκε ή επικυρώθηκε ως διεθνής από κανένα κράτος της τότε Αντάντ. Με την συνομολόγηση και υπογραφή της συνθήκης αυτής επήλθε ανατροπή της Συνθήκης των Σεβρών, με υπαίτιο την Γαλλία και όχι ο Κεμάλ Ατατούρκ, όπως εσφαλμένα πιστεύουμε εδώ.

Η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 που ακολούθησε την Μικρασιατική Καταστροφή, ουσιαστικά επικύρωσε αυτήν την Συνθήκη του 21, επεκτείνοντας όμως στα όρια εφαρμογής της τον μηδενισμό των απαιτήσεων της Άγκυρας σε όλες τις κτήσεις της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Αφρική, στην Μέση Ανατολή, την Κύπρο και τα Βαλκάνια.

Για τον επεκτατισμό και για τα ατιμώρητα εγκλήματα

Θεοφάνης Μαλκίδης

«Όλα τα κράτη έχουν ιστορία,

 η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο». 

Νεοκλής Σαρρής

Είναι γεγονός πως όσοι προσπάθησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα να αποκοιμίσουν τον Ελληνισμό, αλλά και τη Δύση για τις «καλές προθέσεις» της Τουρκίας, ήρθε με άγριο τρόπο το χάραμα της 8ης Δεκεμβρίου στη Δαμασκό και (υποθέτω ότι ) ξύπνησαν για τα καλά!

Προφανώς η προσπάθεια αυτή είχε ως στόχευση την καλή έξωθεν μαρτυρία της Τουρκίας προκειμένου να αποκομίσει νέα οφέλη από την ταραγμένη Μέση Ανατολή. Η κίνηση όμως αυτή κατέρρευσε στα εξ ΄ων συνετέθη, μπροστά στην εγκληματική δράση (και στη Συρία) της ομάδας του Ερντογάν, των Κεμαλικών, των Ες Ες Γκρίζων Λύκων και των συν αυτώ.

Υπάρχει όμως ένα σημαντικό ζήτημα, καθοριστικό θα λέγαμε για την απεικόνιση της πραγματικότητας: όσοι κατηγορούν τη Γερμανία για την Ναζιστική της περίοδο και για τα εγκλήματά της «ξεχνούν» να αναφερθούν στους αιώνες εγκλημάτων του οθωμανικού κράτους, το οποίο τα τελευταία εκατό χρόνια έχει αντικατασταθεί από την Τουρκική «Δημοκρατία», η οποία συνεχίζει αχαλίνωτη την ίδια τακτική:

-Γενοκτονία ενός εκατομμυρίου Ελλήνων, ενάμιση εκατομμυρίου Αρμενίων, μισού εκατομμυρίου Ασσυρίων και εκδίωξη όλων των διασωθέντων το 1922, το 1942, το 1955, το 1964. Ο χριστιανικός πληθυσμός της Τουρκίας στις αρχές του 1900 ήταν γύρω στο 50% και μέσα σε εκατό χρόνια το ποσοστό μειώθηκε στο 0,2% !

-Γενοκτονία ανυπολόγιστου αριθμού Κούρδων, Αράβων, Κιρκάσιων, και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων.

-Οι Αλεβίτες, που αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας, εξακολουθούν να αγνοούνται πολιτικά και πολιτισμικά, ενώ τουλάχιστον 60.000 Αλεβίτες έχουν σκοτωθεί σε σφαγές που διέπραξε το κράτος τα τελευταία εκατό χρόνια.

-Το 1939, τα εδάφη Liwa Iskenderun (Hatay) της Συρίας προσαρτήθηκαν και από τότε εφαρμόζονται οι πιο επαίσχυντες πολιτικές αφομοίωσης στον κόσμο, αφομοίωση η οποία εξελίχθηκε μετά το σεισμό του 2023 όπου εκατομμύρια αραβόφωνοι εκδιώχθηκαν και βεβαίως μετά την 8η Δεκεμβρίου του 2024 με την νέα τουρκική εισβολή στη Συρία.

-Η κατεχόμενη Κύπρος από το 1974 έγινε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα οργανωμένου εγκλήματος, πορνείας, καζίνο, ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

-Οι σημαντικότεροι διανοούμενοι και καλλιτέχνες, όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν εκτός Τουρκίας, είτε πυροβολήθηκαν, είτε σαπίζουν στις φυλακές.

-Η εγκληματική ομάδα που αυτοαποκαλείται Τουρκική «Δημοκρατία» πραγματοποίησε εισβολή στη Συρία και οι εγκληματίες που συγκεντρώθηκαν από όλο τον κόσμο εκπαιδεύτηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες του τωρινού Υπουργού Εξωτερικών. Η ευθύνη για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη Συρία βαρύνει αυτή τη «Δημοκρατία».

-Αυτή η «Δημοκρατία» σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους αφήνοντάς τους κάτω από ερείπια στον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου 2023 στην Αντιόχεια και είχε καταδικάσει τον λαό της Αντιόχειας σε πείνα, δίψα και έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος για ένα χρόνο, αρπάζοντας ταυτόχρονα τα σπίτια, τους ελαιώνες και τα χωράφια των σεισμόπληκτων!

-Αυτή η «Δημοκρατία», επέβαλλε με το δάσκαλο του Χίτλερ, τον Μουσταφά Κεμάλ τον ισχυρισμό ότι οι Τούρκοι είναι ανώτερη φυλή. Όπως αντιστοίχως οι Ναζί πίστευαν ότι ήταν νόμιμο δικαίωμά τους να σκοτώνουν, διεκδικώντας την ανωτερότητα της «γερμανικής» φυλής, πεποιθήσεις οι οποίες προκάλεσαν το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. 

  Ο τουρκικός ρατσισμός, το απαρτχάιντ της «Δημοκρατίας» επέβαλλε συνθήματα όπως «ένας Τούρκος αξίζει όσο ολόκληρος ο κόσμος», «πόσο ευτυχισμένος είναι αυτός που λέει ότι είναι Τούρκος», δημιούργησε ψευτοεπιστημονικές γλωσσικές και ιστορικές διατριβές περί τουρκικής ανωτερότητας, περί δικαιώματος να σκοτώνουν ανθρώπους και να διαπράττουν μαζικές σφαγές. Όσοι μη Τούρκοι επιβιώσουν πρέπει να είναι σκλάβοι των Τούρκων, εντός των «Συνόρων της Καρδιάς» και της «Γαλάζιας Πατρίδας»!

Το ψευδοκράτος τους και τα πλυντήρια μας

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

1. ΑΡΘΡΑ ΣΤΟΝ “Φ”#Δήμος Αμμοχώστου
2. #Επέτειος “τδβκ”
3. #Πλύση εγκεφάλου
4. #Πραγματικότητες
5. #Ψευδοκράτος

Άριστος Μιχαηλίδης

Στηριζόμενοι στο διεθνές δίκαιο πετύχαμε έναν άθλο από το 1983 μέχρι σήμερα: να μην αναγνωριστεί το ψευδοκράτος από καμιά χώρα πλην της Τουρκίας. Αλλά πετύχαμε και το χειρότερο: να το αποδεχτούμε εμείς και να μην πιστεύουμε πια ότι είναι μια παρανομία που πρέπει να αρθεί.

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Γιώργος Τασιόπουλος 

Η εξαιρετική ανάρτηση του Αθανασίου Χούπη να διαβαστεί παράλληλα με τους χάρτες που δημοσιοποιήθηκαν από την Ε Ε. και αρνείται η Τουρκία με τη στήριξη της ελληνικής διπλωματίας του ΥΠΕΞ:

https://slpress.gr/ethnika/tourkia-akiroi-oi-xartes-tis-ellinikis-aoz-pou-dimosiefse-i-komision/

Επίσης, εξαιρετικά φωτίζει ο Παντελής Σαββίδης την τραγελαφική πολιτική της ελληνικής διπλωματίας στην δική του ανάρτηση. 

Οι δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών για το διάλογο με την Τουρκία δείχνουν  κάτι περισσότερο ειλημμένες αποφάσεις που δεν οδηγούν αφελώς σε μια επικίνδυνη στρατηγική ήττας και υποχώρησης, είναι κάτι περισσότερο...

ΜΗΠΩΣ, ΣΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ;

Αθανασίου Χούπη 

Στο τέλος μιας δύσκολης μέρας, πήρε το μάτι μου, στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού διαύλου που μας κάνει τη χάρη καθημερινά, να μας ενημερώνει για τη ¨Σκέψη του Ερντογάν¨, μια κάρτα, με απόσπασμα δήλωσης ενός κυρίου, ονόματι Βίκτωρα Παπαδόπουλου. Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγραφόταν στο κάτω μέρος της οθόνης, με τη διευκρίνηση ότι ρεπορτάζ της ΕΡΤ ήταν η πηγή του αποσπάσματος. 

Πηγαίνοντας στο ΕΡΤ NEWS, λοιπόν, είδα το πλήρες ρεπορτάζ και έφριξα, στην κυριολεξία, για μια σειρά λόγων!! 

Ο πρώτος ήταν η έκδηλη προσπάθειά του εν λόγω κυρίου, φυσικά κατ΄ εντολήν του Προέδρου της Κύπρου, να αναβαθμίσει έναν «επικοινωνιακό καφέ» (¨ντιβάνι¨ στην καθομιλουμένη της Τουρκίας), σε «συζήτηση με ουσία»!!...  Έναν καφέ που συνέβαλε, τα μάλα και αποκλειστικά, στην επείγουσα και αναγκαία, για το καθεστώς της Τουρκίας, ωραιοποίηση του προφίλ του ηγέτη της. Του προσφέραμε δωρεάν, τη συγκεκριμένη υπηρεσία, λίγες ώρες μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Την ώρα που τα νέα από την Ουάσιγκτον, οι ανακοινώσεις Τραμπ, για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα αμερικανική διοίκηση, έστελναν σαφή μηνύματα στη χώρα που κατέχει το 40% της Κύπρου, εδώ και μισό αιώνα. Στη χώρα που διατηρεί στρατεύματα κατοχής στη Βόρεια Συρία, στο Βόρειο Ιράκ, στο Αρτσάχ, κατά δήλωσή του ίδιου του Ερντογάν, καθώς και μισθοφόρους του ISIS και της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Ελληνικές πληροφορίες κατά της Τουρκίας

Σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση τα εμπλεκόμενα μέρη γνωρίζουν από πριν τι επιδιώκουν και τι ελιγμούς και παραχωρήσεις μπορούν να κάνουν για να πετύχουν τον σκοπό τους. Όλοι γνωρίζουν,εκτός από την ελληνική κυβέρνηση που, καθώς δεν θέτει καμιά απαίτηση στην Τουρκία, η μόνη παραχώρηση που μπορεί να γίνει πάνω στην  εθνική κυριαρχία . Μια σοβαρή ελληνική κυβέρνηση θα έθετε τις παρακάτω οδηγίες στην Τουρκία στα πλαίσια των διμερών διαπραγματεύσεων, κάτι που θα μπορούσε να κάνει και η σημερινή δεν έπασχε από το σύνδρομο της υποτέλειας. Συγκεκριμένα:

1.  Επιστροφή της Ίμβρου και της  Τενέδου επειδή η Τουρκία ουδέποτε εφάρμοσε το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λοζάνης που προβλέπει ειδική διοικητική οργάνωση.

2.  Αποζημίωση  για τις ζημιές που υπέστη  η Ομογένεια της Κωνσταντινούπολης  από τις βιαιοπραγίες του Σεπτεμβρίου του 1955 (οι ελάχιστες αποζημιώσεις που δόθηκαν τότε φορολογήθηκαν με 100%, με συνέπεια να μη γίνει τίποτα στα χέρια των δικαιούχων).

3. Επίσημη  ακύρωση του  Τούρκο -Λιβυκού μνημονίου  που δεν έχει, εξάλλου, επικυρωθεί από τη Λιβύη.

4.  Απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων Κατοχής από την  Κύπρο  και  αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας , ως προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Άγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

5. Α πόσυρση της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου  στην ενδοχώρα της Τουρκίας γιατί αποτελεί απειλή για τα ελληνικά νησιά.

6.  Κατάργηση του  casus belli .

7. Άνοιγμα και λειτουργία της  Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

8. Επαναφορά της  Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας  στο μουσειακό καθεστώς που είχαν.

Γεωπολιτικές Ανατοποθετήσεις - Η εκλογή ΤΡΑΜΠ - Ελληνοτουρκικά

Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη συζήτηση για τους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς , στρατιωτικούς και γεωπολιτικούς ανασχηματισμούς σε συνθήκες παγκόσμιας αβεβαιότητας και μετασχηματισμών, σε ένα ασταθές υπαρξιακά μέλλον για τις κοινωνίες 

-Η Ευρώπη ανάμεσα στο δίπολο γεωστρατηγικών παικτών ισχύος, η πολυεπίπεδη κρίση της Δύσης και οι αμφιθυμίες του πολυπολικού αναδυόμενου κόσμου

- Τι σηματοδοτεί η αλλαγή διοίκησης στις ΗΠΑ και ποιες οι προεκτάσεις στα μεγάλα γεωστρατηγικά πεδία και τις μεγάλες περιφερειακές συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή , τι διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο 

- Η σύγκρουση με την Ρωσία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο στον καιρό του Τραμπ. Πώς οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να κατοχυρώσουν θεσμικά ό,τι κέρδισαν μέχρι τώρα στην Ευρώπη, τι συμβαίνει με τα BRICS και η βαθύτερη αναμέτρηση ΗΠΑ- Κίνας

«Ο κ.Γεραπετρίτης συζητά κυριαρχικά δικαιώματα και εδαφική κυριαρχία της χώρας»!

«Μα τι συζητάμε με την Τουρκία»; 

Η κυβέρνηση μπορεί να μας καθησυχάζει αλλά η Δρ Κέρη Μαυρομμάτη στη συνέντευξη της στο militaire channel είναι κατηγορηματική:

 «Ο κ.Γεραπετρίτης συζητά κυριαρχικά δικαιώματα και εδαφική κυριαρχία της χώρας»!

Δεν κάνει εκτιμήσεις η κυρία Μαυρομμάτη. Παρουσιάζει συγκεκριμένα ντοκουμέντα που υποστηρίζουν όσα σοβαρά καταγγέλει. Εξηγεί πως η Τουρκία έχει ήδη προετοιμαστεί για τον «διάλογο» και σε ποια σημεία η Ελλάδα δεν αντέδρασε και συνεχίζει να είναι αδρανής δίνοντας έτσι στην Άγκυρα «χώρο». Μόνο που αυτό κοστίζει πολύ στα εθνικά συμφέροντα.

Δείτε τι λέει και τι ντοκουμέντα παρουσιάζει η Δρ Κέρη Μαυρομμάτη.

το ΕΛΙΑΜΕΠ γνωρίζει...

Νίκος Παστελάκος

Στην χώρα μας έχουμε μια οργάνωση που ονομάζεται ΕΛΙΑΜΕΠ, στην οποία Γενική Διευθύντρια είναι η κα Μαρία Γαβουνέλη, Καθηγήτρια Νομικής στο ΕΚΠΑ. Με τις συχνές παρεμβάσεις μελών της οργάνωσης αυτής στον δημόσιο βίο της χώρας μας, παίρνουμε, εμείς οι ανίδεοι γηγενείς, μια γεύση από τις κλειστές συναντήσεις Γεραπετρίτη και Φιντάν. 

Φαίνεται ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ, γνωρίζει περισσότερα για τις συζητήσεις αυτές από τα μέλη της Κυβερνήσεως, τα κόμματα και την ίδια την Βουλή των Ελλήνων. Η ως άνω κυρία συνέκρινε τις διαπραγματεύσεις για την αιγιαλίτιδα ζώνη μας (!!!!!) με την τιμή αγοράς κάποιων κιλών πατάτας από την Λαϊκή Αγορά της γειτονιάς μας (!!). 

Αυτές δεν είναι φράσεις ή λέξεις που ξεφεύγουν, εν τη ρύμη του λόγου, από μια Καθηγήτρια του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου. Δυστυχώς στις κλειστές συναντήσεις των δύο Υπουργών Εξωτερικών, συζητούνται όχι μόνο θέματα καθορισμού της ΑΟΖ, στο Αιγαίο και τη Ν.Α. Μεσόγειο, αλλά θέματα ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ της χώρας μας. 

Όπως άλλωστε δήλωσε η ως άνω κυρία σε συνέντευξη στην ΕΡΤ, μπορεί να διαπραγματευτούμε με την γείτονα χώρα το ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ μας (σύμφωνα με τους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας) , των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης μας, δηλαδή των χωρικών υδάτων μας, σε 8 ή 9 μίλια, αντί των 12. Τα ίδια και για τον εναέριο χώρο μας.(!!!) 

Δηλαδή, μας ζητούν, εμείς οι ίδιοι, να παραβούμε τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, θέτοντας προς διαπραγμάτευση, ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ μας δικαίωμα, γεγονός που θα οδηγήσει και σε οριοθέτηση μικρότερης ΑΟΖ από την διεθνώς προβλεπόμενη για την χώρα μας. 

Επίσης, μας ζητούν, εμείς οι ίδιοι να παραβιάσουμε την Συνθήκη της Λωζάννης, που ορίζει για τα μη ρητώς κατονομαζόμενα νησιά πέραν των 3 μιλίων από τις Μικρασιατικές ακτές, ότι ρητώς ανήκουν στην Ελλάδα, καθώς και την Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ορίζει ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη και το Αιγαίο Πέλαγος δεν ονομάζεται Θάλασσα των Νήσων όπως με δόλο το ονομάζουν οι Τούρκοι.

Θέλω να ελπίζω ότι τελευταία στιγμή θα έλθουν οι υπεύθυνοι των συζητήσεων στα συγκαλά τους, γιατί νέα εθνική τραγωδία, μετά την Μικρασία και την Κύπρο, δεν αντέχει ο τόπος....

Ο κύριος Μολυβιάτης θυμάται

Μανώλης Κοττάκης Απρ 06, 202

Από το 1999 έως σήμερα έχουν περάσει 22 ολόκληρα χρόνια

Και από το 1996 που η Ελλάς απεδέχθη την αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στα Ίμια από τους Τούρκους, 25 χρόνια. 

Τουλάχιστον δύο γενιές νέων Ελλήνων δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τι συζητάμε κάθε φορά που ανοίγει θέμα συζήτησης για τις «συνοριακές διάφορές και τα συναφή θέματα» που αναγνώρισε η kυβέρνηση Σημίτη στο Ελσίνκι ή για «τα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο» που αποδέχθηκε ο πρώην πρωθυπουργός στην Μαδρίτη κατ απαίτησιν της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ (όπως αποκαλύπτει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην διήγηση του στον Αλέξη Παπαχελά).

 Για τις νέες γενιές τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα είναι τόσο μακρινά όσο για την δική μας -πιτσιρικάδες ήμασταν- η τραγωδία της Κύπρου και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Με την πάροδο του χρόνου φθίνει άλλωστε και η μνήμη των πρωταγωνιστών. Ο ίδιος ο Σημίτης στο άρθρο του στα «Νέα» για το Ελσίνκι υποστηρίζει ότι η παράδοση παραλαβή του Μεγάρου Μαξίμου στον Κώστα Καραμανλή μετά τις εκλογές του 2004 έγινε παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη. Στο όνειρο του, ίσως!

Να θυμίσουμε λοιπόν τα γεγονότα. Τόσο η Μαδρίτη το 1997 όσο και το Ελσίνκι το 1999 ήταν η αναγνώριση -δια της υπογραφής της Ελλάδος- των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Έχω συζητήσει κατ’ επανάληψιν με τον 92 χρόνο σήμερα Πέτρο Μολυβιάτη -ο οποίος σε αντίθεση με τον κύριο Σημίτη θυμάται πολύ καλά τα πάντα- τις επιπτώσεις των συμφωνιών αυτών και με την άδεια του αποδίδω το νόημα των συνομιλιών μας.

Δύο είναι οι αποφάσεις του Ελσίνκι που αφορούν την Ελλάδα: η πρώτη είναι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Επιτυχία μεν αλλά συναρτάτο με την αποδοχή του σχεδίου Αννάν από την Κύπρο. Εάν αυτό δεν συνέβη, τελικώς κατά βάση οφείλεται στο δίδυμο Τάσσου Παπαδόπουλου – Κώστα Καραμανλή . Η δεύτερη αφορά την αναγνώριση της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ. Κάτι που η γείτων επιδίωκε από το 1963 και επέτυχε 36 χρόνια μετά το 1999 επί κυβερνήσεως Σημίτη! Όπως μου είπε σε ανύποπτο χρόνοο Πέτρος Μολυβιάτης «αυτή ήταν και η καλύτερη, αν όχι η μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να αποσπάσει ισχυρό αντάλλαγμα για να δώσει την συγκατάθεση της όπως πχ το αυτονόητο ότι οι υποψήφιες χώρες θασέβονταιτην εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα των μελών της ΕΕ!

ΤΟ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΕΝΘΟΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ...

Του Γιάννη Κιουλέκα

Σαν σήμερα  το 1938 πέθανε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους που στηρίχθηκε στην ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Χριστιανικών ιστορικών εθνών σε Αν. Θράκη & Μικρά Ασία : Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων...

Ο κεμαλισμός υπήρξε το ανώτατο στάδιο του νεοτουρκισμού ολοκληρώνοντας την περίοδο 1919-1922 την γενοκτονία των Ελλήνων που ξεκίνησαν οι νεότουρκοι "σύναγωνιστές" του μ. κεμάλ στην Αν. Θράκη & Δυτική Μικρά Ασία το 1914]

Φοβερή σύμπτωση, φάρσα της Ιστορίας με προφανή συμβολισμό, είναι ότι ο απηνής διώκτης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ο Μουσταφά Ριζά, γνωστός ως Κεμάλ Ατατούρκ, απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου του 1938. Μία ημέρα δηλαδή μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων στη ναζιστική Γερμανία. Λες και περίμενε την έμπρακτη διαδοχή του στις θηριωδίες για να κλείσει τον κύκλο του. 

Εντυπωσιακό όμως είναι ότι τον θρήνησε με εγκωμιαστικό κείμενο και εν ονόματι του ελληνικού έθνους ο «υπερπατριώτης», ο «μέγας εθνάρχης» Ιωάννης Μεταξάς, σε συλλυπητήριο τηλεγράφημά του προς την τουρκική κυβέρνηση:

«Yπό το κράτος της πλέον οδυνηράς συγκινήσεως, η Βασιλική Κυβέρνησις, ο Ελληνικός Λαός και εγώ συμμεριζόμεθα το εθνικόν πένθος όπερ πλήττει τόσον βαρέως την φίλην και σύμμαχον Τουρκίαν. Εν τη σκληρά ταύτη δοκιμασία η σκέψις απάσης της Ελλάδος στρέφεται προς το ευγενές φίλον έθνος, δια να εκφράση την βαθυτάτην αυτής συμπάθειαν. 

Αποτίουσα φόρον τιμής εις την μνήμην του περιφανούς αρχηγού, του γενναίου στρατιώτου, του πεφωτισμένου αναμορφωτού της Τουρκίας, η Ελλάς ουδέποτε θα λησμονήσει ότι ο πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε ο κύριος θεμελιωτής της ελληνοτουρκικής συνεννοήσεως και ότι εσφυρηλάτησε τους δεσμούς της αδιαλύτου φιλίας, ήτις ενώνει τις δύο χώρες μας εν τω κοινώ ιδεώδες της ειρηνικής συνεργασίας. Θα διατηρήσει πιστώς την συγκεκινημένην ανάμνησιν του μεγάλου εκλιπόντος, του οποίου το κραταιόν έργον θα κατευθύνη διά παντός τας τύχας του ευγενούς τουρκικού έθνους» 

Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να δικαιολογήσει το κείμενο αυτό μέσα από το κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης στη δεκαετία του '30, οι εκφράσεις του είναι επαίσχυντες και σοκαριστικές. Διότι, ένα τυπικό κείμενο συλλυπητηρίων θα μπορούσε να έχει γραφτεί εντελώς διαφορετικά και κυρίως να μην αποπνέει θαυμασμό και ευγνωμοσύνη προς έναν μακελλάρη που κατέσφαξε λαούς της Ανατολίας και αφάνισε τον μικρασιατικό ελληνισμό. Και, βέβαια, είναι ασυγχώρητο ότι διατυπώθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά εν ονόματι και ερήμην του μαρτυρικού ελληνικού έθνους, το οποίο παρουσιάζεται σαν ψυχασθενής να αποτίει «φόρον τιμής» στον βασανιστή του με «πιστώς συγκεκινημένην ανάμνησιν».

Είχε προηγηθεί βεβαίως η πρόταση του Ελευθερίου Βενιζέλου για απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Κεμάλ και είχε ήδη αναρτηθεί από το 1934 η αναμνηστική πλάκα στη Θεσσαλονίκη, έξω από το σπίτι όπου υποτίθεται πως γεννήθηκε. 

Το πράγμα όμως δεν σταμάτησε εκεί. Η κυβέρνηση Μεταξά, μετά την άρνηση του τότε ιδιοκτήτη να πουλήσει το οίκημα στον Δήμο Θεσσαλονίκης, προχώρησε στην υποχρεωτική απαλλοτρίωσή του και σε δωρεά προς το τουρκικό κράτος ενημερώνοντας με επίσημη επιστολή τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού. Την δε επομένη του θανάτου του Μουσταφά Κεμάλ, στις 11/11/1938, το Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης έλαβε την απόφαση να μετονομάσει την οδό Αποστόλου Παύλου σε «Κεμάλ Ατατούρκ». 

Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

🎯 Μετά τη Θεοδώρα Μπακογιάννη ο ένας και μοναδικός, αυτός ο απόλυτος «γκουρού» που έχει δικαίωμα να ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο και να καθορίζει τη στάση μας στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ο Χρ. Ροζάκης.

Αυτά να τα μάθετε καλά, γιατί όποιος έχει διαφορετική επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση με βάση το διεθνές δίκαιο και την UNCLOS III είναι:

1. Υπερπατριώτης

2. Λαϊκιστής

3. Εθνικιστής (Σωβινιστής ήθελε μάλλον να πει αλλά δε γνώριζε την έννοια της λέξης).

Διαβάστε το τελευταίο άρθρο του 8.11.2024 | Πηγή: Dnews

Λάβρος Ροζάκης κατά υπερπατριωτών

«Είναι ο βασικός λόγος που ως τώρα δεν έχει κατορθωθεί η επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία»

Έξω από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις μας, τα 6 ν.μ. αποτελούν μια ρεαλιστική αντιμετώπιση, εάν ειλικρινά επιθυμούμε την επίλυση της θαλάσσιας διαφοράς με την Τουρκία με ειρηνικό τρόπο», τονίζει με συνέντευξή του στο Dnews ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών λίγο πριν την συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν.

Ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (επί πρωθυπουργίας Σημίτη) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκφράζει σταθερά και με θάρρος τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική, για τις οποίες επικρίνεται σταθερά και με εμπάθεια από εθνικιστικούς και λαϊκιστικούς κύκλους.

Στη συνέντευξη του στο Dnews εξηγεί γιατί δεν αναμένει πρόοδο στα ελληνοτουρκικά παρά την επικείμενη συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν και την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα στις αρχές του 2025: Οι «υπερφίαλες ελληνικές διεκδικήσεις», η επιρροή των υπερπατριωτών, η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις «πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων με την Τουρκία» δημιουργούν, κατά την εκτίμησή του, συνθήκες παράτασης της απραξίας και της ακινησίας.

ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ!!!!!

Του Κώστα Πικραμένου

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ... χωρις πίξελ!

Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ (ΕΡΝΤΟΓΑΝ)

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΕΖΙΡΗΣ (Χ. ΦΙΝΤΑΝ, Ο ΜΙΤατζής)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥΝΑΝΙΣΤΑΝ (Μητσοτάκης)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΑΣ (Ράμα - Αrnavutluk στα Τουρκικά)

Ο ΒΑΛΗΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (Χριστοδουλίδης)

Αν νομίζετε οτι ΚΑΝΩ ΧΙΟΥΜΟΡ κοιμάστε ΟΡΘΙΟΙ!!!!

Ετσι τους βλέπουν το δίδυμο των Νεο-Οθωμανών και στην φωτογραφία βλέπεται ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ που δίνουν και οι ΤΡΕΙΣ στα ΦΙΡΜΑΝΙΑ του Σουλτάνου...

ΥΓ: Η Ξανθιά πίσω απο την Μητσοτάκη είναι η Άννα Μαρία Μπούρα (διπλωματ. γραφείο Μαξίμου) που μαζί με την Αλεξ. Παπαδοπούλου "τρέχουν τα κανάλια επικοινωνίας" με τους Τούρκους ελέω Γεραπετρίτη!

Τουρκικό τσουνάμι διεκδικήσεων πίσω από τις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου

Το φέσι στον ελλαδοτουρκικό διάλογο και στο Κυπριακό, η τουρκική μέγκενη και η αλλαγή της Λωζάννης

Γιάννος Χαραλαμπίδης*

Τους διαλόγους στα Ελλαδοτουρκικά και στο Κυπριακό θέλει να βάλει η Τουρκία κάτω από το δικό της φέσι, στην πρακτική εφαρμογή της διπλής διχοτόμησης. Μπορεί μεν ο Πρόεδρος να είδε στις ΗΠΑ τον απερχόμενο πλανητάρχη, αλλά η τουρκική πολιτική παραμένει η ίδια. Δηλαδή, ακόμη και αν συγκληθεί Πενταμερής ή Τετραμερής, τόσο η Άγκυρα όσο και ο Τατάρ δεν έχουν πρόθεση ν’ αλλάξουν τη διχοτομική τους πολιτική, ως το προηγούμενο στάδιο της πλήρους τουρκοποίησης. Άλλωστε, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα της εθνικής εορτής της χώρας του, αναφέρθηκε στον «Αιώνα της Τουρκίας», που ξεκινά από τα Βαλκάνια και περνά στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στη Συρία. Φτάνει ώς τις τουρκογενείς χώρες και τους Ουιγούρους της Κίνας, ενώ από την άλλη πλευρά του χάρτη αγκαλιάζει τη Σομαλία και πέραν αυτής, τη Λιβύη, καθώς και άλλα αφρικανικά κράτη.
Πώς η Τουρκία ανοίγει τη βεντάλια τής αναθεωρητικής της πολιτικής από την Θράκη ώς την Κύπρο

Η μειονότητα

Αυτή η αναθεωρητική πολιτική δεν καλύπτει μόνο την Κύπρο και τις συνομιλίες που Αθήνα και Λευκωσία προσδοκούν να αρχίσει εκ νέου, αλλά και τον ελλαδοτουρκικό διάλογο, που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου αναμένεται η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας και της Ελλάδας στις 8 Νοεμβρίου, στην Αθήνα. Η μεν Ελλάδα ισχυρίζεται ότι το μόνο θέμα προς συζήτηση είναι αυτό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, η δε Τουρκία προκαλεί τσουνάμι διεκδικήσεων, που αποτυπώνεται στις δημόσιες τοποθετήσεις του Χακάν Φιντάν, ο οποίος τα θέτει όλα στα τραπέζι. Μεταξύ άλλων και τα εξής:

Πρώτο, την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα, όπως την αποκαλεί, όχι μόνο της Θράκης, αλλά και μια άλλη, αποτελούμενη, όπως λένε οι Τούρκοι, από 6 χιλιάδες Έλληνες Μουσουλμάνους που ζουν στην Κω και στη Ρόδο και δεν περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Λωζάννης, διότι τότε, το 1923, ήταν κάτω από ιταλική κυριαρχία. Συναφώς, η Άγκυρα εγείρει ζητήματα εκλογής του Μουφτή, συντήρησης και ανοικοδόμησης νέων τζαμιών και τουρκικής εκπαίδευσης. Και εντάσσει τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο των δικαιωμάτων της τουρκικής - όπως την χαρακτηρίζει – μειονότητας, τα οποία η Ελλάδα παραβιάζει και καταπατεί.

Διχοτόμηση Αιγαίου

Δεύτερο, το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Ήδη η Τουρκία έχει δείξει τα δόντια της με NAVTEX, τις οποίες έχει εκδώσει στις 18 Οκτωβρίου, τόσο στην περιοχή της Κάσου, όπου ισχύει η υπογραμμένη ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου, όσο και στις θαλάσσιες περιοχές Χίου - Λέσβου, Λέσβου - Σάμου. Συν του ότι δεν αποδέχεται την ΑΟΖ του Καστελορίζου, της Ρόδου και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόσθετα, αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδας σε αριθμό νησιών, με απώτερο στόχο:

 1. Τη διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25ο Μεσημβρινό. 

Γ. Αϋφαντής : Οι αποζημιώσεις στο διεθνές δίκαιο δεν είναι ντεκόρ

Ελληνοτουρκικά : " Σχέδιο παραχωρήσεων κατευνασμού, με αβέβαιο ήρεμο κλίμα" 

Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αϋφαντής, μιλώντας για την παρουσία του Γερμανού Προέδρου στην Ελλάδα, θυμίζει με νόημα στον 98.4 πως οι αποζημιώσεις για εγκλήματα πολέμου και καταστροφές σε μια χώρα από αυτά, δεν είναι εγγεγραμμένα στο διεθνές δίκαιο απλά για ντεκόρ.

 Μιλώντας για το πλέγμα των ελληνοτουρκικών επαφών και το Κυπριακό, υπήρξε καταιγιστικός στους χαρακτηρισμούς του, υποστηρίζοντας πως επιστημονικές δεξαμενές σκέψης στην Ελλάδα, έχουν αναλάβει ρόλο ανεπίσημου συνομιλητή με την Τουρκία, για την διαμόρφωση ενός σχεδίου συμφωνίας, με παραχωρήσεις κατευνασμού, με αντίτιμο μία διακήρυξη περί ήρεμων νερών , που σε τίποτα όμως δεν θα δεσμεύει την Τουρκία να επανέλθει δριμύτερη και με νέες απαιτήσεις. 

Μάλιστα αναρωτήθηκε , αν θα τολμήσει η ελληνική πολιτική σκηνή που δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιήσεις, να "σερβίρει" τυχόν απόσυρση του casus belli που είναι εκ προοιμίου παράνομη απειλή προς μια χώρα και στο δικαίωμα της σε θέματα κυριαρχίας, ως μεγάλη επιτυχία.

 "Αν συμβεί" είπε, " θα πρέπει να παραδεχτούν στον ελληνικό λαό, πως υποχώρησαν σε θέματα σκληρής κυριαρχίας σε θάλασσα και αέρα, έναντι μια απόσυρσης παράνομης απειλή πολέμου ακριβώς για αυτά τα δικαιώματα κυριαρχίας μας, που μάλιστα σε τίποτα δεν θα εμποδίσει την Τουρκία να επανέλθει με νέες απειλές και απαιτήσεις για νέες παραχωρήσεις"

Υπάρχει ήδη “πτώμα” και αποδεδειγμένη πρόθεση νέου εθνικού “εγκλήματος

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η προ ημερών ευθεία κριτική του Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα, συνέχεια αντίστοιχης κριτικής και από τον Κώστα Καραμανλή, τείνει να διαμορφώσει το πλαίσιο μίας εσωκομματικής αντιπολίτευσης στη ΝΔ. Όπως έδειξαν και ερωτήσεις γαλάζιων βουλευτών το προηγούμενο διάστημα, το φάσμα της κριτικής επεκτείνεται και σε ζωτικής σημασίας οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχουν γονατίσει μικρομεσαία στρώματα.

Μπορεί το ζήτημα να έχει μία ενδοπαραταξιακή πτυχή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για στενό παίγνιο πολιτικού ανταγωνισμού. Οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν σαν δελφίνοι. Το γεγονός ότι έχουν φτάσει στο σημείο να ανοίξουν δημοσίως μέτωπο με την τωρινή ηγεσία οφείλεται στην εδραιωμένη πεποίθησή τους, όχι μόνο ότι αυτή έχει αλλοιώσει την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία της παράταξης, όχι μόνο ότι πολιτεύεται κατά τρόπο που υπονομεύει αφενός την κοινωνική συνοχή (ακρίβεια), αφετέρου τους θεσμούς (υποκλοπές και Τέμπη). Επιπροσθέτως, είναι εμφανής η ανησυχία τους ότι το δίδυμο Μητσοτάκης-Γεραπετρίτης μεθοδεύουν διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, οι οποίες θίγουν ζωτικά εθνικά συμφέροντα.

Η ανησυχία τους για τα ελληνοτουρκικά δεν είναι αβάσιμη. Μπορεί προς το παρόν να μην υπάρχει υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε κάποια συμφωνία με την Άγκυρα, την οποία μπορούν να επικαλεστούν για να διαχωρίσουν και θεσμικά τη θέση τους από την ομάδα Μητσοτάκη, αλλά υπάρχουν σημαντικές αποχρώσες ενδείξεις, με τις οποίες δεν θα ασχοληθώ σ’ αυτό το άρθρο, επειδή ακόμα είναι ενδείξεις, έστω και αποχρώσες.


Εκτός από αυτές, όμως, υπάρχουν και δύο γεγονότα, τα οποία από μόνα τους συνιστούν βαρύτατες εθνικές υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά. Μπορεί ο όρος να ακούγεται βαρύς, αλλά –όπως θα αποδείξω στη συνέχεια– είναι αυτός που περιγράφει με ακρίβεια τις συγκεκριμένες πράξεις στα ελληνοτουρκικά. Το πρώτο είναι το νομοσχέδια για τα μικρονήσια, στο οποίο υπάρχει μία ένδειξη υπαναχώρησης, άρα το έγκλημα δεν έχει συντελεσθεί. Το δεύτερο είναι το επεισόδιο στην Κάσο, όπου έχουμε και “πτώμα”.

Ελληνοτουρκικά: Μικρονήσια και ΑΟΖ

ΓΡΙΒΑΣ: Η Ελλάδα συζητά τη μετατροπή της σε γεωπολιτικό φάντασμα

Η συζήτηση με την Τουρκία επί θεμάτων σκληρής κυριαρχίας όπως είναι το μονομερές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, συνιστά πράξη συνθηκολόγησης και γεωπολιτικού ακρωτηριασμού.

Στήν γραμμή Σημίτη ὁ κ. Γεραπετρίτης

Ταυτόσημη μέ τήν δήλωση τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ γιά τά Ἴμια ἡ δήλωσις τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν γιά τήν Κάσο – Ἐμμονή στό δόγμα νά μήν ἐνοχλοῦμε τίς ΗΠΑ ὅταν ἔχουν πόλεμο – Ὁ δεδομένος σύμμαχος εἶναι ὁ ζημιωμένος σύμμαχος

ΟΙ ἑλληνο-τουρκικές κρίσεις πού συνήθως ὁδηγοῦν σέ ἑλληνο-τουρκικές προσεγγίσεις ἔχουν εἰδικά χαρακτηριστικά καί ἐπηρεάζονται, πυροδοτοῦνται συνήθως, ἀπό τήν διεθνῆ κατάσταση. Ἐν ὀλίγοις, ὅταν ὑπάρχουν προβλήματα ὅπως πόλεμοι ἤ γενικώτερες κρίσεις τήν περιοχή μας, οἱ Ἀμερικανοί καταλαμβάνονται ἀπό βιασύνη νά κλείσουν ἐκκρεμότητες ὅπως τά ἑλληνο-τουρκικά.Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Εἶπε μίαν ἀλήθεια ὁ κ. Γεραπετρίτης, ἡ ὁποία ὅμως δέν εἶναι εὔκολα κατανοητή ἀπό ὅσους δέν γνωρίζουν τό παρασκήνιο τῶν προηγούμενων ἑλληνο-τουρκικῶν κρίσεων. Εἶπε μετά τά γεγονότα τῆς Κάσου: «Στό παρελθόν, θά προέκυπτε κρίση, καί αὐτό θά ὁδηγοῦσε σέ ὑπαναχώρηση τῆς δικῆς μας πλευρᾶς, ἐνῷ τώρα πού ἀποφύγαμε τήν ἔνταση, κερδίσαμε καί δέν ὀπισθοχωρήσαμε σέ τίποτα». Εἶναι μία δήλωσις ἀνάλογη ἐκείνης τοῦ Κώστα Σημίτη λίγες ἡμέρες μετά τά Ἴμια, ὅταν ὁ τότε Πρωθυπουργός δικαιολόγησε τήν ἐθνική ὑποχώρησή του, λέγοντας ὅτι «ἀποφύγαμε τόν πόλεμο».

Εἶχε προηγηθεῖ, λίγες ὧρες μετά τήν ὑποχώρησή μας στά Ἴμια, ἡ περίφημη φράσις «εὐχαριστοῦμε τούς Ἀμερικανούς», ἡ ὁποία ἐπεκρίθη δεόντως, ἀλλά οὐδέποτε ἀξιολογήθηκε δεόντως, ἄν καί εἶναι μία φράσις κλειδί γιά τήν κατανόηση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν κρίσεων ἐν γένει. Ἐν ὀλίγοις οἱ Ἀμερικανοί ἐνδιαφέρονται γιά «ἤρεμα νερά» στό Αἰγαῖο, στίς περιόδους κατά τίς ὁποῖες ἔχουν ἄλλα μέτωπα ἀνοικτά καί θέλουν νά ἀποτρέψουν μίαν ἀκόμη ἐμπλοκή, ἰδιαίτερα ἄν εἶναι μεταξύ κρατῶν μελῶν τοῦ ΝΑΤΟ. Συμμάχων τους δηλαδή. Κατά τοῦτο τά γεγονότα τῆς Κάσου τοποθετοῦνται στό ἴδιο πλαίσιο μέ τήν κρίση τοῦ Μαρτίου τοῦ 1987 καί μέ τά γεγονότα τῶν Ἰμίων, ἐνῷ οἱ κρίσεις στόν Ἕβρο καί στό Αἰγαῖο τό 2020 ἦσαν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις.

Τό 1987 ὁ Ψυχρός Πόλεμος ὁδηγεῖτο στό τέλος του, ὁπότε ἦταν σημαντικό γιά τούς Ἀμερικανούς νά διατηρεῖται ἡ εἰκόνα τοῦ ΝΑΤΟ ὡς συμπαγοῦς ὀργανισμοῦ. Ἐνδεχομένη ρωγμή στήν Συμμαχία θά μποροῦσε νά ἔχει συνέπειες στήν διαμόρφωση τῶν στρατηγικῶν ἰσορροπιῶν στήν νέα τάξη πραγμάτων πού ἐκείνη τήν ἐποχή καθορίζετο. Ἦταν ἐπεῖγον λοιπόν νά δημιουργηθοῦν συνθῆκες τέτοιες πού θά ἔφερναν Ἑλλάδα καί Τουρκία σέ διαπραγματεύσεις ὑπό τήν σκιά μιᾶς ἀμερικανικῆς ἐπιδιαιτησίας.

Τό 1996 ἡ κρίσις τῆς Γιουγκοσλαβίας εὑρίσκετο στό ἀποκορύφωμα τῆς κλιμακώσεώς της, καί καθώς ὑπῆρχαν ἤδη τά σχέδια ἀναδιαμορφώσεως τοῦ χάρτου τῶν Βαλκανίων ἐθεωρήθη ἐπιβεβλημένο νά ὁδηγηθοῦν ἡ Ἑλλάς καί ἡ Τουρκία σέ διάλογο, ὥστε νά «ἠρεμήσουν τά νερά στό Αἰγαῖο». Ἐκεῖ πλέον ἡ ἀμερικανική διαμεσολάβησις ἦταν ἀπροκάλυπτη διά τοῦ ἐκλιπόντος πλέον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.